Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

Карап чыгуу

Николаевский Ванёк

Карап чыгуу

Труха⚡️Україна

Карап чыгуу

Николаевский Ванёк

Карап чыгуу

Лёха в Short’ах Long’ует

Карап чыгуу

سرو سخنگو (دکتر اسلامی نُدوشن)

کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
💎سَـرو سخنگوی ایــران
عصاره‌ی تاریخ، ادبیات، فرهنگ و تمدّن
✅مطالب اختصاصی هستند (از آثار استاد گزینش می‌شوند)
❇️ بازنشـر مطالب= لطفاً با ذکر منبع🙏
️📚آشنایی با آثار استاد: هشتگ #معرفی_کتاب یا هشتگ #زیست_کتابنامه
️

TGlist рейтинг

ТипАчык

Текшерүү

Текшерилбеген

Ишенимдүүлүк

Ишенимсиз

Орду

ТилиБашка

Канал түзүлгөн датаNov 28, 2018

TGlistке кошулган дата

Nov 15, 2024

Мен каналдын ээсимин

Өзгөрүүлөр тарыхы

Telegram каналы سرو سخنگو (دکتر اسلامی نُدوشن) статистикасы

Толугураак

Катталгандар

11 627

24 саат

10%Жума

50%Ай

14-0.1%

Цитация индекси

0

Эскерүүлөр2Каналдарда бөлүштү0Каналдарда эскерүүлөр2

1 посттун орточо көрүүлөрү

375

12 саат6920%24 саат3750%48 саат1 6140%

Катышуу (ER)

1.07%

Кайра посттошту4Комментарийлер0Реакциялар0

Көрүүлөр боюнча катышуу (ERR)

0%

24 саат0%Жума0%Ай

6.72%

1 жарнама посттун орточо көрүүлөрү

375

1 саат29077.33%1 – 4 саат8522.67%4 - 24 саат00%

Толугураак

Биздин ботту каналыңызга кошуп, анын аудиториясынын жынысын билүү.

Акыркы 24 саатта бардык посттор

0

Динамика

"سرو سخنگو (دکتر اسلامی نُدوشن)" тобундагы акыркы жазуулар

Бардык посттор

23.02.202503:31

‍ به مناسبت سپندارمذگان: روز بزرگداشت زن، زمین و عشقِ ایرانی؛

[تقدیم به بانوان ایران‌زمین، به ویژه آنهایی که در سختی‌ها پناهی جز روح بزرگ خود ندارند:
چه سـر پوشیدگانِ مرد بودند
که گوی غیرت از مردان ربودند]

🌲🌲🌲🌲🌲
📖 شاهنامه کتابی است که زن در سراسر آن حضور دارد؛ برعکس ایلیادِ هومِر که در آن سیمای زن پریده‌رنگ و کم اهمّیّت است. زن در ایلیاد، آتشِ فاجعه را برمی‌افروزد و خود کنار می‌نشیند. این‌گونه است هِلِن که زیباییِ شوم و تباه کننده‌اش موجدِ جنگ است. در دوران پهلوانیِ شاهنامه، حضور زن لطف و گرمی و نازکی و رنگارنگی به ماجراها می‌بخشد. این زن‌ها هستند که به داستان‌های شاهنامه آب و رنگ بخشیده‌اند. اگر تهمینه نبود مرگِ سهراب آن‌قدر مؤثّر و غم‌انگیز جلوه نمی‌کرد. همین گونه است مرگِ فرود اگر جریره نبود، و مرگِ سیاوش اگر فرنگیس نبود، و مرگِ اسفندیار اگر کتایون نبود، و مرگِ رستم و تراژدیِ زال، اگر رودابه نبود. سیمای تراژیکِ زن در شاهنامه به نجیب‌ترین و پاکیزه‌ترین نحو یعنی به عنوانِ «مادر» و «همسر» جلوه می‌کند، نه به عنوان معشوقه. در تمام داستانهای شاهنامه حضورِ زن را می‌بینیم. در تمام دوران پهلوانی، از سودابه که بگذریم، یک زن پتیاره دیده نمی‌شود. اکثر زنان شاهنامه نمونه‌ی بارزِ زنِ تمام عیار هستند که در عین برخورداری از فرزانگی و بزرگ‌منشی، از جوهر زنانگی و زیبایی نیز به نحو سرشار بهره‌مندَند.
زنِ خوب در شاهنامه، زنی است که "زیبایی و رعنایی" را با "آهستگی و فرزانگی"، و «شرم» را با «خواهش» جمع داشته باشد. شرم، نخستین صفت زن است، آوای نرم نشانه‌ی ادب و آزرم است و آهستگی نشانه‌ی بزرگ منشی.
صفت دوّم، خرد و فرزانگی است. از این لحاظ زن هم‌پایه‌ی مرد است، زیرا برای مرد نیز خردمندی مهمّ‌ترین صفت شناخته شده است. در کنار آهستگی و خردمندی و شرم و شایستگی، چاره‌گری و زبان‌آوری نیز صفتِ مقبولی است. نمونه‌ی بارزِ زنانِ کدبانو و چاره‌گر و سخندان، سیندخت زنِ مهراب کابلی و مادر رودابه است. این زن در جریان عشقبازیِ دخترش با زال چنان پختگی و تدبیر به خرج می‌دهد و چنان ظرافت را با زیرکی می‌آمیزد، که امرِ مشکلِ ازدواجِ زال و رودابه به همّت او آسان می‌شود و کشورش از بلایی بزرگ که تا آستانه‌اش آمده نجات می‌یابد.
عشق در شاهنامه در عین برهنگی، پاک و نجیبانه است. رابطه‌ی زن و مرد بی‌آنکه به تکلّف و تصّنع گراییده باشد از تمدّن و فرهنگ آن قدر مایه دارد که بتواند با ظرافت و پاکیزگی همراه باشد. در دوران پهلوانی شاهنامه، تنها یک مورد می‌بینیم که عشق به کام نمی‌رسد و آن عشقِ ناگهانی و نافرجام سهراب به گردآفرید است. و تنها در یک مورد، عشق، ناپاک و نارواست و آن عشقِ سودابه به سیاوش است.

#آواها_و_ایماها
🌲🌲🌲🌲🌲
💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

17.02.202518:03

من در لحظه‌های بدبینی این‌گونه خود را دلداری می‌دهم: کشوری که لااقل سه هزار سال خود را بر سرِ پا نگه داشته، چه دلیلی هست که باز هم نتواند بر مشکلات فائق آید؟ دو تکیه‌گاهِ دیگر را هم برای تسلّای خود به یاد می‌آورم: یکی اصلِ واکنش و دیگری ضرورت؛ با این حال اعتراف می‌کنم که نشانه‌های دلسرد کننده هم کم نیست.
آنچه مایه‌ی شگفتی و تأثّر است، آنست که کشورهای دیگر مشکلات خود را از «کمبود» می‌گیرند، ولی ایران آنها را از «بود» و حتّی «زیاد بود» دریافت کرده است. بر سر هم، کم هستند کشورهایی در جهان که مانند ایران آن همه عواملِ ذاتیِ مثبت در اختیار داشته باشند.

#یگانگی_در_چندگانگی

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

14.02.202518:19

نیازِ این لحظاتِ بغرنجِ مردمِ ایــران:
روحـیه! روحـیه! روحـیه!
@shafiei_kadkani

(با سپاس از رسانه‌ی استاد شفیعی کدکنی که وجود عزیزشان خود بزرگترین روحیه برای مردم ایران است. خداوندا ز آفاتش نگه دار.)

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

14.02.202518:18

دوری گذراندیم که هنجار نبود
دَیّـار به حکمِ عقــل در کار نبود
چون یوسُفِ مُلک را خریدار نبود
تب کرد و بخُفت، گرچه بیـمار نبود

#بهار_در_پاییز

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی‌ نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

12.02.202518:00

‍ 🟢 واقعیّت این است که فاصله‌ی ما با دنیای متمدّن، چنانچه به عقلانیّت و قانون‌پذیری، منطق و فرهنگ بازنگردیم، هر روز عمیق‌تر می‌شود. آیا تجدید حیات ایران اسلامی را همچون قرون طلاییِ ایران، باید آرزو تلقّی کرد؟ آیا این آرزو دست‌یافتنی است یا باید آن را با خود به گور ببریم؟

✅ معنای «دنیای متمدّن» درست برای من روشن نیست، تمدّن را به چه چیز می‌گوییم؟ اگر نمونه‌ی آن را دنیای صنعتی غرب بگیریم، کمبودهای آن از هیچ چشمی پنهان نیست و خودشان هم آن را قبول دارند. تمدّن، برقراریِ موازنه در میانِ نیازهای مادّی و نیازهای معنویِ جامعه‌ی بشری است.
ایران باید مقصد دیگری در پیش داشته باشد. ما در آنچه مربوط به «پایگاه انسانی» است تعالیمِ برجسته‌ای در فرهنگِ خود داریم. منتها باید چشم خود را باز کنیم، از روزمرّگی بیرون آییم و آماده‌ی دریافت شویم. تاریخِ ایران شیب و فراز زیاد دیده است و پر از درس‌های تلخ و شیرین است، دانشگاه‌ها و دستگاه‌های فرهنگیِ ما باید آنها را «متبلور» کنند و در برابر چشم جوانان بگذارند. این روزها کلمه‌ی «شفّاف» مُد شده و خیلی به کار می‌رود. اگر در یک جا «شفّافیّت»، ضرورت کامل و فوری داشته باشد، در ارزیابیِ درست از گذشته‌ی ایران است، که در پرتو آن بتوان امروز و آینده را بهتر دید. ما «گفتگوی تمدّن‌ها» را برای جهانیان عنوان کرده‌ایم، ولی از قدیم گفته‌اند «چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است»، اوّل خودمان را دریابیم. من به دنباله‌رَوی از تمدّن فرنگ اعتقاد نداشته‌ام، و این را بارها گفته‌ام، ولی به علم و مشیِ عقلانی معتقدم.

#یگانگی_در_چندگانگی
...................‌...........
❇️ متن گفت و شنود با مجلّه‌ی «نوآوران»، اردیبهشت ۱۳۸۲.
..............................

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

28.01.202515:01

‍ تاریخ ایران چه از لحاظ گستردگیِ جغرافیایی و چه از لحاظ غنای کیفی، بسیار پیچیده است، و به منزله‌ی کارگاهی است که اندیشه‌های اکنافِ عالَم به صورت موادّ خام به آن وارد شده، تبدیل و ترکیب گردیده و از سوی دیگر بیرون رفته است.
بدین‌گونه است که ما هم «اژدهای چین» داریم و هم «نهنگ نیل»؛ «شتر تانگ» و «ناقه‌ی صالح»، و «آهوی ختن» و «سیمرغ خاور» و «ققنوس یونانی» و «طوطی هند»، و «اسب بالدار آشوری»؛ همه‌ی این‌ها از تخیّل و افسانه‌ی ایرانی عبور کرده‌اند. تصوّر کردنی نیست که پهنه‌ای که سرزمینِ ایران خوانده می‌شده، چند بار خراب و آباد گردیده، نه تنها در هجوم‌های خارجی، بلکه از جنگ‌های داخل نیز: سلسله‌های محلّی که هر کدام بر ایالتی حکمرانی داشتند؛ فرقه‌های مذهبی، پدر و پسر و برادر که به سوی هم می‌تاختند. هر یک از شهرهای بزرگ چون تبریز و ری و نیشابور و اصفهان و همدان و کرمان و شیراز، چه بارها که ویران شده، شهربندان شده، غارت و قتل عام شده‌اند.
بنابراین ما وقتی تاریخ ایران را می‌نویسیم یک تاریخِ اُفت و خاست، تاریخِ بر زمین خوردن‌ها و از نو برخاستن‌ها را می‌نویسیم. جنگ‌های مادها را با آشوری‌ها در نظر آوریم تا برسیم به عهدنامه‌ی ترکمان‌چای. یک دورانِ دو هزار و پانصد ساله‌ی جنگِ ناگُسستنی است، و طبیعی است که بارِ سنگینِ آن هم بر دوش مردم بینوا باشد. از مجموع حوادث، آنچه بر جای مانده تعدادی آثار است و تعدادی خاطره به صورت تاریخ. آیا کشور دیگری را می‌توان یافت که با این همه جریان و با این همه برخورد روبرو بوده باشد؟ گمان نمی‌کنم.
نه چین و نه هند، و نه مصر و نه روم، و نه هیچ کشور کهن دیگری، زیرا همه‌ی آنان تعدادی حفاظِ جغرافیایی و طبیعی داشته‌اند. تاریخ ایران را باید تاریخِ برخورد شمشیرها و اندیشه‌ها نامید، زیرا یا جنگ است و یا نهضتِ فکریِ مقاومت؛ این نهضت‌ها از اردشیر دوره‌ی ساسانی هست تا مانی و مزدک و آنگاه بعد از اسلام در شاخه‌های متعدّدِ سفید جامگان و سنبادیان و خرّم‌دینان و زندیکان و نظایر آنها، تا برسیم به اسماعیلیّه و اخوان‌الصّفا و سربداران، از کوچک و بزرگ به تعداد ده‌ها. ایران چون طاسِ لغزنده‌ای بوده است که مردم آن گاهی با زور و گاهی با چاره می‌کوشیده‌اند تا ادامه‌ی زندگیِ بایسته بدهند و این تلاشِ جان‌فرسا تا به امروز رسیده است. اکنون باید دو سؤال مطرح کرد:
یکی آنکه ایران کجاست و به چه محدوده‌ی جغرافیایی‌ای گفته می‌شود؟
دوّم آنکه منظور از ادامه‌ی حیاتِ تاریخیِ ایران چیست؟

#یگانگی_در_چندگانگی

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

27.01.202503:50

همراهان گرامی و اعضای محترم،
این نوع تبلیغاتی را که در کانال مشاهده می‌فرمایید مورد تأیید ما نیستند، خود تلگرام این تبلیغات را انجام می‌دهد و متأسفانه از دسترس ادمین نیز خارج می‌باشند (حذف کردنشان امکان‌پذیر نیست)،
بنابراین بدون تحقیق و اطمینان به این سیگنال‌ها اعتماد نکنید.
با سپاس.

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

25.01.202520:12

‍ خاطرات استاد اسلامی ندوشن از استاد مجتبی مینوی، (به مناسبت خاموشیِ جسمانیِ این استاد بزرگ در ششم بهمن ماه ۱۳۵۵ _و به روایتی هفتم بهمن ماه_)
🌲🌲🌲🌲🌲
با نوشته‌های استاد مجتبی مینوی در سال‌های سوم و چهارم مجلّه‌ی سخن (سال‌های ۱۳۲۳ و ۲۴) آشنا شدم، گاهی مقاله‌هایی از لندن برای این مجلّه می‌فرستاد که تعدادی از آنها بعد در کتاب «پانزده گفتار» تجدید چاپ شد. گاهی اوقات هم صدای او را از رادیو لندن می‌شنیدم. زمان جنگ بود، و مینوی مطالب ادبی و فرهنگی را از این فرستنده می‌خواند. صدای رسا و گیرائی داشت. چند سال بعد از لندن به ایران بازگشت و اوائل کار در منزل برادرش در حشمت‌الدوله ساکن بود که بعضی از علاقمندانش در آنجا به دیدنش می‌رفتند، و من هم یکی دو بار رفتم، آشنایی از این جا پیدا شد. سال‌های اوّل به «یغما» مرتّب مقاله می‌داد و گاهی هم به دفتر مجلّه سر می‌زد. مینوی چند سالی به عنوان وابسته‌ی فرهنگی در ترکیه به سر برد و در آنجا از تعدادی از نسخه‌های خطّیِ فارسی عکس گرفت، که بعضی از آنها بعد چاپ شد.
دکتر یحییٰ مهدوی قطعه زمینی در جادّه‌ی قدیم شمیران (کوی فردوسی) به وی واگذار کرد که او کتابخانه‌ی خود را در آنجا بنا کرد و منزلش هم در همانجا بود. دو باری من به آنجا رفتم که بدنه‌ی اصلی آن را کتابخانه تشکیل می‌داد. انبوهی از کتاب‌های کمیاب در آن گرد آمده بود که بعد وزارت فرهنگ آن را از خانواده‌اش خرید و به صورت کتابخانه‌ی عمومی درآورد.
از جانب وزارت فرهنگ تصحیح شاهنامه به صورت دقیق در دایره‌ی «بنیاد شاهنامه» به استاد مینوی واگذار گردید که سه داستان از آن انتشار یافت. نخستین آن «رستم و سهراب» بود که بحث و حرف درباره‌ی آن خیلی بالا گرفت. حرف بر سر معنی بعضی ابیات و یا دگردیسی کلمات بود. من نیز نقدی در این باره نوشتم که در «یغما» چاپ شد و البتّه موجب رنجش استاد مینوی از من و یغمایی هر دو گردید. مجتبی مینوی یکی از نادر ادبائی بود که با ادبیات اروپایی آشنا بودند. زبان انگلیسی را خوب می‌دانست و سال‌ها اقامت در انگلستان، او را با مسائل ادبی جهان آشنا کرده بود. در مورد فرهنگ ایران نیز معلومات وسیعی به هم زده بود. از همه چیز گذشته، جودت ذهن داشت، زنده و گرم می‌نوشت. هرجا که مصلحت‌بینی جلویش را نمی‌گرفت، صراحت بیان هم داشت. بر سر هم حرفی که می‌زد با اطمینان شنیده می‌شد.
من برای او احترام داشتم، ولی این احترام بی‌قید و شرط نبود، علاوه بر رستم و سهراب، بر یکی دیگر از کتاب‌هایش که راجع به دموکراسی در غرب بود (آزادی و آزاد فکری)، نقدی نوشتم که آن نیز به نظرش ناخوشایند آمد...
بی‌تردید یکی از کسانی بود که جانشین ناپذیرند، دید شکافنده و علمی نسبت به مباحث ادبی و تاریخ ایران داشت، گرچه حاصل نوشتنش نسبت به وسعت معلوماتش چندان زیاد نبود، امّا همان مقدار آثاری که از او برجای مانده در نوع خود معادل ندارد. اواخر عمر مؤسّسه‌ی فرانکلین، تدوینِ یک لغت‌نامه‌ی دقیقِ فارسی را از او خواستار شده بود و وی با همکاری کسانی چون دکتر عبدالحسین زرّین‌کوب و دکتر مصطفی مقرّبی و چند تن دیگر کار را شروع کرد، ولی نه عمر او وفا کرد و نه عمر مؤسّسه‌ی فرانکلین.
🌲🌲🌲🌲🌲
#روزها_جلد‌چهارم

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

24.01.202506:31

ایـرانی به هرکجا برود یک تاریخ بر پشت دارد، خواه به آن آگاه باشد و خواه نباشد. ضمیرِ ناخود‌آگاهِ قومی که «یونگ» روانکاوِ سوئیسی آن را عنوان کرده است، در ایرانی بیدار و قوی است.

#ایران_و_تنهایی‌اش
..............................
⚫️ با عرض پوزش به دلیل تأخیر در پیام، درگذشت دکتر جلال متینی، مورّخ، استاد دانشگاه، فرهنگ‌پژوه، شاهنامه‌شناس و مدیر مسئول مجلّه‌های تخصّصی و وزینِ «ایران‌نامه» و «ایران‌شناسی» را تسلیّت عرض می‌کنیم.

🌲🌲🌲🌲
نامِشان زمزمه‌ی نیمه‌شبِ مستان باد
تا نگویند که از یــاد فـراموشانَنـد
🌲🌲🌲🌲
..............................

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

Өчүрүлгөн27.01.202507:43

23.01.202518:48

🎈به فرهنگ باشد روان تندرست

🎈ایران سرزمینی کهن با فرهنگ باستانی است. سرزمین نیکی‌ها و مردمان نجیبی که ستایشگر داد و راستی و دوستی و نکوهشگر ظلم و دروغ و دشمنی‌اند. باید تا می توان از ایران گفت و نوشت. چرا که ظرف و محتوای توسعه کشور است. باید زبان فارسی را دوست داشت و در جهت ترویج آن از هیچ اقدامی دریغ نکرد. باید تا حد ممکن فرزندان کشور را با حافظ و سعدی، با فردوسی و مولوی و نظامی آشنا کرد. اگر ایده ایران از جمع معدودی نخبگان خارج شود و در میان مردم و سیاستگذاران شکل خودآگاهانه بگیرد معنای امنیت، مصلحت و منافع ملی شکل خواهد گرفت. حقیقت این است که امروزه ایران مورد غفلت قرار گرفته است و بدون وطن، کشور و ایراندوستی هیچ تحول مهمی رقم نمی‌خورد.

🎈فهرست زیر از کوشاترین و معتبرترین رسانه ها و نهادهای فرهنگیِ مستقل تشکیل شده است که جملگی در گستره‌یِ گسترده‌یِ تاریخ و ادبیات و فرهنگِ زرینِ ایران زمین می‌کوشند.
با پیوستن به این رسانه ها و نهادها به توسعه فرهنگی در جامعه یاری رسانیم.

🎈پـــــــایــنده ایــــــــــران🎈

🎀کتاب گویا (لذت مطالعه با چشمان بسته).

🎀زین قند پارسی
(درست بنویسیم، درست بگوییم).

🎀دکتر محمّد‌علی اسلامی‌نُدوشن

🎀مولانا و عاشقانه شمس(زهرا غریبیان لواسانی)

🎀رسانه رسمی استاد فریدون فرح اندوز
(گوینده و مجری رادیو و تلویزیون ملی ایران).

🎀رازها و نمادها و آموزه‌های شاهنامه

🎀بهترین داستان‌های کوتاه جهان

🎀انجمن شاهنامه‌خوانی هما
(خوانش و شرح بیتهای شاهنامه).

🎀رمانهای صوتی بهار

🎀حافظ // خیام ( صوتی )

🎀خردسرای فردوسی
(آینه‌ای برای پژواک جلوه‌های دانش و فرهنگ ایران زمین).

🎀بنیاد فردوسی خراسان
(كانون شاهنامه فردوسی توس‏).

🎀سرو سایـه‌فکن
(رسانه ای برای پاسداشت زبان و ادبیات فارسی).

🎀شرح غزلیات سعدی با امیر اثنی عشری

🎀چراغداران (دایرةالمعارف بزرگ صوتی ایران، صداهای نایاب فرهنگ و ادب و هنر)

🎀حافظ‌خوانی با محمدرضاکاکائی

🎀کتابخانه متون و مطالعات زردشتی

🎀بوستان سعدی با امیر اثنی عشری

🎀شاهنامه کودک هما

🎀مأدبه‌ی ادبی، شرح کلیله و دمنه و آثار ادبی فارسی (رسانه دکتر محمّدامین احمدپور).

🎀ستیغ، خوانش اشعار حافظ و سعدی و...(رسانه سهیل قاسمی)

🎀تاریخ، فرهنگ، هنر و ادبیات ایران زمین

🎀شاهنامه برای کودکان
(قصه های شاهنامه و خواندن اشعار برای کودکان و نوجوانان).

🎀دژنپشت(کتابخانهٔ کهن سرزمین پارس به روزگار پارت‌ها)

🎀گاهگفـت
(دُرُست‌خوانیِ شعرِ کُهَن).

🎀کتاب گویای ژیگ

🎀سفر به ادبیات
(مرزبان‌نامه و گلستان، تک‌بیت‌های کاربردی )

🎀ملی‌گرایی ایرانی/شاهنامه پژوهی

🎀تاریخ نگار (روایتی متفاوت از تاریخ ایران)

🎀کانون پژوهش‌های شاهنامه
(معرفی کتاب‌ها و مقالات و یادداشت‌ها پیرامون شاهنامه).

🎀انجمن دوستداران شاهنامه البرز (اشا)

🎀فرهنگ یاریگری، توسعه پایدار و زیست بوم‌داری

🎀رهسپر کوچه رندان
(بررسی اندیشه حافظ).

🎀آرخش، کلبه پژوهش حماسه‌های ایرانی
(رسانه دکتر آرش اکبری مفاخر).

🎀تاریخ روایی ایران

🎀سخن و سخنوران
(سخنرانی و گفتگوهای نایاب نام آوران وطن فارسی).

🎀کتاب و حکمت

🎀تاریخ میانه

🎀زبان شناسی و فراتر از آن (درگاهی برای آموختن درباره زبان‌ها و فرهنگ‌ها).

🎀خواندن و شرح تاریخ عالم‌آرای عبّاسی (میلاد نورمحمدزاده).

🎀شرح کلیات سعدی
(تصحیح و طبع شادروان محمدعلی فروغی).

🎀کانال میهمان:

🎀دکتر مهدی نوریان(نویسنده، ادیب و استاد بازنشستهٔ دانشگاه اصفهان).

🎈فـــرِّ ایــــران را می سـتایـیـم.🎈

🎈هماهنگی جهت شرکت در تبادل

🎈@Arash_Kamangiiir

22.01.202517:54

در ایران دین و ملّیّت از قدیم‌ترین زمان به هم وابسته بوده‌اند. هخامنشیان موازنه‌ای میان این دو نگاه داشته بودند، و این گشایش نظر را داشتند که به آیینِ مردمِ کشورهای فتح شده کاری نداشته باشند و آنها را به حال خود واگذارند. در زمان پارت‌ها نیز وضع کم و بیش همین‌گونه بود. ساسانیان اقتدار کشور را به کمک تکیه بر اعتقاد دینی تأمین کردند، ولی در انتهای دوره‌ی ساسانی بر اثر مداخله‌ی بیش از حدّ موبدان در امور کشور، نیروی مقاومت جامعه به تحلیل رفت و به آسانی فروریخت. در دوران بعد از اسلام، سوء استفاده از دین و بی‌اعتنایی به اصلِ آن از جانبِ حکّام، امر رایجی گردید، و گرفتاری بزرگ جامعه‌ی ایرانی این بوده است.
تاریخ ایران درس‌های گرانبهایی در بر دارد که ارزان به دست نیامده، ولی ارزان در اختیار کسانی که آگاه باشند قرار می‌گیرد، اگر از آنها آموخته نشود بهای گرانی در ازایش پرداخته خواهد شد.

#یگانگی_در_چندگانگی

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن

🆔 @sarv_e_sokhangoo

19.01.202518:32

جوانان باید آگاهی ملّی به دست آورند، از پراکندگی بیرون آیند. مردم یک کشور ممکن است به گروه‌های مرامیِ مختلفی تقسیم شوند: چپ یا راست، سنّتی یا متجدّد، دینی‌اندیش یا بی‌باور؛ ولی چون در این کشور زندگی می‌کنند، باید گِردِ آنچه «محورِ ایران» است جمع بمانند. ایران بیش از یک راه در پیش ندارد و آن خطّی است که با سرشتِ تاریخی و امکاناتِ او مطابقت داشته باشد، و سرانجام هم پس از آزمایش‌های مختلف، اگر بخواهد پا برجـا بماند، به همین راه روی خواهد کرد.

#یگانگی_در_چندگانگی

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

17.01.202506:32

بیش از چند دهه است، یعنی از شهریور بیست به این‌سو، که این فکر در گروهی از مردم راه پیدا کرده که اگر ایران بخواهد نو شود باید به گذشته‌هایش پشت پا بزند، یعنی کهنه‌ها را دور بریزد...
طیّ این مدّت، چون راه‌های متناقضی جلوی پای مردم گذارده شده است، که نه سنّتی بوده است و نه نو، ایرانی در معرضِ آن قرار گرفته که حکمِ آن مرغ را پیدا کند که خواست راه رفتنِ کبک را تقلید کند، راه رفتنِ خود را هم فراموش کرد! مسأله‌ی کهنه و نو به این صورت مطرح نمی‌شود که بعضی تصوّر می‌کنند.
کهنه آن است که دیگر به خواست‌های مشروعِ انسانی پاسخ ندهد ولو تاریخِ نشرِ آن امروزی باشد. نو آن است که صرف‌نظر از آنکه مربوط به چه زمانی است، پاسخی برای امروز در خود داشته باشد.
نسل جوان کنونی اگر بخواهد به صورت «نسلِ کارآمد» درآید، باید نخست از این تشخیص برخوردار گردد که چه چیز بابِ طبعِ این زمان است، و چه چیز از دوْر خارج شده است.

#یگانگی_در_چندگانگی

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن

🆔 @sarv_e_sokhangoo

15.01.202518:27

‍ تلاش برای ایجاد هویّت جدید، معنایش زندگی به اقتضای زمان است. ایرانی هویّت خود را نمی‌تواند و نباید تغییر دهد، تمام ارزش او در ایرانی بودنِ اوست. این است که او را در تمام دوران تاریخش از دیگران متمایز داشته است. آنچه باید بکند آن است که این «هویّت» را کارساز سازد. البتّه یک ملّت کهنسال برای آنکه به نـو شَوَندگی بیفتد، کارش آسان نیست. امّا اگر پای ادامه‌ی حیات در میان باشد، جز آنکه تمام کوشش خود را در این راه به کار اندازد، چاره‌ای ندارد، همان‌گونه که ژاپنی‌ها کردند.
دو متفکّر ایرانی، مولوی و حافظ آرزو می‌کردند که «طرحی نو» در جهان افکنده شود. مولوی می‌گفت:
« زین خلقِ پُر شکایتِ گریان، شدم ملول
آن های‌هوی نعره‌ی مستانم آرزوست
زین همرهانِ سست عناصر دلم گرفت
شیرِ خدا و رستمِ دستانم آرزوست».
و حافظ می‌سرود:
«بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
یکی از عقل می‌لافد، یکی طامات می‌بافد
بیا کاین داوری‌ها را به پیشِ داور اندازیم».

این «طرح نو» همان تغییر در تفکّر مردم است. گمان می‌کنم که دیرتر یا زودتر، ناگزیر به اعتراف این اصل شویم که «همه‌ی راه‌ها بسته است، مگر یک راه: تغییر از پایه». این «پایه»، آموزش است و اقتصاد و سازمانی که بتواند مردم را در خطّی بیندازد که راه‌گشا باشد.

#یگانگی_در_چندگانگی

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo

13.01.202517:19

فقدانِ فکرِ اصولی، جامعه‌ی ما را از انتخابِ مشیِ صریح بازداشته و او را در وادیِ فکریِ ناسرانجامی سرگردان کرده است.
ما به یاد خیلی چیزها هستیم، افسوسِ خیلی چیزها را می‌خوریم، جز گذشتِ عمر که اینگونه بی‌حاصل می‌گذرد و اصرار داریم که از آن بی‌خبر باشیم؛ آن را تباه می‌کنیم چون متاعی که شخص از دست آن به تنگ آمده باشد.

#ایران_را_از_یاد_نبریم

💎کانال دکتر محمّد‌علی اسلامی نُدوشن

🆔 @sarv_e_sokhangoo