Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

Қарау

Николаевский Ванёк

Қарау

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Қарау

Труха⚡️Україна

Қарау

Николаевский Ванёк

Қарау

عادل حیدری

مجموعه مقالات، دل‌نوشته‌ها، برگزیده‌ها

TGlist рейтингі

ТүріҚоғамдық

Растау

Расталмаған

Сенімділік

Сенімсіз

Орналасқан жері

ТілБасқа

Канал құрылған күніJul 14, 2016

TGlist-ке қосылған күні

Jan 21, 2025

Мен каналдың иесімін

Өзгерістер тарихы

Telegram арнасы عادل حیدری статистикасы

Толығырақ

Жазылушылар

1 282

24 сағат00%Апта

3-0.2%Ай

544.4%

Дәйексөз индексі

0

Ескертулер1Каналдарда қайта жазылу0Каналдарда ескерту1

1 жазбаның орташа қамтуы

165

12 сағат700%24 сағат1650%48 сағат1170%

Қатысу деңгейі (ER)

6.67%

Қайта жазылды0Пікірлер0Реакциялар11

Қамту бойынша қатысу деңгейі (ERR)

0%

24 сағат0%Апта0%Ай

0.63%

1 жарнамалық жазбаның қамтуы

0

1 сағат00%1 – 4 сағат00%4 - 24 сағат00%

Толығырақ

Каналға біздің ботымызды қосып, осы каналдың аудиториясын біліңіз.

24 сағаттағы жазбалар саны

1

Динамика

"عادل حیدری" тобындағы соңғы жазбалар

Барлық жазбалар

Қайта жіберілді:

بینش

10.04.202514:52

📚 پیامدهای گفتمان مدنی

✍🏼 نویسنده: ابراهیم السکران
🔹 مترجم: واحد ترجمۀ بینش

📑 تعداد صفحه: ۶۳۰ صـ
🗞 ناشر: مرکز مطالعات اسلامی بینش و مؤسسۀ برهان

═══ ༻✿༺═══ •••

https://t.me/bineshcc

AgAD_DYAAlIgwVM

5.72 MB

30.03.202514:24

Қайта жіберілді:

مرکز مطالعات متین

25.03.202518:26

گاه‌شمار تاریخی رمضان | ۲۵ رمضان | نبرد عین جالوت و پایان افسانهٔ شکست‌ ناپذیری مغولان

نبرد عین جالوت، یکی از مهم‌ترین نبردهای تاریخ اسلام، در ۲۵ رمضان سال ۶۵۸ هجری قمری (۳ سپتامبر ۱۲۶۰ میلادی) به وقوع پیوست. در این نبرد، مسلمانان به رهبری سلطان مملوکی، سیف‌الدین قطز، توانستند ارتش مغول به فرماندهی کیتبوقا را در منطقهٔ عین جالوت در فلسطین شکست دهند. این نخستین باری بود که مغولان از زمان چنگیزخان شکست می‌خوردند و نتیجهٔ آن، توقف پیشروی مغولان بود که پیش‌تر خلافت عباسی را در عراق سرنگون کرده بودند.

قطز پس از به قدرت رسیدن، برای مقابله با مغولان، ارتش مصر را تقویت کرد و با بیبرس، فرمانده نظامی برجسته، متحد شد. او همچنین با صلیبیون که مناطقی از فلسطین را در اشغال خود داشتند توافقی امضا کرد تا در برابر مغولان، از درگیری با یکدیگر خودداری کنند. در این زمان، هلاکوخان به دلیل مرگ برادرش، منگوخان، به مغولستان بازگشت و فرماندهی نیروهای مغول در شام را به کیتبوقا سپرد.

در ۲۵ رمضان ۶۵۸ هجری قمری، دو ارتش در «عین جالوت» با یکدیگر مواجه شدند. قطز با استفاده از تاکتیک‌های نظامی هوشمندانه، بخشی از نیروهای خود را در کمین قرار داد و با حملهٔ اولیه، مغولان را به تعقیب نیروهای خود ترغیب کرد. سپس نیروهای کمین‌شده از پشت به مغولان حمله کردند و آن‌ها را در محاصره قرار دادند. در جریان نبرد، کیتبوقا کشته شد و ارتش مغول شکست سختی را متحمل شد. با این حال لشکر محاصره شدهٔ مغول برای نجات از مهلکه مقاومت شدیدی از خود نشان داد. اینجا بود که قُطًز شخصا وارد نبرد شد و فریاد «وا اسلاماه» سر داد و این به تقویت روحیهٔ سربازان او و داغ‌تر شدن نبرد و در پایان پیروزی لشکر مملوکیان انجامید.

پیروزی در عین جالوت، نقطهٔ عطفی در تاریخ اسلام بود. این نبرد نه تنها پیشروی مغولان را متوقف کرد و جهان اسلام را از نابودی نجات داد و تمدن اسلامی را حفظ کرد، بلکه باعث شد مملوکیان کنترل شام را به دست گیرند و دمشق و حلب را از سلطهٔ مغولان آزاد کنند. همچنین، این پیروزی افسانهٔ شکست‌ناپذیری مغولان را از بین برد و نشان داد که با اتحاد و رهبری قوی، می‌توان در برابر تهدیدات بزرگ ایستادگی کرد.

@Matinstudies | متین

18.03.202518:49

در یکی از شب‌های سال ۲۰۱۰، دوست و هم‌دانشگاهی عزیزم، عمر حیدر (اهل عراق)، تماس گرفت و گفت: «عادل! من، عبدالله حمدی و محمد رحاب (دو تن از دوستان مصری) داریم می‌رویم فرودگاه، نمی‌آیی؟»
پرسیدم: «خیر باشد! فرودگاه چه خبر است؟»
گفت: «مگر خبر نداری؟ شیخ ابواسحاق حوینی امشب در یکی از هتل‌های نزدیک حرم سخنرانی دارد. چند لحظه دیگر به فرودگاه مدینه می‌رسد و ما می‌رویم به استقبالش.»
گفتم: «چه سعادتی بالاتر از این! حتماً می‌آیم.»

با عمر، عبدالله و محمد راهی فرودگاه شدیم. لحظه ورود، با صحنه‌ای عجیب روبه‌رو شدیم؛ ازدحام جمعیت، ترافیک خودروها، حضور گسترده‌ی دوستداران شیخ، همگی نشان از استقبال بی‌نظیر داشت. از روی شوخی به عبدالله و محمد گفتم: «گویا تمام مصری‌های مقیم عربستان امروز برای استقبال از شیخ آمده‌اند!»
لبخندی زدند و گفتند: «مگر تو و عمر مصری هستید که به استقبال آمده‌اید؟ شیخ متعلق به تمام امت اسلامی است و مسلمانان سراسر جهان به او ارادت دارند.»
راست می‌گفتند؛ هیجان و اشتیاق ما برای دیدار شیخ کمتر از آن‌ها نبود. اما با آن ازدحام، امیدی به دیدار در فرودگاه نداشتیم، تصمیم گرفتیم مستقیم به هتل محل سخنرانی برویم. آنجا نیز شرایط مشابهی حاکم بود؛ خیابان‌ها بسته شده و ورود به هتل بسیار دشوار بود. اما هر طور که بود، توانستیم وارد شویم. اندکی بعد، درهای هتل بسته شد و هزاران نفر از علاقه‌مندان در بیرون ماندند.

مدتی در سالن نشسته بودیم که ناگهان شیخ وارد شد. همان وقار و متانتی را که از او در پشت دوربین دیده بودیم، در چهره‌اش نمایان بود. سیمای نورانی‌اش انسان را به یاد خدا می‌انداخت. سخنرانی‌اش را با موضوع «درس‌هایی از حج وداع پیامبر صلی‌الله علیه وسلم» آغاز کرد. با اینکه بارها این ماجرا را در کتب سیره خوانده و از زبان اساتید شنیده بودم، اما این بار حس متفاوتی داشتم. بیان شیخ، ما را به عصر رسالت می‌برد، گویی خود شاهد آن وقایع هستیم؛ پیامبر صلی‌الله علیه وسلم را می‌دیدیم که اسامه را بر پشت شترش سوار کرده یا در عرفات خطبه می‌خواند. چنان دقیق و زنده حوادث را روایت می‌کرد که انگار خود در میان اصحاب حضور داشته و چشمش به جمال نورانی پیامبر صلی‌الله علیه وسلم روشن شده است. البته این شگفتی نداشت از کسی که تمام عمرش را در مسیر خدمت به حدیث و سنت نبوی گذرانده بود.

پس از پایان سخنرانی، جمعیت برای عرض سلام و ابراز محبت به‌سوی شیخ هجوم آوردند. ناگهان داستان کنیز هارون‌الرشید در ذهنم تداعی شد؛ همان که وقتی سیل مردم را گرداگرد امام عبدالله بن مبارک دید، گفت: «به خدا سوگند، این است پادشاهی! نه آنچه هارون‌الرشید دارد که مردم را با زر و تازیانه گرد خود جمع می‌کند.»

خداوند شیخ ابواسحاق را غریق رحمت خویش گرداند. مهری در دل‌ها گذاشت که هرگز از بین نخواهد رفت.

✍🏻 عادل حیدری

https://t.me/adelheidari

18.03.202502:52

قابل توجه آنان که تصور می‌کنند می‌توان با یهودیان از در صلح و سازش درآمد و آن‌ها به عهد و پیمانی که می‌بندند پایبند هستند:

{أَوَكُلَّمَا عَاهَدُوا عَهدًا نَبَذَهُ فَرِيقٌ مِنهُم} [البقرة: ۱۰۰] (مگر هر بار که عهدی (با خدا و پیغمبر و مسلمانان) بستند، جمعی از آنان آن را نشکستند و دور نیفکندند؟)

Қайта жіберілді:

قناة الجزيرة

18.03.202502:46

عاجل | مصادر طبية للجزيرة: 199 شهيدا في غارات إسرائيلية على قطاع غزة 107 منهم جنوبي القطاع

Қайта жіберілді:

عبدالله محمد

17.03.202520:26

Қайта жіберілді:

عبدالله محمد

17.03.202520:26

همهٔ این مدال‌ها را خواهی گذاشت و خواهی گذشت. فکر نکن این القاب محدث و علامه و حافظ بزرگ ارزشی دارد... بالاتر از لقب امیرالمومنین؟ عمر بن الخطاب رضی الله عنه هنگام وفاتش فرمود: «من [دیگر] امیرالمومنین نیستم... گونه‌ام را بر زمین بگذار ...» نشان امیرالمومنین را گذاشت...

- ابواسحاق الحوینی رحمه الله

Қайта жіберілді:

الشيخ أبو إسحاق الحويني

17.03.202520:23

•*• نداء ورجاء •*•
ألم في القلب وغصة في الحلق لم نبح بها منذ 6 سنوات.
أما وقد فارق الوالد الحياة وهو يتمنى لقاء فلذة كبده الذي غيبه الاعتقال لست سنوات متتابعات في سجون مصر فهل يُستجاب للدناء اليوم للإفراج عن ابنه همام ليتمكن من توديع والده والصلاة عليه؟!

17.03.202520:20

أَهكَذا البَدرُ تُخفي نورَهُ الحُفرُ
‏وَيُفقَدُ العِلمُ لا عَينٌ وَلا أَثَرُ

‏خَبَت مَصابيحُ كُنّا نَستَضيءُ بها
‏وَطَوَّحَت لِلمَغيبِ الأَنجمُ الزُهُر

‏وَاِستَحكَمَت غُربَةُ الإِسلامِ وَاِنكَسَفَت
‏شَمسُ العُلومِ التي يُهدى بها البَشرُ

21.01.202520:04

✍🏻 احمد مطر

زارَ الرّئيسُ المؤتمن
بعضَ ولايات الوَطنْ
وحينَ زارَ حينا
قالَ لنا:
هاتوا شكاواكم بصِدقٍ في العَلَنْ
ولا تَخافوا أَحَداً..
فقَدْ مضى ذاكَ الزّمَنْ.
فقالَ صاحِبي حَسَنْ:
يا سيّدي
أينَ الرّغيفُ والَلّبَنْ؟
وأينَ تأمينُ السّكَنْ؟
وأينَ توفيرُ المِهَنْ؟
وأينَ توفيرُ الدّواءَ للفقيرِ بلا ثَمَنْ؟
يا سيّدي
لمْ نَرَ مِن ذلكَ شيئاً أبداً.
قالَ الرئيسُ في حَزَنْ:
أحْرَقَ ربّي جَسَدي
أَكُلُّ هذا حاصِلٌ في بَلَدي؟!
شُكراً على صِدْقِكَ في تنبيهِنا يا وَلَدي
سوفَ ترى الخيرَ غَداً.

**
وَبَعدَ عامٍ زارَنا
ومَرّةً ثانيَةً قالَ لنا:
هاتوا شكاواكُمْ بِصدْقٍ في العَلَنْ
ولا تَخافوا أحَداً
فقد مَضى ذاكَ الزّمَنْ.
لم يَشتكِ النّاسُ!
فقُمتُ مُعْلِناً :
أينَ الرّغيفُ والَلّبَنْ؟
وأينَ تأمينُ السّكَنْ؟
وأينَ توفيرُ المِهَنْ؟
وأينَ توفيرُ الدّواءَ للفقيرِ بلا ثَمَنْ؟
معذرة يا سيدي..
.. وَأينَ صاحبي ( حَسَنْ )؟

Қайта жіберілді:

عبدالله

16.01.202510:46

در بحث نوشتن به خواندن مجله و روزنامه توصیه کردم و گفتم که این نوع مطالعه برای نوشتن در شبکه‌های اجتماعی مفید است. یکی دو بار هم توصیه کردم که خواندن طنز را جدی بگیرید. خواستم برای نمونه چند نفر را معرفی کنم که به دلایلی بی‌خیال شدم. گفته بودم که محیط نوشتن فارسی خیلی سالم نیست و اگر می‌خواهید ادبی یا هر شکل دیگری بنویسید با برای دلتان هم وقت کافی بگذارید و از فضای ذکر و تزکیه دور نشوید. یکی از کسانی که دلم می‌خواست به عنوان طنزنویس معرفی کنم «ابراهیم نبوی» بود. دلیل تردیدم هم بی‌پروایی او و ضد دین بودنش بود که هرچند خیلی تند و تیز نبود ولی مشهود بود. باخبر شدم که او با مرگ خود خواسته (اسم جدید و قشنگ خودکشی) از دنیا رفته است. مرگ کسی که بخشی از جوانی‌ام را با خواندن نوشته‌های او در روزنامه‌های دوران پس از دوم خرداد آغاز کردم و سپس این علاقه تا بیست سال دیگر و بیشتر ادامه داشت برایم غم انگیز بود. مهم نیست که کیست، اما مرگ آنهایی که می‌خندانند خودش یک طنز سیاه است. خنده هم نمی‌تواند پوستهٔ جدی این زندگی را صورتی کند. ما پس از خنده‌هایمان سکوت می‌کنیم و این سکوت فرصت هجوم خَطَرات ذهن است.

اعترافی هم بکنم: برای مرگ غیر دیندارها بیشتر غمگین می‌شوم. مخصوصا آنهایی که بدون امید آخرت دست به سلحشوری می‌زنند. زندگی به شکل ذاتی ارزش هیچ تلاشی را که فراتر از معیشت باشد ندارد. بی‌تعارف، بی‌خدا و آخرت حتی برخاستن از خواب برای رفتن به سر کار هم یک اجبار ناخوشایند است که فقط در حد گذران معیشت قابل توجیه است. این است که در برابر خبر مرگ یک مجاهد دلم برای حال خودم می‌سوزد و در برابر خبر مرگ این دست افراد، برای خودشان.

شاید اکنون با این خودکشی خواندن طنز او هم خیلی بد نباشد. تابلو «مرگ خودخواسته» خیلی گویاست.