Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

View

Николаевский Ванёк

View

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

View

Труха⚡️Україна

View

Николаевский Ванёк

View

خاطرات و روزنوشت ها

اين يك كانال شخصی برای ارائه تحلیل‌ها، تفسیرها، خاطرات، به ويژه يادداشت هاي روزانه درخور توجه، در مسیر دلمشغولی‌های امروز و دغدغه‌های فرداست؛
این جا همچون رسانه های پيشن، تريبونی است برای بازپخش ديدگاه های گوناگون، حتی متضاد و مخالف نظر مالکِ کانال

TGlist rating

TypePublic

Verification

Not verified

Trust

Not trusted

Location

LanguageOther

Channel creation dateMar 14, 2018

Added to TGlist

Mar 09, 2025

I own this channel

History of changes

Statistic of Telegram Channel خاطرات و روزنوشت ها

More details

Subscribers

3 214

24 hours

20.1%Week

270.8%Month

862.8%

Citation index

0

Mentions0Shares on channels0Mentions on channels0

Average views per post

113

12 hours1130%24 hours1130%48 hours1130%

Engagement rate (ER)

1.77%

Reposts2Comments0Reactions0

Engagement rate by reach (ERR)

3.52%

24 hours0%Week

0.11%Month

5.51%

Average views per ad post

161

1 hour74.35%1 – 4 hours12778.88%4 - 24 hours239148.45%

More details

Connect our bot to the channel to find out the gender distribution of this channel's audience.

Total posts in 24 hours

45

Dynamic

Latest posts in group "خاطرات و روزنوشت ها"

All posts

25.04.202510:25

آقای عراقچی: شاخص سیاست خارجی ایران باید در تهران باشد نه مسکو و پکن!!

رستم شجاعی مقدم

فرموده‌اید که تحولات نظام بین‌الملل هر طور پیش بروند، در شما و روابط‌تان با چین تغییر و تاثیری نخواهد داشت، این یعنی چین عملا دست و‌ پای شما را بسته است و اگر در مورد روسیه نیز چنین کارتان فروبسته است، کلاه خودتان را قاضی کنید و از او بپرسید شما وزیر خارجه کدام کشور هستید؟ ایران ، روسیه یا چین!

وزیر خارجه واقعی ایران باید به محض درک هر تغییر در نظام بین‌الملل فورا به کشف و درک فرصتی که برای ایران پدید می‌آید و قاپیدن آن قبل از آنکه چین و روسیه دست پیش برند فکر و اقدام کند.

اینکه هر جا جلسه‌ و دیداری با غرب عالم بگذارید فورا به دربار کمونیست‌ها بروید و گزارش کنید که منافع شما محفوظ است در کدام الگوی سیاست آمده است؟
این کدام استقلال سیاسی است که اکران عمومی آنرا به شما سپرده‌اند؟

شاخص مطمئن سیاست خارجی و تنها راهنمای عمل و سخن شما باید منافع ملی ایران باشد نه میل و خواست پکن و مسکو، وظیفه شما نیست که اینقدر مراقب رنجش خاطر مسکو و کرملین باشید، شما فقط در قید منافع ملی ایران باشید و قید ارادت و اراده‌های پوتین و شی‌جینگ پینگ را بزنید, تاریخ داور سخت‌گیر و بی‌اغماضی است!

25.04.202510:23

به تعرض پایدار به جان و مال زنان پایان دهید

الهه کولایی

مهمترین تکلیف حکومت پاسداری از جان و مال همه شهروندان است. این تکلیف را قانون اساسی مشخص کرده است.

نکند زنان و دختران این کشور در شمار شهروندان به شمار نمی آیند؟
چرا لایحه قانون" بازداشتن اعمال خشونت علیه زنان" تصویب و اجرا نمی شود؟

آیا جز این است که زنان در نظام حقوقی کنونی، جزیی از اموال مردان به شمار می آیند؟!! پدر یا همسر؟؟!!

این قانون غیرانسانی و ضد موازین حقوق بشری را اصلاح کنید.
به تعرض پایدار به جان و مال زنان پایان دهید.

25.04.202510:20

سیاست سانتریفیوژی

عادل عبیات

پروژه‌ی هسته‌ای جمهوری اسلامی بیش از آن‌که دستاوردی در امتداد علم باشد، نوعی تثبیت ایدئولوژیک گذشته است.
حکومت با غنی‌سازی اورانیوم، در واقع در پی غنی‌سازی اسطوره‌ی ایستادگی‌ست. این ایستادگی نه در برابر دشمنی مشخص، بلکه در برابر زمان است. زمان به‌مثابه دشمنی که تغییر را می‌طلبد و گفتمان رسمیِ حکومت از آن هراس دارد. در این چارچوب جمهوری اسلامی به مثابه‌ی حکومت، خود را به ماشین تکنولوژیک بدل کرده تا در برابر فرسایش معنا، ایستادگی کند.

آن‌چه در پروژه‌ی هسته‌ای جمهوری اسلامی رخ می‌دهد، فاصله‌گیری تکنولوژی از بستر انسانی‌اش است. نه دانشمندان، نه جامعه، و نه حتی خود حکومت به مثابه نهاد سیاسی، در مرکز تصمیم‌سازی نیستند، بلکه یک میل خودکار برای بقا از طریق قدرت سخت شکل گرفته است.
تکنولوژی در این‌جا از ابزار به خودِ هدف تبدیل می‌شود، مانند ماشینی که فرمانده‌اش را پشت سر گذاشته، گویی گُلوله‌ای که از لوله خارج شده و حتی دست شلیک‌کننده‌اش را بلعیده است. در این ساختار ابزار از کاربرش پیشی می‌گیرد و میل به بقا، همه‌چیز را به خدمتِ بقای خودش درمی‌آورد.
ماشین تکنولوژیکی که جمهوری اسلامی می‌سازد، نه برای فتح آینده، که برای فرار از آن می‌سازد.

اما مردم، مردم در این پروژه نقشی شبیه به سوخت دارند. نه برای مشارکت بلکه برای مشروعیت‌بخشی، نه برای تولید انرژی، بلکه برای نمایش قدرت. مردم، از سوژه به شیء بدل شده‌اند، ماده‌ای خام برای بازتولید گفتمان مقاومت، حتی وقتی آن مقاومت دیگر موضوعیتی ندارد. ملت به سوژه‌ای فروکاسته بدل شده که تنها کاربردش تأیید بیرونی برای بقای رژیم است.

آن‌چه در ایران می‌بینیم، نوعی فاشیسم نمادین است که خود را با زبان علم می‌پوشاند. حکومت به‌جای نوحه‌ و منبرهای دهه‌ی شصت، با زبان تکنولوژیک سخن می‌گوید، اما در نهایت همان میل به کنترل، سرکوب، و همسان‌سازی اجباری در پس آن نهفته است. این فاشیسم فریاد نمی‌زند، بلکه فرمول می‌نویسد و بجای هیاهو جدول دارد.
این زبان در ساختار جمهوری اسلامی کارکردی ایدئولوژیک پیدا کرده، اعداد و درصدها نقاب مشروعیت برای خشونت ساختاری شده‌اند.

در پایان این مذاکرات اگر توافقی رخ دهد، نمی‌توان آن را صرفاً پیروزی دیپلماتیک دانست. ممکن است این توافق به تثبیت یک نظم بوروکراتیک بیانجامد که در آن، وضعیت بحرانی همیشگی که امکان اعتراض و دگرگونی را فراهم می‌کرد به وضعیتی قابل مدیریت بدل شود. در این حالت، سیاست به‌معنای کلاسیک خود—یعنی نزاع بر سر آینده—نابود می‌شود، و آن‌چه می‌ماند، صرفاً اداره‌ی وضعیت موجود است.

سانتریفیوژ، به‌مثابه حرکتی مرکزگریز و تکرارشونده، استعاره‌ای مناسب برای سیاست امروز جمهوری اسلامی است. سیاستی که از مرکزیت سیاست‌ورزی و عقل فاصله گرفته، گفت‌وگو را طرد کرده، و در حرکتی بی‌پایان اما بی‌ثمر غرق شده است. و جالب‌تر آن‌که، در مرکز سانتریفیوژ، خلأست، همان‌گونه که مرکز سیاست در جمهوری اسلامی تهی‌ست.
این سیاستِ سانتریفیوژی، سیاستی‌ست که دائماً می‌چرخد اما پیش نمی‌رود، همواره مشغول، اما بی‌حاصل. هرچه سریع‌تر می‌چرخد، تهی‌تر می‌شود.

پروژه‌ی هسته‌ای جمهوری اسلامی پروژه‌ای‌ست با تخیلات آخرالزمانی، نوعی سرمایه‌گذاری بر روی بحران، و در این تخیل، جمهوری اسلامی تنها در لبه‌ی فاجعه معنا پیدا می‌کند. از متن بحران، همان‌جا که مقاومت، غرور و ایستادگی بازتولید می‌شود. بحران، به اکسیژن حیات سیاسی جمهوری اسلامی تبدیل شده است، وضعیتی که در آن هرگونه رفع خطر، به‌مثابه حذف خودِ هویت سیاسی حاکم تلقی می‌شود.

زبان پروژه‌ی هسته‌ای، زبانی فنی، عددی و تهی از استعاره است. اما همین بی‌استعارگی، خود نوعی استعاره است، استعاره‌ای از تهی‌شدگی سیاست. مردمی که نمی‌توانند درباره‌ی سرنوشت هسته‌ای خود با زبانی انسانی گفت‌وگو کنند، مردمی هستند که از سیاست رانده شده‌اند.
زبان حکومت، با حذف روایت، مردم را از روایت‌گری محروم کرده و آن‌ها را به گروگان گرفته است. در جغرافیایی که زبان به سانتریفیوژ تقلیل یافته، انسان هم فراموش می‌شود.

25.04.202510:06

ایران و چرخه‌ی غنی‌سازی اورانیوم

رضا رضائی

آیا ورود به باشگاه هسته‌ای ممنوع، ولی خرید از آن آزاداست؟

مقدمه: وقتی ۱۲ کشور برتر جهان توانسته‌اند به تولید اورانیوم برسند اما کشورهای محدودی به غنی‌سازی اورانیوم درحد تولید بمب هسته‌ای دست یافته باشند ولی ثابت کرده‌اند که خطری برای صلح جهانی نیستند و در عوض به بازار عرضه‌ی آن وارد و منافع خود و شرکا را مشخص و به آن متعهد شده‌اند، تمامی نزاع‌های ایران و اعضای آشکار و پنهان باشگاه مربوطه مشخص می‌شود.

یکم: قابل پیش‌بینی بود که در عبور از تونل استراتژیکی توافق ایران و آمریکا، با خطراتی مثل مطرح کردن خواسته‌های جدید مواجه بشویم؛

دوم: قطعاً نظارت‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی(IAEA) در راستای راستی‌آزمایی برای دور نگه داشتن ایران از تولید بمب هسته‌ای است اما؛ نمی‌توان منکر نفوذ اعضای باشگاه بر روی کارکردها و نظارت‌های آن شد؛

سوم: قطعاً پذیرش تمامی استدلال‌های شرعی و انسانی ج.ا.ا برای عدم تمایل به دستیابی و تولید بمب هسته‌ای مورد قبول همه‌ی کشورها هست اما به نفع اعضای باشگاه نیست که یک تولیدکننده و بعد هم فروشنده به بازار وارد شود. پس رد ادعاهای ایران تنها جنبه سیاسی یا فنی ندارد بلکه در محاسبات عرضه و تقاضای بین‌المللی آن مورد بررسی و تحلیل قرار می‌گیرد؛

چهارم: ج.ا.ا نشان داده است که ظاهراً دارای یک حکومت ایدئولوژیک بر پایه‌ی استبدادستیزی و دفاع از حقوق مردم است، اما عملکرد ۴۶ ساله، بهانه‌ی کافی برای عدم پذیرش این ادعا و وجود قدرت‌های مافیایی و متمایل به جنگ و ناآرامی را به تمامی کشورها مخابره کرده است.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

1⃣ به نظر می‌رسد که ج.ا.ا از قبل پیش‌بینی افزایش سطح مطالبات آمریکا در حین مذاکره را کرده و آماده است که با حفظ توان هسته‌ای، به بازار تحت کنترل باشگاه وارد شود اما از دست دادن توان خود و تبدیل شدن به خریدار را هنوز نپذیرفته است؛

2⃣ به نظر می‌رسد که فشار و نفوذ اسرائیل و گروه‌های قدرتمند و جنگ‌طلب داخلی آمریکا بر روی حاکمیت آن از یک سو، و از سوی دیگر مافیای قدرت و جنگ‌طلبان داخلی از سوی دیگر، تهدیدها و خطراتی است که در تونل استراتژیک عبور دو کشور برای رسیدن به توافق بدون جنگ موثر هستند و حتماً برای دفع آن‌هاتمهیداتی اندیشیده شده است مثل مهار یا دادن لقمه‌ی چرب و نرم‌تر در ازای سکوت وعدم مداخله‌ی آن‌ها؛

3⃣ به نظر می‌رسد که القای تعبیر صلح حسنی(ع) و موقتی دانستن آن دارای دو رویکرد توجیه‌سازی برای عقب‌نشینی‌های بعدی حاکمیت و آماده نگاه داشتن حامیان برای اتفاقات عدم دستیابی به صلح می باشد.

فراموش نمی‌کنیم که وقتی بی‌اعتمادی در دو طرف مذاکره‌کننده‌ی ایرانی و آمریکایی وجود دارد ولی مردم خواستار صلح هستند، مذاکره‌کنندگان آمریکایی و ایرانی را وادار به نرمش بیشتر و حتی دادن امتیاز بیشتر به طرف مقابل خواهد کرد.

به خاطر داشته باشیم که صلح‌طلبی مردم ایران به معنای ذلت‌پذیری در مقابل بیگانگان و یا صلح با حاکمیت داخلی نیست چرا که در انتخابات اخیر نشان دادند که راه عبور از این حاکمیت را انتخاب کرده و گام به گام آن را پیش می‌برند.

توجه**: مطالبه‌ی مردمی پذیرش ایران به باشگاه می‌تواند هم دست‌آوردهای هسته‌ای را حفظ کرده، هم سایه‌ی جنگ را رفع، تحریم‌ها را خنثی و هم منافع مادی مثل برطرف کردن نیازهای پزشکی و غیره به ایزوتوپ‌های اورانیوم را تامین کند.

25.04.202509:57

مذاكره با امريكا و تحولات داخلى

حسين شيخى

آقاى پزشكيان ، هم در جريان انتخابات و هم پس از آنكه به رياست جمهورى برگزيده شد به دفعات بر ضرورت تنش زدايى در سياست خارجى به موازات سياست هاى اصلاحى داخلى تاكيد مى كرد.

همينطور كه اين سخنان تكرار مى شد و در حالى كه اسماعيل هنيه نيز در تهران ترور شده بود ، روزى يكى از روحانيون - اگر اشتباه نكنم - مجلس تشخيص مصلحت نظام سخن نسبتآ عجيبى گفت كه فكر مى كنم - و نمى دانم چرا - به اندازه كافى مورد توجه قرار نگرفت، در حالى كه به نظر مى رسيد و مى رسد كه ناظر به نكته مهم و اساسى بوده است؛ و آن اينكه وقتى مكررآ سخن از ضرورت و ترغيب آغاز گفتگوهاى دولت هاى ايران و امريكا بود، او بدين مضمون گفت كه آنچه اكنون اولويت دارد حل و فصل مساله جانشينى رهبرى است و نه گفتگو با امريكا!.

شخصآ نمى دانم منظور او از طرح چنين اولويتى دقيقآ چه بود، اما اگر سخن او را بطور كلى ناظر به تمهيد شرايطى بدانيم كه سازگار شدن با طيف محتملى از نتايج را ممكن مى كند ، پُر بيراه نگفته است.
با اين حال اما ترامپ با نامه خود به رهبرى عالى ايران، به پرداخت بيشتر اين سخن مجال نداد و به ناگزير مذاكرات پيش از چنان تمهيدى آغاز شد، اين در حالى است كه نظر به خروج ترامپ از برجام در دور نخست رياست جمهورى اش و مواضع مؤكد او در باره تامين مالى گروه هاى موسوم به مقاومت در منطقه، مثل روز روشن است كه نتايج محتمل مذاكرات، چه در باره نوع توافقات درباره مساله هسته اى و چه درباره رفع تحريم ها و آزادسازى وجوه ايران، با آنچه كه در برجام شاهد آن بوديم، در كم و كيف، بسيار متفاوت خواهند بود.
اين بدان معناست كه نتايج احتمالى مذاكرات شرايط اجتماعى اى را ايجاب مى كنند كه احتمالآ موضوع سخن آن عضو روحانى مجلس تشخيص بود و اگر به موقع شنيده و به آن ترتيب اثر داده مى شد، مى توانست همچون يك بستر مناسب كار تطبيق با اين نتايج متفاوت را به مراتب و بسيار آسان تر كند ؛ اگر چه هنوز هم دير نيست.

🆔 @bayane_azadi

25.04.202509:52

رهبری: با اشاره به صلح امام حسن، توافق موقتی است

حسین ملک خدایی

رهبر انقلاب دیروز در جمعی در مراسم عزاداری شهادت امام صادق علیه السلام با توجه به مسائل بین جمهوری اسلامی و آمریکا گفتند « وقتی که امام حسن مجتبی علیه السلام با معاویه صلح کردند عده ای می آمدند گله می کردند و اعتراض می کردند. حضرت می فرمودند این صلح تا یک وقتی است این موقت است ... این تسلط کفر و نفاق بنا نیست دائمی باشد در تقدیر الهی این موقت است»

این استناد رهبری به صلح امام حسن به این معناست که ما همچنان بر حق و در مسیر ائمه اطهار هستیم و آمریکا و اسرائیل همان معاویه و یزید هستند. و ما تمام این چهل و شش سال را درست آمدیم و اکنون هم که قرار است کوتاه بیائیم بخاطر این است که همانند دوران امام حسن در موضع ضعف هستیم و دشمن در موضع برتر است. و ما به صورت تاکتیک و موقت با دشمن صلح می کنیم تا دوباره وقتش که رسید دوباره با جبهه نفاق و ظلم درگیر می شویم.

این تحلیل رهبری از صلح امام حسن حداقل سه پیام روشن دارد
اول اینکه به حامیان ولایت می گوید شما نگران نباشید و اعتراض نکنید چون ما فعلآ در موضع ضعف هستیم ولی قرار نیست همیشه در این موضع ضعف باشیم و این صلح ما با آمریکا موقتی و تاکتیکی است و قرار نیست رابطه عمیق راهبردی با جبهه کفر و ظلم داشته باشیم

دوم: پیام به آمریکا و اسرائیل است که صلح ما با شما موقتی است و در آینده که فرصت پیدا کنیم به اهداف خودمان ادامه می دهیم. و با شما درگیر خواهیم شد

سوم : این تحلیل رهبری یک پیام هم برای اقتصاد کشور و برای تولید کنندگان و سرمایه‌گذاران دارد و آن این است که قرار نیست اقتصاد کشور ثبات و آرامش درازمدت داشته باشد و این صلح یک صلح تاکتیکی و موقت است
حالا آیا طرفداران ولایت چقدر توجیه شده باشند و آمریکا و اسرائیل از این به بعد چگونه در مذاکره با ما برخورد کنند و تولید کنندگان و سرمایه‌گذاران چگونه اطمینان کنند که سرمایه‌گذاری کنند به خودشان مربوط است.

25.04.202509:26

تحلیل استراتژیک
پیشنهاد توافق موقت و سخنان خامنه‌ای نشان‌دهنده تداوم استراتژی دوگانه نه جنگ، نه صلح است:
دیپلماسی فعال: رژیم ولایی با پیشنهاد توافق موقت، خود را به‌عنوان طرفی منطقی در مذاکرات معرفی می‌کند، که می‌تواند فشار بین‌المللی را کاهش دهد.

حفظ خطوط قرمز: تأکید بر ماهیت موقت توافق و ارجاع به صلح تاکتیکی، به رژیم ولایی اجازه می‌دهد از تعهدات بلندمدتی که حاکمیت یا برنامه هسته‌ای‌اش را محدود کند، اجتناب ورزد.

مدیریت منطقه‌ای: این رویکرد به رژیم ولایی امکان می‌دهد تا ضمن مذاکره با آمریکا، نفوذ منطقه‌ای خود را از طریق گروه‌های نیابتی هر چند ضعیف حفظ کند.
آرام کردن فضای اقتصادی و بازار ارز: تاکتیک خدعه این امکان را به رژیم ولایی میدهد تا التهاب بازارهای مالی را آرام کند و بحرانهای عمیق را پنهان نماید

با این حال، این استراتژی ریسک‌هایی نیز دارد:
بی‌اعتمادی طرف مقابل: آمریکا ممکن است توافق موقت را با توجه به سابقه مذاکرات گذشته به‌عنوان وقت‌کشی تفسیر کند، و گزینه جنگ را انتخاب نماید.

فشار داخلی: تندروهای داخلی ممکن است حتی توافق موقت را نشانه ضعف بدانند، به‌ویژه اگر نتایج ملموسی برای اقتصاد رژیم ولایی نداشته باشد.

واکنش اسرائیل و متحدانش: اسرائیل، که با هرگونه توافق با رژیم ولایی مخالف است، ممکن است اقدامات تحریک‌آمیزی برای برهم‌زدن مذاکرات انجام دهد.

نتیجه‌گیری
پیشنهاد خامنه ایی برای توافق هسته‌ای موقت و سخنانش درباره صلح تاکتیکی امام حسن، نمونه‌ای از به‌کارگیری خدعه ولایی در چارچوب استراتژی نه جنگ، نه صلح است.
این رویکرد به رژیم ولایی این امکان می‌دهد تا ضمن حفظ ظاهر مقاومت، در مذاکرات انعطاف نشان دهد و زمان بخرد.
سابقه تاریخی خدعه ولایی، از پذیرش قطعنامه 598 و "برجام" نشان‌دهنده استفاده مکرر از این تاکتیک برای مدیریت بحران‌های خارجی و داخلی است.

با این حال، موفقیت این استراتژی به عوامل متعددی، از جمله واکنش آمریکا، فشارهای داخلی، و تحولات منطقه‌ای بستگی دارد.

25.04.202509:26

یکبار دیگر خدعه ولایی؟

احمد علوی

مقدمه
مذاکرات هسته‌ای اخیر خامنه ای و ترامپ در عمان و اظهارات علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، درباره صلح «موقت و تاکتیکی» امام حسن با معاویه، بار دیگر مفهوم «خدعه ولایی» و استراتژی «نه جنگ، نه صلح» را در سیاست خارجی رژیم ولایی برجسته کرده است.

گزارش آکسیوس از پیشنهاد رژیم ولایی برای یک توافق هسته‌ای موقت و ارجاع خامنه‌ای به صلح تاکتیکی، نشانه‌هایی از تداوم این استراتژی دوگانه برای مدیریت فشارهای داخلی و خارجی هستند.

خدعه ولایی چیست؟
خدعه ولایی به استفاده از فریب یا تاکتیک‌های سیاسی موقت برای حفظ قدرت، سرکوب داخلی، جلوگیری از ریزش سرسپردگان ولایی، مدیریت دشمن، یا کسب زمان در شرایط بحرانی اشاره دارد.
این مفهوم با برخی از رخدادهای صدر اسلام و بویژه موضوع حکمیت و خدعه امرعاص به‌عنوان اقدامی تاکتیکی برای بقای حاکمیت ولایی تفسیر می‌شود.

در رژیم خامنه ای، خدعه ولایی به‌عنوان ابزاری برای توجیه انعطاف‌های دیپلماتیک در برابر دشمنان، به‌ویژه آمریکا، به کار گرفته می‌شود. برای مثال مذاکرات هسته‌ای (2003-2015): در دوره‌های مختلف، رژیم ولایی با پیشنهادات موقت یا تعلیق غنی‌سازی به مذاکرات وارد شد، که اغلب به‌عنوان تلاشی برای خرید زمان یا کاهش فشار تحریم‌ها دیده می‌شد.
خدعه ولایی در این مورد به خامنه ای امکان داد تا ضمن حفظ ظاهر مقاومت، از تشدید بحران جلوگیری کرده و بقای خود را تضمین کند.

استراتژی نه جنگ، نه صلح
استراتژی «نه جنگ، نه صلح» یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی خامنه‌ای از دهه 1990 تاکنون بوده است. این رویکرد به دنبال حفظ تعادل بین مقاومت در برابر غرب و اجتناب از درگیری نظامی مستقیم است.

ویژگی‌های این استراتژی عبارت‌اند از:
اجتناب از جنگ مستقیم: خامنه‌ای بارها تأکید کرده که جنگ نظامی به نفع رژیم ولایی نیست، اما همزمان از «مقاومت فعال» در برابر غرب دفاع کرده است.

حفظ تنش کنترل‌شده: رژیم ولایی با اقداماتی مانند تقویت برنامه هسته‌ای، حمایت از گروه‌های نیابتی در منطقه، یا حملات محدود (مانند حمله موشکی به پایگاه عین‌الاسد در 2020)، تنش را در سطحی نگه می‌دارد که به جنگ تمام‌عیار منجر نشود.

دیپلماسی موازی: مذاکرات دیپلماتیک، حتی اگر به نتایج ملموس نرسد، به‌عنوان ابزاری برای کاهش فشار تحریم‌ها و کسب زمان به کار گرفته می‌شود.
این استراتژی به رژیم ولایی اجازه داده تا در برابر فشارهای بین‌المللی دوام بیاورد، اما هزینه‌هایی مانند تحریم‌های سنگین و انزوای اقتصادی را نیز به همراه داشته است.
شواهد اخیر: پیشنهاد توافق موقت

بر اساس گزارش آکسیوس، عباس عراقچی، وزیر امور خارجه رژیم ولایی ، در مذاکرات با استیو ویتکاف، نماینده ویژه دونالد ترامپ، اظهار داشته که دستیابی به توافق جامع هسته‌ای در بازه زمانی ۶۰ روزه پیشنهادی آمریکا به دلیل پیچیدگی‌های فنی دشوار است.
او پیشنهاد کرده که دو طرف ابتدا روی یک توافق موقت تمرکز کنند.

این پیشنهاد می‌تواند به‌عنوان نمونه‌ای از خدعه ولایی و تداوم استراتژی نه جنگ، نه صلح تفسیر شود، زیرا:
کسب زمان: توافق موقت می‌تواند به رژیم ولایی فرصت دهد تا ضمن کاهش فشار تحریم‌ها، برنامه هسته‌ای خود را حفظ کرده و از تشدید تنش‌ها جلوگیری کند.

مدیریت فشار داخلی: با توجه به انتقاد تندروها از مذاکره با آمریکا، توافق موقت به‌عنوان اقدامی «تاکتیکی» توجیه می‌شود که از تسلیم کامل در برابر غرب جلوگیری می‌کند.

انعطاف ظاهری: این پیشنهاد رژیم ولایی را به‌عنوان طرفی انعطاف‌پذیر در مذاکرات معرفی می‌کند، اما هدف اصلی آن با هدف خرید زمان برای تقویت موضع مذاکراتی یا پیشبرد برنامه‌های دیگر یا حتی فرسوده کردن نمایندگان ترامپ باشد.

سخنان خامنه‌ای و صلح امام حسن
اظهارات خامنه‌ای درباره صلح «موقت و تاکتیکی» امام حسن با معاویه، زمینه‌ای گفتمان برای توجیه مذاکرات کنونی فراهم می‌کند. او با اشاره به این روایت تاریخی، مذاکرات با آمریکا را به‌عنوان اقدامی تاکتیکی و نه استراتژیک معرفی می‌کند.
این رویکرد:
مشروعیت‌بخشی دینی: ارجاع به صلح امام حسن، انعطاف در برابر آمریکا را برای پایگاه مذهبی توجیه می‌کند.

کنترل افکار عمومی: این سخنان انتقادات تندروهای داخلی را که مذاکرات را «سازش» می‌دانند، کاهش می‌دهد.

پیام به غرب: تأکید بر ماهیت «موقت» صلح، به آمریکا هشدار می‌دهد که رژیم ولایی ممکن است به تعهدات بلندمدت پایبند نماند، مگر آنکه منافعش تضمین شود.

25.04.202509:18

دو روایت، یک هدف:
چگونه حاکمیت همزمان به دنبال توافق استراتژیک و مهار روانی پایگاه سنتی‌اش است؟

حمیدآصفی

سیاست خارجی ایران وارد مرحله‌ای از بازتعریف ناگزیر شده است. در همین بستر، مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا که ابتدا در مسقط و سپس در رم انجام شد و قرار است بار دیگر از فردا به عمان بازگردد، نشانه‌ای از یک چرخش معنادار است، چرخشی که نه از موضع قدرت، بلکه از منطق بقا شکل گرفته است.

اما آنچه در سطح دیپلماتیک به‌مثابه یک توافق استراتژیک برای پایان تنش و عبور از تحریم‌ها در حال پیشرفت است، در فضای داخلی با روایتی متفاوت و حتی متضاد ارائه می‌شود. این چرخش باید به گونه‌ای بازتعریف شود که نه موجب ریزش در پایگاه ایدئولوژیک نظام شود، نه باعث انفجار معنا در میان حواریونی که سال‌ها با شعار «نه سازش، نه تسلیم» زیسته‌اند.

اینجاست که مفهوم "صلح امام حسن" به ابزاری حیاتی بدل می‌شود. این مفهوم، که ریشه در تاریخ و سنت شیعه دارد، نه برای فریب واشنگتن، بلکه برای توجیه و آرام‌سازی پایگاه درونی نظام مورد استفاده قرار می‌گیرد. به‌ویژه در میان نیروهای موسوم به حزب‌الله، پایداری‌ها، طلاب و بسیجیانی که هویت‌شان با «مبارزه با آمریکا» گره خورده است.
و این تقابل دقیقاً از همین‌جا دردناک می‌شود: پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و پایان جنگ با عراق، "جام زهر" بود در برابر صدام حسین؛ اما اکنون، این "صلح" در برابر آمریکایی‌ست که کل دستگاه ایدئولوژیک جمهوری اسلامی، هویت خود را در تقابل با او تعریف کرده است. به همین دلیل، عبور از تنش با آمریکا برای بدنه سنتی نظام، نه فقط یک چالش سیاسی، بلکه یک بحران معنایی و روانی عمیق است.

به بیان دیگر، این‌بار حاکمیت نه تنها باید در سطح بین‌المللی از صلح دفاع کند، بلکه باید در داخل، هویتی را تغییر دهد که سال‌ها بر طبل تقابل کوبیده است. و برای آن، دو روایت موازی را هم‌زمان پیش می‌برد:

به دولت ترامپ می‌گوید: این توافق استراتژیک است؛ فرصتی برای ثبات منطقه‌ای و برداشتن تحریم‌ها.
به پایگاه داخلی‌اش می‌گوید: این تنها یک تاکتیک موقت است؛ شبیه صلح امام حسن، برای حفظ نظام در مقطع حساس.

در واقع، حاکمیت تلاش می‌کند توافق را در خارج به‌مثابه استراتژی عملیاتی کند اما در داخل، آن را به‌عنوان تاکتیک جا بزند.
این دوگانه‌سازی تنها به‌دلیل الزامات ژئوپلیتیک نیست، بلکه ناشی از تضاد ریشه‌داری‌ست میان واقعیت‌های بین‌المللی امروز و ساختار هویتی نظامی که هنوز خود را پرچم‌دار مبارزه با امپریالیسم می‌داند.

مسئله دیگر این است که واکنش حواریون صرفاً نظری نیست. اگر این دوگانه‌سازی در روایت موفق نباشد، ممکن است با واکنش‌های عملی، تخریب‌گر یا مزاحم در مسیر مذاکرات همراه شود. به همین دلیل است که ادبیات رسمی به سراغ مفاهیمی چون «مصلحت»، «نفس‌کش» و «صلح تاکتیکی» رفته تا آنچه در واقعیت نوعی سازش استراتژیک است، در ظاهر به‌عنوان یک تصمیم اضطراری و موقتی جلوه کند.

25.04.202509:03

‍ ستون طنز «عینک دودی»؛
تنگه هرمز آنقدر‌ها هم تنگ نیست

محسن صالحی‌خواه

آقای شریعتمداری، روزنامه‌نویس پیشکسوت روی میز کارش یک کازیه قدیمی دارد که از دهه هفتاد همان جاست. یک سری برگه در این کازیه خاص وجود دارد که حاوی نکاتی راهبردی برای استفاده در مواقع خاص است.
هر وقت لازم باشد، کاغذ ملاقات خاتمی با جورج سوروس را بیرون می‌کشد. اگر این اصلاحات‌چی‌ها دور بردارند، نوبت می‌رسد به کاغذ اصلاح‌طلبان سرمایه اسرائیل در ایران هستند. مدیرکل آژانس پرروبازی در بیارود، خروج از NPT. آمریکایی‌ها لات‌بازی در بیاورند، حمله به پایگاه‌های یانکی‌ها در منطقه. اگر پای دستاورد‌های دولت سیزدهم وسط باشد، اسب زین شده.
البته اینجوری نیست که همه این کاغذ‌ها شبیه هم باشد. هر چه قدیمی‌تر باشد، بیشتر به زردی می‌زند. بالاخره کاغذ زیاد یک گوشه بماند، رنگش عوض می‌شود.

کازیه برادر حسین، سه طبقه است. طبقه همکفش بیشتر به کاغذ‌های زردرنگی اختصاص دارد که گوشه‌هایش هم مچاله شده. اینها کاغذ‌هایی هستند که همیشه باید در دسترس باشند. چون موضوعات مرتبط با آنها معمولاً زود به زود سوژه می‌شود. بستن تنگه هرمز یکی از آنهاست.
این کاغذ تقریباً مچاله شده. از بس که توی دست آقای شریعتمداری بوده. یک جور‌هایی مثل شاه‌کلید است که هر قفلی را باز می‌کند. بستن تنگه هرمز به همه چیز می‌آید. اسرائیل آمد، تنگه را ببندیم. اسرائیل رفت، تنگه را ببندیم. آمریکا از برجام رفت، ببندیم. الان داریم بررسی می‌کنیم که می‌شود دوباره توافق کنیم، ببندیم. آمریکا یمن را زد، ببندیم. آمریکا یمن را نزد، ببندیم. فقط ببندیم. همیشه می‌شود این تنگه را بست.
اما، کار از آنجایی خراب می‌شود که آقای شریعتمداری انقدر درگیر این کازیه است، احتمالاً تنگه را از نزدیک ندیده و بیشتر به اسمش استناد می‌کند و تصورش از تنگه همان آب باریکه‌ایست که دو حوض را به هم وصل می‌کند.

شریعتمداری در یادداشت سه اردیبهشت از تهدید‌های آمریکا علیه ایران، وضع تحریم‌های جدید و همچنین تماس تلفنی میان ترامپ و نتانیاهو به این نتیجه رسید که رموزی در این اقدامات وجود دارد و ستاد وزارت خارجه باید این رموز را کشف کند. در نهایت هم گفت: «اکنون انتظار آن است - و ضروری نیز هست - که مسئولان محترم کشورمان نیز، پیام‌های مشابهی برای حریف داشته باشند و ماهیت استکباری و خوی وحشی آمریکا در غارت و قتل عام انسان‌ها را فریاد کرده و با صراحت اعلام کنند که برخلاف خواسته حریف، کمترین تغییری در برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای خود نمی‌دهند و در صورت ادامه باج‌خواهی دشمن، خروج از NPT را در دستور کار دارند، و چنانچه دشمن درپی محروم کردن ما از صدور نفت باشد، با استناد به کنوانسیون‌های ۱۹۵۸ ژنو و ۱۹۸۲ جامائیکا که موضوع آن «نظام حقوقی آبراه‌های بین‌المللی و حق عبور کشتی‌هاست»، تنگه‌هرمز را به روی تمامی کشتی‌های نفتکش و حتی کشتی‌های حامل کالای تجاری و تسلیحاتی دشمن می‌بندیم. دلیلی ندارد که کشور‌های متخاصم از تنگه‌ای که در آب‌های سرزمینی کشورمان قرار دارد اجازه عبور داشته باشند. این حق مسلم و قانونی ایران است که به کشتی‌های نفتکش و شناور‌های حامل کالای تجاری متعلق به کشور‌های متخاصم اجازه عبور از تنگه هرمز را ندهد؛ و در همان حال اعلام کنیم که اگر دست به حمله‌ای بزند، پایگاه‌ها و منافع آنها را به نابودی‌ می‌کشانیم.»

نمی‌دانم برادر حسین می‌داند یا نه؛ ولی باید کمی از کاغذهایش دور شود و حداقل تنگه هرمز را از نزدیک ببیند. آنقدر‌ها هم تنگ نیست. اصلاً تنگه را بستیم، چرا فکر می‌کند این تنگه فقط به منافع آمریکا گره خورده، بنده بی‌خبرم! چرا فکر می‌کند طرف‌های مقابل نسبت به ما بدون واکنش می‌ایستند و بر و بر به ما زل می‌زنند! در سال ۲۰۲۳، به ترتیب ۵ کشور چین، آمریکا، هند، کره جنوبی و ژاپن بزرگترین واردکنندگان نفت خام در جهان بودند. در میان این ۵ کشور، چین به عنوان کشور اول، دو برابر آمریکا نفت خام وارد می‌کند. نفت ایران جای خاص و تعیین‌کننده‌ای در سبد انرژی این ۵ کشور ندارد، اما تنگه هرمز نقشی کلیدی در تامین پایدار سوخت فسیلی برای آنان دارد. با کدام‌شان قرار است وارد تنش شویم؟

چین به عنوان تنها خریدار انحصاری نفت تخفیفی و تحریمی‌مان؟ هند که می‌خواهیم قرارداد چابهار را با آنان را عملیاتی کنیم؟ ژاپن و کره جنوبی؟ وارد‌کننده‌ها را بیخیال، صادرکننده‌ها را دریابیم. امارات؟ قطر؟ کویت؟ عربستان؟ آن هم حالا که داریم تلاش می‌کنیم از این وضعیت خارج شویم؟

تصور این که تنگه هرمز را ببندیم و همزمان بحران انرژی را دامن بزنیم، روابط خارجی را به گند بکشیم و برویم در دل بحران، خیلی با عقل جور در نمی‌آید.

25.04.202508:09

خط قرمزها در مذاکرات هسته‌ای

حسن اسدی زیدآبادی

مذاکرات هسته‌ای ایران همواره در تلاقی فشارهای خارجی و خطوط قرمز داخلی شکل گرفته است. برداشت من از فضای کنونی این است که ایران، برای حفظ چرخه غنی‌سازی در داخل، حتی ممکن است پیشنهادی راهگشا چون مشارکت آمریکا یا متحدانش، مانند عربستان، در پروژه‌های هسته‌ای خود مطرح کند تا هم شفافیت را تضمین کند و هم استقلال خود را حفظ کند. اما به نظر می‌رسد آمریکا همچنان غنی‌سازی ۳.۶ درصدی در ایران را نمی‌پذیرد و ترجیح می‌دهد سوخت هسته‌ای مورد نیاز ایران را تأمین کند؛ پیشنهادی که پیش از برجام نیز مطرح بود و با مخالفت تهران روبه‌رو شد.

ایران تنها زمانی پای مذاکرات برجام نشست که فشار تحریم‌های هوشمند به اوج خود رسید و دولت اوباما، در کنار این فشار بی‌سابقه، حق غنی‌سازی در داخل ایران را به رسمیت شناخت. این دو عامل – تحریم‌های فلج‌کننده و پذیرش غنی‌سازی – تهران را به میز مذاکره کشاند. غنی‌سازی برای جمهوری اسلامی نه‌فقط یک دستاورد فنی، بلکه خط قرمزی استراتژیک و‌ نمادین محسوب می‌شود.

اکنون که فشارهای اقتصادی بار دیگر ایران را به مذاکره واداشته، پرسش کلیدی این است: آیا تهران از این خط قرمز استراتژیک عبور خواهد کرد؟

بعید به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی به سادگی از غنی‌سازی دست بکشد، مگر آنکه تغییرات جدی در نوع نگاه هسته اصلی قدرت رخ داده باشد. با این حال، سایه سنگین بی‌اعتمادی و پیچیدگی‌های منطقه‌ای، مسیر توافق را ناهموار کرده است.

باید منتظر ماند و دید آیا دیپلماسی می‌تواند این گره کور را باز کند یا مذاکرات در کشاکش خطوط قرمز به بن‌بست خواهد رسید.

25.04.202508:02

🔴تخت‌روانچی و غریب‌آبادی مسئول تیم فنی ایران در مسقط

خبرگزاری تسنیم:

مجید تخت‌روانچی، معاون سیاسی وزیرخارجه و کاظم غریب‌آبادی، معاون حقوقی و بین‌الملل وزیرخارجه ایران ریاست هیات فنی ایران را در مذاکرات کارشناسی غیرمستقیم ایران و آمریکا بر عهده دارند.

25.04.202507:59

هیئت دیپلماتیک و فنی- کارشناسی ایران امروز راهی مسقط می‌شود

سخنگوی وزارت امور خارجه:

وزیر امور خارجه عصر جمعه در راس یک هیئت دیپلماتیک و فنی- کارشناسی برای انجام گفتگوهای غیرمستقیم با آمریکا عازم مسقط خواهد شد.

بر اساس برنامه‌ریزی صورت‌گرفته توسط میزبان عمانی و توافق ایران و آمریکا، روز شنبه نشست‌های کارشناسی و گفتگوهای غیرمستقیم وزیر امور خارجه کشورمان با نماینده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا برگزار خواهد شد.

پیشرفت در مذاکرات، مستلزم نشان‌دادن حسن نیت، جدیت و واقع‌نگری از سوی طرف مقابل است.
هیئت نمایندگی ایران با مد نظر قرار دادن سوابق و تجارب قبلی هر گام خود را با توجه به رفتار طرف مقابل تنظیم کرده و از هیچ کوششی برای استیفای حقوق و منافع مشروع ملت ایران دریغ نخواهد کرد.

25.04.202507:31

رسانه میلی پرهزینه و بی فائده جناح پایداری!

مجید مرادی

اسائه ادب به یکی از خلفای پیامبر تازه ترین اتفاق بدی‌ست که در رسانه میلی جناح پایداری افتاده است.
متولیان دخمه‌ای این رسانه گمان برده اند که تمام حق و حقیقت چه در ساحت سیاست و چه در عرصه دیانت و چه در حوزه فرهنگ به طور انحصاری در اختیار آنان است و عنایات خاصه الهی شامل حال آنان است و اجازه نمی‌دهد جز در راه حق و حقیقت گام بردارند.

اگر دبش را بالا کشیدند برای خدا بوده است. اگر ازگل خواری کردند برای تقویت اسلام است. اگر برجام را بر هم زدند برای تقویت جمهوری اسلامی ست و اگر چوب لای چرخ کرسنت کردند و زیان و عدم النفع چند ده میلیاردی دلاری به ملت و کشور زدند برای بی اعتباری رقیبی ست که در خط اسلام ناب نیست.

نه مال دیگران برای اینان محترم است و نه آبروی دیگران و نه جان دیگران. تنها به یک دلیل. چون به باور اینان جز خودشان همگی گمراه و جهنمی اند.
این انحصارطلبی شامل کل اردوگاه پایداری می‌شود و بخش اعظم اصول‌گرایان نیز جز اندکی از آنان که بخشی از عقلشان فعال شده است می‌شود. آنان که تا خرخره گرفتار دبش خواری و اوقاف خواری اند در همین دنیا تکلیف همه مخالفان عقیدتی و سیاسی و فرهنگی خود را تعیین می‌کنند. همه کسانی که در مذهب جلیلی و رسایی نیستند اهل جهنم‌اند و آبرویشان مباح است. فرقی هم نمی‌کند که جواد ظریف باشد یا ابوبکر صدیق!

به همه برادران اهل سنت عرض می کنم که بدانید این فرقه ضاله سیاسی نسبتی با تشیع جعفر صادق ندارند. اسلام آیت الله بروجردی و آیت‌الله سیستانی اسلام هیئت و فرقه ضاله پایداری نیست.

ما در انتخابات ریاست جمهوری اخیر با کمک برادران اهل سنت بلوچستان و کردستان و حمایت امثال جلالی زاده و اطرافیان مولوی عبدالحمید تنها توانستیم ریاست‌جمهوری را از این فرقه پس بگیریم.
طبیعی ست که آنان کینه فرزندان علی و ابوبکر را یکجا در سینه دارند.

این رسانه خبیث همان است که روزی شعار مرگ بر خاتمی و مرگ بر روحانی را که عده ای اراذل و اوباش سر می‌دادند پخش کرد و اکنون به ساحت ابوبکر جسارت می‌کند.

در یک کلمه باید گفت تشیع رسانه میلی جبلی جلیلی تشیع غالیانه است و جعفربن محمد صادق پیشوای ما از این تشیع مبراست.

Reposted from:

جمهوریت

25.04.202507:22

♈️ شادی و موسیقی مردم در خیابان‌های بوشهر قبل از شروع رسمی
#فستیوال_کوچه

#جمهوریت
⚛ @jomhuriyat

All posts

Advertised7 minutes

09.04.202509:18آدم بهشتی

1.5K

More details

Records

25.04.202523:59

3.2KSubscribers

16.04.202514:12

2Citation index

22.03.202506:41

806Average views per post

07.04.202523:59

355Average views per ad post

05.01.202523:59

8.57%ER

22.03.202507:48

24.66%ERR

Growth

More details

Subscribers

Citation index

Avg views per post

Avg views per ad post

ERR

More details

Popular posts خاطرات و روزنوشت ها

All posts

08.04.202515:02

‏نه نکته در مورد مذاکرات شنبه در مسقط

علی افشاری

‏1️⃣ مذاکرات مسقط که نزدیک‌ترین مذاکرات غیرمستقیم جمهوری اسلامی (ج.ا)در دوران ریاست جمهوری ترامپ است، اقدامی آغازین برای سنجش اراده‌های دو طرف است.
این گفتگو فعلا هیچ چیزی را مشخص نمی‌کند؛ فقط تا چند صباح التهابات را کاهش می‌دهد. نه تضمینی برای سر گرفتن توافق است و نه بازدارندگی در برابر برخورد نظامی. اما می‌تواند هم نقطه شروع فرایند پرپیچ و خم یک توافق باشد و هم مذاکرات بی‌نتیجه.

‏2️⃣ این اقدام خوشایند دولت اسرائیل نبود. نتانیاهو به واشنگتن احضار شد تا در جریان تحولات قرار گرفته و هشدار دریافت کند که کارشکنی نکرده و منتظر باشد تا آمریکا ملاحظات اسرائیل را به شیوه دیپلماسی جلو ببرد.
بی‌اطلاعی اسرائیل در حدی بود که نمایش تبلیغاتی آنها در نشست FDD برای «حمایت حداکثری» شکست خورد.
جوسازی تبلیغاتی برای رضا پهلوی و تاثیر گذاشتن بر سیاست ایران دولت ترامپ کاملا به حاشیه رفت.

‏3️⃣ خامنه‌ای از مواضع خود عقب‌نشینی بیشتری کرد. او در گام اول منع مذاکره با ترامپ ‌در دولت دوم او را کنار گذاشت.
در گام دوم تلاش کرد از دوگانه مذاکره-جنگ خارج شده و مذاکره غیرمستقیم را برگزیند. پذیرش مذاکره مستقیم و یا جنگ موضع او را در داخل و منطقه آسیب‌‌پذیرتر می‌کرد.
او‌ تهدید ترامپ را جدی گرفته اما فعلا به دنبال تسلیم نیست؛ بلکه می‌خواهد با مقاومت مشروط شرایط توافق احتمالی را تحمل‌پذیر کند. عراقچی با نظر مثبت وی به عمان می‌رود. او بدون پذیرش مسئولیت و با رفتار دوگانه در پی عبور امن از چالش فشار حداکثری دو است.
گزینه مطلوب وی خرید زمان و عبور مشابه دولت اول ترامپ با دل بستن به گرفتار شدن ترامپ در تشدید چالش‌های سیاست داخلی و جنگ تجاری است.

‏4️⃣ ترامپ هم عقب‌نشینی کرد و مسقط را به جای دوبی پذیرفت. همچنین قبول کرد از موضع قدرت برخورد نکند.
مذاکرات عمان مستقیم نیست اگرچه در مقایسه با تعاملاتی دوره اول ترامپ مستقیم‌ترین غیرمستقیم‌‌ها است. در دولت اول ترامپ هم مذاکرات غیرمستقیم در جریان بود اما هیچگاه به سطح اتاق‌های مجاور نرسید. این وضعیت در زمان دولت بایدن برقرار شد.
در دولت اول ترامپ با میانجیگری ماکرون نزدیک بود تماس بین روحانی و ترامپ برقرار شود که خامنه‌ای اجازه نداد. ترامپ با نامه‌نگاری باب ارتباط مستقیم را برقرار کرد و خامنه‌ای هم جواب داد. ترامپ در استفاده از گزینه نظامی ملاحظاتی دارد و آزمودن دیپلماسی اولویتش است.

‏5️⃣ با اعلام مذاکره عراقچی و استیو ویتکاف در مسقط معلوم شد که کامنت مثبت ویتکاف در پای پست عراقچی در ایکس که بعدا حذف شد، محصول ارتباطاتی بوده که برقرار شده است. در واقع مسقط نقطه شروع مذاکرات نیست بلکه ارتقای آن به سطحی بالاتر است.

‏6️⃣ حضور ویتکاف در مذاکرات که وزیر خارجه اصلی ترامپ است، معنادار است. مقام همسطح عراقچی، روبیو است که غیبت دارد.
ویتکاف بخش معتقد به راهکار دیپلماتیک در مواجهه با ج.ا در دولت ترامپ را نمایندگی می‌کند. او یک سیاستمدار عملگرا است.
در دولت ترامپ دو‌دستگی وجود دارد. روبیو، هگتس و والتز به عنوان جمهوری خواهان تندرو فراتر از برخورد نظامی به سرنگون کردن ج.ا از طریق مداخله نظامی نیز بی‌میل نیستند. آنها رابطه نزدیکی با لابی‌های وابسته به جریان راست اسرائیل دارند. مذاکرات مسقط به معنای در حاشیه قرار گرفتن آنها است که البته می‌تواند موقتی باشد.

‏7️⃣ فاصله بین مواضع دولت‌های ایران و امریکا زیاد است و غلبه بر آنها دشوار. اما توافق در شکل معامله نامحتمل نیست، اگرچه زمانبر است. هر دو طرف دنبال توافق جدید هستند اما ج.ا می‌خواهد برجام پشتوانه توافق جدید باشد. ترامپ برجام را منفی می‌داند.
خامنه‌‌ای، مذاکرات را به حوزه هسته‌ای محدود کرده درحالیکه ترامپ خواهان مصالحه در حوزه موشکی و منطقه‌ای هم است. البته ترامپ دنبال خلع سلاح موشکی نیست.

‏8️⃣ مذاکرات فعلا غیرمستقیم است اما می‌تواند مستقیم شود. ولی فعلا با این وضعیت فاصله وجود دارد.
انتظار ج.ا شل کردن تحریم‌ها در خلال مذاکرات است؛ درحالیکه ترامپ با تنگ کردن حلقه محاصره و تشدید فشار به دنبال افزایش قدرت چانه زنی برای تحمیل خواست خود است.

‏ 9️⃣ این مذاکره در کل اتفاق مثبتی است اگر مقدمه تنش‌زدایی پایدار و کاریست خویشتن‌داری از سوی هر دو طرف شود. تشدید منازعه با آمریکا به نفع مردم و کشور نیست. قربانی اصلی جنگ و تداوم تحریم ها مردم هستند. راه حل خوب و ایده‌آل برای بحران سیاست خارجی وجود ندارد. ناگزیر از انتخاب بین بد و بدتر هستیم.
در مورد برجام دو محتمل نباید دچار اغراق و انتظارات غیر واقعی شد. آن بخشی از مشکلات را حل می‌کند نه اصل مشکل را. مشکلات اصلی سیاست خارجی و اقتصادی ایران با رفتن ج.ا و تاسیس دولت ملی مدرن دمکراتیک توسعه‌گرا ممکن است.

14.04.202521:33

#فایل_صوتی

معرفی دومین فایل صوتی استاد منتظری درباره اعدامهای ۶۷
گزارش ویژه بی‌بی‌سی فارسی
۲۵ فروردین ۱۴۰۴

@Mohsen_Kadivar_Official

18.04.202523:17

توافق با ترامپ: معامله با شبح یا بازی آخر جمهوری اسلامی؟

حمید آصفی

وقتی صلح از دالان تجارت می‌گذرد، اما نظام هنوز در توهم استراتژیک سرگردان است

۱. دولت ایران: درمانده در جست‌وجوی تضمین از قاتل برجام؟
جمهوری اسلامی در دور جدید مذاکرات به دنبال چه می‌گردد؟ «تضمین» از ترامپ؟ از مردی که برجام را درو کرد، به قطعنامه شورای امنیت خندید، و با یک توییت جهان را به آتش کشید؟
چه طنز تلخی‌ست که حکومتی پس از چهل سال شعار «مرگ بر آمریکا»، حالا پشت درب‌های بسته دنبال "دستاوردی ترامپی" می‌گردد؛ آن هم از کسی که به اندازه حاکمیت ایران، به حقوق بین‌الملل بی‌اعتقاد است.
درخواست «تضمین» از ترامپ، یعنی آویزان شدن به ریسمانی که خودش بارها آن را بریده. با اینکه اکثریت سنا در اختیار جمهوری‌خواهان است و ترامپ بالقوه می‌تواند توافق را به معاهده‌ای رسمی تبدیل کند، اما تضمین حقیقی هنوز نه در واشنگتن، بلکه در تهران گم شده است.

۲. تضمین واقعی نه روی کاغذ، که در منافع مشترک و توسعه متوازن نوشته می‌شود
در سال ۲۰۱۵، پیش از آنکه ترامپ از برجام خارج شود، رهبر جمهوری اسلامی رسماً اعلام کرد که شرکت‌های آمریکایی اجازه فعالیت در اقتصاد ایران را ندارند. یعنی همان زمانی که باید «ضمانت عملی» وارد توافق می‌شد، نظام آن را مسدود کرد.
از سوی دیگر، نپذیرفتن FATF و ادامه سلطه‌ی شبکه‌های نظامی-امنیتی بر اقتصاد باعث شد شرکت‌های اروپایی هم یکی‌یکی عقب‌نشینی کنند.
در نتیجه، تضمین واقعی تنها زمانی شکل می‌گیرد که اقتصاد ایران در پیوندی ساختاری و متوازن با اقتصاد جهانی قرار گیرد – اما نه به شکل وابسته، بلکه در قالب یک الگوی توسعه ملی که:
بر شفافیت مالی و انحلال نهادهای موازی تأکید دارد،
فرصت‌های سرمایه‌گذاری در صنایع مادر، فناوری و انرژی پاک را در اختیار بازیگران متنوع جهانی قرار می‌دهد،
و با تعامل با چین، اروپا و آمریکا، یک دیپلماسی اقتصادی چندجانبه، هوشمند و متوازن را پیگیری می‌کند.
در چنین الگویی، نه ایران تبدیل به چراگاه استعمار اقتصادی می‌شود، و نه آمریکایی‌ها قادر خواهند بود هر روز دکمه تحریم را فشار دهند. زیرا خروج از توافق، منافع کلانی را برای خودشان نیز به خطر می‌اندازد.

۳. راهکارهای نهادینه‌سازی یک توافق پایدار
الف) پیوند منافع ساختاری
جذب شرکت‌های بزرگ بین‌المللی در پروژه‌های زیرساختی، انرژی و فناوری، با حذف انحصار بنیادها و نهادهای نظامی.
ایجاد قراردادهایی بلندمدت که لغو آن‌ها برای دولت آمریکا هزینه‌ساز باشد.
ب) توسعه الگوی اقتصادی ملی در تعامل با جهان
بازنویسی سیاست‌های توسعه با تمرکز بر عدالت منطقه‌ای، فناوری نو، و تعامل هوشمند با اقتصاد جهانی.
پایان دادن به وابستگی به نفت و رانت، و آزادسازی ظرفیت‌های مغفول انسانی و زیربنایی.
ج) تقویت ظرفیت‌های لابی‌گری مشروع و دیاسپورا
به‌جای گسترش شبکه نفوذ اطلاعاتی، استفاده از ظرفیت نخبگان ایرانی در غرب برای دفاع از صلح و توسعه ایران.
بازسازی چهره ایران در افکار عمومی جهانی، از «تهدید» به «فرصت».
د) تبدیل توافق به معاهده دوجانبه
با در اختیار داشتن سنا، ترامپ می‌تواند توافق را به معاهده‌ای رسمی تبدیل کند. اما لازمه آن، شفافیت کامل مالی، نظارت بین‌المللی و خروج کامل نهادهای نظامی و نهادهای اقتصادی زیر نظر رهبری از ساختار سیاسی-اقتصادی است.

۴. سوال کلیدی: نظام توافق می‌خواهد یا فقط یک فرصت تاکتیکی؟
اگر جمهوری اسلامی به‌دنبال اصلاح ساختارهای فرسوده‌اش نیست، اگر نمی‌خواهد اقتصاد را از دست شبکه‌های پنهان و نظامی خارج کند، و اگر مذاکره تنها برای گرفتن وقت و خاموش‌کردن خشم داخلی‌ست، هیچ توافقی—حتی با امضای سنا—دوام نمی‌آورد.

اما اگر این مذاکره قرار است به آغاز بازتعریف جایگاه ایران در نظم جهانی، و گشایش راهی برای توسعه متوازن، مردم‌محور و پایدار تبدیل شود، آن‌گاه حتی ترامپ هم نخواهد توانست چرخ آن را متوقف کند.

در نهایت، این توافق نیست که تضمین می‌سازد.
این ساختار درون کشور است که توافق را یا پایدار می‌کند، یا به خاک می‌سپارد.

16.04.202512:50

دیکتاتورها، چگونه سقوط می‌کنند؟
وقتی گوش‌سپردن را کنار می‌گذارند!

فرزند محمدعلی فروغی نقل می‌کند که در شهریور ۱۳۲۰، پس از بازگشت فروغی از دیدار رضا شاه، از پدر می‌پرسد که این بار رضاشاه با رضاشاهی که شما را در سال ۱۳۱۴ از نخست‌وزیری عزل کرد چه تفاوتی داشت؟

فروغی می‌گوید: آن موقع ما بحث می‌کردیم، رضاشاه گوش می‌کرد و سپس تصمیم می‌گرفت، اما این بار شاه خودش حرف می‌زد، ما گوش می‌کردیم، خودش تصمیم می‌گرفت.

درس فراموش‌ناشدنیِ تاریخ همین است؛ حکومت‌ها وقتی سقوط می‌کنند که گوش‌سپردن را کنار می‌گذارند.

عکسها: فروغی، رضا شاه، استعفانامه‌ی رضاشاه به خط فروغی و امضای رضا شاه

Reposted from:

سهام نیوز

08.04.202511:00

✅عقب نشینی رهبر از خطوط های قرمز

سه سال پیش بود علی خامنه ای در دیدار با فرمانده هان سپاه ۴ خط قرمز برای نظام یعنی خودش تعیین کرده بود. ( مذاکره با امریکا، حجاب، حصر و نظارت استصوابی) اما روی قدرت خدا حساب نکرده بود که در عرض مدت کوتاهی از سه خط قرمزی که نام برده بود مجبور به عقب نشینی می شود

اول مذاکره رو بیشرمانه و بی شرفی می دانست و ترامپ را شارلاتان ،یاوه گو،ابله ، سبک مغز و عقب مانده می نامید. حالا می گوید غیر مستقیم مذاکره میکنیم الان هم تن داد به مذاکره مستقیم با فردی که دهها توهین به او کرده بود

@Sahamnewsorg
سهام در WhatsApp‏

Reposted from:

Reza Alijani

05.04.202522:10

🔹گفت‌وگوی رضا علیجانی با بی‌بی‌سی

✅ نامه و بیانیه خطاب به دبیر کل سازمان ملل می‌گوید مستقل و ملی است؛ ولی از نظر من نه مستقل است و نه ملی. این نوشته نوعی تحریف واقعیت و خاک‌پاشی بر چشم حقیقت است.
🌈مستقل نیست چون ادبیاتش و داعیه‌هایش همان حرف‌های ج.ا است و ضمن اینکه مدعی است ما منتقد هستیم، ولی جرأت ندارد یک جمله به سیاست خارجی ج.ا انتقاد کند.
🌈این بیانیه مدعی است برنامه هسته‌ای ج.ا «صلح آمیز»است! واقعا تعجب می‌کنم که یک فعال سیاسی بعد از دو دهه چنین ادعایی بکند. خود ج.ا هم دیگر جرأت نمی‌کند چنین حرفی بزند.

🌈خواهش می‌کنم مدافعان این نوع مواضع و بیانیه‌ها، لااقل از مهندس سحابی مایه نگذارند. چون که...

🌈آیا آیت‌الله سیستانی که نزاع صدام و آمریکا را نزاع ملت عراق نمی‌دانست و نمی‌گفت ما دعوامان با صدام دعوای خانوادگی و داخلی است، موضعی غیر ملی داشت!؟ این یک نوع سفسطه و سوء‌استفاده از کلمه «ملی» است.

🌈تنها موضع این بیانیه که من هم قبول دارم دفاع از «دموکراسی بدون مداخله خارجی» است. من هم دوست ندارم به کشورم حمله بشود. اما جای علت و معلول را عوض نمی‌کنم و بر چشم حقیقت خاک نمی‌پاشم.
https://t.me/rezaalijani41
🔺من تمامی امضاء کنندگان را نمی‌شناسم، بنابراین ضمن احترامی که برای برخی‌شان قائلم دارم نقد نظر میکنم و نه نقد افراد. بنابراین متن بیانیه و تحلیل‌ها و مواضعش را نقد میکنم و به افراد کار ندارم.
🔺بیانیه همچون ادبیات رسمی ج.ا صدام را «نیروی نیابتی قدرت‌های شرق و غرب» می‌خواند! همه می‌دانند سیاست غربی‌ها در طول جنگ «مهار دوجانبه» بود. آمریکایی‌ها مک فارلین مشاور امنیت ملی رئیس جمهورشان را اواسط جنگ به ایران فرستادند و به ج.ا از طریق اسرائیلی‌ها سلاح دادند تا طرف دیگر پیروز نشود.
🔺بیانیه می‌گوید ترامپ از برجام خارج شد، ولی ج.ا به برجام پایبند ماند. البته من حق می‌دهم، ولی ج.ا هم پایبند نماند و در صد غنی‌سازی و ذخایر اورانیومش را بالاتر از توافق برجام برد.
🔺بخشی از امضاء کنندگان بیانیه افرادی هستتد که بعد از ترور قاسم سلیمانی بیانیه دادند و او را آرش کمانگیر خواندند؛ سلیمانی که قاتل مردم سوریه است. اینک دیگر این مسئله اظهر من الشمس شده است.
🔺مدافعان این نوع مواضع لااقل به مهندس سحابی کاری نداشته باشند! درست است زنده یاد سحابی معتقد بود «ظرف ایران» باید بماند ولی مشکل را در مرتبه اول خامنه‌ای و سیاست های او می‌دانست و در مراتب بعد به دیگران می‌پرداخت. این بیانیه جرأت ندارد کوچک‌ترین نقدی به حکومت هم بکند.
🔺مهندس سحابی پنج بار در نقد سیاست خارجی ج.ا که هنوز این‌قدرها هم جلو نرفته بود در نشریه ایران فردا، سرمقاله نوشت.
🔺مهندس سحابی و دوستانش در شورای فعالان ملی- مذهبی در سال 86 (یعنی 18 سال پیش)، بیانیه‌ای تحت عنوانِ«ندای صلح و آزادی در شرایط خطیر ملی» دادیم و گفتیم که اولا ایران به خاطر برخورداری از نفت و گاز و منابع گسترده‌ی انرژی‌های تجدید پذیر اساسا نیازی به انرژی هسته‌ای ندارد و ثانیا اگر نیاز هم داشته باشد، نیاز به غنی‌سازی اورانیوم در داخل کشور ندارد. مشخص است که این صنعت پرهزینه برای ساختن سلاح هسته‌ای است. واقعا شرم‌آور است بعد از دو دهه این بیانیه از «برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران» یاد می‌کند.
🔺زنده یاد سحابی در آخرین مصاحبه طول عمرش در مصاحبه با سایت جرس از تعبیر«براندازی با شیب ملایم» استفاده کرد. این بیانیه اما می‌خواهد برود پشت صف علی خامنه‌ای بایستد.
🔺دشمن اول کشور و ملت ایران، خامنه‌ای است، دشمنان بعدی‌اش در منطقه و جهان هستند؛ شما چطور می‌خواهید از موضع «ملی» بروید در صف علی خامنه‌ای!؟ این یک نوع سوء‌استفاده از کلمه «ملی» است.
🔺این نوع تحلیل‌ها و موضع‌گیری‌ها، جا به جا کردن علت و معلول و خاک پاشیدن در چشم حقیقت است. گویی اگر کسی بگوید خامنه‌ای علت و باعث حمله خارجی‌ها شده در صف خارجی‌ها ایستاده است! من هم نمی‌خواهم به کشورم حمله شود ولی نمی‌شود جای علت و معلول را عوض کرد! (من مخالف حمله خارجی هستم، محکومش می‌کنم و مرتب سیاست‌های جنگ‌طلبانه را نقد می‌کنم و مبلغان و مشوقانش را هم بارها به صراحت و به شدت نقد کرده‌ام، به ج.ا هم هشدار می‌دهیم حتما باید مذاکره کند. ولی جای علت و معلول را عوض نمی‌کنیم و خاک پاشیدن به چشم حقیقت را هم به همان صراحت نقد می‌کنیم.)
🔹لینک فایل صوتی:
https://t.me/RezaAlijaniarchive/604

16.04.202513:00

جهان‌های موازی در زیست روزمره:
بازخوانی شکاف‌های اجتماعی در ایران امروز

سیامک معظمی گودرزی

در جهانی که شتاب تحولات دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی، فاصله میان انسان‌ها را به ظاهر کوتاه کرده، تناقض در این است که شکاف‌های اجتماعی عمیق‌تر از پیش خودنمایی می‌کنند.
زیستن در جهان‌های موازی، نه تخیلات علمی-تخیلی، بلکه شیوه‌هایی است که گروه‌های اجتماعی در یک جغرافیای مشترک، زندگی‌هایی کاملاً متمایز و گاه متضاد را تجربه می‌کنند، بی‌آنکه نقاط تلاقی معناداری میانشان شکل گیرد.

این پدیده، نه تنها انسجام اجتماعی را به چالش می‌کشد، بلکه پرسش‌هایی بنیادین درباره هویت، همبستگی و آینده جمعی ما مطرح می‌سازد.
تصور کنید در خیابان‌های تهران قدم می‌زنید. در یک سوی شهر، کافه‌هایی مملو از جوانانی که با زبان جهانی‌شده اینستاگرام و تیک‌تاک سخن می‌گویند، مشغول خلق روایت‌هایی از زندگی مرفه و مدرن‌اند. در سوی دیگر، در حاشیه‌های همان شهر، خانواده‌هایی با دغدغه معیشت، در تلاش برای بقا در برابر تورم و ناپایداری اقتصادی‌اند.

این دو گروه، هرچند در یک زمان و مکان زندگی می‌کنند، اما گویی در دو سیاره متفاوت سکنی گزیده‌اند.
این جدایی، تنها به تفاوت‌های طبقاتی محدود نمی‌شود؛ شکاف‌های نسلی، جنسیتی و حتی ایدئولوژیک، هر یک لایه‌ای به این جهان‌های موازی می‌افزایند.

از منظر جامعه‌شناختی، می‌توان این پدیده را با الهام از نظریه «جهان‌های اجتماعی» مانوئل کاستلز بازخوانی کرد.
کاستلز معتقد است که در عصر شبکه‌ها، جوامع به سوی قطبی‌شدن پیش می‌روند، جایی که گروه‌ها در شبکه‌های اطلاعاتی و ارزشی خود محصور می‌شوند و کمتر با «دیگری» مواجه می‌شوند.

این جهان‌های موازی چگونه شکل گرفته‌اند؟ بخشی از پاسخ را باید در شتاب تغییرات اجتماعی جست.
جهانی‌شدن، دسترسی به فناوری‌های نوین و تغییر در الگوهای مصرف فرهنگی، گروه‌هایی را به سوی ارزش‌های جهانی‌شده سوق داده است.
در مقابل، فشارهای اقتصادی، محدودیت‌های ساختاری و حفظ سنت‌ها، گروه‌های دیگری را در چارچوب‌های بومی و محلی نگه داشته است.

این دوگانه‌سازی، تنها یک تفاوت نیست؛ بلکه به خلق دو نوع زیست‌جهان منجر شده که در آن، حتی زبان، آرزوها و تصورات از آینده، کاملاً متفاوت‌اند.
برای مثال، جوانی که در شبکه‌های اجتماعی، هویت خود را با برندهای جهانی و سبک زندگی بلاگری تعریف می‌کند، چگونه می‌تواند با جوانی که دغدغه‌اش تأمین هزینه‌های اولیه زندگی است، گفت‌وگویی معنادار داشته باشد؟
این گسست، به تعبیر بوردیو، از تفاوت در «سرمایه فرهنگی» و «سرمایه اقتصادی» نشأت می‌گیرد که گروه‌های اجتماعی را در میدان‌های جداگانه‌ای قرار می‌دهد.

اما این جدایی، تنها یک توصیف نیست؛ پیامدهایی عمیق دارد.
نخست، کاهش همدلی اجتماعی است. وقتی گروه‌ها در جهان‌های موازی خود محصور می‌شوند، توانایی فهم و همراهی با تجارب «دیگری» کاهش می‌یابد. این امر، به نوبه خود، به افزایش تعارضات اجتماعی منجر می‌شود؛ از تنش‌های روزمره در فضای عمومی تا قطبی‌شدن در گفتمان‌های سیاسی. همچنین این شکاف‌ها، حس تعلق به یک کل منسجم ملی را تضعیف می‌کنند.

اگر هر گروه، تنها در جهان خود معنا می‌یابد، چگونه می‌توان از یک «ما»ی جمعی سخن گفت؟ این پرسش، به‌ویژه در ایران امروز که با چالش‌های متعدد اقتصادی، سیاسی و فرهنگی مواجه است، اهمیتی دوچندان می‌یابد.

آیا این جهان‌های موازی، محتوم به جدایی ابدی‌اند؟ شاید نه. جامعه‌شناسی به ما می‌آموزد که جوامع، پویا و قابل تغییرند. اما تغییر، نیازمند بازسازی پل‌هایی است که این جهان‌ها را به هم متصل کند. آموزش، گفت‌وگوهای بین‌گروهی و سیاست‌گذاری‌هایی که نابرابری‌های ساختاری را کاهش می‌دهند، می‌توانند نقاط تلاقی ایجاد کنند.
برای مثال، تقویت فضاهای عمومی که در آن گروه‌های مختلف بتوانند بدون پیش‌داوری با یکدیگر تعامل کنند، گامی در این مسیر است.
همچنین، بازنگری در نحوه بازنمایی گروه‌های اجتماعی در رسانه‌ها و شبکه‌های مجازی، می‌تواند به کاهش کلیشه‌سازی و افزایش فهم متقابل یاری رساند.

در پایان، باید پرسید: آیا ما به‌عنوان اعضای یک جامعه، آماده‌ایم که از جهان‌های موازی خود گام به بیرون نهیم و «دیگری» را نه به‌مثابه تهدید، بلکه به‌مثابه بخشی از یک کل بزرگ‌تر ببینیم؟
این پرسش، نه تنها برای جامعه‌شناسان، بلکه برای هر شهروندی که به آینده ایران می‌اندیشد، چالشی است که نمی‌توان از آن گریخت. زیستن در جهان‌های موازی، شاید واقعیتی از زمانه‌ی ما باشد، اما سرنوشت محتوم ما نیست. آینده، در گرو انتخاب‌های امروز ماست.

متن کامل گزارش وب سایت انجمن جامعه شناسی ایران

Reposted from:

یدالله کریمی پور

30.03.202517:21

توصیه دکتر بیژن عبدالکریمی

دکتد بیژن عبدالکریمی زیر این کلبپ نوشته است: ایشان سردار نوعی اقدم از رفقای نزدیک سپهبد حاج قاسم سلیمانی است. دوستان ببنید.

جناب دکتر من(یدالله کریمی پور) دوست و بلکه همفکرتان نیستم؛ ولی ۵ بار به توصیه شما در دیدن کلیپ عمل کردم. می توانید پرسش های زیر را پاسخ دهید؟!! از سردار نوعی اقدم که به احوالات و سوادش آگاهم انتطاری نمی رود، ولی از شما فیلسوف حتما.

۱- خب چرا این بار رهبری نامه‌ ترامپ را پذیرفت؟!! سهل است که پاسخ آن را هم داد. چه شده؟! چه تغییراتی پیش آمده که این بار رهبر شینزومابانه با نامه ترامپ‌ برخورد نکردند؟!
۲- این بار مطمئن هستید در صورت تهاجم ایالات متحده، واکنش پشیمان کننده ای از سوی حوثی های یمنی و فرشتگان صادر شود؟!

۳- دخالت تبلیغی جنابتان در امور ژئواستراتژی و جنگ، بی شباهت به ورود اینجانب به فلسفه‌ هایدگر نیست. بدک نیست در این جهت‌گیری ها حدود و ثغور نسبی دیسیپلین ها محترم شمرده شود؛

۴- جناب عبدالکریمی آیا عدم مذاکره و بلکه گفتگوی مستقیم بین مقام رهبری و ترامپ، تن دادن به شر نالازم نیست؟!!
#یدالله_کریمی_پور
@karimipour_k

02.04.202508:20

‏« ای عمو نوروز فکر چاره کن »

شهرام ناظری سکوت را شکست؛
به بهانه نوروز، سوگوارانه درد و غم ملت را
با شعری از پوریا سورندا سر داد

‌ این اثر از درون مایه ای اجتماعی برخوردار است و راوی حال بد مردم ایران است که در آواز دشتی اجرا گردیده است.

‌ آهنگ‌ساز این اثر تهمورس پورناظری و
‌ کارگردانی هم بر عهده ی میلاد رحیمی آبکنار بوده است.

‌ همخوانی این اثر نیز با همراهی خانم ها سحر بروجردی و دنیا کمالی‌ انجام شده است.

Reposted from:

سهام نیوز

31.03.202518:58

✅اعلام جنگ خامنه ای به مردم

🔻‏خامنه‌ای امروز نشان‌داد که از شروع اعتراضات مردمی بیشتر از حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای وحشت دارد. او در سخنرانی امروزش پیشاپیش به مردم اعلان جنگ داد و البته پیشاپیش اعتراضات احتمالی را آشوب دشمن در کشور نامید که توسط ملت همیشه در صحنه سرکوب خواهدشد!

🔻خامنه‌ای بر این باور است که در صورت حمله به تاسیسات هسته‌ای، در نهایت می‌توان با مدیریت واکنش‌ها، شانسی برای تداوم عمر نظام قائل‌شد اما خیزش دوباره مردم اگر اتفاق بیفتد، دیگر توش و‌ توانی برای جمع‌کردن آن در جمهوری اسلامی نیست.

🔻‏تمام شواهد می‌گوید آمریکا در حال آماده شدن برای عملیات نظامی ست.
پیش‌درآمد و زمینه‌ساز آن در‌ کوتاه مدت وقوع سلسله حوادثی شبیه لبنان خواهد بود تا نهادهای امنیتی، نظامی و ساختار تصمیم‌گیری را دچار فروپاشی روانی کند.
مسئول مستقیم حوادث آینده و پیامدهای آن بدون شک، شخص خامنه‌ای ست.تحکیم ملت
@Sahamnewsorg
سهام در WhatsApp‏

24.04.202517:19

تهدید ایرانیان توسط یک مهاجم افغان ساکن در اصفهان

به مانند اجداد وحشی اش به مانند محمود افغان و اشرف افغان که در انتهای دوره صفویه به پایتخت ایران اصفهان حمله کردند
و تا توانستند کشتند و سوزاندند و تخریب کردند . . . امروز تفاله ناپاک محمود افغان مردم ایران را به ارتکاب همچون جنایت بزرگی تهدید میکند

افسوس که کشورمان در اشغال بیگانگانه ولی در اوج قهقرا نیاز داریم یک سردار ایرانپرست به مانند نادرشاه سر بلند کند.
یا اینکە مردم همت کنند ومتحد شوند، افغانهای متجاوز را چنان تارومار کنند، که در هنگام فرارشان تا کابل و بلخ و قندهار به تعقیب و کشتن آنها بروند

07.04.202508:48

طنزسیاسی؛
لات بازی و شرایط آن

یک روزی یک کلاغ و یک الاغ سوار هواپیما شدن کلاغه زنگ مهماندار و می‌زنه و مهماندار میاد و می‌گه: بفرمایید قربان چه چیزی لازم دارید؟
کلاغه می‌گه: هیچی لازم ندارم فقط برا لات بازی زنگ زدم!
مهماندار هم می‌ره!

بعد از مدتی دوباره کلاغ زنگ مهماندارو می‌زنه و مهماندار میاد و می‌گه: بفرمایید چه چیزی لازم دارید؟
کلاغ می‌گه: هیچی لازم ندارم فقط برا لات بازی زنگ زدم!

خلاصه این کارو کلاغ چندین بار تکرار کرد و مهماندار هم با جواب دارم لات بازی در میارم مواجه می‌شد!

الاغ هم این داستان رو دید و خوشش اومد گفت منم زنگ بزنم و لات بازی در بیارم، الاغ زنگ مهماندارو زد و مهماندار اومد گفت: بفرمایید چه چیزی لازم دارید؟
الاغ گفت: هیچی لازم ندارم فقط خواستم لات بازی در بیارم!

اما مهماندار شاکی شد و به خدمه گفت: این الاغ پفیوز و پرتش کنید پایین!
الاغ گفت: چرا این کلاغ که چندین بار زنگ زد را پرتش نکردید پایین؟!

مهماندار گفت: تو که بال نداری گوه می‌خوری لات بازی در میاری

حالا شده حکایت حاکمیت جمهوری اسلامی که نه پول داره نه صنعت داره نه اقتصاد داره نه تکنولوژی برتر داره نه پشتیبانی مردمی داره ، اما می‌خواد برا دنیا لات بازی در بیاره!!

سهام نیوز

31.03.202505:35

در جهانی با عظمت این جهان و با وجود میلیاردها کهکشان و آمدن اینهمه انسان و رفتن آن ها، شما دلخوش به چه هستید که چنین خشک و جدی و عبوس به جنگ همگان رفته اید؟ تصور نمی کنید زیادی ماجرای انسان را جدی گرفته اید؟ هرگز فکر نکرده اید که این زندگی در این شکلش که انباشته از آمدن و رفتن انسانهای بزرگ و کوچک بسیار بوده است اصولا پروژه ای چندان مهم نیست و تمام تلاش انسانها فقط این بوده است که این بی معنایی زندگی را اندکی معنادار سازند تا بتوانند بودن خود را تحمل کنند و بعد از این جهان بروند؟ چرا تصور می کنید در مرکز عالم جای دارید و رسالت هدایت بشر را بر عهده دارید؟
اندکی از این جهان فاصله بگیرید، موسیقی بشنوید، با مردم گفتگو کنید، به دیدار طبیعت بروید، با نوه های خود بازی کنید، از دشمن شناسی فاصله بگیرید، در چشمانهای انسانها دیگر حیرت و راز متفاوت بودن را ببینید و آرام و ریلکس با همه چیز ، به ویژه قدرت، برخورد کنید و بگذارید تمامی این مردم در این زندگی نقش خود را ایفا کنند و سیاست را امری همگانی بدانند.
چه چیز شما را اینگونه سرسخت و جدی در جنگ با مردم و جهان نگه داشته است؟ آن را بشکنید و به سان مولوی عاشقانه به مردم عشق بورزید تا در نتیجه عاشقی با مردم شایسته معشوقی شوید.

۴.جناب آقای خامنه ای اینروزها روزهای آخر عمر شما و همه هم نسلان شماست. من و امثال من نیز زود به شما خواهیم پیوست. وجود مرگ به زبان آن فیلسوف به ما می گوید که ما هیچوقت نمی توانیم مجموع شویم و بگوییم همه چیز تحت کنترل ماست. اندیشه مرگ اندیشه رهایی و آزادی است. اکنون که به مرگ نزدیکتر هستید رویکرد خود به زندگی و قدرت و سیاست را تغییر دهید و با مبنا قرار دادن دو اصل "برگشت ناپذیری" و "بخشایش" طرح دیگری آغاز کنید و نام خود را از بسیاری سیاهی ها دور سازید. برگشت ناپذیری یعنی دیگر نمی توان کاری برای گذشته ای که بر ما گذشته است کرد، اما بخشایش یعنی هنوز امید باقی ست. آنچه به عنوان عقلانیت سیاسی دو ولی فقیه ممکن شده است چیزی جز یک پروژه ویرانگر نبوده است.
حالا که قدرت هنوز در دست شما متمرکز است دستور دهید فرآیند تغییرات سیاسی در کشور آغاز شود. در این میان با گفتگوی مستقیم با آمریکا و استفاده از تمامی اشکال خلاقیت در گفتگو با این کشور خطر جنگ را از کشور دور کنید و بعد از ممکن شدن این تحولات با مردم خداحافظی کنید و از آنها بخواهید که مطابق دو اصل برگشت ناپذیری و بخشایش شما را ببخشند.
مولانا در وصف رابطه اش با فرزندش می گوید:" او از من بود، اما من مالکش نبودم". این را شما در وصف دنیا و قدرت هم می توانید بگویید: "قدرت از آن من بود، اما من مالکش نبودم". از قدرت خداحافظی کنید و اندکی در آرامش در کنار خانواده زندگی کنید که همه ما دیر یا زود رفتنی هستیم. بگذارید راه جدید در این کشور آغاز شود و از این کشور چیز دیگر بسازد.

۵. این قاعده غلط که هر کس شما را خطاب قرار داد بلافاصله با حضور در دادگاه مواجه می شود را نیز منحل سازید و دستور دهید بگذارند همه مردم بدون ترس با شما سخن بگویند. نعوذ بالله شما که از خداوند برتر نیستید. ما روزانه صدها بار از خداوند گله میکنیم و باز نام او را مایه آرامش خود می سازیم. این چه رسمی ست که شما در سیاست این مملکت بنیان گذاشته اید. احترام شما واجب اما سخن گفتن با شما هم حق مردم است. شما رهبری برای مردمید نه بر مردم. از همین عید دستور دهید فضای کشور و سیاست آن دگرگونه شود. نگذارید این تصور در مردم شکل بگیرد که ما همه چیزمان ، حتی حکومت دیندارانمان بر ما ، "غیر عقلانی" ست.

۶. امیدوارم گفتگوی این معلم جامعه شناسی با شما بهانه ای برای گفتگوی ساده تر همگان با شما و شما با همه مردم شود. ما دانشگاهیان که با هزینه همین مملکت درس خوانده ایم، هم وظیفه داریم و هم حق ماست که در خصوص آنچه بر سرزمین ما می گذرد سخن بگوییم. اگر اهل فرهنگ یک سرزمین نتوانند با یکدیگر گفتگو کنند این به معنای مرگ اندیشه در آن سرزمین است. چهار خواهر " عشق، ایمان، آزادی، عدالت" اصول زندگی من هستند. آنچه با شما گفتم ترکیبی از این چهار اصل بود. امیدوارم جامعه ما بتواند مبتنی بر این اصول الگویی چون آفریقای جنوبی برای دیگر مردمان شود و به آن ها نشان دهد که همواره امید وجود دارد.
در پایان بگویم من خودم را برای بیست سال زندگی در زندان آماده کرده ام. هیچ چیز برای من شیرین تر از خلوت و سکوت نیست. اگر با وجود تمامی این حرفها، نیروهای تحت امرتان دستور به زندان دادند من با روی باز آن را می پذیرم اما باز از آنجا هم به شما پیام خواهم داد: "بدون بخشایش آینده ای در کار نخواهد بود".

٭معلم جامعه شناسی

Could not access
the media content

01.04.202521:43

زیرخاکی‌های بیرون می‌آیند؛
حرف‌هایی که زده شده و می‌شود، اما گوش شنوایی نبوده و نیست

عبدالحسین برزیده ٭

آقای خامنه ای عامدانه گوشی برای شنیدن ندارید!
مردم حس می کنند که شما دوستشان ندارید ...

٭کارگردان سینما

۲۸ دی ماه ۹۶

08.04.202514:54

اتحادیه اروپا ضمن استقبال از مذاکرات آتی ایران و آمریکا: مسیر دیپلماسی، گزینه پایدار است

یک سخنگوی اتحادیه اروپا ضمن استقبال از مذاکرات آتی میان ایران و آمریکا تأکید کرد که تنها راه‌حل پایدار برای رسیدگی به موضوع هسته‌ای ایران، راه‌حل دیپلماتیک است.

این مقام اروپایی که طبق رویه‌های مرسوم خواست نامش فاش نشود، روز سه‌شنبه به خبرنگار ایرنا در لندن گفت: «ما از مذاکرات اعلام‌شده میان ایالات متحده و ایران مطلع هستیم. هرگونه تحول که احتمال دستیابی به راه‌حلی دیپلماتیک را افزایش دهد، در مسیر درست قرار دارد و ما از آن استقبال می‌کنیم.»

وی افزود: «ما بار دیگر بر تعهد خود به یک راه‌حل دیپلماتیک تأکید می‌کنیم؛ راه‌حلی که تنها مسیر پایدار برای رسیدگی به برنامه هسته‌ای ایران به‌شمار می‌رود؛ همان‌طور که نماینده عالی اتحادیه اروپا اخیراً در شورای امنیت سازمان ملل نیز بر آن تأکید کرده است.»

ایرنا

خاطرات و روزنوشت ها