بسم الله الرحمن الرحیم
در پاسخ از عزیزانی که استفاده از تعبیر "مرحوم" برای "پاپ فرانسیس" را بر حقیر خرده گرفته بودند، نکاتی را به عرض می رسانم:
یک. اسلام دین رحمت و مهربانی است. همانطور که خداوند در قرآن کریم فرموده است:"و ما أرسلناک إلا رحمة للعالمین" (سوره انبیاء، آیه 107) دقت کنید. "رحمة للعالمین" نه "للمسلمین"! پیامبراکرم(صلواتاللهعلیهوآله) به عنوان نماد رحمت الهی، هیچ محدودیتی برای مهرورزی و محبت قائل نبود و نگاه او به انسانها، همواره نگاه به حقیقت مشترک انسانی بود. که اگر غیر از این بود اساسا نمی توانست به مشرکان عشق بورزد و با اخلاق ستوده و مهربانی مثال زدنی اش آنان را به اسلام فراخواند. آیا جز این است که پیامبر اسلام(ص) با همین عفو و گذشت و کرامت مردمان مکه و یثرت و طائف و بلکه کل جزیرة العرب را مسلمان کرد؟!
دو. از سوی دیگر، در آموزههای اسلامی روشن است که اتمام حجت درباره افراد، مسئلهای پیچیده و وابسته به شرایط و ظرفیتهای شخصی است. این موضوع وقتی پیچیدهتر میشود که به عملکرد خودمان به عنوان مسلمان نگاه کنیم. متاسفانه، عملکرد برخی از ما، از جمله بنده، باعث شده تا نه تنها جهانیان، بلکه حتی هموطنان شیعهمان نیز با ابهامات و سوالات فراوانی درباره اسلام و تشیع روبرو شوند. این ابهامات، خود مانعی برای شناخت صحیح و اتمام حجت واقعی است. تنها خداوند عالم است که میداند فردی با وجود این موانع، از حقیقت اسلام آگاه شده و آن را از روی آگاهی رد کرده یا در شرایطی قرار داشته که امکان شناخت کامل برای او فراهم نبوده است.
از این روست که حضرت ابراهیم (علیهالسلام) که اسوه یکتاپرستی و بندگی است، برای عموی خود (که بتتراش بود) دعا میکرد، تا زمانی که برایش آشکار شد او دشمن خداست: " فاستغفر له فلمّا تبيّن له انّه عدوّ للّه تبرّأ منه"(توبه، آیه114). یعنی با اینکه بت می تراشید و بارها شاهد معجزه الهی بود و با یکی از پیامبران الهی دمخور بود، باز هم ابراهیم(ع) زود به این نتیجه نرسید که او دشمن خداست. بنابراین تا زمانی که دشمنی آشکار و عناد لجوجانه با حقیقت برای ما اثبات نشده باشد، مجاز به دعا و طلب خیر برای دیگران هستیم.
در همین راستا، استفاده از تعبیر "مرحوم" برای شخصیتهایی مانند پاپ فرانسیس، از قلبی سرشار از رحمت و نگاه محمدی سرچشمه میگیرد. پاپ فرانسیس، در دوران زندگی خود، بهعنوان نماد خدمت به بشریت، مهربانی و تلاش برای رفع مشکلات محرومان شناخته شده بود. چنین صفاتی حتی در فرهنگ اسلامی نیز ارزشمند هستند و قابل احتراماند.
در شگفتم از امتی که حکیم ترین، مهربان ترین و دلسوزترین پیامبر و ائمه را دارد، با این حال نمی تواند فارغ از داوریها که کار خداست، به عشق ورزی نسبت به مخلوقات او بپردازد. "عزیزانم بیایید داوری را به خدا بسپاریم و آینه دار محبت خداوند مهربان باشیم."
در پایان متذکر می شوم که استناد بنده به عملکرد مرحوم پاپ فرانسیس تنها از منظر مردم داری و عشق به بندگان خدا فارغ از دین و نژاد و فروتنی او بود وگرنه نسبت به اندیشه و برخی از اقدامات او باب نقد باز است.
والسلام علی من اتبع الهدی
محمدتقی اکبرنژاد
۱۴۰۴/۰۲/۰۵
🆔 @AkbarNejad_ir