نباید می‌ماندیم
Moein Dehaz | معین دهاز
TGlist rating
0
0
TypePublic
Verification
Not verifiedTrust
Not trustedLocation
LanguageOther
Channel creation dateJun 09, 2021
Added to TGlist
Jul 10, 2024Subscribers
35 197
24 hours
10%Week
1140.3%Month
1 5134.5%
Citation index
0
Mentions1Shares on channels0Mentions on channels1
Average views per post
2 784
12 hours2 7840%24 hours2 784
52.4%48 hours7 6120%
Engagement rate (ER)
9.45%
Reposts63Comments0Reactions454
Engagement rate by reach (ERR)
16.63%
24 hours0%Week
1.87%Month
3.02%
Average views per ad post
4 931
1 hour00%1 – 4 hours00%4 - 24 hours81616.55%
Total posts in 24 hours
2
Dynamic
-
Latest posts in group "نباید می‌ماندیم"
20.04.202521:09
_
20.04.202521:06
قابل توجه دوستانی که "به" رو بِ می‌نویسند. بخش‌هایی از بحران هکسره رو همین یه صفحه حل می‌کنه. فارسی اول دبستان.
19.04.202519:50
حتی در مصاحبت با خدا ناخرسندی برانگیخته می‌شود؛ چنانکه طغیان فرشتگان، شهادت می‌دهد. ظاهرا در هر سطحی از خلقت، برتری هیچکسی را نبخشید‌ه‌اند _ امیل چوران، دردسر متولد شدن
19.04.202519:44
میل به مناجات ربطی به ايمان ندارد. این میل از یک نومیدی خاص سرچشمه می‌گیرد _ امیل چوران، دردسرِ متولد شدن
18.04.202516:45
تو ایران (یا شاید هم جهان) برای اینکه به "مرجع فکری" تبدیل بشی، برخلاف قدیم، دیگه راه زیادی نداری. از بلاگر روزمره، تا آرایشگر و ورزشکار، همه جلوی دوربین در حال نصیحت کردن و نشان دادن راه‌وچاه زندگی‌ان.
18.04.202516:32
بنظر میاد آخوندها دیگه اون جایگاه سابق رو در اجتماع ندارند و مرجعیت فکریشون رو از دست دادن و جاشون رو کیا گرفتن؟ روانشناس‌ها، شبه‌روانشناس‌‌ها، مربیانِ یوگا، خودیاری، خودسازی، خودکوفتی و غیره.
18.04.202509:54
کوروساوا در جهانی شدن سینما و فرهنگ ژاپن موثر بود. بخصوص از فیلم راشومون به بعد. میازاکی هم چنین کاری کرد. بااینکه "ژاپنی بودن" خودشون رو حفظ کردن، اما به "بیانی جهانی" رسیدند، طوری که یک ایرانی یا سوئدی رو هم جذب خودشون کردند. رسیدن به چنین چیزهایی دشواره حقیقتا. از طرفی، مقایسه‌ی نوابغی مثل کوروساوا با دیگران دیوانگیه. می‌شه ازشون در حد توانمون یاد بگیریم.
18.04.202509:35
"دلهره اگزیستانسیال" رو خیلی ساده بگم:
بشر با هر کاری که می‌کنه _ و حتی نمی‌کنه _ بر خودش و دیگران تاثیر می‌ذاره. یعنی آزادی‌های ما، بدون مسئولیت نیستند. چون هر انتخاب، درواقع تولید نوعی "سرمشق یا الگو" برای دیگرانه. چه بخوام چه نخوام. مثلا کسی که ازدواج می‌کنه، خواسته یا ناخواسته داره این پیام رو هم صادر می‌کنه که "ازدواج، انتخابی خوب و ممکن است." و این، بر نگاه، تصمیم‌ها و زندگی دیگران تاثیر می‌ذاره. این وضعیت باعث نوعی اضطراب یا دلهره می‌شه: ما همین که "وجود داریم" بر دیگران مؤثریم! برای همین بهش می‌گن "دلهره وجودی" یا دلهره‌ی اگزیستانسیال.
افرادی مثل سارتر (که می‌گفت "هر کاری، سرمشقی است") به واسطه‌ی همین مفهوم "دلهره اگزیستانسیال" معتقد بودند "پس انسان‌ها نسبت به يکديگر مسئول‌اند و هر کاری که من می‌کنم بر تمام مردم مؤثر است و غیره". و بنظرم، نوعی مقدمه‌پردازیِ محترمانه بود برای اینکه آزادی رو از انسان بگیرند!
#معین_دهاز
@nabayad_m
بشر با هر کاری که می‌کنه _ و حتی نمی‌کنه _ بر خودش و دیگران تاثیر می‌ذاره. یعنی آزادی‌های ما، بدون مسئولیت نیستند. چون هر انتخاب، درواقع تولید نوعی "سرمشق یا الگو" برای دیگرانه. چه بخوام چه نخوام. مثلا کسی که ازدواج می‌کنه، خواسته یا ناخواسته داره این پیام رو هم صادر می‌کنه که "ازدواج، انتخابی خوب و ممکن است." و این، بر نگاه، تصمیم‌ها و زندگی دیگران تاثیر می‌ذاره. این وضعیت باعث نوعی اضطراب یا دلهره می‌شه: ما همین که "وجود داریم" بر دیگران مؤثریم! برای همین بهش می‌گن "دلهره وجودی" یا دلهره‌ی اگزیستانسیال.
افرادی مثل سارتر (که می‌گفت "هر کاری، سرمشقی است") به واسطه‌ی همین مفهوم "دلهره اگزیستانسیال" معتقد بودند "پس انسان‌ها نسبت به يکديگر مسئول‌اند و هر کاری که من می‌کنم بر تمام مردم مؤثر است و غیره". و بنظرم، نوعی مقدمه‌پردازیِ محترمانه بود برای اینکه آزادی رو از انسان بگیرند!
#معین_دهاز
@nabayad_m
18.04.202509:03
حتی فکر می‌کنم (مطمئن نیستم) که حلقه‌ی اتصال اگزیستانسیالیسم و سوسیالیسم همین مفهوم "دلهره‌ی اگزیستانسیاله". دقیقا نقطه‌ایه که این دوتا به هم می‌رسند.
18.04.202509:02
"دلهره‌ی اگزیستانسیال" یکی از مفاهیم اساسی و مهم اگزیستانسیالیسمه، که اگر بد فهمیده بشه، شَر می‌شه. از طرفی، ممکنه با سوءاستفاده ازش، به چیزی خطرناک تبدیلش کنند. می‌تونه مقدمه‌ای باشه بر اینکه عده‌ای آزادی رو از انسان بگیرند.
@nabayad_m
@nabayad_m
18.04.202508:26
ضمن عرض خسته نباشید، بهتر این بود که ایده‌های "ایرانی" رو "جهانی" کنند، نه اینکه "جهانی" رو "ایرانی" کنند. فکر می‌کنم "اد-شیرن" هدر رفت. ژاپنی‌ها فرهنگ و نگاه ژاپنی رو جهانی کردند (با انیمه و...). یعنی جهان خودشون رو وسیع‌تر کردن، طوری که مورد توجه و درک یک خارجی هم باشه. بنظرم _ اگرچه عجولانه است _ موزیک و ویدئوی اثر جدید ادشیرن این خصیصه رو نداره و بیشتر می‌تونه برای یک ایرونی (و نه حتی ایرانی) جالب باشه. هرچند حسن نیت سازندگانش رو درک می‌کنم.
17.04.202507:38
به نظر می‌رسه یک موج روشنفکرمآبانه یا فلسفی‌نما، یا با پوسته‌ای روانشناسانه راه افتاده که هر لذتی رو که سریع و ساده به دست میاد، مشکوک و بد می‌دونه. من ادعاهای این موج رو نه کاملا انکار می‌کنم، نه می‌تونم بپذیرم. عمیقا شک‌برانگیزه. لذت یه لیوان قهوه، یه آهنگ، یه پرسه زدن بی‌دلیل، یا حتی پیامی محبت‌آمیز یا تحسین گرفتن در شبکه‌های اجتماعی و غیره رو تحقیر می‌کنن. همه اینا می‌شن "دوپامین‌های بی‌ارزش و فریبنده". انگار لذت فقط وقتی اصیله که با زجر کشیدن و پاره شدن یا کار طاقت‌فرسا و حیاتی و سترگ به‌دست بیاد.
انسان رو "لذت‌طلب" معرفی می‌کنند و این لذت‌طلبی رو هم اساسا و اخلاقا مشکوک و حتی شرم‌آور می‌دونن و به‌طورپنهان انگار با خود لذت مشکلی دارن و نوعی اخلاق ریاضت‌کشانه قدیمی رو (در لباس علم یا فلسفه) بازتولید می‌کنن. گویا ارزشی در رنج و سختی و عذاب هست. به رنج‌پرستی رسیدن و هیچ بعید نیست اتفاقا یک‌جور لذت در همین دردطلبی‌شون باشه.
در دنیایی زندگی می‌کنیم که خستگی، اضطراب و فشار روانیش زیاده و منِ ایرانی روزگار بدتری هم دارم. همین لذت‌های کوچک هستن که می‌تونن روزم رو نجات بدن. و متاسفانه یا خوشبختانه برخلاف ادعای این جماعت، این "لذت‌های کوچک" با من کاری نمی‌کنند که واقعیت دردبار زندگی و جهان رو از یاد ببرم.
از طرفی انگار شکلی از وسواس فکری و فرهنگی هم در کاره. نوعی «عظمت‌طلبی» گنگ. انگار فقط وقتی یه کار بزرگ راه انداختی، یا کوه کندی، حق داری احساس رضایت و شادی کنی. از بقیه‌ی لحظه‌ها اگر بخوای لذت ببری، بهت می‌گن که "داری خودتو گول می‌زنی ای انسان ساده‌لوح، یا تو معتاد دوپامینی!"
#معین_دهاز
@nabayad_m
انسان رو "لذت‌طلب" معرفی می‌کنند و این لذت‌طلبی رو هم اساسا و اخلاقا مشکوک و حتی شرم‌آور می‌دونن و به‌طورپنهان انگار با خود لذت مشکلی دارن و نوعی اخلاق ریاضت‌کشانه قدیمی رو (در لباس علم یا فلسفه) بازتولید می‌کنن. گویا ارزشی در رنج و سختی و عذاب هست. به رنج‌پرستی رسیدن و هیچ بعید نیست اتفاقا یک‌جور لذت در همین دردطلبی‌شون باشه.
در دنیایی زندگی می‌کنیم که خستگی، اضطراب و فشار روانیش زیاده و منِ ایرانی روزگار بدتری هم دارم. همین لذت‌های کوچک هستن که می‌تونن روزم رو نجات بدن. و متاسفانه یا خوشبختانه برخلاف ادعای این جماعت، این "لذت‌های کوچک" با من کاری نمی‌کنند که واقعیت دردبار زندگی و جهان رو از یاد ببرم.
از طرفی انگار شکلی از وسواس فکری و فرهنگی هم در کاره. نوعی «عظمت‌طلبی» گنگ. انگار فقط وقتی یه کار بزرگ راه انداختی، یا کوه کندی، حق داری احساس رضایت و شادی کنی. از بقیه‌ی لحظه‌ها اگر بخوای لذت ببری، بهت می‌گن که "داری خودتو گول می‌زنی ای انسان ساده‌لوح، یا تو معتاد دوپامینی!"
#معین_دهاز
@nabayad_m
16.04.202508:55
نیچه: ما از بودن در دامان طبیعت لذت می‌بریم. بیشتر بخاطر اینکه او نظری درباره‌ی ما ندارد (انسانی، بسیار انسانی). کامو هم در یادداشت‌هایش نوشته بود که دلهره‌ی انسان "قضاوت شدن" است. حیوانات و کودکان را دوست داریم، چون داوری نمی‌کنند.
@nabayad_m
@nabayad_m
15.04.202517:23
آدم گاهی دلش می‌خواهد به دیگران بفهماند که حالش چقدر بد است اما این کار را نمی‌کند. چون ديگران همه‌چیز را نمی‌توانند درک کنند. درک هم بکنند، اغلب کاری نمی‌کنند و تحمل این آخری از همه سخت‌تر است.
#معین_دهاز
@nabayad_m
آدم گاهی دلش می‌خواهد به دیگران بفهماند که حالش چقدر بد است اما این کار را نمی‌کند. چون ديگران همه‌چیز را نمی‌توانند درک کنند. درک هم بکنند، اغلب کاری نمی‌کنند و تحمل این آخری از همه سخت‌تر است.
#معین_دهاز
@nabayad_m
15.04.202509:31
یکی از خطاهای رایج اینه که به هر "بی‌حوصلگی" و "بی‌انرژی بودن" می‌گن "افسردگی". درحالی‌که افسردگی نوعی "اختلال روانیه" و نه صرفا یک حال بد موقت. بی‌حوصلگی می‌تونه یکی از نشونه‌هاش باشه اما افسردگی علائم زیادی داره و مهمتر اینکه: علائم باید پایدار باشن. برای چند هفته یا بیشتر. درباره خود علائم، شدت و میزان پایداری، نظرهای تخصصی متفاوتی هست. اگر حس می‌کنی که احوال بدت داره زندگیت رو مختل می‌کنه و کیفیتش رو پائین میاره، بهتره برای "تشخیص" به متخصص مراجعه کنید. بی‌حوصلگی مهمونه، افسردگی ساکن!
@nabayad_m
@nabayad_m
Records
19.04.202512:39
35.2KSubscribers29.03.202523:59
100Citation index06.04.202511:55
10.2KAverage views per post06.04.202511:55
10.2KAverage views per ad post01.03.202523:59
16.59%ER05.04.202523:59
29.17%ERR
24.03.202520:06
شما اگر از بیسبال چیزی ندونی (که معمولا هم نمی‌دونیم ما تو ایران) وقتی نیم ساعت مسابقه بیسبال ببینی، حتی نمی‌تونی تشخیص بدی کی جلو افتاده، کدوم بازیکن شاخص‌تره و چه اتفاقی داره ميفته. انگار یه عده مجنون افتادن دنبال توپ و با چوب پرتش می‌کنند! بنابراین اول باید این بازی رو بشناسی. هنر هم همینه. برای اینکه درست "بفهمیمش" الزاما باید با اون هنر آشنا باشیم، "تربیت" شده باشیم. فرقی نمی‌کنه در شعر، داستان، نقاشی، عکاسی و غیره. بعد تازه می‌تونیم آثار رو نقد کنیم، چون مجهز شده‌ایم به دانش و ابزارهای مربوطه. البته این دوستمون حق داره اظهارنظر کنه و دیگران هم حق دارند درباره‌ی این نظر، نظر بدن.
@nabayad_m
@nabayad_m
20.04.202521:06
قابل توجه دوستانی که "به" رو بِ می‌نویسند. بخش‌هایی از بحران هکسره رو همین یه صفحه حل می‌کنه. فارسی اول دبستان.
22.03.202523:54
بارها در این کانال به فایده‌های ادبیات از جنبه‌های مختلف اشاره کردم، مثلا در اینجا و اینجا و یادداشت‌های دیگر.
اتفاقا در ده سال اخیر جامعه‌ی کتابخوان ما به خواندن آثار نظری و معمولا با موضوع روانشناسی، خودیاری و غیره علاقه‌مند شده، چون خیال می‌کنه این چیزها براش "فایده" دارند و ادبیات و هنر "فایده" ندارند. اصلا ادبیات و هنر اگر همین روحیه‌ی فایده‌جویی و منفعت‌طلبی و بی‌صبری رو در انسان کاهش بدن، بزرگترين خدمت رو در حقش می‌کنند. بماند که فایده‌های ادبیات يکی دوتا هم نیست و درباره‌ی فواید آثار نظری هم زیاد اغراق شده.
اتفاقا در ده سال اخیر جامعه‌ی کتابخوان ما به خواندن آثار نظری و معمولا با موضوع روانشناسی، خودیاری و غیره علاقه‌مند شده، چون خیال می‌کنه این چیزها براش "فایده" دارند و ادبیات و هنر "فایده" ندارند. اصلا ادبیات و هنر اگر همین روحیه‌ی فایده‌جویی و منفعت‌طلبی و بی‌صبری رو در انسان کاهش بدن، بزرگترين خدمت رو در حقش می‌کنند. بماند که فایده‌های ادبیات يکی دوتا هم نیست و درباره‌ی فواید آثار نظری هم زیاد اغراق شده.
Log in to unlock more functionality.