طبق یک تقسیمبندیِ تقریباً پذیرفتنی، مبدأ شاهنامهشناسیِ علمی و نوین در تاریخِ مطالعاتِ ایرانی، کنگرهی بزرگداشت فردوسی در سال ۱۳۱۳ شمسی است؛ و از آن زمان به بعد منحنیِ نمودارِ مفروضِ شاهنامهپژوهی در هر دو سویهی کمّی و کِیفی، فراز و نشیبهایی داشته است. استاد دکتر اسلامی ندوشن به استناد تاریخِ چاپِ نخستین مقالاتشان _چنانکه در کتابشناسیِ فردوسی و فهرستِ مقالاتِ فارسیِ استاد ایرج افشار میبینیم_ حدوداً از اواسط دههی ۳۰ شمسی وارد عرصهی فرّاخدامنِ فردوسیشناسی شدهاند و اکنون با سابقهی پنجاه سال مطالعه و تحقیق و تلاش از پیشگامانِ این دانشِ تخصّصی به شمار میروند.
🌲 دکتر سجّاد آیدنلو 🌲
#دیدگاهها دربارهی آثار دکتر محمّدعلی اسلامی نُدوشن، دفتر نخست، دربارهی فردوسی و شاهنامه (مقالهی دکتر آیدنلو، اردیبهشت ۱۳۸۴)
🌲🌲🌲🌲🌲🌲
❇️ ویدئو: دکتر #سجاد_آیدنلو استاد ادبیات دانشگاه ارومیه و از برجستهترین شاهنامهپژوهان کشور، که کتاب ارزشمند آذربایجان و شاهنامه یکی از آثار ماندگار ایشان است.
🌲🌲🌲🌲🌲🌲
💎کانال دکتر محمّدعلی اسلامی نُدوشن
🆔 @sarv_e_sokhangoo