Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

View

Николаевский Ванёк

View

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

View

Труха⚡️Україна

View

Николаевский Ванёк

View

روزنوشته‌های سمیه توحیدلو

به یاد وبلاگ قدیمی‌ام «بر ساحل سلامت»
بیشتر از جامعه می‌نویسم و جامعه‌شناسی اقتصادی.
از کتاب‌هایی که می‌خوانم یا می‌شنوم.
ارائه‌ها یا یادداشت‌های گاه و بیگاه را هم می‌گذارم شاید به درد خورد.
سمیه توحیدلو
smtohidlou@gmail.com

TGlist rating

TypePublic

Verification

Not verified

Trust

Not trusted

Location

LanguageOther

Channel creation dateDec 06, 2023

Added to TGlist

Apr 16, 2025

I own this channel

History of changes

Linked chat

روزنوشت‌های سمیه توحیدلو Chat

Statistic of Telegram Channel روزنوشته‌های سمیه توحیدلو

More details

Subscribers

456

24 hours

81.7%Week

378.8%Month

378.8%

Citation index

33

Mentions1Shares on channels0Mentions on channels1

Average views per post

105

12 hours1050%24 hours105

79.9%48 hours519

569.6%

Engagement rate (ER)

4.82%

Reposts0Comments0Reactions13

Engagement rate by reach (ERR)

115.85%

24 hours0%Week

16.49%Month0%

Average views per ad post

102

1 hour5755.88%1 – 4 hours00%4 - 24 hours00%

More details

Connect our bot to the channel to find out the gender distribution of this channel's audience.

Total posts in 24 hours

1

Dynamic

Latest posts in group "روزنوشته‌های سمیه توحیدلو"

All posts

21.04.202512:39

روابط کار با ظهور فناوری‌های نوین
اول اردیبهشت

✍️ فیلیگوئراس و آنتونیس دوتن از اساتید دانشگاه در برزیل هستند که پژوهشی گسترده درباره کار پلتفرمی به شکل بین‌المللی انجام دادند. اوبر (پلتفرمی مشابه اسنپ برای جابه‌جایی مسافر) و چند پلتفرم تحویل‌دهنده کالا (پیک) سوژه مورد بررسی‌شان بوده است. مختصری از نتایج این تحقیق را در مقاله‌ای با عنوان «پلتفرم‌های دیجیتال، اوبری‌سازی کار و تنظیم‌گری در سرمایه‌داری معاصر» ارائه داده‌اند.

🔵 از دید ایشان برخی از ویژگی‌هایی که جهان کار به واسطه فناوری‌های جدید تجربه می‌کنند عبارتند از:

1️⃣ اشکال جدید سازماندهی کار به گونه‌ای که «دستمزدبگیری» را در روابط کار پنهان سازد. سرمایه همواره دنبال استثمار بیشتر است و این شیوه استثمار را برکارگر پنهان می‌کند.
2️⃣ کنترل و نظارت بر کار توسط کارفرما پنهان می‌شود. آنها به ظاهر کارگران را مشتریان خود می‌خوانند اما همزمان از ابزارهای نظارتی و کنترلی استفاده می‌کنند.
3️⃣ پلتفرم‌ها و فناوری‌ای که تنظیم‌گری را از نظر فنی آسان می‌کند، محافظت از کارگر را غیر ممکن می‌سازد.
4️⃣ کارگران علاوه بر نداشتن حقوق، درآمد، ساعات کار تضمین‌شده و ... امکان جدایی کار از منزل را ندارند و در قراردادهای خود از هیچ حقی برخوردار نیستند.
5️⃣ تقویت تصاعدی روش کسب سود با کمک ابزارهای پیچیده باعث شده نظارت پیچیده اعم از ثبت زمان واقعی انجام هر وظیفه، سرعت و ریتم کار، مکان انجام کار، حرکات انجام شده، میزان استراحت و ... تحت فرمان ظاهری الگوریتم‌ها درآید.
6️⃣ ایده آزادی و انعطاف‌پذیری (کارکردن در هر زمان و هرکجا) در واقع انتقال عمدی ریسک‌ها برای افزایش کار بر کارگران است.
7️⃣ پلتفرم‌ها تعیین می‌کنند چه کسی می‌تواند کار کند، چه کسی چه کاری انجام دهد، کدام کارگر چه خدمتی را انجام دهد و اجازه جذب مشتری مستقیم نیست. حتی درباره مقادیر دریافتی و زمانی که این مقادیر را کارگر دریافت کند نظر می‌دهند.
8️⃣ این پلتفرم‌ها قدرت چانه‌زنی کارگر را یکطرفه پایین می‌آورد و الگوریتم انها را در فشار قرار می‌دهد که همیشه در دسترس و منظم باشند، خدمات درخواستی را رد نکنند و حتی به راحتی از مسدود کردن برای تهدید کارگران استفاده می‌کنند. امکان اخراج بدون هیچ نیاز به توضیح در این رابطه کاری برقرار است.
9️⃣ تمام ریسک‌ها اعم از هزینه ماشین، اینترنت، استهلاک وسائل، تلفن همراه و ... برعهده کارگر است.

🔵 درباره این مدل کار سه دیدگاه هست. برخی آن را کار مستقل برمی‌شمردند. برخی آن را اشکال جدید کار یا به نوع مدل کارآفرینی می‌بینند و برخی دیگر آن‌را نمونه‌های کار پرمشغله نامگذاری می‌کنند. کاری که از دستمزد بگیری متمایز است و افراد صرفا با task ها یا مسئولیت‌های دیجیتال واگذار شده روبه‌رو هستند. تنظیم‌گری محافظتی کار، راه‌حلی برای این بخش روبه رشدیست که می‌تواند کلیه مسیرهای رفته در موضوع روابط کار را
از بین ببرد.

#یادداشت

#روزنوشته‌های_سمیه_توحیدلو

@smtohidloo

Reposted from:

یادداشت‌ها | فاطمه بهروزفخر

20.04.202503:37

فاطمه حسونه عزیزم سلام
مارکز کتابی دارد به نام «زنده‌ام که روایت کنم».
هر بار که خبر شهادت اهالی غزه را می‌شنویم با خودمان فکر می‌کنیم که شما، هرکدام می‌توانید موضوع صفحات کتابی باشید با عنوان «می‌میرم تا روایت کنم».

شهادت مردمان این جغرافیا، امتداد روایتی است که ساخته‌اید؛ روایتی که نمی‌خواهید خاموش بماند و ایستاده و پیوسته باشد تا روز آزادی.
شما، یکی از همان‌هایی بودید که پیش از شهادت، روایت کردید و پس از آن، خودتان بخشی از این روایت شدید.

«روحت را بر کف دستت بگذار و راه برو» فقط نام یک مستند نیست؛ توصیفی‌ست از زندگی مردم غزه.
مستندی که قرار است در جشنواره کن به نمایش درآید اما فیلمبردار آن، یعنی شما، پیش از اکران، همراه با ده نفر از اعضای خانواده‌تان در غزه به شهادت رسیدید.

شما از نخستین روزهای جنگ دوربین‌تان را دست گرفتید تا نسل‌کشی را ثبت کنید. دوربین شما، سلاح‌تان بود.

روایت، تنها ابزاری است که از مرزها، سانسور و خاکستر عبور می‌کند و شما این را خوب می‌دانستید فاطمه عزیز!
شما یادمان دادید و مطمئن‌مان کردید روایت، بازی با کلمات نیست؛ ایستادن میانه آتش است.

به‌سلامت رفیق عزیز ما.
ما از یادت نمی‌کاهیم.

Reposted from:

اکبر گنجی

20.04.202503:34

ترجمه متن کامل مصاحبه #جوزف_استیگلیتز علیه نئولیبرالیسم و اولیگارشی، و دفاع از دموکراسی و برابری خدمت دوستان

AgADDwUAAhICIUQ

411 kB

20.04.202503:32

جوزف استیگلیتز از کارمندان بانک جهانی بوده که بعدتر به نقد سیاست‌های آن پرداخته، خصوصا آنهایی که ما با عنوان تعدیل اقتصادی می‌شناسیم. برنامه‌هایی که نابرابری فراوان هم درون و هم بین کشورها ایجاد کرد. چیزی که باعث رونق نئولیبرالیسم شد. کتاب «بهای نابرابری»، «علم اقتصاد و جامعه خوب» از اوست.
در فرسته پایین ⬇️⬇️⬇️ ترجمه این گفتگو را می‌توانید بخوانید.
#تأملات
#روزنوشته‌های_سمیه_توحیدلو
@smtohidloo

19.04.202514:34

فرزندآوری و اشتغال

🔹در جامعه تحصیل‌کرده با زنان فعال و جویای کار، وقتی چنین آماری وجود داشته باشد؛ نمی‌توان انتظار نرخ بالای زاد وولد را داشت. مادری تجربه بسیار سختیست. همه امکان‌های همراهی با مادر هم مسدود شده است. آنچه برجای مانده صرفا زمینه‌هاییست برای حذف زنان از فعالیت اقتصادی. حتی به لحاظ فرهنگی کارفرمای مرد ضرورت مرخصی زایمان را نمی‌داند و ترجیح می‌دهد زنان متاهل و در استانه فرزندآوری را استخدام نکند. از سویی مخارج بالای نگهداری فرزندان و حذف مهدهای دولتی عملا عامل بروز چنین آماری می‌شود.
🔹در جامعه‌ای که رو به سالمندی می‌رود و زنان تحصیل‌کرده و دانشگاهی می‌توانند حضور باکیفیت اقتصادی داشته باشند؛ مرسوم‌ترین سیاست خانه‌نشینی زنان و حذف ایشان از مخرج کسر اشتغال یا همان جمعیت فعال است. چیزی که در سنوات آتی مشکلات بزرگی می‌آفریند.
#تأملات
#روزنوشته‌های_سمیه_توحیدلو
@smtohidloo

https://t.me/dmag_ir/296

Reposted from:

سیاست‌گذاری اجتماعی

18.04.202508:25

دولت‌ها استارت‌آپ نیستند!

این عنوان یادداشتی است از ماریانا مازوکاتو و راینر کتل که در ۱۰ آپریل ۲۰۲۵ در پروجکت سندیکیت منتشر شده است. از مازوکاتو کتاب‌های «دولت کارآفرین» و «ارزش همه چیز» به فارسی ترجمه شده است. بخش‌هایی از یادداشت را در ادامه می‌خوانید:

در سراسر جهان دولت‌ها در تلاش‌اند که تصویری استارت‌آپی از خود خلق کنند. نهضت کارایی دولت (DOGE) ایلان ماسک در آمریکا و اره برقی خاویر میلی در آرژانتین نمونه‌هایی از این نوع است. اما مسئله این است که دولت‌ها و کسب‌وکارها اهداف بسیار متفاوتی دارند. اگر سیاست‌گذاران عمومی از بنیانگذاران کسب‌وکارها تقلید کنند توانایی خود را برای مقابله با چالش‌های پیچیدۀ اجتماعی از دست می‌دهند.

برای استارت‌آپ‌ها، بالاترین اولویت تکرار سریع، اختلال مبتنی‌بر فناوری، و بازدهی مالی برای سرمایه‌گذاران است. موفقیت آن‌ها به حل یک مشکل معیّن با یک محصول واحد یا در یک سازمان بستگی دارد. اما دولت‌ها باید با مسائل پیچیده و درهم‌تنیده‌ای مانند فقر، سلامت عمومی، و امنیت ملی مقابله کنند. هر چالش مستلزم همکاری در بخش‌های مختلف و برنامه‌ریزی بلندمدت دقیق است. ایدۀ تضمین منافع کوتاه‌مدت در هر یک از این زمینه‌ها اساساً منطقی نیست.

برخلاف استارت‌‌آپ‌ها دولت‌ها باید از دستورات قانونی حمایت کنند، ارائۀ خدمات ضروری را تضمین کنند، و مبتنی‌بر قانون عمل کنند. معیارهایی نظیر سهم بازار برای دولت بی‌معنا است، زیرا دولت به‌جای تلاش برای «برنده‌شدن» باید بر گسترش فرصت‌ها تمرکز کند. باید بلندمدت فکر کند و به ساختارهای چابک و انعطاف‌پذیر دست یابد. اعمال منطق استارت‌آپی برای خدمات عمومی می‌تواند به راه‌حل‌های تکه‌تکه‌ای منجر شود که به تشدید ناکارآمدی‌های موجود منجر می‌شود.

فرآیندی که در چارچوب آن دولت‌ها یاد می‌گیرند تا نتایج بهتری به‌دست آورند بسیار متفاوت از یک استارت‌آپ است. به‌جای پذیرش کورکورانۀ فرهنگ استارت‌آپی، دولت‌ها باید تلاش‌های پیشین برای مدرن‌سازی و اصلاح خدمات عمومی را واکاوی کنند. درس‌های زیادی برای یادگیری وجود دارد:

اولاً، بخش دولتی به یک بنیان جدید در اقتصاد نیاز دارد. تأکید مدل غالب «کارایی» اغلب خروجی‌ها (چند وعدۀ غذایی مدرسه یارانه‌ای است؟) را با نتایج (غذاها چقدر مغذی و پایدار یا محلی بودند؟) اشتباه می‌گیرد و بر دوگانگی بسیار ساده‌شدۀ عمومی-خصوصی مبتنی است. نتیجه، اتکای بیش‌ازحد به اکتشاف‌های سطحی مانند تجزیه و تحلیل هزینه-فایده است که لزوماً پیشرفت به سمت نتایج سیستمی مطلوب را اندازه‌گیری نمی‌کند.

درس دوم این است که «تنوع» یک دارایی است، نه تمرین درستی سیاسی. طی قرن گذشته، بخش عمومی برای همگانی‌بودن تلاش کرد: خدمات باید در شهرهای کوچک به همان اندازۀ شهرهای ثروتمندتر خوب و قابل دسترس باشند. اما نحوۀ ارائه این خدمات نیز مهم است. ایجاد یک بخش عمومی مطلوب به نیروی کار متنوع‌تر، آموزش مداوم، دیدگاه‌های تحلیلی متعدد، و مجموعه‌ای از مداخلات نیاز دارد؛ هیچ گلولۀ جادویی وجود ندارد.

سوم، بخش عمومی باید بین توانایی‌های سیاسی، سیاست‌گذاری، و اجرایی خود تعادل ایجاد کند. دولت‌ها چیزی فراتر از ماشین‌های اداری هستند. آن‌ها به رهبری سیاسی، احساس هدف، و توانایی تنظیم سیاست‌ها نیاز دارند. اغلب اوقات، اصلاحات بخش عمومی بر کارایی تکنوکراتیک تمرکز می‌کند، و ضرورت بیان و اجرای چشم‌اندازی برای جلب حمایت عمومی را نادیده می‌گیرد.

برای تجهیز بخش عمومی به ظرفیت مورد نیاز برای مقابله با چالش‌های معاصر، دولت‌ها -و آنچه «دولت‌های کارآفرین» نامیده‌ایم- باید شش قابلیت را پرورش دهند که آن‌ها را قادر به یادگیری و سازگاری می‌کند. ۱. آگاهی استراتژیک یعنی توانایی شناسایی فعالانۀ چالش‌ها و فرصت‌های نوظهور، ۲. انعطاف‌پذیری دستورکار به‌طوری‌که بتوان اولویت‌ها را در هنگام مواجهه با بحران‌ها متعادل کرد. ۳. ائتلاف‌سازی و مشارکت به‌طوری‌که بخش عمومی بتواند همکاری بین بخش‌ها و جوامع را تقویت کند. ۴. تغییر خود یعنی به‌روزرسانی مستمر مهارت‌های سازمان‌های دولتی، ساختارهای سازمانی، و مدل‌های عملیاتی. این مستلزم قابلیت بعدی است. ۵. ارزیابی و حل مسئله در ارائۀ خدمات عمومی. و ۶. نیاز بخش عمومی به ابزارها و نهادهای نتیجه‌گرا.

دولت‌ها نباید مانند استارت‌آپ‌ها اداره شوند، زیرا اهداف بسیار متفاوتی را دنبال می‌کنند، به حوزه‌های مختلف پاسخ می‌دهند، و در زمان‌بندی‌های کاملاً متفاوتی عمل می‌کنند. سیاست‌گذاران به‌جای تعقیب سراب درۀ سیلیکون باید بر ایجاد ساختارها و قابلیت‌هایی تمرکز کنند که دولت‌ها را قادر می‌سازد پاسخگو، انعطاف‌پذیر، و مؤثر باشند. اصلاحات باید ریشه در درک عمیق پویایی بخش عمومی داشته باشد، نه در تمایل به تقلید از یونیکورن‌هایی که به‌دنبال اختلال (disruption) بزرگ بعدی هستند!
@omidi_reza

17.04.202519:54

سقوط مشهود امنیت غذایی در دهک‌های پایین درآمدی (قسمت دوم)
۲۸فروردین

🔹چنانچه در گزارش قسمت اول نگاشته شد، اهمیت خوردنی‌ها برای دهک‌های پایین بالاست. از همین‌روست که تاثیرات تورمی آن‌ها برای دهک‌های درآمدی متفاوت خواهد شد. از گزارش دیگر درگاه آمار می‌توان این موضوع را دقیق‌تر بیان داشت. جدول ۹ گزارش ضرایب اهمیت هر کالا برای دهک‌ها مشخص شده است. دسته خوراکی‌ها برای دهک اول ۴۲.۳۶٪ اهمیت دارد و برای دهک دهم ۲۱.۵۵٪. این به معنای آن است که اهمیت این دسته از کالاها و تغییرات آن برای دهک‌های پایین‌تر حدودا دوبرابر (۲۰ درصد بیشتر)دهک‌های بالاتر است. با توجه به همین جدول به نظر می‌رسد می‌توان دهک ‌ها را به سه دسته اول و دوم و سوم (حدود ۴۲٪)، دهک چهارم و پنجم (حدود ۳۷.۵٪)، دهک ششم و هفتم (حدود ۳۴٪)، دهک هشتم (۳۱٪)، دهک نهم (۲۸.۴) و دهک دهم (۲۱.۵۵٪) تقسیم کرد. چنانچه کاملا مشهود است فاصله دهک دهم از یک سو و سه دهک اول از سویی دیگر با دیگر دهک‌ها بسیار است. همین امر ضرورت تامین امنیت غذایی برای سه دهک اول در مرحله اول و تا دهک هفتم در مرحله بعد را نشان می‌دهد.

🔹تورم ماهانه اقلام خوراکی (افزایش قیمت اسفند ۱۴۰۳ نسبت به بهمن ۱۴۰۳) ۳.۳٪ بطور متوسط بوده است. نموداری که بالاتر بدان اشاره شده نشان می‌دهد تورم میوه و خشکبار با فاصله‌ای زیاد ۱۳.۲٪ بوده است. این به معنای آن است که حساسیت تورمی این قلم از کالاهای خوراکی به تغییرات قیمت ارز در بازار بسیار بالاتر از مابقی اقلام است. این در حالیست که لزوما همه اقلام این دسته وارداتی نیست؛ چیزی که مهم است رهاشدگی بازار برای رسیدن به تعادل با بالاترین قیمت‌هاست. طبیعیست که در اسفندماه تغییرات قیمت نمی‌تواند ناشی از سال خشکی باشد. از طرف دیگر می‌توان دریافت که چگونه سبد مصرفی خانوارهای دهک اول از این دسته خالی می‌تواند بشود.

🔹ارزش نان و غلات برای دهک‌های پایین بیش از دو برابر دهک‌های بالاست. تورم ماهیانه ۷.۹٪ و کسب جایگاه دوم و فاصله بسیار بالاتر از متوسط برای این کالا خود گویای فشاریست که برای سیر کردن! به دهک‌های پایین‌تر وارد می‌شود.

🔹به خوبی می‌توان دید که آموزش، کفش و لباس، بهداشت چگونه برای دهک‌های پایین‌تر اهمیتش کمتر می‌شود. این‌ها اقلامیست که تورمشان تقریبا معادل تورم سالیانه بوده، اما به دلیل اینکه دهک‌ها بخاطر افزایش دستمزدهایی بسیار کمتر از تورم همواره فقیرتر شده‌اند، از پس مخارج این بخش‌ها برنیامده و سلامتی را به نیازهای اساسی، آموزش را به جاهای رایگان و یا حتی ترک تحصیل و نیازهای دیگر را به آینده‌ای مبهم گره زده‌اند.

🔹نمودار تورم نقطه‌ای و تورم کل که در تصاویر بالا برای همه دهک‌ها نشان‌داده شده، تورم نقطه‌ای را برای دهک دهم بیشتر از سایر دهک‌ها نشان می‌دهد. این به معنای آن است که تغییرات قیمت ارز بر روی دهک‌های بالاتر اثر بیشتری دارد. در دهک‌های پایین‌تر الگوی تاثیر مطابق چیزیست که بالاتر بدان اشاره شد.
تورم محسوس در خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها برای دهک دهم حدود دو برابر دهک‌های پایین است. چنانچه گفته شد این متفاوت از ضریب اهمیت آن‌هاست. این موضوع نشان می‌دهد در کیفیت اقلام مورد مصرف دهک‌ها (حتی داخلی یا خارجی بودن اقلام) و محل‌هایی که این اقلام را به مصرف‌کننده می‌رسانند تفاوت محسوسی وجود دارد.

🔹نکته عجیب تورم ۵۴.۳٪ خدمات حمل و نقل عمومیست. با وجودیکه تغییرات قیمت این بخش اغلب به بعد از عید محول می‌شده و در بخش‌هایی تا کنون اعمال هم شده؛ این تغییر قیمت با یه اصطلاح شکستن قیمت روی دوش طبقات پایین‌تر که بیشتر از این خدمات بهره می‌گیرند سنگینی بیشتری می‌کنند. گزارشی که همین آمار را در دی ماه نشان می‌داد، تورم نقطه‌ای این بخش را بالای ۱۰۰٪ گزارش کرده بود. به نظر می‌رسد حمل و نقل عمومی به شکل خاموش و مرحله به مرحله در حال رکوردزنیست.

🔗برای دیدن جداول و نمودارهای کامل‌تر این آدرس را ملاحظه بفرمایید.

#نگاهی_به_آمار

#تورم

#روزنوشته‌های_سمیه_توحیدلو

@smtohidloo

16.04.202516:04

سقوط مشهود امنیت غذایی در دهک‌های پایین درآمدی (قسمت اول)
۲۷ فروردین

🔸یکی از گزارش‌های قابل توجه مرکز آمار ایران، گزارش قیمت‌های مختلف اقلام مصرفی خوراکی به شکل ماهانه و مقایسه آن‌ها با ماه گذشته و ماه مشابه آن در سال گذشته است.

🔸عدد استخراجی تورم سالانه از متوسط اقلام متعددی تشکیل شده که شاید یک خانوار ایرانی ضرورتا در یک ماه آن را متوجه نشود. به عنوان مثال مالکین مسکن کمتر تحت تاثیر تورم مسکن و فشار تورمی آن هستند
.
🔸مهم‌ترین بخش سبد خوراکی مصرفیست که عملا برای برخی دهک‌ها تبدیل به تنها سبد ضروری می‌شود.
جدولی که بالاتر قرار دادم نشان‌دهنده تورم سالانه هر قلم خوراکیست. اعداد این جدول بیش از عدد تورم سالیانه فشار را به خصوصا پنج دهک اول خانوارها نشان می‌دهد.

🔸به رشد منابع پروتئیتی (از هر نوع) و تاثیر کنترل قیمت برخی از اقلام و همینطور قیمت لبنیات می‌شود دقت کرد. در جدول افزوده‌ای که در گزارش آمده می‌توان ردپای افزایش قیمت برق در پاییز ۱۴۰۳ را دید. عددی که در گزارش‌های دیگر دقیق‌تر خواهم آورد.
اما این جمله برای درک وضعیت زندگی مردم بسیار مهم است:

در اسفند ماه ۱۴۰۳، از ۵۳ قلم خوراکی منتخب در نقاط شهری، تعداد ۳۱ قلم درصد تغییر سالانه بالاتر از نرخ تورم نقطه ای نقاط شهری کشور (۳۶.۸ درصد) داشته‌اند.

همین اعداد است که ضرورت تخصیص رفاهیات (کالابرگ خوراکی) به هفت دهک اول را نشان می‌دهد.

🔗گزارش کامل را در این آدرس دنبال کنید.

#نگاهی_به_آمار

#تورم

#روزنوشته‌های_سمیه_توحیدلو

@smtohidloo

16.04.202508:20

درباره کتاب سرمایه‌داری پلتفرمی
اثری از نیک سرنیچک

🖊این کتاب سال ۱۳۹۹ با ترجمه مجید سلیمانی در انتشارات امیرکبیر منتشر شده است. ایده کتاب درباره شکل‌گیری سرمایه‌داری جدید پلتفرمیست. در روزگاری که داده و اطلاعات مهم‌ترین منبع تولید ثروت شده، جمع‌آوری داده‌ها به زیرساخت گسترده برای ضبط و مگهداری نیاز دارد. این زیر ساخت همان پلتفرم‌ها هستند.

🔺پلتفرم‌ها به نوعی
• وابسته به اطلاعات تجمیع شده
• وابسته به تاثیرات شبکه و تعداد کاربران
• وابسته به فنونی برای گرفتن سواری مجانی از کاربران
• وابسته به کمک‌های متقابل (عرضه رایگان در یک خدمت برای بهره‌برداری خدمتی اقتصادی‌تر)
• وابسته به نوع کنترل و حاکمیت قوانین بازی خودنگاشته هستند.

🔺انواع پلتفرم‌ها:
• تبلیغاتی (اطلاعات از کاربران و تحلیل داده و فروش فضای تبلیغاتی)
• ابری (سخت افزار و نرم‌افزار وابسته به کسب و کار دیجیتال را ارائه می‌دهد. مانند خدمات وب آمازون)
• صنعتی (تبدیل فرایندهای سنتی به فرایند‌های متصل به اینترنت / اینترنت اشیاء مانند زیمنس و جنرال الکتریک)
• محصولات (عرضه و اجاره محصولات خاص)
• نحیف کم‌هزینه (عرضه خدمات با مالکیت دارایی کم مانند اوبر و ...)

🔺الگوی کار در این پلتفرم‌ها منطبق بر سرمایه‌داری سنتی و کاملا استثماریست. خصوصا در نوع آخر پلتفرم‌ها که گسترده‌تر هم هست کار کارگران برون‌سپاری شده و اغلب کارگران به پیمانکاران مستقل تبدیل می‌شوند. پلتفرم‌ها می‌توانند از کارگران یکبار مصرف هم استفاده کنند. در ابن شرایط تفکیک کار و غیر کار برای کارگران ناممکن شده و برای پلتفرم کاهش هزینه و زمان از کارافتادگی اتفاق می‌افتد. همین امر دسترسی به حقوق کار را برای کارگر ناممکن می‌کند.

🔺از دیگر سو نوع جدیدی از اشتغال شکل می‌گیرد. تمایل به کارهای چند روزه و گذرا بیشتر می‌شود و از سویی دیگر بیکاری طولانی‌مدت افزایش می‌یابد. سرمایه‌داری پلتفرمی در جامعه آمریکا این نرخ را سه برابر کرده است. این مدل کار باعث بهبود بیکاری می‌تواند بشود از آموزش به واسطه اشتغال یا رشد شغلی در پی ندارد و در بلند مدت آسیب‌پذیری‌های کاری افزایش خواهد یافت. شاغلین در پلتفرم اسنپ نمونه‌هایی از این گروه هستند.

#از_کتاب

#روزنوشته‌های_سمیه_توحیدلو

@smtohidloo

16.04.202508:19

سرمایه‌داری پلتفرمی
چگونه سرمایه‌داری جدید خود را با پلتفرم‌ها، استارت‌اپ‌ها و اقتصاد دیجیتال بازتولید می‌کند؟ ⬇️⬇️

نیک سرنیچک

#از_کتاب

15.04.202504:24

ترس بی‌ثباتی
نااطمینانی چگونه سلامت روانی جامعه را تهدید می‌کند؟

«فقر، تنها نداشتن پول نیست؛ نداشتن فضای ذهنی برای فکر کردن به غیر از پول است.» (الدار شفیر)

✍️ در کوچه و خیابان، در وسایل حمل‌ونقل عمومی و هرجا که جانی،‌ انگیزه‌ای و اندک اعتمادی برای حرف زدن یا درددل کردن هست،‌ سوال «بالاخره چه می‌شود؟»، در کلام مردم جاری است. گویا با مردمی طرف هستیم که هنوز نمی‌دانند چطور با از دست دادن آینده‌ای که هرگز نیامد، کنار بیایند. مردمی که با بهت به هرآنچه دارند و زمانی امکان داشتنش برایشان مهیا بوده و امروز نیست؛ نگاه می‌کنند. مردمی که طبقه فرهنگی، نیازها و توقعاتشان تغییر نکرده، اما طبقه اقتصادی و داشته‌های مادی و امکان هزینه‌کردشان در موضوعات مختلف تغییر کرده است. طبیعی است که باید درباره این مردم گفت.

🔴باید ثبات اقتصادی را در معنای کلی رسیدن به این شاخص‌های مفهومی در نظر بگیرم:

- رشد و امنیت اقتصادی در کنار هم
- دسترسی پایدار به نیازهای اساسی (غذا، مسکن، بهداشت، آموزش)
- عدالت توزیعی (نبود شکاف طبقاتی، نبود تبعیض سیستماتیک، نبود شکاف دسترسی به منابع و برخورداری از حداقل رفاه)
- امنیت شغلی (فرصت کار باکیفیت، بیمه بیکاری)
- اعتماد به نهادهای اقتصادی (بانک، دولت، بازار، بورس و...)

🔴 شاخص‌های شناخته‌شده و معرف سلامت روان:

- به‌زیستی هیجانی (برخورداری از مولفه‌هایی چون امید،‌ رضایت از زندگی و تاب‌آوری در برابر اضطراب)
- به‌زیستی اجتماعی (داشتن ارتباطات معنادار، احساس تعلق به جامعه و مشارکت جمعی)
- پهنای باند شناختی (به نوعی همان عملکرد روان‌شناختی است که با توانایی تصمیم‌گیری و تفکر بلندمدت، توانایی حل مسئله، کنترل خود و تنظیم هیجانات شناخته می‌شود).

🔴وضعیت بحران اقتصادی وقتی به شرایطی پیوند می‌خورد که سرمایه اجتماعی نهادی پایین و شکاف دولت و ملت در بالاترین سطح خودش باشد، شرایطی که به نظر آزادی‌های مشروع سیاسی به دلایل مختلف پاس داشته نمی‌شود؛ نوعی «اقتصاد ترس» را نیز با خود به همراه دارد.

🔴 اقتصادِ بحران‌زده، نه‌تنها کیفیت زندگی، بلکه «تصور افراد از انسانیت خود» را نابود می‌کند. به‌عنوان مثال:

- از دست دادن کرامت: وابستگی به کمک‌های خارجی یا شبکه‌های قاچاق، عزت‌نفس را می‌فرساید.
- نوستالژیِ تحریف‌شده: برخی از مردم حتی علاقه‌مندند به دوران کمونیسم (دوران خفقان‌آور و دیکتاتوری قبلی) بازگردند، نه به خاطر عشق به ایدئولوژی، بلکه به خاطر حسرت «امنیتِ نسبی» گذشته.
- انزوای اجتماعی: ترس و بی‌اعتمادی، مردم را به موجوداتی منزوی تبدیل می‌کند که تنها به بقای فردی فکر می‌کنند.

📌 متن کامل این یادداشت را که در سالنامه تجارت فردا منتشر شده در این
آدرس مطالعه بفرمایید.

#یادداشت

#روزنوشته‌های_سمیه_توحیدلو

@smtohidloo

14.04.202510:19

درباره گزارش فصلی نیروی کار
۲۵ فروردین

🖊گزارش آمارگیری نیروی کار فصلی اعم از نرخ بیکاری و مشارکت اقتصادی در زمستان ۱۴۰۳ بر روی درگاه ملی آمار منتشر شده است. مطابق این گزارش نرخ بیکاری جمعیت فعال ۱۵ سال به بالا حدود ۷.۸ درصد تخمین زده شده است. نکته قابل توجه این است که هم جمعیت فعال و هم بیکاری نسبت به زمان مشابه آن مقدار ناچیزی کاهش داشتند که این نسبت طبیعی است. اما جرئیات این آمارگیری چیست؟

🔹توجه به تعریف جمعیت شاغل و بیکار (ترکیب این دو را جمعیت فعال می‌گویند) بسیار مهم است. مطابق تعریف سازمان بین‌المللی کار به کسی شاغل می‌گویند که در طول هفته مرجع حداقل یک ساعت کار کرده باشد یا به دلایلی کار را ترک کرده باشد. حتی کارکنان فامیلی بدون مزد و کل نیروهای مسلح اعم از نظام وظیفه و سربازان شاغلند.

🔹جمعیت بیکار کسانی هستند که در هفته مرجع فاقد کار باشند و در دوهفته قبل اقدامات لازم برای اشتغال و مزدبگیری اعم از مراجعه به اداره کار را داشته باشند. افرادی که در انتظار کار هستند هم بیکار به حساب می‌آیند.

🔸با این احتساب دانش‌آموزان و دانشجویانی که جویای کار خود را معرفی نمی‌کنند و کلیه زنان را از زمره نیروی فعال خارج می‌کنند. این یعنی مخرج کسر جمعیت فعال ما ۴۰.۱ درصد از کل جمعیت است و کوچک کردن مخرج باعث عدد پایین درصد بیکاری به نسبت جمعیت فعال می‌شود. این درحالیست که همواره به این روش اعتراض بوده،‌ اما سیاست کوچک کردن جمعیت فعال در جریان است.

🔸با این احتساب زنان تنها ۱۳.۱ درصد از جمعیت فعال را شامل می‌شوند و از میان همین جمعیت اندکی که فعال تعریف می‌شوند، تنها ۱۱.۳ درصد شاغلند. عدد بسیار کوچکی که سهم اشتغال زنان است. بالاترین آمار اشتغال که بالای ۵۳ درصد است سهم خدمات است و بالاترین حوزه اشتغالی زنان در همین حوزه است.

🔸سهم جمعیت بیکار فارغ‌التحصیل از دانشگاه‌ها از میان بیکاران ۳۸.۹٪ است که سهم مردان ۲۷ ٪ و سهم زنان ۶۶.۹٪ است. به نسبت زنان دانشگاهی بیکار آمار بسیاری را در بین جمعیت فعال تشکیل می‌دهند. طبیعتا این آمار به کل جمعیت بسیار بیش از این عدد خواهد بود.

🔸با توجه به تعریف اشتغال یک اشتغال ناقص در گزارش تعریف شده که اشتغال بسیار ناچیز است (در حدی که نیازهای روزمره را تامین نمی‌کند) با عدد ۷.۷٪ و یک عددی تعریف شده برای اشتغال کمتر از حد معمول ۴۴ ساعت در هفته که ۳۶.۵٪ است. در مجموع اشتغال کامل در تمام روزها تنها ۶۳.۵ ٪ از شاغلین را تشکیل می‌دهد که عدد بالایی نیست.

🔸بیشترین میزان بیکاری در استان‌های کرمانشاه (۱۵.۲٪)، کردستان (۱۳.۷٪)، اردبیل (۱۳.۱٪) و خوزستان (۱۲.۳٪) بوده است.

🔺مسئولین تنها به درصد بیکاری نگاه می‌کنند و گزارشی را ارائه می‌دهند. مهم است توجه به جزئیات و داده‌هایی که این درصدها از آن استخراج شده است. فایل چکیده طرح اینجا قابل مشاهده است. .

#نگاهی_به_آمار
#اشتغال_و_بیکاری

#روزنوشته‌های_سمیه_توحیدلو

@smtohidloo

14.04.202510:17

نرخ اشتغال و بیکاری در زمستان ۱۴۰۳ به گواهی درگاه مرکز آمار
⬇️⬇️⬇️

#نگاهی_به_آمار

#اشتغال_و_بیکاری

13.04.202512:44

برای آغاز

🔹 از روزهایی که وبلاگ می‌نوشتیم زمان زیادی گذشته است. روزگاری که نوشتن گیرِ شمارش کلمات نبود. کلمات به سادگی جریان می‌یافتند و ما تازه از وب دو، ارتباطات اجتماعی - وبلاگی را آموخته بودیم. به مرور هرچه گذشت، نوشته‌ها کم و کم‌رنگ‌تر شد و ارتباطات پررنگ‌تر. ارتباطات دیگر با کلمات جاری نمی‌شد. از طرفی کلمات هزینه‌زا شدند، آنقدر که تمایل به گردآوردن این تمرین‌های نوشتن را به صلاح نمی‌دیدم. بعد از رونق کانال تلگرامی در فضای اندیشه‌ورزی، به همان دلایل در برابر داشتن کانال تلگرامی مقاومت کردم.

🔸 بعد از چند سال چشم باز کردم و دیدم نوشته‌ها و کارهای خودم را هم نمی‌توانم پیدا کنم. قلمم برای نوشتن از وضعیت روز و روزگار نه تنها مصلحت‌سنجی که کارکتر شماری هم می‌کند. گویی در جام دیگری مسابقه‌ای بود که میدان مسابقه هرآنکس که عاشق کلمات است نبود.

🔹 به خودم قول داده بودم در سال جدید جایی برای جمع‌آوری نوشته‌ها و نوشتن‌های بلند مدت به جز توییتر (ایکس) @smto برای خودم دست و پا کنم. جایی که قبل‌تر برای خودم ساخته بودم را مرتب کردم. تعداد محدودی از پراکنده‌گویی‌های توییتر را منتقل کردم و این کانال را ساختم.

🔸 اینجا می‌خواهم از برنامه پژوهشی‌ام بنویسم. درباره حساسیت‌های اجتماعی و جامعه قلم بزنم. از کتاب‌های خوانده یا شنیده شده بنویسم. آمار و اعداد به درد بخور برای تحلیل‌های اجتماعی را جمع‌آوری بکنم. تا حد امکان مراوده علمی و نظری با دوستان و عزیزانی داشته باشم که بسیار بیشتر و پیشتر در این فضا بوده‌اند.

🔹 حضور در شبکه‌های اجتماعی ارتباط مستقیمی دارند با تشویق و دیده و شنیده شدن. تعاملات و انتقادات و اصلاح رویه‌ها از همین مسیر است. طبیعی‌ است مانند هر فردی دیگر از بازنشر این پست یا معرفی این کانال به دوستداران این مباحث خوشحال
خواهم شد.

#یادداشت
#روزنوشته‌های_سمیه_توحیدلو

https://t.me/smtohidloo