Dark Realism | رئالیسم تاریک
Sharing info on arts and philosophy.
Youtube:
www.youtube.com/@Theacademyofbarbarians
Youtube:
www.youtube.com/@Theacademyofbarbarians
记录
21.04.202523:59
897订阅者08.02.202523:59
200引用指数26.01.202515:57
196每帖平均覆盖率16.02.202504:48
179广告帖子的平均覆盖率26.01.202515:57
6.12%ER27.01.202515:57
24.02%ERR
09.04.202515:12
ذهنِ همه‌کُش بی‌وقفه می‌پرسد پایانِ جهان باید در چه لحظه‌ای فرود آید؟ در طلوع یا غروب؟ نیمه‌شب یا گرگ‌ومیش؟ در آغازِ هستی، میانه‌ی مسیر، یا در سالخوردگیِ جهان؟ آیا این پایان باید با شتابی ناگهانی رخ دهد، همچون انفجاری فوری، یا به‌سمت خاموشی‌ای کُند و خزنده حرکت کند؟ یا شاید، میانِ تندی و سکون، در رفت‌وآمد باشد؟ و مرگ در این میان چه جایگاهی دارد؟ آیا باید آن را مرزی روشن و نهایی میان زندگی و نیستی دانست، یا امتدادی از پایان، گذر به مرحله‌ای دیگر، قلمرویی میان حیات و زوال، جایی برای نیمه‌زنده‌ها و باقی‌مانده‌ها؟ یا ممکن است از مرگ هم فراتر برود و به چیزی از جنسِ ابدیت تبدل شود؟ ذهنی که به مرگِ همه‌چیز می‌اندیشد، تنها به پایان فکر نمی‌کند، بلکه به تمامِ شکل‌های ممکنِ پایان می‌اندیشد، به ریتم‌ها، زمان‌ها، و امکان‌هایی که در دلِ نابودی نهفته‌اند.
ذهنِ همه‌کُش بی‌وقفه می‌پرسد: پایان جهان کجا باید رخ بدهد؛ در دلِ طبیعت: کویر، جنگل، دریا، کوه، غار، یا باغ؟ یا در مکان‌های ساخته‌ی بشر؛کتابخانه، حیاط، پشت‌بام، آزمایشگاه، زندان، کوچه، معبد یا تیمارستان؟ آیا این پایان باید در فضاهای بینابینی شکل بگیرد؛ در طاق‌گذرها، راهروها، دروازه‌ها، درگاه‌ها، گنجه‌ها یا اتاق‌های هتل؟ یا از همه‌ی این‌ها فراتر برود؛ در ژرفنای کیهان؛ در آسمان، میان ستارگان، در سپهر اثیری، در دل سحابی‌ها یا حتی در بُعدی دیگر از جهان‌های موازی؟
ذهن همه‌کُش، سرگردان است در میان بی‌شمار ابزار محتملی که می‌توانند ختمِ جهان‌ها باشند: آیا پایان، با تیغه‌ای رقم خواهد خورد؟ تیز و برنده، یا کُند و فرسوده؟ راست یا خمیده؟ ابزاری چون خنجر، تیغ، تبر، نیزه، یا داس؟ در دستانی، با قبضه‌ای از کدامین فلز؟ طلا، نقره، مس، فولاد، یا آهن؟ یا شاید ساخته از جنسی نرم و صیقلی؛ چوب، عاج، یا صدفِ مروارید؟ و آن سلاح، آراسته به گوهرهایی با چه رنگ‌هایی باشد؟ زمرد، یاقوت کبود، یا فیروزه؟ و بر آن، چه نقشی نقش بسته باشد؟ منظره‌ای مه‌آلود، نبردی خونین، یا آیه‌ای خوش‌نگاشته از عصری کهن و فراموش‌شده؟ چه تفاوتی‌ست، ژرف و بُرنده، در اندیشیدن به پایان جهان؟ آن‌گاه که در آتش نابود میشود؛ از لرزش شمعی خاموش‌نشده، تا انفجاری مهیب که در یک آن، مرز میان جسم و غبار را از میان برمی‌دارد. یا آن‌گاه که پایان، نه با آتش، که با زهر آغاز میشود؛ آرام، خزنده، و از درون: سیانور، آرسنیک، آنتراکس، استریکنین، یا ریسین؛ و انسان، آهسته‌آهسته، در سمی غوطه‌ور میشود که اندامش را از جنبش بازمی‌دارد، عضلاتش را منقبض می‌کند، نفس را در سینه‌اش حبس می‌کند، و مستی مرگ را قطره‌قطره در ژرفای جانش می‌ریزد؛ چه از رهگذر سوزنی که در پوست می‌نشیند، نفسی که ناآگاه به درون کشیده میشود، یا تماسی ساده که بی‌خبر مرگ را با خود می‌آورد.
◄ جیسن بابک محقق
◄ نقاشی:
Death in the Sickroom, Edvard Munch, 1893
@CineManiaa | سینمانیا
ذهنِ همه‌کُش بی‌وقفه می‌پرسد: پایان جهان کجا باید رخ بدهد؛ در دلِ طبیعت: کویر، جنگل، دریا، کوه، غار، یا باغ؟ یا در مکان‌های ساخته‌ی بشر؛کتابخانه، حیاط، پشت‌بام، آزمایشگاه، زندان، کوچه، معبد یا تیمارستان؟ آیا این پایان باید در فضاهای بینابینی شکل بگیرد؛ در طاق‌گذرها، راهروها، دروازه‌ها، درگاه‌ها، گنجه‌ها یا اتاق‌های هتل؟ یا از همه‌ی این‌ها فراتر برود؛ در ژرفنای کیهان؛ در آسمان، میان ستارگان، در سپهر اثیری، در دل سحابی‌ها یا حتی در بُعدی دیگر از جهان‌های موازی؟
ذهن همه‌کُش، سرگردان است در میان بی‌شمار ابزار محتملی که می‌توانند ختمِ جهان‌ها باشند: آیا پایان، با تیغه‌ای رقم خواهد خورد؟ تیز و برنده، یا کُند و فرسوده؟ راست یا خمیده؟ ابزاری چون خنجر، تیغ، تبر، نیزه، یا داس؟ در دستانی، با قبضه‌ای از کدامین فلز؟ طلا، نقره، مس، فولاد، یا آهن؟ یا شاید ساخته از جنسی نرم و صیقلی؛ چوب، عاج، یا صدفِ مروارید؟ و آن سلاح، آراسته به گوهرهایی با چه رنگ‌هایی باشد؟ زمرد، یاقوت کبود، یا فیروزه؟ و بر آن، چه نقشی نقش بسته باشد؟ منظره‌ای مه‌آلود، نبردی خونین، یا آیه‌ای خوش‌نگاشته از عصری کهن و فراموش‌شده؟ چه تفاوتی‌ست، ژرف و بُرنده، در اندیشیدن به پایان جهان؟ آن‌گاه که در آتش نابود میشود؛ از لرزش شمعی خاموش‌نشده، تا انفجاری مهیب که در یک آن، مرز میان جسم و غبار را از میان برمی‌دارد. یا آن‌گاه که پایان، نه با آتش، که با زهر آغاز میشود؛ آرام، خزنده، و از درون: سیانور، آرسنیک، آنتراکس، استریکنین، یا ریسین؛ و انسان، آهسته‌آهسته، در سمی غوطه‌ور میشود که اندامش را از جنبش بازمی‌دارد، عضلاتش را منقبض می‌کند، نفس را در سینه‌اش حبس می‌کند، و مستی مرگ را قطره‌قطره در ژرفای جانش می‌ریزد؛ چه از رهگذر سوزنی که در پوست می‌نشیند، نفسی که ناآگاه به درون کشیده میشود، یا تماسی ساده که بی‌خبر مرگ را با خود می‌آورد.
◄ جیسن بابک محقق
◄ نقاشی:
Death in the Sickroom, Edvard Munch, 1893
@CineManiaa | سینمانیا
18.04.202516:21
Niki Young:
“Malta's Philosophy NGO Philosophy Sharing Malta publishes a yearly magazine. This year's edition will be dedicated to social philosophy. Should anyone I know be interested in contributing "popular articles" broadly related to this topic, kindly email philosophysharingmalta@gmail.com to register your interest at your earliest convenience. Here are the details:
Publication: January/February 2026
Deadline for Submission of Articles: 30 September 2025
Wordcount: 1,000 - 1,500”
[Dark Realism]
“Malta's Philosophy NGO Philosophy Sharing Malta publishes a yearly magazine. This year's edition will be dedicated to social philosophy. Should anyone I know be interested in contributing "popular articles" broadly related to this topic, kindly email philosophysharingmalta@gmail.com to register your interest at your earliest convenience. Here are the details:
Publication: January/February 2026
Deadline for Submission of Articles: 30 September 2025
Wordcount: 1,000 - 1,500”
[Dark Realism]
登录以解锁更多功能。
