واکنش یک «فعال فضای مجازی» به مذاکرات عمان: «مذاکرات ممکن است به نتیجه برسد یا نرسد. ما به این گفت‌وگوها نه خیلی خوش‌بین و نه خیلی بدبین هستیم.»
ترجمه: «مذاکرات به نتیجه برسد یا نرسد» فعال مزبور خواهد گفت «ما از اول گفته بودیم»... بعد هم مریدان و مقلدان، سرگرم توصیف «شدت بصیرت» او خواهند شد.
@HosseinBastaniChannel
05.04.202509:04
🔻تجربه‌ای شخصی در موضوع «میانجی‌گری»
بنده خیلی اوقات، درگیر میانجی‌گری بین افراد می شوم. برخی اوقات که احساس می‌کنم گفتگو مطلقا به پیش نمی‌رود، از طرفین یا طرفی که در صدد واکنشی تند است خواهش می‌کنم فقط ۲ روز صبر کند. طبق تجربه شخصی، در حداقل۸۰ درصد موارد، تاخیر ۲ یا -حتی ۱ روزه- جلوی واکنش تند را می‌گیرد.
به طور مشخص، معمولا پیشنهاد بنده این است که اگر بعد از ۲ روز هنوز مصمم به برخورد شدید بودید، از قضا می‌توانید با صرف وقت و برنامه‌ریزی بیشتر، برخورد موثرتری با فرد مقابل انجام بدهید. ولی اگر سریع و در لحظه عصبانیت اقدام کنید، احتمال اینکه به ضررتان تمام شود و خودتان بعدا از نتیجه کار راضی نباشید، به شدت زیاد است.
البته این روش، طبیعتا نباید به سرسری گرفتن اختلافات یا پرهیز از تلاش برای حل «ریشه ای» مشکلات بینجامد: چون مشکلات عمیق، راه‌حل‌های عمیق می‌طلبند. اما حداقل مطابق عقل و تجربه متوسط بنده، واکنش سریع افراد در زمانی که عصبانی هستند، معمولا حرکت به سمت راه‌حل‌های ریشه‌ای را -بسیار- دشوارتر می‌کند.
———
* توضیح ضروری: تجربه‌ای که نقل کردم، مطلقا -مطلقا- ارتباطی با عرصه مذاکرات سیاسی ندارد. آن نوع مذاکرات، قواعد و پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. چیزی که نقل شد، صرفا تجربه شخصی من در میانجی‌گری میان بزرگوارانی است که به هر علت، «اجازه» میانجی گری را به بنده داده اند.
@HosseinBastaniChannel
12.04.202508:23
🔻احکام مذاکره غیرمستقیم
- حکم دست دادن با اجنبی در مذاکره غیرمستقیم چیست؟ پاسخ: چنانچه در منظر عموم نباشد، بلااشکال است. احتیاط مستحب آن است که از روی دستکش باشد تا تماس مستقیم حاصل نشود.
- آیا معانقه با اجنبی مباح است؟ پاسخ: در فرض اضطرار، اگر به قصد لذت نباشد جایز است. مشروط بر آنکه علناً واقع نگردد و تا حدّ امکان، از تماس مستقیم مواضعی چون صورت یا گردن، اجتناب شود.
- آیا نگاه کردن در چشم اجنبی مباح است؟ پاسخ: یک نگاه حلال است. احوط آن است که از نگاه مستقیم و مستقر اجتناب شود تا خوف مفسده نباشد.
- حکم صرف غذا با اجنبی چیست؟ پاسخ: به شرط آنکه سر دوسفره جداگانه بنشینند و در حد سدِّ جوع بخورند، مانعی ندارد.
- اگر میزبان مذاکره اصرار کند که مؤمن و اجنبی سر یک سفره بنشینند تکلیف چیست؟ پاسخ: در این فرض، حکم اکل میته هنگام اضطرار را دارد. احتیاط مستحب آن است که به‌نحوی بنشینند که ملازمه عرفی با هم‌سفره بودن نداشته باشد، مانند آنکه کج بنشینند یا بین ایشان فاصله نامتعارف باشد.
- آیا در حین مذاکره غیرمستقیم، خندیدن به مزاح اجنبی مباح است؟ پاسخ: علی‌الاطلاق باید از خندیدنِ فوری اجتناب کنند و اگر خندیدند با تأخیر باشد؛ به‌گونه‌ای که شائبه مطایبه مستقیم ایجاد نشود.
- در مقام تبیین منویّات و مقاصد حاکم اسلامی، آیا اشاعه اکاذیب به‌منظور دفع مفسده جایز است؟ پاسخ: اگر اظهار حقیقت منجر به هتک حیثیت حاکم شود، کذب، بنا بر قاعده‌ی اهمّ و مهمّ، جایز و بلکه واجب است. در فرض مذکور، چه بسا اظهار حقیقت مستوجب تعزیر باشد.
- چنانچه مؤمنین قادر به منع افشای آثار مترتبه بر مذاکرات نباشند، وظیفهٔ شرعی آنها چیست؟ پاسخ: اگر افشای این امور موجب وهن نظام یا اشاعه فحشا باشد، بر مذاکره‌گران واجب عینی است تا مسئولیت مذاکرات را رأساً به‌عهده بگیرند.
- اگر پذیرش مسئولیت مذاکرات متضمّن خوف ضرر جانی برای مکلفین باشد، حکم چیست؟ پاسخ: ترک پذیرش مسئولیت از جانب مکلفین، متضمن خوف ضرر شدیدتر است. فلذا به مقتضای قاعده دفع افسد به فاسد، رفع مسئولیت از حاکم، بِاَیِّ نحو کان، وجوب قطعی دارد.
------- * توضیح: مطلب فوق را طبیعتا بنده به طنز نوشته ام. لطفا از هر گونه جدی گرفتن متن خودداری بفرمایید.
@HosseinBastaniChannel
29.03.202509:19
🔻ماجرای برخورد پلیس با تحصن «خودی»ها
برخورد اخیر پلیس با «خودی»های متحصنین در مقابل مجلس، خبر مهمی است. ولی -طبق معمول- نباید در تفسیر آن هیجان زده شد. پیشتر هم، بعضا با «خودی‌های جوگیر» برخوردهای مختصری شده. هر بار هم سیاسیونی به هیجان آمده و حکم داده‌اند که «رویه نظام تغییر کرده». بعضا حتی هیجانات، تا شعار «نیروی انتظامی، تشکر» پیش رفته.
اما رویه ثابت نیروهای انتظامی و امنیتی در خیابان، همواره میدان دادن به تجمعات خودی و سرکوب تجمعات غیرخودی بوده. تا اطلاع ثانوی هم، چنین خواهد بود.
تنها ملاحظه این است که خودی‌های خیابانی، باید دقیقا در زمان، مکان و مدت مقرر عمل کنند: اگر نکنند، گوشمالی مختصری خواهند دید. تا هرگونه توهم -احتمالی- آنها در مورد «استقلال عمل» از نهادهای بالادستی، منتفی شود.
@HosseinBastaniChannel
11.04.202510:37
🔻حسین شریعتمداری هم «توجیه» شد
حسین شریعتمداری نماینده ولی فقیه در کیهان،: «مذاکره غیرمستقیم با آمریکا بیرون و خارج از اشراف و اطلاع حضرت آقا صورت نمی‌پذیرد. از این‌روی چنانچه با آن موافق نبودند، از انجام آن جلوگیری می‌فرمودند.»
خب، ظاهرا برادر حسین -بعد از چند هفته مقاومت در درک ماجرا- «توجیه» شده. این وسط، البته هنوز جماعتی از نونهالانِ «توجیهنشده» مقاومت می‌کنند و جماعتی از پیرانِ بلاتکلیف غُر می‌زنند؛ که لابد «نظام»، به نحو متقتضی از دل‌شان در می‌آورد.
اگر مذاکره مشکل پیدا کرد هم، همین «نظام»، مجموعه نیروهای توجیه شده و توجیهنشده را به میدان خواهد فرستاد تا بگویند: مگر آقا نگفته بود مذاکره عاقلانه و شرافتمندانه نیست؟ چرا گوش نکردند؟
@HosseinBastaniChannel
08.04.202507:50
🔻دهن لق «این ترامپ دهن لق...»
- واکنش احتمالی «نظام» به اعلام خبر مذاکره :)
@HosseinBastaniChannel
07.04.202522:05
🔻در باب تایید رسمی مذاکره ایران و آمریکا
دو ماه پیش علی خامنه‌ای گفت مذاکره با دولت ترامپ «غیر عاقلانه و غیر شرافتمندانه» است. در آن زمان، یادآوری کردم که رهبر مشابه همین حرف‌ها را، در اواخر ۱۳۹۱ و در وسط مذاکرات محرمانه با آمریکا در عمان هم بر زبان رانده بود. در نتیجه، این پیش‌بینی را مطرح کردم که سخن جنجالی و جدید رهبر جمهوری اسلامی، به معنی انجام نشدن مذاکره نخواهد بود. پیش‌بینی فوق، البته با مخالفت شدید طیف گسترده‌ای از عزیزان مواجه شد که مطمئن شده بودند حرف رهبر جمهوری اسلامی را باید جدی بگیرند.
اکنون، ایالات متحده رسما شروع مذاکره تهران و واشنگتن را تایید کرده است. درنتیجه با توجه به تجربیات موجود از «جنس» گفتمان علی خامنه‌ای، از محضر دوستان دیده و نادیده اجازه می‌خواهم بخش دیگری از عرایض دو ماه پیش را تکرار کنم: معنی «غیرعاقلانه و غیرشرافتمندانه» توصیف شدن مذاکره با دولت آمریکا از سوی رهبر، تنها یک چیز است و آن اینکه علی خامنه‌ای به روال معمول، «مسئولیتی» را در مذاکره علنی یا غیرعلنی بر عهده نخواهد گرفت.
درواقع، تعجب نباید کرد اگر سخنگویان حکومت، از همین فردا مدعی شوند که مثلا مذاکره تهران و واشنگتن بدون «اجازه آقا» بوده یا حتی دنبال مسئولان مذاکره با آمریکایی‌ها «بدون اذن رهبر» بگردند.
البته، فارغ از نحوه شروع گفتگوها، اینکه مذاکره با دولت ترامپ بتواند به نتیجه‌ای عملی هم برسد یا نه، حتما بحث دیگری است. شاید بی‌مناسبت نباشد در این خصوص ، گر فرصت داشتید-، ویدیوی زیر را در مورد «سندروم بلند نشدن از میز تا لحظه سقوط» ملاحظه بفرمایید:
رهبر جمهوری اسلامی امروز گفت «خیلی اطمینان ندارد» و «احتمال زیاد نمی‌دهد» که «از بیرون شرارتی انجام بگیرد.»
بیان این جملات-از جانب کسی که به صدور احکام «قطعی» در مورد همه چیز معروف است- بین‌سطور تامل‌برانگیزی دارد: اینکه احتمال حمله نظامی را رد نمی‌کند، ولو آنکه «خیلی اطمینان نداشته باشد» که چنین حمله‌ای صورت بگیرد.
در چنین پس‌زمینه‌ای، شاید خبر دیروز مسعود پزشکیان در مورد اینکه رهبر مجوز انجام «مذاکره غیرمستقیم» با آمریکا را داده قابل فهم تر باشد.
البته اینکه چنین مذاکره بلاتکلیفی به نتیجه هم برسد یا خیر، بحث دیگری است.
تجربه چند دهه گفتگوهای نافرجام ایران و آمریکا بین سطوری دارد که هنوز در فضای رسمی ایران، به رسمیت شناخته نشده: اینکه معادله مذاکرات دو کشور، دارای متغیری تعیین‌کننده به نام اسرائیل است که دور زدن آن در هر نوع توافق، غیرممکن خواهد بود.
ایالات متحده قاعدتا در این توهم نیست که جمهوری اسلامی ایران، فرضا روزی اسرائیل را به رسمیت بشناسد. ولی تا وقتی در واشنگتن، ایران «تهدیدی امنیتی» علیه اسرائیل تلقی شود، امکان هرگونه «توافق درازمدت» میان دو طرف، از اساس منتفی خواهد بود. حتی فارغ از اینکه برنامه هسته‌ای ایران، در چه حد مهار شود.
واکنش یک «فعال فضای مجازی» به مذاکرات عمان: «مذاکرات ممکن است به نتیجه برسد یا نرسد. ما به این گفت‌وگوها نه خیلی خوش‌بین و نه خیلی بدبین هستیم.»
ترجمه: «مذاکرات به نتیجه برسد یا نرسد» فعال مزبور خواهد گفت «ما از اول گفته بودیم»... بعد هم مریدان و مقلدان، سرگرم توصیف «شدت بصیرت» او خواهند شد.
@HosseinBastaniChannel
12.04.202508:23
🔻احکام مذاکره غیرمستقیم
- حکم دست دادن با اجنبی در مذاکره غیرمستقیم چیست؟ پاسخ: چنانچه در منظر عموم نباشد، بلااشکال است. احتیاط مستحب آن است که از روی دستکش باشد تا تماس مستقیم حاصل نشود.
- آیا معانقه با اجنبی مباح است؟ پاسخ: در فرض اضطرار، اگر به قصد لذت نباشد جایز است. مشروط بر آنکه علناً واقع نگردد و تا حدّ امکان، از تماس مستقیم مواضعی چون صورت یا گردن، اجتناب شود.
- آیا نگاه کردن در چشم اجنبی مباح است؟ پاسخ: یک نگاه حلال است. احوط آن است که از نگاه مستقیم و مستقر اجتناب شود تا خوف مفسده نباشد.
- حکم صرف غذا با اجنبی چیست؟ پاسخ: به شرط آنکه سر دوسفره جداگانه بنشینند و در حد سدِّ جوع بخورند، مانعی ندارد.
- اگر میزبان مذاکره اصرار کند که مؤمن و اجنبی سر یک سفره بنشینند تکلیف چیست؟ پاسخ: در این فرض، حکم اکل میته هنگام اضطرار را دارد. احتیاط مستحب آن است که به‌نحوی بنشینند که ملازمه عرفی با هم‌سفره بودن نداشته باشد، مانند آنکه کج بنشینند یا بین ایشان فاصله نامتعارف باشد.
- آیا در حین مذاکره غیرمستقیم، خندیدن به مزاح اجنبی مباح است؟ پاسخ: علی‌الاطلاق باید از خندیدنِ فوری اجتناب کنند و اگر خندیدند با تأخیر باشد؛ به‌گونه‌ای که شائبه مطایبه مستقیم ایجاد نشود.
- در مقام تبیین منویّات و مقاصد حاکم اسلامی، آیا اشاعه اکاذیب به‌منظور دفع مفسده جایز است؟ پاسخ: اگر اظهار حقیقت منجر به هتک حیثیت حاکم شود، کذب، بنا بر قاعده‌ی اهمّ و مهمّ، جایز و بلکه واجب است. در فرض مذکور، چه بسا اظهار حقیقت مستوجب تعزیر باشد.
- چنانچه مؤمنین قادر به منع افشای آثار مترتبه بر مذاکرات نباشند، وظیفهٔ شرعی آنها چیست؟ پاسخ: اگر افشای این امور موجب وهن نظام یا اشاعه فحشا باشد، بر مذاکره‌گران واجب عینی است تا مسئولیت مذاکرات را رأساً به‌عهده بگیرند.
- اگر پذیرش مسئولیت مذاکرات متضمّن خوف ضرر جانی برای مکلفین باشد، حکم چیست؟ پاسخ: ترک پذیرش مسئولیت از جانب مکلفین، متضمن خوف ضرر شدیدتر است. فلذا به مقتضای قاعده دفع افسد به فاسد، رفع مسئولیت از حاکم، بِاَیِّ نحو کان، وجوب قطعی دارد.
------- * توضیح: مطلب فوق را طبیعتا بنده به طنز نوشته ام. لطفا از هر گونه جدی گرفتن متن خودداری بفرمایید.
@HosseinBastaniChannel
11.04.202510:37
🔻حسین شریعتمداری هم «توجیه» شد
حسین شریعتمداری نماینده ولی فقیه در کیهان،: «مذاکره غیرمستقیم با آمریکا بیرون و خارج از اشراف و اطلاع حضرت آقا صورت نمی‌پذیرد. از این‌روی چنانچه با آن موافق نبودند، از انجام آن جلوگیری می‌فرمودند.»
خب، ظاهرا برادر حسین -بعد از چند هفته مقاومت در درک ماجرا- «توجیه» شده. این وسط، البته هنوز جماعتی از نونهالانِ «توجیهنشده» مقاومت می‌کنند و جماعتی از پیرانِ بلاتکلیف غُر می‌زنند؛ که لابد «نظام»، به نحو متقتضی از دل‌شان در می‌آورد.
اگر مذاکره مشکل پیدا کرد هم، همین «نظام»، مجموعه نیروهای توجیه شده و توجیهنشده را به میدان خواهد فرستاد تا بگویند: مگر آقا نگفته بود مذاکره عاقلانه و شرافتمندانه نیست؟ چرا گوش نکردند؟
@HosseinBastaniChannel
08.04.202520:58
🔻متغیر کلیدی مذاکره ایران و آمریکا
تجربه چند دهه گفتگوهای نافرجام ایران و آمریکا بین سطوری دارد که هنوز در فضای رسمی ایران، به رسمیت شناخته نشده: اینکه معادله مذاکرات دو کشور، دارای متغیری تعیین‌کننده به نام اسرائیل است که دور زدن آن در هر نوع توافق، غیرممکن خواهد بود.
ایالات متحده قاعدتا در این توهم نیست که جمهوری اسلامی ایران، فرضا روزی اسرائیل را به رسمیت بشناسد. ولی تا وقتی در واشنگتن، ایران «تهدیدی امنیتی» علیه اسرائیل تلقی شود، امکان هرگونه «توافق درازمدت» میان دو طرف، از اساس منتفی خواهد بود. حتی فارغ از اینکه برنامه هسته‌ای ایران، در چه حد مهار شود.
دو ماه پیش علی خامنه‌ای گفت مذاکره با دولت ترامپ «غیر عاقلانه و غیر شرافتمندانه» است. در آن زمان، یادآوری کردم که رهبر مشابه همین حرف‌ها را، در اواخر ۱۳۹۱ و در وسط مذاکرات محرمانه با آمریکا در عمان هم بر زبان رانده بود. در نتیجه، این پیش‌بینی را مطرح کردم که سخن جنجالی و جدید رهبر جمهوری اسلامی، به معنی انجام نشدن مذاکره نخواهد بود. پیش‌بینی فوق، البته با مخالفت شدید طیف گسترده‌ای از عزیزان مواجه شد که مطمئن شده بودند حرف رهبر جمهوری اسلامی را باید جدی بگیرند.
اکنون، ایالات متحده رسما شروع مذاکره تهران و واشنگتن را تایید کرده است. درنتیجه با توجه به تجربیات موجود از «جنس» گفتمان علی خامنه‌ای، از محضر دوستان دیده و نادیده اجازه می‌خواهم بخش دیگری از عرایض دو ماه پیش را تکرار کنم: معنی «غیرعاقلانه و غیرشرافتمندانه» توصیف شدن مذاکره با دولت آمریکا از سوی رهبر، تنها یک چیز است و آن اینکه علی خامنه‌ای به روال معمول، «مسئولیتی» را در مذاکره علنی یا غیرعلنی بر عهده نخواهد گرفت.
درواقع، تعجب نباید کرد اگر سخنگویان حکومت، از همین فردا مدعی شوند که مثلا مذاکره تهران و واشنگتن بدون «اجازه آقا» بوده یا حتی دنبال مسئولان مذاکره با آمریکایی‌ها «بدون اذن رهبر» بگردند.
البته، فارغ از نحوه شروع گفتگوها، اینکه مذاکره با دولت ترامپ بتواند به نتیجه‌ای عملی هم برسد یا نه، حتما بحث دیگری است. شاید بی‌مناسبت نباشد در این خصوص ، گر فرصت داشتید-، ویدیوی زیر را در مورد «سندروم بلند نشدن از میز تا لحظه سقوط» ملاحظه بفرمایید:
بنده خیلی اوقات، درگیر میانجی‌گری بین افراد می شوم. برخی اوقات که احساس می‌کنم گفتگو مطلقا به پیش نمی‌رود، از طرفین یا طرفی که در صدد واکنشی تند است خواهش می‌کنم فقط ۲ روز صبر کند. طبق تجربه شخصی، در حداقل۸۰ درصد موارد، تاخیر ۲ یا -حتی ۱ روزه- جلوی واکنش تند را می‌گیرد.
به طور مشخص، معمولا پیشنهاد بنده این است که اگر بعد از ۲ روز هنوز مصمم به برخورد شدید بودید، از قضا می‌توانید با صرف وقت و برنامه‌ریزی بیشتر، برخورد موثرتری با فرد مقابل انجام بدهید. ولی اگر سریع و در لحظه عصبانیت اقدام کنید، احتمال اینکه به ضررتان تمام شود و خودتان بعدا از نتیجه کار راضی نباشید، به شدت زیاد است.
البته این روش، طبیعتا نباید به سرسری گرفتن اختلافات یا پرهیز از تلاش برای حل «ریشه ای» مشکلات بینجامد: چون مشکلات عمیق، راه‌حل‌های عمیق می‌طلبند. اما حداقل مطابق عقل و تجربه متوسط بنده، واکنش سریع افراد در زمانی که عصبانی هستند، معمولا حرکت به سمت راه‌حل‌های ریشه‌ای را -بسیار- دشوارتر می‌کند.
———
* توضیح ضروری: تجربه‌ای که نقل کردم، مطلقا -مطلقا- ارتباطی با عرصه مذاکرات سیاسی ندارد. آن نوع مذاکرات، قواعد و پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. چیزی که نقل شد، صرفا تجربه شخصی من در میانجی‌گری میان بزرگوارانی است که به هر علت، «اجازه» میانجی گری را به بنده داده اند.
@HosseinBastaniChannel
31.03.202511:58
🔻اشاره معنی‌دار علی خامنه‌ای به حمله نظامی
رهبر جمهوری اسلامی امروز گفت «خیلی اطمینان ندارد» و «احتمال زیاد نمی‌دهد» که «از بیرون شرارتی انجام بگیرد.»
بیان این جملات-از جانب کسی که به صدور احکام «قطعی» در مورد همه چیز معروف است- بین‌سطور تامل‌برانگیزی دارد: اینکه احتمال حمله نظامی را رد نمی‌کند، ولو آنکه «خیلی اطمینان نداشته باشد» که چنین حمله‌ای صورت بگیرد.
در چنین پس‌زمینه‌ای، شاید خبر دیروز مسعود پزشکیان در مورد اینکه رهبر مجوز انجام «مذاکره غیرمستقیم» با آمریکا را داده قابل فهم تر باشد.
البته اینکه چنین مذاکره بلاتکلیفی به نتیجه هم برسد یا خیر، بحث دیگری است.
برخورد اخیر پلیس با «خودی»های متحصنین در مقابل مجلس، خبر مهمی است. ولی -طبق معمول- نباید در تفسیر آن هیجان زده شد. پیشتر هم، بعضا با «خودی‌های جوگیر» برخوردهای مختصری شده. هر بار هم سیاسیونی به هیجان آمده و حکم داده‌اند که «رویه نظام تغییر کرده». بعضا حتی هیجانات، تا شعار «نیروی انتظامی، تشکر» پیش رفته.
اما رویه ثابت نیروهای انتظامی و امنیتی در خیابان، همواره میدان دادن به تجمعات خودی و سرکوب تجمعات غیرخودی بوده. تا اطلاع ثانوی هم، چنین خواهد بود.
تنها ملاحظه این است که خودی‌های خیابانی، باید دقیقا در زمان، مکان و مدت مقرر عمل کنند: اگر نکنند، گوشمالی مختصری خواهند دید. تا هرگونه توهم -احتمالی- آنها در مورد «استقلال عمل» از نهادهای بالادستی، منتفی شود.
@HosseinBastaniChannel
20.03.202505:32
🔻نام‌گذاری سال جدید
تا ساعاتی دیگر، رهبر جمهوری اسلامی برای سال ۱۴۰۴ نامی پرطمطراق اعلام می‌کند: نامی که لابد شدت فاصله دنیای موازی ذهن او را با واقعیت‌های روی زمین به نمایش خواهد گذاشت. #موقت
@HosseinBastaniChannel
18.03.202516:19
🔻عبرت‌های سرنوشت احمد خمینی
سال‌های پایانی رهبری علی خامنه‌ای، منطقا شاهد سطح جدیدی از جنگ قدرت بین اطرافیان رهبر خواهد بود. آنها می‌دانند که اگر قبل از پایان دوران رهبر مستقر، تکلیف رقبای «موثر» را یکسره نکنند، ممکن است به عاقبتی غیرمنتظره دچار شوند. عاقبتی در حد سرنوشت نزدیکان روح‌الله خمینی –و از جمله احمد خمینی- که بعد از مرگ بنیانگذار جمهوری اسلامی مشمول یکی از گسترده‌ترین «تصفیه»های سیاسی تاریخ معاصر شدند.
اطرافیان رهبر فعلی، و از جمله پسر او مجتبی، قاعدتا تردید ندارند که آخرین مواضع ولی فقیه قبل از مرگ، به‌شدت بر معادلات تعیین رهبر بعدی و در نتیجه، بر ترکیب محذوفان آینده عرصه قدرت تأثیر خواهد گذاشت. به این علت که مشکل می توان تصور کرد که شخص اول نظام قبل از پایان زندگی، نظری را در مورد جانشین خود ثبت و ضبط نکند، و بعید است که نظر او، بر فرآیند انتخاب رهبر بعدی تأثیرگذار نباشد.
نتیجه منطقی آنکه نزدیکان رهبر مستقر، در مدت باقی‌مانده از عمر ولی‌فقیه ۸۵ ساله، لاجرم «هر چه» در توان دارند را برای مهار یا حذف سیاسی رقبای خود، به کار خواهند گرفت.
در چنین روزهایی، راه ترقی «جوانان انقلابی» در نظام -فارغ از هر میزان سابقه یا سوءسابقه- بسیار آسان است:
کافی است اینجا و آنجا پُست بگذارند «دشمن هیچ غلطی نتوانسته بکند»، یا با نیش باز اعلام بفرمایند «مردم برای جنگ آماده‌اند»، یا خبر بدهند که «به کوری چشم دشمن وضع مردم خیلی هم خوب است»، یا از شدت «بصیرت آقا» در اداره مملکت متعجب باشند، یا «انهدام آسان دشمن» را دستمایه جوک و فتوشاپ کنند...
کمابیش به همین سادگی.
@HosseinBastaniChannel
12.03.202510:48
🔻رقابت بر سر «مسئولیت ترور»
ظاهرا سخنگویان حکومت بتدریج دارند نه فقط نقش محسن رفیقدوست، که اساسا مسئولیت جمهوری اسلامی در ترورهای مورد اشاره را انکار می‌کنند. یادآوری می‌شود که بعد از ترور شهریار شفیق، خلخالی، حاکم شرع منصوب رهبر وقت، رسما اعلام کرد عملیات زیر نظر او انجام شده و اویسی و بختیار و بسیاری دیگر هم کشته خواهند شد.
البته واضح است که از همان ابتدا، بین نیروهای نظام رقابتی برای «زدن ترورها در رزومه خودشان» وجود داشته. مثلا بعد از ترور شهریار شفیق در آذر ۵۸، علاوه بر «فدائیان اسلام» -که خلخالی خود را رهبر آنها می‌نامید- تشکیلات دیگری از مدافعان جمهوری اسلامی که خود را «جانبازان امام» می‌نامیدند هم مسئولیت این ترور را به عهده گرفتند.
در آن زمان، نهادهای حکومتی اساسا مشکلی با اینکه ترور از سوی نیروهای وفادار به نظام صورت گرفته نداشتند و فقط رقابت بر سر مسئولیت عملیات بود. رقابتی که اخیرا، رفیقدوست هم به مدعیان آن اضافه شده.
@HosseinBastaniChannel
10.03.202513:36
🔻«نوک کوه یخ» پرونده ترورهای برون‌مرزی
اعترافات اخیر رفیقدوست در مورد ترورهای برون‌مرزی ج.ا، تنها چند سطر از پرونده‌ای «عظیم» و پنهان از افکار عمومی است. ابعاد این ترورها در حدی بود که مثلا تنها طی ده روز از شهریور ۶۵، و به دنبال تاخیر فرانسه در آزادی انیس نقاش لبنانی، فقط در پاریس ۵ بمب منفجر شد.
در آن زمان، فرانسوی‌ها وعده داده بودند انیس نقاش، عامل سوء قصد ناموفق به شاپور بختیار، با عفو ریاست‌جمهوری آزاد شود؛ ولی فرانسوا میتران در لحظه آخر در این کار تردید کرد (نقاش نهایتا چهار سال بعد مشمول عفو شد).
عواقب این موضوع بسیار شدید بود: از سویی برای برای نخستین بار سه نفت‌کش فرانسوی در خلیج فارس مورد حمله قایق‌های تندروی سپاه قرار گرفتند. از سوی دیگر در ۱۷ شهریور ۶۵ انفجار بمب در دفتر پست واقع در شهرداری پاریس باعث مرگ یک نفر و زخمی شدن ۲۱ نفر شد.
۴ روز بعد انفجار بمبی جداگانه در پاریس ۵۴ نفر را مجروح کرد. ۲ روز دیگر، انفجار بمب در همین شهر ۲ نفر را کشت. فردای آن روز نوبت به انفجار بمب در ساختمان مرکزی پلیس پاریس رسید که یک نفر را کشت و ۵۶ نفر را زخمی کرد. نهایتا در ۲۶ شهریور ۶۵ یک انفجار جدید در پایتخت باعث مرگ ۷ نفر و زخمی شدن ۵۵ نفر شد.
بر اثر مجموعه این بمب‌گذاری‌ها، که مسئولیت همگی را تشکلی ساختگی تحت عنوان «کمیته همبستگی با زندانیان سیاسی عرب و خاور نزدیک» بر عهده گرفت، در مجموع ۱۳ کشته و حدود ۳۰۰ نفر زخمی شدند.
نقطه اوج بحران جدید، ۲۷ شهریور ۶۵ بود، که سرهنگ کریستیان گوتی‌یر وابسته نظامی فرانسه در لبنان، به ضرب گلوله کشته شد.
به فاصله چهار روز، در ۳۱ شهریور ۶۵، علی اکبر ولایتی با همتای فرانسوی خود ژان برنارد ریمون تماس گرفت و پیشنهاد ادامه مذاکرات را داد. فرانسوی ها هم از موضع پایین قبول کردند...
برای درک بهتر ابعاد عملیات برون‌مرزی نیروهای وابسته به حکومت ایران در خاک اروپا، ویدیوی زیر را ملاحظه بفرمایید:
یک آفت تحلیل وقایع ایران (یا جهان) «سندروم پایان تاریخ» است: یعنی تصور کردن «هر» واقعه مهم به عنوان عاملی که قرار است ناگهان، تکلیف تحولات را یکسره کند.
بسیاری از وقایع، البته در روند تعیین تکلیف تحولات بسیار مهمند، ولی لزوما نقطه پایان یک تحول یا بحران پیچیده را رقم نمی زنند.
ماجرای «نامه ترامپ به خامنه‌ای» هم از این قاعده مستثنی نیست. هم ارسال این نامه و هم واکنش تهران به آن -هر چه باشد- حتما اهمیت بسیار زیادی دارند. ولی در تفسیر آنها، نباید بیش از حد هیجان‌زده شد.
