Мой мир

تهیونگ…

نوشتن برات این‌بار سخت‌تره… چون هر کلمه‌ای که می‌نویسم، از ته قلبیه که شکسته ولی هنوز هم عاشقه. دلم برات تنگ شده، نه فقط برای بودنت، بلکه برای تمام لحظه‌هایی که با هم نفس کشیدیم، خندیدیم، سکوت کردیم… لحظه‌هایی که حالا مثل خواب، دور شدن.

هیونگ، من عاشقت بودم… هنوزم هستم. این عشق، چیزی نبود که بخوام یا بتونم پنهونش کنم. تو برام مثل نوری بودی وسط تاریکی. هر بار که نگام می‌کردی، انگار همه‌ی دردهای دنیا از بین می‌رفت. چشمهات برام امن‌ترین جای دنیا بودن… حالا اما فقط جای خالیت مونده.

تهیونگ، من به هیچ‌کس مثل تو دل نسپرده بودم. تو نه فقط عشقم بودی، بلکه دوستم، همدمم، نیمی از وجودم بودی. حالا، هر آهنگی که با هم گوش می‌دادیم، برام مثل زخمیه که هی باز می‌شه.

اگه هنوز گوشه‌ای از قلبت جایی برای من داره، اگه حتی یه لحظه هم دلت برام تنگ شده… بدون، من هنوز همینجام. همون جونگ‌کوکی که فقط با تو نفس می‌کشه، فقط با اسم تو لبخند می‌زنه.

من عاشقتم… هنوز، همیشه.

با تمام دلم،
جونگ‌کوک