Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

Ko'rish

Николаевский Ванёк

Ko'rish

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Ko'rish

Труха⚡️Україна

Ko'rish

Николаевский Ванёк

Ko'rish

نشر اگر

ناشر کتاب‌های داستانی، ناداستان و علوم اجتماعی
www.agarpub.ir

TGlist reytingi

TuriOmmaviy

Tekshirish

Tekshirilmagan

Ishonchnoma

Shubhali

Joylashuv

TilBoshqa

Kanal yaratilgan sanaMay 31, 2023

TGlist-ga qo'shildi

Feb 16, 2025

Men kanal egasiman

O'zgartirishlar tarixi

Telegram kanali نشر اگر statistikasi

Batafsil

Obunachilar

741

24 soat00%Hafta

1-0.1%Oy

28-3.6%

Iqtiboslar indeksi

100

Eslatmalar1Kanallardagi repostlar0Kanallardagi eslatmalar1

Bitta postning o'rtacha qamrovi

47

12 soat270%24 soat470%48 soat870%

Ishtirok (ER)

2.13%

Repostlar1Izohlar0Reaksiyalar1

Qamrov bo'yicha ishtirok (ERR)

0%

24 soat0%Hafta0%Oy

8.15%

Bitta reklama postining qamrovi

47

1 soat2451.06%1 – 4 soat00%4 - 24 soat2246.81%

Batafsil

Botimizni kanalingizga ulang va ushbu kanal auditoriyasining jinsini bilib oling.

24 soat ichidagi barcha postlar

1

Dinamika

"نشر اگر" guruhidagi so'nggi postlar

Barcha postlar

28.04.202510:49

‍ به‌زودی منتشر خواهد شد...

زنِ پارینه‌سنگی
ملاحظاتی درباره‌ی دگرگشتِ انسان
سمانه نظیف
با مقدمه‌ی حامد وحدتی‌نسب

مطالعه‌ی جوامع پیش از تاریخ و جمعیت‌های شکارگر- گردآورنده‌ی امروزی، به ما نشان می‌دهد که هیچ سرنوشت از پیش تعیین شده‌‍ای وجود ندارد و دامنه‌ی احتمالات گسترده‌تر از آن چیزی است که ما می‌پنداریم. در واقع، دگرگشت یک مسیر منحصربه‌فرد را دنبال نمی‌کند و پژوهش در گذشته و حال به ما می‌آموزد که جوامع بشری تنها یک مسیر را طی نمی‌کنند. نمی‌توانیم مسیر واحدی را متصور شویم که همه‌ی جوامع گذشته آن را دنبال و در آن گام‌به‌گام، از نوعی سازمان اجتماعی به نوعی دیگر گذر می‌کرده‌اند، همان‌گونه که مردم در اوایل قرن بیستم باور داشتند. به گمان بسیاری، زنان دوره‌ی پارینه‌سنگیِ جدید تفاوتِ چندانی با زنانِ امروزی نداشته‌اند. سخاوتمندی، مهارت، جسارت و مصمم بودن، به‌عنوان ویژگی‌هایی که در مادربزرگ‌ها، مادران و خواهرانِ ما تجسم یافته‌اند، بیشتر در دی‌ان‌ای بانوی هوشمند گنجانده شده بود. به‌لطف کارهای سرسختانه‌ی باستان‌شناسان و انبوهی از سرنخ‌هایی که گردآوری کرده‌اند، سرانجام بانوی هوشمند می‌تواند از سایه‌ها بیرون بیاید و از بارِ تعصب رها شود...

@agarpub

27.04.202508:50

بندرعباس تسلیت
ایران تسلیت

#بندرعباس

@agarpub

20.04.202510:54

‍ اتفاقی که در اثر جهانی‌شدن رخ داده است، کم‌رنگ شدن مکان/فضای جغرافیایی مألوف است. نوعی سرزمین‌زدایی، تحرک و از جا به در شدن فضا رخ داده است. در واقع آن ثباتی که فضا/مکان در دوران مدرن داشت، دیگر وجود ندارد و نوعی سیالیت و شناوری در فضا/مکان دیده می‌شود. ثبات مکان/فضا در گذشته به معنای ثبات هویت نیز بود؛ حال آنکه با سیال شدن فضا/مکان ما با نوعی سیالیت هویت نیز مواجه هستیم. این سیالیت، به قول بوشر جهان اول را که جهان اجتماعات انسانی (خانه، مدرسه ،بیمارستان زندان) است به هم ریخته و نوعی بی‌خانمانی پدید آورده است و حتی چنان که کاستلز می‌گوید به تغییر مفهوم خانه منجر شده است. به‌جای مفهوم سنتی خانه (جامعه) با نوعی شبکه‌ای شدن مفهوم خانه مواجه هستیم. این امر به نوعی هویت‌های در عین حال محلی-جهانی منجر شده است. این هویت‌ها را میتوان هویت‌های نامنسجم نیز نامید.

توئیتری‌شدن سیاست | محمد رهبری | چاپ اول ۱۴۰۳، رقعی، شمیز، ۳۷۹ صفحه، ۳۷۰۰۰۰ تومان، #باکتاب.

@agarpub

19.04.202509:59

‍ یافته‌های باستان‌شناسی از غارهای متعددی همچون غار کمربند، غار هوتو در مازندران و غار بیستون در کرمانشاه، که به حدود ده هزار سال قبل برمی‌گردند، نشان می‌دهند که زنان و مردان از استخوان‌ها و دندان‌های حیوانات شکارشده و حتی سنگ‌های رنگی برای زیبا کردن خود استفاده می‌کردند. بنابراین باقیمانده‌های شاخ حیوانات و سنگ‌های رنگی و پوست‌ها و صدف‌ها نشان از مواد آرایشی انسان نخستین در ایران دارند. اکتشاف و تحقیق در دشت‌های ایوه و گل در منطقه‌ی بختیاری (قلب رشته‌کوه‌های زاگرس) منجر به یافتن یک سری دیگر از این قبیل شواهد شده است. در غارهای این منطقه که اولین محل اسکان مرد شکارچی در اواخر عصر یخ‌بندان بود و ابزار جنگی رواج داشت، علاوه بر ابزار سنگی قلابی‌شکل، خنجر، خُردکن‌های پهن، سنگ‌های آسیاب و غیره، چندین قطعه سنگ هماتیت نیز کشف شده که رنگ قرمز از آن‌ها استخراج شده است. به احتمال زیاد این رنگ برای نقاشی صورت و بدن زن استفاده می‌شده است. غارهایی که هنگام شکار یا موارد اضطراری به عنوان پناهگاه زنان و کودکان بودند تصویر و نقاشی نداشتند؛ برای همین نمی‌توان با قطعیت درباره‌شان صحبت کرد. تاریخچه‌ی این سکونت‌گاه‌های انسانی به بیست‌هزار تا چهل‌هزار سال پیش‌برمی‌گردد.

سرگذشت اجتماعی لب‌آرایی در ایران | سمانه کاظمی | چاپ اول ۱۴۰۲، شمیز، رقعی، ۱۱۷ صفحه، ۱۵۰۰۰۰ تومان، #باکتاب.

@agarpub

18.04.202509:51

‍ تقی زاده در پی وصول تلگرامی از جلفا، که خبر از وضعیت وخیم تبریز می‌داد، در ژانویه‌ی ۱۹۰۹م به ایران بازگشت. شاه به عین‌الدوله فرمان داده بود که به آذربایجان رفته و با ستارخان و نیروهایش، یعنی مجاهدینی که از قانون اساسی مشروطه دفاع می‌کردند، درگیر شود. عین‌الدوله از باسمنج تبریز را تحت محاصره قرار داده بود و این محاصره نزدیک بود باعث قحطی در شهر شود. تقی‌زاده از مسیر استانبول به سمت ایران حرکت کرد. در تفلیس، اطلاعات بیشتری در مورد نزاع بین عین‌الدوله و مشروطه‌خواهان به دست آورد و نامه‌ای به ستارخان نوشت و او را به مقاومت تشویق کرد. او از ستارخان خواست که تسلیم معاهده‌ی صلح نشود، اجازه‌ی ورود به حاکم تهران را ندهد و منتظر کمک قفقاز بماند. در نامه‌ی دیگری شاه را «طاغی» خطاب کرد و گفت که جسمش ایرانی و روحش روس است. از ستارخان خواست که دولت موقت تشکیل دهد و جلسات موقت مجلس را در تبریز برگزار کند. همچنین به او توصیه کرد که پیامی به پارلمان فرانسه یا روزنامه‌ای فرانسوی بفرستد تا پرداخت وامی را که شاه درخواست کرده بود، متوقف کنند ...

فرازی از مقاله‌ی «مروری بر زندگی سیدحسن تقی‌زاده: از تولد تا پایان انقلاب مشروطه»، نوشته‌ی ایرج افشار / مدخل ایرانیکا

پدران بنیان‌گذار ایران جدید: سید حسن تقی‌زاده، مشروطه‌خواه لیبرال | به‌کوشش فرهاد سلیمان‌نژاد

@agarpub

16.04.202510:17

‍ انقلاب در ماهیت خود گسترش نفوذ و قدرت دولت را در پی دارد هر انقلابی برای آن که مقاومت نظم پیشین را از میان بردارد و مخالفان خود را سرکوب و پایه‌های انقلاب را تقویت کند، به ناچار به دستگاه دولت و ابزارهای اعمال قدرت متوسل می‌شود. بی‌نظمی حاصل از انقلاب هم به این نوع عملکرد وجاهت و مشروعیت می‌دهد. انقلاب ایران هم به همین مسیر رفت. درعین‌حال هر انقلابی بر نوعی مرزبندی موافق و مخالف، انقلاب و ضد انقلاب متکی است و این مرزبندی را با بروز هر منازعه و اختلاف سیاسی جدید دوباره بازتولید می‌کند. رقابت نیروهای سیاسی مختلف برای کسب قدرت به نزاعی در درون ساختار قدرت می‌انجامد که نتیجه‌ی آن از میان رفتن بعضی از نیروها و قدرت گرفتن برخی دیگر است. به همین خاطر تضادهای سیاسی و اجتماعی در دوران انقلاب موجب شکل‌گیری یک فرهنگ سیاسی خاص می‌شوند. نهادهای سیاسی ایران بعد از انقلاب در زمینه‌ای از تعارض‌ها تضادها و کشمکش‌های بیرونی و درونی شکل گرفت از یک سو تضاد گروه‌های سیاسی که حتی تا مرحله‌ی جنگ مسلحانه نیز پیش رفتند و از سوی دیگر رقابت جناح‌های سیاسی درون نظام و حذف جناح‌های رقیب.

چه شد؟ داستان افول اجتماعی ایران | عبدالمحمد كاظمي‌پور، محسن گودرزي | چاپ ششم ۱۴۰۳، رقعی، شمیز، ۲۷۲ صفحه، ۲۶۰۰۰۰ تومان، #باکتاب.

@agarpub

15.04.202510:24

‍ دو ماه پس از دیدار موسولینی با هیتلر، دیکتاتور ایتالیا اعلام کرد که ایتالیایی‌ها از نژاد خالص و برتر هستند و این اظهارنظر دنیا را شگفت‌زده کرد. یهودیان قبل از میلاد مسیح در رُم زندگی می‌کردند اما پس از این سخن، دیگر به‎عنوان خارجی‌های خطرناک تلقی می‌شدند. پاپ به همین علت وحشت‌زده شد و در میان مخاطبان عمومی این سؤال را مطرح کرد که «چرا رهبر ایتالیا خواستار تقلید از پیشوا است؟» این سؤال موسولینی را خشمگین کرد زیرا هیچ چیز او را بیشتر از این‌که در نگاه عامه آلت دست هیتلر شده، ناراحت نمی‌کرد.

مردان حلقه‎ی نزدیک به پاپ به تکاپو افتادند تا این آسیب را ترمیم کنند. آن‎ها از رژیم اقتدارگرایی می‌ترسیدند که با حضور یک فرد دیکتاتور امتیازات زیادی را به کلیسا عطا کرده بود و از این هراس داشتند که پاپ در پیری نسبت به موسولینی بی‌پروا شده است. او پیش از این به رهبران نازی حمله کرده بود و حالا نگرانی بیخ گوششان بود؛ او داشت ارتباط واتیکان با رژیم فاشیستی موسولینی را به‎خطر می‌انداخت.

پاپ و موسولينی (تاريخ پنهان پاپ پيوس يازدهم و ظهور فاشيسم در اروپا) | ديويد آی. كرتزر | ترجمه‌ی محمود قلی‌پور | چاپ دوم ۱۴۰۰، شمیز، رقعی، ۵۹۹ صفحه، ۳۳۰۰۰۰ تومان، #باکتاب.

@agarpub

14.04.202507:38

‍ ماریو بارگاس یوسا، نماینده‌ی برجسته‌ی موج نوی رمان‌نویسی آمریکای لاتین، از نویسندگانی بود که مرز میان روایت ادبی و تحلیل اجتماعی را درنوردید. آثار او واجد ساختارهای روایی پیچیده، چندلایه و اغلب غیرخطی‌اند؛ روایت‌هایی که در آن‌ها زاویه‌دید، زمان‌پریشی، و بازی‌های زبانی نقش محوری دارند.

در رمان‌هایی چون «گفت‌وگو در کاتدرال» یا «سور بز»، یوسا به کاوش در ساختار قدرت، دیکتاتوری، و فروپاشی اخلاقی جوامع می‌پردازد، بی‌آن‌که روایت را قربانی ایدئولوژی کند. نثر او شفاف اما دقیق، و روایت‌هایش مبتنی بر تحلیل روانی و جامعه‌شناختی‌اند.

خواندن یوسا، صرفاً مواجهه با یک داستان نیست؛ تمرینی‌ست در خوانش فرم، ساختار، و ابهام‌های بنیادینی که واقعیت را شکل می‌دهند. برای علاقه‌مندان به رمان‌نویسی مدرن، آثار او همچنان منابعی ارزشمند و زنده‌اند.

@agarpub

13.04.202510:04

‍ ما در خاورمیانه محکوم به امیدواری هستیم. امیدواری سرنوشت ناگزیر ماست و انکار آن با مرگ تفاوتی ندارد. دنیای پر از عدم قطعیت امروز، می‌تواند سرچشمه‌ی این امیدواری باشد. همانطور که کامو در سیزیف گفته: حتی «در غیاب امید، همچنان برای بقا مبارزه کنیم و این کار را می‌کنیم». امید بستن بدون اینکه شاهد تغییری باشیم، بیهوده و پوچ است. تصویری که ما از جهان داریم، ما را بر آن داشته است که به دشواری بپذیریم که در تمام طول زندگی‌مان در بطن تغییر قرار داریم یا خودمان عامل تغییر هستیم. تاریخ دنیا، منحصر به زندگی‌نامه‌ی اسم‌های بزرگ نیست. تغییرات صرفاً با انقلاب‌ها، جنگ‌ها سقوط حکومت‌ها و... به وجود نمی‌آید. بلکه وقوع تغییرات هستند که موجب جنگ، انقلاب، اضمحلال حکومت‌ها و... می‌شوند. ظهور بیشتر شخصیت‌های تاریخی و مشاهیر هم شاید خروجی این تغییرات باشند و نه علت‌شان. ممکن است زندگی روزمر‌ه‌‌ی انسا‌ن‌های عادی مثل من و شما واقعیت تغییرات باشد.

راهنمای رستگاری در جابلقا؛ کتاب خودیاریِ خوشدلی و رضایت برای خاورمیانه‌ای‌ها | علی مرسلی | چاپ اول ۱۴۰۰، شمیز، رقعی، ۵۱۹ صفحه، ۷۲۰۰۰ تومان، #باکتاب.

@agarpub

13.04.202507:30

روایت متفاوت از انقلاب/ بررسی خاطرات سیاسی بهروز گرانپایه از مبارزات انقلابی تا جنبش مسلمانان مبارز
منصوره محمدی
خبرنگار گروه سیاست

«من چریک نبودم» آخرین کتاب بهروز گرانپایه، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی اهل شیراز است که توسط نشر «اگر» منتشر شده است. وی در این کتاب شرحی بر زندگی خود از کودکی تا بزرگسالی، سال‌های دانشگاه، فعالیت‌های سیاسی خود، دستگیری توسط ساواک و رفتن به زندان داشته است. اخیراً نشستی با حضور مصطفی معین، وزیر علوم دولت اصلاحات، محمدحسن گلرخیان، دبیر حزب اتحاد ملت استان فارس، مهوش علیزاده و بهروز گرانپایه نویسنده کتاب از سوی حزب اتحاد ملت در فارس برگزار شد که در ادامه بخش‌هایی از این نشست را می‌خوانید.

اینجا بخوانید:
روزنامه هم‌میهن
شماره ۷۵۹ | ۲۴ فروردین ۱۴۰۴

@agarpub

12.04.202510:40

‍

«خشم مثل شعله نیست، مثل سیم برق است؛ بی‌صدا، بی‌رحم و همیشه در کمین.»

در شهر دیوانه و خشمگین ما، گای گاناراتنی

در رمانی پرشتاب و تکان‌دهنده، گای گاناراتنی ما را به قلب محله‌ای مهاجرنشین در لندن می‌برد، جایی‌ که خشم، حاشیه‌نشینی، و اضطراب‌های روزمره، آرام‌آرام به انفجاری اجتماعی بدل می‌شوند. داستان در چند روز پرتنش می‌گذرد و از زاویه‌ دید سه نوجوان روایت می‌شود که هر یک با رنجی پنهان، تنهایی‌ای عمیق و جهانی پرآشوب مواجه‌اند.

گاناراتنی با زبانی خیابانی اما خلاقانه، موفق می‌شود ضرباهنگ تند خیابان، ذهن آشفته‌ی نسل جوان، و خشونتی که در زیر پوست شهر جریان دارد را بی‌واسطه به مخاطب منتقل کند. این رمان نه‌تنها تجربه‌ی زیسته‌ی اقلیت‌ها را بازتاب می‌دهد، بلکه پرسش‌هایی بنیادین درباره‌ی هویت، تعلق، و زیستن در جهانی متلاطم پیش می‌کشد.

در شهر خشمگین و دیوانه‌ی ما | گای گاناراتنی | ترجمه‌ی فاطمه مهدوی | چاپ دوم ۱۴۰۰، شمیز، رقعی، ۲۱۶ صفحه، ۶۴۰۰۰ تومان، #پیشنهاد_کتاب.

@agarpub

10.04.202511:29

‍ پدران کبیر می‌فرمایند وقتی انسان مضطرب است و هراسان، به‌مثابه‌ی موجودی است در غل و زنجیر. آنان می‌فرمایند این امر بدین خاطر است که اضطراب و ترس آرامش را از انسان می‌رباید؛ و انسان بدون آرامش؟ چنین انسانی، آنان می‌فرمایند، ذاتاً مرده است. اما چنانچه بتواند خود را از غُل و پابندِ اضطراب خلاص کند، آنگاه زنجیرهایش تق‌تق صدا خواهند کرد و به ورای تاریکی پرتاب می‌شوند. بدین ترتیب او دوباره آزاد خواهد شد. دوباره متولد می‌شود. ولی برای اجتناب از سقوط دوباره به ورطه‌ی اسارت سعی خواهد کرد سدی دفاعی در اطراف خود بسازد. بنابراین چه پیش خواهد آمد؟ خب چنانچه به ترس دیگری اجازه‌ی ورود دهد، این بار، این یکی همان ترسی نخواهد بود که او در شرایط حاضر خود را از آن رها کرده، بلکه ترس دیگری است. ترسی که در زمانی نامعلوم و هنوز ناموجود برایش اتفاق خواهد افتاد و باعث خواهد شد اشتباه دیگری مرتکب و دوباره داغان شود.

ارکستر اقلیت‌ها | چیگوزی اوبیوما | ترجمه‌ی لیلی فرهادپور | چاپ اول ۱۴۰۲، رقعی، شمیز، ۵۸۴ صفحه، ۵۵۰۰۰۰ تومان، #باکتاب.

@agarpub

09.04.202510:09

‍ ریچارد ولین (Richard Wolin) یکی از متفکران برجسته‌ی معاصر در حوزه‌ی تاریخ اندیشه، فلسفه‌ی سیاسی و نقد مدرنیته است. او استاد علوم انسانی، تاریخ و علوم سیاسی در دانشگاه سیتی نیویورک (CUNY Graduate Center) است و آثارش نقشی کلیدی در روشن‌سازی پیوندهای میان فلسفه، سیاست و فرهنگ در قرن بیستم ایفا کرده‌اند.

تمرکز اصلی ولین بر اندیشه‌ی قاره‌ای است، به‌ویژه جایی که فلسفه به سیاست گره می‌خورد. او در آثارش به کاوش در تأثیرات هایدگر بر نسل‌های بعدی روشنفکران پرداخته و در کتاب «فرزندان هایدگر» چهره‌هایی چون هانا آرنت، هانس یوناس، کارل لوویت و هربرت مارکوزه را از منظر نسبت‌شان با آموزه‌های هایدگر تحلیل کرده است. ولین بر این باور است که برخی از مفاهیم بنیادی در فلسفه‌ی هایدگر، زمینه‌ساز گرایش به اقتدارگرایی بوده‌اند.

در کتاب مهم دیگرش، «وسوسه‌ی بی‌خردی»، او به نقد رابطه‌ی برخی از روشنفکران اروپایی با فاشیسم می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه گرایش‌های ضدروشنگری و نیهیلیستی در فلسفه‌ی مدرن، به همدلی با نیروهای راست افراطی انجامیده‌اند. به عقیده‌ی ولین، بسیاری از فیلسوفان پسامدرن – از نیچه تا فوکو – ناخواسته بذر نوعی ضدعقل‌گرایی را کاشتند که پیامدهای سیاسی خطرناکی داشته است.

ولین همچنین به دفاع از پروژه‌ی روشنگری می‌پردازد، در برابر آن‌چه او «افسون بی‌خردی» و دل‌بستگی روشنفکرانه به نیروهای ارتجاعی می‌نامد. سبک نوشتار او تحلیلی، مستند و در عین حال نقادانه است و آثارش در فضای آکادمیک، فرهنگی و سیاسی معاصر، تأثیرگذار باقی مانده‌اند.
#معرفی_نویسنده

@agarpub

08.04.202509:39

‍ نوزده فروردین ماه، سالگرد درگذشت صادق هدایت

«به این ترتیب، اگر نفس مشروطه‌خواه با الگوی اصلاح و تربیت، با انتقال [صادق] هدایت به میز تشریح، به دنبال کالبدشکافی عقب‌ماندگی در لایه‌های تاریک ذهن بود، که جلوه‌ای از آن از طریق سخن روان‌شناسی، و جلوه‌ی دیگرش از طریق خُلقیات‌نویسی محقق می‌شد، از اواخر دهه‌ی ۴۰ در نفس سوژه‌ی خودبنیاد آزاد و آرایش مردم‌آرا، که در رؤیای جهشی تاریخی از روی تمام عقب‌ماندگی‌ها بود، هدایت چون عیسی ناصری می‌نمود بر تپه‌ی جلجتا، که با تصلیب خود گناه بزرگ زمانه‌اش را فریاد می‌زد؛ گناهی که بیرون از بدن‌ها، در محیطی عفن، چهره‌های خندان و دلگشا را به پیرمرد خنزرپنزری و رجاله‌های بی‌بنیاد تبدیل می‌کرد.»

۱۳۴۸: سخنی پيرامون انقلاب ۵۷ از گذرگاه ادبيات | سیامک مهاجری | چاپ دوم ۱۴۰۲، شمیز، رقعی، ۱۷۶ صفحه، ۱۸۰۰۰۰ تومان، #باکتاب.

@agarpub

07.04.202511:47

ذهنش می‌گفت، مبارزه نکن. این همان چیزی است که می‌خواستی. برایش آماده بودی. بگذار اتفاق بیفتد. بهتر است به دست کسی باشه که دوستت داره. تا یک غریبه. بهتر از تخت بیمارستانه که هیچ‌وقت چراغ‌ها را خاموش نمی‌کنن. خیلی زود همه‌چی تموم می‌شه. بیرون از این زندگی، بدون درد، و به سوی... به سوی چه چیزی؟ همه می‌روند، ولی هیچ‌کس نمی‌داند. هولناک و سحرآمیز. مبارزه نکن. بذار اتفاق بیفته. مبارزه نکن...

خروج | بلیندا باوئر | ترجمه‌ی سام حاجیانی | چاپ اول ۱۴۰۳، رقعی، شمیز، ۳۵۹ صفحه، ۳۷۰۰۰۰ تومان، #باکتاب.

@agarpub

Barcha postlar

Reklama qilingan10 soat

28.04.202513:52علی‌اصغر سیدآبادی

1.6K

Reklama qilingan1 kun

15.04.202510:57علی‌اصغر سیدآبادی

1.6K

Reklama qilingan1 kun

13.04.202507:48علی‌اصغر سیدآبادی

1.6K

Reklama qilingan1 kun

12.04.202519:13علی‌اصغر سیدآبادی

1.6K

Reklama qilingan6 soat

09.04.202513:11علی‌اصغر سیدآبادی

1.6K

Batafsil

Rekordlar

12.02.202511:02

837Obunachilar

26.04.202523:59

200Iqtiboslar indeksi

30.04.202523:59

160Bitta post qamrovi

30.04.202523:59

160Reklama posti qamrovi

23.03.202523:59

6.76%ER

31.03.202523:59

16.86%ERR

Rivojlanish

Batafsil

Obunachilar

Iqtibos indeksi

1 ta post qamrovi

Reklama posti qamrovi

ERR

Batafsil

نشر اگر mashhur postlari

Barcha postlar

28.04.202510:49

30.03.202512:13

‍ برای ما ایرانیان انتقادات کوبنده‌ی ولین از سیاست هویتی تمایز‌محور پست‌مدرن‌ها حیاتی است؛ چون ما ایرانیان، طی صد سال اخیر، خصوصاً طی دو دهه‌ی گذشته، به طرز بی‌امانی در سطوح مختلف، حتی از جانب برخی کرسی‌های دانشگاهیِ تحت اشغال برخی از نمایندگان پست‌مدرنیسم در آماج حمله‌ی این سیاست هویتی تمایزمحور بوده‌ایم. در نخستین مرحله‌ی این حمله، در سال‌های پس از شهریور ۱۳۲۰، این سیاست هویتی تمایزمحور به ایدئولوژی رسمی دو فرقه‌ی چپ‌ساز ناسیونال‌سوسیالیست دموکرات آذربایجان و دموکرات کردستان ایران تبدیل شد، که با کوبیدن بر تمایزهای هویتی قومی‌قبلیه‌ای کوشیدند یکپارچگی سیاسی و فرهنگی ما را متلاشی کنند. در مقطع دوم در دو سال نخست پس از انقلاب اسلامی ۵۷ این سیاست هویتی تمایز‌محور باز از سوی گروه‌های چپ قبلیه‌گرا در رأس آن‌ها چریک‌های فدایی خلق و حزب دموکرات کردستان ایران، به موتور محرک تفرقه‌افکنی تبدیل شد؛ موتوری که البته سیاست هویتی-امتی حاکم هم بر سوخت آن می‌افزود. طی دو دهه‌ی گذشته نیز، ظهور انواع جریان‌های پان‌قومی، که گاه علناً در پوشش رسمی سر از استادیوم‌های ورزشی در می‌آورند و این سوءظن را ایجاد می‌کنند که بین آن‌ها و برخی جریان‌های رسمی رابطه وجود دارد، نشان از این دارد که سیاست هویتی تمایزمحور مورد بحث وارد مرحله‌ی جدید از حیات جدایی‌افکن خود شده است. همه‌ی اینها، که گفتیم از سوی برخی کرسی‌های دانشگاهی نیز به جد تغذیه می‌شوند، حکایت از این دارند که ما ایرانیان باید مواجهه‌ی انتقادی با سیاست هویتی تمایزمحور را جدی بگیریم. کتاب پیش رو و نیز دیگر آثار ولین بدون شک در این مواجهه کارگر خواهند بود.

بخشی از مقدمه‌ی مترجم

وسوسه‌ی بی‌خردی | ریچارد ولین | ترجمه‌ی فرهاد سلیمان‌نژاد | چاپ اول ۱۴۰۳، رقعی، شمیز، ۴۸۹ صفحه، ۵۸۰.۰۰۰ تومان، #چاپ_اول.

@agarpub

27.04.202508:50

بندرعباس تسلیت
ایران تسلیت

#بندرعباس

@agarpub

03.04.202506:42

جلسه هشتاد و ‌یکم نشست‌های گفتار و اندیشه در شیراز به کتاب « من چریک نبودم» نوشته‌ی بهروز گرانپایه اختصاص داشت.

این کتاب خاطرات نویسنده از شیراز دهه‌های ۴۰ و ۵۰ شمسی و سال‌های منتهی به انقلاب است، و باعث گفت‌وگویی جذاب با حضور برخی فعالان دانشجویی آن سال‌های شیراز شد.

در این نشست که روز ۱۲ فروردین برگزار شد، افراد زیر سخن گفتند.

آقای محمدحسن گلرخیان
00:00
آقای بهروز گرانپایه
20:01
دکتر مَهوش علیزاده
48:45
دکتر مصطفی معین
74:45
گفت‌وگو
90:45

@agarpub

14.04.202507:38

18.04.202509:51

19.04.202509:59

28.03.202509:51

‍ خواجه نظام‌الملک طوسی وزیر مشهور سلاطین سلجوقی نکته‌ی جالبی درباره‌ی جشن نوروز در زمان ساسانیان ضبط کرده است:

رسم ملکان عجم چنان بوداست که روز نوروز و مهرگان پادشاه اجازه‌ی دیدار عامه‌ی مردم را می‌داده است و هیچ‌کس را مانعی از دیدار با شاه نبوده است. هر کس قصه‌ی خویش نوشته و شکایت خود را آماده می‌کرد و شاه نامه‌ها و شکایات مردم را یک به یک، بررسی می‌کرد. اگر از شاه شکایتی می‌شد، موبد موبدان را قاضی قرار داده و شاه از تخت به زیر آمدی و پیش موبد به دو زانو می‌نشست و می‌گفت «بدون محابا بین من و این مرد داوری کن. هیچ گناهی نیست، نزدیک ایزد تعالی، بزرگتر از گناه پادشاهان چون شاه بیدادگر باشد، لشکر همه بیدادگر شوند و خدای عز و عجل را فراموش کنند و کفران نعمت آرند.» پس موبد به داد مردم، رسیدگی کرده و داد به تمامی بستاند و اگر کسی بر ملک، دعوی باطل کرده بود، عقوبتی بزرگ به او می‌داد و می‌گفت «این سزای آن کس است که بر شاه و مملکت وی عیب جوید.» در نوروز هر که ضعیف‌تر بود، نزدیک‌تر به شاه بود و کسانی که قوی‌تر بودند، باید دورتر از شاه جای می‌گرفتند. از زمان اردشیر تا زمان یزدگرد بزه‌گر (یکم)، این رسم بر جا بود. یزدگرد روش‌های پدران را بگردانید.

خواجه نظام‌الملک طوسی، یزدگرد یکم را به عنوان پادشاهی که این رسم را برانداخته، معرفی کرده است ولی در واقع این رسم توسط یزدگرد دوم، لغو شده است.

@agarpub

05.04.202511:53

‍ آنری دوبیف، از اعضای سابق گروه ضدحمله اندیشه‌ی سیاسی باتای در حدود سال ۱۹۲۵ را با عبارات زیر توصیف کرده است:

باتای انحراف ذاتی فاشیسم را قبول داشت اما در عین حال برتری تاریخی و سیاسی آن را نسبت به جنبش کارگران منحط و لیبرال دموکراسی فاسد تأیید می‌کرد... حرکتی اجتناب‌ناپذیر از غم و اندوه به‌سوی سرمستی فاشیسم آغاز شده بود. در آن زمان بازتاب تجربه‌ی فاشیستی در میان ژرژ باتای و دوستانش وجود داشت و بعدها، تأثیر نوپاگانیسم هیتلر برانجمن آسیفال به اثبات رسید.

انتشار بیانیه‌ای یک صفحه‌ای با عنوان «زیر آتش قوانین فرانسه» منجر به گسست جناح‌های تحت امر باتای و برتون در گروه ضدحمله شد. نام برتون بدون هماهنگی قبلی با او به‌عنوان یکی از امضاکنندگان این بیانیه درج شده بود. این بیانیه با محکوم کردن اتحاد جماهیر شوروی آغاز می‌شد؛ کشوری که ماهیت ضدانقلابی‌اش در نتیجه‌ی تمایلش برای ورود به ائتلاف دموکراسی‌های فاسد بورژوایی، «فاتحان ۱۹۱۸»، آشکار شده بود. این بیانیه با ادعای تحریک‌آمیز زیر به پایان می‌رسد:

ما با ورق‌پاره‌ها مخالف‌ایم، با نثر برده‌وار ملال‌آور صدراعظم‌ها. هرچه می‌خواهد بشود، ما توحش ضد‌دیپلماتیک هیتلر را که صلح‌آمیزتر از اقدامات تحریک‌آمیز دیپلمات‌ها و سیاستمداران است، به آن‌ها ترجیح می‌دهیم.

وسوسه‌ی بی‌خردی | ریچارد ولین | ترجمه‌ی فرهاد سلیمان‌نژاد | چاپ اول ۱۴۰۳، رقعی، شمیز، ۴۸۹ صفحه، ۵۸۰.۰۰۰ تومان، #باکتاب.

@agarpub

03.04.202506:42

«وطن برای من جایی است که بتوان برای ایران کار کرد، نوشت، منتشر کرد و فرهنگ ایران را بهتر شناساند.»

احسان یارشاطر (۱۴ فروردین ۱۲۹۹ در همدان – ۱۰ شهریور ۱۳۹۷)

@agarpub

13.04.202510:04

13.04.202507:30

16.04.202510:17

06.04.202510:25

‍ سخنرانی بهرام بیضایی [در شب‌های گوته] با عنوان «در موقعیت تئاتر و سینما»، از زاویه‌ی دیگر و گسترده‌تری مسئله‌ی سانسور را مورد توجه قرار داده. بیضایی سخنرانان را مورد خطاب قرار می‌دهد و می‌گوید: «شما از یک دستگاه نظارت مستقیم صحبت می‌کنید، من از گروه‌های نامرئی نظارت صحبت می‌کنم... شما درمورد دستگاه نظارت می‌دانید با کی و با چی طرف‌اید، و در این مورد نمی‌دانید.» گویی بیضایی چنان نگران آن آزادی خودآیین است که گمان می‌کند به‌شکلی وسواسی و مالیخولیایی باید از خطر شبح سانسور در هر کجا و هر زمان هراسناک بود: «این یک نیروی جاری ناپیداست که هر لحظه از هر جا بخواهد سر در می‌آورد. این یک ستم است که هر لحظه به شکلی ظاهر می‌شود؛ گاهی یک تهدید اقتصادی است، گاهی یک نفوذ محلی، گاهی یک مدیر اداره است، و گاهی پیردختر طرفدار تقوای بانوان. هر کس می‌تواند جلوی کار شما را بگیرد؛ وانمود کردن این که ما نماینده‌ی مردم هستیم و آن‌ها جریحه‌دار شده‌اند، آن‌قدر باب روز است که هر کس می‌تواند با مخفی شدن پشت این نقاب و جانب‌داری مصلحتی از مردم، کارتان را تخطئه کند.»

۱۳۴۸: سخنی پيرامون انقلاب ۵۷ از گذرگاه ادبيات | سیامک مهاجری | چاپ دوم ۱۴۰۲، شمیز، رقعی، ۱۷۶ صفحه، ۱۸۰۰۰۰ تومان، #باکتاب.

@agarpub

15.04.202510:24

Kanaldagi o'zgarishlar tarixi

Ko'proq funksiyalarni ochish uchun tizimga kiring.