Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

Переглянути

Николаевский Ванёк

Переглянути

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Переглянути

Труха⚡️Україна

Переглянути

Николаевский Ванёк

Переглянути

شکفتن در آفتاب

دانیال عظیمی
@azimi_danial

Рейтинг TGlist

ТипПублічний

Верифікація

Не верифікований

Довіреність

Не надійний

Розташування

МоваІнша

Дата створення каналуСіч 27, 2024

Додано до TGlist

Січ 07, 2025

Я власник каналу

Історія змін

Статистика Телеграм-каналу شکفتن در آفتاب

Детальніше

Підписників

2 244

24 год.

10%Тиждень

532.4%Місяць

1155.4%

Індекс цитування

0

Згадок1Репостів на каналах0Згадок на каналах1

Середнє охоплення 1 допису

275

12 год.275

415.5%24 год.275

415.5%48 год.53

27.2%

Залученість (ER)

9.43%

Репостів8Коментарів0Реакцій2

Залученість за охопленням (ERR)

2.36%

24 год.0%Тиждень

0.39%Місяць

1.87%

Охоплення 1 рекл. допису

275

1 год.6523.64%1 – 4 год.238.36%4 - 24 год.23083.64%

Детальніше

Під'єднайте нашого бота до каналу і дізнайтеся стать аудиторії цього каналу.

Всього дописів за 24 години

10

Динаміка

Останні публікації в групі "شکفتن در آفتاب"

Всі дописи

25.04.202520:53

شادروان استاد علامه جلال‌الدّین همایی
@shekoftandaraftab

25.04.202520:32

اختلاف اشعری و معتزلّی در قرن سوّم و چهارم
به قلم استاد علّامه جلال‌الدّین همایی

از پاورقی کتاب غزّالی‌نامه

25.04.202519:04

چه چیزهای ناچیز، چه چیزهای احمقانه‌ای بعضی وقت‌ها یکهو اهمیت پیدا می‌کنند، بی‌هیچ دلیل مشخصی! بهشان می‌خندی، درست مثل همیشه، هنوز ناچیزشان می‌دانی، با این همه یکدفعه می‌بینی افسارت دست آنهاست، و تو قدرت نداری جلوشان را بگیری.

از نمایشنامه سه خواهر - چخوف
ترجمه: سعید حمیدیان و کامران فانی
@shekoftandaraftab

25.04.202519:01

حضور مردمی مهمل در متن تراژدی
درباره‌ی نمایشنامه‌های چخوف
گفت‌وگو با دکتر سعید حمیدیان
@shekoftandaraftab

25.04.202512:00

فردوسی و قضیه صله‌خواهی

در این باب نیز بسیار داد سخن از هر دست و با هرگونه داوری داده‌شده و سر تکرار آنها را نداریم. اما حیف می‌دانیم که قول منطقی نولدکه را نقل نکنیم: اروپایی بی میل نیست بعضی قسمت‌های کتاب را به ضرر شاعر تعبیر کند، مثلا ما تعجب می‌کنیم که او امیدوار است صله خوبی دریافت دارد... سپس با واقع‌بینی می‌گوید: او نیز مانند بیشتر شاعران قرون وسطای مشرق و مغرب‌زمینی محتاج به مساعدت مردان عالیمقام بود. حق طبع و حقوق نویسندگی که امروز یک نفر شاعر مشهور را بی‌نیاز و بزرگان ادبیات عصر را دولتمند می‌کند، آن روز هنوز وجود نداشت اگر فردوسی تمام وقت خود را صرف امور مُلکی ملک؟ ارثی خود می‌نمود به حد کافی زندگانی او اداره شده بود، اما در این صورت دیگر شاهنامه‌ای به وجود نمی‌آمد... نولدکه که در ضمن اشاره به قول نظامی عروضی مبنی بر امیدواری فردوسی به تهیه جهیزیه دخترش و نیز عادت او به زندگی تجملی می‌گوید: بالاخره کدام آدم فهیمی می‌تواند شاعر را از لذت شادکامی که لازم و ملزوم ماهیت این گونه شاعران است باز دارد؟... نظر شادروان استاد مینوی نیز همین‌گونه است و نیز از لحاظ ارتباط با حق مؤلف پیش‌گفته مکمل سخن نولدکه: «همین امروز هم در ایران شاعر از فروش کتب خود زندگی نمی‌تواند کرد، چه رسد به آن روزگار...

درآمدی بر اندیشه و هنر فردوسی - سعید حمیدیان
@shekoftandaraftab

25.04.202511:49

«سعدی هم عاشق هم عارف»
سخنرانی دکتر سعید حمیدیان
دانشگاه علامه طباطبایی - ۱۴۰۴
@shekoftandaraftab

24.04.202523:36

فردوسی و مسئله دختر یا پسر

اگر جای‌جای از زبان برخی اشخاص داستانی همچون افراسیاب، سرو یمنی و اسفندیار می‌شنویم که از زنان و یا دختر زادن به شکوه یاد می‌کنند نباید مقتضیات و مناسبات عصر پدرسالاری را که این‌گونه عقاید بدان تعلق دارد از یاد ببریم. افراسیاب پس از آگاهی از ماجرای دخترش منیژه با بیژن می‌گوید:

کرا در پس پرده دختر بود
اگر تاج دارد بداختر بود
کرا دختر آید به جای پسر
به از گور داماد ناید به در

مهراب هم با آگاهی از مهر رودابه به زال دخترش را تحقیرها و آزارها می‌کند. سرو یمنی نیز پس از آنکه فریدون، جندل را به خواستگاری سه دختر سرو برای پسرانش می‌فرستد برمی‌آشوبد و بر بخت بد خویش نفرین می‌کند. اما همین سرو بعد از این که از برکت هدایای هنگفت فریدون به اصطلاح به آلاف و الوفی می‌رسد و خزانه‌اش پر و مملکتش روبراه می‌شود از عقیده مذکور منصرف و نادم می‌شود. در همین جاست که صریح‌ترین دواری شخص فردوسی را می‌بینیم:

چو فرزند را باشد آئین و فرّ
گرامی به دل بر، چه ماده چه نر

از حق نگذریم در حالی که حتی در عصر ما و در جوامعی همچون آنِ ما عده زیادی پسر زادن را رجحان می‌نهند تکلیف عصر فردوسی یا روزگاران باستانِ داستانی با آن اوضاع اقتصادی و اجتماعی که پسر همه چیز و دختر مایه زحمت و مئونت تلقی می‌شد روشن است. سخن اخیر فردوسی از جهت نظری با معیارهای عقلانی و نیز موازین جوامع پیشرفته امروز مطابقت دارد، اما جای این سؤال هست که اگر فرضاً به جای پسر فردوسی دخترش مرده ‌بود آیا این گونه به درد و سوز از آن یاد می‌کرد؟ آری، مبالغه در انتساب مترقی‌ترین اندیشه‌های امروز به فردوسی دردی را دوا نمی‌کند و مغایر با شناخت راستین او نیز هست.

درآمدی بر اندیشه و هنر فردوسی - سعید حمیدیان
@shekoftandaraftab

24.04.202522:04

«سعدی و ترجمه فارسی به فارسی»
نوشته‌ی دکتر سعید حمیدیان
سعدی‌شناسی اردیبهشت ۱۳۸۵ دفتر نهم
@shekoftandaraftab

AgADMBQAAtmmWVA

224 kB

24.04.202521:59

خسرو و شیرین بی‌تردید جذاب‌ترین اثر نظامی از لحاظ پرداخت داستانی، توصیف احوال و مناظر و همچنین سنخ پروری است. داستانی تقریباً طولانی، واقع در پهنه‌ای فراخ، طبیعتی دل‌انگیز به خلاف لیلی و مجنون، صحنه‌هایی سرشار از تجمّل و جمال و تنوع و شکوه، قهرمانانی متعدد و از نظر سنخی متفاوت، دو شخص اصلی که هر دو به لحاظ سرشت انسانی دارای غرائز و اغراض و انگیزه‌های طبیعی‌اند ولی هر دو در مقامی قرار دارند که هم محدودیت‌های ناشی از مسئولیت و هم امکانات منبعث از اقتدار سلطنت دارند، توصیف دل‌انگیز راه پرماجرا و حالات پُر زیروبمِ عشق از مرحله مشاهده تصویر و سودای مبتنی بر خیال تا نخستین دیدار و انس یافتن و کوشش‌های مرد جوانسال هوسباز در تصاحب و کامجویی و اعراض‌های دختر عفیف و سرکش و زیرکسار، قهرها وآشتی‌ها، تسليم‌ها و اعتراض‌ها، کشاکش غریب میان التهاب و صبوری و بی‌خویشی و خویشتنداری، تأثیرات مثبت و انگیزشی شیرین بر روی خسرو تا حد ساختن مردی مصمم و سیادت‌جوی از جوانی متلون و بی‌بند و بار و فارغ از مُلک و مصالح آن، وجود رقیبانی در عشق برای خسرو (فرهاد) و شیرین (مریم) و شکر (اسپهانی) و تجسیم و توصیف تفاوت‌ها و فراهم آوردن امکانات سنجش سنخها، آب و تاب‌های وصال، تداوم عشق شورانگیز پس از وصل تا سرحد جانفشانی و ایثار وجود فرزندی پرخاشجوی و پدرکش و.... همه و همه دست به هم داده تا متنوع‌ترین و پراُفت و خیزترین منظومه نظامی پدید آید.

از مقدمه‌ی خسرو و شیرین
به کوشش دکتر سعید حمیدیان
@shekoftandaraftab

24.04.202521:55

اساتید دانشگاه علامه طباطبائی
سیروس شمیسا و سعید حمیدیان
@shekoftandaraftab

24.04.202521:52

فردوسی و شعوبیت

پیداست حماسه سترگ قومی ایرانی بدون وجود اندیشه کم یا پیش شعوبی نمی‌توانست پدید آید، اما باید حدود وابستگی فردوسی را به نهضت شعوبیه تعیین کرد. شادروان استاد جلال‌الدین همایی در ضمن بحث درباره شعوبیت، شاعران منتسب به شعوبیه را بر سه دسته تقسیم کرده‌است: ۱. اهل تسویه، که عرب و عجم را به یک چشم می‌دیدند و هیچ ملّتی را ذاتاً برتر از ملل دیگر نمی‌دانستند. اغلب شعرای اهل حکمت و عرفان از این دسته اند؛ ۲. آنان که سیادت عجم و دیانت عرب را با هم می‌خواهند یعنی نژاد ایرانی را بر عرب برتری می‌دهند اما پیرو دین عرب‌اند؛ ۳. آنان که با همه چیز عرب اعم از سیادت و دیانت او مخالفند. استاد فقید فردوسی را از دسته دوم می‌دانست. نگارنده این سطور با آن که بالمره مخالف با این نظر نیست عقیده دارد که فردوسی در این مورد نیز دچار کشاکش و تعارض درونی است، یعنی روح او عرصه درگیری میان احساسی است که او را به تمایلات دسته دوم نزدیک می‌کند و سعه صدر و خرد و اندیشه حکیمانه‌ای که با مهارزدن بر احساسات سرکش او وی را کم یا بیش به سوی اهل تسویه سوق می‌دهد. خود او به یاد ندارم که صریحاً و از جانب خود سیادت عجم را مطرح کند و آنچه هست از زبان اشخاص شاهنامه گو این که به این طرز بیان غیر مستقیم باید بیشترین اهمیت را داد البته نه بدان گونه که تمامی آنها جزو افکار و عقاید شاعر تلقی شود برای درک تعارضی که گفتیم کافی است مثلاً لحن او را در بیان نامه رستم فرخزاد با آنچه در وصف حالت و هیبت شعبه مغیره سردار عرب و فرستاده سعد، با آن جامه مندرس و ظاهر بشولیده در برابر شکوه و تجمل تو خالی سردار ایرانی بسنجیم. بنده معتقد است آنچه در وصف تدارکات رستم فرخزاد برای پرشکوه نمودند خیمه‌ای که در بیابان عرصه نبرد قرار دارد به قصد زهر چشم گرفتن از اعراب و بی‌اعتنایی شعبه نسبت به آن آمده خالی از طنز نیست، بویژه که سخنان رستم در وصف شکوه و خوبی یزدگرد در همان جا لحنی ابلهانه دارد و پیداست فردوسی تعمدی در بلاهت‌آمیز نشان‌دادن فکر و سخن رستم دارد، آن هم در برابر عربی که سخن و منطقی سخت استوار دارد. در جاهای دیگر نیز وصف سردرگمی‌های یزدگرد و سردارانش و غرورهای تو‌خالی این سرداران و تصمیمات بی‌خردانه آن شاه که حتی محیط و اطرافیان خود را نیز نمی‌شناسد جای تردیدی در این امر باقی نمی‌گذارد که فردوسی در عین اندوه از زوال تمدن و دستگاه شکوهمند پادشاهی ایران با واقعیت‌ها به خوبی آشناست و قبل از اینها نیز چنان که پیشتر اشاره شد مقدمات فروپاشی پادشاهی ساسانی و کاستی‌ها و سستی‌های موجود و تباهی بنیان جامعه عصر ساسانی را به خوبی و البته تا حد مقدور برای عصر فردوسی توصیف کرده بود. به این نمونه‌ها از نامه رستم به سعد وقاص بنگرید و ملاحظه فرمایید که آیا این نگارنده بر خطاست یا خیر؛ او بعد از سخنانی دراز در تحقیر اعراب و در ضمن بیان تجملات بساط یزدگرد حرف‌هایی از این دست می‌زند و گویی نادانسته علت جری شدن اعراب را هم بیان می دارد:

سگ و یوز و بازش ده و دو هزار
که با زنگ زرند و با گوشوار

به سالی همه دشت نیزه وران
نیابند خورد از کران تاکران

که او را بباید به یوز و به سگ
که در دشت نخچیر گیرد به تگ

سگ و یوز او بیشتر زان خورد
که شاه آن به چیزی همی نشمرد

می‌گوید مردم صحرای عربستان در عرض سال قوت لایموت گیر نمی‌آورند زیرا آن جا را برای شکارهای تفریحی و پر تجمل ملوکانه قرق کرده‌اند و در عوض باز و یوز شاه از طعام سالانه اعراب بیشتر می‌خورد و البته این به نظر او چیز حقیری است! آفتاب آمد دلیل آفتاب.

شما را به دیده درون شرم نیست
ز راه خرد مهر و آزرم نیست

بدان چهره و زاد و آن مهر و خوی
چنین تاج و تخت آمدت آرزوی

به لحنی حماقت بار و کودکانه می‌گوید حیفتان نمی‌آید با این شاه زیبا و خوش اخلاق... این مشت نمونه خروار است و از اندیشه ژرف و بیان آگاهانه کسی مایه گرفته که هرگز یک‌سویه نمی‌اندیشد و در مورد سیادت چنین دستگاهی تعصب نمی‌ورزد بلکه دوام آن را ممکن نمی‌داند، اما درد و دریغ هم می‌خورد. آن طوفان تعارض درونی نیز از این‌گونه است. آگاهی منافی با هرگونه تعصبی است و اینچنین درون را زخمگین می‌کند. ضمناً فردوسی نه از شعوبیانی است که تشیع را پوششی ظاهری برای پیشبرد مقاصد خود قرار داده‌اند چه مباهات صریح او به مهر نبی و وصّی نشانی از نادرستی و تقیه و ریا ندارد. همچنین فخر فردوسی نه به شکوه و زرق و برق بی محتوای ساسانیان آخری بلکه به پیشینه تمدن و فرهنگ ایرانی در عصر اساطیری و پهلوانی است.

درآمدی بر اندیشه و هنر فردوسی - سعید حمیدیان
@shekoftandaraftab

24.04.202521:50

زادروز هشتادسالگی استاد گران‌قدرمان
دکتر سعید حمیدیان گرامی باد.

کلیپی که در مراسم یادروز سعدی پخش شد، ادای احترام کوچکی‌ست از سوی دانشجویان زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی به محضر ایشان. با آرزوی طول عمر و تندرستی برای این استاد فرزانه.
@shekoftandaraftab

24.04.202519:01

بوستان: میانگینی موزون در مثنوی‌سرایی
نوشته‌ی دکتر سعید حمیدیان
سعدی‌شناسی اردیبهشت ۱۳۸۹ دفتر سیزدهم
@shekoftandaraftab

24.04.202514:03

«میان ماندن و رفتن»
(بحثی در یک بُن‌مایه در غزل سعدی)
نوشته‌ی دکتر سعید حمیدیان
سعدی‌شناسی اردیبهشت ۱۳۸۷ دفتر یازدهم
@shekoftandaraftab

24.04.202514:01

سفر شرح شوق استاد حمیدیان تا روستایی کوچک در مرزِ استان فارس و بوشهر. نامگذاری کوچه‌ها به نام شفیعی کدکنی و خالقی مطلق و موحد!
@shekoftandaraftab

Всі дописи

Рекламувався17 годин

06.04.202519:11ذوالنون

2.3K

Рекламувався1 день

05.04.202520:33نجیب مایل هروی

1.7K

Детальніше

Рекорди

24.04.202523:59

2.2KПідписників

27.02.202523:59

200Індекс цитування

10.02.202501:03

601Охоплення 1 допису

10.02.202501:03

601Охоп рекл. допису

11.03.202523:59

100.00%ER

10.02.202501:03

32.59%ERR

Розвиток

Детальніше

Підписників

Індекс цитування

Охоплення 1 допису

Охоп рекл. допису

ERR

Детальніше

Популярні публікації شکفتن در آفتاب

Всі дописи

21.04.202521:55

مشتاق و پریشان

شعر: سعدی
آهنگ: علینقی وزیری
تنظیم‌: روح‌الله خالقی
خواننده‌‌‌: غلامحسین بنان
@shekoftandaraftab

16.04.202522:57

مثنوی با شما چه می‌کند؟

باور کنید که مثنوی و خصوصا دیوان شمس در شما یک جوشی رو برمی‌انگیزه، در درون شما یک تحولی رو پدیدار میآورد که دیگه دلتون میخواد از قفس خودتون بگریزید. مهم‌ترین خاصیت این کتاب این‌ست که وقتی شما مثنوی رو میخونید یا کنار یک ولی خدا مینشینید، شما گرم میشوید، قیامت در وجود شما پیدا میشه، معنایی غیر از این نداره. اگر کتابی با شما اینکار رو نکرد ، شما بدونید وقتتون رو حرام کردید، اما وقتی که یه بیت یه کسی، یک بیت از یک دیوانی در شما آتش زد آن‌موقع شما باید بدانید که با یک منبعی، مخزنی از آتش روبرو هستید که می‌تواند جان شما را بسوزاند.

دکتر عبدالکریم سروش
@shekoftandaraftab

03.04.202522:34

گروهی از علما غلو کردند و گفتند: «ترجمه قرآن، قرآن باشد.» و این قول دور است از حقیقت، از بهر آن که نظم قرآن معجر است، و نظم ترجمه قرآن معجز نباشد. و آنچه از جنس معجزات نباشد، قرآن نباشد. و اگر ترجمه قرآن، قرآن بودی، بایستی تا ترجمه شعر نیز شعر بودی به هر عبارت که بودی. و چون این محال بُوَد، آن اولیتر که نباشد.

تاج التراجم فی تفسیر القرآن للاعاجم، جلد اول، ابوالمظفر شاهفوربن طاهر بن محمد اسفراینی، به تصحیح نجیب مایل هروی و علی اکبر الهی خراسانی
@shekoftandaraftab

21.04.202520:48

طنز در پند سعدی
نوشته‌ی دکتر حسین معصومی همدانی
مجله سعدی‌شناسی، پاییز ۱۳۹۹، شماره ۸
@shekoftandaraftab

23.04.202510:24

این محبوبیت سعدی را در اروپا، تنها با نوعی تجانس فکری وی با نبوغ غربی می توان تعبیر کرد، تجانسی که بی شک اصولاً بر اثر سبک زیبا و ظریف و موجز سعدی به وجود آمده است، ما غربیان وقتی آثار شاعران بزرگ ایران را می خوانیم با وجود همه ی نبوغ آنان فکری ناآشنا در آنها می یابیم، در آثار سعدی حتی با خواندن ترجمه ی آنها این تباین از بین می رود؛ با خواندن کتاب های سعدی این پیوستگی دائم و معتدلِ عقل و تخیل، این فلسفه عقل سلیم، و این اخلاق کاملاً عملی که با سبکی بسیار هموار بیان شده است، مشاهده می گردد. ارنست رونان که همیشه بسیار دان بود وقتی میگفت سعدی به واقع یکی از ماست اشتباه نمی‌کرد.

تحقیق درباره‌ی سعدی - هانری ماسه
@shekoftandaraftab

21.04.202522:27

روز اول اردیبهشت به نام شاعرِ شاعران، سعدی است. معمولاً وقتی اساتید فن از سعدی حرف می‌زنند از شعر و هنر او می‌گویند. فوقش گاهی در مورد اطلاعات زندگی او و اینکه از فلان بیت می‌شود فهمید که سعدی چه کار کرده و چند سالش بوده یا نه. اما یک چیز مهم در مورد سعدی که معمولاً یادمان می‌رود، این است که سعدی این اشعار مثل قند خودش را در یکی از سختترین دورا‌نهای حیات ملت ایران سروده است. سعدی در عصر پرآشوب حملۀ مغول زندگی می‌کرد. عصری پر از خشونت. جایی در ابتدای باب پنجم از «بوستان» سعدی دربارۀ یک دوست اصفهانی‌اش می‌گوید که «جنگاور و شوخ و عیار» بوده و «نه در مردی او را نه در مردمی/ دوم در جهان کس شنید آدمی» و خلاصه خیلی کارش درست بوده. سعدی می‌گوید وقتی بعد از یک مدت بیخبری رفیقش را دوباره دیده، دیده تمام موی سرش سفید شده: «چو کوه سفیدش سر از برف موی/ دوان آبش از برفِ پیری به روی». سعدی علت را می‌پرسد و جوان می‌گوید «جنگِ تَتَر» او را به این روز انداخته و بعد سعدی تصویری هولناک از ایلغار مغول‌ها (احتمالاً جنگ رمضان ۶۲۵ در حوالی اصفهان) به دست می‌دهد. منظور اینکه سعدی با چنین وحشت دایمی روزگار می‌گذرانده و احتمالاً بسیاری از سفرهای متعددش برای دور شدن از جنگ بوده. اما چیزی که سعدی در آن زمانۀ عسرت به دست داده، اصلا شباهتی به دورانش ندارد. سعدی کتاب «گلستان» را دقیقاً در سال ۶۵۶ نوشت، همان سالی که بغداد، شهر عاشقی و جوانیِ او به دست مغول سوخت و سعدی معتقد بود که «آسمان را حق بُوَد گر خون بگرید بر زمین». سعدی در چنین حالی، در ستایش عشق و زیبایی و خوبی نوشته است. همان طور که دیگر شاعر بزرگ ما، حافظ هم درست همزمان با وقتی که تیمور داشت از سرهای کشتگان مناره می‌ساخت، آن غزلیات شاهکار را سرود. در روزهای سخت، پیش می‌آید که به سعدی و حافظ هم فکر کنم. به آن ذهن‌های روشنی که در سخت‌ترین لحظات هم باور داشتند که «زندگی زیباست».

احسان رضایی
@shekoftandaraftab

Переслав з:

ذوالنون

04.04.202518:17

هو

قرآن عظيم است
و عظيم را جای عظيم بايد تا فرود آيد
و تو بس تنگ‌دلی.

عین‌القضات همدانی
نامه ها ، به‌نقل از خاصیت آینگی ص۴۳
@zonnoun

21.04.202506:38

قبر شیخ سعدی و دروازهٔ کازران

گویند قبر شیخ سعدی در مکانی واقع است که چون برابر او روی دروازهٔ کازران پیداست. دراین اوقات شخصی از امراء زند که در شیراز مقام داشت روزی به تفرّج بر سر قبر شیخ آمد، بر میان قبر شیخ بنشست و پائی بر سر پا افکند متوجّه دیدن کازران بود در این اثناء گفت: کلّیّات شیخ را بیاورید تا تفأّل حال خود کنم چون گشود این شعر بر آمد:

گر بر سر کير ما نشینی
دروازهٔ کازران ببینی

بی اختیار آن شخص از روی قبر برخاسته به زیر آمد به گوشه ای خَجِل نشسته.

خزائن - ملّا احمد نراقی
به تصحیح حسن حسن زادهٔ آملی
@shekoftandaraftab

03.04.202522:33

برخاستن موسیقی قرآن در شعر فارسی

تقریباً یقین دارم که دلیلِ اصلی نیامیختنِ شاهکارهای شعر عرب با آیات قرآنی، همین است که وزن عروضی و موسیقیِ خاص آن، در تعارض با ترتیل قرآنی قرار می‌گیرد و این در زبانِ عربی بسیار محسوس است و به اصطلاح توی ذوق می‌زند اما در زبان فارسی و شعر فارسی غیابِ ترتیل قرآنی آشکار نمی‌شود. به همین دلیل شاعران فارسی زبان از همان عهد محمد بن وصیف سیستانی که گفت:

«لِمَنِ المُلْک» بخواندی تو امیرا به یقین
با «قلیل الفئه» کِت داد وران لشکر کام

تا سنایی که گفت:

ای منزّه ذاتِ تو «عمّا یقولُ الظالمون»
گفت علمت جمله را «ما لم یکونوا یعلمون»

تا صفی‌علی‌شاه که در ستایش امام علی بن ابیطالب گفت:

به منکر و مکذّبش هر دو تن
قیل ادخلا النار مع الداخلین

تا مهدی اخوان ثالث که گفت:

کسی کاو در آید به دین خدا
بوَد یاورش کردگار قدیر

به روزِ جزا هم بوَد بی‌حساب
فَسوفَ یُحاسَب حساباً یسیر

همه آیات قرآنی را وارد شعر خود کرده‌اند و مسألهٔ غیاب ترتیل قرآنی را عیب نشمرده‌اند. بسیاری از شاهکارهای شعر فارسیِ امثال سنایی و عطار و مولانا و سعدی و حافظ و دیگر بزرگان آمیخته به اجزایی از آیات قرآن کریم است و خوانندهٔ فارسی زبان از آنها لذت هنری و موسیقیایی می‌بَرَد بی‌آنکه حساسیتی از خود نسبت به غیاب ترتیل قرآنی نشان دهد.

زبان شعر در نثر صوفیه - محمدرضا شفیعی کدکنی
@shekoftandaraftab

19.04.202500:31

25.04.202511:49

«سعدی هم عاشق هم عارف»
سخنرانی دکتر سعید حمیدیان
دانشگاه علامه طباطبایی - ۱۴۰۴
@shekoftandaraftab

23.04.202512:15

ساز و آواز

شعر: سعدی
تار: عبدالحسین برازنده
آواز: اسماعیل ادیب خوانساری
@shekoftandaraftab

24.04.202522:04

«سعدی و ترجمه فارسی به فارسی»
نوشته‌ی دکتر سعید حمیدیان
سعدی‌شناسی اردیبهشت ۱۳۸۵ دفتر نهم
@shekoftandaraftab

AgADMBQAAtmmWVA

224 kB

24.04.202513:41

«غزل سعدی عارفانه یا عاشقانه؟»
نوشته‌ی دکتر سعید حمیدیان
کتاب ماه ادبیات و فلسفه شهریور ۱۳۸۳
@shekoftandaraftab

10.04.202516:35

بررسی آثار و اندیشه‌های ابوعلی مسکویه
سخنرانی علیرضا ذکاوتی قراگزلو
از سلسله نشست‌های مرکز پژوهشی میراث مکتوب
@shekoftandaraftab

Історія змін каналу

Увійдіть, щоб розблокувати більше функціональності.