Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

Переглянути

Николаевский Ванёк

Переглянути

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Переглянути

Труха⚡️Україна

Переглянути

Николаевский Ванёк

Переглянути

لوح

گشتی در یادداشت های دکتر کامران شریفی

Рейтинг TGlist

ТипПублічний

Верифікація

Не верифікований

Довіреність

Не надійний

Розташування

МоваІнша

Дата створення каналуЖовт 22, 2019

Додано до TGlist

Бер 25, 2025

Я власник каналу

Історія змін

Прикріплена група

کانال بحث لوح

170

Статистика Телеграм-каналу لوح

Детальніше

Підписників

1 143

24 год.

10.1%Тиждень

50.4%Місяць

90.8%

Індекс цитування

0

Згадок1Репостів на каналах0Згадок на каналах1

Середнє охоплення 1 допису

238

12 год.810%24 год.2380%48 год.390

45.9%

Залученість (ER)

4.2%

Репостів0Коментарів0Реакцій10

Залученість за охопленням (ERR)

0%

24 год.0%Тиждень

6.92%Місяць0%

Охоплення 1 рекл. допису

238

1 год.6025.21%1 – 4 год.218.82%4 - 24 год.00%

Детальніше

Під'єднайте нашого бота до каналу і дізнайтеся стать аудиторії цього каналу.

Всього дописів за 24 години

0

Динаміка

Останні публікації в групі "لوح"

Всі дописи

18.04.202509:05

کوری آموزشی و پژوهشی ۳۸: تغییری اساسی در کمین موجودی به نام هیئت علمی با هوش مصنوعی، و با یادی از دکتر رامپور صدر نبوی

بخش پیشین ۳۷

"لوح‎بان" پس از نوروز امسال تغییر اساسی در شیوۀ تدریس خود داد. سالهاست که تمامی دروس خود را مبتنی بر کتاب و نه جزوه، تدریس می‎کند، و به غیر از یک درس، ارزیابی را به صورت "کتاب و کامپیوتر باز" نه امتحان سنتی تدریس انجام می‎دهد. از ارزیابی مبتنی بر حافظه که مبتلا به مصادره به مطلوب و چرخۀ باطل است، و نیز میان‌ترمهای لعنتی متنفر بوده امتحانات جامع را مخل برای روند آموزش و سلامت عقلی و جسمی دانشجویان می‎داند و هیچ نفعی در کارآیی حرفه‎ای دانش‎آموختگان در آن نمی‎بیند؛ نشان به آن نشان که احتمالاً در سال ۸۲ وقتی که دانشکدۀ دامپزشکی فردوسی مشهد با تقلیدی غلط از دانشکدۀ دامپزشکی دانشگاه تهران که آن هم به تقلید ناشیانه از اشتباه دانشکده‎های پزشکی، امتحان تهوع‎آور جامع پیش درمانگاهی را برگزار کرد، نامه‎ای به معاون آموزشی نوشته این شیوه را با تخت پروکروست مقایسه نمود. مگر مرض داریم که این همه دانشجویان را با روشی آزار می‎دهیم که هیچگاه کارآیی آن را ارزیابی نکرده‎ایم؟ مثل تمامی مقالات، کتاب و توصیه‎های "لوح‎بان" به این هشدار هم توجهی نشد.

هنوز برای قضاوت زود است. "لوح‎بان" از دانشجویان خواست هوش مصنوعی را احضار کنند. در این جلسه به جای تدریس فقط سئوال کرد و از دانشجویان خواست که پاسخ‎ها را خود بیابند. پس از آن کلیپ‎ها و اسلایدهای برآمده از تجربیات، مکاشفات و تجربیات شخصی را به آنها نشان داد. گستاخی خطرناکی است اگر درسی را برای تدریس به استادی واگذار کنیم که هیچ تجربۀ ملموسی از محتوای آن نداشته باشد.

به گمان "لوح‎بان" اینک اصل کار از تدریس سنتی مطالب تئوری، به توانایی خلق پرسشهای درست، بازیابی درست اطلاعات و توانایی تشخیص درستی اطلاعات و تفکیک آن از مهملات معطوف خواهد شد. به این ترتیب، نقش استاد از متکلم وحده به تسهیلگر روند آموزشی تغییر خواهد یافت؛ به نحوی که خود نیز به نوعی، همکلاسِ دانشجویانش خواهد شد. تغییرات گسترده‎ای در راه است.

سالها بود که یک خاطره در ذهن "لوح‎بان" مانده بود که پیش از پرداختن به آن باید به طور خلاصه شرایط مکانی و زمانی اوایل دهۀ هفتاد توصیف شود. دوران دولت سازندگی بود و هنوز یکی دو سالی مانده بود که یکی از به یادماندنی‎ترین تورم‎های کشور که مو به تن همه سیخ کرد، برسیم. به گمانم سال ۷۴ بود که درعرض یک هفته قیمت دلار از ۳۰۰ به ۷۰۰ تومان جهید؛ به قول شیرازیها، هنوز نرفته بودیم میمن، که بگوییم وای بر من.

وارد شدن ایالات متحدۀ آمریکا در اواخر جنگ به منازعۀ بین ایران و عراق، در ایران دیوار بی اعتمادی بلندی برپا کرد. در این جو بی‎اعتمادی، مرحوم دکتر سعید رجائی خراسانی جسارت بزرگی به خرج داد و بر اهمیت برقراری رابطه با این کشور در آن زمانِ نازمان تاکید کرد و به حیات سیاسی خود پایان داد. از بابت تورم، شرایط اقتصادی و دوراهی رابطه یا برقراری وضعیت نه جنگ و نه صلح مثل بازی مار و پله دوباره به خانه‎های ابتدایی صفحۀ بازی غلتیده‎ایم.

با این توصیف باید به این خاطره اشاره کرد که روزی بنیانگذار و سرپرست وقت دانشکدۀ دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد، احتمالأ سال ۷۱ به دانشکده آمد و گفت یکی از اعضای هیئت علمی دانشکدۀ ادبیات در سخنرانی‌اش گفته (با اشاره به دنیای غرب): ما با دشمنی روبرو هستیم که روی تک تک ویژگیهای انسانی مطالعه و در آنها غور کرده است.

بر نگارنده معلوم نیست که آیا این سخنرانی برای ایشان پیآمدی داشته یا خیر، به ویژه که برخلاف دانشگاه‎های دیگر در ایران، نسبتاً تا حدی جو دانشگاه فردوسی مشهد مبتنی بر مدارا و تساهل، به غیر از دوران کوتاه مدیریت پیشین دانشگاه، بوده است. دکتر رامپور صدر نبوی سخنران این جلسه بود. در تماسی تلفنی کلامی بسیار دلنشین داشتند. اصل سخنرانی را تایید کرده اما جزئیات و حتی سال سخنرانی را به یاد نمی‎آوردند. بر حاضران در آن جلسه است که با ثبت شنیده‎ها، بخشی از تاریخ شفاهی دانشگاه فردوسی مشهد، شهر مشهد و خراسان را زنده نگه دارند؛ ضرورت دارد تا دیر نشده از ایشان تقدیر و شاید هم دلجویی شود.

روشن بینی ایشان در مورد غور در تک تک مختصات انسانی، در هوش مصنوعی و دورنمای تحققِ زودتر از موعدِ پیش بینی حیات مبتنی بر سیلیکون متبلور شده است.

اینک شرایط همانند اواخر قرن ۱۹ در وضعیتِ shituation است که با موتورهای چهارزمانه و به صورت نمادین، با پرواز برادران رایت به طور موقت برای فقط چند دهه به situation تبدیل شد. هوش مصنوعی موتور چهار زمانۀ این دوران است. به زودی تاریخِ شغل عضو هیئت علمی، در هیئت فعلی منقضی می‎شود؛ اگر نتوانیم در تبدیل Shituation به situation مشارکت کنیم.

ادامه: بخش ۳۹

کامران شریفی
دانشکدۀ دامپزشکی
دانشگاه فردوسی مشهد
۱۴۰۴/۰۱/۲۹
https://t.me/ksharifiRRB

04.04.202519:57

پیشنهادی نو برای شیوۀ راه‌اندازی دانشکدۀ هنرهای زیبا در دانشگاه فردوسی مشهد

با سلام
به باور من رشته‌های حوزه معماری و هنر ویژگیهایی دارند که آن را از دیگر رشته‌های دانشگاهی متفاوت می‌کند. بر این اساس به نظر می‌رسد توجه به چند موضوع به پیشبرد ایده شکل‌گیری دانشکده هنرهای زیبای مشهد کمک خواهد کرد:

۱- با توجه به ویژگی‌های ذاتی این رشته، می‌طلبد که به جای بخش دولتی، بخش خصوصی وارد عرصه شود.

۲- حضور افراد صاحب نام در حوزه هنر در جمع موسسین این موسسه به موفقیت آن کمک شایانی خواهد کرد.

۳- پا پیش گذاشتن دانشگاهیان علاقه‌مند به تحقق این هدف، به عنوان یک جامعه منسجم در این حوزه، می‌تواند این فرایند را سرعت ببخشد.
بر این اساس پیشنهاد میکنم، جمعی از علاقه‌مندان دانشگاهی کمیته‌ای را تشکیل دهند و با دعوت از افراد اثرگذار فرهنگی و هنری، برای تشکیل هیات موسس، قدمهای اولیه برای تحقق این آرزو را بردارند. این افراد ضرورتا در ادامه تیم را همراهی نخواهند کرد و می‌توانند کار را به هیات موسس واگذار کنند.

با احترام
دکتر حمیدرضا پوررضا،
عضو هیات علمی دانشکده مهندسی
دانشگاه فردوسی مشهد
۱۴۰۴/۰۱/۱۵
https://t.me/ksharifiRRB

04.04.202516:04

مکان پیشنهادی برای احداث دانشکدۀ هنرهای زیبا در شهر و دانشگاه فردوسی مشهد

سلام بر دکتر شریفی عزیز
سال نو بر شما و خانواده محترم مبارک باشد.
خیلی ممنون بابت متنی که به اشتراک گذاشتید. به نظر بنده اگر قرار بر تاسیس دانشکده هنرهای زیبا است، بهترین جا در پردیس دانشگاه فردوسی، ساختمانی نزدیک به بلوار وکیل آباد، در همان شش هکتاری که نزدیک بود به شهرداری واگذار شود🤔، می‌باشد. مقتضی است برای آن آمفی تئاتر‌های سرپوشیده و روباز ساخته شده تمهیداتی اندیشیده شود تا عموم مردم بتوانند، در مناسبت‌ها و برنامه‌هایی که اجرا می‌شود، از آنها استفاده کنند.

اگر قرار بر تاسیس دانشکدۀ هنرهای زیبا (Fine Arts) باشد، جنب آرامگاه فردوسی نیز جای مناسبی به نظر می‌رسد.

با احترام
ارادتمند شما

دکتر محمد فارسی
هیئت علمی گروه بیوتکنولوژی و اصلاح نباتات
دانشکده کشاورزی
دانشگاه فردوسی مشهد
۱۴۰۴/۰۱/۱۵
https://t.me/ksharifiRRB

04.04.202510:36

کوری آموزشی و پژوهشی ۳۷: دروغی که بیش از هر راستی شایستۀ تحقق است-دانشکدۀ هنرهای زیبا

ادامه از اینجا و نیز بخش٣٦

دروغ سیزده "لوح" (قبلی) به صورت یک سنت در آمده است، تعدادی از دانشجویان پیشین که اینک همکار نگارنده هستند، گاهی پیشدستی کرده می‎پرسند: دروغ امسال چیه؟

از نظر شفیعی کدکنی، هنر مجموعه‎ای از "تخیل و "رمز"ها است که خود را در گونه مجموعه‎ای از صورت‎های جمال شناسانه و به عنوان نظامی از نشانه‎ها (sign systems) عرضه می‎کند. وی تصوف را نیز رویکردی هنری بە مذهب می‎داند. آیا بدون هنر به چیزی به عنوان انسانیت، قائل هستید؟

یکی از ویژگیهای موجودی به نام انسان این است که نمی‎خواهد همان چیزی بماند که اینک هست. این خصلت سرک کشیدن و کنجکاوی بی‎وقفه، پای اجداد ما را از افریقا بیرون کشیده به بالای کوه‎ها، تا قطب‎ها و فعلا تا ماه کشانده است. بخش مهمی از این مجاهدت بی‎پایان در قالب هنر جلوه‌گر شدە که تاریخ هنر، خود داستان بلندی دارد.

طبیب فقرا گمان می‌کرد با طرح تحول سلامت و اختصاص حقوق چشمگیر به پزشکان می‌تواند آنها را به روستاهای دورافتاده بکشاند. تصور کنید متخصص جوانی را که به رغم درآمد مکفی به شهری رفته که در اصل یک گرۀ کوچک بر جاده‎ای بی‌انتها در بیابانهای تفتیدۀ کشور است. اگر نتواند برای اوقات فراغت و تنهایی خود سازی بنوازد، یا نقاشی‌ای بکشد، یا با هنرهای دیگر نتواند علاوه بر تعالی خود، به لحاظ فرهنگی با مردمِ محل خدمت خود وارد تعامل شود، چگونه دوام بیاورد؟ به فرض دوام خودش، خانواده‎اش چگونه دوام بیاورند؟ حتی دانشجویان مناطق دورافتاده نیز در تلاشند که به سرزمین پدری برنگردند، همانها که فرض بر این است که باید بیابانهای کشور را آباد کنند.

دست کم برای اشتغال به حرفۀ دامپزشکی در عرصۀ حیوانات مزرعه، به میزان قابل توجهی باید پیه رفتن به نقاط دورافتاده و شهرهای کوچک را به تن مالید. هنرهای زیبا برای همۀ رشته‎ها از جمله دامپزشکی بسیار ضروری است، در حالی که احتمالاً پیش فرض این است که قاعدتاً نباید با دامپزشکی ارتباطی داشته باشد. برای توفیق در حرفۀ دامپزشکی باید نگاه هنری نیز به علم، علاوه بر اشراف بر آخرین یافته‌ها و روندهای رشته داشت. جالب آن که حتی حیوانات نیز در حد خود در مواجهه با هنر واکنش نشان داده به وجد می‎آیند.

جامعۀ دامپزشکی ایالات متحده در ۱۹۳۱، برنامۀ آموزشی حرفۀ دامپزشکی را بازنگری و بر «نیاز به آموزش عمومی فراگیر با تأکید بر ایجاد مهارت در ارتباطات گفتاری و نوشتاری و درکی یکپارچه و منسجم از جهان، مردم و فرهنگ‎های آنان» تاکید کرد؛ این یک روشن‌بینی ستودنی برای چنین رشته‌ای در آن چارچوب زمانی است. در آن بازنگری از خدمات آن دسته از اعضای هيئت علمی که کوله‌باری از سال‎ها مطالعه و سیر و سلوک در تجربیات خود را بر دوش می‎کشیدند، قدردانی شد. بدون‌شک، آن‌ها نقش انکارناپذیری در آموختن دانش حرفه‎ا‎ی و همچنین دادنِ آگاهی از جهان پیرامون به دانشجویان داشتند. پس از یک سده، در روزگار حاضر می‎بینیم که اعضای هيئت علمی تمامی رشته‎ها همچنان در بند ادامۀ شیوۀ نظام آموزشی پرتنش، توان‌فرسا، غیر‎منعطف و ماهیتاً علمیِ فعلی که خود نیز دست‌پرورده آن‌اند، اسیرند. امروزه اعضای هیئت علمی علاوه بر توان تدریس و پژوهشی، باید از تجربۀ جامع در کار عملی و احاطۀ عمیق و وسیع بر فعالیت حرفه‎ا‎ی، فرهنگی و اجتماعی در سطح ملی و بین‎المللی برخوردار باشند که البته یک ویژگی نادر در بین آن‌هاست. در حالی که باید بیش و پیش از هر چیزی، "آموزش فراگیر" محور آموزش باشد (صص ۸-۱۴ این کتاب).

یک تعریف از آموزش فراگیر، «برخورداری از معرفت لازم در فهم وقایع روزمرّه و اتفاقات جهان، روابط بین مردم و اندرکنش (تعامل) بین جوامع و فرهنگ‎ها و توانایی کاربرد آن معرفت» است؛ بخش مهمی از القای آن در دانشجویان، برعهدۀ هنرهای زیبا به عنوان دانش پایه و راهی برای بلوغِ سواد است.

در مورد هنرهای زیبا، کار به منازعۀ خرده فرهنگ‌ها کشیده است. در اپرای خوابگرد در پاییز ۱۴۰۲ در مشهد، ارکستر فلک زده را با تخته نئوپان، ناشیانه مثلاً از انظار پنهان کرده بودند. در دانشگاه تهران، در دانشگاه شیراز و اخیرا در دانشگاه فردوسی مشهد مهارت دانشجویان در تئاتر واقعاً تحسین برانگیز بوده است.

هنرهای زیبا راهی برای پاسخ به نیاز حس تعالی، استغنا و استعلای روح و روان است. هنرهای زیبا در کنار ادبیات، الهیات، معماری، فلسفه و علوم انسانی بخشی و بُعدی مهم از ملاط اجتماعی و پایۀ انسانیت است.

مفهومی به نام شهر، باید هنرهای زیبا هم داشته باشد. برای تاسیس دانشکده هنرهای زیبا و گسترش ابعاد مختلف هنرهای زیبا در سطح اجتماع و هم در دل دانشگاه در راه تحقق این فکر، حتی اگر دروغ سیزده باشد، شایسته است همه تلاش کنیم.

ادامه در بخش ۳۸

کامران شریفی
دانشکدۀ دامپزشکی
دانشگاه فردوسی مشهد
۱۴۰۴/۱/۱۵
https://t.me/ksharifiRRB

Переслав з:

🥀 یک حرف از هزاران

03.04.202522:17

🔹یک دروغ سیزده که ای‌کاش راست بود!

دیروز یادداشتی را دوست و همکار عزیزم دکتر شریفی در کانال «لوح» منتشر کرد که من و احتمالاً بسیاری از خوانندگانش با ناباوری آن را راست پنداشتیم. آدم وقتی از یک آدم راستگو دروغی را هم بشنود باور می‌کند. البته او این دروغِ دلپذیر را بسیار استادانه نوشته بود، تحلیلی هنرشناسانه در استقبال از تأسیس دانشگاه هنرهای زیبا در مشهد.

بنابراین بلافاصله تصمیم گرفتم آن را در «یک حرف از هزاران» بازنشر دهم. بنا به عرف معهودِ خویش، ابتدا اصل خبر را در گوگل جستجو کردم تا یادداشت ایشان را با استناد به آن منتشر کنم. در اینجا بود که معلوم شد خبری که او یادداشت زیبایش را براساس آن نوشته، دروغ سیزده بوده است.

این دروغ اما چنان زیباست که من همچنان دلم می‌خواهد آن را بازنشر دهم و آرزو کنم روزی فرا برسد که تحقق پیدا کند.

#ثنایی_نژاد
🆔 @Yek_Harf_Az_Hezaran

01.04.202520:39

برآورده شدنِ یک رویای سی و سه ساله: تاسیس دانشگاه هنرهای زیبا در مشهد

دانشگاه‎های مستقر در خراسان بزرگ وظیفه و نقش بی بدیلی برای حفاظت از حوزۀ فرهنگی ایران دارند. بار سنگینی که در خراسان بزرگ مشتمل بر کشورهای افغانستان، ازبکستان، ترکمنستان، تاجیکستان و حتی کشورهایی مثل قزاقستان و قرقیزستان وجود دارد از عهدۀ یک دانشکده خارج است و بنا بر این درست است که دانشگاه فردوسی مشهد از همۀ دانشگاه‎ها مستعدتر و تواناتر در تاسیس دانشکدۀ هنرهای زیبا است، اما گسترۀ فرهنگی این منطقه غنی‎تر از آن است که بتوان با یک دانشکده از پس آن برآمد و ضرورتاً کاری چند دانشکده‌ای، چند دانشگاهی و حتی چند کشوری است.

https://t.me/salehnikbakht/13446

نوروز را دیدید که چه گستره‎ای را فروزان کرد؟ مشعل‎های فروزان از کردستان عراق، ترکیه و سوریه تا دیگر بخش‌ها در قفقاز، ایران، پاکستان و افغانستان، شمال‌غربی چین و آسیای میانه به تنهایی برای تاسیس دانشگاه هنرهای زیبا دلیلی کافی است. معلوم نیست که سلطان عثمانی شیفتۀ نوروز است یا از وسعت آن هراسان شده که در برابر آن، آن هم در ترکیه‎ای که در قرن بیستم تا یکی دو دهه پیش میانه‎ای با نوروز نداشته، چنین علاقه نشان داده است. یا این که دنبالِ بهره‌برداری از میراث مشترک کهن برای تثبیت فاشیسم فرامرزی است؟ بنابراین، دانشگاه هنرهای زیبا برای حفاظت و شکوفایی میراث مشترک ضروری است تا همه، حتی ایشان به راحتی بر این خوان فرهنگی با احترام بنشینند و از دست درازیِ سیاست به گنجینۀ مشترک جهانی، از جمله نوروز، ممانعت شود.

بانو سیما بینا با گردآوری ملودیهای موسیقی‌های نواحی و نیز کتاب لالایی‌های ایران یک تنه نشان داد که چه گنجینۀ عظیمی از بابت موسیقایی و هنری وجود دارد. این گنجینه را باید ثبت و منتشر کرد؛ پیش از این که در تندباد فضای مجازی به فراموشی سپرده شود.

رقص کردهای خراسان از یک قَرصه تا دوازده قَرصه چنان گسترش یافته که به میراث مشترک همگانی در خراسان تبدیل شده تقریباً منطقه‌ای در خراسان نیست که این رقص در آنجا رواج نداشته باشد یا با آن آشنا نباشند. برای ثبت جهانی آن باید تلاش کرد.

میراث مرحوم عثمان محمدپرست نباید در سینۀ وی در خاک بمیرد. وی معتقد بود: "خاستگاه دوتار، شهرهای خواف، تایباد و تربت جام است که بیشتر به آهنگ‌های فارسی و محلی می‌پردازند و بعد از آن هم در قوچان، شیروان و بجنورد "دوتار" رایج است که با آن آهنگ‌های کردی و ترکی می‌زدند، از آنجا هم به ترکمن‌ها در گنبد کاووس رسید که با دوتار، آهنگ‌های ترکمنی می‌نواختند." این دانشگاه هنرهای زیبا است که باید یادگارِ این عثمان خوافی را به میراثِ آن عثمان دیگر، عثمان هورامی پیوند بزند.

با معماری‌های زیبا در خراسان، گنجینۀ بزرگ و ارزشمندی که در موزه‌های آستان قدس رضوی وجود دارد، جای چنین دانشگاهی خالی است و اگر بود، آیا آن قدرناشیانه و به راحتی می‌شد بازار قدیمیِ چند صد سالۀ اطراف حرم امام رضا (ع) را ذبح کرد؟

با این اشتیاق و ولعی که نسل جوان برای موسیقی، نقاشی، نوازندگی، خطاطی، برگزاری تئاتر، و کنسرت‌های بزرگی همانند کنسرت‎های آندره ریو نشان می‌دهد، باید پشتوانۀ آموزشی و پژوهشی فراهم کرد. آثار بتهوون و چایکوفسکی، اشتراوس، پاواروتی، بوچلی و ... میراث بشری بوده باید حفظ شده لازم است که نواخته شوند، از روی آنها تئاتر و فیلم تدوین، و به فستیوالهای جهانی عرضه شود. دانشگاه هنرهای زیبا در شرق کشور کار بزرگی برای حفظ میراث بشری و شکوفایی آن دارد. حتی شهرداری مشهد هم متوجه این خلاء شده امسال اِلِمان‎های نوروزی مشهد را بر اساس سازهای موسیقی، خیلی زیبا و استادانه طراحی کرده است؛ این سازمان بهتر از همه متوجه این شده است که با معرفتی زیباشناختی، باید شهری دلپذیر، زندگی‌پذیر و زیبا ساخت. شهر به عنوان موجودی زنده، بدون معیارهای زیباشناختی، بدون تلفیق معماری هنری مدرن و سنتی، بدون یک نقشۀ فیزیکی شهری چشم نواز، و یک فضای فرهنگی دلپذیر (تئاتر، سینما، کنسرت، ورزش، کتابخانه و بسیاری از ویژگیهای یک شهر متاورسی) ممکن است از یک جنگلِ انبوهِ پر از حیوانات وحشی برای انسان تهی‎تر از الزامات زیستی باشد. بدون دانشگاه هنرهای زیبا، داشتن شهری متاورسی ممکن نیست.

از هنردوستانی که بر اهمیت تاسیس دانشگاه هنرهای زیبا درشهر مشهد تاکید دارند، خواهشمند است با نگاهی تخصصی، بهترین مکانی را که به نظرشان می‌رسد، برای تاسیس دانشگاهی که قرار است روح و روان انسانها را صیقل و جلا داده میراث مشترک بشری در این نقطۀ ارجمند از جهان را حفظ کرده گسترش دهد، به اطلاع "لوح‎بان" برسانند.

تبریک صمیمانۀ "لوح" به مناسبتِ تاسیس دانشگاه هنرهای زیبا نثار شما هنردوستانِ بافرهنگ باد؛ آرزویی ۳۳ ساله که می‌رود محقق شود.

کامران شریفی
دانشکدۀ دامپزشکی
دانشگاه فردوسی مشهد
1st April 2025
https://t.me/ksharifiRRB

27.03.202518:22

دومین هدیه نوروزی به لوح: شعر عقاب از پرویز ناتل خانلری

شعر عقاب در ١٣٢١ در مجله مهر منتشر و به صادق هدایت پیشکش شد. دانشنامه ایرانیکا عقاب را سرشناس‌ترین شعر فارسی قرن بیستم، و شفیعی کدکنی آن را در مایه‌های سنتی شاید موفق‌ترین شعر از ۱۳۲۰ به بعد دانسته است. وی در مبارزه با بیسوادی توانست نظریۀ خود را به مرحلۀ اجرا (سپاه دانش و سازمان پیکار با بیسوادی) برساند.

شعر آن قدر جذبه داشت که دو تن از شاعران برجسته کرد (هەژار و سواره) آن را به کردی با برد اجتماعی زیاد ترجمه کردند. دست کم دو ترجمه آذری از آن وجود دارد. مرحوم جلال ملکشاه شاعر کرد سنندجی آن را در قالب شعر نیمایی (۱۳۵۴) بازسروده است.

برخی این شعر را ملهم از دختر سروان اثر الکساندر پوشکین دانسته‌اند؛ خانلری در اواخر عمر و پوشکین در اوج جوانی سرنوشتی تراژیک داشتند.

شعر عقاب خانلری را با صدای قدرتمند٬ وسیع٬ پراحساس و محکم خانم شیما طبسی، دانشجوی سال آخر دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد بشنوید. با گوش دادن به صدای ایشان٬ قطعاْ موافق خواهید بود که خواندن شعر عقاب در قالب شعر نیمایی اثر جلال ملکشاه را نیز باید اجرا نمایند.
https://t.me/ksharifiRRB

22.03.202516:56

هدیۀ نوروزی به کانال لوح با شعری از سید علی صالحی

"

ماَوای ما گلبرگ کوچکی ست، بازمانده از باغی دور

با هزار زمستان دیوانه‌اش در پی

و سهم ستاره از آفتاب، تنها تبسم پنهانی‌ست

که در انعکاس تکلم شب جاری‌ست.

خدایا از آن پرنده ی کوچک سبز اگر خبر داری،

بهار امسال را پر از سلام و ترانه کن.
"

با صدای هنرمند خوش الحان، خانم شبنم مدیر، دانشجوی سال پنجم دانشکدۀ دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد ، که دکلمۀ ایشان از شعر سید علی صالحی، که خود را همچون شیرکو بی‌کس، فرزند زاگرس می‌داند، پهلو به پهلوی دکلمۀ مرحوم خسرو شکیبایی از این شاعر نامدار می‌زند.

شاهد تولد یک هنرمند خوش صدا باشید.

نوروزتان پیروز
۱۴۰۴/۰۲/۰۲
https://t.me/ksharifiRRB

Переслав з:

آب...🌊

21.03.202504:19

🌷 معرفی زیبای نوروز از سوی یونسکو

کانال آب
@water_bio

20.03.202516:21

چه متنی بهتر از این برای تبریک سال نو؟
https://t.me/anarchonomy/14743

Переслав з:

دغدغه‌های محیط زیستی و دانشگاهی - حسین آخانی

20.03.202507:42

عیدانه ای برای سوشیان و آرتین عزیز
حسین آخانی
دفتر سال ۱۴۰۳ به پایان رسید. می دانم کمتر ایرانی از اتفاقات این سال رضایت داشته باشد‌. افت شدید شاخص های اقتصادی و تشدید بحرانهای محیط زیستی و از همه مهمتر تشدید بحران سیاسی و احتمال وقوع جنگ همه ما ایرانی ها را بشدت نگران کرده است. نمی توانم ترس خود را از آینده و سال آینده پنهان نکنم.
با همه مشغله هایی که داشتم روز آخر سال به اتفاق عباس محمدی به یاسوج رفتیم تا سری به دو‌کودکی بزنم که بعد از حمله سگ های ولگرد دچار فلج مغزی شده و در بستر رنج می کشند‌. این دو‌کودک نه در اثر حمله موشکهای اسرائیلی، نه در اثر باتوم های ماموران دولتی، نه در اثر تصادف رانندگی، نه در اثر کتک پدر یا مادر، نه در اثر بیماری سرطان، نه در اثر بیماری ژنتیکی بلکه در اثر حملات سگ های ولگردی برای نفس کشیدن تقلا می کنند که عده ای نا آگاه وجود پر شمار آنها را در کوی و برزن برابر حقوق حیوانات می دانند.
نمی خواهم روز اول عید شما را با غم انگیزترین دیدار زندگی خود پر اشک کنم. نمی خواهم شما را شریک اشکهای پدر و‌مادر شروشیان یادگارپور کنم. نمی خواهم روایتگر عمق رنج مادری باشم که در نبود پدر برای ماندن فرزند دلبند ۱۰ ساله اش می جنگد. نمی خواهم جزئیات سخت اقتصادی این دو خانواده را برایتان بنویسم‌.
وقتی شب گذشته در مسیر بازگشت بودم، وقتی بعد از ۲۰ ساعت رانندگی از دل کوههای زاگرس باز می گشتم، در ساعات اولیه صبح با همه اشکهایی که ریخته بودم به یکباره حس قشنگی تمام وجود مرا فرا گرفت. فکر می کردم چقدر من انسان خوشبختی هستم که توانستم شب عید در کنار دو فرشته بال شکسته و خانواده شان باشم.
اگر در این سالها از صاحب این صفحه چیزی یاد گرفته اید، اگر به این معلم دانشگاه اعتماد دارید، بزرگترین شاد باش به من شریک‌شدن در این جشن کوچک سال نو است. چقدر زیباست که در کنار هفت سین تان، سین هشتم "سوشیان" ۴ ساله را نیز اضافه کنید.
در این روزهای آخر سال ۱۴۰۳ و شروع ۱۴۰۴ می توانید با پرداخت مبلغی اندک به حساب پدر سوشیان یادگارپور و آرتین غلامی کمک کنید سهمی در کاهش آلام این خانواده داشته باشید. هر کسی را هم می شناسید تشویق به این همراهی کنید. در ضمن کسانی که در یاسوج امکان وکالت برای این دو خانواده را دارند با من حتما تماس بگیرند‌.
سال نوی شما عزیزان مبارک باد.
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

شماره کارت ۵۸۹۴۶۳۱۱۸۲۸۱۲۰۳۲
به نام امید یادگار پور
و شماره کارت ۶۰۳۷۷۰۱۳۲۲۴۷۲۶۴۵
به نام آرتین غلامی

#حسین_آخانی
https://www.ddinstagram.com/reel/DHaZ7D_iPTy/?igsh=d25teWI0ZHY0YzJv

Всі дописи

Рекламувався6 годин

03.04.202503:33🥀 یک حرف از هزاران

2.7K

Детальніше

Рекорди

20.04.202523:59

1.1KПідписників

27.03.202523:59

100Індекс цитування

06.04.202510:21

238Охоплення 1 допису

06.04.202510:21

238Охоп рекл. допису

04.04.202523:59

12.35%ER

06.04.202510:21

20.97%ERR

Розвиток

Детальніше

Підписників

Індекс цитування

Охоплення 1 допису

Охоп рекл. допису

ERR

Детальніше

لوح