جامعه‌شناسانِ ایرانی
15.02.202517:08
🎧 درس‌های تجمع ۲۵ بهمن، علی افشاری - شنبه ۲۷ بهمن ۱۴۰۳
🎥 ویدئو
🎥 ویدئو
Кайра бөлүшүлгөн:
جمهوری ایرانی
15.02.202512:45
🔴 علی افشاری، عضو هیات سیاسی-اجرایی همبستگی جمهوری خواهان ایران در مصاحبه با تلویزیون ایران اینترنشنال
⚫ بررسی شباهت‌ها و تمایزها میان اعتراضات شب گذشته کوی دانشگاه با اعتراضات کوی دانشگاه در سال ۷۸، معرفی «لباس‌شخصی‌ها» به عنوان گماشتگان اصلی خامنه‌ای برای سرکوب، تبیین ویژگی‌های جنبش دانشجویی با محوریتِ اعتراضِ آن به ساخت قدرت مطلقه
◾دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به زورگیری منجر به قتل امیرمحمد خالقی، دانشجوی این دانشگاه، با وجود حضور نیروهای امنیتی اقدام به برگزاری تجمع و «بست‌نشینی» در حیاط کوی دانشگاه تهران کردند.
جمهوری ایرانی در WhatsApp
@IranianRepublic
⚫ بررسی شباهت‌ها و تمایزها میان اعتراضات شب گذشته کوی دانشگاه با اعتراضات کوی دانشگاه در سال ۷۸، معرفی «لباس‌شخصی‌ها» به عنوان گماشتگان اصلی خامنه‌ای برای سرکوب، تبیین ویژگی‌های جنبش دانشجویی با محوریتِ اعتراضِ آن به ساخت قدرت مطلقه
◾دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به زورگیری منجر به قتل امیرمحمد خالقی، دانشجوی این دانشگاه، با وجود حضور نیروهای امنیتی اقدام به برگزاری تجمع و «بست‌نشینی» در حیاط کوی دانشگاه تهران کردند.
جمهوری ایرانی در WhatsApp
@IranianRepublic
Кайра бөлүшүлгөн:
نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی)
15.02.202508:16
کشورهای عرب به دنبال حذف حماس
کشورهای عرب به تدریج از طرح جایگزین خود برای نوارغزه در تقابل با طرح ترامپ پرده برمی‌دارند.
احمد ابوالغیظ دبیرکل اتحادیۀ عرب در همین رابطه گفته است: «اگر به نفع فلسطینیان است که حماس کنار برود، پس باید کنار برود.»
انور قرقاش مشاور حاکم امارات متحدۀ عربی هم با اعلام حمایت از موضع ابوالغیظ تأکید کرده است: «تصمیمات حماس منجر به جنگی شد که غزه را ویران کرد و بافت انسانی و اجتماعی آن را از هم گسست.»
ظاهراً کشورهای عربی و در رأس آنان مصر و اردن و عربستان برای منصرف کردن ترامپ از کوچ دادن مردم نوار غزه و سلطۀ آمریکا بر آن، در صدد ارائۀ طرحی مبنی بر پایان هر نوع کنترل حماس بر این منطقه هستند تا بلکه ترامپ از "خر شیطان" پیاده شود!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
کشورهای عرب به تدریج از طرح جایگزین خود برای نوارغزه در تقابل با طرح ترامپ پرده برمی‌دارند.
احمد ابوالغیظ دبیرکل اتحادیۀ عرب در همین رابطه گفته است: «اگر به نفع فلسطینیان است که حماس کنار برود، پس باید کنار برود.»
انور قرقاش مشاور حاکم امارات متحدۀ عربی هم با اعلام حمایت از موضع ابوالغیظ تأکید کرده است: «تصمیمات حماس منجر به جنگی شد که غزه را ویران کرد و بافت انسانی و اجتماعی آن را از هم گسست.»
ظاهراً کشورهای عربی و در رأس آنان مصر و اردن و عربستان برای منصرف کردن ترامپ از کوچ دادن مردم نوار غزه و سلطۀ آمریکا بر آن، در صدد ارائۀ طرحی مبنی بر پایان هر نوع کنترل حماس بر این منطقه هستند تا بلکه ترامپ از "خر شیطان" پیاده شود!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
Кайра бөлүшүлгөн:
حسن معین - خودشناسی
14.02.202515:33
📣 سرعت اینترنت پایین است و چندین شهروند بازداشت شده‌اند!
در شب‌های گذشته اعتراضات پراکنده خیابانی علیه حکومت ایران و آیت‌الله خامنه‌ای در این شهر انجام شد.
به گفته منابع آگاه چند شهروند از جمله جابر فروغی، کامران بوذری، پوریا براتی، عاطفه طاهرنیا، حسین پریسایی و امیرحسین جعفری در این شهر بازداشت شده‌اند.
در شب‌های گذشته اعتراضات پراکنده خیابانی علیه حکومت ایران و آیت‌الله خامنه‌ای در این شهر انجام شد.
به گفته منابع آگاه چند شهروند از جمله جابر فروغی، کامران بوذری، پوریا براتی، عاطفه طاهرنیا، حسین پریسایی و امیرحسین جعفری در این شهر بازداشت شده‌اند.
Кайра бөлүшүлгөн:حسن معین - خودشناسی
14.02.202508:03
👀حفظ سرمایه گران‌سنگ
✍️عباس عبدی - ۲۵ بهمن ۱۴۰۳
🔘سیاستمداران و صاحبان قدرت و دارای جایگاه، به طور معمول هر روز رفتارهایی کرده یا سخنانی گفته یا مواضعی می‌گیرند که هدف نهایی آنها کسب رضایت و توافق و حمایت مردم است. البته و به طور قطع همه مردم نگاه و برداشت یکسانی از عمل آنان نخواهند داشت و گوناگون داوری می‌کنند. ولی سیاستمدار دوست دارد که تعداد موافقان اکثریت باشند، در غیر این صورت نتیجه آن رفتار یا سیاست حداقل از نظر مردم منفی است و به تضعیف جایگاه سیاستمدار منجر خواهد شد.
🔘نکته دیگر این است که رفتارها همیشه واجد یک معنی معین نیستند. برای مثال لبخند زدن به دیگری نشانه احترام و صمیمیت است، ولی در جلسه ختم، لبخند زدن به صاحب عزا معنای متفاوتی دارد و نشانه فقدان هم‌دردی است. کسانی که به سیاستمداران مشاوره می‌دهند باید به این ظرایف در فهم و بازتاب سخن و لحن و رفتار وی توجه کنند.
🔘پرسش این است که آنان با همه مردم تماس ندارند تا نظراتشان را بپرسند، به علاوه انجام این کار ممکن هم نیست، پس درک سیاستمدار از آثار گفتار و رفتار خودش چگونه خواهد بود؟ آیا محدود می‌شود به اظهار نظر افرادی که در اطراف وی هستند یا به او دسترسی دارند؟ این حالت منجر به نتیجه مطلوبی نمی‌شود و حتی موجب انحراف در فهم سیاستمدار از اثرگذاری رفتار خودش می‌شود.
🔘چرا؟ نمونه جالب آن را در خاطرات آقای هاشمی رفسنجانی می‌بینیم. تقریباً همه کسانی که نزد ایشان می‌رفتند از سیاست‌ها و مواضع وی ابراز رضایت کرده و آن را بسیار خوب می‌دانستند و نه تنها نظر خود را بلکه نظر قاطبه مردم را همسو با آن مواضع و گفتارها معرفی می‌کردند و حتی یک گام پیش می‌گذاشتند و به نقد یا بدگویی از سیاستمداران دیگر مشغول می‌شدند بلکه ارادت خود را بیشتر ثابت کنند.
🔘اگر مقامات دیگر هم خاطرات خود را بنویسند، خواهیم دید که عین همین رفتار را با آنان می‌کردند و ضمن تعریف از آنان، دیگران از جمله آقای هاشمی را نقد و تخطئه می‌کردند. این وضعیت در ضرب‌المثل نوکر بادنجان نبودن سرآشپز نادر شاه خیلی شهره است که به جای گفتن حقیقت، مطابق میل نادر نظر می‌داد.
🔘اتفاقاً در اطراف سیاستمداران افراد با صلاحیتی هم هستند که می‌توانند حقیقت را بگویند، ولی در بهترین حالت سکوت می‌کنند و خلاف واقع نمی‌گویند. آنان که خلاف نظر سیاستمدار حرف بزنند پس از مدتی حذف می‌شوند. تأیید رفتارهای صاحبان قدرت از سوی اطرافیان یک الگوی شناخته شده جهانی است، که راه‌حل شخصی آن سعه صدر و دریادلی سیاستمدار است که می‌تواند اطرافیانی را انتخاب کند که خیر او را بخواهند و از نقد نهراسند و سیاستمدار نیز نقد علیه خود را (هر چند نادرست بداند) مفید به حال خود بداند.
🔘البته اطرافیان در تایید سیاستمدار توجیهاتی هم دارند، از جمله اینکه توی دل او را نباید خالی کرد و... . اگر سیاستمدار این راه‌حل را نپذیرد چاره چیست؟
🔘آزادی نقد از رسانه و دسترسی به اطلاعات و تولید آزادانه نظرات مردم، راه حل واقعی است. بدون امکان نقد رفتارهای مسئولین در فضای عمومی و نیز بدون نظرسنجی از مردم و انتشار نتایج آن در جامعه، امکان رسیدن به فهم درست از بازخوردهای رفتارهای سیاستمداران وجود ندارد. جز این هر چه هست گمان و خیال است.
🔘اگر این شرایط فراهم نباشد، پس از مدتی مرتکب اقداماتی می‌شوند که به جای افزایش سرمایه اجتماعی و محبوبیت، منجر به کاهش سرمایه اجتماعی می‌شود و نتیجه آن زیان محض است. سرمایه اجتماعی خیلی باارزش و گران‌قیمت است. نباید آن را از دست داد. حفظ آن مستلزم تحقق شرایط پیش‌گفته است.
🔘هر سیاست‌مداری در مصرف کردن این سرمایه باید خیلی خسیس باشد و تنها در جایی آن را خرج کند که آورده‌ای جدی داشته باشد. بسیاری از گفتارها، رفتارها، مثل تیری است که از چله رها می‌شود و دیگر اختیار آن در دست تیرانداز نیست. باید پیش از رها کردن تیر اطمینان کافی از تیراندازی داشت. هم از جهت انتخاب هدف و هم از جهت اصابت به آن هدف.
🔘سیاستمدار باید توجه کند که هدف او از یک رفتار هر چه باشد، برداشت جامعه از آن مهمتر است. شاید شما برای ابزار صمیمیت لبخند بزنید، ولی غالبا یا بخشی از مخاطبان آن را در موقعیت کنونی به منزله بی‌توجهی به مسایل اصلی کشور و مردم برداشت می‌کنند.
🔘شخصاً نظر موافق یا مخالف با بسیاری از رفتارهای آقای رییس‌جمهور ندارم، ولی به نظرم اگر از این زاویه به رفتارهای ایشان نگاه کنیم، شاید بد نباشد که یک ارزیابی دقیق از مترو سوار شدن خود بویژه در شرایط کنونی به دست آورده و منتشر کنند، و اجازه ندهند که چون سیاستمداران دیگر ارزیابی رفتارها و گفتارهای خود را فقط اطرافیان ارایه دهند.
✍️عباس عبدی - ۲۵ بهمن ۱۴۰۳
🔘سیاستمداران و صاحبان قدرت و دارای جایگاه، به طور معمول هر روز رفتارهایی کرده یا سخنانی گفته یا مواضعی می‌گیرند که هدف نهایی آنها کسب رضایت و توافق و حمایت مردم است. البته و به طور قطع همه مردم نگاه و برداشت یکسانی از عمل آنان نخواهند داشت و گوناگون داوری می‌کنند. ولی سیاستمدار دوست دارد که تعداد موافقان اکثریت باشند، در غیر این صورت نتیجه آن رفتار یا سیاست حداقل از نظر مردم منفی است و به تضعیف جایگاه سیاستمدار منجر خواهد شد.
🔘نکته دیگر این است که رفتارها همیشه واجد یک معنی معین نیستند. برای مثال لبخند زدن به دیگری نشانه احترام و صمیمیت است، ولی در جلسه ختم، لبخند زدن به صاحب عزا معنای متفاوتی دارد و نشانه فقدان هم‌دردی است. کسانی که به سیاستمداران مشاوره می‌دهند باید به این ظرایف در فهم و بازتاب سخن و لحن و رفتار وی توجه کنند.
🔘پرسش این است که آنان با همه مردم تماس ندارند تا نظراتشان را بپرسند، به علاوه انجام این کار ممکن هم نیست، پس درک سیاستمدار از آثار گفتار و رفتار خودش چگونه خواهد بود؟ آیا محدود می‌شود به اظهار نظر افرادی که در اطراف وی هستند یا به او دسترسی دارند؟ این حالت منجر به نتیجه مطلوبی نمی‌شود و حتی موجب انحراف در فهم سیاستمدار از اثرگذاری رفتار خودش می‌شود.
🔘چرا؟ نمونه جالب آن را در خاطرات آقای هاشمی رفسنجانی می‌بینیم. تقریباً همه کسانی که نزد ایشان می‌رفتند از سیاست‌ها و مواضع وی ابراز رضایت کرده و آن را بسیار خوب می‌دانستند و نه تنها نظر خود را بلکه نظر قاطبه مردم را همسو با آن مواضع و گفتارها معرفی می‌کردند و حتی یک گام پیش می‌گذاشتند و به نقد یا بدگویی از سیاستمداران دیگر مشغول می‌شدند بلکه ارادت خود را بیشتر ثابت کنند.
🔘اگر مقامات دیگر هم خاطرات خود را بنویسند، خواهیم دید که عین همین رفتار را با آنان می‌کردند و ضمن تعریف از آنان، دیگران از جمله آقای هاشمی را نقد و تخطئه می‌کردند. این وضعیت در ضرب‌المثل نوکر بادنجان نبودن سرآشپز نادر شاه خیلی شهره است که به جای گفتن حقیقت، مطابق میل نادر نظر می‌داد.
🔘اتفاقاً در اطراف سیاستمداران افراد با صلاحیتی هم هستند که می‌توانند حقیقت را بگویند، ولی در بهترین حالت سکوت می‌کنند و خلاف واقع نمی‌گویند. آنان که خلاف نظر سیاستمدار حرف بزنند پس از مدتی حذف می‌شوند. تأیید رفتارهای صاحبان قدرت از سوی اطرافیان یک الگوی شناخته شده جهانی است، که راه‌حل شخصی آن سعه صدر و دریادلی سیاستمدار است که می‌تواند اطرافیانی را انتخاب کند که خیر او را بخواهند و از نقد نهراسند و سیاستمدار نیز نقد علیه خود را (هر چند نادرست بداند) مفید به حال خود بداند.
🔘البته اطرافیان در تایید سیاستمدار توجیهاتی هم دارند، از جمله اینکه توی دل او را نباید خالی کرد و... . اگر سیاستمدار این راه‌حل را نپذیرد چاره چیست؟
🔘آزادی نقد از رسانه و دسترسی به اطلاعات و تولید آزادانه نظرات مردم، راه حل واقعی است. بدون امکان نقد رفتارهای مسئولین در فضای عمومی و نیز بدون نظرسنجی از مردم و انتشار نتایج آن در جامعه، امکان رسیدن به فهم درست از بازخوردهای رفتارهای سیاستمداران وجود ندارد. جز این هر چه هست گمان و خیال است.
🔘اگر این شرایط فراهم نباشد، پس از مدتی مرتکب اقداماتی می‌شوند که به جای افزایش سرمایه اجتماعی و محبوبیت، منجر به کاهش سرمایه اجتماعی می‌شود و نتیجه آن زیان محض است. سرمایه اجتماعی خیلی باارزش و گران‌قیمت است. نباید آن را از دست داد. حفظ آن مستلزم تحقق شرایط پیش‌گفته است.
🔘هر سیاست‌مداری در مصرف کردن این سرمایه باید خیلی خسیس باشد و تنها در جایی آن را خرج کند که آورده‌ای جدی داشته باشد. بسیاری از گفتارها، رفتارها، مثل تیری است که از چله رها می‌شود و دیگر اختیار آن در دست تیرانداز نیست. باید پیش از رها کردن تیر اطمینان کافی از تیراندازی داشت. هم از جهت انتخاب هدف و هم از جهت اصابت به آن هدف.
🔘سیاستمدار باید توجه کند که هدف او از یک رفتار هر چه باشد، برداشت جامعه از آن مهمتر است. شاید شما برای ابزار صمیمیت لبخند بزنید، ولی غالبا یا بخشی از مخاطبان آن را در موقعیت کنونی به منزله بی‌توجهی به مسایل اصلی کشور و مردم برداشت می‌کنند.
🔘شخصاً نظر موافق یا مخالف با بسیاری از رفتارهای آقای رییس‌جمهور ندارم، ولی به نظرم اگر از این زاویه به رفتارهای ایشان نگاه کنیم، شاید بد نباشد که یک ارزیابی دقیق از مترو سوار شدن خود بویژه در شرایط کنونی به دست آورده و منتشر کنند، و اجازه ندهند که چون سیاستمداران دیگر ارزیابی رفتارها و گفتارهای خود را فقط اطرافیان ارایه دهند.
Кайра бөлүшүлгөн:
غزل‌سرای معین
12.02.202511:16
خبر به دورترین نقطه جهان برسد
نخواست او به من خسته ـ بی‌گمان ـ برسد
شکنجه بیشتر از این؟ که پیش چشم خودت
کسی که سهم تو باشد، به دیگران برسد
چه می‌کنی، اگر او را که خواستی یک‌عمر
به‌راحتی کسی از راه ناگهان برسد
رها کنی، برود، از دلت جدا باشد
به آنکه دوست تَرَش داشته، به آن برسد
رها کنی، بروند و دو تا پرنده شوند
خبر به دورترین نقطه جهان برسد
گلایه‌ای نکنی، بغض خویش را بخوری
که هق‌هق تو مبادا به گوششان برسد
خدا کند که... نه! نفرین نمی‌کنم، نکند
به او، که عاشق او بوده‌ام، زیان برسد
خدا کند فقط این عشق از سرم برود
خدا کند که فقط زود آن زمان برسد
#نجمه‌زارع
نخواست او به من خسته ـ بی‌گمان ـ برسد
شکنجه بیشتر از این؟ که پیش چشم خودت
کسی که سهم تو باشد، به دیگران برسد
چه می‌کنی، اگر او را که خواستی یک‌عمر
به‌راحتی کسی از راه ناگهان برسد
رها کنی، برود، از دلت جدا باشد
به آنکه دوست تَرَش داشته، به آن برسد
رها کنی، بروند و دو تا پرنده شوند
خبر به دورترین نقطه جهان برسد
گلایه‌ای نکنی، بغض خویش را بخوری
که هق‌هق تو مبادا به گوششان برسد
خدا کند که... نه! نفرین نمی‌کنم، نکند
به او، که عاشق او بوده‌ام، زیان برسد
خدا کند فقط این عشق از سرم برود
خدا کند که فقط زود آن زمان برسد
#نجمه‌زارع
Кайра бөлүшүлгөн:
BBCPersian
15.02.202515:23
این ویدیو تازه منتشر شده است و در آن گروهی که هویتشان مشخص نیست، با زنی با پوشش اختیاری برای تحمیل حجاب برخورد می‌کنند.
از مکالمات ابتدای ویدیو اینطور می‌توان فهمید که ماموران لباس شخصی قصد دارند این زن را به دلیل پوشش اختیاری‌اش بازداشت کنند. سال و زمان ویدیو دقیق مشخص نیست، اما مربوط به فصل گرم سال است. بی‌بی‌سی فارسی مکان آن را تقاطع خیابان انقلاب و ولیعصر، روبروی تئاتر شهر تایید می‌کند.
با توجه به زاویه دوربین و نزدیکی آن به ماموران، این احتمال وجود دارد که یکی از ماموران این ویدیو را ضبط کرده باشد. دلیل انتشار آن الان مشخص نیست.
در ویدیو شنیده می‌شود که زن به کسانی که او را محاصره کرده‌اند می‌گوید «اگر می‌خواهید مرا بازداشت کنید و کیف مرا بگردید، باید حکمتان را نشان بدهید.»
او خطاب به جمعیت ناظر می‌گوید: «به چی نگاه می‌کنید؟ یک مهسای دیگر؟»
تاکنون درباره این ویدیو خبری منتشر نشده است.
@BBCPersian
از مکالمات ابتدای ویدیو اینطور می‌توان فهمید که ماموران لباس شخصی قصد دارند این زن را به دلیل پوشش اختیاری‌اش بازداشت کنند. سال و زمان ویدیو دقیق مشخص نیست، اما مربوط به فصل گرم سال است. بی‌بی‌سی فارسی مکان آن را تقاطع خیابان انقلاب و ولیعصر، روبروی تئاتر شهر تایید می‌کند.
با توجه به زاویه دوربین و نزدیکی آن به ماموران، این احتمال وجود دارد که یکی از ماموران این ویدیو را ضبط کرده باشد. دلیل انتشار آن الان مشخص نیست.
در ویدیو شنیده می‌شود که زن به کسانی که او را محاصره کرده‌اند می‌گوید «اگر می‌خواهید مرا بازداشت کنید و کیف مرا بگردید، باید حکمتان را نشان بدهید.»
او خطاب به جمعیت ناظر می‌گوید: «به چی نگاه می‌کنید؟ یک مهسای دیگر؟»
تاکنون درباره این ویدیو خبری منتشر نشده است.
@BBCPersian
15.02.202512:42
خیال دور دموکراسی
فاطمه موسوی ویایه- بهمن ۱۴۰۳
صد و یک سال پیش،۲۲ بهمن ۱۳۰۲، رضاخان پس از سفر به ترکیه به صرافت افتاد برای پایان دادن به سلطنت قاجار، نظام جمهوری تاسیس کند، چند نماینده مجلس پنجم شورای ملی پا پیش گذاشتند و ایده‌اش را در قالب طرحی سه ماده‌ای به این مجلس ارائه کردند، ماده اول؛ تبدیل رژیم مشروطیت به جمهوریت. طرح با مخالفت نمایندگان ملی‌گرا از جمله مدرس روبرو شد و به محاق رفت. دو سال بعد رضاخان، در مجلس وقت لایحه تغییر نظام سلطنت را به تصویب رساند و رضاشاه شد.
۲۵ تیر ۱۳۳۲، با شکست کودتای اول و فرار محمدرضا پهلوی، حسین فاطمی، وزیر امور خارجه مصدق در روزنامه باختر پیشنهاد الغای سلطنت و تاسیس جمهوری را ارائه کرد. مصدق با این پیشنهاد موافق نبود و فرصتی برای بحث و گفتگو فراهم نشد. سه روز بعد دولت مصدق سرنگون شد و چند ماه بعد فاطمی را اعدام کردند.
۲۲ بهمن ۱۳۵۷، بعد از چندین ماه تظاهرات خیابانی و اعتصاب، با بی‌طرفی ارتش و تاسیس دولت انقلابی، انقلابیون الغای سلطنت را اعلام کردند. پنجاه و پنج سال از فکر جمهوری گذشته بود و سرانجام ملت خواهان جمهوری بودند. چند هفته بعد پای صندوق رای رفتند و در فقدان هیچ گزینه دیگری به جمهوری اسلامی، آری گفتند.
۲۵ بهمن ۱۴۰۳ نظام جمهوری اسلامی به بن‌بست رسیده، جانبازان و جبهه‌رفتگان و انقلابیون سابق در اعتراض به ۱۴ سال حصر غیرقانونی آخرین نخست‌وزیر جمهوری اسلامی به خیابان آمده‌اند و بازداشت می‌شوند. این فقط یکی از بی‌شمار تجمعات اعتراضی این روزهاست. کشور گرفتار تورم، بیکاری، فقر و بحران‌های متعدد ورشکسته شده و تمام منابع به مصرف رسیده است.
حالا عده‌ایی برای روزهای خوش گذشته افسوس می‌خورند و آرزوی بازگشت سلطنت را دارند، عده‌ای دیگر می‌گویند نشاندن ولایت مطلقه فقیه به جای سلطنت مشروطه‌ای که مطلقه شده بود، خطا بود. عده‌ای دیگر نگران حمله خارجی یا جنگ داخلی دور خود می‌چرخند. اکثریت اما نمی‌دانند چه می‌خواهند و نگران می‌پرسند اگر اینها نباشند چه کسانی خواهند بود.
صد و یک‌سال از طرح ایده جمهوری گذشته است و هنوز مردم ایران، ضرورت استقرار دموکراسی را به رسمیت نمی‌شناسند. می‌گویند نمی‌شود، ما برایش آماده نیستیم. مگر این دموکراسی چیست؟
دموکراسی نیازمند تفکیک قوای حاکمیت و مراجعه به آرای عمومی برای انتخاب حاکمان است اما دموکراسی فقط آن نیست که بتوان با رأی مردم کسی را به مقامی منصوب کرد، بلکه دموکراسی آن است که بشود آن کس که در مسند قدرت است را با رأی مردم عزل کرد. دموکراسی، متضمن برابری افراد جامعه و تبعیت حاکم از ملت است، هیچ حاکم نباید اختیار بیابد اراده‌اش را بر ملت تحمیل کند. هیچ‌کس با هیچ معیاری نباید اختیاراتی بر ملت بیابد که بعدتر نتوان جز به جنگ و جبر از او پس گرفت. قدرت باید محدود، موقت، قابل نظارت و قابل استرداد باشد.
دموکراسی لزوماً به شایسته‌سالاری منجر نمی‌شود ولی هر چهار سال یک‌بار ملت فرصت می‌یابند که مدیران جدیدی را انتخاب کنند، تا در شیوه حکمرانی تجدیدنظر کنند. چرا برای چنین چیزی آماده نیستیم؟ چرا از تجربه بشری استفاده نمی‌کنیم و به جای ساختار سیاسی دموکراتیک که به آرامی و با آزمون و خطا کارها را پیش می‌برد همچنان آرزومند ناجی، پدر مقتدر و فرمانروای عادل هستیم که ما را هدایت کند؟
@womensocialproblemsofIran
فاطمه موسوی ویایه- بهمن ۱۴۰۳
صد و یک سال پیش،۲۲ بهمن ۱۳۰۲، رضاخان پس از سفر به ترکیه به صرافت افتاد برای پایان دادن به سلطنت قاجار، نظام جمهوری تاسیس کند، چند نماینده مجلس پنجم شورای ملی پا پیش گذاشتند و ایده‌اش را در قالب طرحی سه ماده‌ای به این مجلس ارائه کردند، ماده اول؛ تبدیل رژیم مشروطیت به جمهوریت. طرح با مخالفت نمایندگان ملی‌گرا از جمله مدرس روبرو شد و به محاق رفت. دو سال بعد رضاخان، در مجلس وقت لایحه تغییر نظام سلطنت را به تصویب رساند و رضاشاه شد.
۲۵ تیر ۱۳۳۲، با شکست کودتای اول و فرار محمدرضا پهلوی، حسین فاطمی، وزیر امور خارجه مصدق در روزنامه باختر پیشنهاد الغای سلطنت و تاسیس جمهوری را ارائه کرد. مصدق با این پیشنهاد موافق نبود و فرصتی برای بحث و گفتگو فراهم نشد. سه روز بعد دولت مصدق سرنگون شد و چند ماه بعد فاطمی را اعدام کردند.
۲۲ بهمن ۱۳۵۷، بعد از چندین ماه تظاهرات خیابانی و اعتصاب، با بی‌طرفی ارتش و تاسیس دولت انقلابی، انقلابیون الغای سلطنت را اعلام کردند. پنجاه و پنج سال از فکر جمهوری گذشته بود و سرانجام ملت خواهان جمهوری بودند. چند هفته بعد پای صندوق رای رفتند و در فقدان هیچ گزینه دیگری به جمهوری اسلامی، آری گفتند.
۲۵ بهمن ۱۴۰۳ نظام جمهوری اسلامی به بن‌بست رسیده، جانبازان و جبهه‌رفتگان و انقلابیون سابق در اعتراض به ۱۴ سال حصر غیرقانونی آخرین نخست‌وزیر جمهوری اسلامی به خیابان آمده‌اند و بازداشت می‌شوند. این فقط یکی از بی‌شمار تجمعات اعتراضی این روزهاست. کشور گرفتار تورم، بیکاری، فقر و بحران‌های متعدد ورشکسته شده و تمام منابع به مصرف رسیده است.
حالا عده‌ایی برای روزهای خوش گذشته افسوس می‌خورند و آرزوی بازگشت سلطنت را دارند، عده‌ای دیگر می‌گویند نشاندن ولایت مطلقه فقیه به جای سلطنت مشروطه‌ای که مطلقه شده بود، خطا بود. عده‌ای دیگر نگران حمله خارجی یا جنگ داخلی دور خود می‌چرخند. اکثریت اما نمی‌دانند چه می‌خواهند و نگران می‌پرسند اگر اینها نباشند چه کسانی خواهند بود.
صد و یک‌سال از طرح ایده جمهوری گذشته است و هنوز مردم ایران، ضرورت استقرار دموکراسی را به رسمیت نمی‌شناسند. می‌گویند نمی‌شود، ما برایش آماده نیستیم. مگر این دموکراسی چیست؟
دموکراسی نیازمند تفکیک قوای حاکمیت و مراجعه به آرای عمومی برای انتخاب حاکمان است اما دموکراسی فقط آن نیست که بتوان با رأی مردم کسی را به مقامی منصوب کرد، بلکه دموکراسی آن است که بشود آن کس که در مسند قدرت است را با رأی مردم عزل کرد. دموکراسی، متضمن برابری افراد جامعه و تبعیت حاکم از ملت است، هیچ حاکم نباید اختیار بیابد اراده‌اش را بر ملت تحمیل کند. هیچ‌کس با هیچ معیاری نباید اختیاراتی بر ملت بیابد که بعدتر نتوان جز به جنگ و جبر از او پس گرفت. قدرت باید محدود، موقت، قابل نظارت و قابل استرداد باشد.
دموکراسی لزوماً به شایسته‌سالاری منجر نمی‌شود ولی هر چهار سال یک‌بار ملت فرصت می‌یابند که مدیران جدیدی را انتخاب کنند، تا در شیوه حکمرانی تجدیدنظر کنند. چرا برای چنین چیزی آماده نیستیم؟ چرا از تجربه بشری استفاده نمی‌کنیم و به جای ساختار سیاسی دموکراتیک که به آرامی و با آزمون و خطا کارها را پیش می‌برد همچنان آرزومند ناجی، پدر مقتدر و فرمانروای عادل هستیم که ما را هدایت کند؟
@womensocialproblemsofIran
Кайра бөлүшүлгөн:حسن معین - خودشناسی
14.02.202522:05
📣 مسالمت‌جویانِ خشونت‌پرهیز! بی الم و کوتل و بدونِ حیدر حیدر گویی از راه می‌رسند. لطفا باور کنید. انقلابیونِ بسیجی و مومنِ رزمنده‌ی سابق، پیشتازانِ جنبش‌های مدنی‌ی خشونت‌پرهیز شده‌اند؟ جل الخالق!
Кайра бөлүшүлгөн:BBCPersian
14.02.202515:25
🔻گزارش‌ها حاکی است گروهی از دانشجویان جمعه (۲۶ بهمن) در محوطه دانشگاه تهران تجمع اعتراضی برپا کردند.
آنها به قتل امیرمحمد خالقی دانشجوی این دانشگاه و عدم تامین امنیت در محوطه میان دانشگاه و ورودی کوی دانشگاه تهران اعتراض کردند.
ویدوهای دیگری هم از اعتراضات در ورودی کوی دانشگاه تهران منتشر شده است.
امیرمحمد خالقی، دانشجوی ۱۹ ساله رشته مدیریت کسب‌وکار چهارشنبه (۲۴ بهمن) توسط «زورگیرها» چاقو خورد و یک روز بعد در بیمارستان شریعتی کشته شد.
پلیس می‌گوید: «سارقان هنگام ربودن كوله‌پشتی این دانشجو، با چاقو به او حمله کرده و به مجارى تنفسى او ضربه زدند.»
دانشجویان خوابگاهی در شبکه‌های اجتماعی می‌گویند که بارها نسبت به نبود امنیت در این محدوده ابراز نگرانی کرده بودند. آنها به عدم اقدام مسئولان دانشگاه و نهادهای انتظامی اعتراض دارند.
@BBCPersian
آنها به قتل امیرمحمد خالقی دانشجوی این دانشگاه و عدم تامین امنیت در محوطه میان دانشگاه و ورودی کوی دانشگاه تهران اعتراض کردند.
ویدوهای دیگری هم از اعتراضات در ورودی کوی دانشگاه تهران منتشر شده است.
امیرمحمد خالقی، دانشجوی ۱۹ ساله رشته مدیریت کسب‌وکار چهارشنبه (۲۴ بهمن) توسط «زورگیرها» چاقو خورد و یک روز بعد در بیمارستان شریعتی کشته شد.
پلیس می‌گوید: «سارقان هنگام ربودن كوله‌پشتی این دانشجو، با چاقو به او حمله کرده و به مجارى تنفسى او ضربه زدند.»
دانشجویان خوابگاهی در شبکه‌های اجتماعی می‌گویند که بارها نسبت به نبود امنیت در این محدوده ابراز نگرانی کرده بودند. آنها به عدم اقدام مسئولان دانشگاه و نهادهای انتظامی اعتراض دارند.
@BBCPersian
13.02.202521:19
بازگشت به کانون
یا چگونه از دور باطل سلطنت‌طلبی خارج شویم
زمانی که در توصیف تجمع اعتراضی امروز با خواست اولیۀ رفع حصر رهبران جنبش سبز، از بازگشت مرجعیت مبارزه به داخل کشور می‌گویم - با احترام به چهره‌های مبارز اپوزیسیون و کسانی چون دکتر اسماعیلیون که هزینه‌های سنگینی پرداخته‌اند - مشخصاً به رشد حباب‌وار رضا پهلوی نزد عوام توجه دارم که تحت تأثیر رسانه‌هایی چون من‌وتو و ایران‌اینترنشنال، عکس شاه را در ماهواره دیده‌اند و منتظر ظهور منجی‌ای هستند که هرگز قصد آمدن ندارد.
در عین حال، به‌نظر من عنصر وزن سیاسی بالایی ندارد و این حباب باز هم خواهد ترکید. بر همین اساس، معتقدم که شواهد موجود از نگرانی حاکمیت از پهلوی و پهلوی‌خواهان حکایت نمی‌کند؛ چرا که خیالشان راحت است که مثل هر بار، پهلوی کاری نمی‌کند، در نتیجه، انرژی یک نسل تخلیه می‌شود و به افسردگی می‌افتد.
زیرا این نخستین بار نیست که رضا پهلوی موج سیاسی تحت لوای مشروطه‌خواهی و سلطنت‌طلبی را ناکام و عقیم می‌گذارد:
موج اول بلافاصله پس از سقوط رژیم شاه آغاز شد؛ با خروج مخفیانۀ دکتر شاهپور بختیار از ایران و اولین تظاهرات در لندن. اما محمدرضا در دوران آوارگی در کشورهای مختلف که به شرط عدم فعالیت سیاسی بود، کاری جز نوشتن کتاب «پاسخ به تاریخ» نکرد. فرزندش هم پس از ادای سوگند پادشاهی، هیچ‌کاری صورت نداد و لیدرهای مخالف مشروطه‌خواه که مستقل از خانوادۀ سلطنت کار خود را پیش می‌بردند، نیز ناکام ماندند و دیر یا زود کنار رفتند یا کنار کشیدند. (دکتر علی امینی خیلی زود فوت کرد و دکتر شاهپور بختیار هم سرخورده شد.)
موج دوم، پس از فروپاشی شوروی و تثبیت سیاسی در ایران دهۀ هفتاد بود که با فعالیت برخی چهره‌های اپوزیسیون، از جمله برخی چپ‌گرایان سابق و سرخورده، حول شعار مشروطه‌خواهی داریوش همایون ادامه یافت، اما با ظهور اصلاحات، کانون فعالیت به داخل منتقل شد. (برخی چپ‌های ایرانی مقیم آلمان با برگزاری کنفرانس برلین تلاش کردند دولت‌ها و احزاب اروپایی را با جنبش اصلاحات در ایران آشنا سازند، اما با دخالت جناح محافظه‌کار رادیکال جمهوری اسلامی و برخی عوامل تندروی ایرانی و بیگانه این کنفرانس به افتضاح کشیده شد.)
لذا، فعالیت اپوزیسیون سلطنت‌طلب به تلویزیون‌های درجه چندم ماهوارهای برای ایرانیان خارج‌نشین محدود شد؛ چند سال طول کشید تا دستگاه‌های گیرندۀ ماهواره در داخل گسترش پیدا کنند و عامه با این مدعیان سلطنت‌طلب آشنا شوند، اما کسی جدیشان نمی‌گرفت. (آن ویدئوهای تلویزیونی یک دهه بعد به‌عنوان کلیپ بامزه در یوتیوب کشف شدند.) شخص رضا پهلوی در این مسائل به‌کلی منفعل بود و در کنج عافیت به سر می‌برد.
موج سوم هم بعد از سرکوب اصلاحات و پیوستن برخی اصلاحطلبان مثل محسن سازگارا به تلویزیون‌های ماهوارهای مثل نوریزاد و برخی فعالان سابق دانشجویی مانند افشاری و عطری به کمپین‌های ضدجمهوری اسلامی بود که در پی سرکوب جنبش سبز به اوج رسید. اما همان‌موقع هم مرجعیت مبارزه در داخل بود و سلطنت‌طلبانی مثل سکویی، با بیان‌های بسیار تند و موهن، حسد و نفرت خود را به مهندس موسوی بیان داشتند. البته آن زمان هم پهلوی کار خاصی نکرد.
موج چهارم هم از اعتراضات ۹۶ و ۹۷ زنان به حجاب و اعتراض عمومی به قیمت دلار شروع شد که در داخل به علت حصر رهبران جنبش سبز و محافظه‌کار شدن روزافزون اصلاحطلبان به امید به موفقیت دولت اعتدال و امیدواری کودکانه به توافق برجام، مرجعیت مبارزه وجود نداشت، مگر چهره‌های کمتر شناخته شدۀ چپ.
اینجا پهلوی روی موج «اصلاحطلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» سوار شد و با نوستالژی «تونل تاریخ» تلویزیون من‌وتو کارش را پیش برد، اما با گذشت حدود هشت سال هیچ‌کاری نکرد و نخواهد توانست/خواست بکند.
اما پس از سرکوب خونین اعتراضات آبان ۹۸ و شلیک به هواپیمای ایرانی در دی ۹۸، پهلوی رقبای تازه‌ای در داخل و خارج یافت که از جانب آنان احساس خطر کرد.
در پی انفعال او بود که اعتراضات خرداد و تیر ۱۴۰۰ و جنبش ژینا رخ داد، اما پهلوی ناتوان از ارائۀ ارزش افزوده‌ای در این اعتراضات، تنها تلاش کرد با شرکت در توافقی ظاهری و سپس بر هم زدن آن توافق، مرجعیت را از رقیبی چون حامد اسماعیلیون بگیرد، ولو اینکه خودش هیچ کاری نکند.
بدین ترتیب، چهار نسل ایران معطل مدعی بی‌خاصیتی شدند که به‌اندازۀ مترسک سر جالیز هم فایده ندارد، اما مثل پدر و پدربزرگش حسود است و آدم بزرگ‌تر از خودش را نمی‌تواند ببیند. نه خودش کاری می‌کند، نه می‌گذارد دیگران کاری کنند. اپوزیسیون دلخواه نظام حاکم که خدمات نومیدسازی مردم معترض را بدو برون‌سپاری کرده‌اند.
@RezaNassaji
یا چگونه از دور باطل سلطنت‌طلبی خارج شویم
زمانی که در توصیف تجمع اعتراضی امروز با خواست اولیۀ رفع حصر رهبران جنبش سبز، از بازگشت مرجعیت مبارزه به داخل کشور می‌گویم - با احترام به چهره‌های مبارز اپوزیسیون و کسانی چون دکتر اسماعیلیون که هزینه‌های سنگینی پرداخته‌اند - مشخصاً به رشد حباب‌وار رضا پهلوی نزد عوام توجه دارم که تحت تأثیر رسانه‌هایی چون من‌وتو و ایران‌اینترنشنال، عکس شاه را در ماهواره دیده‌اند و منتظر ظهور منجی‌ای هستند که هرگز قصد آمدن ندارد.
در عین حال، به‌نظر من عنصر وزن سیاسی بالایی ندارد و این حباب باز هم خواهد ترکید. بر همین اساس، معتقدم که شواهد موجود از نگرانی حاکمیت از پهلوی و پهلوی‌خواهان حکایت نمی‌کند؛ چرا که خیالشان راحت است که مثل هر بار، پهلوی کاری نمی‌کند، در نتیجه، انرژی یک نسل تخلیه می‌شود و به افسردگی می‌افتد.
زیرا این نخستین بار نیست که رضا پهلوی موج سیاسی تحت لوای مشروطه‌خواهی و سلطنت‌طلبی را ناکام و عقیم می‌گذارد:
موج اول بلافاصله پس از سقوط رژیم شاه آغاز شد؛ با خروج مخفیانۀ دکتر شاهپور بختیار از ایران و اولین تظاهرات در لندن. اما محمدرضا در دوران آوارگی در کشورهای مختلف که به شرط عدم فعالیت سیاسی بود، کاری جز نوشتن کتاب «پاسخ به تاریخ» نکرد. فرزندش هم پس از ادای سوگند پادشاهی، هیچ‌کاری صورت نداد و لیدرهای مخالف مشروطه‌خواه که مستقل از خانوادۀ سلطنت کار خود را پیش می‌بردند، نیز ناکام ماندند و دیر یا زود کنار رفتند یا کنار کشیدند. (دکتر علی امینی خیلی زود فوت کرد و دکتر شاهپور بختیار هم سرخورده شد.)
موج دوم، پس از فروپاشی شوروی و تثبیت سیاسی در ایران دهۀ هفتاد بود که با فعالیت برخی چهره‌های اپوزیسیون، از جمله برخی چپ‌گرایان سابق و سرخورده، حول شعار مشروطه‌خواهی داریوش همایون ادامه یافت، اما با ظهور اصلاحات، کانون فعالیت به داخل منتقل شد. (برخی چپ‌های ایرانی مقیم آلمان با برگزاری کنفرانس برلین تلاش کردند دولت‌ها و احزاب اروپایی را با جنبش اصلاحات در ایران آشنا سازند، اما با دخالت جناح محافظه‌کار رادیکال جمهوری اسلامی و برخی عوامل تندروی ایرانی و بیگانه این کنفرانس به افتضاح کشیده شد.)
لذا، فعالیت اپوزیسیون سلطنت‌طلب به تلویزیون‌های درجه چندم ماهوارهای برای ایرانیان خارج‌نشین محدود شد؛ چند سال طول کشید تا دستگاه‌های گیرندۀ ماهواره در داخل گسترش پیدا کنند و عامه با این مدعیان سلطنت‌طلب آشنا شوند، اما کسی جدیشان نمی‌گرفت. (آن ویدئوهای تلویزیونی یک دهه بعد به‌عنوان کلیپ بامزه در یوتیوب کشف شدند.) شخص رضا پهلوی در این مسائل به‌کلی منفعل بود و در کنج عافیت به سر می‌برد.
موج سوم هم بعد از سرکوب اصلاحات و پیوستن برخی اصلاحطلبان مثل محسن سازگارا به تلویزیون‌های ماهوارهای مثل نوریزاد و برخی فعالان سابق دانشجویی مانند افشاری و عطری به کمپین‌های ضدجمهوری اسلامی بود که در پی سرکوب جنبش سبز به اوج رسید. اما همان‌موقع هم مرجعیت مبارزه در داخل بود و سلطنت‌طلبانی مثل سکویی، با بیان‌های بسیار تند و موهن، حسد و نفرت خود را به مهندس موسوی بیان داشتند. البته آن زمان هم پهلوی کار خاصی نکرد.
موج چهارم هم از اعتراضات ۹۶ و ۹۷ زنان به حجاب و اعتراض عمومی به قیمت دلار شروع شد که در داخل به علت حصر رهبران جنبش سبز و محافظه‌کار شدن روزافزون اصلاحطلبان به امید به موفقیت دولت اعتدال و امیدواری کودکانه به توافق برجام، مرجعیت مبارزه وجود نداشت، مگر چهره‌های کمتر شناخته شدۀ چپ.
اینجا پهلوی روی موج «اصلاحطلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» سوار شد و با نوستالژی «تونل تاریخ» تلویزیون من‌وتو کارش را پیش برد، اما با گذشت حدود هشت سال هیچ‌کاری نکرد و نخواهد توانست/خواست بکند.
اما پس از سرکوب خونین اعتراضات آبان ۹۸ و شلیک به هواپیمای ایرانی در دی ۹۸، پهلوی رقبای تازه‌ای در داخل و خارج یافت که از جانب آنان احساس خطر کرد.
در پی انفعال او بود که اعتراضات خرداد و تیر ۱۴۰۰ و جنبش ژینا رخ داد، اما پهلوی ناتوان از ارائۀ ارزش افزوده‌ای در این اعتراضات، تنها تلاش کرد با شرکت در توافقی ظاهری و سپس بر هم زدن آن توافق، مرجعیت را از رقیبی چون حامد اسماعیلیون بگیرد، ولو اینکه خودش هیچ کاری نکند.
بدین ترتیب، چهار نسل ایران معطل مدعی بی‌خاصیتی شدند که به‌اندازۀ مترسک سر جالیز هم فایده ندارد، اما مثل پدر و پدربزرگش حسود است و آدم بزرگ‌تر از خودش را نمی‌تواند ببیند. نه خودش کاری می‌کند، نه می‌گذارد دیگران کاری کنند. اپوزیسیون دلخواه نظام حاکم که خدمات نومیدسازی مردم معترض را بدو برون‌سپاری کرده‌اند.
@RezaNassaji
11.02.202521:35
🧿 خودم برای خودم می‌شوم امامِ خودم!
زنده باد اصفهان(شهرِ گنبدهای فیروزه‌ای) و زنده باشند اصفهانی‌ها که امیدِ ایران بودند و هستند!
دوباره گمشده بودم در ازدحامِ خودم
غزل برای تو گفتم ولی به نام خودم
چقدر خسته گذشتی چرا نفهمیدی؟
چقدر هست که افتاده ام به دام خودم
نماز ثانیه را بی تو نیز می خوانم
خودم برای خودم می شوم امامِ خودم
چه سرنوشت عجیبی ست تازه فهمیدم
که دور بوده ز من نیمی از تمام خودم
کسی دوباره از آن سوی شعر می آید
بلند می شوم از جا، به احترام خودم
از این به بعد بدون تو نیستم تنها
من آشنا شده ام با کسی به نام "خودم"
#نجمه‌زارع
🌺🌺🌺
زنده باد اصفهان(شهرِ گنبدهای فیروزه‌ای) و زنده باشند اصفهانی‌ها که امیدِ ایران بودند و هستند!
دوباره گمشده بودم در ازدحامِ خودم
غزل برای تو گفتم ولی به نام خودم
چقدر خسته گذشتی چرا نفهمیدی؟
چقدر هست که افتاده ام به دام خودم
نماز ثانیه را بی تو نیز می خوانم
خودم برای خودم می شوم امامِ خودم
چه سرنوشت عجیبی ست تازه فهمیدم
که دور بوده ز من نیمی از تمام خودم
کسی دوباره از آن سوی شعر می آید
بلند می شوم از جا، به احترام خودم
از این به بعد بدون تو نیستم تنها
من آشنا شده ام با کسی به نام "خودم"
#نجمه‌زارع
🌺🌺🌺
15.02.202515:08
📻این هفته در پرگار: دین در افغانستان، ترمز توسعه؟
🔻افغانستان در بیشتر شاخص‌های توسعه در سطح جهانی در قعر جدول قرار دارد و چه از نظر اقتصادی، چه در حیطه‌های فرهنگی و اجتماعی، جزو رشد نیافته‌ترین کشورهاست. عامل اصلی توسعه نیافتگی افغانستان که به جنگ‌های طولانی دامن زده چیست؟
میهمان‌ها:
جاوید نادر، پژوهشگر جامعه‌شناسی سیاسی
بصیر آرین، پژوهشگر مطالعات توسعه
@BBCPersian
🔻افغانستان در بیشتر شاخص‌های توسعه در سطح جهانی در قعر جدول قرار دارد و چه از نظر اقتصادی، چه در حیطه‌های فرهنگی و اجتماعی، جزو رشد نیافته‌ترین کشورهاست. عامل اصلی توسعه نیافتگی افغانستان که به جنگ‌های طولانی دامن زده چیست؟
میهمان‌ها:
جاوید نادر، پژوهشگر جامعه‌شناسی سیاسی
بصیر آرین، پژوهشگر مطالعات توسعه
@BBCPersian
Кайра бөлүшүлгөн:BBCPersian
15.02.202510:27
🔻در تجمع شب گذشته کوی دانشگاه، دانشجویان از رئیس دانشگاه خواستند جزئیات مربوط به تمام اسناد و پیگیری‌های انجام شده را مشخصا و به شکل عمومی منتشر کند و به این شکل حسن نیت خود و اینکه موضوع برای او اهمیت دارد را نشان دهد.
یکی از دانشجویان با اشاره به این موضوع که گفته شده حادثه در اطراف خوابگاه اتفاق افتاده و حراست خوابگاه مسئول حفاظت داخل محوطه است، به اعتراضات سال ۱۴۰۱ اشاره کرد و گفت: «اطلاعیه دادید دیشب و در نهایت بی شرمی گفته‌اید "هر چند در محوطه اطراف بوده"، اطراف دانشگاه مسئولیتش با شماست. آن موقع که نیروهای شما در زمان "جنبش زن، زندگی، آزادی"، نیروهای حراست دانشگاه، در وسط خیابان شانزده آذر، حوالی دانشگاه تهران نه در داخل خود دانشگاه، با دانشجویان برخورد می‌کردند و دختران را روی زمین می کشیدند، نه نیروی امنیتی بیرون، اما حراست دانشگاه تهران با اسم و رسم مشخص، آیا آن موقع، حوالی دانشگاه تهران در حوزه حراست شما بود؟»
🎥شورای صنفی دانشجویان کشور
@BBCPersian
یکی از دانشجویان با اشاره به این موضوع که گفته شده حادثه در اطراف خوابگاه اتفاق افتاده و حراست خوابگاه مسئول حفاظت داخل محوطه است، به اعتراضات سال ۱۴۰۱ اشاره کرد و گفت: «اطلاعیه دادید دیشب و در نهایت بی شرمی گفته‌اید "هر چند در محوطه اطراف بوده"، اطراف دانشگاه مسئولیتش با شماست. آن موقع که نیروهای شما در زمان "جنبش زن، زندگی، آزادی"، نیروهای حراست دانشگاه، در وسط خیابان شانزده آذر، حوالی دانشگاه تهران نه در داخل خود دانشگاه، با دانشجویان برخورد می‌کردند و دختران را روی زمین می کشیدند، نه نیروی امنیتی بیرون، اما حراست دانشگاه تهران با اسم و رسم مشخص، آیا آن موقع، حوالی دانشگاه تهران در حوزه حراست شما بود؟»
🎥شورای صنفی دانشجویان کشور
@BBCPersian
Кайра бөлүшүлгөн:حسن معین - خودشناسی
14.02.202518:25
👀 انقلاب در سرنوشتِ دو بازاری
✍️ مسعود آذر
«اسدالله لاجوردی و محمدرحیم متقی ایروانی هر دو در بازار تهران در کنار هم حجره داشتند. ایروانی کفش و لاجوردی روسری می‌فروختند. ایروانی غرفه کفش فروشی را به کارخانه کفش ملی با یازده هزار کارگر و حدود ۴۰۰ شعبه در سراسر ایران تبدیل کرد و لاجوردی، بعد از انقلاب دادستان شد و اموال او را مصادره کرد و حالا آن کارخانه تبدیل به انبار شده است»...
این روایت که به نقل از حسین مرعشی، یکی از نمایندگان پیشین مجلس ایران و از مدیران دولتی نقل شده است، روایت یکی از ده‌ها سرمایه‌دار و کارآفرین پیش از انقلاب ۱۳۵۷ است که کارخانه‌ها، اموال و املاک‌شان مصادره شد و بعضی از آنها حتی جان خود را هم از دست دادند.
با گذشت ۴۶ سال از انقلاب ۱۳۵۷، تبعات مصادره یا دعوا برسر مالکیت اموال افراد و شرکت‌های منسوب به خانواده پهلوی و چهره‌ها و فعالان اقتصادی آن زمان همچنان دیده می‌شود.
✍️ مسعود آذر
«اسدالله لاجوردی و محمدرحیم متقی ایروانی هر دو در بازار تهران در کنار هم حجره داشتند. ایروانی کفش و لاجوردی روسری می‌فروختند. ایروانی غرفه کفش فروشی را به کارخانه کفش ملی با یازده هزار کارگر و حدود ۴۰۰ شعبه در سراسر ایران تبدیل کرد و لاجوردی، بعد از انقلاب دادستان شد و اموال او را مصادره کرد و حالا آن کارخانه تبدیل به انبار شده است»...
این روایت که به نقل از حسین مرعشی، یکی از نمایندگان پیشین مجلس ایران و از مدیران دولتی نقل شده است، روایت یکی از ده‌ها سرمایه‌دار و کارآفرین پیش از انقلاب ۱۳۵۷ است که کارخانه‌ها، اموال و املاک‌شان مصادره شد و بعضی از آنها حتی جان خود را هم از دست دادند.
با گذشت ۴۶ سال از انقلاب ۱۳۵۷، تبعات مصادره یا دعوا برسر مالکیت اموال افراد و شرکت‌های منسوب به خانواده پهلوی و چهره‌ها و فعالان اقتصادی آن زمان همچنان دیده می‌شود.
Кайра бөлүшүлгөн:حسن معین - خودشناسی
14.02.202515:21
👀 مرورِ مواضعِ حقوق‌دانِ اصلاح طلب از ساعت 10 تا 18 در 26 بهمن 1403
⏰ 10 صبح
مهمترین کارهایی که دولت و شخص رئیس‌جمهوری انجام ندادند:
عدم ابلاغِ قانون عفاف و حجاب
در دانشگاه‌ها هم به فشارها اضافه نکردند
کارهایی نکردند که به تنش‌های سیاسی و اجتماعی امروز جامعه ایران بیفزاید.
نسبت به گذشته، اقدامات و حرف‌های تنش‌زا کمتر بوده است.
دولت برای جبران کسری بودجه به چاپ اسکناس بدون پشتوانه که قبلاً با دست و دلبازی انجام می‌شد، متوسل نشده است.
امید عمومی برای اصلاح و بهبود اداره کشور را کاهش نداده است.
اما برنامه و ایده حکمرانی خاصی نیز ارائه نمی‌شود.
کارهای نکرده دیگری هم هست که نمی‌توان بر آنها ارج نهاد. مثلاً دولت در اقتصاد ایده تازه‌ای ارائه نکرد، یا اینکه از برنامه‌ای برای احیای مرجعیت رسانه‌ای در کشور خبری نیست. اینها فقط نمونه بودند.
باوجود همه اینها، هرچند وفاق ایده بسیار مناسبی است که اثر مثبتش در چند ماه نیز قابل مشاهده بود، اما وفاق امری دوجانبه است. در هر تضادی، از جمله در سیاست، اگر یک طرف نخواهد به وفاق بگراید و همچنان بر طبل انشقاق بکوبد و توهین و تهدید روانه بازار سیاست کند، وفاق با او بی‌معناست. این دسته، نزاع و مرافعه می‌سازند. راه مواجهه با این اقلیت این است که صرفاً باید آنان را به قانون سپرد.
تا امروز مفهوم وفاق بیشتر صورتی اخلاقی داشته است. شیوه آقای پزشکیان در رعایت مقتضیات وفاق موجب شد بتواند با قوا و دیگر نهادها آسوده‌تر به گفت‌و‌گو بنشیند و منازعات کاهش یابد. اما دولت نتوانسته است از وفاق، ترجمانی برای آیین حکمرانی ارائه کند.
درویشی و حکمرانی دو آیین متفاوت‌اند. تأکید بر اخلاق درست است، بویژه در سیاست. عمل به فضیلت‌های اخلاقی همیشه پسندیده است و ارزش‌آفرین. اما تا وقتی که وفاق در بحث‌های فلسفی، دینی و اجتماعی ترجمان حقوقی پیدا نکند، نمی‌تواند در قالب آیین حکمرانی موفق شود.
در سطح نظریه حقوقی وفاق، باید به سه پرسش بنیادین پاسخ داده شود؛ وفاق با چه کسانی؟ وفاق در چه موضوعاتی؟ وفاق تا چه سطحی؟ و در هر لایحه، تصویب‌نامه، آیین‌نامه و ابلاغیه، عزل و نصب، خواه اجتماعی باشد و فرهنگی یا سیاسی، مفهوم وفاق جریان داده شده و از آن تبعیت شود.
⏰ 6 عصر
آقای پزشکیان به عنوان رئیس جمهور کشور باید قدری به عمق و مفهوم و اثرات سخنان خود بیشتر بیاندیشند و بیشتر دقت کنند.
چیزهایی می‌گویند که حتی اگر افرادی بی‌سمت هم بخواهند بگویند باید مطالعات فراوان کنند، آثار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و امنیتی‌اش را بسنجند و فکر کنند که حرفشان احتما چه تغییرات قانونی نیاز خواهد داشت.
طرح مجدد ایده تغییر پایتخت در اوایل شروع به کار توسط آقای پزشکیان شگفت‌آور بود. معلوم نیست در دل اوج انواع بحران‌های کشور موضوع تغییر پایتخت چه معنا و مقصدی داشته‌است؟
معاون اول آقای عارف می‌شود مسئول این کار که همه کارها را خودمحورانه، بی‌اعتنا به نظرات کارشناسان مستقل و با پنهان‌کاری کامل انجام می‌دهد و در چنین موضوع استراتژیک و بسیار مهمی مردم را حق دانستن محروم می‌کند.
آیا اینجا هم رانت‌های عظیم توزیع می‌شود؟
اخیرا نیز آقای پزشکیان گفته‌آند علاقمندند که هر استان یک رئیس جمهور داشته باشد.
آیا ایشان به معنا و آثار و لوازم این حرف توجه کرده است؟
این ایده‌های عجیب و غریب چه ربطی به درمان اقتصاد نابسامان، گسستگی حقوقی، شکافهای عمیق طبقاتی، وضعیت روابط بین‌الملل، فساد گسترده و عمیق نظام اداری و دیگر مشکلات کشور دارند؟
تغییر پایتخت و تعیین رئیس جمهور برای هر استان ایده‌هایی واهی و انجام نشدنی و امکان‌ناپذیرند.
شایسته آقای رئیس جمهور نیست این سبک و شیوه سخن.
از مهترین ویژگی‌های آقای پزشکیان در جریان انتخابات این بود که به خلاف بقیه نامزدها شعارهای توخالی و واهی نداد. در این چند ماه چه بر سر آقای پزشکیان آمده که آن شیوه درست را فراموش کرده و چنین اظهارات غریبی دارد.
عوالم لاهوتی را ترک کنید. حرفهایی مثل تغییر پایتخت و انتخاب رئیس جمهور برای استان‌ها را کنار بگذارید.
به عوالم ناسوتی باز گردید که در آن دولت را سامان بدهید تا بتواند مشکلات روزمره مردم را برطرف کند یا لااقل مانع از افزایش بحران‌ها شود.
آن جمعیت اندکی که در انتخابات شرکت کردند و آن تعداد که به آقای پزشکیان دادند، با حداقل امید تصمیم گرفتند. امید همچنان هست و شما نیز نخواهید این تتمه امید هم به ناامیدی بدل شود. فرصت کم است و کارهای اصلاحی فراوانی که هنوز بر زمین‌اند.
نشان بدهید که رئیس جمهور هستید. نشان دهید دولت وجود دارد.
⏰ 10 صبح
مهمترین کارهایی که دولت و شخص رئیس‌جمهوری انجام ندادند:
عدم ابلاغِ قانون عفاف و حجاب
در دانشگاه‌ها هم به فشارها اضافه نکردند
کارهایی نکردند که به تنش‌های سیاسی و اجتماعی امروز جامعه ایران بیفزاید.
نسبت به گذشته، اقدامات و حرف‌های تنش‌زا کمتر بوده است.
دولت برای جبران کسری بودجه به چاپ اسکناس بدون پشتوانه که قبلاً با دست و دلبازی انجام می‌شد، متوسل نشده است.
امید عمومی برای اصلاح و بهبود اداره کشور را کاهش نداده است.
به درستی شعارهای فاقد پشتوانه از ایشان و دولتش صادر نشد.
اما برنامه و ایده حکمرانی خاصی نیز ارائه نمی‌شود.
کارهای نکرده دیگری هم هست که نمی‌توان بر آنها ارج نهاد. مثلاً دولت در اقتصاد ایده تازه‌ای ارائه نکرد، یا اینکه از برنامه‌ای برای احیای مرجعیت رسانه‌ای در کشور خبری نیست. اینها فقط نمونه بودند.
باوجود همه اینها، هرچند وفاق ایده بسیار مناسبی است که اثر مثبتش در چند ماه نیز قابل مشاهده بود، اما وفاق امری دوجانبه است. در هر تضادی، از جمله در سیاست، اگر یک طرف نخواهد به وفاق بگراید و همچنان بر طبل انشقاق بکوبد و توهین و تهدید روانه بازار سیاست کند، وفاق با او بی‌معناست. این دسته، نزاع و مرافعه می‌سازند. راه مواجهه با این اقلیت این است که صرفاً باید آنان را به قانون سپرد.
تا امروز مفهوم وفاق بیشتر صورتی اخلاقی داشته است. شیوه آقای پزشکیان در رعایت مقتضیات وفاق موجب شد بتواند با قوا و دیگر نهادها آسوده‌تر به گفت‌و‌گو بنشیند و منازعات کاهش یابد. اما دولت نتوانسته است از وفاق، ترجمانی برای آیین حکمرانی ارائه کند.
درویشی و حکمرانی دو آیین متفاوت‌اند. تأکید بر اخلاق درست است، بویژه در سیاست. عمل به فضیلت‌های اخلاقی همیشه پسندیده است و ارزش‌آفرین. اما تا وقتی که وفاق در بحث‌های فلسفی، دینی و اجتماعی ترجمان حقوقی پیدا نکند، نمی‌تواند در قالب آیین حکمرانی موفق شود.
در سطح نظریه حقوقی وفاق، باید به سه پرسش بنیادین پاسخ داده شود؛ وفاق با چه کسانی؟ وفاق در چه موضوعاتی؟ وفاق تا چه سطحی؟ و در هر لایحه، تصویب‌نامه، آیین‌نامه و ابلاغیه، عزل و نصب، خواه اجتماعی باشد و فرهنگی یا سیاسی، مفهوم وفاق جریان داده شده و از آن تبعیت شود.
به طور خلاصه دولت پزشکیان این امیدواری را القا می‌کند که دست‌کم بتوان برخی از مشکلات عمیق کشور را کاهش داد و موانع بهبود وضعیت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی ایران را کمتر کرد.
⏰ 6 عصر
آقای پزشکیان به عنوان رئیس جمهور کشور باید قدری به عمق و مفهوم و اثرات سخنان خود بیشتر بیاندیشند و بیشتر دقت کنند.
چیزهایی می‌گویند که حتی اگر افرادی بی‌سمت هم بخواهند بگویند باید مطالعات فراوان کنند، آثار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و امنیتی‌اش را بسنجند و فکر کنند که حرفشان احتما چه تغییرات قانونی نیاز خواهد داشت.
طرح مجدد ایده تغییر پایتخت در اوایل شروع به کار توسط آقای پزشکیان شگفت‌آور بود. معلوم نیست در دل اوج انواع بحران‌های کشور موضوع تغییر پایتخت چه معنا و مقصدی داشته‌است؟
معاون اول آقای عارف می‌شود مسئول این کار که همه کارها را خودمحورانه، بی‌اعتنا به نظرات کارشناسان مستقل و با پنهان‌کاری کامل انجام می‌دهد و در چنین موضوع استراتژیک و بسیار مهمی مردم را حق دانستن محروم می‌کند.
آیا اینجا هم رانت‌های عظیم توزیع می‌شود؟
اخیرا نیز آقای پزشکیان گفته‌آند علاقمندند که هر استان یک رئیس جمهور داشته باشد.
آیا ایشان به معنا و آثار و لوازم این حرف توجه کرده است؟
این ایده‌های عجیب و غریب چه ربطی به درمان اقتصاد نابسامان، گسستگی حقوقی، شکافهای عمیق طبقاتی، وضعیت روابط بین‌الملل، فساد گسترده و عمیق نظام اداری و دیگر مشکلات کشور دارند؟
تغییر پایتخت و تعیین رئیس جمهور برای هر استان ایده‌هایی واهی و انجام نشدنی و امکان‌ناپذیرند.
شایسته آقای رئیس جمهور نیست این سبک و شیوه سخن.
از مهترین ویژگی‌های آقای پزشکیان در جریان انتخابات این بود که به خلاف بقیه نامزدها شعارهای توخالی و واهی نداد. در این چند ماه چه بر سر آقای پزشکیان آمده که آن شیوه درست را فراموش کرده و چنین اظهارات غریبی دارد.
عوالم لاهوتی را ترک کنید. حرفهایی مثل تغییر پایتخت و انتخاب رئیس جمهور برای استان‌ها را کنار بگذارید.
به عوالم ناسوتی باز گردید که در آن دولت را سامان بدهید تا بتواند مشکلات روزمره مردم را برطرف کند یا لااقل مانع از افزایش بحران‌ها شود.
آن جمعیت اندکی که در انتخابات شرکت کردند و آن تعداد که به آقای پزشکیان دادند، با حداقل امید تصمیم گرفتند. امید همچنان هست و شما نیز نخواهید این تتمه امید هم به ناامیدی بدل شود. فرصت کم است و کارهای اصلاحی فراوانی که هنوز بر زمین‌اند.
نشان بدهید که رئیس جمهور هستید. نشان دهید دولت وجود دارد.
Кайра бөлүшүлгөн:حسن معین - خودشناسی
13.02.202520:21
مصطفی مهرآیین: ما همه آقاییم ... اگر آن خودکامه(دیکتاتور) آنطور مردم ما را طی ۳۵سال تحقیر نکرده بود آیا هرگز به عمق مفاهیم آقاگی و بردگی پی می‌بردیم؟!
Кайра бөлүшүлгөн:غزل‌سرای معین
11.02.202519:35
وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید
وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید
وقتی زمین ناز تو را در آسمانها می کشید
وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می‌چشید
من عاشق چشمت شدم ، نه عقل بود و نه دلی
چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی
یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود
آندم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود
وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد
آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد
من بودم و چشمان تو ، نه آتشی و نه گِلی
چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی
من عاشق چشمت شدم شاید کمی هم بیشتر
چیزی ز آنسوی یقین شاید کمی هم بیش تر
آغاز و ختم ماجرا لمس تماشای تو بود
دیگر فقط تصویر من در مردمکهای تو بود
من عاشق چشمت شدم
بیست و پنجم اسفند ماه سال روز درگذشت شاعر و ترانه سرا #افشین_یداللهی
🎥 غزل با صدا و تصویر مرحوم افشین یدالهی
🎥 غزل با صدای علیرضا قربانی همراهِ صحنه های زیبایی از تیتراژ سریال مدار صفر درجه
یادش گرامی روحش شاد
🥀🥀🥀
وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید
وقتی زمین ناز تو را در آسمانها می کشید
وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می‌چشید
من عاشق چشمت شدم ، نه عقل بود و نه دلی
چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی
یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود
آندم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود
وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد
آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد
من بودم و چشمان تو ، نه آتشی و نه گِلی
چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی
من عاشق چشمت شدم شاید کمی هم بیشتر
چیزی ز آنسوی یقین شاید کمی هم بیش تر
آغاز و ختم ماجرا لمس تماشای تو بود
دیگر فقط تصویر من در مردمکهای تو بود
من عاشق چشمت شدم
بیست و پنجم اسفند ماه سال روز درگذشت شاعر و ترانه سرا #افشین_یداللهی
🎥 غزل با صدا و تصویر مرحوم افشین یدالهی
🎥 غزل با صدای علیرضا قربانی همراهِ صحنه های زیبایی از تیتراژ سریال مدار صفر درجه
یادش گرامی روحش شاد
🥀🥀🥀
15.02.202514:03
سامرست موام در داستان «باران» تقابل مسیونری زاهد و خشکه مقدس با زنی روسپی را روایت می‌کند. مسیونر قائل به جهان‌گستریِ ایمان و فتح جهان است، تا جهانی باشد همه نیایش، امساک و هراس از گناه؛ او رحمت خداوند را با خشونت ترویج می‌کند. آقای دیودسن به مدد قدرت و پشتوانه دولت هر هم‌آوردی را هرچقدر ناچیز مزاحمی می‌داند که باید از میان برداشته شود. موام در خلال داستان به خوبی نشان می‌دهد که فعالیت‌های این مبلغان مذهبی، تحت لوای ایمان و یا «متمدن کردن» تا چه حد در امتداد فتوحات بیشتر قدرت‌ها بوده است. در سوی مقابل خانم تامپسن قرار دارد، گرم کار خویش که صدای آواز و خنده‌هایش مسیونر را پریشان ساخته. در تقلای دیویدسن برای توبه و تنبیه و شاید رستگاری زن است که تراژدی رخ می‌دهد.
https://t.me/fusionofhorizons/937
https://t.me/fusionofhorizons/937
Кайра бөлүшүлгөн:نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی)
15.02.202508:30
قتل دانشجو و مسئولیت پلیس
قتل دلخراش و ناجوانمردانۀ امیرمحمد خالقی دانشجوی دانشگاه تهران توسط زورگیران، دل عموم مردم بخصوص دانشجویان را به درد آورده و خشمگین کرده است.
متأسفانه پدیدۀ زورگیری مدت‌هاست در ایران رواج پیدا کرده و امنیت شهروندان را به خطر انداخته است. بخشی از این پدیده ناشی از گسترش فقر و به صرفه نبودن کار به دلیل نرخ پایین دستمزدهاست و بخش دیگر آن مربوط به فروریزی ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی به علت سوءاستفادۀ سیاسی از آنهاست. بدبختانه فرهنگ خشونت و بی‌رحمی از همۀ تریبون‌ها چه رسمی و چه ضدرسمی، چه از داخل و چه از خارج، در حال ترویج است و نخستین پیامد اجتماعی آن، جسور شدن افراد بی‌رحم برای ارتکاب هر نوع جنایت است.
کنترل خشونت خیابانی، در درجۀ نخست وظیفۀ پلیس است . تأمین امنیت شهروندان وظیفۀ ذاتی پلیس است اما به نیروی پلیس وظایفی خارج از مسئولیت ذاتی آن تحمیل شده است که امکان و انرژی لازم برای ایفای این نقش و وظیفه را تا حدود زیادی از آن گرفته است. در سال‌های اخیر پلیس عمدتاً برای مقابله با نوع پوشش بانوان و یا متفرق کردن تجمعات آرام گروه‌های شغلی به کار گرفته شده و همین موضوع، هم به اقتدار و احترام پلیس آسیب رسانده و هم آن را از ایفای نقش ذاتی خود دور کرده است.
این موضوع وضعیتی تناقض‌آمیز در جامعه به وجود آورده است. بسیاری از مردم حضور پلیس در سطح جامعه حتی پلیس راهنمایی را نوعی مزاحمت تلقی می‌کنند، حال آنکه عدم حضور آن را هم برنمی‌تابند و به وقت بروز ناامنی و یا راه‌بندان از عدم حضور آن اظهار خشم و گلایه می‌کنند.
برای رفع این تناقض، از یک طرف لازم است پلیس به وظیفۀ ذاتی خود بپردازد و به صورت ارگانی شفاف و از هر جهت قانونمند و مسئولیت‌پذیر و فارغ از مجادلات سیاسی در آید و از طرف دیگر احترام و اقتدار مشروع پلیس از سوی مردم به رسمیت شناخته شود تا بدین وسیله اعتماد متقابلی شکل گیرد و امنیت بر جامعه حاکم شود. در غیر این صورت ناامنی روز به روز تشدید خواهد شد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
قتل دلخراش و ناجوانمردانۀ امیرمحمد خالقی دانشجوی دانشگاه تهران توسط زورگیران، دل عموم مردم بخصوص دانشجویان را به درد آورده و خشمگین کرده است.
متأسفانه پدیدۀ زورگیری مدت‌هاست در ایران رواج پیدا کرده و امنیت شهروندان را به خطر انداخته است. بخشی از این پدیده ناشی از گسترش فقر و به صرفه نبودن کار به دلیل نرخ پایین دستمزدهاست و بخش دیگر آن مربوط به فروریزی ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی به علت سوءاستفادۀ سیاسی از آنهاست. بدبختانه فرهنگ خشونت و بی‌رحمی از همۀ تریبون‌ها چه رسمی و چه ضدرسمی، چه از داخل و چه از خارج، در حال ترویج است و نخستین پیامد اجتماعی آن، جسور شدن افراد بی‌رحم برای ارتکاب هر نوع جنایت است.
کنترل خشونت خیابانی، در درجۀ نخست وظیفۀ پلیس است . تأمین امنیت شهروندان وظیفۀ ذاتی پلیس است اما به نیروی پلیس وظایفی خارج از مسئولیت ذاتی آن تحمیل شده است که امکان و انرژی لازم برای ایفای این نقش و وظیفه را تا حدود زیادی از آن گرفته است. در سال‌های اخیر پلیس عمدتاً برای مقابله با نوع پوشش بانوان و یا متفرق کردن تجمعات آرام گروه‌های شغلی به کار گرفته شده و همین موضوع، هم به اقتدار و احترام پلیس آسیب رسانده و هم آن را از ایفای نقش ذاتی خود دور کرده است.
این موضوع وضعیتی تناقض‌آمیز در جامعه به وجود آورده است. بسیاری از مردم حضور پلیس در سطح جامعه حتی پلیس راهنمایی را نوعی مزاحمت تلقی می‌کنند، حال آنکه عدم حضور آن را هم برنمی‌تابند و به وقت بروز ناامنی و یا راه‌بندان از عدم حضور آن اظهار خشم و گلایه می‌کنند.
برای رفع این تناقض، از یک طرف لازم است پلیس به وظیفۀ ذاتی خود بپردازد و به صورت ارگانی شفاف و از هر جهت قانونمند و مسئولیت‌پذیر و فارغ از مجادلات سیاسی در آید و از طرف دیگر احترام و اقتدار مشروع پلیس از سوی مردم به رسمیت شناخته شود تا بدین وسیله اعتماد متقابلی شکل گیرد و امنیت بر جامعه حاکم شود. در غیر این صورت ناامنی روز به روز تشدید خواهد شد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
Кайра бөлүшүлгөн:حسن معین - خودشناسی
14.02.202515:51
وداعِ بودا
ای بیکران عشق! زین دشت سبزه زار باید گذشت و رفت
از عشوه های گل در چشم چشمه‌سار باید گذشت و رفت
بیرون از این بهشت، آن سوی برج عاج، نیلوفر کبود،
این سوگوار ابر، پژمرد ز انتظار باید گذشت و رفت
ای نازنین من! با یادهای گل در سینه بهار
بدرود می‌کنم کز هر چه یادگار باید گذشت و رفت
آواز زنجره در کام گنگ شب تکرار می‌کند
کز عمق سرخ عشق تا اوج سبز دار باید گذشت و رفت
از پرنیان خواب، بانوی قصر من، آشفته بر مخيز!
بوداست ،می‌رود، بودای شهریار، باید گذشت و رفت
درهای قصر را بر چشم‌های شب بگشا که می‌وم
ای یار از این دیار! آری کزین دیار باید گذشت و رفت
مترجم - اهواز زمستان ۱۳۶۵
ای بیکران عشق! زین دشت سبزه زار باید گذشت و رفت
از عشوه های گل در چشم چشمه‌سار باید گذشت و رفت
بیرون از این بهشت، آن سوی برج عاج، نیلوفر کبود،
این سوگوار ابر، پژمرد ز انتظار باید گذشت و رفت
ای نازنین من! با یادهای گل در سینه بهار
بدرود می‌کنم کز هر چه یادگار باید گذشت و رفت
آواز زنجره در کام گنگ شب تکرار می‌کند
کز عمق سرخ عشق تا اوج سبز دار باید گذشت و رفت
از پرنیان خواب، بانوی قصر من، آشفته بر مخيز!
بوداست ،می‌رود، بودای شهریار، باید گذشت و رفت
درهای قصر را بر چشم‌های شب بگشا که می‌وم
ای یار از این دیار! آری کزین دیار باید گذشت و رفت
مترجم - اهواز زمستان ۱۳۶۵
Кайра бөлүшүлгөн:BBCPersian
14.02.202514:38
🔻لیلی فرهادپور، روزنامه‌نگار و بازیگر فیلم سینمایی «کیک محبوب من» به دادگاه انقلاب احضار شده است.
بر اساس احضاریه‌ای که خانم فرهادپور در صفحه اینستاگرام خود هم‌رسانی کرد او باید برای رسیدگی به اتهامات «تهیه و توزیع و تکثیر نوارها و دیسکت‌های شو و نمایش‌های مبتذل»، «مشارکت در تهیه محتوای مبتذل (که از مصادیق افساد فی‌الارض نیست) به‌عنوان یکی از عوامل اصلی در تهیه فیلم سینمایی کیک محبوب من» در تاریخ ۱۱ اسفند در شعبه ۲ دادگاه انقلاب حضور یابد.
پیش از این، مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها، کارگردانان این فیلم نیز با اتهامات مشابهی احضار شدند. خانم فرهادپور در واکنش به احضار این دو گفت: «بهتاش و مریم عین بچه‌های خودم هستند. من نیز همراه بچه‌هایم خواهم بود.»
فیلم «کیک محبوب من» داستان عشق مهین، زنی تنها در ۷۰ سالگی است و خانم فرهادپور نقش آن را بازی می‌کند. این فیلم بدون حجاب اجباری در داخل ایران ساخته شده است.
کیک محبوب من پس از موفقیت در اکران‌های بین‌المللی همچون جشنواره فیلم برلیناله و شیکاگو، در ایران با چالش‌های قضایی مواجه شده است.
📷BERLINALE
@BBCPersian
بر اساس احضاریه‌ای که خانم فرهادپور در صفحه اینستاگرام خود هم‌رسانی کرد او باید برای رسیدگی به اتهامات «تهیه و توزیع و تکثیر نوارها و دیسکت‌های شو و نمایش‌های مبتذل»، «مشارکت در تهیه محتوای مبتذل (که از مصادیق افساد فی‌الارض نیست) به‌عنوان یکی از عوامل اصلی در تهیه فیلم سینمایی کیک محبوب من» در تاریخ ۱۱ اسفند در شعبه ۲ دادگاه انقلاب حضور یابد.
پیش از این، مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها، کارگردانان این فیلم نیز با اتهامات مشابهی احضار شدند. خانم فرهادپور در واکنش به احضار این دو گفت: «بهتاش و مریم عین بچه‌های خودم هستند. من نیز همراه بچه‌هایم خواهم بود.»
فیلم «کیک محبوب من» داستان عشق مهین، زنی تنها در ۷۰ سالگی است و خانم فرهادپور نقش آن را بازی می‌کند. این فیلم بدون حجاب اجباری در داخل ایران ساخته شده است.
کیک محبوب من پس از موفقیت در اکران‌های بین‌المللی همچون جشنواره فیلم برلیناله و شیکاگو، در ایران با چالش‌های قضایی مواجه شده است.
📷BERLINALE
@BBCPersian
Кайра бөлүшүлгөн:
رخداد تازه(مصطفی مهرآیین)
12.02.202511:53
فوکو معتقد بود " تکرار" مهمترین فناوری یا تکنیک اجتماعی( نه سیاسی) قدرت است.نظام های ایدئولوژیک برای اعمال قدرت بر جامعه و منتشر کردن خود در تمام سطوح و لایه های جامعه به " تکرار" دائمی مجموعه ای از نام ها، صفات، گزاره ها، و شعارها می پردازند و با تکرار همه جانبه آن ها توسط نیروهای خودشان به جامعه القا می کنند که آنان بسیارند و از قدرت بسیار برخوردارند.
http://t.me/mostafamehraeen
http://t.me/mostafamehraeen
Көрсөтүлдү 1 - 24 ичинде 56
Көбүрөөк функцияларды ачуу үчүн кириңиз.