Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Труха⚡️Україна
Труха⚡️Україна
Николаевский Ванёк
Николаевский Ванёк
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Труха⚡️Україна
Труха⚡️Україна
Николаевский Ванёк
Николаевский Ванёк
نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی) avatar

نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی)

احمد زیدآبادی
TGlist рейтинг
0
0
ТипАчык
Текшерүү
Текшерилбеген
Ишенимдүүлүк
Ишенимсиз
Орду
ТилиБашка
Канал түзүлгөн датаГруд 08, 2017
TGlistке кошулган дата
Жовт 24, 2024
Катталуучулар
Citation индекси
Бир посттун көрүүсү
Жарнамалык посттун көрүүсү
ER
ERR
ЛИСТ '24ГРУД '24СІЧ '25ЛЮТ '25БЕР '25КВІТ '25

نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی) популярдуу жазуулары

12.04.202514:37
چه‌ها که نشد!

عملیات 7 اکتبر حماس، بهانۀ نابودی نوارغزه شد. زمینۀ عقب‌نشینی حزب‌الله از جنوب رودخانۀ لیطانی و خلع سلاح آتی آن را فراهم کرد. باعث سقوط حکومت خاندان اسد در سوریه شد. حشدالشعبی را به سمت ادغام در ارتش عراق سوق داد. منابع حیاتی و تسلیحاتی حوثی‌ها را نابود کرد و جمهوری اسلامی را به پای میز مذاکره با نمایندگان ترامپ در مسقط کشاند.
آن عملیات واقعاً چه جای شادی و پایکوبی از طرف "ارزشی‌ها" داشت؟ آیا نظرشان این است که هیچکدام از این قضایا ربطی به آن عملیات ندارد؟ و یا اینکه همۀ این موارد دروغ است؟ یا اینکه همۀ اینها نوعی پیروزی است؟
حداقل آنها که به صرف تحلیلِ پیامدهای آن عملیات مرا آماج تهمت و توهین و تهدید قرار دادند، یک کلمه پاسخ دهند!

#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
18.04.202508:57
دیدار ترامپ و پزشکیان در ریاض؟!

لارا روزن خبرنگار آمریکایی از پیشنهاد وزیر دفاع عربستان برای دیدار رؤسای جمهور آمریکا و ایران در ریاض خبر داده است.
اگر این خبر صحت داشته باشد، آیا پذیرفتن آن از سوی ایران محتمل است؟
ترامپ از کارهای نمایشی لذت می‌برد، اما در پشتِ آنها، مقاصد مهمی را دنبال می‌کند. هدف ترامپ از مذاکره با جمهوری‌اسلامی متقاعد کردن یا واداشتن آن برای پیوستن به نظمی منطقه‌ای است؛ نظمی که بر اساس ترتیبات امنیتی جدید و نوعی همکاری و بازار مشترک استوار است. در نظمِ مورد نظر ترامپ، ایران به جای "مشکل" باید بخشی از "راه‌حل" باشد و اسرائیل هم در مرزهای تعریف شده‌ای به ثبات و امنیت برسد.
بر خلاف تصور رایج، روسیه و چین هم همین نظم را برای خاورمیانه می‌پسندند و پیش از این، طرح‌های خود را در بارۀ ترتیبات امنیتی منطقه علنی کرده‌اند.
کشورهای حاشیۀ جنوبی خلیج‌فارس از چند سال پیش، با بهبود روابط خود با ایران از یک سو و برقراری روابط پنهان و آشکار با اسرائیل از سوی دیگر، در مسیر شکل دادن به نظم جدید و همراهی با آن گام برداشته‌اند و اینک لحظۀ سرنوشت دو گام نهایی این نظم فرا رسیده است. دو گام نهایی اما دو گام بسیار دشوارند. جمهوری‌اسلامی هر نوع نظم منطقه‌ای را که اسرائیل هم عضوی از آن باشد، به عنوان تابو تعریف کرده است و اسرائیل هم حاضر نیست بهای ادغام در منطقه را که همان تأسیس کشور فلسطینی است، بپردازد.
ظاهراً دولت ترامپ علاقمند است که اسرائیل را از پرداخت بهای ادغام در منطقه معاف کند و به نظرم در پشت پرده به کشورهای عرب فشار می‌آورد که باید با اسرائیل بدون تشکیل یک کشور فلسطینی و در مرزهایی فراتر از مرزهای قبل از جنگ ژوئن سال 1967کنار بیایند. برای کشورهای عرب پذیرش این موضوع بسیار سخت است. از این رو، آنان بخصوص عربستان امیدوارند که ورود ایران به این معادله، کفه را به نفع خودشان سنگین‌تر کند تا بتوانند ترامپ را در ازای همراهی تهران با نظم منطقه‌ای جدید، به پذیرش صورت حداقلی از کشور فلسطینی متقاعد کنند.
در واقع معادله‌ای چند وجهی و بغرنج شکل گرفته است. ایران تاکنون امکانات و ابزارهای خود را در جهت "نابودی اسرائیل" به کار گرفته بود و اینک کشورهای عرب از آن می خواهند که در جهت "تشکیل کشور فلسطینی" به کار گیرد. چنین تغییر جهتی به لحاظ داخلی آسان به نظر نمی‌رسد. از طرفی اسرائیل ادغام در منطقه را نه فقط مفت و مجانی بلکه همراه با باج‌خواهی سرزمینی می‌خواهد. بنابراین کشورهای عرب به ترامپ و پوتین و حتی شی متوسل شده‌اند تا برای حل معادله از ابزارهای خود استفاده کنند. در مورد اسرائیل فقط ترامپ می‌تواند فشار لازم را به آن وارد کند که فعلاً اثری از آن دیده نمی‌شود. سعودی‌ها امیدوارند که با ترتیب دادنِ یک ملاقات بین ترامپ و مسعود پزشکیان که ابعاد خبری آن مثل آتشفشان فوران خواهد کرد، ترامپ را به تجدیدنظر در مورد حمایت یکجانبه از اسرائیل ترغیب کنند. به نظرم آنها در پشت پرده از پوتین و شی هم می‌خواهند که جمهوری‌اسلامی را برای پذیرش این ملاقات تحت فشار بگذارند.
آیا چنین چیزی شدنی است؟ اگر بشود چه شود! در نظر بسیاری، چیزی شبیه تبدیل دریا به دوغ با یک قاشق ماست می‌نماید! ولی خب، در آن سوی ماجرا، واقعیت هم مثل الماس تیز و بُرنده است. بدون سپر که در برابر آن ظاهر شوی، حیا و شرمی از بریدن ندارد! واقعیت هم حکم همان "نکته" را در کلام مولانا دارد:
نکته‌ها چون تیغ پولاد است تیــز
گر نداری تو سپـــــر، واپس گریــز
پیش این المـــاس بی اِسپــر میــا
کز بریـــدن تیــــــغ را نبــود حیــا
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
21.04.202507:25
روح رم!

در مذکرات ایران و آمریکا به نظرم روس‌ها نقش پررنگی دارند. بدون دخالت آنها بعید بود مذاکرات رم پیشرفت کند.
در این مقطع زمانی، روسیه را دشمن توافق ایران و آمریکا معرفی کردن، واقع‌بینانه نیست. مسکو در این روزها یکی از مقاصد اصلی سفر مقام‌های ایرانی و آمریکایی و میانجی‌گران بین آنها بوده است. سفر فردای سلطان هیثم بن طارق پادشاه عمان به مسکو و دیدارش با ولادیمیر پوتین نیز در همین زمینه قابل ارزیابی است.
آنچه رافائل گروسی دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از آن به عنوان "روح رم" یاد کرده است، به نظرم اشاره‌اش به همکاری روس‌ها برای نجات مذاکرات باشد. اینکه تمامی حامیان توافق با ایران در دولت ترامپ بخصوص جی.دی.ونس و استیو ویتکاف به نوعی از مواضع پوتین در جنگ اوکراین حمایت می‌کنند، اصلاً تصادفی نیست. آنها با این مواضع‌شان، کمک پوتین به پیشرفت مذاکره با ایران را طلب می‌کنند.
چرخش سیاسی برخی روسوفیل‌های نشان‌دار وطنی از مخالفت سرسختانه با مذاکره و توافق با آمریکا تا استقبال‌شان از سفر ویتکاف به تهران هم می‌تواند نشانۀ دیگری در این ارزیابی باشد.
با این حساب، شانس موفقیت مذاکرات بالاست گرچه شرط احتیاط آن است که هنوز آن را قطعی و صد در صد فرض نکنیم.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
20.04.202505:43
کمی عجیب نیست؟

یک مقام بلندپایهٔ آمریکایی مذاکرات رم را همراه با پیشرفتی خوب دانسته و سید عباس عراقچی وزیر خارجهٔ جمهوری اسلامی نیز اظهارنظر کم و بیش مشابهی داشته است.
این سطح از پیشرفت در دو دور مذاکره برای من قدری عجیب است، زیرا دو طرفی که مواضع اعلام شدهٔ آنها از هم فاصلهٔ جدی داشته باشد، قاعدتاً مذاکرات‌شان خالی از چالش پیش نمی‌رود و به این سرعت پیشرفت نمی‌کند.
داستان چیست؟ دو طرف هنوز در مرحلهٔ بحث بر سر کلیات هستند و وارد جزئیات حساس نشده‌اند؟ یا حرف‌های یکدیگر را به درستی و دقت ادراک نمی‌کنند و با نوعی سوءتفاهم، آنها را مصادرهٔ به مطلوب می‌کنند؟ یا اینکه یکی از دو طرف و بلکه هر دو، از مواضع اعلام‌شده عدول کرده‌اند و به قصد دستیابی به توافق سریع از خود انعطاف غیرمترقبه نشان می‌دهند؟
یا اینکه پیش از آغاز رسمی مذاکرات، با تلاش میانجی‌ها برخی توافقات به صورت محرمانه به انجام رسیده و کار را ساده کرده است؟
امیدوارم داستان مربوط به دو مورد اول نباشد و مذاکرات با همین سرعت به زودی به نتیجه برسد چون به نتیجه رسیدن آن برای ایران و منطقه و جهان خیر است و شر بزرگی را از سر هر سه برمی‌دارد و شروران را منزوی می‌کند.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
در بزرگداشت پاپ فرانسیس

پاب فرانسیس دیده از جهان فرو بست. رحمت خدا بر او باد.
او را می‌توان لیبرال‌ترین و در عین حال یکی از انسان‌دوست‌ترین و مهربان‌ترین و متواضع‌ترین پاپ‌های تاریخ کاتولیسیسم جهان به شمار آورد.
پاپ فرانسیس در جهت سازگاری ارزش‌های بنیادین مسیحیت با دستاوردهای عصر جدید، خلاق و بی‌باک بود. خدایش بیامرزد.
برخی بر این تصورند که در عصر کنونی "دینداری" به امری ممتنع تبدیل شده است. به نظرم اما دینداری امتناع‌پذیر نیست، زیرا با وجهی از جهان هستی و وجود انسان سر و کار دارد که هیچ علم و فلسفه و عقلانیتی پاسخی برای آن ندارد.
محبوبیت پاپ فرانسیس خود گواهی بر نیاز پایدار نوع بشر به فرا رفتن از فهمی صرفاً مادی از جهان هستی و وجود آدمی است. میلیادرها کاتولیک و غیرکاتولیک و غیرمسیحی نام او را بزرگ خواهند داشت و چنین بزرگداشتی برای هیچ چهرۀ شاخص دیگری در جهان قابل تصور نیست. این بدان معناست که ایمانِ مهرورزانه و صادقانه و انسان‌دوستانه همچنان مورد احترام و حتی حسرت نوع بشر است.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
11.04.202508:36
مدل لیبی!
هدف نتانیاهو از به میان کشیدن الگوی لیبی برای ایران

بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل به شرطی با نتیجۀ مذاکرات آمریکا و ایران در عمان اعلام موافقت کرده که به تکرار "مدل لیبی" بیانجامد.
واضح است که نام بردن از "مدل لیبی" توسط نتانیاهو با هدف تحریک برخی محافل تحریک‌پذیر در ایران و به هم زدن مذاکرات توسط آنها صورت می‌گیرد! او هدف خود را درست انتخاب کرده است چون پس از اظهارات نتانیاهو عده‌ای در داخل کشور با تأکید بر همین موضوع، مذاکرت را خفت‌آور و محکوم به شکست اعلام کردند!
واقعیت این است که پرونده‌های هسته ای ایران و لیبیِ زمان معمر قذافی شبیه هم نیستند و اگر ترامپ خواهان تکرار آن مدل و الگو بود، با نوشتن نامه، سران جمهوری اسلامی را به مذاکرات رو در رو دعوت نمی‌کرد.
قذافی به طور مخفی یک برنامۀ تسلیحاتی اتمی و شیمیایی را دنبال می‌کرد. او در سال 2003 یک هفته پس از دستگیری صدام حسین، از تکرار سرنوشت او برای خود نگران شد و با افشای برنامۀ اتمی و شیمیایی لیبی، همکاری خود را برای برچیدن آن به قصد بهبود روابط با جهان غرب اعلام کرد.
دولت جرج بوش پسر و متحدان غربی او از این حرکت قذافی استقبال کردند و با برچیدن تأسیسات اتمی و شیمیایی لیبی، راه عادی‌سازی روابط با او را در پیش گرفتند.
دولت معمر قذافی بعدها در سال 2011 بر اثر شورش لیبیایی‌ها که از "بهار عربی" الهام گرفته بودند، مورد چالش قرار گرفت. قذافی به خلاف زین‌العابدین بن‌علی و حسنی مبارک همتایان تونسی و مصری خود، در برابر شورش عمومی تهدید به سرکوب خونین کرد و گفت که شورشیان را شهر به شهر ، کوی به کوی، خانه به خانه تعقیب می‌کند و به قتل می‌رساند.
این تهدید، دولت باراک حسین اوباما در آمریکا را از ترس از دست رفتن آنچه "دستاور دمکراتیک" در تونس و مصر می‌پنداشت، به واکنش انداخت و نیروی سرکوب قذافی مورد حملۀ نظامی قرار گرفت. بعد از آن هم شورشیان به تعقیب قذافی پرداختند و پس از دسترسی به او، به طرزی کاملاً وحشیانه و غیر انسانی به قتلش رسانند!
حالا عده‌ای در ایران چنین تبلیغ می‌کنند که اگر قذافی در سال 2003 زرادخانۀ مخفی اتمی و شیمیایی خود را افشا و تسلیم نکرده بود، در سال 2011 سقوط نمی‌کرد! در حقیقت این دو ماجرا ربطی به هم نداشت مگر آنکه تصور شود قذافی با زرادخانۀ شیمیایی و اتمی خود می‌خواست لیبیایی‌ها را سرکوب و نابود کند!
به هر حال، زمینه‌ها و روندهای و شرایط در ایران کنونی و لیبی زمان قذافی متفاوت است و اصرار نتانیاهو بر تکرار "الگوی لیبی" صرفاً به قصد کارشکنی در مذاکرات و به شکست کشاندن آن از راه تحریک عده‌ای در داخل صورت می‌گیرد و متأسفانه تیرش تا اندازه‌ای به هدف هم خورده است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
08.04.202505:10
شروع شد!

آنچه فعلاً واضح است این است که مقام‌های سیاسی بلندپایهٔ ایران و آمریکا قرار است روز شنبه در جایی با هم مذاکره کنند.
ظاهراً مذاکرات زیر یک سقف انجام خواهد شد تا نظر دونالد ترامپ مبنی بر مستقیم بودن مذاکرات نادرست از کار در نیاید، اما در عین حال، صندلی مذاکره‌کنندگان مقدارِ غیر متعارفی از هم فاصله خواهد داشت تا نظر طرف ایرانی در مورد غیرمستقیم بودن مذاکرات هم تأمین شود!
در هر صورت خبر خوبی است و امیدوارم به نتیجهٔ خیر بیانجامد و مانع بروز جنگ و درگیری شود گر چه روند مذاکره بی‌نهایت سخت به نظر می‌رسد.
تازه شروع ماجراست، بنابراین لازم است کیهانیان و برخی اپوزیسیونی‌ها کمی اعصاب خود را کنترل کنند که وسط این ماجرا کار دست خودشان ندهند!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
01.04.202506:51
می‌زند یا نمی‌زند؟

در محافل سیاسی خبرها داغ است. بحث جنگ یا توافق بالا گرفته است. قاعدتاً مردم عادی باید با نگرانی خبرها را دنبال کنند، اما خیلِ گردشگرانی که به سواحل جنوبی هجوم آورده‌اند، اصلاً خیال‌شان هم نیست!
صدای پخش ترانه را تا سرحد ممکن بلند می‌کنند، می‌رقصند، تخمه می‌شکنند، سوار قایق‌های موتوری و جت اسکی می‌شوند، شنا می‌کنند، قلیان می‌کشند و تا دل‌تان بخواهد زباله تولید می‌کنند!
ظاهراً نسبت به خبرها بی‌حس و بی‌اعتمادند.
اگر به فرض، بین چند نفر موضوع جنگ پیش آید، معمولاً با قاطعیت نظر می‌دهند. برخی قاطعانه می‌گویند جنگ نمی‌شود، زیرا "آخوندها" زرنگ‌تر از این حرف‌ها هستند!
برخی دیگر جنگ را حتمی و فوری می‌دانند و عجیب این‌که عواقب آن را هم خوب می‌بینند!
آنها که شبکهٔ ایران‌اینترنشنال را دنبال می‌کنند، مدعی‌اند که به زودی جنگ می‌شود و بعد "پسر شاه" برمی‌گردد! اگر بپرسی چطور برمی‌گردد، حرف‌شان این است که آمریکا و اسرائیل خودشان نقشه‌اش را ریخته‌اند. یک جوری که به ذهن ما نمی‌رسد، او را برمی‌گردانند!
همین افراد، جنگ را هم فاقد تلفات در بین مردم عادی می‌دانند. می‌گویند طوری می‌زنند که خون از دماغ هیچ آدم معمولی نیاید!
نمونهٔ تلفات انسانی در غزه را استثنا می‌پندارند و یا می‌گویند، حق‌شان است!
با این‌حال، در گفتگوهای "عیددیدنی" متوجه شدم که وقتی عواقب جنگ برای افراد توضیح داده می‌شود، اکثریت قاطع آنها واقعاً نگران می‌شوند و می‌پرسند: "پس این کارشناس‌ها چی می‌گن؟"
منظورشان همان افرادی است که در شبکه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور ظاهر می‌شوند و تحت عنوان "کارشناس" علایق و آرزوها و اوهام خود را به عنوان "نظر کارشناسی" به مردم القا می‌کنند.
جالب اینکه به هیچکدام از این "کارشناس‌ها" هم اعتماد ندارند. می‌گویند‌؛ هر روز یه چیزی می‌گن! گیج‌مون کرده‌اند!
اگر در بارهٔ "کارشناسان" صدا و سیما از افراد پرسیده شود، بلافاصله می‌گویند که برنامه‌های صدا و سیما روی اعصاب‌شان است از بس که مزخرف است. به ندرت به شبکه‌های صدا و سیما سر می‌زنند: "مگر چطور بشه! سریالی چیزی مثل همین نقی معمولی را ببینیم!"
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
09.04.202506:43
در بارۀ مذاکرات ایران و آمریکا در عمان؛
مسیری بسیار پیچیده و شکننده و بغرنج

مذاکراتی که قرار است روز شنبه بین ایران و آمریکا در مسقط آغاز شود، محدودیت زمانی دارد و آثار موفقیت یا شکست آن نیز خارج از حد تصور است. از این رو، این مذاکرات بسیار حساس، خطیر، پیچیده و در نهایتِ شکنندگی است!
واقعیت این است که مذاکرات مسقط، شبیه هیچکدام از مذاکرات پیشین بینِ دولت‌های جمهوری اسلامی و ایالات متحده از جمله مذاکرات منتج به توافقنامۀ برجام نیست. مذاکرات قبلی یا بر سر مسائل فنی و تاکتیکی و یا به قصد دفع‌الوقت برای عبور موقت از یک بحران خطرناک و یا با هدفِ آزمون عملکرد آتی طرف مقابل صورت گرفته است، حال آنکه مذاکرات بین سیدعباس عراقچی وزیر خارجۀ جمهوری اسلامی با استیو ویتکاف نمایندۀ ویژۀ رئیس‌جمهور آمریکا در خاورمیانه در پایتخت عمان، هدفی بسیار فراتر از موارد فوق دارد.
هدف اصلی دولت دونالد ترامپ از مذاکره با جمهوری اسلامی ظاهراً در دو سطح تعریف شده است. سطح نخست، رفع خصومت نیم قرنه بین تهران و واشنگتن و همکاری متقابل بین دو کشور است......(به همۀ مخاطبانی که این کانال را دنبال می کنند، توصیه می شود که متن کامل این یادداشت را که در لینک زیر آمده است، به دقتِ تمام بخوانند.)
@ahmadzeidabad
https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-35451
02.04.202508:16
راه یا چاه؟

قدرتِ نظامیِ معطوف به مقابله با آنچه "نظام جهانی" خوانده می‌شود، اگر از حدود متعارف خود خارج شود، به جای بازدارندگی خودش به تهدید تبدیل می‌شود.
نمونهٔ روشنش وضعیت عراق پس از جنگ 8 ساله با ایران است. عراق که در طول جنگ برای مهار "امواج انسانی نیروهای ایرانی" مورد حمایت قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای قرار گرفته بود، توانست زرادخانهٔ عظیمی از موشک و تسلیحات شیمیایی برای خود فراهم کند. با فرونشستن آتش جنگ، اسرائیل همین زرادخانه را به عنوان تهدیدی علیه خود و به هم خوردن توازن قوا در خاورمیانه به حساب آورد و حامیان غربی‌اش را به حمله نظامی علیه آن کشور ترغیب کرد.
برخی تحلیلگران عرب می‌پنداشتند که قدرت موشکی و شیمیایی عراق، آن کشور را غیرقابل شکست و مصون از حملهٔ نظامی آمریکا و متحدانش کرده است، حال آنکه همان قدرت موشکی و شیمیایی، دلیل اصلیِ تعریف عراق به عنوان تهدیدی منطقه‌ای و جهانی و زمینه‌ساز حمله به آن شد.
بنا بر این تجربه، مقام‌های جمهوری اسلامی هر چه بیشتر در بارهٔ توانایی‌های نظامی کشور داد سخن دهند و بخصوص از تغییر استراتژی اتمی کشور حرف به میان آورند، کار را برای خودشان سخت‌تر و برای آمریکا و اسرائیل آسان‌تر می‌کنند.
رفع تهدید نظامی از کشور، نه تهدید به ساخت سلاح اتمی و نه دعوت به همکاری اقتصادی با آمریکا بدون رفع چالش‌های امنیتی و سیاسی با آن است! راهش حل منازعات سیاسی و امنیتی با طرف مقابل در یک گفتگوی رو در رو بر اساس یک فرمول منصفانه است.
بنابراین، آنچه این روزها علی لاریجانی مطرح کرده و شماری دیگر از حرف او استقبال کرده‌اند، حرکت در جهت افتادن به چاهی است که اسرائیلی‌ها پیش پای ایران کنده‌اند!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
12.04.202507:42
زمانی برای......

اگر مذاکرات امروز ایران و آمریکا در مسقط وارد روندی رو به پیشرفت و موفقیت شود، در آن صورت، زمانِ فعال شدن "نیروی چهارم" در جامعۀ ایرانی فرا رسیده است. نیروی چهارمی که چند سال پیش مختصات دهگانۀ آن را در همین کانال به شرح زیر توضیح دادم:

"نیروی چهارم نیرویی است که:
یک- توان خود را صرف تصرف دستگاه دولت یا شراکت در حکومت معیوب نمی‌کند بلکه آن را برای متقاعد کردن حکومت به تغییر روش‌ها و نوع حکمرانی نامطلوب یا ناکارآمدش به کار می‌گیرد تا به صورت حکومتی دمکراتیک و منطبق با موازین اصیلِ حقوق بشری و کارآمد در آید.
دو- کنش سیاسی نیروی چهارم از گزاره‌های کلان ایدئولوژیک نشأت نمی‌گیرد و بر مبنای تحلیل مشخص از شرایط عینی و ذهنی جامعه و نوع تأثیرگذاری بر آن و درک و فهم پیامدهایش استوار است.
سه- چراغ راهنمای نیروی چهارم منافع ملت-دولتی به اسم ایران است. برای استقرارِ نظام حقوقی مساوات‌جویانۀ سیاسی ناشی از پدیدۀ ملت-دولت به معنای حقوق برابر تک تک شهروندان ایران فارغ از هر نوع تفاوت عقیدتی، زبانی، سیاسی و قومی آنان تلاش می‌کند و در عین حال، از هرگونه فعالیت پرهزینه برای کشور و یا تضعیف بنیان‌های حیات و قوام آن می‌پرهیزد. به عبارت دیگر، این نیرو سخت مراقب است که تعارضش با حکومت به اصل مملکت آسیب نزند.
چهار- از دوقطبی سازی‌های کاذب و تقسیم طبقات اجتماعی و گروه‌های سیاسی به سیاه و سفید مطلق خودداری می‌کند و در داوری خود نسبت به رفتار سیاسی دیگران "مورد-محور" است. یعنی به جای داوری کلی و ایدئولوژیک به معنای رد یا قبول تمامیت عملکرد یک نحلۀ سیاسی، هر اتفاق یا رویداد یا موضعگیری یا رفتار را به صورت مستقل و بر اساس موازین کاملاً مشخص و روشن تحلیل و مورد قضاوت قرار می دهد.
پنج- نیروی چهارم از کلیشه‌های ستیزه‌جویانه و فلج کنندۀ رفتار سیاسی در یک قرن اخیر ایران که دشمنی و کینه را با طرف مقابل به نهایتِ خود می‌رساند و در جریان فعالیت سیاسی، هرگونه رابطه و مصالحه با طرف مقابل به نفع کشور و مردم و یا عقب‌نشینی و سازش برای پرهیز از تحمیل هزینه به آن دو را در حکم خیانت و جنایت می‌شمرد، با اعتماد به نفس کامل گذر می‌کند و برای بحث و گفتگو و مجادلۀ مدنی و مصالحۀ انسانی با هر نیرویی آمادگی دارد.
شش- نیروی چهارم جوهری نقّاد دارد اما در نقد، جانب انصاف را مراعات می‌کند یعنی در کنار امکانات به محدودیت‌های طرف مقابل نیز نظر دارد و اضافه بر این، نقد خود را بر نگاهی نیهیلیستی و منتزع از واقعیات پردردسر عینی بنا نمی‌کند و هر آنچه را رد می‌کند برای آن بدیلی منطقی و قابل اجرا و سازنده ارائه می‌دهد.
هفت- نیروی چهارم خود را منزه‌تر از دیگر نیروها نمی‌داند و از همین رو، به همان میزان که به خود حق انتقاد از دیگر نیروها و مراجع سیاسی و عقیدتی آنها را می‌دهد، به حق انتقاد یگر نیروها از خودش و مراجع فکری و سیاسی‌اش معتقد و در عمل پایبند است.
هشت- نیروی چهارم از هیچ حادثه یا پدیده‌ای قدسیت سازی و یا تابو آفرینی نمی‌کند تا با ارجاع دائمی به آن، مانع اظهار نظر آزاد و نقد دیگران به آن حادثه یا پدیده شود.
نه- نیروی چهارم به جای تلاش بیهوده برای ساخت جامعۀ کمال مطلوب در پی فراهم کردن زمینه‌های ساخت جامعۀ مبتنی بر کمال ممکن است. بنابراین در برابر برخی ناملایماتِ اجتناب‌ناپذیر زندگی شکیباست و با بروز هر حادثه‌ای در صدد به آتش کشدن قیصریه برنمی‌آید.
ده- نیروی چهارم "مردم" را مفهومی قدسی و انتزاعی و خطاناپذیر نمی‌داند و از هر قشر اجتماعی که از اصول صحیح زندگی تخطی کند به راحتی انتقاد می‌کند. به عبارت روشن‌تر، این نیرو از مطالبات منطقی و قابل اجرای اقشار مختلف حمایت می‌کند ومطالبات غیرمنطقی را به صرف آنکه دردسر یا بحرانی برای دولت حاکم ایجاد می‌کند، مورد پشتیبانی قرار نمی‌دهد. از همین رو، بخصوص برای جلب نظر عموم، دامن زدن به مطالبات فزاینده‌ای که هیچ دولت کارآمدی در جهان توان برآورده کردن آنها را ندارد، غیرمسئولانه و مخرب می‌داند.
بر این موارد دهگانه می‌توان موارد دیگری را هم بخصوص در زمینۀ چگونگی عمل اجتماعی و منفصل از دستگاه قدرت افزود، اما اصول کلانش همین است."
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
11.04.202516:53
ویتکاف و فن مذاکره!

استیو ویتکاف نمایندهٔ ترامپ در خاورمیانه دیپلمات حرفه‌ای نیست. کار اصلی او بنگاه‌داری اقتصادی بوده است. از این رو به نظرم حوصلهٔ اتلاف وقت خود برای شنیدن حرف‌های کلی، دوپهلو، مبهم و غیرمستقیم را ندارد. مایل است یکراست سراغ اصل مطلب و جزئیات روشن و حساس آن برود.
دیپلمات‌های وزارت خارجهٔ جمهوری اسلامی هم که در کلی‌گویی و ابهام‌آفرینی استادند! حال اگر آنها بخواهند حرف‌های کلی‌شان را آن هم از طریق تشریفات مطول و غیرمستقیم به ویتکاف منتقل کنند، هیچ بعید نیست که او حوصله‌اش سر رود و میز مذاکره را ترک کند!
ترامپ و برخی اعضای تیمش با شترسواری دولا دولا میانه‌ای ندارند. خلاصه هیئت ایرانی مذاکرات را قربانی تشریفات زاید و بی‌اهمیت نکند!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
04.04.202512:07
استراتژی عاشورایی؟

این روزها برخی سخن از استراتژی کربلایی-عاشورایی می‌گویند و منظورشان این است که حتی به قیمت نابودی کامل کشور و از بین رفتن ایران باید در برابر آمریکا و اسرائیل ایستادگی کرد و جنگید!
بارها گفته و نوشته‌ام که این نوع برداشت از حرکت حسین بن علی که درود خدا بر او باد، بدترین و خطرناک‌ترین تحریفی است که از کربلا و عاشورا صورت گرفته است.
حسین از موضع فردی خارج از نظام حاکم، برای حفظ شرافت و عزت شخصی خود تن به مرگ داد و حاضر به بیعت با یزید نشد. این موضوع، می‌تواند الگویی برای همۀ افراد شرافتمند در شرایط مشابه باشد، اما تبدیل آن به یک استراتژی حکومتی، بزرگ‌ترین ظلمی است که می‌توان نسبت به حسین روا داشت. حسین بعد از مرگ برادرش حسن، به مدت ده سال به عهدنامۀ صلح او با معاویه پایبندی کامل نشان داد و از مفاد آن تخطی نکرد؛ همان عهدنامه‌ای که طبق آن حسن که درود خدا بر او باد، قدرت و خلافت را به طور کامل به معاویه واگذار کرد و از این جهت مورد شماتت جمعی از یاران نزدیک خود قرار گرفت.
بنابراین، استراتژی کربلایی-عاشورایی می‌تواند استراتژی یک فرد یا سازمان مبارز باشد، اما در سطح دولت اساساً فاقد معناست. مهمترین کارویژۀ هر دولت و حکومت با هر نوع ماهیت و ادعایی، حفظ موجودیت کشور و جان و مال اتباع است، اگر آنها را به خطر اندازد دیگر دولت نیست!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
14.04.202508:48
اظهار لحیه!

حسن رحیم پور ازغدی: " رئیس‌جمهور آمریکا محل دقیق بوسه را برای متقاضیان روبوسی مشخص کرد. برای مشتاقان مذاکره با امریکا وقت مناسبی است"!
در حالی که نمایندگان ترامپ و جمهوری اسلامی در مسقط با هم مذاکره کرده‌اند، منظور آقای ازغدی از "مشتاقان مذاکره با آمریکا" که باید یک جای "نابدتر" ترامپ را ببوسند، چه کسانی است؟ یعنی او نمی‌داند که برای رفتن بر سر میز مذاکره چه تشریفاتی در داخل کشور طی شده و چه نهادهایی مجوز آن را صادر کرده‌اند؟ اگر نمی‌داند با این سطح از فهم و دانش چگونه داعیه‌دار "هدایت فرهنگی جوانان این کشور" از طریق عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی و برنامه‌های پایان‌ناپذیر در صدا و سیماست؟
اما اگر می‌داند که خوش به حالِ اصولگرایان با این "ایدئولوگ" مؤدب و وفادار!
(دیروز این کامنت را در همین کانال منتشر کردم اما برخی از دوستان گفتند که منبع نشر آن "فیک" است. از این رو، آن را حذف کردم تا اینکه امروز دیدم برخی سایت‌های اصولگرا هم آن را بازنشر داده‌اند. لازم به ذکر است که اشارۀ سخن ترامپ به کشورهایی بود که او بر واردات کالاهای آنها تعرفۀ سنگین وضع کرده است و آن کشورها هم به منظور لغو تعرفه‌ها پیشنهاد مذاکره با آمریکا را داده‌اند! به نظرم آقای ازغدی و دوستانش در این شرایط سخت اقتصادی "جای راحتی" نشسته‌اند و از رنج مردم یا اطلاع ندارند و یا نسبت به آن بی‌تفاوتند و یا گمان می‌کنند که اصولاً درماندگی و رنج بردن حق مردم و استفاده از امکانات عمومی برای "اظهار لحیه" حق آنان است!
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
14.04.202511:29
پرسشی از مدافعان اسلام غیررحمانی

جنگ احد به روایتی هفتم ماه شوال و به روایتی دیگر پانزدهم همان ماه در سال سوم هجری قمری رخ داد. بنابراین امروز بنا به یک روایت، سالگرد جنگ احد است. در این جنگ حمزه عموی پیامبر به دست وحشی غلام هند کشته شد. گفته شده است هند همسر ابوسفیان به انتقام قتل پدر و برادرش در جنگ بدر، جگر حمزه را از سینۀ شکافتۀ او بیرون کشید و به دندان گرفت. پیامبر اسلام از کشته شدن عموی خود بی‌نهایت متأثر و خشمگین شد و وعده داد که اگر به قاتلان حمزه دست یابد، سخت‌ترین انتقام را از آنها بگیرد. حمزه به سیدالشهدای جنگ احد معروف است.
پیامبر اما هرگز از آمران و عاملان عموی خود انتقام نگرفت. سه سال بعد از جنگ احد، پیامبر با مشرکان قریش پیمان صلح حدیبیه را بست. دو سال بعد از آن هم مکه را فتح کرد و ابوسفیان و هند و وحشی را بخشید و با آنان بسیار خوش رفتاری کرد.
مدافعان "اسلامِ غیررحمانی" نظرشان در این باره چیست؟ به زعم آنها چرا پیامبر، ابوسفیان و هند و وحشی را بخشید؟
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
Көбүрөөк функцияларды ачуу үчүн кириңиз.