جامعه شناسی کشورهای اسلامی
TGlist рейтинг
0
0
ТипАчык
Текшерүү
ТекшерилбегенИшенимдүүлүк
ИшенимсизОрду
ТилиБашка
Канал түзүлгөн датаJul 31, 2021
TGlistке кошулган дата
Mar 28, 2025Тиркелген топ
Рекорддор
13.04.202523:59
317Катталгандар04.04.202523:59
100Цитация индекси20.04.202511:48
1111 посттун көрүүлөрү20.04.202511:49
1111 жарнама посттун көрүүлөрү05.04.202512:56
11.11%ER20.04.202511:49
35.24%ERRӨнүгүү
Катталуучулар
Citation индекси
Бир посттун көрүүсү
Жарнамалык посттун көрүүсү
ER
ERR
Кайра бөлүшүлгөн:
زیر سقف آسمان
28.03.202512:46
🔸🔸🔸بازخورد / پیشنهاد🔸🔸🔸
دوست عزیزم، جناب آقای دکتر حسن محدثی، درباره ((وحدت ملی ایرانیان)) نکته نظراتی دارند.
ایشان دو یادداشت درباره این موضوع نوشته اند و با محبت این یادداشت ها را به من تقدیم کرده اتد.
از مهر و محبت ایشان سپاسگزارم.
نخست؛ برای آگاهی بیشتر خوانندگان با نکته نظرات دکتر محدثی، یادداشت های ایشان را منتشر می کنم.
دوم این که، در برخی موارد بنیادین نسبت به نظرات دکتر محدثی انتقاداتی دارم.
در نتیحه، با توجه به روحیه انتقادی دکتر محدثی، پیشنهاد می کنم با یکدیگر درباره وحدت ملی ایران گفت و گو کنیم.
در گفت و گوی واقعی به سان کشتی نیست، که یک طرف، حریف مقابل را شکست دهد.
گفت و گوی واقعی مانند دادگاه نیست، که یک طرف، طرف مقابل را محکوم کتد.
گفت و گوی واقعی، در مقابل یکدیگر قرار گرفتن نیست، در کنار یکدیگر ایستادن است.
پیشنهاد می کنم، با استاد ارجمند جناب آقای دکتر محدثی، سلسه گفت و گو هایی را از مفاهیم بنیادین و تیوریک تا شرایط عینی مربوط به وحدت ملی ایرانیان برگزار و سپس این گفت و گوها، چاپ گردد.
این گفت و گو ها می تواند به دوصورت باشد:
الف_ در فضای مجازی
ب_برکزاری جند جلسه گفت و گو و تقریر محتوای جلسات.
✍حسین حجت پناه
هشتم فرودین هزار و چهارصد و چهار
۸ فروردین ۱۴۰۴
https://t.me/sociologyofislamiccountries20/1403
🔸محدثی: از پیشنهاد دوست و برادر عزیز ام آقای حجت‌پناه استقبال می‌کنم. اما ترجیح ام این است که از گفت‌وگوی مکتوب آغاز کنیم و بعد از طرح برخی اندیشه‌های پایه‌ای می‌توانیم گفت‌وگوی حضوری هم داشته باشیم.
#گفت_و_گو
#وحدت_ایران
#حسین_حجت‌پناه
@NewHasanMohaddesi
دوست عزیزم، جناب آقای دکتر حسن محدثی، درباره ((وحدت ملی ایرانیان)) نکته نظراتی دارند.
ایشان دو یادداشت درباره این موضوع نوشته اند و با محبت این یادداشت ها را به من تقدیم کرده اتد.
از مهر و محبت ایشان سپاسگزارم.
نخست؛ برای آگاهی بیشتر خوانندگان با نکته نظرات دکتر محدثی، یادداشت های ایشان را منتشر می کنم.
دوم این که، در برخی موارد بنیادین نسبت به نظرات دکتر محدثی انتقاداتی دارم.
در نتیحه، با توجه به روحیه انتقادی دکتر محدثی، پیشنهاد می کنم با یکدیگر درباره وحدت ملی ایران گفت و گو کنیم.
در گفت و گوی واقعی به سان کشتی نیست، که یک طرف، حریف مقابل را شکست دهد.
گفت و گوی واقعی مانند دادگاه نیست، که یک طرف، طرف مقابل را محکوم کتد.
گفت و گوی واقعی، در مقابل یکدیگر قرار گرفتن نیست، در کنار یکدیگر ایستادن است.
پیشنهاد می کنم، با استاد ارجمند جناب آقای دکتر محدثی، سلسه گفت و گو هایی را از مفاهیم بنیادین و تیوریک تا شرایط عینی مربوط به وحدت ملی ایرانیان برگزار و سپس این گفت و گوها، چاپ گردد.
این گفت و گو ها می تواند به دوصورت باشد:
الف_ در فضای مجازی
ب_برکزاری جند جلسه گفت و گو و تقریر محتوای جلسات.
✍حسین حجت پناه
هشتم فرودین هزار و چهارصد و چهار
۸ فروردین ۱۴۰۴
https://t.me/sociologyofislamiccountries20/1403
🔸محدثی: از پیشنهاد دوست و برادر عزیز ام آقای حجت‌پناه استقبال می‌کنم. اما ترجیح ام این است که از گفت‌وگوی مکتوب آغاز کنیم و بعد از طرح برخی اندیشه‌های پایه‌ای می‌توانیم گفت‌وگوی حضوری هم داشته باشیم.
#گفت_و_گو
#وحدت_ایران
#حسین_حجت‌پناه
@NewHasanMohaddesi
Кайра бөлүшүлгөн:زیر سقف آسمان
28.03.202512:26
♦️وحدت ایران و توسعه: پروژه‌ی وحدت، واقعیت کثرت (تقدیم به حسین حجت‌پناه)
ص۱
✍️حسن محدثی
۷ فروردین ۱۴۰۴
برخی از نیروهای ملی‌گرا از ایران به‌منزله‌ی «وحدت در کثرت» سخن می‌گویند. به‌عنوان مثال، یکی از آنان گفته است: «ایران اصولا وحدتی است از كثرات كه نه این وحدت كثرات را از بین می‌برد و نه كثرات اختلالی در وحدت ایجاد می‌كند» (طباطبایی، ۱۳۹۴؛ https://www.cgie.org.ir/fa/news/50022/).
این سخن و سخنانی مشابه آن مشکلاتی اساسی دارند. نخست آنکه، سخنانی آرزواندیشانه اند (علاقه‌مند و خواهان این اند که چنین باشد) و هنجارین اند (ترجیح‌شان این است که چنین باشد). دوم ان‌که چنین سخنانی با واقعیت‌ها و روی‌دادهای تاریخ معاصر ایران ناهم‌خوان اند؛ زیرا در یک‌صد سال اخیر نیروهای دو ایده‌ئولوژی‌ی ملی‌گرایی و اسلام‌گرایی که حاکم بر جامعه‌ی ما هم بوده اند و در بسیاری از قلمروهای اجتماعی نفوذ داشته و نفوذ کرده اند و منابع و امکانات کشور در اختیارشان بوده، کوشیده اند به‌نحو آمرانه کثرات موجود در جامعه‌ی ایران را به نفع وحدت مد نظرشان از بین ببرند. سوم آنکه، چنین ایده‌ای نه تنها در در حد سخنی آرزواندیشانه و هنجارین مطرح شده است، بلکه واجد ابعاد و وجوهی هم هست که نیاندیشیده‌مانده اند.
ضرورت دارد در نیاندیشیده مانده‌های ایده‌ی "وحدت در کثرت" بیاندیشیم و این اندیشه‌ورزی را تا حد نوعی نظریه‌پردازی ارتقا دهیم.
بگذارید نخست در باره‌ی کثرت ایران بیاندیشیم؛ اندیشیدن به ایران از جهت تکثر اش. کثرت در ایران امری واقعی است. ایران متشکل از اتنیک‌های (اتنیک اینجا معادل قوم است؛ بر گرفته از قومیت یا اتنیسیتی) مختلف و فرهنگ‌های مختلف و ادیان و مذاهب مختلف و اکنون ایده‌ئولوژی‌های مختلف است.
هر قومی در ایران فرهنگ خاص خود را دارد: زبان خاص، هنر خاص، کار دستی‌ی خاص، فرهنگ آشپزی‌ی ویژه، فرهنگ لباس و تزیین بدن ویژه، مناسک ویژه، اسطوره‌های خاص، ادبیات خاص، و بسیاری امور دیگر. البته برخی خواسته اند با به‌کارگیری‌ی مفهوم خرده‌فرهنگ، این تکثر را تنزل بخشند.
از این رو، ایران واقعیتی متکثر است و فلات ایران همیشه چنین بوده. این کثرت اگر در اعصار باستان (مثلا در دوره‌ی هخامنشیان یا مثلا ساسانیان) کثرت جامعه‌ای (واحدی سیاسی یا امپراتوری‌ای متشکل از جوامع) بود، اینک صرفا در حد کثرتی جامعه‌ای نیست بلکه این کثرت (اعم از تکثر دینی و قومی و ایده‌ئولوژیک و زیست-جهانی) نه تنها در یکایک شهرهای ایران دیده می‌شود بلکه اکنون در محله‌های شهرها و حتا در مجتمع‌های ساختمانی نیز دیده می‌شود. درهمتنیدهگیی اجتماعی در ایران بعد از گذشت سده‌ها و حتا هزاره‌ها هم‌جواری، بدل به یک عامل پیونددهنده‌ی بسیار مهم در ایران شده است.
اما وحدت ایران، دست‌کم امری دو وجهی است: ۱. واقعی و ۲. هنجارین-عملیاتی.
وحدت ایران به‌منزله‌ی واقعیت، دست‌کم دو تجلی دارد:
۱. وحدت در حکمرانی که امری تاسیسی-عملیاتی است و تا زمانی برقرار است که حکم‌رانی‌ی واحد بر سراسر ایران وجود داشته باشد. اما این وحدت در حکمرانی همیشه دشمنانی دارد که مایل اند تمامیت ارضی‌ی ایران از دست برود و این وحدت مخدوش شود.
۲. وحدت اجتماعی-مدنی: مهم‌ترین بنیاد وحدت ایران، وحدت اجتماعی-مدنی است. ریشه‌ی این وحدت، درهمتنیدهگیی اقوام ایرانی در طی‌ی هزاره‌ها است و این بزرگترین سرمایه‌ی اجتماعی و سیاسی‌ی کشور ما است. مردم این سرزمین از اقوام و فرهنگ‌های مختلف در طی‌ی هزاره‌ها هم‌جواری، با یکدیگر درآمیخته اند و از طرق مختلف در هم تنیده شده اند. ساده‌ترین مثال اش، در هم‌آمیخته‌گی از طریق ازدواج است.
اکنون عوامل اجتماعی‌ی گوناگونی وجود دارند که مردم ایران را به هم پیوند داده اند و پیوند می‌دهند. برخی از مهم‌ترین آنها عبارت اند از:
۱. تجربه‌های تاریخی‌ی مشترک و قصه‌های تاریخی‌ی مشترک
۲. دردها و درگیری‌ها و اهداف مشترک (کارگزار فرهنگی لازم است در دردهای مردم شریک باشد و زبان او ترجمان دردهای مردم باشد)
۳. زبان‌ها و ادبیات و تعلقات فرهنگی‌ی مشترک (ما نیاز به زبان یا زبان‌های مشترک داریم و این خیلی مهم است). در اینجا لازم است عرض کنم که زبان فارسی در ایران نقش مهمی دارد، اما انحصارگرایی‌ی زبانی که در حال سرکوب زبان‌های دیگر است، پتانسیلی از خصومت‌ورزی را علیه زبان فارسی در اقوام غیر فارس‌زبان برانگیخته است و برمی‌انگیزد. تحقیر زبان‌ها و فرهنگ‌های دیگر در سده‌ای که گذشت، علیه وحدت ایران عمل می‌کند.
۴. حافظه‌های مثبت مشترک
۵. پیوندهای خانواده‌گی‌ی بینااتنیکی که بسیار مهم است،
۶. دیگر درهم‌آمیخته‌گی‌‌های اجتماعی و فرهنگی مردمان ایران در طی‌ی هزاره‌ها
موارد فوق، برخی از مهم‌ترین عوامل وحدت‌آفرین از نوع اجتماعی-مدنی اند. این‌ها مهم‌ترین چسب‌های اجتماعی در ایران اند.
ادامه👇
#توسعه
#وحدت_ایران
#تکثر_اجتماعی
@NewHasanMohaddesi
ص۱
✍️حسن محدثی
۷ فروردین ۱۴۰۴
برخی از نیروهای ملی‌گرا از ایران به‌منزله‌ی «وحدت در کثرت» سخن می‌گویند. به‌عنوان مثال، یکی از آنان گفته است: «ایران اصولا وحدتی است از كثرات كه نه این وحدت كثرات را از بین می‌برد و نه كثرات اختلالی در وحدت ایجاد می‌كند» (طباطبایی، ۱۳۹۴؛ https://www.cgie.org.ir/fa/news/50022/).
این سخن و سخنانی مشابه آن مشکلاتی اساسی دارند. نخست آنکه، سخنانی آرزواندیشانه اند (علاقه‌مند و خواهان این اند که چنین باشد) و هنجارین اند (ترجیح‌شان این است که چنین باشد). دوم ان‌که چنین سخنانی با واقعیت‌ها و روی‌دادهای تاریخ معاصر ایران ناهم‌خوان اند؛ زیرا در یک‌صد سال اخیر نیروهای دو ایده‌ئولوژی‌ی ملی‌گرایی و اسلام‌گرایی که حاکم بر جامعه‌ی ما هم بوده اند و در بسیاری از قلمروهای اجتماعی نفوذ داشته و نفوذ کرده اند و منابع و امکانات کشور در اختیارشان بوده، کوشیده اند به‌نحو آمرانه کثرات موجود در جامعه‌ی ایران را به نفع وحدت مد نظرشان از بین ببرند. سوم آنکه، چنین ایده‌ای نه تنها در در حد سخنی آرزواندیشانه و هنجارین مطرح شده است، بلکه واجد ابعاد و وجوهی هم هست که نیاندیشیده‌مانده اند.
ضرورت دارد در نیاندیشیده مانده‌های ایده‌ی "وحدت در کثرت" بیاندیشیم و این اندیشه‌ورزی را تا حد نوعی نظریه‌پردازی ارتقا دهیم.
بگذارید نخست در باره‌ی کثرت ایران بیاندیشیم؛ اندیشیدن به ایران از جهت تکثر اش. کثرت در ایران امری واقعی است. ایران متشکل از اتنیک‌های (اتنیک اینجا معادل قوم است؛ بر گرفته از قومیت یا اتنیسیتی) مختلف و فرهنگ‌های مختلف و ادیان و مذاهب مختلف و اکنون ایده‌ئولوژی‌های مختلف است.
هر قومی در ایران فرهنگ خاص خود را دارد: زبان خاص، هنر خاص، کار دستی‌ی خاص، فرهنگ آشپزی‌ی ویژه، فرهنگ لباس و تزیین بدن ویژه، مناسک ویژه، اسطوره‌های خاص، ادبیات خاص، و بسیاری امور دیگر. البته برخی خواسته اند با به‌کارگیری‌ی مفهوم خرده‌فرهنگ، این تکثر را تنزل بخشند.
از این رو، ایران واقعیتی متکثر است و فلات ایران همیشه چنین بوده. این کثرت اگر در اعصار باستان (مثلا در دوره‌ی هخامنشیان یا مثلا ساسانیان) کثرت جامعه‌ای (واحدی سیاسی یا امپراتوری‌ای متشکل از جوامع) بود، اینک صرفا در حد کثرتی جامعه‌ای نیست بلکه این کثرت (اعم از تکثر دینی و قومی و ایده‌ئولوژیک و زیست-جهانی) نه تنها در یکایک شهرهای ایران دیده می‌شود بلکه اکنون در محله‌های شهرها و حتا در مجتمع‌های ساختمانی نیز دیده می‌شود. درهمتنیدهگیی اجتماعی در ایران بعد از گذشت سده‌ها و حتا هزاره‌ها هم‌جواری، بدل به یک عامل پیونددهنده‌ی بسیار مهم در ایران شده است.
اما وحدت ایران، دست‌کم امری دو وجهی است: ۱. واقعی و ۲. هنجارین-عملیاتی.
وحدت ایران به‌منزله‌ی واقعیت، دست‌کم دو تجلی دارد:
۱. وحدت در حکمرانی که امری تاسیسی-عملیاتی است و تا زمانی برقرار است که حکم‌رانی‌ی واحد بر سراسر ایران وجود داشته باشد. اما این وحدت در حکمرانی همیشه دشمنانی دارد که مایل اند تمامیت ارضی‌ی ایران از دست برود و این وحدت مخدوش شود.
۲. وحدت اجتماعی-مدنی: مهم‌ترین بنیاد وحدت ایران، وحدت اجتماعی-مدنی است. ریشه‌ی این وحدت، درهمتنیدهگیی اقوام ایرانی در طی‌ی هزاره‌ها است و این بزرگترین سرمایه‌ی اجتماعی و سیاسی‌ی کشور ما است. مردم این سرزمین از اقوام و فرهنگ‌های مختلف در طی‌ی هزاره‌ها هم‌جواری، با یکدیگر درآمیخته اند و از طرق مختلف در هم تنیده شده اند. ساده‌ترین مثال اش، در هم‌آمیخته‌گی از طریق ازدواج است.
اکنون عوامل اجتماعی‌ی گوناگونی وجود دارند که مردم ایران را به هم پیوند داده اند و پیوند می‌دهند. برخی از مهم‌ترین آنها عبارت اند از:
۱. تجربه‌های تاریخی‌ی مشترک و قصه‌های تاریخی‌ی مشترک
۲. دردها و درگیری‌ها و اهداف مشترک (کارگزار فرهنگی لازم است در دردهای مردم شریک باشد و زبان او ترجمان دردهای مردم باشد)
۳. زبان‌ها و ادبیات و تعلقات فرهنگی‌ی مشترک (ما نیاز به زبان یا زبان‌های مشترک داریم و این خیلی مهم است). در اینجا لازم است عرض کنم که زبان فارسی در ایران نقش مهمی دارد، اما انحصارگرایی‌ی زبانی که در حال سرکوب زبان‌های دیگر است، پتانسیلی از خصومت‌ورزی را علیه زبان فارسی در اقوام غیر فارس‌زبان برانگیخته است و برمی‌انگیزد. تحقیر زبان‌ها و فرهنگ‌های دیگر در سده‌ای که گذشت، علیه وحدت ایران عمل می‌کند.
۴. حافظه‌های مثبت مشترک
۵. پیوندهای خانواده‌گی‌ی بینااتنیکی که بسیار مهم است،
۶. دیگر درهم‌آمیخته‌گی‌‌های اجتماعی و فرهنگی مردمان ایران در طی‌ی هزاره‌ها
موارد فوق، برخی از مهم‌ترین عوامل وحدت‌آفرین از نوع اجتماعی-مدنی اند. این‌ها مهم‌ترین چسب‌های اجتماعی در ایران اند.
ادامه👇
#توسعه
#وحدت_ایران
#تکثر_اجتماعی
@NewHasanMohaddesi
Кайра бөлүшүлгөн:زیر سقف آسمان
28.03.202512:26
♦️وحدت ایران و توسعه: پروژه‌ی وحدت، واقعیت کثرت (تقدیم به حسین حجت‌پناه)
ص۲
✍️حسن محدثی
۲ فروردین ۱۴۰۴
از قضا من گمان می‌کنم که نظام‌های اعتقادی و ایده‌ئولوژی‌ها تضعیف‌کننده‌ی این چسب‌های اجتماعی در ایران اند.
برخی البته چنان از افسانه‌ی "تداوم فرهنگی‌ی ایران" سخن می‌گویند که بر مبنای سخن‌شان (سخنی که ابطال‌ناپذیر است زیرا هیچ راهی وجود ندارد که بشود در نظر گرفت در صورت وجود چنان گزینه‌ای، "تداوم فرهنگی‌ی ایران" وجود نداشته است؛ از بس که این مفهوم کش‌سان است!) می‌توان گفت که کل بنی آدم از قدیم و ندیم تا مدرن وحدت فرهنگی دارند؛ زیرا مثلا اسطوره‌هایی مثل اسطوره‌ی آفرینش، اسطوره‌ی طوفان، اسطوره‌ی هزاره، اسطوره‌ی بازگشت مرده‌گان و مناسک جشن مرده‌گان، و اسطوره‌هایی از این قبیل یا ایده‌هایی نظیر ایده‌ی پرستش و روح‌مندی‌ی پدیده‌ها، و وجود موجوداتی چون اجنه و انبوهی از باورهایی از این قبیل در میان ملل مختلف مشترک اند یا مثلا نوروز که از بین‌النهرین وارد فرهنگ‌های ملل مختلف این منطقه شده است و در میان بسیاری از ملل منطقه شناخته شده و مشترک است. در واقع، "تداوم فرهنگی‌ی ایران" در سخن آنان امری آگزیوماتیک است نه تجربی. آنها می‌کوشند به‌نحو روایت‌گرانه، چیزی در تاریخ و فرهنگ این سرزمین پیدا کنند و خطوط اتصالی بین امروز و گذشته ترسیم نمایند.
وجه هنجارین-عملیاتی‌ی وحدت ایران
وحدت ایران علاوه بر وجه واقعی اش، یک وجه هنجارین و پروژه‌ای دارد. وحدت ایران اگر چه ریشه در واقعیت جامعه و تاریخ دارد، اما یک خواست و آرمان و پروژه هم هست؛ آرمان مردمانی که به یک‌پارچه‌گی‌ی این کشور دل‌بسته اند.
از نظر من، بنیادی‌ترین ترجیح ما در ایران همانا باید حفظ و ساختن یک کلیت قوی بر پایه‌ی اعطا و استیفای حقوق تمامی‌ی جمعیت‌های ساکن این سرزمین باشد. اما برای حفظ یک کلیت قوی باید یک نظریه‌ی پیوند داشته باشیم؛ نظریه‌ای که به ما بگوید چه‌گونه بخش‌ها و اجزای مختلف این کلیت را به هم پیوند بزنیم؛ نه یک پیوند صوری و حقوقی فقط یا یک پیوند سیاسی‌ی تصنعی، بلکه پیوندی ارگانیک.
در نظریه‌ی پیوند، لازم است هم عوامل پیوندآفرین شناسایی و مورد بحث قرار گیرند و هم عوامل گسست‌آفرین و تضعیف‌کننده‌ی وحدت. در اینجا نیز اختلاف نظرها جدی است.
اما در یک‌صد سال اخیر نیروهای مسلط بر جامعه‌ی ما کوشیدند وحدت کشور را حذف تکثر محقق کنند. آنها (یعنی نیروهای طرفدار دو ایده‌ئولوژی‌ی ملی‌گرایی و بعدها ایده‌ئولوژی‌ی اسلام‌گرایی) تا جایی‌که شرایط و امکانات‌شان اجازه می‌داد، کوشیدند تکثر اجتماعی و فرهنگی را از ره‌گذر اشکال مختلف انحصارگرایی (انحصارگرایی‌ی زبانی، انحصارگرایی‌ی اجتماعی، انحصارگرایی‌ی دینی، ...) از بین ببرند.
پروژه‌ی توسعه و پروژه‌ی وحدت ایران
از مهم‌ترین دلالت‌های وجه هنجارین و پروژه‌ای‌ی وحدت ایران، طراحی و اجرای برنامه‌ای از توسعه است که نه تنها به وحدت ایران لطمه نزند، بلکه به‌نحو همه‌جانبه‌ای این وحدت را تقویت کند.
مرکزگرایی‌ی همه‌جانبه در یک‌صد سال اخیر، نوعی بیگانه‌گی‌ی سیاسی و یک نیروی گریز از مرکز پدید آورده که بیش از پیش بازاندیشی و تجدید نظر در سیاست‌گذاری‌ها و مدیریت کلان کشور را ضروری می‌سازد.
توجه به به‌بود کیفیت زنده‌گی‌ی تمامی‌ی جمعیت‌های ایرانی و اعمال سیاست‌های آموزشی و فرهنگی و اقتصادی و صنعتی بدون تبعیض و برابرانه و حتا با تبعیض مثبت به نفع جمعیت‌های محروم -به‌ویژه در مناطق مرزی و حاشیه‌ای‌ی کشور- عامل مهمی برای کاهش نارضایتی‌ها و تضعیف نیروی گریز از مرکز است.
نتیجه‌گیری
وحدت ایران در تاریخ معاصر بیش از آنکه واقعیت بوده باشد، یک پروژه بوده است. در تاریخ منطقه‌ی موسوم به فلات ایران، قدرت کانون‌های مختلف داشته است. قدرت گاهی در دست مادها، گاهی در دست پارس‌ها، گاهی در دست پارت‌ها، گاهی در دست عربان، گاهی در دست ترک‌ها، گاهی در دست دیلمیان، و ... بوده است. ایده‌ی "وحدت در کثرت" را می‌بایست از یک شعار سیاسی فراتر برد و در قالب یک نظریه‌ی اجتماعی پرورد و ارتقا داد و سپس از آن یک دستورالعمل اجرایی برای پروژه‌ی توسعه استخراج کرد و به‌نحو عملی آن را محقق نمود. گام اول در انجام چنین کاری نفی انواع انحصارگرایی‌های اجتماعی و زبانی و فرهنگی و دینی و آموزشی و سیاسی است.
اگر کثرت در ایران یک واقعیت است، وحدت ایران بیشتر یک پروژه است. این پروژه در سده‌ی گذشته در خدمت سرکوب کثرت ایران بوده است. سیاست‌هایی که در سده‌ی گذشته در ایران به‌ترتیب توسط نیروهای ایده‌ئولوژی‌های ملی‌گرایی و اسلام‌گرایی دنبال شده، معطوف به تحقق وحدت از ره‌گذر یک‌سان‌سازی و نفی کثرت اجتماعی‌ی ایران بوده است. تداوم چنین سیاست‌هایی نه تنها بسیاری از سرمایه‌های کشور را نابود می‌کند، بلکه وحدت کشور را نیز با خطرات جدی مواجه می‌سازد.
#توسعه
#وحدت_ایران
#تداوم_فرهنگی
@NewHasanMohaddesi
ص۲
✍️حسن محدثی
۲ فروردین ۱۴۰۴
از قضا من گمان می‌کنم که نظام‌های اعتقادی و ایده‌ئولوژی‌ها تضعیف‌کننده‌ی این چسب‌های اجتماعی در ایران اند.
برخی البته چنان از افسانه‌ی "تداوم فرهنگی‌ی ایران" سخن می‌گویند که بر مبنای سخن‌شان (سخنی که ابطال‌ناپذیر است زیرا هیچ راهی وجود ندارد که بشود در نظر گرفت در صورت وجود چنان گزینه‌ای، "تداوم فرهنگی‌ی ایران" وجود نداشته است؛ از بس که این مفهوم کش‌سان است!) می‌توان گفت که کل بنی آدم از قدیم و ندیم تا مدرن وحدت فرهنگی دارند؛ زیرا مثلا اسطوره‌هایی مثل اسطوره‌ی آفرینش، اسطوره‌ی طوفان، اسطوره‌ی هزاره، اسطوره‌ی بازگشت مرده‌گان و مناسک جشن مرده‌گان، و اسطوره‌هایی از این قبیل یا ایده‌هایی نظیر ایده‌ی پرستش و روح‌مندی‌ی پدیده‌ها، و وجود موجوداتی چون اجنه و انبوهی از باورهایی از این قبیل در میان ملل مختلف مشترک اند یا مثلا نوروز که از بین‌النهرین وارد فرهنگ‌های ملل مختلف این منطقه شده است و در میان بسیاری از ملل منطقه شناخته شده و مشترک است. در واقع، "تداوم فرهنگی‌ی ایران" در سخن آنان امری آگزیوماتیک است نه تجربی. آنها می‌کوشند به‌نحو روایت‌گرانه، چیزی در تاریخ و فرهنگ این سرزمین پیدا کنند و خطوط اتصالی بین امروز و گذشته ترسیم نمایند.
وجه هنجارین-عملیاتی‌ی وحدت ایران
وحدت ایران علاوه بر وجه واقعی اش، یک وجه هنجارین و پروژه‌ای دارد. وحدت ایران اگر چه ریشه در واقعیت جامعه و تاریخ دارد، اما یک خواست و آرمان و پروژه هم هست؛ آرمان مردمانی که به یک‌پارچه‌گی‌ی این کشور دل‌بسته اند.
از نظر من، بنیادی‌ترین ترجیح ما در ایران همانا باید حفظ و ساختن یک کلیت قوی بر پایه‌ی اعطا و استیفای حقوق تمامی‌ی جمعیت‌های ساکن این سرزمین باشد. اما برای حفظ یک کلیت قوی باید یک نظریه‌ی پیوند داشته باشیم؛ نظریه‌ای که به ما بگوید چه‌گونه بخش‌ها و اجزای مختلف این کلیت را به هم پیوند بزنیم؛ نه یک پیوند صوری و حقوقی فقط یا یک پیوند سیاسی‌ی تصنعی، بلکه پیوندی ارگانیک.
در نظریه‌ی پیوند، لازم است هم عوامل پیوندآفرین شناسایی و مورد بحث قرار گیرند و هم عوامل گسست‌آفرین و تضعیف‌کننده‌ی وحدت. در اینجا نیز اختلاف نظرها جدی است.
اما در یک‌صد سال اخیر نیروهای مسلط بر جامعه‌ی ما کوشیدند وحدت کشور را حذف تکثر محقق کنند. آنها (یعنی نیروهای طرفدار دو ایده‌ئولوژی‌ی ملی‌گرایی و بعدها ایده‌ئولوژی‌ی اسلام‌گرایی) تا جایی‌که شرایط و امکانات‌شان اجازه می‌داد، کوشیدند تکثر اجتماعی و فرهنگی را از ره‌گذر اشکال مختلف انحصارگرایی (انحصارگرایی‌ی زبانی، انحصارگرایی‌ی اجتماعی، انحصارگرایی‌ی دینی، ...) از بین ببرند.
پروژه‌ی توسعه و پروژه‌ی وحدت ایران
از مهم‌ترین دلالت‌های وجه هنجارین و پروژه‌ای‌ی وحدت ایران، طراحی و اجرای برنامه‌ای از توسعه است که نه تنها به وحدت ایران لطمه نزند، بلکه به‌نحو همه‌جانبه‌ای این وحدت را تقویت کند.
مرکزگرایی‌ی همه‌جانبه در یک‌صد سال اخیر، نوعی بیگانه‌گی‌ی سیاسی و یک نیروی گریز از مرکز پدید آورده که بیش از پیش بازاندیشی و تجدید نظر در سیاست‌گذاری‌ها و مدیریت کلان کشور را ضروری می‌سازد.
توجه به به‌بود کیفیت زنده‌گی‌ی تمامی‌ی جمعیت‌های ایرانی و اعمال سیاست‌های آموزشی و فرهنگی و اقتصادی و صنعتی بدون تبعیض و برابرانه و حتا با تبعیض مثبت به نفع جمعیت‌های محروم -به‌ویژه در مناطق مرزی و حاشیه‌ای‌ی کشور- عامل مهمی برای کاهش نارضایتی‌ها و تضعیف نیروی گریز از مرکز است.
نتیجه‌گیری
وحدت ایران در تاریخ معاصر بیش از آنکه واقعیت بوده باشد، یک پروژه بوده است. در تاریخ منطقه‌ی موسوم به فلات ایران، قدرت کانون‌های مختلف داشته است. قدرت گاهی در دست مادها، گاهی در دست پارس‌ها، گاهی در دست پارت‌ها، گاهی در دست عربان، گاهی در دست ترک‌ها، گاهی در دست دیلمیان، و ... بوده است. ایده‌ی "وحدت در کثرت" را می‌بایست از یک شعار سیاسی فراتر برد و در قالب یک نظریه‌ی اجتماعی پرورد و ارتقا داد و سپس از آن یک دستورالعمل اجرایی برای پروژه‌ی توسعه استخراج کرد و به‌نحو عملی آن را محقق نمود. گام اول در انجام چنین کاری نفی انواع انحصارگرایی‌های اجتماعی و زبانی و فرهنگی و دینی و آموزشی و سیاسی است.
اگر کثرت در ایران یک واقعیت است، وحدت ایران بیشتر یک پروژه است. این پروژه در سده‌ی گذشته در خدمت سرکوب کثرت ایران بوده است. سیاست‌هایی که در سده‌ی گذشته در ایران به‌ترتیب توسط نیروهای ایده‌ئولوژی‌های ملی‌گرایی و اسلام‌گرایی دنبال شده، معطوف به تحقق وحدت از ره‌گذر یک‌سان‌سازی و نفی کثرت اجتماعی‌ی ایران بوده است. تداوم چنین سیاست‌هایی نه تنها بسیاری از سرمایه‌های کشور را نابود می‌کند، بلکه وحدت کشور را نیز با خطرات جدی مواجه می‌سازد.
#توسعه
#وحدت_ایران
#تداوم_فرهنگی
@NewHasanMohaddesi
15.04.202511:38
@socioligyofislamiccountries20
Кайра бөлүшүлгөн:
خانه اندیشمندان علوم انسانی
03.04.202520:12
📔دیدار نوروزی اهالی علوم اجتماعی
🔹همراه با:
*حضور استادان پیشکشوت
* نقل خاطرات
*گفتگو و دیدارهای صمیمانه
* اجرای موسیقی سنتی
🗓 چهارشنبه 20 فروردین 1404 ساعت 17
🏡 سالن فردوسی
🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.
🔹ورود برای عموم آزاد و رایگان است.
💢انجمن جامعه شناسی ایران💢
💢انجمن جمعیت شناسی ایران💢
💢انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات 💢
💢انجمن انسان شناسی ایران💢
💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢
🆔 @iranianhht
🔹همراه با:
*حضور استادان پیشکشوت
* نقل خاطرات
*گفتگو و دیدارهای صمیمانه
* اجرای موسیقی سنتی
🗓 چهارشنبه 20 فروردین 1404 ساعت 17
🏡 سالن فردوسی
🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.
🔹ورود برای عموم آزاد و رایگان است.
💢انجمن جامعه شناسی ایران💢
💢انجمن جمعیت شناسی ایران💢
💢انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات 💢
💢انجمن انسان شناسی ایران💢
💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢
🆔 @iranianhht
13.04.202509:26
پرویز قلیچ‌خانی در آسایشگاه سالمندان😓
@sociologyofislamiccountries20
@sociologyofislamiccountries20
Көбүрөөк функцияларды ачуу үчүн кириңиз.
