Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

View

Николаевский Ванёк

View

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

View

Труха⚡️Україна

View

Николаевский Ванёк

View

تصویر و زندگی

‌”در تصاویر.”
@zero663
اینستاگرام:
https://instagram.com/image_and_life_farsi?utm_medium=copy_link

TGlist rating

TypePublic

Verification

Not verified

Trust

Not trusted

Location

LanguageOther

Channel creation dateSep 24, 2018

Added to TGlist

Mar 28, 2025

I own this channel

History of changes

Statistic of Telegram Channel تصویر و زندگی

More details

Subscribers

12 324

24 hours

50%Week

80.1%Month

810.7%

Citation index

0

Mentions1Shares on channels0Mentions on channels1

Average views per post

1 272

12 hours8610%24 hours1 2720%48 hours1 1940%

Engagement rate (ER)

8.02%

Reposts102Comments0Reactions0

Engagement rate by reach (ERR)

0%

24 hours0%Week

0.01%Month

6.62%

Average views per ad post

1 137

1 hour00%1 – 4 hours00%4 - 24 hours00%

More details

Connect our bot to the channel to find out the gender distribution of this channel's audience.

Total posts in 24 hours

0

Dynamic

Latest posts in group "تصویر و زندگی"

All posts

03.05.202508:40

🔻
چند تا موزیک می‌شناسید در وصف تابلوی نقاشی؟ مورتون فلدمن در وصفِ کارهای روتکو؟! موریس راول در رثای نقاشی‌هایِ ویکتور هارتمن؟!
در موزیک پاپ اما یک نمونهٔ دل‌نواز داریم: وینسنت از دان مک‌لین. او این قطعهٔ دل‌انگیز را برای ونگوگ و رنج‌هایش سروده و خوانده. وقتی در ۱۹۷۰ مک‌لین کتابی می‌خواند درباب سرنوشت ونگوگ، رنج‌ها و نبوغ نقاش را در این ترانه می‌ستاید؛ ملهم از نقاشی «شب‌های پرستاره». گوش کنید◾

تصویر و زندگی

Reposted from:

مجله تاریخ تصویر

25.04.202510:13

✏️ بازخوانی سوگ در اندیشه اسطوره‌ای- سیاسی ایرانشهری
▪️نوشته مهدی قادرنژاد حمامیان
✏️ بخشی از متن : داستان سوگ سیاوش در متون کهن ایرانی چون اوستا آمده و البته بخش مهمی از شاهنامه را نیز به خود اختصاص داده است. رد پای بسیاری از آیینهای کهن چون آیینهای بینالنهرینی، مراسم محرم و… در این آیین قابل تشخیص است. مطالعه حاضر سعی در پرداختن به وجهی خاموش و پنهان در داستان سوگ سیاوش دارد، هدف این بررسی این است تا ضمن پرداختن به مساله سوگ، به خوانشی از ساختار سیاسی- اجتماعی پرورش دهنده سوگ نیز بپردازد. منظور بررسی ساختار سیاسی ایرانشهری و اندیشهای است که سوگ در آن بوجود آمده و پرورده شده است، یعنی بررسی نقش سوگ در پرورش قدرت و استبداد حاکمه در طول تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران و تکرار و استمرار آن. استمراری که میتوان در بطن آن تقابل پاکی- نور و ظلمت و برآمدن استبداد را تشخیص داد. برای بسط ایده اصلی این مطالعه در بخش ارتباط سوگ و استبداد آرای متفکران فرانکفورتی و از جمله والتر بنیامین راه‌گشای ما بوده‌اند.

23.04.202516:06

🔻
چگونه ترومای شخصی‌ را می‌توان سینمایی کرد؟ این پرسشی‌ست که فیلم‌ساز جوان و گم‌نامِ اسکاتلندی با خود کرده؛ او خالقِ یکی از بهترین فیلم‌های چند سال اخیر است؛ آن هم در اولین تجربهٔ فیلمِ بلندش: Aftersun.
روایتِ آخرین سفر با پدر. همین. آن‌چه به این فیلم قدرت بخشیده ـ بی هیچ اغراقی ـ تروما است. تروما مدام یادآوری می‌شود تا تازگی خود را حفظ کند؛ مابقی مشتی خاطرات است. این تروماست که از یادآوریِ اجباری‌ و مدام‌اش، خاطرات دور را نزدیک، ابهام را شفافْ و کلی‌نگری را باریک‌اندیشانه و جزیی‌نگر نگه داشته. در این‌جا پیوندی مهم ولی حاشیه‌ای خلق می‌شود: تروما و «امکانِ تجربه». احتمالاً با من هم‌‌عقیده باشید که آن‌چه در فیلم‌هایِ فیلم‌سازان جوان ما «لنگ» می‌زند، ناتوانی در ارائه «تجربه» است؛ سینمایی کردن‌اش پیشکش.
یا تجربه‌ها (در فیلم‌نامه) یک‌دست و بیش از حد غیرشخصی‌ست و یا تخیلِ فردی از خودِ تجربه حذف شده. این‌همه ترومایِ ریز و درشت چرا راهی به سینما باز نمی‌کند؟! اگر فیلم‌ساز هستید، لطفاً زخم‌هایتان را به ما نشان دهید؛ یک گذشتهٔ دور که بالاجبار، نزدیک مانده. چگونه؟! لطفاً فیلمِ پیشنهادی را تماشا کنید◾

تصویر و زندگی

21.04.202518:00

🔻
در بین فیلم‌سازانی که متاثر از نقاشی‌های ادوارد هاپر هستند (از هیچکاک و وندرس تا لینچ و مالیک)، به نظرم تاد هِینز جایگاه متمایزی دارد. برای فیلم‌سازان بالا، هاپر ابزاری‌ست برای غنای بصری و تکمیل میزانسن. برای هِینز، داستان فرق دارد: نه فقط در فضاسازی‌ها و رنگ‌ها بلکه در جهان‌بینی «هاپرگونه» (Hopperesque)، سینمای او را هر بار می‌توان امتدادِ یک تابلو از هاپر دانست. نعل به نعل، فیلم‌ساز تلاش کرده تا آدم‌های هاپر و زیست آن‌ها را سینمایی کند: زن‌های تنها و ملانکولیک، چمدان، ناکجاها و تنهایی. مثلا بنگرید به این دو فیلم: دور از بهشت و کارول. چند سکانس از این دو فیلم را سراغ دارید که ردّی از هاپر در آن‌ها نباشد؟! در این‌جا شباهت‌ها بیشتر نمایان‌اند◾

تصویر و زندگی

20.04.202515:45

به افتخار همراهی و حضور گای مدن در ساحل چپ، تصمیم گرفته ایم که وب‌سایت رسمی خود را با رویکرد سینمای غیرداستانی به نشانی Www.leftbankexperimental.coM رونمایی و در دسترس سینه‌فیل‌ها، فیلمسازان، دانشجویان و به طور کل علاقمندان به سینما قرار دهیم.

شما می‌توانید فیلم جلسه گفتگوی اعضای ساحل چپ با گای مدن را به صورت کامل در وب‌سایت ما به آدرس Www.leftbankexperimental.coM تماشا کنید.

وب‌سایت ساحل چپ قرار است ساختمانی ناپیدا باشد در کرانه‌ی چپ یک رودخانه، برای خزیدن به پستوهای تاریک، روبه‌روی پرده‌های روشن؛ برای آموختنِ چشم و دگرگونه دیدن و دگرگونه ساختن؛ برای ایستادن و خروش تصاویر و رهاسازی اشباح با سوزن‌های آخته‌ی نور بر سر مالکان تاریکی و نا امیدی‌...
[اشباحی که خون و استخوان دارند.]

.

20.04.202515:45

17.04.202517:21

🔻
پروندهٔ موسیقی و سینما منتشر شد:

سرمقاله: یک تجربهٔ سینه‌فیلی | علی جمشیدی

سینمای اپراییِ ورنر شروتر | تیموتی کیروگان، برگردان: سپید قائمی

گوش دادن به تاریخ: کلید نبردهای گذشته | ونسان کازانوا، برگردان: بریر بوجار

هارمونی هراس | علی غریب‌دوست

سیاست موسیقی عامه‌پسند در سینمای ایران: سنتوری (۱۳۸۶) | اردوان مفیدی تهرانی ، برگردان: سینا کیا

صدای ژاپنی، سنت‌های موسیقی در سینمای ژاپن | الکساندر بینز، برگردان: علی جمشیدی

اسکورسیزی می‌درخشد | جولیانو موسیو، برگردان: سینا کیا◾️

تصویر و زندگی

Reposted from:

کتاب‌فروشیِ ما

15.04.202517:41

📚نام کتاب: پیر دختر
قیمت روز بازار: ۳۰۰ هزاز تومان
قیمت ما: ۱۲۰ هزار تومان
انتشارات: اشاره
|۲۱۶ صفحه|

این رمان کوتاه و گیرا به دلیل انسجام داستان و پیشروی سریع اتفاقاتش بسیار مطرح گشت. بالزاک قبل از ورود به دل داستان، زمان بسیاری را صرف توصیف دقیق منزل دوشیزه کورمون، پیردختر شهر النسن میکند. پرتره دوشیزه کورمون یکی از موفق ترین شخصیت سازی های کمدی الهی ست. بالزاک در این رمان یکی از پرجزئیات ترین و دقیق ترین تحلیل های خود را از روابط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در یک شهرستان ارائه میدهد.
در سال 1816، در شهر النسن، رز کورمون چاق و ساده لوح در حالی که در دهه چهل زندگی خود به سر میبرد، همچنان در انتظار همسری است که در شان او باشد. از آنجا که او از طبقه بورژواست، یکی از ثروتمندترین مردم شهر بشمار میرود. توصیف بسیار ظریف و جزیی خانه و زندگی ای که که رز در پیش میگیرد، همان سبک بالزاکی معروف است. در ادامه داستان، رقابت برای بدست آوردن این دوشیزه و منسب و مکنتش و در پی آن واکنش های او به این تلاشها تصویری دقیق و بحث برانگیز از روحیات و شخصیتش ارائه میدهد.

سفارش به:@ketabforoshi_ma

13.04.202516:31

🔻
میلان کوندرا در رمان «آهستگی»:

میان کندی و حافظه، میان سرعت و فراموشی پیوندی پنهان وجود دارد. به این وضعیت کاملاً معمولی توجه کنید: مردی در خیابان راه می‌رود. در لحظه‌ای خاص، تلاش می‌کند چیزی را به یاد آورد، اما آن خاطره از ذهنش می‌گریزد. به‌طور خودکار، قدم‌هایش کند می‌شود. در همین حال، کسی که می‌خواهد یک واقعه‌ی ناخوشایند را که به‌تازگی از سر گذرانده فراموش کند، به‌طور ناخودآگاه سرعت قدم‌هایش را افزایش می‌دهد، گویی می‌خواهد خود را از چیزی که هنوز از نظر زمانی بیش از حد به او نزدیک است، دور کند.
در ریاضیات اگزیستانسیال، این تجربه به شکل دو معادله‌ی بنیادی درمی‌آید: درجه‌ی کندی، نسبت مستقیم دارد با شدت حافظه؛ درجه‌ی سرعت، نسبت مستقیم دارد با شدت فراموشی◾

تصویر و زندگی

Reposted from:

مدرسه تهران

11.04.202516:58

📣 #مدرسه_تهران با همکاری «تصویر و زندگی» برگزار می‌کند:

📌 هنر، نظریه اجتماعی و کنش سیاسی

🎙 با تدریس: پوریا جهانشاد
پژوهشگر مطالعات انتقادی هنر
[ویدئو معرفی] / [متن معرفی] / [طرح درس]

۶ جلسه‌ ( ۷۲۰ دقیقه)، ۵۰۰,۰۰۰ تومان
یکشنبه‌ها، ساعت ۱۸ تا ۲۰
از ۲۴ فروردین

🔴 دوره به‌صورت حضوری، آنلاین و آفلاین
🏫 محل برگزاری: خ انقلاب، ۴خ ۱۶ آذر، خ پورسینا، نبش خ جلالیه

📮 برای ثبت‌نام به آیدی زیر مراجعه کنید:
🔗 @Pouya_teh_82

10.04.202516:16

🔻
دربارهٔ فیلم کاناپه از کیانوش عیاری.

یک: داستان‌های کوتاه گوگول و یا مثلاً مجموعه داستان Bacacay از ویتولد گمبرویچ را خوانده‌اید؟ در قاطبهٔ این داستان‌ها، روایت و اندرکنش بین شخصیت‌ها منطقی و «ملموس» به نظر می‌آید ولی چیزی که منطقی نیست، «بنیاد» روایت است. این بنیاد یا ابزورد است، یا ماوراطبیعی و یا مضحکانه.

دو: فیلم کاناپه نیز این‌چنین است. در این فیلمْ آدم‌های داستان، اندرکنش بین آدم‌ها، دغدغه‌ها و خط روایی، کاملاً برای ما ملموس و منطقی‌ست. چیزی‌که برای ما منطقی نیست، بنیاد داستان است: چرا در ابتدای فیلمْ شخصیت اصلی داستان باید شیفتهٔ یک کاناپه در سطل‌ زباله شود؟! آن‌هم این‌چنین «فتیش‌وار»؟! کارگردان (عیاری) برای این‌که این شیفتگی ابزورد و فتیش‌وار را بارز کند، شخصیت اصلی را وادار می‌کند تا پیشنهادِ خرید میلیونیِ کاناپه را رد کند در حالی‌که سخت محتاجِ پول‌اش است.

سه: از این‌رو، بنیادِ فیلم (همانا ورود کاناپه به منزل) کاملاً ابزورد و مضحکانه به نظر می‌آید. چه‌قدر چنین چیزی در سینمای ایران کمیاب است: بازی با مفروضات ساده و بَدَوی و ساخت روایت بر اساس دستکاریِ این مفروضات. حیفِ چنین تخیل شگرفی که قربانی کمبود بودجه و بازی‌های خام و چه و چه شده.

چهار: محوریتِ فتیش‌وارِ یک شی در داستان، من‌ را یاد مجموعه‌ی سورئالِ مکس کلینگر با نام «نقل‌هایی در باب یافتنِ دست‌کش» انداخت. مجموعه‌ای که بنیادش بر یافتن دست‌کش سیاه یک زن در خیابان و رویاهای متعاقب‌اش است. پیش‌تر در این‌جا درباره‌اش نوشته بودم◾️

تصویر و زندگی

Reposted from:

مدرسه تهران

08.04.202520:16

📣 #مدرسه_تهران با همکاری «تصویر و زندگی» برگزار می‌کند:

📌 ویدئو معرفی دوره‌ی:
«هنر، نظریه اجتماعی و کنش سیاسی»

🎙 با تدریس: پوریا جهانشاد
پژوهشگر مطالعات انتقادی هنر
[متن معرفی] / [طرح درس]

۶ جلسه‌ ( ۷۲۰ دقیقه)، ۵۰۰,۰۰۰ تومان
یکشنبه‌ها، ساعت ۱۸ تا ۲۰
از ۲۴ فروردین

🔴 دوره به‌صورت حضوری، آنلاین و آفلاین
🏫 محل برگزاری: خ انقلاب، ۴خ ۱۶ آذر، خ پورسینا، نبش خ جلالیه

📮 برای ثبت‌نام به آیدی زیر مراجعه کنید:
🔗 @Pouya_teh_82

06.04.202518:42

🔻
فیلم‌ محبوب‌ام از رابطهٔ پیچیدهٔ پدرـ پسر، فیلمی‌ست که اتوره اسکولا* ساخته: «ساعت چنده؟». این رابطه در این فیلمْ نه مسیحیایی‌ست به سیاق اروپای شرقی‌ها، از سوخوروف تا تارکوفسکی، نه پداگوژیک است به سیاق برادران تاویانی و کن لوچ. خیلی ساده‌تر: پدری می‌رود که پسرش را در شهری دورافتاده ملاقات کند. پر از دیالوگ‌های کوچک و حاشیه‌ای که عاطفهٔ بیننده را هر چند ثانیه یک‌بار به بازی می‌گیرد. فیگور پدر ایتالیایی، چه شباهت غریبی دارد به پدر ایرانی.

* اسکولا به گواه منتقدان و متخصصان سینمای ایتالیا،

استاد بلامنازع در استفاده از فضا در توضیحِ تاریخِ متاخر ایتالیاست.

یک فیلم‌ساز مهم که برای برخی در زیر سایهٔ فلینی‌ها و دسیکاها، آنتونیونی‌ها و ویسکونتی‌ها گم شده. مثلا نگاه کنید به جواهر بی‌بدیل‌اش «یک روز ویژه» یا حتی کمدیِ «زشت، کثیف و بد». اولی از بهترین‌ها در «سینمای آپارتمانی»ست و دومی پُر است از

اعادهٔ حیثیت از شلختگی در یک فیلم.

یک روز ویژه را اینجا تماشا کنید و زشت، کثیف و بد را در اینجا◾

تصویر و زندگی

03.04.202516:45

🔻
در ادامهٔ مسالهٔ اقتباس سینمایی:
نمایش‌نامهٔ سه خواهر چخوف را خوانده‌اید؟ مستندی با همین نام (سه خواهر) از وانگ بینگ را تماشا کرده‌اید؟! (که الحق مستند شاهکاری‌ست برای خودش، با آن فضاسازی‌های رامبراندی و میزانسن‌های شگرف‌اش).
به نظرم کاری که این فیلم‌ساز چینی با نمایشنامهٔ چخوف می‌کند، در چارچوب‌های تئوریک (دوگانهٔ اقتباس یا الهام) نمی‌گنجد. این مستند شبیه یک دوقلوی نامتناجس است: در مکان، زمان و خودِ روایتْ ربط چندانی به چخوف ندارد ولی وقتی فیلم تمام شد، ذهنْ مدام به دلالت‌ها و مناسبات نمایشنامه بر می‌گردد.
چه باید کرد با این نامتناجسیِ پیچیده؟ از تئوری سینما کمک بگیریم؟! از ژان میتری و بلا بالاژ که «فیلم‌ساز گاهی مجبور است تا فرمِ پیشینی-ادبی- را نادیده بگیرد و با نسخه‌ی ادبی همچون یک ماده‌ی خام برخورد کند».
کاری که مثلاً الیویرا در فیلم «درهٔ آبراهام» با مادام بووآریِ فلوبر می‌کند.
چه‌قدر چنین تخیلی بین ادبیات و سینما ارزشمند است و سرشار از خلاقیت. به این می‌ماند که با اجزای یک خانه، عمارتی کاملا متفاوت بسازیم. عمارت از دور شبیه خانه نباشد، ولی هر چه نزدیک‌تر شویم بیشتر فکر کنیم که دیگر در عمارت نیستیم بلکه در آن خانه‌ایم.
این جواهرِ سینمایی را در اینجا ببینید◾

تصویر و زندگی

29.03.202517:21

🔻
پیتر بروکِ نقاش، چند ده نقاشیِ منظره دارد با موتیف یکسان: خودش و سگ‌اش، خیره به افقْ به سیاقِ رمانتیک‌های آلمانی. بنگرید به خطوط مورب، تنالیتهٔ رنگ‌ها و حساسیتِ امپرسیونیستی در بازنمایی اکچوالیته. زیبا، دل‌انگیز و شاعرانه◾

تصویر و زندگی

All posts

Nothing found 😢

More details

Records

03.05.202513:15

12.3KSubscribers

27.03.202523:59

100Citation index

18.04.202511:57

4.2KAverage views per post

04.03.202517:27

1.3KAverage views per ad post

24.04.202513:27

8.02%ER

18.04.202515:04

34.11%ERR

Growth

More details

Subscribers

Citation index

Avg views per post

Avg views per ad post

ERR

More details

تصویر و زندگی