این رمان کوتاه و گیرا به دلیل انسجام داستان و پیشروی سریع اتفاقاتش بسیار مطرح گشت. بالزاک قبل از ورود به دل داستان، زمان بسیاری را صرف توصیف دقیق منزل دوشیزه کورمون، پیردختر شهر النسن میکند. پرتره دوشیزه کورمون یکی از موفق ترین شخصیت سازی های کمدی الهی ست. بالزاک در این رمان یکی از پرجزئیات ترین و دقیق ترین تحلیل های خود را از روابط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در یک شهرستان ارائه میدهد.
در سال 1816، در شهر النسن، رز کورمون چاق و ساده لوح در حالی که در دهه چهل زندگی خود به سر میبرد، همچنان در انتظار همسری است که در شان او باشد. از آنجا که او از طبقه بورژواست، یکی از ثروتمندترین مردم شهر بشمار میرود. توصیف بسیار ظریف و جزیی خانه و زندگی ای که که رز در پیش میگیرد، همان سبک بالزاکی معروف است. در ادامه داستان، رقابت برای بدست آوردن این دوشیزه و منسب و مکنتش و در پی آن واکنش های او به این تلاشها تصویری دقیق و بحث برانگیز از روحیات و شخصیتش ارائه میدهد.

منفی‌بافیْ دشمنِ خلاقیت است◾

میان کندی و حافظه، میان سرعت و فراموشی پیوندی پنهان وجود دارد. به این وضعیت کاملاً معمولی توجه کنید: مردی در خیابان راه می‌رود. در لحظه‌ای خاص، تلاش می‌کند چیزی را به یاد آورد، اما آن خاطره از ذهنش می‌گریزد. به‌طور خودکار، قدم‌هایش کند می‌شود. در همین حال، کسی که می‌خواهد یک واقعه‌ی ناخوشایند را که به‌تازگی از سر گذرانده فراموش کند، به‌طور ناخودآگاه سرعت قدم‌هایش را افزایش می‌دهد، گویی می‌خواهد خود را از چیزی که هنوز از نظر زمانی بیش از حد به او نزدیک است، دور کند.
در ریاضیات اگزیستانسیال، این تجربه به شکل دو معادله‌ی بنیادی درمی‌آید: درجه‌ی کندی، نسبت مستقیم دارد با شدت حافظه؛ درجه‌ی سرعت، نسبت مستقیم دارد با شدت فراموشی◾

استاد بلامنازع در استفاده از فضا در توضیحِ تاریخِ متاخر ایتالیاست.

اعادهٔ حیثیت از شلختگی در یک فیلم.