Nairaland Pulse | News
Анатолий Шарий
Реальний Київ | Украина
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Труха⚡️Україна
Николаевский Ванёк
Инсайдер UA
Реальна Війна | Україна | Новини
Лачен пише
Nairaland Pulse | News
Анатолий Шарий
Реальний Київ | Украина
Мир сегодня с "Юрий Подоляка"
Труха⚡️Україна
Николаевский Ванёк
Инсайдер UA
Реальна Війна | Україна | Новини
Лачен пише
Nairaland Pulse | News
Анатолий Шарий
Реальний Київ | Украина
مطالعات فرهنگی ایرانی
کانال مطالعات فرهنگی ایرانی قرار است صدای مطالعات فرهنگی در ایران را امتداد بخشد. فایل‌های صوتی کلاس درس، اخبار و تحلیل‌ها را اینجا دنبال کنید.
ارتباط با ادمین
@Zar_A215
ارتباط با ادمین
@Zar_A215
TGlist rating
0
0
TypePublic
Verification
Not verifiedTrust
Not trustedLocation
LanguageOther
Channel creation dateOct 26, 2017
Added to TGlist
Aug 21, 2024Linked chat
نظرات در کانال مطالعات فرهنگی ایرانی
13
Records
15.04.202523:59
3.5KSubscribers26.03.202523:59
200Citation index18.03.202507:41
721Average views per post18.03.202511:27
721Average views per ad post10.05.202512:55
11.08%ER18.03.202504:35
20.55%ERR22.04.202513:37
🔶فایل صوتی نشست و گفتگو درباره‌ی کتاب «تاراج نهان؛ سلب‌مالکیت از نیروهای کار در اثر تورم در ایران»
🔹نویسنده: محمد مالجو
منتقد: ابراهیم توفیق
در این نشست که پس از متن‌خوانی جمعی کتاب «تاراج نهان؛ سلب‌مالکیت از نیروهای کار در اثر تورم در ایران»، در طی سه جلسه و به گردانندگی میرسعید نیک‌زاد انجام شد، با حضور منتقد ابراهیم توفیق و نویسنده محمد مالجو، به نقد و بررسی کتاب پرداخته شد و در حضور مخاطبین آزاد که به شکل حضوری و آنلاین در جلسه حاضر بودند از فرآیند پژوهش، روش تحقیق و مسائلی که پیش رو نهاده شده بود پرسش شد.
* تاراج نهان؛ سلب‌مالکیت از نیروهای کار در اثر تورم در ایران
نویسنده: محمد مالجو
ناشر : آگاه
منتشر شده در کانال موسسه بیدار
کانال مطالعات‌فرهنگی ایرانی
#تاراج_نهان_سلب_مالکیت_از_نیروهای_کار_در_اثر_تورم_در_ایران
#محمد_مالجو #ابراهیم_توفیق
🔹نویسنده: محمد مالجو
منتقد: ابراهیم توفیق
در این نشست که پس از متن‌خوانی جمعی کتاب «تاراج نهان؛ سلب‌مالکیت از نیروهای کار در اثر تورم در ایران»، در طی سه جلسه و به گردانندگی میرسعید نیک‌زاد انجام شد، با حضور منتقد ابراهیم توفیق و نویسنده محمد مالجو، به نقد و بررسی کتاب پرداخته شد و در حضور مخاطبین آزاد که به شکل حضوری و آنلاین در جلسه حاضر بودند از فرآیند پژوهش، روش تحقیق و مسائلی که پیش رو نهاده شده بود پرسش شد.
* تاراج نهان؛ سلب‌مالکیت از نیروهای کار در اثر تورم در ایران
نویسنده: محمد مالجو
ناشر : آگاه
منتشر شده در کانال موسسه بیدار
کانال مطالعات‌فرهنگی ایرانی
#تاراج_نهان_سلب_مالکیت_از_نیروهای_کار_در_اثر_تورم_در_ایران
#محمد_مالجو #ابراهیم_توفیق
08.05.202521:01
▶️ فایل صوتی
چپ ایران پس از انقلاب؛ زندگی پس از مرگ
با حضور امید منتظری
۳ می ۲۰۲۵
#حلقه_دیدگاه_نو
کانال مطالعات‌فرهنگی‌ابرانی
https://t.me/culturalstudies_usc
#چپ #سخنرانی
چپ ایران پس از انقلاب؛ زندگی پس از مرگ
با حضور امید منتظری
۳ می ۲۰۲۵
#حلقه_دیدگاه_نو
کانال مطالعات‌فرهنگی‌ابرانی
https://t.me/culturalstudies_usc
#چپ #سخنرانی
25.04.202513:11
به نام خدا
♦️درباره‌ی بیانیه نژادپرستانه و متولیانه‌ی هشتصد تن از شاغلین حوزه‌ی فرهنگ و هنر و ادبیات
✍ دکتر بهزاد باغی‌دوست
[مدرس جامعه‌شناسی سیاسی]
۲ اردیبهشت ۱۴۰۴
اوژن یونسکو در اثر درخشان‌اش کرگدن، وضعیتی را ترسیم می‌کند که در آن مردمان شهری ناگهان، به طور دسته‌جمعی و گروهی به کرگدن تبدیل می‌شوند. پوست‌شان تغییر می‌کند و رفتارهایشان توده‌وار، خشن و بی‌شعور می‌شود. معیارهای زیبایی و اخلاق تغییر می‌کند و انسان‌ها نه تنها کرگدن می‌شوند، بلکه «کرگدنیت» را با "عالی‌ترین" دلایل ممکن فلسفی و علمی و زیبایی‌شناختی توضیح می‌دهند و توجیه می‌کنند. آنها کرگدنیت را عالی‌تر از انسانیت می‌دانند و چنان توده‌وار آن را امضا می‌کنند و چنان نیرویی در جامعه‌ی کرگدن‌ها تولید می‌کنند که هر آن‌که هنوز کرگدن نشده است، از بودن‌اش و از نوع بودن‌اش، لحن و لهجه و زبان‌اش، رنگش و اندام‌اش می‌ترسد، خجل و بی‌زار می‌شود و احساس شرم می‌کند.
اینجا مسئله، فردی نیست. موضوع این نیست که یک یا چند نفر در یک جامعه‌ی انسانی اخلاقا و قانونا دچار خطا شده‌اند؛ که می‌شود با ارزش‌ها و معیارهای اخلاقی و انسانی و یا بحث فلسفی و حقوقی، آنان را متوجه خطایشان کرد و به وجدان انسانی و اخلاقی بازگرداند. اینجا تغییر توده‌وار/ گله‌وار همگانی است که مسئله است که در آن اساسا همه‌ی بنیان‌های انسانی تغییر یافته و در شرّ و تاریکی سقوط کرده است.
بیانیه‌ای نژادپرستانه، غیراخلاقی و غیر انسانی، شرورانه، فرمایشی و درباریِ عده‌ای که جسارت آن را دارند که خود را اصحاب علم و فرهنگ و هنر نامیده‌اند، در سطح وسیعی به بهانه‌ی اتفاقاتی در یکی از شهرهای استان‌های غربی کشور، منتشر شده است. این بیانیه را بیش از هشتصد نفر امضا کرده‌اند. آنها استاد دانشگاه، موسیقی‌دان، جامعه‌شناس، نویسنده و سیاست‌پیشه‌اند. بیانیه به قدری سخیف و متولیانه و گنده دماغانه است که آرام اندیشیدن و سخن گفتن در این باره را ناممکن می‌کند و ننگین‌تر و گستاخانه‌تر از آن است که وجدان انسان در برابر آن آرام بماند و سکوت کند. نژادپرستی حقیر «تهران» در برابر مردم ایران، با این نامه به درجه‌ای از وقاحت رسیده و چنان سطحی از جریان فاشیستی و سلطه‌طلب موجود را آشکار کرده که سابقه ندارد. اگر نامه تاریخ نداشت، گمان می‌کردم آن را افسران و آجودان‌های امنیتی احزاب نازی دهه‌ی بیست و سی چون سومکا نوشته و منتشر کرده‌اند. در واقع با این بیانیه، «خودآگاهی فاشیستی» این فرقه به اوج خود رسیده و بیان شده. این خودآگاهی شرورانه، ادامه‌ی ضروری و منطقی ایده‌های ایرانشهری و ایرانِ باستان‌گراییِ تاریخ‌زده است که سالها منتظر آن بوده‌ایم. این خودآگاهی مستبدانه و تهران‌زده، نوعی «بایدِ» تاریخی بود که می‌بایست ظاهر می‌شد. و چه خوب. هر شرّی، اگر درست و متعالی و اخلاقی و انسانی باشی، به خیر خواهد انجامید. این درست فرصتی است که در برابر آن، «خودآگاهی» آزادی‌خواهان و رنج‌دیدگان، آنان که تمنای برابری و زندگی انسانی دارند؛ و برای آن تقلا می‌کنند، بیان می‌شود. این می‌تواند آغاز شعوری انسانی و اخلاقی باشد که نویسندگان این بیانیه‌ی هولناک از آن بی‌بهره‌اند و حتی آشکارا علیه آنند.
بیش از صد سال است که با توهم تاًسیس دولت جدید، چکمه‌پوش‌های مستبد کودتاچی و طبقه‌ی درس‌خوانده‌ی وابسته‌ی درباری، همه‌ی منابع مردم بی‌گناه این سرزمین را به لش گستاخ و آلوده‌ی یک شهر بسته‌اند تا یک زبان، یک فرهنگ (که هرگز هیچکس توضیح نداده چیست) و یک شهر بادکرده‌ی متعفن نفتی را بر فرهنگ عزیز و متنوع و غنی مردمان این سرزمینِ بلادیده سوار کنند. و این بار زبان فارسی را ابزار این سلطه کرده‌اند. زبانی را که می‌توانست، و هنوز می‌تواند، به واسطه‌ی انسان‌های آزاد و رها و خلاق و متعالی، زبانی برای رهایی انسان دوره‌ی جدید -که بیش از هر زمان دیگری آشکار است که در آشفتگی و ابتلای دوره‌ی جدید گم شده- باشد، به زبانی برای تحقیر و توهین و کریت و کوریت مزمن و سمج و نفهمی تبدیل‌اش کرده‌اند، به زبانی برای تولید ناآگاهی و ناخودآگاهی نو، برای سیاست‌نامه نویسی برای مستبدان ایرانشهری و زبانی بیگانه از شرایط عینی انسانی و تهی از ارزش‌های اخلاقی متعالی، برابری و برادری، تهی از ارزش‌های انسانی برای تاریخ فردا و پس‌فردا، زبان ارتجاع و پس‌رفت تبدیل کرده‌اند.
ادامه دارد👇👇👇
#اتنیک
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#شهوت_سلطه
#بهزاد_باغی‌دوست
#بیانیه_نژادپرستانه
#سرکوب_ایده‌ئولوژیک
♦️درباره‌ی بیانیه نژادپرستانه و متولیانه‌ی هشتصد تن از شاغلین حوزه‌ی فرهنگ و هنر و ادبیات
✍ دکتر بهزاد باغی‌دوست
[مدرس جامعه‌شناسی سیاسی]
۲ اردیبهشت ۱۴۰۴
اوژن یونسکو در اثر درخشان‌اش کرگدن، وضعیتی را ترسیم می‌کند که در آن مردمان شهری ناگهان، به طور دسته‌جمعی و گروهی به کرگدن تبدیل می‌شوند. پوست‌شان تغییر می‌کند و رفتارهایشان توده‌وار، خشن و بی‌شعور می‌شود. معیارهای زیبایی و اخلاق تغییر می‌کند و انسان‌ها نه تنها کرگدن می‌شوند، بلکه «کرگدنیت» را با "عالی‌ترین" دلایل ممکن فلسفی و علمی و زیبایی‌شناختی توضیح می‌دهند و توجیه می‌کنند. آنها کرگدنیت را عالی‌تر از انسانیت می‌دانند و چنان توده‌وار آن را امضا می‌کنند و چنان نیرویی در جامعه‌ی کرگدن‌ها تولید می‌کنند که هر آن‌که هنوز کرگدن نشده است، از بودن‌اش و از نوع بودن‌اش، لحن و لهجه و زبان‌اش، رنگش و اندام‌اش می‌ترسد، خجل و بی‌زار می‌شود و احساس شرم می‌کند.
اینجا مسئله، فردی نیست. موضوع این نیست که یک یا چند نفر در یک جامعه‌ی انسانی اخلاقا و قانونا دچار خطا شده‌اند؛ که می‌شود با ارزش‌ها و معیارهای اخلاقی و انسانی و یا بحث فلسفی و حقوقی، آنان را متوجه خطایشان کرد و به وجدان انسانی و اخلاقی بازگرداند. اینجا تغییر توده‌وار/ گله‌وار همگانی است که مسئله است که در آن اساسا همه‌ی بنیان‌های انسانی تغییر یافته و در شرّ و تاریکی سقوط کرده است.
بیانیه‌ای نژادپرستانه، غیراخلاقی و غیر انسانی، شرورانه، فرمایشی و درباریِ عده‌ای که جسارت آن را دارند که خود را اصحاب علم و فرهنگ و هنر نامیده‌اند، در سطح وسیعی به بهانه‌ی اتفاقاتی در یکی از شهرهای استان‌های غربی کشور، منتشر شده است. این بیانیه را بیش از هشتصد نفر امضا کرده‌اند. آنها استاد دانشگاه، موسیقی‌دان، جامعه‌شناس، نویسنده و سیاست‌پیشه‌اند. بیانیه به قدری سخیف و متولیانه و گنده دماغانه است که آرام اندیشیدن و سخن گفتن در این باره را ناممکن می‌کند و ننگین‌تر و گستاخانه‌تر از آن است که وجدان انسان در برابر آن آرام بماند و سکوت کند. نژادپرستی حقیر «تهران» در برابر مردم ایران، با این نامه به درجه‌ای از وقاحت رسیده و چنان سطحی از جریان فاشیستی و سلطه‌طلب موجود را آشکار کرده که سابقه ندارد. اگر نامه تاریخ نداشت، گمان می‌کردم آن را افسران و آجودان‌های امنیتی احزاب نازی دهه‌ی بیست و سی چون سومکا نوشته و منتشر کرده‌اند. در واقع با این بیانیه، «خودآگاهی فاشیستی» این فرقه به اوج خود رسیده و بیان شده. این خودآگاهی شرورانه، ادامه‌ی ضروری و منطقی ایده‌های ایرانشهری و ایرانِ باستان‌گراییِ تاریخ‌زده است که سالها منتظر آن بوده‌ایم. این خودآگاهی مستبدانه و تهران‌زده، نوعی «بایدِ» تاریخی بود که می‌بایست ظاهر می‌شد. و چه خوب. هر شرّی، اگر درست و متعالی و اخلاقی و انسانی باشی، به خیر خواهد انجامید. این درست فرصتی است که در برابر آن، «خودآگاهی» آزادی‌خواهان و رنج‌دیدگان، آنان که تمنای برابری و زندگی انسانی دارند؛ و برای آن تقلا می‌کنند، بیان می‌شود. این می‌تواند آغاز شعوری انسانی و اخلاقی باشد که نویسندگان این بیانیه‌ی هولناک از آن بی‌بهره‌اند و حتی آشکارا علیه آنند.
بیش از صد سال است که با توهم تاًسیس دولت جدید، چکمه‌پوش‌های مستبد کودتاچی و طبقه‌ی درس‌خوانده‌ی وابسته‌ی درباری، همه‌ی منابع مردم بی‌گناه این سرزمین را به لش گستاخ و آلوده‌ی یک شهر بسته‌اند تا یک زبان، یک فرهنگ (که هرگز هیچکس توضیح نداده چیست) و یک شهر بادکرده‌ی متعفن نفتی را بر فرهنگ عزیز و متنوع و غنی مردمان این سرزمینِ بلادیده سوار کنند. و این بار زبان فارسی را ابزار این سلطه کرده‌اند. زبانی را که می‌توانست، و هنوز می‌تواند، به واسطه‌ی انسان‌های آزاد و رها و خلاق و متعالی، زبانی برای رهایی انسان دوره‌ی جدید -که بیش از هر زمان دیگری آشکار است که در آشفتگی و ابتلای دوره‌ی جدید گم شده- باشد، به زبانی برای تحقیر و توهین و کریت و کوریت مزمن و سمج و نفهمی تبدیل‌اش کرده‌اند، به زبانی برای تولید ناآگاهی و ناخودآگاهی نو، برای سیاست‌نامه نویسی برای مستبدان ایرانشهری و زبانی بیگانه از شرایط عینی انسانی و تهی از ارزش‌های اخلاقی متعالی، برابری و برادری، تهی از ارزش‌های انسانی برای تاریخ فردا و پس‌فردا، زبان ارتجاع و پس‌رفت تبدیل کرده‌اند.
ادامه دارد👇👇👇
#اتنیک
#ملی‌گرایی
#زبان_فارسی
#شهوت_سلطه
#بهزاد_باغی‌دوست
#بیانیه_نژادپرستانه
#سرکوب_ایده‌ئولوژیک
24.04.202520:55
#سیاست_پرشور، مجموعه‌ی مقالات کنفرانسی در دانشگاه نیویورک درباره مساله‌ی احساسات و جنبش‌های اجتماعی ست، و تلاش می‌کند در بررسی تعداد قابل ملاحظه‌ای از انواع جنبش‌های اجتماعی نشان دهد که چطور «احساسات» یک شاخص اصلی در مطالعات جنبش‌های اجتماعی است که پرداختن به آن درک ما از جنبش‌ها و اعتراضات را عمیق‌تر می‌کند.
مساله‌ی احساسات در جنبش‌های اجتماعی، دغدغه‌ی جدی فعلی من، هر چند برای مخاطبان و دانشجویان فارسی زبان علوم اجتماعی تازه باشد، برای جریان اصلی تحقیقات جامعه‌شناسی در جهان ابدا تازه و ناشناخته نیست. مطالعه‌ی جنبش‌های اجتماعی از منظر احساسات بستری کمتر به کار گرفته شده برای فهم اعتراضات در ایران است . این کتاب حاضر، طبق معمول خارج از ضوابط نشر کتاب در ایران و به صورت مستقل منتشر شده است. اگر مایل به حمایت از مترجم هستید مبلغ دلخواهی به شماره ۵۰۲۲۲۹۱۰۴۴۱۰۱۷۱۳ واریز کنید.
این کتاب رایگان و در جهت کمک به افزایش آگاهی عمومی منتشر شده است، لطفا کتاب را کپی نکنید، و در صورت استفاده از متن از ارجاع به کتاب دریغ نکنید.
فاطمه کریمخان
https://www.bashgaheadabiyat.com/product/siyasate-porshur/
@anexegesis
مساله‌ی احساسات در جنبش‌های اجتماعی، دغدغه‌ی جدی فعلی من، هر چند برای مخاطبان و دانشجویان فارسی زبان علوم اجتماعی تازه باشد، برای جریان اصلی تحقیقات جامعه‌شناسی در جهان ابدا تازه و ناشناخته نیست. مطالعه‌ی جنبش‌های اجتماعی از منظر احساسات بستری کمتر به کار گرفته شده برای فهم اعتراضات در ایران است . این کتاب حاضر، طبق معمول خارج از ضوابط نشر کتاب در ایران و به صورت مستقل منتشر شده است. اگر مایل به حمایت از مترجم هستید مبلغ دلخواهی به شماره ۵۰۲۲۲۹۱۰۴۴۱۰۱۷۱۳ واریز کنید.
این کتاب رایگان و در جهت کمک به افزایش آگاهی عمومی منتشر شده است، لطفا کتاب را کپی نکنید، و در صورت استفاده از متن از ارجاع به کتاب دریغ نکنید.
فاطمه کریمخان
https://www.bashgaheadabiyat.com/product/siyasate-porshur/
@anexegesis
13.05.202507:24
⭕️ منتشر شد:
تاریخ سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ایران مدرن: مقاله‌هایی در پاسداشت یرواند آبراهامیان، به کوشش هوشنگ شهابی (انتشارات دانشگاه ادینبورو، 2025)
✅ فهرست مطالب:
- فهرست تصاویر
- معرفی مشارکت‌کنندگان
- پیش‌گفتار
- گفت‌وگو با یرواند آبراهامیان/ استفانی کرونین
- کتاب‌شناسی یرواند آبراهامیان/ هوشنگ شهابی
بخش اول: ایران در جهان
۱. موافقت‌نامۀ ۱۹۰۷ انگلیس و روسیه/ منگل بیات
۲. محمد مصدق و «معیار تمدن»/ هوشنگ شهابی
۳. انحلال قرارداد ۱۹۱۹ ایران و انگلستان/ ناهید مظفری
بخش دوم: گذارها
۴. از سردار سپه تا رضاشاه: عدم مشروعیت سلطنت پهلوی/ مازیار بهروز
۵. "آبادان در آتش و خون": نقش جماعت در تاریخ ملی‌شدن صنعت نفت ایران/ تورج اتابکی
۶. آیا مسلمانان مترقی راه را برای هژمونی «خمینی‌گرایی» هموار کردند؟ مذهب عمومی و انقلاب ۱۳۵۷/ مجتبی مهدوی
۷. تعویض دومین مقام رهبری: چشم‌انداز تغییر رهبری در ایران/ مهرزاد بروجردی
بخش سوم: سیاست
۸. موضع حزب توده ایران نسبت به محمد مصدق/ سیاوش رنجبر دائمي
۹. سایۀ مصدق: تاریخ، حافظه و برساخت یک اسطوره/ علی انصاری
۱۰. سازمان پیکار: تاریخ، زمینه‌ها، دگرگونی‌ها، چالش‌ها/ پیمان وهاب‌زاده
بخش چهارم: فرهنگ و جامعه
۱۱. گفت‌وگو در قانون: گزارش‌های تئاتری همچون ابزار سیاسی/ شیدا دایانی
۱۲. سیاست آموزشی رضاشاه و جامعۀ ارمنیان ایران/ هوری بربریان
۱۳. فاطمه سیاح: محقق فراموش‌شده، روشنفکر عمومی و مدافع حقوق زنان/ افشین متین‌عسگری
بخش پنجم: زندگی در شهر
۱۴. فقرا همچون مسئلۀ حکمرانی: نوانخانۀ مشهد در سال ۱۳۱۸/ محمد مالجو
۱۵. معماری اوقات فراغت و زیبایی‌شناسی «طبقۀ متوسط مدرن» پهلوی/ تالین گریگور
۱۶. بازابداع محله‌ها در تهران پس از انقلاب: بازآرایی فضایی و کنترل سیاسی/ عباس وریج کاظمی و آرنگ کشاورزیان
نمایه
🆔 @mmaljoo
تاریخ سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ایران مدرن: مقاله‌هایی در پاسداشت یرواند آبراهامیان، به کوشش هوشنگ شهابی (انتشارات دانشگاه ادینبورو، 2025)
✅ فهرست مطالب:
- فهرست تصاویر
- معرفی مشارکت‌کنندگان
- پیش‌گفتار
- گفت‌وگو با یرواند آبراهامیان/ استفانی کرونین
- کتاب‌شناسی یرواند آبراهامیان/ هوشنگ شهابی
بخش اول: ایران در جهان
۱. موافقت‌نامۀ ۱۹۰۷ انگلیس و روسیه/ منگل بیات
۲. محمد مصدق و «معیار تمدن»/ هوشنگ شهابی
۳. انحلال قرارداد ۱۹۱۹ ایران و انگلستان/ ناهید مظفری
بخش دوم: گذارها
۴. از سردار سپه تا رضاشاه: عدم مشروعیت سلطنت پهلوی/ مازیار بهروز
۵. "آبادان در آتش و خون": نقش جماعت در تاریخ ملی‌شدن صنعت نفت ایران/ تورج اتابکی
۶. آیا مسلمانان مترقی راه را برای هژمونی «خمینی‌گرایی» هموار کردند؟ مذهب عمومی و انقلاب ۱۳۵۷/ مجتبی مهدوی
۷. تعویض دومین مقام رهبری: چشم‌انداز تغییر رهبری در ایران/ مهرزاد بروجردی
بخش سوم: سیاست
۸. موضع حزب توده ایران نسبت به محمد مصدق/ سیاوش رنجبر دائمي
۹. سایۀ مصدق: تاریخ، حافظه و برساخت یک اسطوره/ علی انصاری
۱۰. سازمان پیکار: تاریخ، زمینه‌ها، دگرگونی‌ها، چالش‌ها/ پیمان وهاب‌زاده
بخش چهارم: فرهنگ و جامعه
۱۱. گفت‌وگو در قانون: گزارش‌های تئاتری همچون ابزار سیاسی/ شیدا دایانی
۱۲. سیاست آموزشی رضاشاه و جامعۀ ارمنیان ایران/ هوری بربریان
۱۳. فاطمه سیاح: محقق فراموش‌شده، روشنفکر عمومی و مدافع حقوق زنان/ افشین متین‌عسگری
بخش پنجم: زندگی در شهر
۱۴. فقرا همچون مسئلۀ حکمرانی: نوانخانۀ مشهد در سال ۱۳۱۸/ محمد مالجو
۱۵. معماری اوقات فراغت و زیبایی‌شناسی «طبقۀ متوسط مدرن» پهلوی/ تالین گریگور
۱۶. بازابداع محله‌ها در تهران پس از انقلاب: بازآرایی فضایی و کنترل سیاسی/ عباس وریج کاظمی و آرنگ کشاورزیان
نمایه
🆔 @mmaljoo
15.05.202517:24
💬آغازِ نمادینِ برپاییِ جهنمِ روی زمین
امروز 15 ماه مه است. دقیقاً 77 سال پیش، در چنین ایّامی، در شامگاه 14 ماهِ می 1948، آژانس یهود، که تا پیش از تشکیلِ رسمیِ دولتِ اسرائیل، دولتِ دوفاکتوی یهودیِ مستقر در فلسطین بود، تشکیلِ کشورِ «اسرائیل» را در سرزمینی که تا قبل از آن با نام «فلسطین» شناخته‌می‌شد، اعلام کرد. این اقدام، در پِی خاتمه‌ی «قیمومتِ بریتانیا» بر فلسطین بود که صورت می‌گرفت. «امپراتوری» بریتانیا، که روزگاری، «خورشید در آن غروب نمی‌کرد»، پس از جنگِ جهانیِ دوم، غروبِ اقتدار-اش را، در ظهور دو ابرقدرت جدید(شوروی و آمریکا) نظاره کرد، و از تمام مستعمراتِ مهم‌اش در جهان پا پس‌کشید. هند، موردی بود که چشمِ جهان را خیره کرد، اما فلسطین نیز در زمره‌ی اراضیِ تحتِ امرِ امپراتوری بود. در فوریه‌ی 1947، دولتِ کارگریِ کلمنت اتلی، اعلام کرد که قصد کناره‌گیری از قیمومت این سرزمین تاریخی را دارد و حلِ آن چه را که او، «نزاعِ میان یهودیان و اعراب» می‌نامید، به عهده‌ی سازمانِ تازه‌تأسیسِ ملل گذاشت؛ در آن هنگام، تنها دو سال از بنیادگذاریِ سازمانِ ملل می‌گذشت. کمیته‌ای وابسته به سازمانِ ملل، کار خود را آغاز کرد، و در نوامبر، پس از تنها 10 ماه، اعلام کرد که به راهِ حلی، برای تقسیم فلسطین رسیده‌است. این راهِ حل، در قامت قطع‌نامه‌ی 181، در 29 نوامبر، بر سرِ فلسطینیان نازل شد. «راهِ حل» کمیته‌ی فلسطین، محصول بی‌اعتناییِ اصولیِ اروپاییان به سرنوشتِ بومیانِ فلسطین، وجدانِ زخمیِ ایشان از ضربه‌ی هولناک نازیسم به یهودیان، و البته، لابیِ سنگینِ یهودیانِ ذی‌نفوذِ طرف‌دارِ صهیونیسم بود. ضمنِ قطع‌نامه‌ی مذکور، یهودیان، که در بهترین حالت، تنها یک‌سومِ جمعیتِ آن زمان فلسطین را تشکیل می‌دادند (و عموماً هم مهاجرانی بودند که در دهه‌ی 1920 بدان سامان آمده‌بودند) و به لحاظِ مالکیتِ نیز، فقط و فقط مالک 6 درصد اراضی بودند، بیش از نیمی از مساحتِ این سرزمین را نصیب بردند.
تقریباً بلافاصله پس از صدورِ این قطع‌نامه، «عملیاتِ پاکسازیِ قومیِ فلسطین»، که در میانِ نخبگانِ سیاسی-نظامیِ صهیونیست، مدت‌ها بر روی آن کار شده‌بود، در دست اجرا قرار گرفت: «طرح دالت»، نامی بود که بر آن نهاده‌بودند. صهیونیست‌ها بر آن شده‌بودند که یاوه‌ی «سرزمینی بی مردم برای مردمی بی‌سرزمین» را به دست خودشان محقق سازند؛پس آغاز به کار کردند و در فاصله‌ی زمانی میان نوامبر 1947 تا ژوئن 1948، ظرف 7 ماه، بیش از 250 هزار فلسطینی را آواره ساختند و صدها روستا را تخریب کردند. این عملیات، شامل سلسله‌ای از شنیع‌ترین جنایاتِ جنگی تاریخِ مدرن بود. از اعدام‌های دسته‌جمعی غیرنظامیان و تجاوز به زنان پیش از به قتل رساندنشان بگیرید تا استفاده از جنگ‌افزارهای میکروبی و بیولوژیکی در حمله به شهرها ( از آن جمله می‌توان مشخصاً به آلوده سازی منابعِ آبِ آشامیدنی شهرِ عکا با باکتری تیفوئید اشاره کرد): نامِ «نکبت» بسیار بامُسما است: فاجعه‌ای که مرکب بود از مدرن‌ترین تا کلاسیک‌ترین و البته هولناک‌ترین جنایاتی که بشر تاکنون شاهد-اش بوده‌است. پس از پایانِ کار، شمار کلِ قربانیانِ آواره‌سازی به 750 هزار تن رسید.
پس از استقرارِ نخستینِ اسرائیل، تجربیاتی که این دولت در جنایتِ «نکبت» اندوخته بود، بدل به الگوی حکم‌رانیِ بر فلسطینیان شد، چه آن‌هایی که هنوز در قلمروی دولتِ یهود سخت‌جانی می‌کردند، و چه آن‌هایی که در کرانه‌ی باختری و غزه سکنی گزیده‌بودند: وضعیتِ کرانه‌ی باختری، که سامانی است متشکل از احتمالاً «بی‌حقوق»ترین مردمِ عالم که بی آن که امکانی برای مشارکت در سرنوشت و تدبیر امورشان داشته‌باشند، تحتِ ددمنشانه‌ترین اَشکال زورِ دولتی اند، احتمالاً درجه‌ی اعلای پدیداریِ مفهومِ اردوگاه بر این کره‌ی خاکی است و شاید هم درسی است که صهیونیست‌ها از هیتلر آموخته‌اند.
یادآوریِ «نکبت» در روزگاری که اذهان ما در اقیانوس هجمه‌های رسانه‌ای غوطه می‌خورند، که روز را شب، و شب را روز جا می زنند، ضروری است. شاید اهمیت‌اش امروز، که در میانه‌ی یکی دیگر از کشتارهای اَدواریِ دولتِ اسرائیل هستیم، بیش از گذشته باشد: روزگاری که شعبده‌بازی‌های تلویزیونی و توئیتری، به خوبی قدرت این را دارند، که بمباران را، حتی بمباران شدن شهر و محله‌ی خودِ مخاطبان را، امری مطلوب جلوه دهند، و از چشم‌های خیره به تکنولوژیِ اروپایی-آمریکایی، در سراسر منطقه‌ی ما، توده‌هایی بسازند، «که بندگی‌شان را چنان می‌جویند، که گویی جویای رهایی اند».
یاد و خاطره‌ی تمامِ قربانیانِ فاجعه‌ی فلسطین، گرامی باد.
بازنشر کانال انکار
@enkarmag
امروز 15 ماه مه است. دقیقاً 77 سال پیش، در چنین ایّامی، در شامگاه 14 ماهِ می 1948، آژانس یهود، که تا پیش از تشکیلِ رسمیِ دولتِ اسرائیل، دولتِ دوفاکتوی یهودیِ مستقر در فلسطین بود، تشکیلِ کشورِ «اسرائیل» را در سرزمینی که تا قبل از آن با نام «فلسطین» شناخته‌می‌شد، اعلام کرد. این اقدام، در پِی خاتمه‌ی «قیمومتِ بریتانیا» بر فلسطین بود که صورت می‌گرفت. «امپراتوری» بریتانیا، که روزگاری، «خورشید در آن غروب نمی‌کرد»، پس از جنگِ جهانیِ دوم، غروبِ اقتدار-اش را، در ظهور دو ابرقدرت جدید(شوروی و آمریکا) نظاره کرد، و از تمام مستعمراتِ مهم‌اش در جهان پا پس‌کشید. هند، موردی بود که چشمِ جهان را خیره کرد، اما فلسطین نیز در زمره‌ی اراضیِ تحتِ امرِ امپراتوری بود. در فوریه‌ی 1947، دولتِ کارگریِ کلمنت اتلی، اعلام کرد که قصد کناره‌گیری از قیمومت این سرزمین تاریخی را دارد و حلِ آن چه را که او، «نزاعِ میان یهودیان و اعراب» می‌نامید، به عهده‌ی سازمانِ تازه‌تأسیسِ ملل گذاشت؛ در آن هنگام، تنها دو سال از بنیادگذاریِ سازمانِ ملل می‌گذشت. کمیته‌ای وابسته به سازمانِ ملل، کار خود را آغاز کرد، و در نوامبر، پس از تنها 10 ماه، اعلام کرد که به راهِ حلی، برای تقسیم فلسطین رسیده‌است. این راهِ حل، در قامت قطع‌نامه‌ی 181، در 29 نوامبر، بر سرِ فلسطینیان نازل شد. «راهِ حل» کمیته‌ی فلسطین، محصول بی‌اعتناییِ اصولیِ اروپاییان به سرنوشتِ بومیانِ فلسطین، وجدانِ زخمیِ ایشان از ضربه‌ی هولناک نازیسم به یهودیان، و البته، لابیِ سنگینِ یهودیانِ ذی‌نفوذِ طرف‌دارِ صهیونیسم بود. ضمنِ قطع‌نامه‌ی مذکور، یهودیان، که در بهترین حالت، تنها یک‌سومِ جمعیتِ آن زمان فلسطین را تشکیل می‌دادند (و عموماً هم مهاجرانی بودند که در دهه‌ی 1920 بدان سامان آمده‌بودند) و به لحاظِ مالکیتِ نیز، فقط و فقط مالک 6 درصد اراضی بودند، بیش از نیمی از مساحتِ این سرزمین را نصیب بردند.
تقریباً بلافاصله پس از صدورِ این قطع‌نامه، «عملیاتِ پاکسازیِ قومیِ فلسطین»، که در میانِ نخبگانِ سیاسی-نظامیِ صهیونیست، مدت‌ها بر روی آن کار شده‌بود، در دست اجرا قرار گرفت: «طرح دالت»، نامی بود که بر آن نهاده‌بودند. صهیونیست‌ها بر آن شده‌بودند که یاوه‌ی «سرزمینی بی مردم برای مردمی بی‌سرزمین» را به دست خودشان محقق سازند؛پس آغاز به کار کردند و در فاصله‌ی زمانی میان نوامبر 1947 تا ژوئن 1948، ظرف 7 ماه، بیش از 250 هزار فلسطینی را آواره ساختند و صدها روستا را تخریب کردند. این عملیات، شامل سلسله‌ای از شنیع‌ترین جنایاتِ جنگی تاریخِ مدرن بود. از اعدام‌های دسته‌جمعی غیرنظامیان و تجاوز به زنان پیش از به قتل رساندنشان بگیرید تا استفاده از جنگ‌افزارهای میکروبی و بیولوژیکی در حمله به شهرها ( از آن جمله می‌توان مشخصاً به آلوده سازی منابعِ آبِ آشامیدنی شهرِ عکا با باکتری تیفوئید اشاره کرد): نامِ «نکبت» بسیار بامُسما است: فاجعه‌ای که مرکب بود از مدرن‌ترین تا کلاسیک‌ترین و البته هولناک‌ترین جنایاتی که بشر تاکنون شاهد-اش بوده‌است. پس از پایانِ کار، شمار کلِ قربانیانِ آواره‌سازی به 750 هزار تن رسید.
پس از استقرارِ نخستینِ اسرائیل، تجربیاتی که این دولت در جنایتِ «نکبت» اندوخته بود، بدل به الگوی حکم‌رانیِ بر فلسطینیان شد، چه آن‌هایی که هنوز در قلمروی دولتِ یهود سخت‌جانی می‌کردند، و چه آن‌هایی که در کرانه‌ی باختری و غزه سکنی گزیده‌بودند: وضعیتِ کرانه‌ی باختری، که سامانی است متشکل از احتمالاً «بی‌حقوق»ترین مردمِ عالم که بی آن که امکانی برای مشارکت در سرنوشت و تدبیر امورشان داشته‌باشند، تحتِ ددمنشانه‌ترین اَشکال زورِ دولتی اند، احتمالاً درجه‌ی اعلای پدیداریِ مفهومِ اردوگاه بر این کره‌ی خاکی است و شاید هم درسی است که صهیونیست‌ها از هیتلر آموخته‌اند.
یادآوریِ «نکبت» در روزگاری که اذهان ما در اقیانوس هجمه‌های رسانه‌ای غوطه می‌خورند، که روز را شب، و شب را روز جا می زنند، ضروری است. شاید اهمیت‌اش امروز، که در میانه‌ی یکی دیگر از کشتارهای اَدواریِ دولتِ اسرائیل هستیم، بیش از گذشته باشد: روزگاری که شعبده‌بازی‌های تلویزیونی و توئیتری، به خوبی قدرت این را دارند، که بمباران را، حتی بمباران شدن شهر و محله‌ی خودِ مخاطبان را، امری مطلوب جلوه دهند، و از چشم‌های خیره به تکنولوژیِ اروپایی-آمریکایی، در سراسر منطقه‌ی ما، توده‌هایی بسازند، «که بندگی‌شان را چنان می‌جویند، که گویی جویای رهایی اند».
یاد و خاطره‌ی تمامِ قربانیانِ فاجعه‌ی فلسطین، گرامی باد.
بازنشر کانال انکار
@enkarmag
12.05.202506:54
نویسنده: آرنولد ویلسون
تاریخ خلیج‌فارس
ترجمه‌ی محمد سعیدی
کانال مطالعات فرهنگی ایرانی
https://t.me/culturalstudies_usc
تاریخ خلیج‌فارس
ترجمه‌ی محمد سعیدی
کانال مطالعات فرهنگی ایرانی
https://t.me/culturalstudies_usc
Deleted15.05.202517:37
05.05.202505:22
شهروند عزیز تهرانی، متخصص معمار و شهرساز دوستدار تهران تاریخی و خیابان لاله‌زار، اهالی محترم لاله زار...
با احترام از شما دعوت می‌شود در نشست روز جمعه تاریخ ۱۹ اردیبهشت ماه ساعت ۱۶در خانه طهران (اتحادیه) در خیابان لاله زار شرکت بفرمائید.
این سلسله نشست‌های تخصصی پیرامون احیای فرهنگی اجتماعی و کالبدی خیابان لاله‌زار، به عنوان نمادی از تاریخ معاصر ایران خواهند بود.
از شما دعوت می‌شود تا با حضور در
جلسه نخست، با عنوان : چرا لاله‌زار؟
ما را در ترسیم افقی نو برای لاله‌زار و بازآفرینی این محور متشخص شهری همراهی فرمایید.
این پنل‌ها در راستای جلب توجه و همکاری متخصصان، اهالی لاله‌زار و مسئولان شهری به شرکت و همیاری در روند احیای خیابان برگزار خواهند شد.
امید که در طول زمان، این گفتگوها با مخاطبین واقعی خیابان به مشارکت‌ها و تشریک مساعی در رفع موانع باز‌زنده سازی و حیات‌بخشی به این خیابان متشخص شهر تهران بیانجامد.
زمان: ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶
مکان: تهران، خیابان لاله‌زار جنوبی، کوچه اتحادیه،
خانه اتحادیه
@TaraneYalda
با احترام از شما دعوت می‌شود در نشست روز جمعه تاریخ ۱۹ اردیبهشت ماه ساعت ۱۶در خانه طهران (اتحادیه) در خیابان لاله زار شرکت بفرمائید.
این سلسله نشست‌های تخصصی پیرامون احیای فرهنگی اجتماعی و کالبدی خیابان لاله‌زار، به عنوان نمادی از تاریخ معاصر ایران خواهند بود.
از شما دعوت می‌شود تا با حضور در
جلسه نخست، با عنوان : چرا لاله‌زار؟
ما را در ترسیم افقی نو برای لاله‌زار و بازآفرینی این محور متشخص شهری همراهی فرمایید.
این پنل‌ها در راستای جلب توجه و همکاری متخصصان، اهالی لاله‌زار و مسئولان شهری به شرکت و همیاری در روند احیای خیابان برگزار خواهند شد.
امید که در طول زمان، این گفتگوها با مخاطبین واقعی خیابان به مشارکت‌ها و تشریک مساعی در رفع موانع باز‌زنده سازی و حیات‌بخشی به این خیابان متشخص شهر تهران بیانجامد.
زمان: ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶
مکان: تهران، خیابان لاله‌زار جنوبی، کوچه اتحادیه،
خانه اتحادیه
@TaraneYalda
10.05.202508:58
فراخوان چکیده برای کتاب ادیتوریال
🔹رویکرد میان‌رشته‌ای به علوم‌انسانی آبی
🔸فرصت ارسال: ۳۱ جولای ۲۰۲۵
🔺تعداد کلمات چکیده: ۲۰۰ تا ۳۰۰ کلمه
کانال مطالعات فرهنگی ایران
https://t.me/culturalstudies_usc
🔹رویکرد میان‌رشته‌ای به علوم‌انسانی آبی
🔸فرصت ارسال: ۳۱ جولای ۲۰۲۵
🔺تعداد کلمات چکیده: ۲۰۰ تا ۳۰۰ کلمه
کانال مطالعات فرهنگی ایران
https://t.me/culturalstudies_usc
11.05.202510:55
پنجشنبه ۲۵ اردیبهشت، ساعت ۱۷ تا ۱۹
مدیر جلسه: عباس کاظمی
نویسنده‌ی رساله : سمانه سمیع
سرگذشت‌پژوهی زنان کارتن‌خواب بازگشته به جامعه و مشکلات آنها در زمینه‌ی عادی‌سازی شرایط
این پایان‌نامه نتیجه یک سال ارتباط مستقیم با حدود پنج نفر از زنانی بوده است که از مشکل کارتن‌خوابی، فقر، اعتیاد و مشکلات ناشی از این شرایط رنج برده‌اند و از شرایط خود پس از بهبودیافتگی و پس از حضور در صحن عادی جامعه سخن گفته‌اند.
نوسانات زندگی این زنان یکی دیگر از مسائلی است که در لابه‌لای مصاحبت با این زنان به رشته تحریر درآورده شده است. این پایان‌نامه بر آن بوده تا با نگاهی به زندگی روزمره زنان کارتن‌خواب و سرگذشت‌پژوهی آنان-که بی‌تاثیر از شرایط سیاسی جامعه و گفتمان قدرت نیست-چشم‌اندازی به عملکرد حکومت (تصمیمات عاقلانه و گاه نیز عجولانه) در قبال آنها در دولت‌های پس از انقلاب داشته باشد. همچنین در سرگذشت‌پژوهی این زنان، هم مناسباتی مورد توجه قرار گرفته که باعث شده آنها محیط خانه را ترک کنند و در فضایی ناامن به زندگی خود ادامه دهند و هم شرایطی که پس از بازگشت به جامعه با آن مواجه شده‌اند.
#رساله_پس_از_دانشگاه
اطلاعات بیشتر👇
مدیر جلسه: عباس کاظمی
نویسنده‌ی رساله : سمانه سمیع
سرگذشت‌پژوهی زنان کارتن‌خواب بازگشته به جامعه و مشکلات آنها در زمینه‌ی عادی‌سازی شرایط
این پایان‌نامه نتیجه یک سال ارتباط مستقیم با حدود پنج نفر از زنانی بوده است که از مشکل کارتن‌خوابی، فقر، اعتیاد و مشکلات ناشی از این شرایط رنج برده‌اند و از شرایط خود پس از بهبودیافتگی و پس از حضور در صحن عادی جامعه سخن گفته‌اند.
نوسانات زندگی این زنان یکی دیگر از مسائلی است که در لابه‌لای مصاحبت با این زنان به رشته تحریر درآورده شده است. این پایان‌نامه بر آن بوده تا با نگاهی به زندگی روزمره زنان کارتن‌خواب و سرگذشت‌پژوهی آنان-که بی‌تاثیر از شرایط سیاسی جامعه و گفتمان قدرت نیست-چشم‌اندازی به عملکرد حکومت (تصمیمات عاقلانه و گاه نیز عجولانه) در قبال آنها در دولت‌های پس از انقلاب داشته باشد. همچنین در سرگذشت‌پژوهی این زنان، هم مناسباتی مورد توجه قرار گرفته که باعث شده آنها محیط خانه را ترک کنند و در فضایی ناامن به زندگی خود ادامه دهند و هم شرایطی که پس از بازگشت به جامعه با آن مواجه شده‌اند.
#رساله_پس_از_دانشگاه
اطلاعات بیشتر👇
28.04.202513:30
The Elahé Omidyar Mir-Djalali Institute of Iranian Studies at the University of Toronto and Toronto Metropolitan University in collaboration with The Center for Iranian Diaspora Studies at San Francisco State University and the Iranian and Persian Gulf Studies program at Oklahoma State University
jointly present the inaugural
Conference on Global Iranian Diaspora Studies
The Conference on Global Iranian Diaspora Studies will assemble scholars from various disciplines contributing to transnational and multidisciplinary Iranian Diaspora, with a particular interest in South-South relations across Africa, Asia, Latin America, and Oceania.
Panels and speakers are invited to present original research on topics related to the Iranian diaspora, including:
- Exploring diverse historical, artistic, literary, and cultural expressions of the global Iranian diaspora, including gender, class, ethnicity, generation, and overlapping identities (e.g., LGBTQ+, religious minorities, persons with disabilities)
- Comparative studies across Iranian diaspora communities, including between Iranian and other migrant groups
- Activism and social movements within the Iranian diaspora, including engagement with homeland politics
- The role of language and media in shaping Iranian diasporic identities
May 29-30, 2026
Toronto, Canada
Deadline: May 30, 2025
Submission Guidelines
Please send your title and 250-300 word abstract, a 100-word bio, and contact information to: gidc.eomi@utoronto.ca<mailto:gidc.eomi@utoronto.ca> (include "Conference on Global Iranian Diaspora Studies 2026" in the subject line of the email). The deadline to submit proposals is May 30, 2025. Notification of acceptance will be sent by September 30, 2025.
https://t.me/culturalstudies_usc
jointly present the inaugural
Conference on Global Iranian Diaspora Studies
The Conference on Global Iranian Diaspora Studies will assemble scholars from various disciplines contributing to transnational and multidisciplinary Iranian Diaspora, with a particular interest in South-South relations across Africa, Asia, Latin America, and Oceania.
Panels and speakers are invited to present original research on topics related to the Iranian diaspora, including:
- Exploring diverse historical, artistic, literary, and cultural expressions of the global Iranian diaspora, including gender, class, ethnicity, generation, and overlapping identities (e.g., LGBTQ+, religious minorities, persons with disabilities)
- Comparative studies across Iranian diaspora communities, including between Iranian and other migrant groups
- Activism and social movements within the Iranian diaspora, including engagement with homeland politics
- The role of language and media in shaping Iranian diasporic identities
May 29-30, 2026
Toronto, Canada
Deadline: May 30, 2025
Submission Guidelines
Please send your title and 250-300 word abstract, a 100-word bio, and contact information to: gidc.eomi@utoronto.ca<mailto:gidc.eomi@utoronto.ca> (include "Conference on Global Iranian Diaspora Studies 2026" in the subject line of the email). The deadline to submit proposals is May 30, 2025. Notification of acceptance will be sent by September 30, 2025.
https://t.me/culturalstudies_usc
15.05.202510:55
🔶برند پوشی دوره‌ی قاجار
«در دوره قاجار، تجارتخانه بن مارشه فرانسه در ایران فعالیت تجاری گسترده‌ای داشت. فعالیت عمده بن مارشه در زمینه کفش بود و این فروشگاه با تبلیغات ساده و خواندنی، ایرانیان را به خرید کفش خارجی و مُد روز دنیا دعوت می‌کرد.
ایرانیان از عهد قاجار برندپوش شدند. ماجرا از این قرار است که از اواخر دوره قاجاریه، عرضه برندهای اروپایی و آمریکایی در کشور ما رواج یافت و این امر الگوی سنتی پوشش را در ایران تحت تاثیر قرار داد و برندپوشی مُد شد.»
ادامه‌ی مطلب را اینجا بخوانید.
کانال مطالعات فرهنگی ایرانی
#دوره_قاجار
«در دوره قاجار، تجارتخانه بن مارشه فرانسه در ایران فعالیت تجاری گسترده‌ای داشت. فعالیت عمده بن مارشه در زمینه کفش بود و این فروشگاه با تبلیغات ساده و خواندنی، ایرانیان را به خرید کفش خارجی و مُد روز دنیا دعوت می‌کرد.
ایرانیان از عهد قاجار برندپوش شدند. ماجرا از این قرار است که از اواخر دوره قاجاریه، عرضه برندهای اروپایی و آمریکایی در کشور ما رواج یافت و این امر الگوی سنتی پوشش را در ایران تحت تاثیر قرار داد و برندپوشی مُد شد.»
ادامه‌ی مطلب را اینجا بخوانید.
کانال مطالعات فرهنگی ایرانی
#دوره_قاجار
10.05.202508:58
فراخوان چکیده
Transdiciplinary Approaches to Blue Humanities
آب همواره از طریق روایت‌های سفر، شعر، نمایشنامه‌ها، آهنگ‌ها، داستان‌ها، فیلم‌ها و سایر رسانه‌ها، الهام‌بخش تخیل انسان بوده است. با این حال، تنها اخیراً است که آب به کانون توجه پژوهش‌ها و تحقیقات در علوم انسانی تبدیل شده است. قرن بیست و یکم شاهد یک «چرخش آبی» در علوم انسانی بوده است که به بررسی انتقادی دریاهای آشفته و آب‌های شیرین آشفته سیاره در زمینه‌های مختلفی مانند مطالعات ادبی و فرهنگی (به عنوان مثال، نیمانیس، ۲۰۱۹؛ دوبرین، ۲۰۲۱؛ منتز، ۲۰۲۰، ۲۰۲۲؛ ۲۰۲۳؛ اوپرمن، ۲۰۲۳؛ رازینا پی آر و شیبا ام کی، ۲۰۲۴)، مطالعات اجتماعی و سیاسی (به عنوان مثال، د کاروالیو و لیرا، ۲۰۲۲؛ جونز، ۲۰۲۴)، برنامه‌ریزی فضایی، طراحی معماری، جغرافیا و مطالعات انسان‌شناسی (به عنوان مثال، اندرسون و پیترز، ۲۰۱۶؛ براون و پیترز، ۲۰۲۰) پرداخته است. رابطه پیچیده بین انسان و غیرانسان در محیط‌ها و روایت‌های آبی مختلف، سوالات متنوعی را مطرح می‌کند، مانند: پیامدهای تغییر از دیدگاه «سبز» به «آبی» چیست؟ روایت‌های آبی (علمی و غیرعلمی) چگونه کار می‌کنند و چه ایده‌ای از طبیعت از آنها پدیدار می‌شود؟ بازنمایی‌های روایت‌های آبی به عنوان ماده در حال تغییر، چه چیزی را می‌تواند در مورد جسمانیت و هویت انسان و غیرانسان آشکار کند؟ چگونه «عاملیت آبی» ایده‌های مربوط به رابطه بین انسان‌ها و غیرانسان‌ها را به چالش می‌کشد؟ زیبایی‌شناسی «مادی‌سازی آبی» چیست؟ متون فرهنگی و سایر متون، چه اشکالی از اتحاد، چه انسانی و چه غیرانسانی، را در مواجهه با یک پایان آنتروپوسنتیک به ما امکان تصور می‌دهند؟ چگونه بازنمایی‌های آلودگی ساحلی، استخراج‌گرایی یا کار، بحران زیست‌محیطی را میانجی‌گری می‌کنند؟ چگونه «تراژدی» آب‌های مشترک با مسائل عدالت اجتماعی، جنسیت و نژاد تلاقی می‌کند؟ هدف این کتاب گرد هم آوردن محققان از رشته‌های تحقیقاتی مختلف برای بررسی مطالعات آبی است. ایده اصلی این است که نشان دهیم چگونه مباحث بین رشته‌ای در روایت‌های جمعی یا نهادی ادغام می‌شوند، چه عملکردی دارند و چگونه در گفتمان‌های عمومی عمل می‌کنند. هدف ما این است که نشان دهیم چگونه روایت‌های آبی و معانی که در مورد اکوسیستم‌های آبی دارند، بر سیستم اجتماعی و اجزای آن تأثیر می‌گذارند و چگونه ارزش نمادین در سیستم فرهنگی اقتصادهای آبی ایجاد می‌شود. با انجام این کار، این جلد به طور قابل توجهی به توسعه گفتگوی بین رشته‌ای بین علوم انسانی و علوم طبیعی کمک خواهد کرد و زمینه دستور کار به سرعت در حال توسعه علوم انسانی آبی را مطالعه می‌کند.
این پروژه همچنین با ارزیابی مجدد "چرخش آبی" (blue turn)از دیدگاه رویکردها و رشته‌های نظری مختلفی که زیربنای علوم انسانی آبی هستند، نقطه عزیمتی برای پر کردن این شکاف تحقیقاتی است.
این "چرخش" نشان می‌دهد که "تفکر به مثابه/با آب" (thinking as/with water)نه تنها یک رویکرد، بلکه روشی برای جستجوی الهام، خلاقیت و گردشcirculation بین اشکال زندگی در "جغرافیای آبی" گسترده‌تر است.
#آب #اشیا #مادیت #کتاب
https://t.me/culturalstudies_usc
کانال مطالعات‌فرهنگی ایران
Transdiciplinary Approaches to Blue Humanities
آب همواره از طریق روایت‌های سفر، شعر، نمایشنامه‌ها، آهنگ‌ها، داستان‌ها، فیلم‌ها و سایر رسانه‌ها، الهام‌بخش تخیل انسان بوده است. با این حال، تنها اخیراً است که آب به کانون توجه پژوهش‌ها و تحقیقات در علوم انسانی تبدیل شده است. قرن بیست و یکم شاهد یک «چرخش آبی» در علوم انسانی بوده است که به بررسی انتقادی دریاهای آشفته و آب‌های شیرین آشفته سیاره در زمینه‌های مختلفی مانند مطالعات ادبی و فرهنگی (به عنوان مثال، نیمانیس، ۲۰۱۹؛ دوبرین، ۲۰۲۱؛ منتز، ۲۰۲۰، ۲۰۲۲؛ ۲۰۲۳؛ اوپرمن، ۲۰۲۳؛ رازینا پی آر و شیبا ام کی، ۲۰۲۴)، مطالعات اجتماعی و سیاسی (به عنوان مثال، د کاروالیو و لیرا، ۲۰۲۲؛ جونز، ۲۰۲۴)، برنامه‌ریزی فضایی، طراحی معماری، جغرافیا و مطالعات انسان‌شناسی (به عنوان مثال، اندرسون و پیترز، ۲۰۱۶؛ براون و پیترز، ۲۰۲۰) پرداخته است. رابطه پیچیده بین انسان و غیرانسان در محیط‌ها و روایت‌های آبی مختلف، سوالات متنوعی را مطرح می‌کند، مانند: پیامدهای تغییر از دیدگاه «سبز» به «آبی» چیست؟ روایت‌های آبی (علمی و غیرعلمی) چگونه کار می‌کنند و چه ایده‌ای از طبیعت از آنها پدیدار می‌شود؟ بازنمایی‌های روایت‌های آبی به عنوان ماده در حال تغییر، چه چیزی را می‌تواند در مورد جسمانیت و هویت انسان و غیرانسان آشکار کند؟ چگونه «عاملیت آبی» ایده‌های مربوط به رابطه بین انسان‌ها و غیرانسان‌ها را به چالش می‌کشد؟ زیبایی‌شناسی «مادی‌سازی آبی» چیست؟ متون فرهنگی و سایر متون، چه اشکالی از اتحاد، چه انسانی و چه غیرانسانی، را در مواجهه با یک پایان آنتروپوسنتیک به ما امکان تصور می‌دهند؟ چگونه بازنمایی‌های آلودگی ساحلی، استخراج‌گرایی یا کار، بحران زیست‌محیطی را میانجی‌گری می‌کنند؟ چگونه «تراژدی» آب‌های مشترک با مسائل عدالت اجتماعی، جنسیت و نژاد تلاقی می‌کند؟ هدف این کتاب گرد هم آوردن محققان از رشته‌های تحقیقاتی مختلف برای بررسی مطالعات آبی است. ایده اصلی این است که نشان دهیم چگونه مباحث بین رشته‌ای در روایت‌های جمعی یا نهادی ادغام می‌شوند، چه عملکردی دارند و چگونه در گفتمان‌های عمومی عمل می‌کنند. هدف ما این است که نشان دهیم چگونه روایت‌های آبی و معانی که در مورد اکوسیستم‌های آبی دارند، بر سیستم اجتماعی و اجزای آن تأثیر می‌گذارند و چگونه ارزش نمادین در سیستم فرهنگی اقتصادهای آبی ایجاد می‌شود. با انجام این کار، این جلد به طور قابل توجهی به توسعه گفتگوی بین رشته‌ای بین علوم انسانی و علوم طبیعی کمک خواهد کرد و زمینه دستور کار به سرعت در حال توسعه علوم انسانی آبی را مطالعه می‌کند.
این پروژه همچنین با ارزیابی مجدد "چرخش آبی" (blue turn)از دیدگاه رویکردها و رشته‌های نظری مختلفی که زیربنای علوم انسانی آبی هستند، نقطه عزیمتی برای پر کردن این شکاف تحقیقاتی است.
این "چرخش" نشان می‌دهد که "تفکر به مثابه/با آب" (thinking as/with water)نه تنها یک رویکرد، بلکه روشی برای جستجوی الهام، خلاقیت و گردشcirculation بین اشکال زندگی در "جغرافیای آبی" گسترده‌تر است.
#آب #اشیا #مادیت #کتاب
https://t.me/culturalstudies_usc
کانال مطالعات‌فرهنگی ایران
27.04.202506:43
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfKjy6wK_lsI_a9gxiqFsatrGReL3kAOOnocuozusz_khU9gA/viewform
با سلام و احترام
در صورت تمایل لطفا امضا کرده و برای دوستان همراه نیز بفرستید.
با سلام و احترام
در صورت تمایل لطفا امضا کرده و برای دوستان همراه نیز بفرستید.
16.05.202515:54
🔷ﯾﮏ ﺟﺮﯾﺎن اﻗﺘﺼﺎدی ﺧﺎﻣﻮش/گزارش پژوهشی درباره روی دیگر زندگی مهاجران افغانستانی در ایران
🖊️ حمید انواری
«در سال‌های اﺧﯿﺮ، ﺑﺤﺚ ﻣﻬﺎﺟﺮان ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎ دﻏﺪﻏﻪﻫﺎی اﻣﻨﯿﺘﯽ، اﻗﺘﺼﺎدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه اﻣﺎ زﯾﺮ ﻻﯾﻪی اﯾﻦ ﻧﮕﺮاﻧﯽﻫﺎی رﺳﻤﯽ، ﯾﮏ ﺟﺮﯾﺎن اﻗﺘﺼﺎدی ﺧﺎﻣﻮش ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻣﻬﺎﺟﺮان، ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﯾﺎ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ، ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻊ درآﻣﺪی ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺑﺮای ﻣﺠﻤﻮﻋﻪای از ﻧﻬﺎدﻫﺎی رﺳﻤﯽ و ﻏﯿﺮرﺳﻤﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪهاﻧﺪ. اﯾﻦ ﮔﺰارش، ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ارﻗﺎم و ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎ، ﭘﺮده از ﺑﺨﺶ ﭘﻨﻬﺎن اﻗﺘﺼﺎد ﻣﻬﺎﺟﺮت در اﯾﺮان ﺑﺮﻣﯽدارد. ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت اﯾﻦ ﮔﺰارش ﺑﺮاﺳﺎس آﻣﺎر رﺳﻤﯽ و ﻧﺮخ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ارز دﻻر و ﯾﻮرو (70,000 ﺗﻮﻣﺎن) در ﺳﺎل 1403 اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺮاﺳﺎس اﻋﻼم وزارت ﮐﺎر در ﺳﺎل 1397، ﺣﺪود ﯾﮏﺳﻮم ﻣﻬﺎﺟﺮان اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻧﯽ در اﯾﺮان ﺷﺎغلند.»
ادامه‌ی متن را اینجا بخوانید
کانال مطالعات فرهنگی ایرانی
🖊️ حمید انواری
«در سال‌های اﺧﯿﺮ، ﺑﺤﺚ ﻣﻬﺎﺟﺮان ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎ دﻏﺪﻏﻪﻫﺎی اﻣﻨﯿﺘﯽ، اﻗﺘﺼﺎدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه اﻣﺎ زﯾﺮ ﻻﯾﻪی اﯾﻦ ﻧﮕﺮاﻧﯽﻫﺎی رﺳﻤﯽ، ﯾﮏ ﺟﺮﯾﺎن اﻗﺘﺼﺎدی ﺧﺎﻣﻮش ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻣﻬﺎﺟﺮان، ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﯾﺎ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ، ﺑﻪ ﻣﻨﺒﻊ درآﻣﺪی ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺑﺮای ﻣﺠﻤﻮﻋﻪای از ﻧﻬﺎدﻫﺎی رﺳﻤﯽ و ﻏﯿﺮرﺳﻤﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪهاﻧﺪ. اﯾﻦ ﮔﺰارش، ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ارﻗﺎم و ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎ، ﭘﺮده از ﺑﺨﺶ ﭘﻨﻬﺎن اﻗﺘﺼﺎد ﻣﻬﺎﺟﺮت در اﯾﺮان ﺑﺮﻣﯽدارد. ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت اﯾﻦ ﮔﺰارش ﺑﺮاﺳﺎس آﻣﺎر رﺳﻤﯽ و ﻧﺮخ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ ارز دﻻر و ﯾﻮرو (70,000 ﺗﻮﻣﺎن) در ﺳﺎل 1403 اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺮاﺳﺎس اﻋﻼم وزارت ﮐﺎر در ﺳﺎل 1397، ﺣﺪود ﯾﮏﺳﻮم ﻣﻬﺎﺟﺮان اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻧﯽ در اﯾﺮان ﺷﺎغلند.»
ادامه‌ی متن را اینجا بخوانید
کانال مطالعات فرهنگی ایرانی
Log in to unlock more functionality.
