Solitude
"Solitude" 群组最新帖子
18.04.202508:06
رئیس قوه‌ی قضائیه افزود:
مثلا رفقای خودمون اگر ببرن و بخورن، قانون چیزی در موردشون نگفته.
خیلی هم اگر کار به جای باریک بکشه، پرونده‌شون خودکشی می‌کنه.
ولی کسی که باهاش حال نمی‌کنیم، اگر کارشناس‌ش هم تخلف کنه برای خودش زندان بریده و بی‌آبروش می‌کنیم.
مثلا رفقای خودمون اگر ببرن و بخورن، قانون چیزی در موردشون نگفته.
خیلی هم اگر کار به جای باریک بکشه، پرونده‌شون خودکشی می‌کنه.
ولی کسی که باهاش حال نمی‌کنیم، اگر کارشناس‌ش هم تخلف کنه برای خودش زندان بریده و بی‌آبروش می‌کنیم.
15.04.202512:24
قدرتی خدا!
از وقتی رفتن مذاکره کنن، ناترازی برق برطرف شده و دیگه قطع نمی‌شه :)))
از وقتی رفتن مذاکره کنن، ناترازی برق برطرف شده و دیگه قطع نمی‌شه :)))
15.04.202509:47
نه داداش🤡
ببین🤡
تو آمریکا دانشگاه مستقله🤡
ببین🤡
تو آمریکا دانشگاه مستقله🤡
14.04.202512:52
در فتنه‌ها کاری به سنگر خودی و توپ‌خانه‌ی دشمن نداشته باشید.
این دلقک رو فحشی کنید، ١٠٠ درصد راه رستگاری رو رفتید.
این دلقک رو فحشی کنید، ١٠٠ درصد راه رستگاری رو رفتید.
13.04.202510:51
اى مردنمايان نامرد!
اى كودك‌صفتان بى‌خرد كه عقل‌هاى شما به عروسان پرده‌نشين شباهت دارد!
چقدر دوست داشتم كه شما را هرگز نمى‌ديدم و نمى‌شناختم. شناخت شما -سوگند به خدا- كه جز پشيمانى حاصلى نداشت، و اندوهى غم‌بار سر انجام آن شد.
خدا شما را بكشد كه دل من از دست شما پر خون، و سينه‌ام از خشم شما مالامال است.
كاسه‌هاى غم و اندوه را، جرعه‌جرعه به من نوشانديد و با نافرمانى و ذلّت‌پذيرى، رأى و تدبير مرا تباه كرديد.
تا آن‌جا كه قريش در حق من گفت: «بى‌ترديد پسر ابى‌طالب مردى دلير است ولى دانش نظامى ندارد». خدا پدرشان را مزد دهد!
آيا يكى از آنها تجربه‌هاى جنگى سخت و دشوار مرا دارد، يا در پيكار توانست از من پيشى بگيرد؟
هنوز بيست سال نداشتم، كه در ميدان نبرد حاضر بودم، هم‌اكنون كه از شصت سال گذشته‌ام.
امّا دريغ...
آن‌كس كه فرمانش را اجرا نكنند، رأيى نخواهد داشت...
{خطبه‌ی ٢٧ نهج‌البلاغه}
اى كودك‌صفتان بى‌خرد كه عقل‌هاى شما به عروسان پرده‌نشين شباهت دارد!
چقدر دوست داشتم كه شما را هرگز نمى‌ديدم و نمى‌شناختم. شناخت شما -سوگند به خدا- كه جز پشيمانى حاصلى نداشت، و اندوهى غم‌بار سر انجام آن شد.
خدا شما را بكشد كه دل من از دست شما پر خون، و سينه‌ام از خشم شما مالامال است.
كاسه‌هاى غم و اندوه را، جرعه‌جرعه به من نوشانديد و با نافرمانى و ذلّت‌پذيرى، رأى و تدبير مرا تباه كرديد.
تا آن‌جا كه قريش در حق من گفت: «بى‌ترديد پسر ابى‌طالب مردى دلير است ولى دانش نظامى ندارد». خدا پدرشان را مزد دهد!
آيا يكى از آنها تجربه‌هاى جنگى سخت و دشوار مرا دارد، يا در پيكار توانست از من پيشى بگيرد؟
هنوز بيست سال نداشتم، كه در ميدان نبرد حاضر بودم، هم‌اكنون كه از شصت سال گذشته‌ام.
امّا دريغ...
آن‌كس كه فرمانش را اجرا نكنند، رأيى نخواهد داشت...
{خطبه‌ی ٢٧ نهج‌البلاغه}
转发自:
دانشطلب
12.04.202506:31
اتحادِ ناممکن، یادی از روزهای کرونا
اتحاد ملی در ایران تقریبا غیرممکن شده. حکومت چون به ثبات نیاز دارد می‌تواند تکاپویش صادقانه باشد اما طرف مقابل اصلا وقعی نمی‌نهد. مثلا کرونا که تهدیدی همگانی بود باید حداقل‌هایی از همبستگی را ایجاد می‌کرد اما از لحظه آمدنش دستاویزی شد تا نفرت از دیگری را بروز بدهند.
در اولین واکنش گفتند چون قم را قرنطینه نکردند ویروس پخش شد. بین خودشان قرارداد درونی ساختند و مثل ضبط صوت تکرار کردند. فرضی بودنش به کنار، با گیلان که همزمان آلوده شده و تلفات می‌داد کاری نداشتند. تقلای آشکار برای اینکه طلبه‌ها را منشأ آلودگی و قم را مرکز تباهی جا بزنند.
در دومین واکنش بخشی از کادر درمان لباس‌های سراسر پوشیده را فرصتی دیدند برای خراش انداختن به حساسیت‌های مذهبی. زیر سایه مرگ و بالای سر بیمارانِ بدحال، زدند و رقصیدند. فرصت‌طلبی آنقدر برایشان ارزش شد که موانع اخلاقی و حرفه‌ای را هم جدی نگرفتند.
بعدتر این اعتقاد را ساختند که چون واکسن آمریکایی و انگلیسی ممنوع شد تلفات بالا رفت. انگار که محموله‌های بزرگ آماده ورود بوده اما با حرف رهبری همه را برگردانده‌اند. واقعیت این بود که دوستان آمریکا هم به خاطر کمبودها سراغ چین رفتند. در آن برهه، خطر گروکشی بسیار جدی بود.
اشتباه اصلی نه آن ممنوعیت که بعدتر اصلاح شد، بلکه شرکت نکردن در فاز سوم آزمایش سینوفارم بود، کاری که ترکیه و امارات انجام دادند و زودتر محموله‌های بزرگ را از چین دریافت کردند. حالا ممکن است بپذیرند که گره واکسیناسیون با تغییر دولت غرب‌گرا در ایران گشوده شد؟ قطعا خیر.
مهم همان قرارداد درونی است که تمایل به خراش انداختن و تقابل نیرویش را می‌سازد. بعد از کرونا غائله «ززآ» رخ داد که در جنگِ جنون‌آمیز با دیگری خلاصه میشد. نقطه اوجش خوشحالی از باخت تیم ملی به انگلیس و آمریکا بود که نشان داد دوقطبیِ ما و آنها از چه مرزهای خطرناکی گذشته.
ممکن است بگویند اینها اقلیت کوچکی بودند اما جناحی درون حاکمیت هست که از این ستیزها بهره‌های گسترده می‌برد. چون بنیان خودش نفی دیگری است زیرکانه همراهی نشان می‌دهد و گسست‌ها را بیشتر میکند. دستکم در سطح رسانه‌هایشان نمی‌توان فرصت‌طلبی برای جنگ را انکار کرد.
@daneshtalab1
اتحاد ملی در ایران تقریبا غیرممکن شده. حکومت چون به ثبات نیاز دارد می‌تواند تکاپویش صادقانه باشد اما طرف مقابل اصلا وقعی نمی‌نهد. مثلا کرونا که تهدیدی همگانی بود باید حداقل‌هایی از همبستگی را ایجاد می‌کرد اما از لحظه آمدنش دستاویزی شد تا نفرت از دیگری را بروز بدهند.
در اولین واکنش گفتند چون قم را قرنطینه نکردند ویروس پخش شد. بین خودشان قرارداد درونی ساختند و مثل ضبط صوت تکرار کردند. فرضی بودنش به کنار، با گیلان که همزمان آلوده شده و تلفات می‌داد کاری نداشتند. تقلای آشکار برای اینکه طلبه‌ها را منشأ آلودگی و قم را مرکز تباهی جا بزنند.
در دومین واکنش بخشی از کادر درمان لباس‌های سراسر پوشیده را فرصتی دیدند برای خراش انداختن به حساسیت‌های مذهبی. زیر سایه مرگ و بالای سر بیمارانِ بدحال، زدند و رقصیدند. فرصت‌طلبی آنقدر برایشان ارزش شد که موانع اخلاقی و حرفه‌ای را هم جدی نگرفتند.
بعدتر این اعتقاد را ساختند که چون واکسن آمریکایی و انگلیسی ممنوع شد تلفات بالا رفت. انگار که محموله‌های بزرگ آماده ورود بوده اما با حرف رهبری همه را برگردانده‌اند. واقعیت این بود که دوستان آمریکا هم به خاطر کمبودها سراغ چین رفتند. در آن برهه، خطر گروکشی بسیار جدی بود.
اشتباه اصلی نه آن ممنوعیت که بعدتر اصلاح شد، بلکه شرکت نکردن در فاز سوم آزمایش سینوفارم بود، کاری که ترکیه و امارات انجام دادند و زودتر محموله‌های بزرگ را از چین دریافت کردند. حالا ممکن است بپذیرند که گره واکسیناسیون با تغییر دولت غرب‌گرا در ایران گشوده شد؟ قطعا خیر.
مهم همان قرارداد درونی است که تمایل به خراش انداختن و تقابل نیرویش را می‌سازد. بعد از کرونا غائله «ززآ» رخ داد که در جنگِ جنون‌آمیز با دیگری خلاصه میشد. نقطه اوجش خوشحالی از باخت تیم ملی به انگلیس و آمریکا بود که نشان داد دوقطبیِ ما و آنها از چه مرزهای خطرناکی گذشته.
ممکن است بگویند اینها اقلیت کوچکی بودند اما جناحی درون حاکمیت هست که از این ستیزها بهره‌های گسترده می‌برد. چون بنیان خودش نفی دیگری است زیرکانه همراهی نشان می‌دهد و گسست‌ها را بیشتر میکند. دستکم در سطح رسانه‌هایشان نمی‌توان فرصت‌طلبی برای جنگ را انکار کرد.
@daneshtalab1
09.04.202516:46
نظر احتمالا نامحبوب:
نفس مذاکره و توافق لزوما چیز بدی نیست.
کسی هم که با "نفس" اینها مخالفت کنه، عقل درستی نداره به نظرم.
ولی مساله اولا سر موضعیه که ما ازش مذاکره می کنیم.
ثانیا سر چگونگی کسب اجازه برای مذاکره 🤷🏻♂️
نفس مذاکره و توافق لزوما چیز بدی نیست.
کسی هم که با "نفس" اینها مخالفت کنه، عقل درستی نداره به نظرم.
ولی مساله اولا سر موضعیه که ما ازش مذاکره می کنیم.
ثانیا سر چگونگی کسب اجازه برای مذاکره 🤷🏻♂️
09.04.202516:18
مکتبی‌ها منتظر جمعه‌ی فرجند؛ سکولارها منتظر شنبه؛ اصحاب السبت...
09.04.202506:12
می‌گفتین "آن سید بزرگوار" یه زنگ به گروک بزنه :)))))
转发自:
تایمِ لاین
08.04.202511:00
اگه دولت پزشکیان محل مذاکره رو مشخص کنه یعنی قدرت دولت و ایران
ولی سعید جلیلی سال 90 این کارو می‌کرد میشد سفرهای تفریحی جلیلی :)))
ولی سعید جلیلی سال 90 این کارو می‌کرد میشد سفرهای تفریحی جلیلی :)))
07.04.202510:36
حتی دلقک خوبی هم نیستی مش‌غلومسین!
قاضی که بماند.
راستی... نتیجه‌ی پرونده‌ی قاضی منصوری چی شد؟
قاضی که بماند.
راستی... نتیجه‌ی پرونده‌ی قاضی منصوری چی شد؟
07.04.202510:20
ترجمه:
ما فقط وقتی که گوشت دم توپ و جمعیت کف خیابون بخوایم به شما نیاز داریم!
به شما چه که رئیس مجلس سیسمونی نوه‌اش رو از کجا می‌خره؟
به شما که رئیس قوه‌ی قضائیه چرا قضات اخراجی رو برگردونده؟
به شما چه که رئیس ما (ولایتی) چرا برای ازادی یک قاتل وساطت کرده چون هم‌رشته‌اش بوده؟
شما وظیفه دارید بمیرید و خون بدید تا بچه‌ها و نوه‌های ما از بیت‌المال پروار بشن!
خارج از اون اگر حرف بزنید، بچه‌های بدی هستید.
حالا هم صدا ندید! مبادا ببینم چینیِ نازکِ خیالِ طبقه‌ی تن‌آسای ترکیه‌بروِ آیفون‌به‌دست ترک برداره.
ما فقط وقتی که گوشت دم توپ و جمعیت کف خیابون بخوایم به شما نیاز داریم!
به شما چه که رئیس مجلس سیسمونی نوه‌اش رو از کجا می‌خره؟
به شما که رئیس قوه‌ی قضائیه چرا قضات اخراجی رو برگردونده؟
به شما چه که رئیس ما (ولایتی) چرا برای ازادی یک قاتل وساطت کرده چون هم‌رشته‌اش بوده؟
شما وظیفه دارید بمیرید و خون بدید تا بچه‌ها و نوه‌های ما از بیت‌المال پروار بشن!
خارج از اون اگر حرف بزنید، بچه‌های بدی هستید.
حالا هم صدا ندید! مبادا ببینم چینیِ نازکِ خیالِ طبقه‌ی تن‌آسای ترکیه‌بروِ آیفون‌به‌دست ترک برداره.
07.04.202508:51
احتمالا بشه ام‌روز، روز خونین بازارهای سرمایه در دنیا رو آغازی بر پایان نظم ریگان-تاچر، نظم نئولیبرال، نظم جهانی‌سازی و بازگشت به دوره‌ی اقتصادهای ملی و مرکانتیلیسم به سبک اسپانیایی دونست.
转发自:
1001
07.04.202504:08
آتش بس شده است اما برادرانم همچنان به هوا پرتاب می‌شوند. اما هیس، دوران جنگ به سر آمده، زمانه صلح است، مذاکره، گفتگو، گفتمان. ناسلامتی آتش بس است، کاری نکنید که جامعه جهانی حساس شود، پرونده کشور را امنیتی‌تر این که هست نکنید. به ما اعتماد کنید، این بار جور بهتری می‌دهیم تا برود.
ما در قفقاز در بالکان در بین‌النهرین ۷۰۰ سال با رومی‌ها جنگیدیم و ثمره‌اش چه شد؟ چند هزار جوان دیگر باید قربانی توهمات صدور انقلاب ما شوند؟ ما گوش به فرمانان سیدعلی خامنه‌ای و فرماندهان شجاعش هستیم، اما با مقاومت مخالفیم. (محجبه‌هایی که با حجاب اجباری مخالفند، be like) برای ما نسخه مقاومت نپیچید، کمونیست‌ها. کدام ارز در کدام بازار باید مقاومت کدام سقف را بشکند تا جوان ایرانی خوشبخت شود؟ مقاومت قدس را؟
ما سربازان کوروش هخامنشی بیداریم و یمنی‌ها در توهم. مشتی پابرهنه که قات می‌زنند و بی‌محابا تنش آفرینی می‌کنند. کشتی‌ها را سوراخ سوراخ می‌کنند و تجارت جهانی را مختل کرده‌اند. زنده‌باد تجارت جهانی.
آتش بس شده است اما خواهرانم همچنان دارند می‌میرند. اما همین که بیمارستانی منفجر نشده است اشکالی ندارد. ما و جامعه جهانی روی بیمارستان حساسیم. البته حواس‌تان باشد شاید موشک‌های حماس و جهاد اشتباهی سقوط کرده باشند. فعلا واکنش نشان ندهید. در فتنه‌ها شتر دو ساله باشید. مولا علی گفت. بالاخره دولت علوی، قانون اساسی نهج‌البلاغه، کابینه عمار و مالک، تندروهای خوارج، روس‌های شامی، حوثی‌های کوفی و حماس زبیری. زنده‌باد جامعه جهانی.
ما ساکنان خانه‌ی یک میلیون و ششصد و چهل و هشت هزار و صد و نود و پنج کیلومتر مربعی نیستیم، ما زندانیان یک سلول کوچک در جزیره‌ای به مساحت ۳۰ کیلومتر مربع در مجمع الجزایر چاگوس هستیم. در میانه اقیانوس هند. اندازه شهرکرد، کمی بزرگ‌تر از بجنورد. دیگو گارسیا اسم دفاع راست جوان تیم اوساسونا نیست، کابوسی‌ست که صبح‌ها ما را از خواب بیدار میکند، صبح‌هایی که شبش قبل از خواب بوسیدن دست یک پیرمرد ۷۸ ساله مو زرد را رویا بافی می‌کنیم.
ما زمانی فقط یک دست می‌بوسیدیم، آن هم دست روح‌الله بود. پیر ما چنین گفت خداوندا، این دفتر و کتاب شهادت را همچنان به روی مشتاقان باز، و ما را هم از وصول به آن محروم مکن. خداوندا، کشور ما و ملت ما هنوز در آغاز راه مبارزه‌اند و نیازمند به مشعل شهادت. کدام کشور؟ کدام ملت؟ کدام مبارزه؟ دلار چند است؟ به قول حیدر با ما شوخی کرده‌ای یا شهدا؟
بزرگترین گلزار شهدای جهان، دیگر در ابتدای جاده قم نیست. خیابان‌های غزه‌ست. تمام کوچه پس کوچه‌هایش. شماره‌ها در باریکه برای شمردن کوچه‌ها نیستند، با آنها قطعه می‌شمرند. کوچه ۷۶ شده است قطعه ۷۶. کوچه ۳۲ شده قطعه ۳۲. کوچه ۲۴، شده قطعه ۲۴. ساکنان قطعه ۲۴ تهران، چه حالی برای هم‌قطعه‌ای‌های فلسطینی خود دارند؟ اگر قطعه ۲۴ای‌ها بودند، چند کوچه ۲۴ در خیابان‌های غزه، کوچه ۲۴ می‌ماند؟ ما ساکنان کدام کوچه‌ایم؟ در کدام خیابان زندگی می‌کنیم؟ اصلا ما ساکن کوچه‌ایم یا قطعه؟ تهران ۲۲ منطقه ندارد، ۲۲ قطعه دارد. ما ساکن کدام قطعه‌ایم؟ کدام قبر؟ کدام گور؟ اصلا ما کدام گوریم؟ ای شهید، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی وجود برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما قبرستان‌نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون بکش. ای خواهر فلسطینی، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی ایثار و مقاومت برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما حیجاب استایل‌ها را نیز از منجلاب مزون‌های دروس و ایونت‌های دیپلماتیک بیرون بکش. ای مجاهد یمنی، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی ایمان برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما پاستور نشینان را نیز از منجلاب ادعا و منیّت بیرون بکش. ما بهارستان نشینان را، ما محلاتی و دقایقی و قائم نشینان را. ما خیابان ایران، ببخشید قطعه ایران نشینان را.
ما در قفقاز در بالکان در بین‌النهرین ۷۰۰ سال با رومی‌ها جنگیدیم و ثمره‌اش چه شد؟ چند هزار جوان دیگر باید قربانی توهمات صدور انقلاب ما شوند؟ ما گوش به فرمانان سیدعلی خامنه‌ای و فرماندهان شجاعش هستیم، اما با مقاومت مخالفیم. (محجبه‌هایی که با حجاب اجباری مخالفند، be like) برای ما نسخه مقاومت نپیچید، کمونیست‌ها. کدام ارز در کدام بازار باید مقاومت کدام سقف را بشکند تا جوان ایرانی خوشبخت شود؟ مقاومت قدس را؟
ما سربازان کوروش هخامنشی بیداریم و یمنی‌ها در توهم. مشتی پابرهنه که قات می‌زنند و بی‌محابا تنش آفرینی می‌کنند. کشتی‌ها را سوراخ سوراخ می‌کنند و تجارت جهانی را مختل کرده‌اند. زنده‌باد تجارت جهانی.
آتش بس شده است اما خواهرانم همچنان دارند می‌میرند. اما همین که بیمارستانی منفجر نشده است اشکالی ندارد. ما و جامعه جهانی روی بیمارستان حساسیم. البته حواس‌تان باشد شاید موشک‌های حماس و جهاد اشتباهی سقوط کرده باشند. فعلا واکنش نشان ندهید. در فتنه‌ها شتر دو ساله باشید. مولا علی گفت. بالاخره دولت علوی، قانون اساسی نهج‌البلاغه، کابینه عمار و مالک، تندروهای خوارج، روس‌های شامی، حوثی‌های کوفی و حماس زبیری. زنده‌باد جامعه جهانی.
ما ساکنان خانه‌ی یک میلیون و ششصد و چهل و هشت هزار و صد و نود و پنج کیلومتر مربعی نیستیم، ما زندانیان یک سلول کوچک در جزیره‌ای به مساحت ۳۰ کیلومتر مربع در مجمع الجزایر چاگوس هستیم. در میانه اقیانوس هند. اندازه شهرکرد، کمی بزرگ‌تر از بجنورد. دیگو گارسیا اسم دفاع راست جوان تیم اوساسونا نیست، کابوسی‌ست که صبح‌ها ما را از خواب بیدار میکند، صبح‌هایی که شبش قبل از خواب بوسیدن دست یک پیرمرد ۷۸ ساله مو زرد را رویا بافی می‌کنیم.
ما زمانی فقط یک دست می‌بوسیدیم، آن هم دست روح‌الله بود. پیر ما چنین گفت خداوندا، این دفتر و کتاب شهادت را همچنان به روی مشتاقان باز، و ما را هم از وصول به آن محروم مکن. خداوندا، کشور ما و ملت ما هنوز در آغاز راه مبارزه‌اند و نیازمند به مشعل شهادت. کدام کشور؟ کدام ملت؟ کدام مبارزه؟ دلار چند است؟ به قول حیدر با ما شوخی کرده‌ای یا شهدا؟
بزرگترین گلزار شهدای جهان، دیگر در ابتدای جاده قم نیست. خیابان‌های غزه‌ست. تمام کوچه پس کوچه‌هایش. شماره‌ها در باریکه برای شمردن کوچه‌ها نیستند، با آنها قطعه می‌شمرند. کوچه ۷۶ شده است قطعه ۷۶. کوچه ۳۲ شده قطعه ۳۲. کوچه ۲۴، شده قطعه ۲۴. ساکنان قطعه ۲۴ تهران، چه حالی برای هم‌قطعه‌ای‌های فلسطینی خود دارند؟ اگر قطعه ۲۴ای‌ها بودند، چند کوچه ۲۴ در خیابان‌های غزه، کوچه ۲۴ می‌ماند؟ ما ساکنان کدام کوچه‌ایم؟ در کدام خیابان زندگی می‌کنیم؟ اصلا ما ساکن کوچه‌ایم یا قطعه؟ تهران ۲۲ منطقه ندارد، ۲۲ قطعه دارد. ما ساکن کدام قطعه‌ایم؟ کدام قبر؟ کدام گور؟ اصلا ما کدام گوریم؟ ای شهید، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی وجود برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما قبرستان‌نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون بکش. ای خواهر فلسطینی، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی ایثار و مقاومت برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما حیجاب استایل‌ها را نیز از منجلاب مزون‌های دروس و ایونت‌های دیپلماتیک بیرون بکش. ای مجاهد یمنی، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی ایمان برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما پاستور نشینان را نیز از منجلاب ادعا و منیّت بیرون بکش. ما بهارستان نشینان را، ما محلاتی و دقایقی و قائم نشینان را. ما خیابان ایران، ببخشید قطعه ایران نشینان را.
05.04.202518:35
Devil may cry (2025)
记录
30.03.202515:41
3K订阅者31.10.202423:59
0引用指数15.04.202514:06
1.5K每帖平均覆盖率22.04.202512:48
0广告帖子的平均覆盖率30.03.202515:41
40.86%ER15.04.202523:59
48.71%ERR转发自:1001
30.03.202515:34
افطار روز بیست و نهم ماه مبارک رمضان، به‌یاد مردی که رفتنش یک غم و نبودنش هزار غم بود. سید مظلوم ما که شهادت مظلوم‌ترش کرد. و حقیقت این است که شهدا زنده‌اند و ما در میان جنگل تاریک و سرد، در میان ابر و مه، دست و پا می‌زنیم. به یاد شهید سیدابراهیم رئیسی.
29.03.202511:03
بله خب.
به‌هرحال امور مهم‌تری وجود داره.
بالاخره وجوهات واصله از انگلستان نیاز به مدیریت داره.
«ای آقا... امام حسین (ع) بالاخره گریه‌کن هم می‌خواد.»
ما از روی همین تپه، مشرف به قتل‌گاه، برای پیروزی امام حسین (ع) دعا می‌کنیم.
بالاخره شأن حرم این نیست که علیه یزید زمان شعار داده بشه.
شأن حرم همینه که ما بیایم و به واسطه‌اش یه وجوهاتی جمع کنیم.
به‌هرحال امور مهم‌تری وجود داره.
بالاخره وجوهات واصله از انگلستان نیاز به مدیریت داره.
«ای آقا... امام حسین (ع) بالاخره گریه‌کن هم می‌خواد.»
ما از روی همین تپه، مشرف به قتل‌گاه، برای پیروزی امام حسین (ع) دعا می‌کنیم.
بالاخره شأن حرم این نیست که علیه یزید زمان شعار داده بشه.
شأن حرم همینه که ما بیایم و به واسطه‌اش یه وجوهاتی جمع کنیم.
转发自:1001
07.04.202504:08
آتش بس شده است اما برادرانم همچنان به هوا پرتاب می‌شوند. اما هیس، دوران جنگ به سر آمده، زمانه صلح است، مذاکره، گفتگو، گفتمان. ناسلامتی آتش بس است، کاری نکنید که جامعه جهانی حساس شود، پرونده کشور را امنیتی‌تر این که هست نکنید. به ما اعتماد کنید، این بار جور بهتری می‌دهیم تا برود.
ما در قفقاز در بالکان در بین‌النهرین ۷۰۰ سال با رومی‌ها جنگیدیم و ثمره‌اش چه شد؟ چند هزار جوان دیگر باید قربانی توهمات صدور انقلاب ما شوند؟ ما گوش به فرمانان سیدعلی خامنه‌ای و فرماندهان شجاعش هستیم، اما با مقاومت مخالفیم. (محجبه‌هایی که با حجاب اجباری مخالفند، be like) برای ما نسخه مقاومت نپیچید، کمونیست‌ها. کدام ارز در کدام بازار باید مقاومت کدام سقف را بشکند تا جوان ایرانی خوشبخت شود؟ مقاومت قدس را؟
ما سربازان کوروش هخامنشی بیداریم و یمنی‌ها در توهم. مشتی پابرهنه که قات می‌زنند و بی‌محابا تنش آفرینی می‌کنند. کشتی‌ها را سوراخ سوراخ می‌کنند و تجارت جهانی را مختل کرده‌اند. زنده‌باد تجارت جهانی.
آتش بس شده است اما خواهرانم همچنان دارند می‌میرند. اما همین که بیمارستانی منفجر نشده است اشکالی ندارد. ما و جامعه جهانی روی بیمارستان حساسیم. البته حواس‌تان باشد شاید موشک‌های حماس و جهاد اشتباهی سقوط کرده باشند. فعلا واکنش نشان ندهید. در فتنه‌ها شتر دو ساله باشید. مولا علی گفت. بالاخره دولت علوی، قانون اساسی نهج‌البلاغه، کابینه عمار و مالک، تندروهای خوارج، روس‌های شامی، حوثی‌های کوفی و حماس زبیری. زنده‌باد جامعه جهانی.
ما ساکنان خانه‌ی یک میلیون و ششصد و چهل و هشت هزار و صد و نود و پنج کیلومتر مربعی نیستیم، ما زندانیان یک سلول کوچک در جزیره‌ای به مساحت ۳۰ کیلومتر مربع در مجمع الجزایر چاگوس هستیم. در میانه اقیانوس هند. اندازه شهرکرد، کمی بزرگ‌تر از بجنورد. دیگو گارسیا اسم دفاع راست جوان تیم اوساسونا نیست، کابوسی‌ست که صبح‌ها ما را از خواب بیدار میکند، صبح‌هایی که شبش قبل از خواب بوسیدن دست یک پیرمرد ۷۸ ساله مو زرد را رویا بافی می‌کنیم.
ما زمانی فقط یک دست می‌بوسیدیم، آن هم دست روح‌الله بود. پیر ما چنین گفت خداوندا، این دفتر و کتاب شهادت را همچنان به روی مشتاقان باز، و ما را هم از وصول به آن محروم مکن. خداوندا، کشور ما و ملت ما هنوز در آغاز راه مبارزه‌اند و نیازمند به مشعل شهادت. کدام کشور؟ کدام ملت؟ کدام مبارزه؟ دلار چند است؟ به قول حیدر با ما شوخی کرده‌ای یا شهدا؟
بزرگترین گلزار شهدای جهان، دیگر در ابتدای جاده قم نیست. خیابان‌های غزه‌ست. تمام کوچه پس کوچه‌هایش. شماره‌ها در باریکه برای شمردن کوچه‌ها نیستند، با آنها قطعه می‌شمرند. کوچه ۷۶ شده است قطعه ۷۶. کوچه ۳۲ شده قطعه ۳۲. کوچه ۲۴، شده قطعه ۲۴. ساکنان قطعه ۲۴ تهران، چه حالی برای هم‌قطعه‌ای‌های فلسطینی خود دارند؟ اگر قطعه ۲۴ای‌ها بودند، چند کوچه ۲۴ در خیابان‌های غزه، کوچه ۲۴ می‌ماند؟ ما ساکنان کدام کوچه‌ایم؟ در کدام خیابان زندگی می‌کنیم؟ اصلا ما ساکن کوچه‌ایم یا قطعه؟ تهران ۲۲ منطقه ندارد، ۲۲ قطعه دارد. ما ساکن کدام قطعه‌ایم؟ کدام قبر؟ کدام گور؟ اصلا ما کدام گوریم؟ ای شهید، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی وجود برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما قبرستان‌نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون بکش. ای خواهر فلسطینی، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی ایثار و مقاومت برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما حیجاب استایل‌ها را نیز از منجلاب مزون‌های دروس و ایونت‌های دیپلماتیک بیرون بکش. ای مجاهد یمنی، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی ایمان برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما پاستور نشینان را نیز از منجلاب ادعا و منیّت بیرون بکش. ما بهارستان نشینان را، ما محلاتی و دقایقی و قائم نشینان را. ما خیابان ایران، ببخشید قطعه ایران نشینان را.
ما در قفقاز در بالکان در بین‌النهرین ۷۰۰ سال با رومی‌ها جنگیدیم و ثمره‌اش چه شد؟ چند هزار جوان دیگر باید قربانی توهمات صدور انقلاب ما شوند؟ ما گوش به فرمانان سیدعلی خامنه‌ای و فرماندهان شجاعش هستیم، اما با مقاومت مخالفیم. (محجبه‌هایی که با حجاب اجباری مخالفند، be like) برای ما نسخه مقاومت نپیچید، کمونیست‌ها. کدام ارز در کدام بازار باید مقاومت کدام سقف را بشکند تا جوان ایرانی خوشبخت شود؟ مقاومت قدس را؟
ما سربازان کوروش هخامنشی بیداریم و یمنی‌ها در توهم. مشتی پابرهنه که قات می‌زنند و بی‌محابا تنش آفرینی می‌کنند. کشتی‌ها را سوراخ سوراخ می‌کنند و تجارت جهانی را مختل کرده‌اند. زنده‌باد تجارت جهانی.
آتش بس شده است اما خواهرانم همچنان دارند می‌میرند. اما همین که بیمارستانی منفجر نشده است اشکالی ندارد. ما و جامعه جهانی روی بیمارستان حساسیم. البته حواس‌تان باشد شاید موشک‌های حماس و جهاد اشتباهی سقوط کرده باشند. فعلا واکنش نشان ندهید. در فتنه‌ها شتر دو ساله باشید. مولا علی گفت. بالاخره دولت علوی، قانون اساسی نهج‌البلاغه، کابینه عمار و مالک، تندروهای خوارج، روس‌های شامی، حوثی‌های کوفی و حماس زبیری. زنده‌باد جامعه جهانی.
ما ساکنان خانه‌ی یک میلیون و ششصد و چهل و هشت هزار و صد و نود و پنج کیلومتر مربعی نیستیم، ما زندانیان یک سلول کوچک در جزیره‌ای به مساحت ۳۰ کیلومتر مربع در مجمع الجزایر چاگوس هستیم. در میانه اقیانوس هند. اندازه شهرکرد، کمی بزرگ‌تر از بجنورد. دیگو گارسیا اسم دفاع راست جوان تیم اوساسونا نیست، کابوسی‌ست که صبح‌ها ما را از خواب بیدار میکند، صبح‌هایی که شبش قبل از خواب بوسیدن دست یک پیرمرد ۷۸ ساله مو زرد را رویا بافی می‌کنیم.
ما زمانی فقط یک دست می‌بوسیدیم، آن هم دست روح‌الله بود. پیر ما چنین گفت خداوندا، این دفتر و کتاب شهادت را همچنان به روی مشتاقان باز، و ما را هم از وصول به آن محروم مکن. خداوندا، کشور ما و ملت ما هنوز در آغاز راه مبارزه‌اند و نیازمند به مشعل شهادت. کدام کشور؟ کدام ملت؟ کدام مبارزه؟ دلار چند است؟ به قول حیدر با ما شوخی کرده‌ای یا شهدا؟
بزرگترین گلزار شهدای جهان، دیگر در ابتدای جاده قم نیست. خیابان‌های غزه‌ست. تمام کوچه پس کوچه‌هایش. شماره‌ها در باریکه برای شمردن کوچه‌ها نیستند، با آنها قطعه می‌شمرند. کوچه ۷۶ شده است قطعه ۷۶. کوچه ۳۲ شده قطعه ۳۲. کوچه ۲۴، شده قطعه ۲۴. ساکنان قطعه ۲۴ تهران، چه حالی برای هم‌قطعه‌ای‌های فلسطینی خود دارند؟ اگر قطعه ۲۴ای‌ها بودند، چند کوچه ۲۴ در خیابان‌های غزه، کوچه ۲۴ می‌ماند؟ ما ساکنان کدام کوچه‌ایم؟ در کدام خیابان زندگی می‌کنیم؟ اصلا ما ساکن کوچه‌ایم یا قطعه؟ تهران ۲۲ منطقه ندارد، ۲۲ قطعه دارد. ما ساکن کدام قطعه‌ایم؟ کدام قبر؟ کدام گور؟ اصلا ما کدام گوریم؟ ای شهید، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی وجود برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما قبرستان‌نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون بکش. ای خواهر فلسطینی، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی ایثار و مقاومت برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما حیجاب استایل‌ها را نیز از منجلاب مزون‌های دروس و ایونت‌های دیپلماتیک بیرون بکش. ای مجاهد یمنی، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی ایمان برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما پاستور نشینان را نیز از منجلاب ادعا و منیّت بیرون بکش. ما بهارستان نشینان را، ما محلاتی و دقایقی و قائم نشینان را. ما خیابان ایران، ببخشید قطعه ایران نشینان را.
30.03.202514:57
بنده در دایره‌ی قرمز😎
28.03.202517:56
02.04.202516:35
هسته سخت، دیگی که برای اصولگرایان نجوشید!
هسته سخت جمهوری اسلامی از کی اخ و پیف شد؟
اصولگرایان و نهادهای قدرت و ثروت متصل به آنها طی بیست سال سعی کردند از هسته سخت حامیان جمهوری اسلامی یک توده مطیع و حرف گوش کن بسازند که فقط به آنها بگوید چشم.
اما دو انتخابات اخیر مجلس و ریاست‌جمهوری آخرین و محکم‌ترین میخ بر تابوت این رویای خام بود.
این دو انتخابات به آنها ثابت کرد جماعتی که قرار بود در قرارگاه‌ها، مدارس خاص، جلسات بصیرتی سررسیدمحور، رسانه‌های مبتنی بر کدکشی و... پیاده‌نظام آنها بار بیایند، حالا دارند از زمین بازی بیرونشان می‌کنند.
تاختن به هسته سخت حامیان جمهوری اسلامی از طرف اصولگرایان در واقع آخرین تلاش آنها برای باقی ماندن در زمین بازی‌ست.
اصولگرایان هروقت اول نبودند، دوم شده‌اند و حالا اینکه ببینند بعنوان نفر سوم و چهارم باید بنشینند و رقابت دیگران را تماشا کنند برایشان خیلی سنگین است.
این لفاظی‌های شکاف اجتماعی و وحدت و دوقطبی و... را جدی نگیرید. این جماعت اگر زورشان می‌رسید حاضر بودند انتخابات ده درصدی برگزار شود ولی رای بیاورند و اتفاقا الان از همین زورشان گرفته که حتی با کاهش مشارکت هم رای نیاورده‌اند.
چرا؟ چون دیگر حتی همان هسته سخت طرفدار نظام که در هر شرایطی در انتخابات شرکت میکند -بعد از خرج کردن اصولگرایان از همه مقدسات و پای کار آوردن همه مشاهیر- هم حاضر نیست به آنها رای بدهد.
از قدیم گفته‌اند فحش بادبزن جگر است.
بگذارید این جماعت شکست‌خورده با فحش به حزب‌اللهی‌ها، آنها را با لحنی تحقیرآمیز ایتایی و خودسر و دوقطبی‌ساز و... بخوانند بلکه یک کم از آتش جگرشان کم شود، اما این هسته سخت جمهوری اسلامی‌ست که همچنان به پهناوری جغرافیای ایران و گستردگی شهرها و روستاهای کوچک و بزرگ پای انقلاب مانده و خواهد ماند و چشمش به رهبری انقلاب است.
آنها هم اگر عقل داشتند وسط باد زدن‌های بی‌حاصلشان می‌نشستند نوع سیاست‌ورزی بیست ساله را مرور می‌کردند و دلیل این رویگردانی حزب‌اللهی‌ها از خود را در نوع نگاه متفرعنانه و قیم‌مآبانه خود به مردم می‌جستند.
ماهبندان | محمدرضا شهبازی
@mahbandan
هسته سخت جمهوری اسلامی از کی اخ و پیف شد؟
اصولگرایان و نهادهای قدرت و ثروت متصل به آنها طی بیست سال سعی کردند از هسته سخت حامیان جمهوری اسلامی یک توده مطیع و حرف گوش کن بسازند که فقط به آنها بگوید چشم.
اما دو انتخابات اخیر مجلس و ریاست‌جمهوری آخرین و محکم‌ترین میخ بر تابوت این رویای خام بود.
این دو انتخابات به آنها ثابت کرد جماعتی که قرار بود در قرارگاه‌ها، مدارس خاص، جلسات بصیرتی سررسیدمحور، رسانه‌های مبتنی بر کدکشی و... پیاده‌نظام آنها بار بیایند، حالا دارند از زمین بازی بیرونشان می‌کنند.
تاختن به هسته سخت حامیان جمهوری اسلامی از طرف اصولگرایان در واقع آخرین تلاش آنها برای باقی ماندن در زمین بازی‌ست.
اصولگرایان هروقت اول نبودند، دوم شده‌اند و حالا اینکه ببینند بعنوان نفر سوم و چهارم باید بنشینند و رقابت دیگران را تماشا کنند برایشان خیلی سنگین است.
این لفاظی‌های شکاف اجتماعی و وحدت و دوقطبی و... را جدی نگیرید. این جماعت اگر زورشان می‌رسید حاضر بودند انتخابات ده درصدی برگزار شود ولی رای بیاورند و اتفاقا الان از همین زورشان گرفته که حتی با کاهش مشارکت هم رای نیاورده‌اند.
چرا؟ چون دیگر حتی همان هسته سخت طرفدار نظام که در هر شرایطی در انتخابات شرکت میکند -بعد از خرج کردن اصولگرایان از همه مقدسات و پای کار آوردن همه مشاهیر- هم حاضر نیست به آنها رای بدهد.
از قدیم گفته‌اند فحش بادبزن جگر است.
بگذارید این جماعت شکست‌خورده با فحش به حزب‌اللهی‌ها، آنها را با لحنی تحقیرآمیز ایتایی و خودسر و دوقطبی‌ساز و... بخوانند بلکه یک کم از آتش جگرشان کم شود، اما این هسته سخت جمهوری اسلامی‌ست که همچنان به پهناوری جغرافیای ایران و گستردگی شهرها و روستاهای کوچک و بزرگ پای انقلاب مانده و خواهد ماند و چشمش به رهبری انقلاب است.
آنها هم اگر عقل داشتند وسط باد زدن‌های بی‌حاصلشان می‌نشستند نوع سیاست‌ورزی بیست ساله را مرور می‌کردند و دلیل این رویگردانی حزب‌اللهی‌ها از خود را در نوع نگاه متفرعنانه و قیم‌مآبانه خود به مردم می‌جستند.
ماهبندان | محمدرضا شهبازی
@mahbandan
27.03.202516:07
الحمدلله.
سید ابراهیم رئیسی به چیزی که می‌خواست و لیاقت‌ش بود رسید، مردم ایران هم به چیزی که لیاقت‌شون بود.
سید ابراهیم رئیسی به چیزی که می‌خواست و لیاقت‌ش بود رسید، مردم ایران هم به چیزی که لیاقت‌شون بود.
02.04.202517:32
بعد من می‌گم ایرانی روزی دو ساعت برق هم از سرش زیاده، شما میگی نه :)))))
登录以解锁更多功能。