دیگرشهر
转发自:
روزن‌آنلاین
13.04.202507:24
🟠 از چهارراه خیابان تا فید اینستاگرام؛ فرسایش بی‌وقفه سرمایه‌های اجتماعی
✍️ ملیحه شاه‌ولی، پژوهشگر و کنشگر حوزه شهری
#اختصاصی_روزن‌آنلاین
🔸نخستین‌بار در سال ۲۰۱۱ به ابتکار «کنسرسیوم کودکان خیابان» دوازده آوریل، «روز جهانی کودکان خیابان» نام‌گذاری شد...
https://rozanonline.ir/fa/tiny/news-4422
✍️ ملیحه شاه‌ولی، پژوهشگر و کنشگر حوزه شهری
#اختصاصی_روزن‌آنلاین
🔸نخستین‌بار در سال ۲۰۱۱ به ابتکار «کنسرسیوم کودکان خیابان» دوازده آوریل، «روز جهانی کودکان خیابان» نام‌گذاری شد...
https://rozanonline.ir/fa/tiny/news-4422
10.04.202508:10
بخشی از تلاشم در بازتعریف مفهوم محله، مروری بر پارادایم‌های تاب‌آوری و نهایتا بازخوانی مفهوم محله تاب‌آور از منظر اجتماعی،
برگرفته از رساله دکتری.
مشتاق به شنیدن ایده‌های ارزشمند شما هستم.
https://urbstudies.uok.ac.ir/article_63415_cc794288357811d95f8cade3edca5efa.pdf
https://ut.journals.ikiu.ac.ir/article_3520_7bc70056a7f7ddf293c7f7b61bc2b020.pdf
https://jspr.jdisf.ac.ir/article_720050_d7e3b90c938734673fcc5469bbca11e6.pdf
برگرفته از رساله دکتری.
مشتاق به شنیدن ایده‌های ارزشمند شما هستم.
https://urbstudies.uok.ac.ir/article_63415_cc794288357811d95f8cade3edca5efa.pdf
https://ut.journals.ikiu.ac.ir/article_3520_7bc70056a7f7ddf293c7f7b61bc2b020.pdf
https://jspr.jdisf.ac.ir/article_720050_d7e3b90c938734673fcc5469bbca11e6.pdf
09.04.202517:35
مقاومت عمومی زنان در فلسطین
شکیبا عابدزاده
کانون زنان ایرانی
برای کنشگرانِ مقاومت عمومی، درگیری سیاسی در زمینه‌ی اشغال و استعمارگرایی نمی‌تواند به گفتگو و مذاکره تقلیل یابد چرا که پیش از آن نیاز است روابطِ قدرت اشکال جدیدی به خود بگیرند و آنچه عاملیتِ سیاسی فلسطینیان در مقاومت علیه استعمارگری شهرک‌نشینان و اشغال می‌نامیم به رسمیت شناخته شود. مقاومت عمومی اشکالِ مخالفت‌جویانه‌ی رادیکال‌تری دارد. این سیاست رادیکال هم از مفهوم «امر سیاسی» هابرماس متفاوت است و هم بیرونِ آنچه به طور سنتی در نظریه‌ی لیبرالی قلمروی عمومی تعریف می شود، قرار می‌گیرد. در این متن به چالش‌های کنونی مقاومت عمومی زنان در فلسطین در مقایسه با انتفاضه‌ی اول و دوم می‌پردازیم. شکلی از کنش‌گریِ سیاسی که هم با اقدامات لیبرالی مبتنی بر تثبیت صلح و هم کنش‌های فردی معطوف به بقا و مقاومت روزمره متفاوت است و زنان به عنوان گروه‌های تحت سرکوب از طریقِ آن در عرصه‌ی عمومی با ساخت آنچه فریزر «پادعمومهای فمینیستی» می‌نامد، این امکان را می‌یابند که در جهت بیان برداشت‌های متفاوت و متضاد خود از هویت، منافع و نیازهای‌شان دست به کنش سیاسی بزنند. در چنین پادعمومی، زنان به شکلی بدنمند نه تنها هنجارهای سیاسی موجود بلکه هنجارهای جنسیتی را نیز به چالش می‌کشند. نه تنها با بدن خود رویاروی نیروی نظامی اشغالگر قرار می‌گیرند بلکه با مطالبه‌گری سیاسی سوبژکتیویته‌ای می‌سازند فراتر از قربانیان منفعل یا مادران دلسوز.
در مطالعات جنسیت، پادعمومهای فمینیستی (شکلی از پادعمومهای فرودست) با چند ویژگی تعریف می‌شوند. این شکل از کنشگری جمعی پیش از همه از تفکیکی عبور می‌کند که امر عمومی و خصوصی را به قلمروهای مجزا تقسیم می‌کند، آنچه برای هابرماس و به طور کلی، لیبرال دموکراسی اهمیت کلیدی دارد؛ در صورتبندیِ فریزر، پادعمومهای فمینیستی چندصدایی و ناهمگن‌اند، روی ساحت‌های متفاوت کار و در بخش‌های مختلف فرهنگِ سلطه مداخله می‌کنند. طردشدن‌ها و به حاشیه‌رانده‌شدنِ خود را تشخیص می‌دهند، خشونت و دیوانگی را صریح بیان می‌کنند، و به این دلیل که تعاملِ آن با مخاطب قابی برای بحثی گسترده درباره‌ی عدم حضور افراد تحت سلطه (زنان ) در فرهنگ و سیاست ایجاد می‌کند، امکان‌های انتقادی می‌گشایند.
مقاومت عمومی به چه معناست؟
در نظریه‌های گذار از تعارض همچنین در پژوهش‌ها پیرامون جنبش‌های اجتماعی، مقاومت عمومی یا مردمی را اعتراض، نافرمانی مدنی یا سیاست ستیزه‌جویانه نامیده‌اند که خود را در قالب تظاهرات، اعتراض، اعتصاب، سد معبر، ایجاد مانع انسانی در برابر ساخت و ساز یا پیشروی نظامی و …. نشان می‌دهد. با این که این کنش‌ها مورد علاقه‌ی پژوهشگران بسیاری است اما همچنان در مطالعات فلسطین مقاومت عمومی نحیف باقیمانده است. به این دلیل که به لحاظ قوم‌نگاری، در لحاظ کردنِ ویژگی‌های اجتماعی تعامل (مکانیسم درونی بدن جمعی) گروه‌های تحت سلطه و در دیدن غنای فرهنگی این گروه‌ها و سوبژکتیویته‌ی کنشگرانِ آن -مقاصد، امیال، ترس‌ها و طرح‌های‌شان نحیف است. در حالی که مقاومت مردمی در فلسطین به طور گسترده در رابطه با انتفاضه‌ی اول مورد مطالعه قرار گرفته است، اغلب تصور می شود که چنین کنشی وجود ندارد، یا بی ربط به تغییرات سیاسی در دوران پس از اسلو است. آن دسته از مطالعاتی که به بررسی پتانسیل‌های مقاومت عمومی به عنوان کاتالیزور تغییر می‌پردازند نیز تمایلی به بررسی مشارکت زنان و ابعاد جنسیتی آن ندارند.
ادامه مقاله را در لینک زیر بخوانید:
https://ir-women.com/20764
شکیبا عابدزاده
کانون زنان ایرانی
برای کنشگرانِ مقاومت عمومی، درگیری سیاسی در زمینه‌ی اشغال و استعمارگرایی نمی‌تواند به گفتگو و مذاکره تقلیل یابد چرا که پیش از آن نیاز است روابطِ قدرت اشکال جدیدی به خود بگیرند و آنچه عاملیتِ سیاسی فلسطینیان در مقاومت علیه استعمارگری شهرک‌نشینان و اشغال می‌نامیم به رسمیت شناخته شود. مقاومت عمومی اشکالِ مخالفت‌جویانه‌ی رادیکال‌تری دارد. این سیاست رادیکال هم از مفهوم «امر سیاسی» هابرماس متفاوت است و هم بیرونِ آنچه به طور سنتی در نظریه‌ی لیبرالی قلمروی عمومی تعریف می شود، قرار می‌گیرد. در این متن به چالش‌های کنونی مقاومت عمومی زنان در فلسطین در مقایسه با انتفاضه‌ی اول و دوم می‌پردازیم. شکلی از کنش‌گریِ سیاسی که هم با اقدامات لیبرالی مبتنی بر تثبیت صلح و هم کنش‌های فردی معطوف به بقا و مقاومت روزمره متفاوت است و زنان به عنوان گروه‌های تحت سرکوب از طریقِ آن در عرصه‌ی عمومی با ساخت آنچه فریزر «پادعمومهای فمینیستی» می‌نامد، این امکان را می‌یابند که در جهت بیان برداشت‌های متفاوت و متضاد خود از هویت، منافع و نیازهای‌شان دست به کنش سیاسی بزنند. در چنین پادعمومی، زنان به شکلی بدنمند نه تنها هنجارهای سیاسی موجود بلکه هنجارهای جنسیتی را نیز به چالش می‌کشند. نه تنها با بدن خود رویاروی نیروی نظامی اشغالگر قرار می‌گیرند بلکه با مطالبه‌گری سیاسی سوبژکتیویته‌ای می‌سازند فراتر از قربانیان منفعل یا مادران دلسوز.
در مطالعات جنسیت، پادعمومهای فمینیستی (شکلی از پادعمومهای فرودست) با چند ویژگی تعریف می‌شوند. این شکل از کنشگری جمعی پیش از همه از تفکیکی عبور می‌کند که امر عمومی و خصوصی را به قلمروهای مجزا تقسیم می‌کند، آنچه برای هابرماس و به طور کلی، لیبرال دموکراسی اهمیت کلیدی دارد؛ در صورتبندیِ فریزر، پادعمومهای فمینیستی چندصدایی و ناهمگن‌اند، روی ساحت‌های متفاوت کار و در بخش‌های مختلف فرهنگِ سلطه مداخله می‌کنند. طردشدن‌ها و به حاشیه‌رانده‌شدنِ خود را تشخیص می‌دهند، خشونت و دیوانگی را صریح بیان می‌کنند، و به این دلیل که تعاملِ آن با مخاطب قابی برای بحثی گسترده درباره‌ی عدم حضور افراد تحت سلطه (زنان ) در فرهنگ و سیاست ایجاد می‌کند، امکان‌های انتقادی می‌گشایند.
مقاومت عمومی به چه معناست؟
در نظریه‌های گذار از تعارض همچنین در پژوهش‌ها پیرامون جنبش‌های اجتماعی، مقاومت عمومی یا مردمی را اعتراض، نافرمانی مدنی یا سیاست ستیزه‌جویانه نامیده‌اند که خود را در قالب تظاهرات، اعتراض، اعتصاب، سد معبر، ایجاد مانع انسانی در برابر ساخت و ساز یا پیشروی نظامی و …. نشان می‌دهد. با این که این کنش‌ها مورد علاقه‌ی پژوهشگران بسیاری است اما همچنان در مطالعات فلسطین مقاومت عمومی نحیف باقیمانده است. به این دلیل که به لحاظ قوم‌نگاری، در لحاظ کردنِ ویژگی‌های اجتماعی تعامل (مکانیسم درونی بدن جمعی) گروه‌های تحت سلطه و در دیدن غنای فرهنگی این گروه‌ها و سوبژکتیویته‌ی کنشگرانِ آن -مقاصد، امیال، ترس‌ها و طرح‌های‌شان نحیف است. در حالی که مقاومت مردمی در فلسطین به طور گسترده در رابطه با انتفاضه‌ی اول مورد مطالعه قرار گرفته است، اغلب تصور می شود که چنین کنشی وجود ندارد، یا بی ربط به تغییرات سیاسی در دوران پس از اسلو است. آن دسته از مطالعاتی که به بررسی پتانسیل‌های مقاومت عمومی به عنوان کاتالیزور تغییر می‌پردازند نیز تمایلی به بررسی مشارکت زنان و ابعاد جنسیتی آن ندارند.
ادامه مقاله را در لینک زیر بخوانید:
https://ir-women.com/20764
转发自:
Kamikazhi
31.03.202520:37
***
روایت آفرینش زمین در شش‌روز از کتب مقدس به تکرار نقل شده است. اما در پروژه معکوس و شش‌روزهِ اسب تورین با مریخی شدنِ زمینِ بلا تاری مواجه گشته‌ایم! دو سیاره خاکی اغلب به‌خاطر مشابهت، این بار در یکسانی طوفان‌های گردوخاکی و با حذف تدریجی آب از زمین (به‌مانند مریخ) شبیه‌تر نیز شده‌اند! اتمام و مصرف منابع غذایی (مشروب و خوراک همیشگی که بیشتر آن بلااستفاده دور ریخته می‌شد) و انرژی (خورشیدی، باد، آب و آتش) در همراهی موسیقی حیرت ساز، به هدف رسیدن به سرحداتِ فاندامنتالیستِ الحادی بلا تاری به تصویر کشیده شد. مریخ‌زدگان! در روایت واپسین و سهمگین فیلمساز مَرکب‌های بازگشت به زمین را در انواع ابتلا به دوبارگی، پوچی و تکثیر مداوم خاموشی از دسته رفته می‌بینند!
The Turin Horse، béla Tarr
2011
https://t.me/kamikazhi
روایت آفرینش زمین در شش‌روز از کتب مقدس به تکرار نقل شده است. اما در پروژه معکوس و شش‌روزهِ اسب تورین با مریخی شدنِ زمینِ بلا تاری مواجه گشته‌ایم! دو سیاره خاکی اغلب به‌خاطر مشابهت، این بار در یکسانی طوفان‌های گردوخاکی و با حذف تدریجی آب از زمین (به‌مانند مریخ) شبیه‌تر نیز شده‌اند! اتمام و مصرف منابع غذایی (مشروب و خوراک همیشگی که بیشتر آن بلااستفاده دور ریخته می‌شد) و انرژی (خورشیدی، باد، آب و آتش) در همراهی موسیقی حیرت ساز، به هدف رسیدن به سرحداتِ فاندامنتالیستِ الحادی بلا تاری به تصویر کشیده شد. مریخ‌زدگان! در روایت واپسین و سهمگین فیلمساز مَرکب‌های بازگشت به زمین را در انواع ابتلا به دوبارگی، پوچی و تکثیر مداوم خاموشی از دسته رفته می‌بینند!
The Turin Horse، béla Tarr
2011
https://t.me/kamikazhi
转发自:
اکوایران
10.04.202520:36
🎥 هدف نهایی برنامه‌ریزی شهری
▫️غلامرضا کاظمیان، معاون معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی در نشستی که به مناسبت روز علوم اجتماعی در دانشگاه تهران برگزار شده بود، توضیح داد که چگونه می‌توان برنامه‌ریزی شهری را اجتماعی کرد.
▫️او در بخشی از این نشست تاکید کرد که چگونه می‌توان گفت‌وگوهای اجتماعی در نظام برنامه‌ریزی شهری را نهادی کرد؟
▫️او در ادامه از آسیب‌هایی که به نظام برنامه‌ریزی شهری وارد شده است، گفت: «شیوه غلطی است که برنامه یا طرح توسعه شهری تهیه می‌کنیم و بعدا ملاحظات اجتماعی هم به شکل پیوست به آن اضافه می‌کنیم، این اساسا نگاهی است که به برنامه‌ریزی شهری و توسعه شهری آسیب زده است.»
▫️او معتقد است که اگر پذیریم که شهر یک پدیده اجتماعی فضایی است، بحث اجتماعی شدن به سادگی می‌تواند ادامه پیدا کند. کاظمیان می گوید که هدف برنامه‌ریزی شهری، شهریت است.
▫️او در این گفت‌وگو شهری بودن را توضیح می‌دهد. معاون وزیر راه و شهرسازی در این قسمت از الزامات و تنگناهای مطالعات اجتماعی در برنامه ریزی شهری می‌گوید.
📺 @ecoiran_webtv
▫️غلامرضا کاظمیان، معاون معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی در نشستی که به مناسبت روز علوم اجتماعی در دانشگاه تهران برگزار شده بود، توضیح داد که چگونه می‌توان برنامه‌ریزی شهری را اجتماعی کرد.
▫️او در بخشی از این نشست تاکید کرد که چگونه می‌توان گفت‌وگوهای اجتماعی در نظام برنامه‌ریزی شهری را نهادی کرد؟
▫️او در ادامه از آسیب‌هایی که به نظام برنامه‌ریزی شهری وارد شده است، گفت: «شیوه غلطی است که برنامه یا طرح توسعه شهری تهیه می‌کنیم و بعدا ملاحظات اجتماعی هم به شکل پیوست به آن اضافه می‌کنیم، این اساسا نگاهی است که به برنامه‌ریزی شهری و توسعه شهری آسیب زده است.»
▫️او معتقد است که اگر پذیریم که شهر یک پدیده اجتماعی فضایی است، بحث اجتماعی شدن به سادگی می‌تواند ادامه پیدا کند. کاظمیان می گوید که هدف برنامه‌ریزی شهری، شهریت است.
▫️او در این گفت‌وگو شهری بودن را توضیح می‌دهد. معاون وزیر راه و شهرسازی در این قسمت از الزامات و تنگناهای مطالعات اجتماعی در برنامه ریزی شهری می‌گوید.
📺 @ecoiran_webtv
09.04.202520:52
اوایل فروردین‌ماه خبرگزاری ایلنا گزارش کوتاهی از مرگ‌ومیر ناشی از حوادث کار منتشر کرد. داده‌های گزارش برگرفته از مرکز آمار و سازمان پزشکی قانونی است. طبق آمار سازمان پزشکی قانونی در شش‌ماهۀ نخست سال ۱۴۰۳ حدود ۱۰۷۷ نفر بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست داده‌اند که نسبت به شش‌ماهۀ نخست سال ۱۴۰۱ حدود ۱۵.۷ درصد افزایش داشته است. در سال ۱۴۰۲ «سقوط از بلندی» عامل ۴۶ درصد مرگ‌ومیرهای ناشی از حوادث کار بوده است.
نرخ مرگ‌ومیر ناشی از حوادث کاری در ایران حدود ۸.۵ در هر ۱۰۰ هزار نفر شاغل است. متوسط جهانی این نرخ در سال ۲۰۱۹ بنا به گزارش سازمان بین‌المللی کار حدود ۹.۵ نفر بوده است (گزارش سازمان بین‌المللی کار). این نرخ در اتحادیۀ اروپا در سال ۲۰۲۲ حدود ۱.۶۶ در ازای هر ۱۰۰ هزار نفر شاغل بوده است (گزارش کمیسیون اتحادیۀ اروپا).
بنا به گزارش سازمان بین‌المللی کار، «حوادث حین کار» عامل کمتر از ۱۵ درصد مرگ‌ومیرهای ناشی از کار است و در سال ۲۰۱۹ حدود ۲.۶ میلیون نفر در اثر «بیماری‌های ناشی از کار» فوت کرده‌اند. ساعات کار طولانی و کار با مواد و گازها و سموم خاص از مهم‌ترین عوامل این نوع بیماری‌ها است.
@omidi_reza
نرخ مرگ‌ومیر ناشی از حوادث کاری در ایران حدود ۸.۵ در هر ۱۰۰ هزار نفر شاغل است. متوسط جهانی این نرخ در سال ۲۰۱۹ بنا به گزارش سازمان بین‌المللی کار حدود ۹.۵ نفر بوده است (گزارش سازمان بین‌المللی کار). این نرخ در اتحادیۀ اروپا در سال ۲۰۲۲ حدود ۱.۶۶ در ازای هر ۱۰۰ هزار نفر شاغل بوده است (گزارش کمیسیون اتحادیۀ اروپا).
بنا به گزارش سازمان بین‌المللی کار، «حوادث حین کار» عامل کمتر از ۱۵ درصد مرگ‌ومیرهای ناشی از کار است و در سال ۲۰۱۹ حدود ۲.۶ میلیون نفر در اثر «بیماری‌های ناشی از کار» فوت کرده‌اند. ساعات کار طولانی و کار با مواد و گازها و سموم خاص از مهم‌ترین عوامل این نوع بیماری‌ها است.
@omidi_reza
03.04.202500:28
داده‌های آموزش عمومی- برای پژوهشگران
این فایل اکسل حاوی آمار مربوط به بازماندگی از تحصیل، ترک تحصیل، و مردودی دانش‌آموزان به تفکیک استان، مقطع تحصیلی، پایۀ تحصیلی، و جنسیت است.
جدول‌ها برگرفته از سالنامۀ آماری آموزش و پرورش است.
@omidi_reza
این فایل اکسل حاوی آمار مربوط به بازماندگی از تحصیل، ترک تحصیل، و مردودی دانش‌آموزان به تفکیک استان، مقطع تحصیلی، پایۀ تحصیلی، و جنسیت است.
جدول‌ها برگرفته از سالنامۀ آماری آموزش و پرورش است.
@omidi_reza
31.03.202518:53
🔴شماره چهاردهم هفته‌نامه دانشجویی دیالکتیک(ویژه‌نامه روز جهانی زن)
▫️آثار منتشر شده در این شماره:
🔻نوشتار "بدن زن در انقیاد قدرت" اثر کیمیا سید
🔻نوشتار " تفاورت را بپذیریم، قدرت را بسازیم" اثر ساجده فیضی
🔻نوشتار "تصویر ها چگونه شکل می‌گیرند" اثر الهه عظیم زاده
🔻نوشتار "فرقی نمیکند کجا" اثر مریم فراهانی
🔻نوشتار "تبعیض ناروا" اثر محمد شاه رضا
🔻نوشتار "تاملی بر تجربه زنان" اثر سجاد سلیمان پناه
🔻نوشتار های "زنان ایران" و "زن و دانشگاه خوارزمی" اثر علیرضا تقوی
🔻نوشتار "موج های طلایی" اثر فاطمه گودرزی
🔻نوشتار "اتاقی از آن خود" اثر حدیثه پشمکی
🔻نوشتار "نابرابری جنسیتی در ورزش" اثر مینا صالحی
انجمن علمی-دانشجویی جامعه‌شناسی دانشگاه خوارزمی
@kharazmi_sociology
▫️آثار منتشر شده در این شماره:
🔻نوشتار "بدن زن در انقیاد قدرت" اثر کیمیا سید
🔻نوشتار " تفاورت را بپذیریم، قدرت را بسازیم" اثر ساجده فیضی
🔻نوشتار "تصویر ها چگونه شکل می‌گیرند" اثر الهه عظیم زاده
🔻نوشتار "فرقی نمیکند کجا" اثر مریم فراهانی
🔻نوشتار "تبعیض ناروا" اثر محمد شاه رضا
🔻نوشتار "تاملی بر تجربه زنان" اثر سجاد سلیمان پناه
🔻نوشتار های "زنان ایران" و "زن و دانشگاه خوارزمی" اثر علیرضا تقوی
🔻نوشتار "موج های طلایی" اثر فاطمه گودرزی
🔻نوشتار "اتاقی از آن خود" اثر حدیثه پشمکی
🔻نوشتار "نابرابری جنسیتی در ورزش" اثر مینا صالحی
انجمن علمی-دانشجویی جامعه‌شناسی دانشگاه خوارزمی
@kharazmi_sociology
31.03.202507:22
یک بار دیگر فروشی نیستیم
به مناسبت روز سرزمین فلسطین* و تداوم نسل‌کشی اسرائیل در غزه
شاعر: سپیده جدیری
کانون زنان ایرانی
به سرنوشت چه کسی بازمی‌گردیم؟
ساعتی بر فراسوی غزه می‌کوبد
از فرسنگ‌های تنهایی تا غزه می‌کوبد
و من که از دردهای هستی
یک غم را کافی می‌دانم فقط یک غم
یک بار دیگر نگران چه هستم؟
یک بار دیگر شاهدم از فانوس دریایی
یک بار دیگر شاهدم چون سنگ‌های کودکانه بر آب‌های غزه می‌کوبم
یک بار دیگر غرورِ آسمانم
یک بار دیگر شکوهِ بی‌امانم
یک بار دیگر خوابم نبرده است
یک بار دیگر چو مرگ، بی‌کرانم
یک بار دیگر از بلندای قامتِ سرو
یک بار دیگر از صدای تمامیتِ درد
یک بار دیگر فروشی نیستیم
یک بار دیگر بر شما فرا می‌ایستیم
یک بار دیگر دمیدن
یک بار دیگر تمام‌قد، تمام‌غزه می‌کوبم.
*سی‌ام مارس را فلسطینیان در هر گوشه‌ای از جهان، به عنوان «روز سرزمین» گرامی می‌دارند.
در چنین روزی در سال ۱۹۷۶، نیروهای رژیم آپارتاید اسرائیل، شش «شهروند» فلسطینی را تنها به دلیل شرکت در اعتراضات مسالمت‌آمیز علیه زمین‌دزدی بی امان شهرک‌نشینان استعمارگر، به قتل رساندند.
به مناسبت روز سرزمین فلسطین* و تداوم نسل‌کشی اسرائیل در غزه
شاعر: سپیده جدیری
کانون زنان ایرانی
به سرنوشت چه کسی بازمی‌گردیم؟
ساعتی بر فراسوی غزه می‌کوبد
از فرسنگ‌های تنهایی تا غزه می‌کوبد
و من که از دردهای هستی
یک غم را کافی می‌دانم فقط یک غم
یک بار دیگر نگران چه هستم؟
یک بار دیگر شاهدم از فانوس دریایی
یک بار دیگر شاهدم چون سنگ‌های کودکانه بر آب‌های غزه می‌کوبم
یک بار دیگر غرورِ آسمانم
یک بار دیگر شکوهِ بی‌امانم
یک بار دیگر خوابم نبرده است
یک بار دیگر چو مرگ، بی‌کرانم
یک بار دیگر از بلندای قامتِ سرو
یک بار دیگر از صدای تمامیتِ درد
یک بار دیگر فروشی نیستیم
یک بار دیگر بر شما فرا می‌ایستیم
یک بار دیگر دمیدن
یک بار دیگر تمام‌قد، تمام‌غزه می‌کوبم.
*سی‌ام مارس را فلسطینیان در هر گوشه‌ای از جهان، به عنوان «روز سرزمین» گرامی می‌دارند.
در چنین روزی در سال ۱۹۷۶، نیروهای رژیم آپارتاید اسرائیل، شش «شهروند» فلسطینی را تنها به دلیل شرکت در اعتراضات مسالمت‌آمیز علیه زمین‌دزدی بی امان شهرک‌نشینان استعمارگر، به قتل رساندند.
10.04.202516:08
اما نقطهٔ شروع کجاست؟ ایدهٔ وحدت جوهری که ظاهراً مبدأ کار اسپینوزاست، درواقع نتیجهٔ نهایی کار اوست. «وحدت/هم‌آیندی/هم‌بودی»
استراتژیِ راهبردی اسپینوزا است برای تصورپذیر کردنِ «حداکثرِ نیروی قابل آزادشدن»، در یک کلام از اجتماع اشتدادی نیروها. او در مسیر رسیدن به این نقطهٔ نهایی، به انفجار بزرگ، از پلکانی از خرده وحدت‌ها، از وحدت‌های میکرو عبور می‌کند: او بشارت‌دهنده‌ی جمعیت‌های عقل‌بنیاد است، مالتیتودها.
در این دوره، می‌خواهیم آزمایش کنیم که چگونه میشود در حین خواندن اخلاق، و به وسیلهٔ خواندن اخلاق، نه تنها فهمید که یک مالتیتود، یک
انبوهه، یک جمعیت عقل‌بنیاد چیست، بلکه با خود کنش خواندن مالتیتودی مبتنی بر متن بنا کنیم.
برای دریافت فایل شرح دوره و ثبت‌نام در تلگرام به @shak_space پیام دهید.
استراتژیِ راهبردی اسپینوزا است برای تصورپذیر کردنِ «حداکثرِ نیروی قابل آزادشدن»، در یک کلام از اجتماع اشتدادی نیروها. او در مسیر رسیدن به این نقطهٔ نهایی، به انفجار بزرگ، از پلکانی از خرده وحدت‌ها، از وحدت‌های میکرو عبور می‌کند: او بشارت‌دهنده‌ی جمعیت‌های عقل‌بنیاد است، مالتیتودها.
در این دوره، می‌خواهیم آزمایش کنیم که چگونه میشود در حین خواندن اخلاق، و به وسیلهٔ خواندن اخلاق، نه تنها فهمید که یک مالتیتود، یک
انبوهه، یک جمعیت عقل‌بنیاد چیست، بلکه با خود کنش خواندن مالتیتودی مبتنی بر متن بنا کنیم.
برای دریافت فایل شرح دوره و ثبت‌نام در تلگرام به @shak_space پیام دهید.
09.04.202518:13
کتاب #هماندیشیـچپ
ویژه‌ی انقلاب ۵۷
جلد نخست
بخش‌هایی از پیش‌گفتار
از #انقلاب۵۷ نزدیک به نیم قرن گذشت؛ از انقلابی، یا قیامی، که امید بود آزادی بیاورد و نیاورد. و امید بود رفاه و عدالت بیاورد و نیاورد.
چرا انقلاب شد؟ و چرا و چگونه به سرنوشتیِ چنین دچار شد؟ راز شکستی چنین سنگین در چه بود؟
آیا انقلاب ۵۷ گریزناپذیر بود؟ ...
چگونه بود که در ماه‌های مشرف به بهمن ۵۷، در سراسر سپهر سیاسی کشور، گروه و گرایشی یافت نمی‌شد که در خیزش عمومی حضوری نداشته باشد و نقشی نپذیرفته باشد؟
... در کندوکاو تاریخ، به‌عنوان مسئول تیره‌روزی و فلاکت کنونی، انگشت اتهام را می‌توان به سمت کدام جریان سیاسی یا اجتماعی گرفت؟ جایگاه و نقش #چپ در انقلاب و شکست آن کجاست؟
امروز، سوژه‌ی رهایی‌بخش چطور تعریف میشود؟ و راه نجات از کدام سمت؟
زمینه‌های رشد راست افراطی وشبه‌فاشیست به چه اندازه است؟
... بازمانده‌های فرقه‌ی #پهلوی ... به سودای بازگشت به قدرت و تحمیل دور باطلی دیگر به تاریخ، از تاریک‌خانه‌های لاس وگاس بیرون امده‌اند.
جلد ۲ 👇🏾
ویژه‌ی انقلاب ۵۷
جلد نخست
بخش‌هایی از پیش‌گفتار
از #انقلاب۵۷ نزدیک به نیم قرن گذشت؛ از انقلابی، یا قیامی، که امید بود آزادی بیاورد و نیاورد. و امید بود رفاه و عدالت بیاورد و نیاورد.
چرا انقلاب شد؟ و چرا و چگونه به سرنوشتیِ چنین دچار شد؟ راز شکستی چنین سنگین در چه بود؟
آیا انقلاب ۵۷ گریزناپذیر بود؟ ...
چگونه بود که در ماه‌های مشرف به بهمن ۵۷، در سراسر سپهر سیاسی کشور، گروه و گرایشی یافت نمی‌شد که در خیزش عمومی حضوری نداشته باشد و نقشی نپذیرفته باشد؟
... در کندوکاو تاریخ، به‌عنوان مسئول تیره‌روزی و فلاکت کنونی، انگشت اتهام را می‌توان به سمت کدام جریان سیاسی یا اجتماعی گرفت؟ جایگاه و نقش #چپ در انقلاب و شکست آن کجاست؟
امروز، سوژه‌ی رهایی‌بخش چطور تعریف میشود؟ و راه نجات از کدام سمت؟
زمینه‌های رشد راست افراطی وشبه‌فاشیست به چه اندازه است؟
... بازمانده‌های فرقه‌ی #پهلوی ... به سودای بازگشت به قدرت و تحمیل دور باطلی دیگر به تاریخ، از تاریک‌خانه‌های لاس وگاس بیرون امده‌اند.
جلد ۲ 👇🏾
转发自:
Audio Books
02.04.202523:59
لیست کتاب‌های صوتی منتشرشده در کانال کتاب‌های صوتی علوم اجتماعی
مراحل اساسی اندیشه در جامعه‌شناسی
نوشتۀ ریمون آرون
ترجمۀ باقر پرهام
#مراحل_اساسی_اندیشه_در_جامعه‌شناسی
قواعد روش جامعه‌شناسی
نوشتۀ امیل دورکیم
ترجمۀ علی‌محمد کاردان
#قواعد_روش_جامعه‌شناسی
دربارۀ تقسیم کار اجتماعی
نوشتۀ امیل دورکیم
ترجمۀ باقر پرهام
#دربارۀ_تقسیم_کار_اجتماعی
خودکشی
نوشتۀ امیل دورکیم
ترجمۀ نادر سالارزادۀ امیری
#خودکشی
جامعه‌شناسی دین
نوشتۀ ملکم همیلتون
#جامعه‌شناسی_دین
تاریخ و آگاهی طبقاتی؛ پژوهشی در دیالکتیک مارکسیستی
نوشتۀ جورج لوکاچ
ترجمۀ محمدجعفر پوینده
#تاریخ_و_آگاهی_طبقاتی
انسان تک‌ساحتی
نوشتۀ هربرت مارکوزه
ترجمۀ محسن مویدی
#انسان_تک‌ساحتی
گذار از عهد باستان به فئودالیسم
نوشتۀ پری اندرسون
ترجمۀ حسن مرتضوی
#گذار_از_عهد_باستان_به_فئودالیسم
تبارهای دولت استبدادی
نوشتۀ پری اندرسون
ترجمۀ حسن مرتضوی
#تبارهای_دولت‌های_استبدادی
تبیین در علوم اجتماعی؛ درآمدی بر فلسفه علم الاجتماع
نوشتۀ دنیل لیتل
ترجمۀ عبدالکریم سروش
#تبیین_در_علوم_اجتماعی
صلحی که همۀ صلح‌ها را بر باد داد؛ فروپاشی امپراتوری عثمانی و شکل‌گیری خاورمیانۀ معاصر
نوشتۀ دیوید فرامکین
ترجمۀ حسن افشار
#صلحی_که_همۀ_صلح‌ها_را_بر_باد_داد
تجربۀ مدرنیته؛ هر آنچه سخت و استوار است دود میشود و به هوا می‌رود
نوشتۀ مارشال برمن
ترجمۀ مراد فرهادپور
#تجربۀ_مدرنیته
@Audio_Book_Social_Science
مراحل اساسی اندیشه در جامعه‌شناسی
نوشتۀ ریمون آرون
ترجمۀ باقر پرهام
#مراحل_اساسی_اندیشه_در_جامعه‌شناسی
قواعد روش جامعه‌شناسی
نوشتۀ امیل دورکیم
ترجمۀ علی‌محمد کاردان
#قواعد_روش_جامعه‌شناسی
دربارۀ تقسیم کار اجتماعی
نوشتۀ امیل دورکیم
ترجمۀ باقر پرهام
#دربارۀ_تقسیم_کار_اجتماعی
خودکشی
نوشتۀ امیل دورکیم
ترجمۀ نادر سالارزادۀ امیری
#خودکشی
جامعه‌شناسی دین
نوشتۀ ملکم همیلتون
#جامعه‌شناسی_دین
تاریخ و آگاهی طبقاتی؛ پژوهشی در دیالکتیک مارکسیستی
نوشتۀ جورج لوکاچ
ترجمۀ محمدجعفر پوینده
#تاریخ_و_آگاهی_طبقاتی
انسان تک‌ساحتی
نوشتۀ هربرت مارکوزه
ترجمۀ محسن مویدی
#انسان_تک‌ساحتی
گذار از عهد باستان به فئودالیسم
نوشتۀ پری اندرسون
ترجمۀ حسن مرتضوی
#گذار_از_عهد_باستان_به_فئودالیسم
تبارهای دولت استبدادی
نوشتۀ پری اندرسون
ترجمۀ حسن مرتضوی
#تبارهای_دولت‌های_استبدادی
تبیین در علوم اجتماعی؛ درآمدی بر فلسفه علم الاجتماع
نوشتۀ دنیل لیتل
ترجمۀ عبدالکریم سروش
#تبیین_در_علوم_اجتماعی
صلحی که همۀ صلح‌ها را بر باد داد؛ فروپاشی امپراتوری عثمانی و شکل‌گیری خاورمیانۀ معاصر
نوشتۀ دیوید فرامکین
ترجمۀ حسن افشار
#صلحی_که_همۀ_صلح‌ها_را_بر_باد_داد
تجربۀ مدرنیته؛ هر آنچه سخت و استوار است دود میشود و به هوا می‌رود
نوشتۀ مارشال برمن
ترجمۀ مراد فرهادپور
#تجربۀ_مدرنیته
@Audio_Book_Social_Science
转发自:
@Femofilm
31.03.202511:46
خاطراتی که سوزاندند: رهایی زنان از بندهای سکوت و سرکوب در گذر زمان
✍🏼 طاهره جورکش
آنتونلا سوداساسی فرنیش، به‌تازگی فیلمی مستندگونه ساخته است که به روایت تجربیات سه زن در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ زندگی‌شان می‌پردازد. فرنیش که در سال ۲۰۱۹ اولین فیلم بلند خود با عنوان «بیداری مورچه‌ها» را به نمایش گذاشت، در هر دو اثرش با نگاهی عمیق و زنانه، به تحلیل دقیق محدودیت‌ها و تابوهایی می‌پردازد که زنان، به‌ویژه در کشورهای آمریکای لاتین، با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. او نشان می‌دهد که چگونه سرکوب‌ها و تبعیض‌های اجتماعی، زنان را در زنجیر خود گرفتار کرده و مانع از بیان آزادانه آرزوها و امیدهایشان میشود.«بیداری مورچه‌ها» داستان رهایی یک زن جوان است که با وجود محدودیت‌های تحمیل‌شده توسط ساختارهای اجتماعی پدرسالارانه، به جست‌وجوی مسیر خود پرداخته و در تلاش است تا نیازهای درونی‌اش را بیان کند. او با صبر و حوصله، چالش‌های زندگی‌اش را همانند گره‌ای که در گیسوان بلندش افتاده، یکی‌یکی باز می‌کند. در حالی که فیلم اول او بیشتر بر روی شخصیت خاصی متمرکز بود که تحت فشار برای داشتن فرزند سوم (ترجیحاً پسر) قرار دارد، فیلم جدیدش با نام «خاطرات یک تن سوزان» به‌دنبال این است که صدای سه زن مسن‌تر را بلند کند. زنانی که شاید برای نخستین بار در زندگی‌شان درباره جنسیت و بدن شان در جامعه‌ای پدرسالار و سرکوبگر صحبت می‌کنند. این سرکوب‌ها به سطحی عمیق‌تر و بنیادی تر ارتقا می‌یابد. فرنیش در فیلم خود یک مکالمه خیالی را به تصویر می‌کشد که آرزو داشت با مادربزرگ‌هایش داشته باشد؛ همان مسائل پنهانی و حرف‌های مگوی زنانه که هیچ‌گاه جرات صحبت درباره آن‌ها را نداشت. این ترفند هنری یکی از بزرگترین دستاوردهای فیلم به شمار می‌رود. کارگردان به‌طرزی نوآورانه کلمات و حرف‌هایی را که سال‌ها خاموش مانده بودند، به‌گونه‌ای جان‌بخشیده است که صدای زنان از دردها و تجربیات تلخی که تنها به دلیل زن بودنشان تحمل کرده‌اند، به‌وضوح شنیده میشود. در عین حال، تصویری از زنی میانسال که این گفتگوهای شفاهی را بازی می‌کند، به نمایش درمی‌آید. این روش باعث میشود مسائل زنانه به‌طور هنرمندانه و بی‌واسطه به تصویر کشیده شوند، بدون آن‌که زنان به‌طور مستقیم نمایان شوند. این شیوه به زنان اجازه می‌دهد تا بدون تابو و فشار اجتماعی، وارد گفتگوی بی پرده با مخاطب و خود شوند. برای مثال یکی از شخصیت‌ها به‌راحتی و صادقانه می‌گوید: «واقعا سخت بوده که همه چیزهایی که درباره زن بودن به ما آموخته‌اند، فراموش کنیم و فقط انسان باشیم». این لحظات اشتراک‌گذاری برای آن‌ها نمادی از آزادی و رهایی از قیدهای گذشته است.
فیلم “خاطرات یک تن سوزان” به کارگردانی آنتونلا سوداساسی فرنیش، داستانی عمیق و چند لایه از سرکوب‌های اجتماعی، جنسی و عاطفی زنان را در قالب روایت تجربیات سه زن متفاوت (آنا، پاتریشیا و مایلا) در سنین و دوره‌های مختلف زندگی‌شان به تصویر می‌کشد. فرنیش با ترکیب این سه شخصیت واقعی، شخصیتی ترکیبی می‌آفریند که در نهایت توسط بازیگر کاربالو سو به‌طور استادانه‌ای تجسم میشود. او با بازی بی‌نظیر خود، صدای سه زن را در برش‌هایی از زندگی‌در قالب دوره‌های مختلف سنی و زمانی به نمایش می‌گذارد. دوران کودکی شخصیت اصلی با تجربه‌های شیرین و تلخ تلخ از عشق و آزار همراه است، که حاصل معصومیت و ناآگاهی است و نتیجه آن، تنبیه بدنی، سکوت و گناهکار شناخته شدنش است.در دوران نوجوانی، همراه نبودن مادر در کنار اولین تجربه‌ی قاعدگی، او را محکوم به سکوت و مقصر جلوه می دهد و در نهایت در دوران جوانی به دلیل سرکوب شدید امیال جنسی، به باکره‌ای متأهل تبدیل میشود. زنانی که به دلیل فشارهای اجتماعی، خشونت خانگی، عدم رضایت جنسی، تجاوزات جنسی مداوم همسر و تجربه‌های دردناک در روابط زناشویی سرخورده می‌شوند، به‌ویژه به دلیل عدم شناخت صحیح از ارگاسم و بی‌توجهی همسرانشان به نیازهای جنسی‌شان. یکی از نکات برجسته و مهم این فیلم، پرده‌برداری از موضوعات پنهانی در زندگی زنان متأهل است؛ مسائلی چون خودارضایی زنان در تنهایی و خفا، به دور از چشم همسران، به‌دلیل نادیده گرفتن امیال جنسی آن‌ها. این موضوع که هنوز در سینما و دنیای واقعی تابو محسوب میشود، در این فیلم به‌طور مؤثر و قابل توجهی شکسته میشود.
فیلم “خاطرات یک تن سوزان” به‌طور آشکار به سرکوب‌های اجتماعی و عاطفی پرداخته و با نگاهی به جامعه‌ای که در آن زنان هیچ‌گونه آموزش در خصوص بدن و جنسیت دریافت نکرده‌اند، به تحلیل آثار این سرکوب‌ها می‌پردازد. زنان در این فیلم بیشتر به‌عنوان ابزاری برای باروری و ادامه نسل دیده می‌شوند و تجربه‌های جنسی آن‌ها بیشتر تحت تأثیر وظایفی برای تولید مثل بوده است.
#زنان
#فیلم
#فیلم_فمینیستی
#سینمای_زنان
#بدن_زنان
@femofilm
✍🏼 طاهره جورکش
آنتونلا سوداساسی فرنیش، به‌تازگی فیلمی مستندگونه ساخته است که به روایت تجربیات سه زن در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ زندگی‌شان می‌پردازد. فرنیش که در سال ۲۰۱۹ اولین فیلم بلند خود با عنوان «بیداری مورچه‌ها» را به نمایش گذاشت، در هر دو اثرش با نگاهی عمیق و زنانه، به تحلیل دقیق محدودیت‌ها و تابوهایی می‌پردازد که زنان، به‌ویژه در کشورهای آمریکای لاتین، با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. او نشان می‌دهد که چگونه سرکوب‌ها و تبعیض‌های اجتماعی، زنان را در زنجیر خود گرفتار کرده و مانع از بیان آزادانه آرزوها و امیدهایشان میشود.«بیداری مورچه‌ها» داستان رهایی یک زن جوان است که با وجود محدودیت‌های تحمیل‌شده توسط ساختارهای اجتماعی پدرسالارانه، به جست‌وجوی مسیر خود پرداخته و در تلاش است تا نیازهای درونی‌اش را بیان کند. او با صبر و حوصله، چالش‌های زندگی‌اش را همانند گره‌ای که در گیسوان بلندش افتاده، یکی‌یکی باز می‌کند. در حالی که فیلم اول او بیشتر بر روی شخصیت خاصی متمرکز بود که تحت فشار برای داشتن فرزند سوم (ترجیحاً پسر) قرار دارد، فیلم جدیدش با نام «خاطرات یک تن سوزان» به‌دنبال این است که صدای سه زن مسن‌تر را بلند کند. زنانی که شاید برای نخستین بار در زندگی‌شان درباره جنسیت و بدن شان در جامعه‌ای پدرسالار و سرکوبگر صحبت می‌کنند. این سرکوب‌ها به سطحی عمیق‌تر و بنیادی تر ارتقا می‌یابد. فرنیش در فیلم خود یک مکالمه خیالی را به تصویر می‌کشد که آرزو داشت با مادربزرگ‌هایش داشته باشد؛ همان مسائل پنهانی و حرف‌های مگوی زنانه که هیچ‌گاه جرات صحبت درباره آن‌ها را نداشت. این ترفند هنری یکی از بزرگترین دستاوردهای فیلم به شمار می‌رود. کارگردان به‌طرزی نوآورانه کلمات و حرف‌هایی را که سال‌ها خاموش مانده بودند، به‌گونه‌ای جان‌بخشیده است که صدای زنان از دردها و تجربیات تلخی که تنها به دلیل زن بودنشان تحمل کرده‌اند، به‌وضوح شنیده میشود. در عین حال، تصویری از زنی میانسال که این گفتگوهای شفاهی را بازی می‌کند، به نمایش درمی‌آید. این روش باعث میشود مسائل زنانه به‌طور هنرمندانه و بی‌واسطه به تصویر کشیده شوند، بدون آن‌که زنان به‌طور مستقیم نمایان شوند. این شیوه به زنان اجازه می‌دهد تا بدون تابو و فشار اجتماعی، وارد گفتگوی بی پرده با مخاطب و خود شوند. برای مثال یکی از شخصیت‌ها به‌راحتی و صادقانه می‌گوید: «واقعا سخت بوده که همه چیزهایی که درباره زن بودن به ما آموخته‌اند، فراموش کنیم و فقط انسان باشیم». این لحظات اشتراک‌گذاری برای آن‌ها نمادی از آزادی و رهایی از قیدهای گذشته است.
فیلم “خاطرات یک تن سوزان” به کارگردانی آنتونلا سوداساسی فرنیش، داستانی عمیق و چند لایه از سرکوب‌های اجتماعی، جنسی و عاطفی زنان را در قالب روایت تجربیات سه زن متفاوت (آنا، پاتریشیا و مایلا) در سنین و دوره‌های مختلف زندگی‌شان به تصویر می‌کشد. فرنیش با ترکیب این سه شخصیت واقعی، شخصیتی ترکیبی می‌آفریند که در نهایت توسط بازیگر کاربالو سو به‌طور استادانه‌ای تجسم میشود. او با بازی بی‌نظیر خود، صدای سه زن را در برش‌هایی از زندگی‌در قالب دوره‌های مختلف سنی و زمانی به نمایش می‌گذارد. دوران کودکی شخصیت اصلی با تجربه‌های شیرین و تلخ تلخ از عشق و آزار همراه است، که حاصل معصومیت و ناآگاهی است و نتیجه آن، تنبیه بدنی، سکوت و گناهکار شناخته شدنش است.در دوران نوجوانی، همراه نبودن مادر در کنار اولین تجربه‌ی قاعدگی، او را محکوم به سکوت و مقصر جلوه می دهد و در نهایت در دوران جوانی به دلیل سرکوب شدید امیال جنسی، به باکره‌ای متأهل تبدیل میشود. زنانی که به دلیل فشارهای اجتماعی، خشونت خانگی، عدم رضایت جنسی، تجاوزات جنسی مداوم همسر و تجربه‌های دردناک در روابط زناشویی سرخورده می‌شوند، به‌ویژه به دلیل عدم شناخت صحیح از ارگاسم و بی‌توجهی همسرانشان به نیازهای جنسی‌شان. یکی از نکات برجسته و مهم این فیلم، پرده‌برداری از موضوعات پنهانی در زندگی زنان متأهل است؛ مسائلی چون خودارضایی زنان در تنهایی و خفا، به دور از چشم همسران، به‌دلیل نادیده گرفتن امیال جنسی آن‌ها. این موضوع که هنوز در سینما و دنیای واقعی تابو محسوب میشود، در این فیلم به‌طور مؤثر و قابل توجهی شکسته میشود.
فیلم “خاطرات یک تن سوزان” به‌طور آشکار به سرکوب‌های اجتماعی و عاطفی پرداخته و با نگاهی به جامعه‌ای که در آن زنان هیچ‌گونه آموزش در خصوص بدن و جنسیت دریافت نکرده‌اند، به تحلیل آثار این سرکوب‌ها می‌پردازد. زنان در این فیلم بیشتر به‌عنوان ابزاری برای باروری و ادامه نسل دیده می‌شوند و تجربه‌های جنسی آن‌ها بیشتر تحت تأثیر وظایفی برای تولید مثل بوده است.
#زنان
#فیلم
#فیلم_فمینیستی
#سینمای_زنان
#بدن_زنان
@femofilm
31.03.202507:14
کدام زن،
کدام مرد،
کدام طبقه،
کدام مبارزه؟
گزارش از مبارزۀ هر روزۀ آنارشیستی علیه تمامی اشکال تبعیض جنسیتی
(ویرایش دوم با پیوست‌های
#آنارکوفمینیسم_کوییر و #رپ_فارسی_علیه_تبعیض_جنسیتی )
نویسندگان:
سهیل عربی
دانیال دبیری
با سپاس از یاران گرامی " نادکارو " و "رضا نساجی" گرامی .
توضیحات بیشتر 👇
کدام مرد،
کدام طبقه،
کدام مبارزه؟
گزارش از مبارزۀ هر روزۀ آنارشیستی علیه تمامی اشکال تبعیض جنسیتی
(ویرایش دوم با پیوست‌های
#آنارکوفمینیسم_کوییر و #رپ_فارسی_علیه_تبعیض_جنسیتی )
نویسندگان:
سهیل عربی
دانیال دبیری
با سپاس از یاران گرامی " نادکارو " و "رضا نساجی" گرامی .
توضیحات بیشتر 👇
转发自:
نقد اقتصاد سیاسی
10.04.202513:44
در این جستار رابطه‌ی لویی آلتوسر و میشل فوکو از طریق پرداختن به مفهوم‌هایی که هر کدام از این دو در دایره‌ی واژگان خود از واژه‌ی پروبلم برگرفته‌اند بررسی میشود... هم فوکو و هم آلتوسر در سطوحی به یک پروبلماتیک مشترک تعلق دارند و درگیر در پروبلماتیزاسیونی مشترک‌اند؛ ولو اینکه فوکو برخی فرضیات مسئله‌مندنشده‌ی آلتوسر را مسئله‌مند کند.
__________
👈متن کامل
__________
👈متن کامل
09.04.202518:13
جلد ۱ ☝🏾
کتاب #هماندیشیـچپ
ویژه‌ی انقلاب ۵۷
جلد دوم
بخش‌هایی از پیش‌گفتار
... فرقه‌ی #پهلوی برای ریل‌گذاری افکار عمومی به پشتوانه‌های مادی بسیاری دلگرم است. می‌کوشد ... همه را به خدمت انحراف ذهنیت افکار عمومی و انقیاد آن در آورد.
رو در رو با چنین تهدید‌هایی، پاسخ‌دادن به پرسش‌هایی که فضای عمومی را اشباع کرده ضرورتی است حیاتی؛ به‌ویژه از سوی کسانی که همچنان بر حقانیت قیام مردم علیه حکومت پهلوی باور دارند. #هماندیشیـچپ در عمل به این تکلیف می‌کوشد گامی بردارد و انتشار ویژه‌نامه‌ای که پیش رو دارید بخشی از این کوشش است. مجموعه‌ای که گرد آمده؛ مقاله‌ها، یادداشت‌ها، گفت‌وگوها و اسناد، حاصل یاری و مشارکت بسیاری از نویسندگان، هنرمندان، کنش‌گران سیاسی و اجتماعی، پژوهشگران و تحلیل‌گران داخل و خارج کشور است که به دعوت ما پاسخ مثبت داده‌اند. ضمن قدردانی از یکایک انان، لازم است تأکید شود آنچه تا کنون انجام شده، تنها مقدمه‌ای است بر آنچه بسیار گسترده‌تر و فراگیرتر باید دنبال شود. با این امید که در گام‌های بعد از یاری و هم‌اندیشی طیف هر چه وسیع‌تری از افراد و گرایش‌های #چپ برخوردار گردیم.
کتاب #هماندیشیـچپ
ویژه‌ی انقلاب ۵۷
جلد دوم
بخش‌هایی از پیش‌گفتار
... فرقه‌ی #پهلوی برای ریل‌گذاری افکار عمومی به پشتوانه‌های مادی بسیاری دلگرم است. می‌کوشد ... همه را به خدمت انحراف ذهنیت افکار عمومی و انقیاد آن در آورد.
رو در رو با چنین تهدید‌هایی، پاسخ‌دادن به پرسش‌هایی که فضای عمومی را اشباع کرده ضرورتی است حیاتی؛ به‌ویژه از سوی کسانی که همچنان بر حقانیت قیام مردم علیه حکومت پهلوی باور دارند. #هماندیشیـچپ در عمل به این تکلیف می‌کوشد گامی بردارد و انتشار ویژه‌نامه‌ای که پیش رو دارید بخشی از این کوشش است. مجموعه‌ای که گرد آمده؛ مقاله‌ها، یادداشت‌ها، گفت‌وگوها و اسناد، حاصل یاری و مشارکت بسیاری از نویسندگان، هنرمندان، کنش‌گران سیاسی و اجتماعی، پژوهشگران و تحلیل‌گران داخل و خارج کشور است که به دعوت ما پاسخ مثبت داده‌اند. ضمن قدردانی از یکایک انان، لازم است تأکید شود آنچه تا کنون انجام شده، تنها مقدمه‌ای است بر آنچه بسیار گسترده‌تر و فراگیرتر باید دنبال شود. با این امید که در گام‌های بعد از یاری و هم‌اندیشی طیف هر چه وسیع‌تری از افراد و گرایش‌های #چپ برخوردار گردیم.
转发自:
شرق
01.04.202516:00
🔺در جستجوی امید
👈هدی هاشمی - فرانک جواهری
🔹«امید» به معنای انتظار و باور به وقوع اتفاقات خوب در آینده است. این معنای امید در جامعه ایران به شکل مختلف خودش را نشان داده است. گرچه بخشی از مردم به خاطر مسائل اجتماعی و اقتصادی درگیر ناامیدی شده‌اند و بر این باورند که امید تنها با بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی پررنگ میشود، اما به اعتقاد بسیاری از کارشناسان اجتماعی نشانه هایی از امید و تلاش برای تغییر در بخش های مختلف جامعه به ویژه در نسل جوان دیده میشود. با این همه کجا باید دنبال امید گشت. آیا در این شرایط امیدی وجود دارد؟ این گزارش درباره مفهوم امید در جامعه ایران است.
@sharghdaily
sharghdaily.com
👈هدی هاشمی - فرانک جواهری
🔹«امید» به معنای انتظار و باور به وقوع اتفاقات خوب در آینده است. این معنای امید در جامعه ایران به شکل مختلف خودش را نشان داده است. گرچه بخشی از مردم به خاطر مسائل اجتماعی و اقتصادی درگیر ناامیدی شده‌اند و بر این باورند که امید تنها با بهبود شرایط اقتصادی و اجتماعی پررنگ میشود، اما به اعتقاد بسیاری از کارشناسان اجتماعی نشانه هایی از امید و تلاش برای تغییر در بخش های مختلف جامعه به ویژه در نسل جوان دیده میشود. با این همه کجا باید دنبال امید گشت. آیا در این شرایط امیدی وجود دارد؟ این گزارش درباره مفهوم امید در جامعه ایران است.
@sharghdaily
sharghdaily.com
转发自:@Femofilm
31.03.202511:46
فیلم همچنین به نقد آموزش‌های نادرست جنسی در مدارس دینی و فرهنگی پرداخته و به وضوح نمایانگر سرکوب و ناتوانی زنان در شناخت بدن خود و پذیرش آن است.
فضا و مکان در فیلم نقش اساسی دارند. خانه‌ای که داستان در آن روایت میشود، به‌نوعی به فضای مرزی برای شخصیت‌ها تبدیل میشود. در این فضا، شخصیت‌ها از یک سو درگیر تجربیات جسمانی خود هستند و از سوی دیگر در پی آزادی از قیدهای اجتماعی و فرهنگی می‌باشند. این فضا نماد شکستن مرزهای فیزیکی و ذهنی زنان برای رهایی از سرکوب‌های اجتماعی است. خانه، که در ابتدا به‌عنوان زندانی عاطفی و اجتماعی برای زنان عمل می‌کند، در نهایت به مکانی برای رهایی تبدیل میشود. فیلم به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه زن میانسال در آپارتمان خود سرگردان است، در حالی که گذشته‌اش دوباره به تصویر کشیده میشود و در نهایت با چمدانی از خانه خارج میشود.
فیلم با ترکیب بی‌نقص گذشته و حال، صداها و تصاویر، داستان‌ها را به‌طور یکپارچه و مؤثر روایت می‌کند. سرکوب‌ها، هرچند که ظریف و مداوم هستند، همچنان در پس‌زمینه باقی می‌مانند، اما نتوانسته‌اند آتش درون این سه زن را خاموش کنند. یکی از آن‌ها با لبخند می‌گوید: «برای خاموش کردن آتش درونم، به یک آتش‌نشان نیاز دارم». این جمله، در سایه نام فیلم، به‌طور همزمان دو مفهوم عمیق را بازتاب می‌دهد. از یک سو، آتش به‌عنوان نمادی از امیال جنسی سرکوب‌شده و درونی‌شده عمل می‌کند که به دلیل فشارهای اجتماعی و فرهنگی به شعله‌ای درونی تبدیل شده و هر لحظه بیشتر بر افروخته میشود. از سوی دیگر، این آتش نماد خاطرات دردناک و تجربیات آزاردهنده‌ای است که زنان در طول زندگی خود تحمل کرده‌اند؛ خاطراتی که همانند تازیانه‌ای بر بدنشان فرود می‌آید و با سوزشی داغ و نافذ، روح و جسمشان را می‌سوزاند. این آتش تنها یک احساس درونی نیست، بلکه نوعی رنج بی‌پایان است که در درون شخصیت‌ها شعله‌ور باقی می‌ماند و آن‌ها را به‌طور پیوسته آزار می‌دهد.
فرنیش با به تصویر کشیدن زنان مسن‌تر نشان می‌دهد که گذشت زمان، تجربه و گفت‌وگو چگونه می‌تواند به انسان‌ها کمک کند تا از سایه‌ها و تجربیات تاریک گذشته خود خارج شوند و زندگی جدیدی بسازند. این زنان نه تنها در گذشته سرکوب شده‌اند، بلکه در دوران سالخوردگی به نوعی آزادی دست یافته‌اند و قادرند تجربیات جنسی و عاطفی خود را بیان کنند. این اثر مشابه فیلم‌هایی مانند «کیک محبوب من» به کارگردانی مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها (۲۰۲۴) و «خواهرانگی در سونا دود» به کارگردانی آنا هینت (۲۰۱۹) است که به مسائلی مشابه پرداخته‌اند: سرکوب، محدودیت‌های اجتماعی و جنسی زنان. در هر سه فیلم، زنان به‌طور آزادانه‌تری از بدن و جنسیت خود صحبت و رفتار می‌کنند، چیزی که در جوامع سنتی و محافظه‌کار کمتر دیده میشود.
«خاطرات یک تن سوزان» مانند «کیک محبوب من» تلاش دارد صدای زنانی را که در سینما فراموش شده‌اند، بازگرداند و سرکوب‌ها، امیال و خواسته‌های آنان را به تصویر بکشد. این آشنازدایی در هر دو فیلم به‌خوبی انجام میشود. در «کیک محبوب من»، از مهین انتظار می‌رود تا با مواجهه با قضاوت‌های اجتماعی، تمایلات خود را پنهان کند، اما نشان می‌دهد که چگونه می‌تواند این بازی را برگرداند و داستان زندگی خود را به‌گونه‌ای نوین بنویسد. قسمتی از فیلم که زن میانسال با مردی در خانه خود اولین ملاقات را ترتیب می‌دهد، شباهت زیادی به فضای فیلم «کیک محبوب من» و هم‌نشینی مهین با فرامرز در خانه‌اش دارد. در هر دو فیلم، زنان میانسالی به تصویر کشیده می‌شوند که در عین اینکه در پیری بدون داشتن همسر تنها زندگی می کنند، تمایل به آشنایی با مردانی دارند که بتوانند با آن‌ها آواز بخوانند، برقصند، بنوشند و همبستر شوند.
همچنین، در فیلم مستند «خواهرانگی در سونا دود»، زنان محلی در فضای زنانه و صمیمی سونا، بدن خود را عریان کرده و در حالی که از تاریک‌ترین تجربیات و رازهای خود پرده برمی‌دارند، با شست و شوی خود و دیگر خواهران سعی در آرام کردن روح خود دارند. این فضای مشابه در «خاطرات یک تن سوزان» به‌طور نمادین به نمایش گذاشته میشود، جایی که خانه به‌عنوان نماد سرکوب‌های اجتماعی و محدودیت‌ها عمل می‌کند؛ جایی که خاطرات، اسرار و خواسته‌های درهم‌تنیده مجدداً مورد بازبینی قرار می‌گیرند و ناگفته‌های گذشته بازگو میشود. هر دو فیلم بر اهمیت فضاهای بسته و خصوصی که زنان می‌توانند بدون ترس از قضاوت به گفتگو بپردازند، تأکید دارند.
«خاطرات یک تن سوزان» یادآور این است که برای زنان هیچ‌گاه دیر نیست که خود را بازآفرینی کنند و کنترل سرنوشت خود را دوباره به دست بگیرند، حتی اگر در دهه‌ی هفتم زندگی‌شان باشند، حق دارند آزادی را تجربه کنند. در انتها یکی از شخصیت‌ها می‌گوید: «این بهترین دوره زندگی من است چون کاملاً آزاد هستم».
#زنان
#فیلم
#فیلم_فمینیستی
#سینمای_زنان
#بدن_زنان
@femofilm
فضا و مکان در فیلم نقش اساسی دارند. خانه‌ای که داستان در آن روایت میشود، به‌نوعی به فضای مرزی برای شخصیت‌ها تبدیل میشود. در این فضا، شخصیت‌ها از یک سو درگیر تجربیات جسمانی خود هستند و از سوی دیگر در پی آزادی از قیدهای اجتماعی و فرهنگی می‌باشند. این فضا نماد شکستن مرزهای فیزیکی و ذهنی زنان برای رهایی از سرکوب‌های اجتماعی است. خانه، که در ابتدا به‌عنوان زندانی عاطفی و اجتماعی برای زنان عمل می‌کند، در نهایت به مکانی برای رهایی تبدیل میشود. فیلم به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه زن میانسال در آپارتمان خود سرگردان است، در حالی که گذشته‌اش دوباره به تصویر کشیده میشود و در نهایت با چمدانی از خانه خارج میشود.
فیلم با ترکیب بی‌نقص گذشته و حال، صداها و تصاویر، داستان‌ها را به‌طور یکپارچه و مؤثر روایت می‌کند. سرکوب‌ها، هرچند که ظریف و مداوم هستند، همچنان در پس‌زمینه باقی می‌مانند، اما نتوانسته‌اند آتش درون این سه زن را خاموش کنند. یکی از آن‌ها با لبخند می‌گوید: «برای خاموش کردن آتش درونم، به یک آتش‌نشان نیاز دارم». این جمله، در سایه نام فیلم، به‌طور همزمان دو مفهوم عمیق را بازتاب می‌دهد. از یک سو، آتش به‌عنوان نمادی از امیال جنسی سرکوب‌شده و درونی‌شده عمل می‌کند که به دلیل فشارهای اجتماعی و فرهنگی به شعله‌ای درونی تبدیل شده و هر لحظه بیشتر بر افروخته میشود. از سوی دیگر، این آتش نماد خاطرات دردناک و تجربیات آزاردهنده‌ای است که زنان در طول زندگی خود تحمل کرده‌اند؛ خاطراتی که همانند تازیانه‌ای بر بدنشان فرود می‌آید و با سوزشی داغ و نافذ، روح و جسمشان را می‌سوزاند. این آتش تنها یک احساس درونی نیست، بلکه نوعی رنج بی‌پایان است که در درون شخصیت‌ها شعله‌ور باقی می‌ماند و آن‌ها را به‌طور پیوسته آزار می‌دهد.
فرنیش با به تصویر کشیدن زنان مسن‌تر نشان می‌دهد که گذشت زمان، تجربه و گفت‌وگو چگونه می‌تواند به انسان‌ها کمک کند تا از سایه‌ها و تجربیات تاریک گذشته خود خارج شوند و زندگی جدیدی بسازند. این زنان نه تنها در گذشته سرکوب شده‌اند، بلکه در دوران سالخوردگی به نوعی آزادی دست یافته‌اند و قادرند تجربیات جنسی و عاطفی خود را بیان کنند. این اثر مشابه فیلم‌هایی مانند «کیک محبوب من» به کارگردانی مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها (۲۰۲۴) و «خواهرانگی در سونا دود» به کارگردانی آنا هینت (۲۰۱۹) است که به مسائلی مشابه پرداخته‌اند: سرکوب، محدودیت‌های اجتماعی و جنسی زنان. در هر سه فیلم، زنان به‌طور آزادانه‌تری از بدن و جنسیت خود صحبت و رفتار می‌کنند، چیزی که در جوامع سنتی و محافظه‌کار کمتر دیده میشود.
«خاطرات یک تن سوزان» مانند «کیک محبوب من» تلاش دارد صدای زنانی را که در سینما فراموش شده‌اند، بازگرداند و سرکوب‌ها، امیال و خواسته‌های آنان را به تصویر بکشد. این آشنازدایی در هر دو فیلم به‌خوبی انجام میشود. در «کیک محبوب من»، از مهین انتظار می‌رود تا با مواجهه با قضاوت‌های اجتماعی، تمایلات خود را پنهان کند، اما نشان می‌دهد که چگونه می‌تواند این بازی را برگرداند و داستان زندگی خود را به‌گونه‌ای نوین بنویسد. قسمتی از فیلم که زن میانسال با مردی در خانه خود اولین ملاقات را ترتیب می‌دهد، شباهت زیادی به فضای فیلم «کیک محبوب من» و هم‌نشینی مهین با فرامرز در خانه‌اش دارد. در هر دو فیلم، زنان میانسالی به تصویر کشیده می‌شوند که در عین اینکه در پیری بدون داشتن همسر تنها زندگی می کنند، تمایل به آشنایی با مردانی دارند که بتوانند با آن‌ها آواز بخوانند، برقصند، بنوشند و همبستر شوند.
همچنین، در فیلم مستند «خواهرانگی در سونا دود»، زنان محلی در فضای زنانه و صمیمی سونا، بدن خود را عریان کرده و در حالی که از تاریک‌ترین تجربیات و رازهای خود پرده برمی‌دارند، با شست و شوی خود و دیگر خواهران سعی در آرام کردن روح خود دارند. این فضای مشابه در «خاطرات یک تن سوزان» به‌طور نمادین به نمایش گذاشته میشود، جایی که خانه به‌عنوان نماد سرکوب‌های اجتماعی و محدودیت‌ها عمل می‌کند؛ جایی که خاطرات، اسرار و خواسته‌های درهم‌تنیده مجدداً مورد بازبینی قرار می‌گیرند و ناگفته‌های گذشته بازگو میشود. هر دو فیلم بر اهمیت فضاهای بسته و خصوصی که زنان می‌توانند بدون ترس از قضاوت به گفتگو بپردازند، تأکید دارند.
«خاطرات یک تن سوزان» یادآور این است که برای زنان هیچ‌گاه دیر نیست که خود را بازآفرینی کنند و کنترل سرنوشت خود را دوباره به دست بگیرند، حتی اگر در دهه‌ی هفتم زندگی‌شان باشند، حق دارند آزادی را تجربه کنند. در انتها یکی از شخصیت‌ها می‌گوید: «این بهترین دوره زندگی من است چون کاملاً آزاد هستم».
#زنان
#فیلم
#فیلم_فمینیستی
#سینمای_زنان
#بدن_زنان
@femofilm
转发自:
Cinémathèque
30.03.202520:46
شعر در سینما | لوئیس بونوئل | ترجمۀ محسن رهنمائی، ۱۳۵۰.
@Ciinematheque
این مقاله، متن سخنرانی لوئیس بونوئل در سال ۱۹۵۳ در دانشگاه مکزیکو است.
@Ciinematheque
显示 1 - 20 共 20
登录以解锁更多功能。