"ھنر تهی" 群组最新帖子
14.04.202521:09
اولی‌ها (1363)
کارگردان: عباس کیارستمی
نسخه با کیفیت بالا
✍️🏻این فیلم دربارهٔ لحظات به یادمانی کلاس اولی‌هاست. بچه‌ها که برای نخستین بار از خانواده‌هایشان جدا شده‌اند، ساعات زیادی را در مدرسه می‌گذرانند. واکنش آن‌ها در برابر این شرایط جدید یکسان نیست. برخی زود به این محیط عادت می‌کنند. اما دیگران نیاز به زمان دارند. این فیلم، بر رابطۀ ناظم مدرسه با دانش‌آموزان کلاس اول دبستان تمرکز کرده است...
@honartohi
کارگردان: عباس کیارستمی
نسخه با کیفیت بالا
✍️🏻این فیلم دربارهٔ لحظات به یادمانی کلاس اولی‌هاست. بچه‌ها که برای نخستین بار از خانواده‌هایشان جدا شده‌اند، ساعات زیادی را در مدرسه می‌گذرانند. واکنش آن‌ها در برابر این شرایط جدید یکسان نیست. برخی زود به این محیط عادت می‌کنند. اما دیگران نیاز به زمان دارند. این فیلم، بر رابطۀ ناظم مدرسه با دانش‌آموزان کلاس اول دبستان تمرکز کرده است...
@honartohi
18.03.202506:34
✍️🏻از یه جایی به بعد، هنر تصمیم گرفت که دیگه خوشگل نباشه، دیگه توی قاب‌های طلایی گالری‌ها جا نشه، دیگه تعریف نشه! دادائیست‌ها اومدن و گفتن هنر باید مثل یه سیلی باشه، نه یه لالایی! دوشان، با یه لبخند شیطنت‌آمیز، سیفون دست‌شویی رو به‌عنوان هنر معرفی کرد. پیکابیا، چهره‌ها رو مثل ماشین کشید، انگار که آدم‌ها چیزی بیشتر از پیچ و مهره نیستن.
✍️🏻بعد سور رئالیست‌ها اومدن و واقعیت رو مثل یه رویای تب‌دار زیر و رو کردن. دالی ساعت‌ها رو ذوب کرد، انگار که زمان دیگه وجود نداره. ماگریت روی بوم نوشت: «این یک پیپ نیست» و توی چشم دنیا زل زد.
✍️🏻هنر دیگه دنبال زیبا بودن نبود، دنبال فریاد زدن بود، مثل یه اعتراض توی خیابون، مثل یه مشت روی میز، مثل یه زخم که نمی‌خواد خوب بشه. بعدش هنر مفهومی اومد و رسماً زد زیر میز! مانزونی «مدفوع» خودش رو توی قوطی فروخت، انگار که داشت می‌گفت: «حالا هنر رو از چی تعریف می‌کنی؟»
📌و این شد که هنر از یه فرم مشخص خارج شد، شد یه اعتراض، شد یه پرسش، شد یه شوک. امروز هم هر بار که کسی ازت می‌پرسه «این دیگه چیه؟!» بدون که هنر هنوز زنده‌ست، هنوز داره شورش می‌کنه!
@honartohi
✍️🏻بعد سور رئالیست‌ها اومدن و واقعیت رو مثل یه رویای تب‌دار زیر و رو کردن. دالی ساعت‌ها رو ذوب کرد، انگار که زمان دیگه وجود نداره. ماگریت روی بوم نوشت: «این یک پیپ نیست» و توی چشم دنیا زل زد.
✍️🏻هنر دیگه دنبال زیبا بودن نبود، دنبال فریاد زدن بود، مثل یه اعتراض توی خیابون، مثل یه مشت روی میز، مثل یه زخم که نمی‌خواد خوب بشه. بعدش هنر مفهومی اومد و رسماً زد زیر میز! مانزونی «مدفوع» خودش رو توی قوطی فروخت، انگار که داشت می‌گفت: «حالا هنر رو از چی تعریف می‌کنی؟»
📌و این شد که هنر از یه فرم مشخص خارج شد، شد یه اعتراض، شد یه پرسش، شد یه شوک. امروز هم هر بار که کسی ازت می‌پرسه «این دیگه چیه؟!» بدون که هنر هنوز زنده‌ست، هنوز داره شورش می‌کنه!
@honartohi
15.03.202507:57
فیلم سراب (Mirage – 1965) یک نئو نوآر روان‌شناختی به کارگردانی ادوارد دمیتریک است. فیلمنامه‌ی آن را پیتر استون بر اساس رمان هاوارد فاست نوشت. داستان درباره‌ی مردی (با بازی گرگوری پک) است که دچار فراموشی شده و در فضایی پر از رمز و راز، تلاش می‌کند گذشته‌ی گمشده‌ی خود را بازیابد. فیلم با فضایی پارانوئید و سایه‌روشن‌های خاص ژانر نوآر، یکی از نمونه‌های جذاب نئو نوآر کلاسیک به‌شمار می‌آید.
دوبله فارسی
@honartohi
دوبله فارسی
@honartohi
15.03.202507:57
فیلم سراب (Mirage – 1965) یک نئو نوآر روان‌شناختی به کارگردانی ادوارد دمیتریک است. فیلمنامه‌ی آن را پیتر استون بر اساس رمان هاوارد فاست نوشت. داستان درباره‌ی مردی (با بازی گرگوری پک) است که دچار فراموشی شده و در فضایی پر از رمز و راز، تلاش می‌کند گذشته‌ی گمشده‌ی خود را بازیابد. فیلم با فضایی پارانوئید و سایه‌روشن‌های خاص ژانر نوآر، یکی از نمونه‌های جذاب نئو نوآر کلاسیک به‌شمار می‌آید.
دوبله فارسی
@honartohi
دوبله فارسی
@honartohi
14.03.202520:30
نظری کن، که به جان آمدم از دلتنگی
گذری کن: که خیالی شدم از تنهایی
👤عراقی
@honartohi
گذری کن: که خیالی شدم از تنهایی
👤عراقی
@honartohi
14.03.202519:53
آیا...؟ (سهراب شهیدثالث، ۱۳۵۰)
@honartohi
@honartohi
14.03.202519:52
▪️طبیعت بیجان
▪️سهراب شهیدثالث
▪️سال: ۱۳۵۳
▪️کیفیت 720p
@honartohi
▪️سهراب شهیدثالث
▪️سال: ۱۳۵۳
▪️کیفیت 720p
@honartohi
14.03.202519:45
▪️فیلم «در غربت»
▪️سهراب شهیدثالث
▪️سال: ۱۳۵۴
▪️کیفیت 1080p
▪️زیرنویس فارسی چسبیده
@honartohi
▪️سهراب شهیدثالث
▪️سال: ۱۳۵۴
▪️کیفیت 1080p
▪️زیرنویس فارسی چسبیده
@honartohi
12.03.202520:32
ببین و بگذر و خاطر به هیچ‌کس مسپار...
👤سعدی
@honartohi
👤سعدی
@honartohi
12.03.202518:56
آیا هوش مصنوعی می‌تواند شعر با اصالت بسراید؟
@honartohi
@honartohi
12.03.202514:31
🎭 پرتره‌ای که با خ ون هنرمند زنده می‌ماند
.
.
🎨 مارک کوئین، هنرمند بریتانیایی، در سال ۱۹۹۱ اثری خلق کرد که مرز میان هنر، جسم و زمان را از نو تعریف می‌کند. "Self" یک مجسمه‌ی خودنگاره است، اما برخلاف پرتره‌های معمول، از ده پاینت (حدود ۴.۵ لیتر) از خون خود کوئین ساخته شده و درون سیلیکون منجمد قرار دارد.
🩸 این اثر در دوره‌ای شکل گرفت که کوئین با اعتیاد به الکل دست‌وپنجه نرم می‌کرد، و به همین دلیل، ایده‌ی وابستگی را در خود دارد. همان‌گونه که یک فرد معتاد برای ادامه‌ی بقا نیازمند ماده‌ای است، این مجسمه هم برای حفظ ظاهرش باید همواره در حالت انجماد باقی بماند!
🔁 اما جنون ماجرا اینجاست: کوئین هر پنج سال یک‌بار نسخه‌ی جدیدی از این اثر را با خ ون تازه‌ی خودش می‌سازد! این فرایند، تبدیل به یک پروژه‌ی هنری مداوم شده که روند تغییرات بدن و گذر زمان را در چهره‌ی خود او منعکس می‌کند یک پرتره‌ی زنده که همراه با هنرمند پیر می‌شود!
@honartohi
.
.
🎨 مارک کوئین، هنرمند بریتانیایی، در سال ۱۹۹۱ اثری خلق کرد که مرز میان هنر، جسم و زمان را از نو تعریف می‌کند. "Self" یک مجسمه‌ی خودنگاره است، اما برخلاف پرتره‌های معمول، از ده پاینت (حدود ۴.۵ لیتر) از خون خود کوئین ساخته شده و درون سیلیکون منجمد قرار دارد.
🩸 این اثر در دوره‌ای شکل گرفت که کوئین با اعتیاد به الکل دست‌وپنجه نرم می‌کرد، و به همین دلیل، ایده‌ی وابستگی را در خود دارد. همان‌گونه که یک فرد معتاد برای ادامه‌ی بقا نیازمند ماده‌ای است، این مجسمه هم برای حفظ ظاهرش باید همواره در حالت انجماد باقی بماند!
🔁 اما جنون ماجرا اینجاست: کوئین هر پنج سال یک‌بار نسخه‌ی جدیدی از این اثر را با خ ون تازه‌ی خودش می‌سازد! این فرایند، تبدیل به یک پروژه‌ی هنری مداوم شده که روند تغییرات بدن و گذر زمان را در چهره‌ی خود او منعکس می‌کند یک پرتره‌ی زنده که همراه با هنرمند پیر می‌شود!
@honartohi
12.03.202514:31
12.03.202508:31
خانه‌ای که هیچ پایانی ندارد – اوج سوررئالیسم در معماری
✍️🏻"خانه بی‌پایان" اثر فردریک کیسلر، یکی از عجیب‌ترین پروژه‌های معماری قرن بیستم بود. این خانه که هیچ زاویه‌ی قائمی نداشت، بیشتر شبیه یه ارگانیسم زنده بود تا یه سازه‌ی معمولی.
✍️🏻کیسلر که تحت تأثیر سوررئالیسم و ایده‌های ناخودآگاه فرویدی بود، می‌خواست فضایی خلق کنه که هیچ محدودیتی نداشته باشه – نه در فرم، نه در کارکرد. مثل یه رویا که مرزهاش مشخص نیست.
✍️🏻"خانه بی‌پایان" هرگز ساخته نشد، اما مفهومش روی معماری مدرن تأثیر گذاشت. یه فضای سیال، انعطاف‌پذیر، و در تضاد با منطق معماری سنتی!
@honartohi
✍️🏻"خانه بی‌پایان" اثر فردریک کیسلر، یکی از عجیب‌ترین پروژه‌های معماری قرن بیستم بود. این خانه که هیچ زاویه‌ی قائمی نداشت، بیشتر شبیه یه ارگانیسم زنده بود تا یه سازه‌ی معمولی.
✍️🏻کیسلر که تحت تأثیر سوررئالیسم و ایده‌های ناخودآگاه فرویدی بود، می‌خواست فضایی خلق کنه که هیچ محدودیتی نداشته باشه – نه در فرم، نه در کارکرد. مثل یه رویا که مرزهاش مشخص نیست.
✍️🏻"خانه بی‌پایان" هرگز ساخته نشد، اما مفهومش روی معماری مدرن تأثیر گذاشت. یه فضای سیال، انعطاف‌پذیر، و در تضاد با منطق معماری سنتی!
@honartohi
12.03.202507:03
شلیک به تابلو: بازتعریف هنر در اثر نیکی دو سن فال
✍️🏻تابلوی شلیک، ۱۹۶۱ اثر نیکی دو سن فال یکی از آثار نمادین این هنرمند است که روح انفجاری و سرکش زمانه را به تصویر می‌کشد. این اثر از مخاطب می‌خواهد که به طور فیزیکی با تابلو ارتباط برقرار کند و او را تشویق به شلیک به سطح نقاشی می‌کند، که با کیسه‌های رنگ پر شده است. زمانی که گلوله‌ها به تابلو برخورد می‌کنند، رنگ‌ها بیرون می‌ریزند و یک تعامل خودجوش و پرخشونت ایجاد می‌شود که به چالش کشیدن مفاهیم سنتی هنر و نقش هنرمند در فرآیند خلق اثر را تداعی می‌کند.
📌این اثر به شدت تحت تاثیر سنت دادائیسم است و موضوعاتی چون ویرانی، هرج و مرج و شکستن مرزهای هنر را بررسی می‌کند. هنر اجرایی نیکی دو سن فال مرزهای بین خشونت، آفرینش و تعامل تماشاگر با اثر را کاوش می‌کند.
🎨Shooting Painting, 1961, Niki de Saint Phalle
@honartohi
✍️🏻تابلوی شلیک، ۱۹۶۱ اثر نیکی دو سن فال یکی از آثار نمادین این هنرمند است که روح انفجاری و سرکش زمانه را به تصویر می‌کشد. این اثر از مخاطب می‌خواهد که به طور فیزیکی با تابلو ارتباط برقرار کند و او را تشویق به شلیک به سطح نقاشی می‌کند، که با کیسه‌های رنگ پر شده است. زمانی که گلوله‌ها به تابلو برخورد می‌کنند، رنگ‌ها بیرون می‌ریزند و یک تعامل خودجوش و پرخشونت ایجاد می‌شود که به چالش کشیدن مفاهیم سنتی هنر و نقش هنرمند در فرآیند خلق اثر را تداعی می‌کند.
📌این اثر به شدت تحت تاثیر سنت دادائیسم است و موضوعاتی چون ویرانی، هرج و مرج و شکستن مرزهای هنر را بررسی می‌کند. هنر اجرایی نیکی دو سن فال مرزهای بین خشونت، آفرینش و تعامل تماشاگر با اثر را کاوش می‌کند.
🎨Shooting Painting, 1961, Niki de Saint Phalle
@honartohi
11.03.202520:32
عشاق را حیات بجانست و جان تویی
جان را اگر حیات دگر هست آن تویی
👤هلالی جغتایی
@honartohi
جان را اگر حیات دگر هست آن تویی
👤هلالی جغتایی
@honartohi
