در لابه لای نوشته های کتاب تمام آنچه که راجب دوست داشتنم نوشته بودی را پاک کردم .
  نوشته دوستت دارم قلبم را به درد می اورد ؛ آخر تمام انچه که نوشته بودی دروغی بیش نبود ،دربین کتابی فلسفی عاشقانه دروغ گفتی
رد مداد از روی دوستت دارم با پاک کن آلوده به اشک هایم زود محود شد اما علائم نگارشی چنان به صفحه فشرده شده بودند که یاداوری میکردند دوستت دارم گفتن هایت تهی از صداقت بود.
اگر با قلبت مینوشتی هیچوقت پاک نمیشد.
دقیقا مثل اسم کتاب، همه چیز شوم بود و به روح زغالی من گره خورده بود
سیاهی طناب دور گردنم را پاک‌کن شست و اشک هایم صفحات کتابی که در دست داشتم