اکثر اعصاب خوردی‌هایی که بقیه برامون ایجاد می‌کنن ناشی از درگیری با خودشونه.
25.03.202519:15
دنبال تایید نباش. خودت بودن درست‌ترین حالت ممکنه.
25.03.202519:21
در تکاپو باش که خودت رو بشناسی؛ درونت جهانی از زخم‌ها، دردها، خنده‌ها، کودکی‌های خاک خورده‌ست که نیاز به همراهیِ تو دارن. خودشناسی چالش عجیبیه که دارم سعی می‌کنم از پسش بر بیام.
31.03.202522:05
دیگه بزرگ شدیم. هیچ چیز با گریه کردن حل نمی‌شه.
28.03.202518:21
از باید آدم‌های جدیدی پیدا کنم رسیدم به باید چنل نویس های جدیدی پیدا کنم.
24.03.202520:21
نه اینکه با شما نشه، می‌شه؛ ولی خوش نمی‌گذره.
18.04.202509:45
اینکه آدم‌ها رو بغل می‌کنی بوی عطرشون می‌مونه روی لباس‌هات واقعا پدیده‌ی جالبیه. انگار تو همین زمان کم یه بخشی از اون آدم رو با خودت می‌بری.
26.03.202523:02
از اون شب‌هاست که دلم می‌خواد خودم رو سفت در آغوش بگیرم؛ برای تموم چیزهایی که بیشتر از توانم بوده ولی گذروندم.
25.03.202522:48
شیفته‌ی آدم‌هایی هستم که متفاوتن. غذاهای عجیب غریب دوست دارن. لباس‌هایی که دوست دارن می‌پوشن و تابع هیچ قانونی نیستن. سبک حرف زدنِ به خصوصی دارن. آدم‌هایی که عاشق چالش و ماجراجویی‌اَن ولی در عین حال از سادگی لذت می‌برن. آدم‌هایی که جرعت تغییر رو دارن. کاش من همچنین آدمی بودم.
09.04.202503:36
از اون روزهاست که معلوم نیست من زندگی رو فتح می‌کنم یا زندگی من رو فتح می‌کنه.
10.04.202520:50
قبل از هر موندن و ساختن، با تموم وجود می‌خواستم که فرار کنم و برم. ولی انگار من برای جنگیدن ساخته شده بودم. برای دائما پوست انداختن. برای درست کردن بدون حذف کردن صورت مسئله. رنج و سنگینیِ مسئولیت از همون اول اولاش با من بود. من برای بی‌اهمیت ترک کردنِ خرابه‌ها شوخی بودم. من برای آباد کردن اومده بودم بدون اینکه حتی انتخاب‌ش کرده باشم.
27.03.202516:39
+تلاش نکردی. -گاهی صبر کردن، بیشتر از هر تلاش کردنی آدم رو فرسوده می‌کنه.
26.03.202511:42
تو روز جهانی تنهایی، ممنون از افکار عزیزم که تنهام نمی‌ذارن.
09.04.202506:51
دوست داشتن، هیچ وقت دلیل کافی برای ساختن و ادامه دادن نبوده.
30.03.202514:16
یادم می‌ره همه اونقدری که من اهمیت می‌دم، اهمیت نمی‌دن.
انقدر با آدم موردعلاقه‌ام حرف نزدم و فقط نگاهش کردم به این کار عادت کردم؛ به حرف نزدن و نگاه کردن در سکوت.
18.04.202518:09
اون صدایی که دائما بهم می‌گه کافی نیستم صدای من نیست. صدای آدم‌هاییه که انتظار داشتن من مسیری رو برم که خودشون نمی‌تونستن.
18.04.202509:45
اینکه آدم‌ها رو بغل می‌کنی بوی عطرشون می‌مونه روی لباس‌هات واقعا پدیده‌ی جالبیه. انگار تو همین زمان کم یه بخشی از اون آدم رو با خودت می‌بری.
16.04.202521:16
ولی جدن حتی اگر یه هیولا بودم الان تو بغلت مثل گربه مچاله می‌شدم.
11.04.202507:36
نمی‌فهمی چقدر دردناک بوده تا وقتی برای کسی تعریف‌ش می‌کنی.
10.04.202521:24
هیچ‌وقت در خونه‌ای که چند بار به روت بسته شده رو نزن.
10.04.202521:19
چطور می‌شه از جمعه‌ها فرار کرد؟
10.04.202521:06
انگار تو از دل عمیق‌ترین زخم‌ها روییده بودی. انگار برای وصله پینه زدن تَرَک‌ها، برای تنیدن دور شکننده‌ترین قلب‌ها، برای تکیه‌ی لاجون‌ترین استخوان‌ها، برای از نو زاده شدنِ پیرترین احساس‌ها اومده بودی. تو برای سبز بودن ساخته شده بودی، برای حیات بخشیدن. تو اومده بودی که عشق بدی و زیبایی خلق کنی.
10.04.202520:57
نمی‌گم که دیگه نمی‌تونی ناامیدم کنی؛ می‌گم دیگه یاد گرفتم که چطور می‌شه رنج کشیدن از جانب تو رو زیاد حس نکرد. می‌دونم که می‌تونی آسیب بزنی ولی خب من هم می‌تونم متوقف‌ش کنم. به من یاد دادی که برای مقابلت دووم آوردن باید قوی باشم. قوی‌تر از زخم‌های تو. قوی‌تر از تموم احساسات سرکوب شده‌ای که درونت هست و حتی یادت نمی‌آد چطور می‌تونی ازشون استفاده بکنی.
10.04.202520:50
قبل از هر موندن و ساختن، با تموم وجود می‌خواستم که فرار کنم و برم. ولی انگار من برای جنگیدن ساخته شده بودم. برای دائما پوست انداختن. برای درست کردن بدون حذف کردن صورت مسئله. رنج و سنگینیِ مسئولیت از همون اول اولاش با من بود. من برای بی‌اهمیت ترک کردنِ خرابه‌ها شوخی بودم. من برای آباد کردن اومده بودم بدون اینکه حتی انتخاب‌ش کرده باشم.
10.04.202520:09
برای دوست داشتن می‌جنگم ولی برای دوست داشته شدن؟ هرگز.
