‘Sneuvelbereid’ noemen ze het. Klinkt stoer. Eervol.
Het is een woord dat goed bekt in een toespraak,
bij voorkeur uitgesproken door iemand in pak,
met droge ogen en een speech die al weken klaar ligt.
'Sneuvelbereid' klinkt voor jongelui misschien als iets eerbaars.
Als iets heldhaftigs.
Tot je erbij stilstaat wat het werkelijk betekent.
Niet voor het vaderland, maar voor de narratiefmachine
die blijft draaien zolang jij blijft geloven
dat je een verschil maakt op het slagveld.
In werkelijkheid betekent het:
Doodgaan voor beslissingen die jij nooit hebt genomen,
Doodgaan voor belangen waar jij nooit over bent geïnformeerd.
Doodgaan voor een eliteclub die hun fortuin allang veilig heeft gesteld op Zwitserse rekeningen, in geheime landhuizen,
omgeven door champagne en schaamteloosheid.
Besef je wel hoe ‘sneuvelbereid’ eruitziet?
Zo: een houten kist, een moeder die haar kind begraven moet
omdat hij/zij 'diende voor het vaderland'.
Een vader met gebroken hart, want die weet dat zijn zoon/dochter
gestorven is voor een eliteclubje dat zijn land al jaren geleden heeft verkocht voor deals, voor macht, voor belangen die niets met ‘onze vrijheid’ te maken hebben.
En als je pech hebt, krijgt je moeder als dank voor bewezen diensten een gevouwen lap stof
en een belastingaanslag.
Geen uitzonderingen voor nabestaanden.
Geen korting omdat een ouder zijn/haar kind heeft afgestaan aan het systeem.
De BV Nederland draait gewoon door.
Je vecht niet voor je volk.
Je sterft voor aandeelhouders.
Voor schimmige netwerken.
Voor geopolitieke spelletjes waar jij nooit voor gekozen hebt.
En de Koning? Die bedankt je namens 'ons allen'.
En keert daarna terug naar zijn paleis.
De ironie?
De (klein)kinderen van politieke leiders die oorlogen voeden, gaan niet.
Die studeren straks veilig in Oxford of Lausanne.
Of ze 'gaan iets betekenen in de diplomatie'.
Maar jij? Jij bent inzetbaar.
Want oorlogen zijn voor de ‘gewone’ man en vrouw.
Voor de werkende klasse.
Jouw ‘Vaderland’?
Dat bestaat niet meer.
Het werd verkocht.
Verpakt in Europese vlaggen, globalistische visies
en slogans over diversiteit en duurzaamheid.
Het is een multinational geworden,
met aandeelhouders die nooit een wapen zullen aanraken
maar wel oorlog verklaren vanaf een veilige afstand.
Dus voordat je gaat ‘sneuvelen’,
kijk nog eens goed om je heen.
En denk nog eens goed na.
Over voor wie je strijdt.
En voor wie niet.
Joop Lamers
