عیسی به عنوان پادشاه وارد اورشلیم می‌شود.

در بررسی منابع موجود، اناجیل به دلیل تحریفات تاریخی، ماهیت افسانه‌ای، و تدوین تدریجی‌شان، فاقد ارزش قطعی به‌عنوان سند تاریخی قلمداد می‌شوند. همچنین نامه‌های پولُس نیز تقریباً هیچ‌ اشاره‌ای به عیسی تاریخی ندارند، و مهم‌ترین عبارت آن‌ها – برادر خداوند – نیز جعلی یا نمادین دانسته می‌شود.

نویسنده به‌ویژه به گزارش یوسف فلاویوس اشاره می‌کند؛ نخستین منبع غیرمسیحی که از عیسی یاد کرده، اما این گزارش نیز از دیدگاه منتقدان یا جعلی است ، یا اگر اصیل باشد، مستقل نیست و وابسته به سنت‌های شفاهی مسیحی است. بنابراین، حتی این سند نیز پایه‌ای قابل اتکا برای اثبات وجود عیسی محسوب نمی‌شود.

او از پژوهشگرانی چون ریچارد کریر دفاع می‌کند که با تحلیل منابع موجود و استفاده از منطق احتمالات، نشان داده‌اند که نظریه‌ی افسانه‌ای بودن عیسی از نظر علمی قوی‌تر از روایت‌های سنتی است.

Questioning the Historicity of Jesus
By Raphael Lataster
Page 448 - 452

«هر زنی باید از فکر زن بودن خجالت بکشد».

ما می توانیم موجودی که بزرگتر از آن قابل تصور نباشد را تصور کنیم حال اگر موجودی باشد که بزرگتر از آن قابل تصور نباشد باید نه تنها در ذهن بلکه در خارج هم وجود داشته باشد( زیرا موجود بودن در ذهن و خارج بزرگتر از موجود بودن فقط در ذهن است) بنابراین اگر ما می توانیم موجودی که بزرگتر از آن قابل تصور نباشد را تصور کنیم پس چنین موجودی باید در خارج هم وجود داشته باشد.(بیان دقیقتر در مقالات قابل دستیابی است)

نجیب‌زاده در مثل، عیسی است که این دنیا را ترک کرده اما روزی به عنوان پادشاه بازخواهد گشت. خدمتکارانی که پادشاه به آن‌ها وظیفه‌ای می‌دهد، نمایندگان پیروان عیسی هستند. پروردگار به ما مأموریت ارزشمندی داده است و باید تا بازگشت او وفادارانه به خدمت او ادامه دهیم. پس از بازگشت او، عیسی وفاداری مردم خود را ارزیابی خواهد کرد (رومیان ۱۴:۱۰–۱۲). کارهایی برای انجام دادن وجود دارد (یوحنا ۹:۴) و باید آنچه را که خدا به ما داده است برای جلال او استفاده کنیم. پاداش‌هایی برای کسانی که در انجام وظایف خود وفادار هستند وعده داده شده است.