German Social Democracy, as the Vienna Arbeiterzeitung wrote on August 5, 1914, was “the jewel of class-conscious proletarian organizations.” In her footsteps trod the increasingly enthusiastic Social Democrats of France, Italy, and Belgium, the labor movements of Holland, Scandinavia, Switzerland, and the United States. The Slavic countries, the Russians, the Social Democrats of the Balkans looked upon [German Social Democracy] with limitless, nearly uncritical, admiration. In the Second International the German “decisive force” played the determining role. At the [international] congresses, in the meetings of the international socialist bureaus, all awaited the opinion of the Germans. Especially in the questions of the struggle against militarism and war, German Social Democracy always took the lead. “For us Germans that is unacceptable” regularly sufficed to decide the orientation of the Second International, which blindly bestowed its confidence upon the admired leadership of the mighty German Social Democracy: the pride of every socialist and the terror of the ruling classes everywhere.

In 1940, the Kaiser looked on in wonder as Hitler put into effect the goals for which he, Wilhelm, had striven in his own reign. This war was, he cried,a succession of miracles! The old Prussian spirit of Frd. Rex, of Clausewitz, Blücher, York, Gneisenau etc. has again manifested itself, as in 1870-71... The brilliant leading Generals in this war came from My school, they fought under my command in the [First] Worlds War as lieutenants, captains or young majors. Educated by Schlieffen they put the plans he had worked out under me into practice along the same lines as we did in 1914.

"این جنگ [جهانی دوم] سلسله‌ای از معجزات بود. [این] روحِ کهن [جنگاور] پروسی فریدریش‌ها، کلاوزویتس‌ها، بلوشرها، یورک‌ها، گنایزناوها بود که باری دیگر خودش را همانند [جنگ‌هایِ] ۱۸۷۰-۷۱ نمایان ساخت. فرماندهانِ با‌استعداد و نابغه‌یِ این جنگ، از مکتب [پروسی] من [که در آنجا تعلیم دیدم] آمدند. آنها تحت فرماندهی من در جنگ‌های جهانی [اول] به‌عنوان ستوان‌ها، فرماندهان و یا سرگردهایِ جوان جنگیدند. به دست اشلیفن تعلیم دیدند، آنها (هیتلر و سربازان) نقشه‌هایی را که او (اشلیفن) تحت نظر من طراحی کرده بود، در همان مسیری که ما در سال 1914 انجام دادیم به [حیطه] عمل درآوردند."

Wenn wir uns ein ganzes Jahr in unserem Fleiß und in unserer Tapferkeit zum Werke des Führers bekennen, dann wollen wir uns an seinem Geburtstag einmal auch mit Worten, die aus der Tiefe unserer Herzen kommen, zu seiner Person bekennen dürfen. Wünschen wollen wir ihm Gesundheit und Kraft und vor allem eine gesegnete Hand. Wissen soll er zu jeder Stunde, daß er sich auf sein Volk verlassen kann. Auch in diesem Kampfe auf Leben und Tod ist und bleibt er uns das, was er uns immer war, unser Hitler.

-Joseph Goebbels, 20.April 1944

"سرباز چه بسیار می بینم! اما کجایند مردانِ جنگی بسیار! پوشاک‌ِشان جامه‌یِ همسان نام دارد. ای کاش آن چه بدان پوشیده میدارند همسان نباشد! چنان کسانی باشید که چشمان‌ِشان همواره دشمن‌جوی است؛ جویای دشمن‌ِتان و در نخستین نگاهِ برخی از شما برق نفرتی هست. دشمنِ‌تان را بجویید و جنگ‌ِتان را برپا کنید! جنگی در راه اندیشه‌هاتان: و اگر اندیشه‌هاتان از پای درآمد، باز راست‌کرداری شما میباید غریو پیروزی بردارد! صلح را همچون افرازِ جنگ‌هایِ تازه دوست بدارید و صلحِ کوتاه را از صلحِ دراز بیش. نگویم که کار کنید، که جنگ آورید! نگویم که صلح کنید، که پیروز شوید! کارتان جنگ باد، صلح‌تان پیروزی."

📕فریدریش ویلهلم نیچه: چنین گفت زرتشت _ گفتار یکم: درباره جنگ و جنگاوران _ ص۵۹