آزمایش‌های انجام‌شده روی بیش از ۲۰۰ شرکت‌کننده نشان داد که این اثر در شرایط مختلف، از جمله سرعت‌های متفاوت تنفس، تغییرات نور و انجام وظایف بینایی، ثابت می‌ماند. از آنجا که این عملکرد در افراد فاقد پیاز بویایی نیز مشاهده شد، محققان احتمال می‌دهند که ساقه مغز مسئول تنظیم این فرایند باشد.

در آزمایش دیگری، پژوهشگران با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها باکتری‌های روده‌ای را از بین بردند که منجر به کاهش فعالیت عصب واگ شد. اما زمانی که مایعات روده‌ای از موش‌های سالم به این موش‌ها منتقل شد، فعالیت عصبی دوباره احیا شد. تحلیل‌های بیشتر نشان داد که برخی متابولیت‌های خاص، مانند اسیدهای چرب کوتاه‌زنجیر و اسیدهای صفراوی، مستقیماً نورون‌های عصب واگ را تحریک کرده و به مغز سیگنال ارسال می‌کنند.

در این صورت آیا فرد مسئولیت کامل اعمالی که با ایمپلنت انجام می‌دهد را دارد؟ مثلاً اگر فردی تصمیم به حرکت یک مهره شطرنج بگیرد، آیا این تصمیم از او بوده است یا از ایمپلنت؟ در چنین شرایطی، مرز بین آنچه "اتفاق" و آنچه "عمل" محسوب می‌شود، نامشخص می‌شود.

سلامت دهان و دندان در کاهش خطر سکته مغزی نقش دارد. محققان توصیه می‌کنند که کاهش مصرف قند و استفاده از خمیردندان‌های ضدباکتریایی می‌تواند از پوسیدگی دندان و افزایش S. anginosus جلوگیری کند. بررسی‌های بیشتری برای ارزیابی تأثیر این باکتری در افراد در معرض خطر سکته اما بدون سابقه آن، در دستور کار قرار دارد.

این احتمال وجود دارد که تحصیلات در زمان کوتاه‌مدت تغییراتی در مغز ایجاد کند که در طول زمان به حالت اولیه بازمی‌گردد، یا ممکن است تغییرات آن‌قدر میکروسکوپی باشند که با MRI قابل تشخیص نباشند.

استفاده هدفمند از شبکه‌های اجتماعی، احساس تنهایی و مقایسه‌های اجتماعی منفی را کاهش می‌دهد، در حالی که قطع کامل آن‌ها به کاهش اضطراب و افسردگی کمک می‌کند اما تأثیری بر کاهش تنهایی ندارد. همچنین، آموزش نحوه استفاده صحیح از شبکه‌های اجتماعی به ایجاد ارتباطات سالم‌تر و معنادارتر منجر می‌شود.

شرکت‌کنندگان به قطعات موسیقی با پیچیدگی ریتمیک مختلف گوش دادند و میزان لذت و تمایل به حرکت خود را ارزیابی کردند. برخلاف انتظار، افراد مبتلا به آنهدونیای موسیقایی نیز تمایل زیادی به حرکت با ریتم نشان دادند، حتی اگر لذت چندانی از موسیقی نبردند. محققان این موضوع را ناشی از فعالیت استریاتوم پشتی (بخش مرتبط با حرکت) دانسته‌اند، درحالی‌که احساس لذت و پاداش معمولاً توسط استریاتوم شکمی پردازش می‌شود.

خستگی ذهنی نه تنها باعث تضعیف اراده نمی‌شود، بلکه میل به پاداش و لذت را بیشتر می‌کند. این موضوع می‌تواند توضیحی برای چگونگی تاثیر خستگی ذهنی بر انتخاب‌های ناسالم و اعتیادآور باشد و نشان می‌دهد که فشارهای ذهنی، نه تنها قدرت اراده را کاهش می‌دهد، بلکه مغز را برای دریافت پاداش‌های فوری آماده‌تر می‌کند.

در حالی که سایر نواحی شناختی تأثیر کمتری نشان دادند، این یافته‌ها بر خطرات احتمالی مصرف حشیش بر تصمیم‌گیری، حافظه و توجه تأکید دارند. پژوهشگران بر نیاز به مطالعات طولانی‌مدت برای بررسی اثرات مصرف حشیش بر عملکرد مغزی در گروه‌های سنی و الگوهای مصرف مختلف تأکید کردند.

تحت استرس مزمن، واکنش‌های مغزی به صداهای کم‌حجم به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد، در حالی که واکنش به صداهای بلندتر تغییری نمی‌کند. این تغییرات به دلیل فعالیت بیش‌ازحد نورون‌های SST رخ می‌دهد که باعث مهار سلول‌های عصبی دیگر، از جمله نورون‌های هرمی و PV، می‌شوند.

با تحریک یا مهار مصنوعی نورون‌های ترشح‌کننده سروتونین در مخچه، محققان توانستند واکنش‌های اضطرابی را به‌طور دوطرفه کنترل کنند. این یافته‌ها دیدگاه‌های پیشین مبنی بر اینکه سروتونین همواره باعث افزایش اضطراب می‌شود را به چالش می‌کشد و مخچه را به‌عنوان یک عنصر کلیدی در تنظیم احساسات معرفی می‌کند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که رژیم غذایی می‌تواند نقش مهمی در تنظیم میکروبیوم دهان ایفا کند. به‌ویژه رژیم‌های غنی از نیترات، مانند رژیم مدیترانه‌ای و رژیم DASH، باعث افزایش جمعیت باکتری‌های مفید شده و به بهبود عملکرد شناختی کمک می‌کنند. از سوی دیگر، وجود باکتری‌های مضر ممکن است از طریق ورود به جریان خون و رسیدن به مغز یا از طریق کاهش تولید نیتریک اکسید—مولکولی که برای عملکرد سیناپسی ضروری است—موجب افت عملکرد شناختی شود.

تحریک الکتریکی شبیه‌سازی‌شده با فرکانس پایین در ناحیه قشر بینایی، اثرات مشابهی را با خواب NREM به‌دست آورد و نشان داد که می‌توان این اثرات را بدون نیاز به خواب واقعی شبیه‌سازی کرد.

در نواحی میانی مانند قشر جداری، پردازش فضا و زمان ترکیبی است و برخی نورون‌ها به هر دو بعد پاسخ می‌دهند، در حالی که دیگر نورون‌ها فقط یکی از این دو را پردازش می‌کنند. این ناحیه به‌عنوان پل ارتباطی بین پردازش مشترک در قشر پس‌سری و پردازش مستقل در قشر پیش‌حرکتی عمل می‌کند و از مکانیسم‌های متنوعی برای کدگذاری زمان استفاده می‌کند.