گفت‌وشنود
09.05.202515:05
در حالی که اروپا هشتادمین سالگرد پایان جنگ دوم جهانی را گرامی می‌دارد، گزارش‌های از افزایش چشم‌گیر موارد یهودستیزی در آلمان و دیگر نقاط جهان حکایت دارد.
گزارش سالانه کارگروه اتحادیه ضد افترا که روز چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت منتشر شد، نشان می‌دهد که حملات خشونت‌آمیز یهودستیزانه در هفت کشور با بزرگ‌ترین جوامع یهودی خارج از اسرائیل، شامل آلمان، فرانسه، بریتانیا، آمریکا، کانادا، استرالیا و آرژانتین، به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
به گزارش یورونیوز، این کارگروه که ژوئیه ۲۰۲۳ شکل گرفته است نسبت به تشدید حملات به جوامع یهودی، به ویژه پس از حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳ حماس به جنوب اسرائیل که حدود ۱۲۰۰ کشته، غیرنظامی به جا گذاشت، به شدت ابراز نگرانی کرده و هشدار داده است.
گزارش تأکید می‌کند که حملات به مدارس یهودی، کنیسه‌ها، کسب‌وکارها و افراد یهودی به طور چشمگیری افزایش یافته و در برخی موارد در سال ۲۰۲۳ بیش از دو برابر شده است.در آلمان، موارد یهودستیزی از ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳، ۷۵ درصد افزایش یافته است؛ این رقم در فرانسه ۱۸۵ و در بریتانیا ۸۲ درصد رشد داشته است.
مارینا روزنبرگ، معاون امور بین‌الملل اتحادیه ضد افترا می‌گوید بسیاری از یهودیان در جهان به دلیل آزار و اذیت، نمادهای هویتی خود را پنهان می‌کنند و حتی برخی نام خود را در اپلیکیشن‌های حمل‌ونقل تغییر داده‌اند تا یهودی به نظر نرسند.
او تأکید می‌کند که یهودستیزی فقط محدود به افراط‌گرایان راست یا چپ نیست، بلکه در سراسر جوامع با طیف‌های سیاسی مختلف دیده می‌شود و مقابله با آن نیازمند رویکردی فراگیر و اجتماعی است.
در آلمان، خشونت‌های یهودستیزانه هم از سوی راست افراطی (به ویژه حزب آلترناتیو برای آلمان) و هم از سوی بخش‌هایی از جامعه مسلمانان و حامیان فلسطین هستند، افزایش یافته است.
گزارش اتحادیه ضد افترا تصریح می‌کند که تقویت حزب آلترناتیو برای آلمان چالش بزرگی ایجاد کرده و این حزب فضایی برای رشد یهودستیزان فراهم آورده است.
آمار پلیس آلمان نشان می‌دهد که بین ۱ ژانویه تا ۷ اکتبر ۲۰۲۴، حدود ۳۲ هزار مورد جرم با انگیزه یهودستیزی در این کشورثبت شده است.
هرچند این رقم نسبت به سال ۲۰۲۳ کاهش یافته، اما گزارش‌های رسمی نشان می‌دهد که نزدیک به ۳۰۰۰ مورد یهودستیزی تنها بین ۷ اکتبر تا پایان همان سال به ثبت رسیده است.
همچنین در نیمه اول ۲۰۲۴، حدود ۱۳۸۳ مورد یهودستیزی ثبت شده که بالاترین رقم گزارش‌شده تا کنون به شمار می‌رود؛ گفتنی است که ۲۱ مورد این حملات علیه اماکن یادبود یهودیان صورت گرفته است.
#یهودی_ستیزی #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در حالی که اروپا هشتادمین سالگرد پایان جنگ دوم جهانی را گرامی می‌دارد، گزارش‌های از افزایش چشم‌گیر موارد یهودستیزی در آلمان و دیگر نقاط جهان حکایت دارد.
گزارش سالانه کارگروه اتحادیه ضد افترا که روز چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت منتشر شد، نشان می‌دهد که حملات خشونت‌آمیز یهودستیزانه در هفت کشور با بزرگ‌ترین جوامع یهودی خارج از اسرائیل، شامل آلمان، فرانسه، بریتانیا، آمریکا، کانادا، استرالیا و آرژانتین، به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
به گزارش یورونیوز، این کارگروه که ژوئیه ۲۰۲۳ شکل گرفته است نسبت به تشدید حملات به جوامع یهودی، به ویژه پس از حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳ حماس به جنوب اسرائیل که حدود ۱۲۰۰ کشته، غیرنظامی به جا گذاشت، به شدت ابراز نگرانی کرده و هشدار داده است.
گزارش تأکید می‌کند که حملات به مدارس یهودی، کنیسه‌ها، کسب‌وکارها و افراد یهودی به طور چشمگیری افزایش یافته و در برخی موارد در سال ۲۰۲۳ بیش از دو برابر شده است.در آلمان، موارد یهودستیزی از ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳، ۷۵ درصد افزایش یافته است؛ این رقم در فرانسه ۱۸۵ و در بریتانیا ۸۲ درصد رشد داشته است.
مارینا روزنبرگ، معاون امور بین‌الملل اتحادیه ضد افترا می‌گوید بسیاری از یهودیان در جهان به دلیل آزار و اذیت، نمادهای هویتی خود را پنهان می‌کنند و حتی برخی نام خود را در اپلیکیشن‌های حمل‌ونقل تغییر داده‌اند تا یهودی به نظر نرسند.
او تأکید می‌کند که یهودستیزی فقط محدود به افراط‌گرایان راست یا چپ نیست، بلکه در سراسر جوامع با طیف‌های سیاسی مختلف دیده می‌شود و مقابله با آن نیازمند رویکردی فراگیر و اجتماعی است.
در آلمان، خشونت‌های یهودستیزانه هم از سوی راست افراطی (به ویژه حزب آلترناتیو برای آلمان) و هم از سوی بخش‌هایی از جامعه مسلمانان و حامیان فلسطین هستند، افزایش یافته است.
گزارش اتحادیه ضد افترا تصریح می‌کند که تقویت حزب آلترناتیو برای آلمان چالش بزرگی ایجاد کرده و این حزب فضایی برای رشد یهودستیزان فراهم آورده است.
آمار پلیس آلمان نشان می‌دهد که بین ۱ ژانویه تا ۷ اکتبر ۲۰۲۴، حدود ۳۲ هزار مورد جرم با انگیزه یهودستیزی در این کشورثبت شده است.
هرچند این رقم نسبت به سال ۲۰۲۳ کاهش یافته، اما گزارش‌های رسمی نشان می‌دهد که نزدیک به ۳۰۰۰ مورد یهودستیزی تنها بین ۷ اکتبر تا پایان همان سال به ثبت رسیده است.
همچنین در نیمه اول ۲۰۲۴، حدود ۱۳۸۳ مورد یهودستیزی ثبت شده که بالاترین رقم گزارش‌شده تا کنون به شمار می‌رود؛ گفتنی است که ۲۱ مورد این حملات علیه اماکن یادبود یهودیان صورت گرفته است.
#یهودی_ستیزی #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
08.05.202517:48
در تاریخ ۸ مه ۲۰۲۵، کاردینال رابرت فرانسیس پرِووست، اهل شیکاگو، به عنوان پاپ جدید کلیسای کاتولیک انتخاب شد و نام «لئو چهاردهم» را برگزید. این انتخاب تاریخی، او را به نخستین پاپ آمریکایی در تاریخ دو هزار ساله کلیسا تبدیل می‌کند.
انتخاب پاپ لئو چهاردهم در دومین روز کنگره پاپی و پس از چهار دور رأی‌گیری صورت گرفت. در ساعت ۱۸:۰۷ به وقت رم، دود سفید از دودکش کلیسای سیستین برخاست و انتخاب پاپ جدید را اعلام کرد. پس از آن، کاردینال پروتودیاکون دومینیک مامبرتی اعلام کرد: «Habemus Papam» (ما پاپ داریم) و نام پاپ جدید را معرفی کرد.
پیشینه پاپ لئو چهاردهم
رابرت پرِووست در ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۵ در شیکاگو متولد شد. او عضو فرقه آگوستینی‌ها بود و در دهه ۱۹۸۰ به عنوان مبلغ به پرو رفت. در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳ به عنوان اسقف چیکلایو در پرو خدمت کرد و در سال ۲۰۲۳ توسط پاپ فرانسیس به عنوان رئیس دیکاستری اسقف‌ها منصوب شد. او همچنین تابعیت پرو را دریافت کرده است.
واکنش‌ها و اهمیت انتخاب
انتخاب یک پاپ آمریکایی، تغییری بزرگ در سنت‌های واتیکان محسوب می‌شود. پاپ لئو چهاردهم به عنوان شخصیتی میانه‌رو و دیپلماتیک شناخته می‌شود و از اظهار نظرهای عمومی درباره مسائل جنجالی مانند تجرد کشیشان یا برکت به زوج‌های هم‌جنس‌گرا پرهیز کرده است. این ویژگی‌ها او را به گزینه‌ای مناسب برای وحدت‌بخشی در کلیسای جهانی تبدیل می‌کند.
او جانشین پاپ فرانسیس می‌شود که در ۲۱ آوریل ۲۰۲۵ درگذشت. پاپ فرانسیس نخستین پاپ آمریکای لاتین و غیراروپایی در قرون اخیر بود و در دوران خود تلاش زیادی برای تنوع جغرافیایی و ایدئولوژیک در کلیسا انجام داد.
پاپ لئو چهاردهم در نخستین سخنرانی خود به مردم گفت: «صلح با شما باد» و دوران جدیدی را برای کلیسای کاتولیک آغاز کرد.
#پاپ_لئو_چهاردهم #پاپ #واتیکان #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در تاریخ ۸ مه ۲۰۲۵، کاردینال رابرت فرانسیس پرِووست، اهل شیکاگو، به عنوان پاپ جدید کلیسای کاتولیک انتخاب شد و نام «لئو چهاردهم» را برگزید. این انتخاب تاریخی، او را به نخستین پاپ آمریکایی در تاریخ دو هزار ساله کلیسا تبدیل می‌کند.
انتخاب پاپ لئو چهاردهم در دومین روز کنگره پاپی و پس از چهار دور رأی‌گیری صورت گرفت. در ساعت ۱۸:۰۷ به وقت رم، دود سفید از دودکش کلیسای سیستین برخاست و انتخاب پاپ جدید را اعلام کرد. پس از آن، کاردینال پروتودیاکون دومینیک مامبرتی اعلام کرد: «Habemus Papam» (ما پاپ داریم) و نام پاپ جدید را معرفی کرد.
پیشینه پاپ لئو چهاردهم
رابرت پرِووست در ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۵ در شیکاگو متولد شد. او عضو فرقه آگوستینی‌ها بود و در دهه ۱۹۸۰ به عنوان مبلغ به پرو رفت. در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳ به عنوان اسقف چیکلایو در پرو خدمت کرد و در سال ۲۰۲۳ توسط پاپ فرانسیس به عنوان رئیس دیکاستری اسقف‌ها منصوب شد. او همچنین تابعیت پرو را دریافت کرده است.
واکنش‌ها و اهمیت انتخاب
انتخاب یک پاپ آمریکایی، تغییری بزرگ در سنت‌های واتیکان محسوب می‌شود. پاپ لئو چهاردهم به عنوان شخصیتی میانه‌رو و دیپلماتیک شناخته می‌شود و از اظهار نظرهای عمومی درباره مسائل جنجالی مانند تجرد کشیشان یا برکت به زوج‌های هم‌جنس‌گرا پرهیز کرده است. این ویژگی‌ها او را به گزینه‌ای مناسب برای وحدت‌بخشی در کلیسای جهانی تبدیل می‌کند.
او جانشین پاپ فرانسیس می‌شود که در ۲۱ آوریل ۲۰۲۵ درگذشت. پاپ فرانسیس نخستین پاپ آمریکای لاتین و غیراروپایی در قرون اخیر بود و در دوران خود تلاش زیادی برای تنوع جغرافیایی و ایدئولوژیک در کلیسا انجام داد.
پاپ لئو چهاردهم در نخستین سخنرانی خود به مردم گفت: «صلح با شما باد» و دوران جدیدی را برای کلیسای کاتولیک آغاز کرد.
#پاپ_لئو_چهاردهم #پاپ #واتیکان #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
08.05.202506:06
اتهام سب‌النبی و مجازات ناشی از آن از جمله مصادیق بارز خوانش شریعت‌مدارانه و اسلامگرایانه از نظام حقوقی مستقر در یک کشور است.
بنا به توضیح قانون مجازات اسلامی که در ایران موجود است: «بنا بر ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی هر کس به پیامبر اسلام یا یکی از پیامبران عظام (نوح، عیسی، موسی و ابراهیم) دشنام دهد یا به آنها توهین کند، "ساب‌النبی" و به مجازات اعدام محکوم می‌شود».
نکته این است که بر اساس تبصره‌ای که پای آن ماده قرار دارد دشنام و توهین به امامان شیعه و دختر پیامبر اسلام نیز در حکم سب‌النبی محسوب شده و مجازات مرگ در پی خواهد داشت.
«توهین» به پیامبر اسلام و دیگر «معصومان» مذهب شیعه در قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی اگر هم مصداق سب‌النبی نباشد دستکم یک تا ۵ سال زندان دارد.
چنین مجازات سنگینی برای ابراز نظر - حتی توهین‌آمیز - نسبت به شخصیت‌های محترم و مقدس یک مذهب نشانگر بالادستی عقیده نسبت به جان انسان است.
بیشتر در مورد سب‌النبی در وبسایت گفت‌وشنود بخوانید
https://dialog.tavaana.org/executions-for-criticizing/
#گفتگو_توانا #تتلو #سب_النبی #اعدام
@Dialogue1402
اتهام سب‌النبی و مجازات ناشی از آن از جمله مصادیق بارز خوانش شریعت‌مدارانه و اسلامگرایانه از نظام حقوقی مستقر در یک کشور است.
بنا به توضیح قانون مجازات اسلامی که در ایران موجود است: «بنا بر ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی هر کس به پیامبر اسلام یا یکی از پیامبران عظام (نوح، عیسی، موسی و ابراهیم) دشنام دهد یا به آنها توهین کند، "ساب‌النبی" و به مجازات اعدام محکوم می‌شود».
نکته این است که بر اساس تبصره‌ای که پای آن ماده قرار دارد دشنام و توهین به امامان شیعه و دختر پیامبر اسلام نیز در حکم سب‌النبی محسوب شده و مجازات مرگ در پی خواهد داشت.
«توهین» به پیامبر اسلام و دیگر «معصومان» مذهب شیعه در قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی اگر هم مصداق سب‌النبی نباشد دستکم یک تا ۵ سال زندان دارد.
چنین مجازات سنگینی برای ابراز نظر - حتی توهین‌آمیز - نسبت به شخصیت‌های محترم و مقدس یک مذهب نشانگر بالادستی عقیده نسبت به جان انسان است.
بیشتر در مورد سب‌النبی در وبسایت گفت‌وشنود بخوانید
https://dialog.tavaana.org/executions-for-criticizing/
#گفتگو_توانا #تتلو #سب_النبی #اعدام
@Dialogue1402
06.05.202521:28
این کلاه بلند، دوشاخه و شکاف‌دار در مراسم مذهبی بزرگ بر سر پاپ و اسقف‌ها قرار می‌گیرد و از مهم‌ترین نمادهای اقتدار کلیسایی به‌شمار می‌رود. شکل خاص آن که رو به آسمان باز می‌شود، به‌عنوان نماد ارتباط با الهی و وظیفه‌ی شبانی پاپ در هدایت روحانی مسیحیان تعبیر می‌شود.
واژه‌ی «میترا» در اصل ریشه‌ای ایرانی دارد؟
میترا یا مهر، یکی از ایزدان باستانی ایران بود که نماد پیمان، نور، راستی و خورشید به‌شمار می‌رفت. آیین مهرپرستی (میترائیسم) که در ایران شکل گرفت، بعدها به امپراتوری روم راه یافت و حتی بر برخی عناصر نمادین و آیینی مسیحیت اولیه تأثیر گذاشت. شباهت نام کلاه پاپ (Mitre) با این ایزد ایرانی، بنابر نظر برخی کارشناسان میتواند نشانه‌ای از این پیوندهای تاریخی شرق و غرب باشد.
در برخی منابع تاریخی، واژه یونانی mitra به نوعی پوشش سر پارچه‌ای اشاره دارد که احتمال دارد از خاورمیانه و فرهنگ‌های ایرانی سرچشمه گرفته باشد. این پیوند زبانی، هرچند قطعی نیست، اما یادآور آن است که بسیاری از نمادهای دینی غرب، ریشه‌هایی در فرهنگ‌های باستانی شرق دارند—از جمله نام کهن و پارسی «میترا».
#میترا #پاپ #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
واژه‌ی «میترا» در اصل ریشه‌ای ایرانی دارد؟
میترا یا مهر، یکی از ایزدان باستانی ایران بود که نماد پیمان، نور، راستی و خورشید به‌شمار می‌رفت. آیین مهرپرستی (میترائیسم) که در ایران شکل گرفت، بعدها به امپراتوری روم راه یافت و حتی بر برخی عناصر نمادین و آیینی مسیحیت اولیه تأثیر گذاشت. شباهت نام کلاه پاپ (Mitre) با این ایزد ایرانی، بنابر نظر برخی کارشناسان میتواند نشانه‌ای از این پیوندهای تاریخی شرق و غرب باشد.
در برخی منابع تاریخی، واژه یونانی mitra به نوعی پوشش سر پارچه‌ای اشاره دارد که احتمال دارد از خاورمیانه و فرهنگ‌های ایرانی سرچشمه گرفته باشد. این پیوند زبانی، هرچند قطعی نیست، اما یادآور آن است که بسیاری از نمادهای دینی غرب، ریشه‌هایی در فرهنگ‌های باستانی شرق دارند—از جمله نام کهن و پارسی «میترا».
#میترا #پاپ #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
05.05.202510:31
اصولا شعار مرگ بر ضد ولايت فقيه چه معنی دارد؟
آيا هرکس که با اين نظريه مخالف است مستحق مرگ است؟
اساسا چند نفر از جمعیت ایران ضد ولایت‌فقیه هستند و این شعار که در ادبیات سیاسی نظام و طرفدارانش جایگاه ویژه دارد، خواستار مرگ آنهاست؟
چرا حاکميت به اين شعار که مخالف صريح اصل ۲۳ قانون اساسی است دامن ميزند؟
اصل ۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:
«تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ‌کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد.»
شعاری که برآمده از یک نظریه فقهی و قرائت خاص شیعی است که بسیاری از فقهای و مراجع شیعه هم با آن مخالفند.
شعار و دیدگاهی که بواسطه آن بسیاری از ایرانیان از حقوقی چون آزادی عقیده و بیان محروم شده‌اند.
شما چطور فکر می‌کنید؟
#حکومت_فقهی #شیعه_گری #حکومت_ایدئولوژیک #ولایت_فقیه #گفتگو_توانا
اصولا شعار مرگ بر ضد ولايت فقيه چه معنی دارد؟
آيا هرکس که با اين نظريه مخالف است مستحق مرگ است؟
اساسا چند نفر از جمعیت ایران ضد ولایت‌فقیه هستند و این شعار که در ادبیات سیاسی نظام و طرفدارانش جایگاه ویژه دارد، خواستار مرگ آنهاست؟
چرا حاکميت به اين شعار که مخالف صريح اصل ۲۳ قانون اساسی است دامن ميزند؟
اصل ۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:
«تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ‌کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد.»
شعاری که برآمده از یک نظریه فقهی و قرائت خاص شیعی است که بسیاری از فقهای و مراجع شیعه هم با آن مخالفند.
شعار و دیدگاهی که بواسطه آن بسیاری از ایرانیان از حقوقی چون آزادی عقیده و بیان محروم شده‌اند.
شما چطور فکر می‌کنید؟
#حکومت_فقهی #شیعه_گری #حکومت_ایدئولوژیک #ولایت_فقیه #گفتگو_توانا
Repost qilingan:
گفت‌وشنود
03.05.202521:13
قربانیان آموزش ایدئولوژیک
«آموزش مذهبی و ترسوندن بچه‌ها از شش-هفت سالگی از “آتیش جهنم” و “خشم خدا” و “اجبار به حجاب” و “چادر” و “انجام امور دینی” – مخصوصا در مدارس دخترانه – مصداق بارز کودک‌آزاری‌ست. به عنوان یک دهه‌هفتادی عرض می‌کنم که واقعا روح و روانم از این آموزش‌ها آسیب دیده بود. »
این روایتی است که یکی از مخاطبان آموزشکده توانا چندی پیش در صفحه اینستاگرام این آموزشکده بیان کرده بود و در گزارشی با عنوان «خشم خدا در مدارس ایران» در این آموزشکده بازتاب یافت.
اما این محدود به یک روایت یا دو روایت خاص نیست یا محدود به دانش‌آموزان نیست. چنان‌که چندی پیش در صفحه اینستاگرام «گفت‌وشنود»، روایتی بسیار کوتاه از یک آموزگار آزاداندیش بازتاب یافت که برای گردانندگان این صفحه نوشته بود:
«به دلیل باور متفاوت و تشویق دانش‌آموزان به مطالعه، اخراج و تهدید به برخورد قضایی شدم.»
فرض بگیریم که حتی این نوع سیاست‌گذاری موفق به تاثیرگذاری بر این کودکان شود. آیا آنان افرادی اهل مفاهمه بار می‌آیند؟
متن کامل را می‌توانید در وبسایت گفت‌وشنود بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/victims-of-ideology-education-iran/
لینک یوتیوب:
https://youtu.be/mtZ-pk9GF30
لینک ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/QW2Z6ShFCRMuQ6ug6
#گفتگو_توانا #قربانیان_آموزش #آموزش_ایدئولوژیک #حقوق_بشر #تفکر_انتقادی
@dialogue1402
«آموزش مذهبی و ترسوندن بچه‌ها از شش-هفت سالگی از “آتیش جهنم” و “خشم خدا” و “اجبار به حجاب” و “چادر” و “انجام امور دینی” – مخصوصا در مدارس دخترانه – مصداق بارز کودک‌آزاری‌ست. به عنوان یک دهه‌هفتادی عرض می‌کنم که واقعا روح و روانم از این آموزش‌ها آسیب دیده بود. »
این روایتی است که یکی از مخاطبان آموزشکده توانا چندی پیش در صفحه اینستاگرام این آموزشکده بیان کرده بود و در گزارشی با عنوان «خشم خدا در مدارس ایران» در این آموزشکده بازتاب یافت.
اما این محدود به یک روایت یا دو روایت خاص نیست یا محدود به دانش‌آموزان نیست. چنان‌که چندی پیش در صفحه اینستاگرام «گفت‌وشنود»، روایتی بسیار کوتاه از یک آموزگار آزاداندیش بازتاب یافت که برای گردانندگان این صفحه نوشته بود:
«به دلیل باور متفاوت و تشویق دانش‌آموزان به مطالعه، اخراج و تهدید به برخورد قضایی شدم.»
فرض بگیریم که حتی این نوع سیاست‌گذاری موفق به تاثیرگذاری بر این کودکان شود. آیا آنان افرادی اهل مفاهمه بار می‌آیند؟
متن کامل را می‌توانید در وبسایت گفت‌وشنود بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/victims-of-ideology-education-iran/
لینک یوتیوب:
https://youtu.be/mtZ-pk9GF30
لینک ساندکلاد:
https://on.soundcloud.com/QW2Z6ShFCRMuQ6ug6
#گفتگو_توانا #قربانیان_آموزش #آموزش_ایدئولوژیک #حقوق_بشر #تفکر_انتقادی
@dialogue1402
09.05.202514:10
افلاطون، شاگرد برجسته سقراط، یکی از تأثیرگذارترین چهره‌ها در تاریخ فلسفه اخلاق است که راه استاد خود را در پیوند زدن اخلاق با گفت‌وگو و تفکر عقلانی ادامه داد. او در آثارش، به‌ویژه در «جمهوری»، اخلاق را نه صرفاً مجموعه‌ای از هنجارهای رفتاری، بلکه بخشی از معماری کلان روح انسان و نظم کیهانی می‌دانست. از نظر افلاطون، عدالت، خیر و فضیلت، مفاهیمی بودند که باید از طریق تأمل عقلانی و تربیت درونی روح کشف و تحقق یابند، نه از راه تقلید یا اطاعت کورکورانه از رسوم جامعه.
نقش دیالوگ در فلسفه افلاطون اساسی است. او تقریباً تمامی آثار فلسفی خود را به صورت گفت‌وگوهای نمایشی میان شخصیت‌های مختلف، به‌ویژه سقراط، نگاشت. این قالب نه تنها ادبیاتی زنده برای انتقال اندیشه بود، بلکه بازتابی از باور او به ماهیت پویای حقیقت و اخلاق بود؛ یعنی حقیقت از طریق تعامل و تبادل نظر، و نه از طریق دیکته کردن یا تلقین، به دست می‌آید. گفت‌وگوهای افلاطونی، مانند «فایدون» یا «کریتون»، نمایانگر تلاش برای کشف بنیادهای اخلاقی در بستری از پرسش، پاسخ و تأمل فلسفی هستند.
در مرکز فلسفه اخلاق افلاطون، مفهوم «خیر مطلق» (the Form of the Good) قرار دارد. او باور داشت که تمام فضیلت‌ها از ادراک این خیر مطلق سرچشمه می‌گیرند و وظیفه فیلسوف، به‌ویژه در مقام حاکم یا معلم، هدایت روح انسان به سوی ادراک این خیر است. در نگاه او، اخلاق و سیاست از یکدیگر جدا نیستند، زیرا جامعه عادل زمانی شکل می‌گیرد که افراد آن بر اساس فضیلت تربیت شوند و حکمرانی در دست دانایان قرار گیرد. از این رو، تعلیم و تربیت اخلاقی برای افلاطون نه یک موضوع فرعی، بلکه محور اصلاح فرد و جامعه بود.
در نهایت، افلاطون با تأکید بر نقش عقل، گفت‌وگو و ادراک خیر در تحقق اخلاق، پایه‌ای برای اخلاقیات فلسفی غرب گذاشت که تا قرن‌ها بعد الهام‌بخش فلاسفه، متفکران دینی و حتی نظام‌های آموزشی باقی ماند. او اخلاق را به جای امری صرفاً دینی یا قراردادی، به صورت پرسشی فلسفی در بطن هستی و شناخت انسان طرح کرد. این میراث افلاطونی، همچنان در فلسفه معاصر، تعلیم و تربیت و سیاست‌ورزی اخلاق‌محور، پژواک دارد.
#افلاطون #سقراط #دیالکتیک #دیالوگ #اخلاق #فلسفه #خیر_مطلق #فقه #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
افلاطون، شاگرد برجسته سقراط، یکی از تأثیرگذارترین چهره‌ها در تاریخ فلسفه اخلاق است که راه استاد خود را در پیوند زدن اخلاق با گفت‌وگو و تفکر عقلانی ادامه داد. او در آثارش، به‌ویژه در «جمهوری»، اخلاق را نه صرفاً مجموعه‌ای از هنجارهای رفتاری، بلکه بخشی از معماری کلان روح انسان و نظم کیهانی می‌دانست. از نظر افلاطون، عدالت، خیر و فضیلت، مفاهیمی بودند که باید از طریق تأمل عقلانی و تربیت درونی روح کشف و تحقق یابند، نه از راه تقلید یا اطاعت کورکورانه از رسوم جامعه.
نقش دیالوگ در فلسفه افلاطون اساسی است. او تقریباً تمامی آثار فلسفی خود را به صورت گفت‌وگوهای نمایشی میان شخصیت‌های مختلف، به‌ویژه سقراط، نگاشت. این قالب نه تنها ادبیاتی زنده برای انتقال اندیشه بود، بلکه بازتابی از باور او به ماهیت پویای حقیقت و اخلاق بود؛ یعنی حقیقت از طریق تعامل و تبادل نظر، و نه از طریق دیکته کردن یا تلقین، به دست می‌آید. گفت‌وگوهای افلاطونی، مانند «فایدون» یا «کریتون»، نمایانگر تلاش برای کشف بنیادهای اخلاقی در بستری از پرسش، پاسخ و تأمل فلسفی هستند.
در مرکز فلسفه اخلاق افلاطون، مفهوم «خیر مطلق» (the Form of the Good) قرار دارد. او باور داشت که تمام فضیلت‌ها از ادراک این خیر مطلق سرچشمه می‌گیرند و وظیفه فیلسوف، به‌ویژه در مقام حاکم یا معلم، هدایت روح انسان به سوی ادراک این خیر است. در نگاه او، اخلاق و سیاست از یکدیگر جدا نیستند، زیرا جامعه عادل زمانی شکل می‌گیرد که افراد آن بر اساس فضیلت تربیت شوند و حکمرانی در دست دانایان قرار گیرد. از این رو، تعلیم و تربیت اخلاقی برای افلاطون نه یک موضوع فرعی، بلکه محور اصلاح فرد و جامعه بود.
در نهایت، افلاطون با تأکید بر نقش عقل، گفت‌وگو و ادراک خیر در تحقق اخلاق، پایه‌ای برای اخلاقیات فلسفی غرب گذاشت که تا قرن‌ها بعد الهام‌بخش فلاسفه، متفکران دینی و حتی نظام‌های آموزشی باقی ماند. او اخلاق را به جای امری صرفاً دینی یا قراردادی، به صورت پرسشی فلسفی در بطن هستی و شناخت انسان طرح کرد. این میراث افلاطونی، همچنان در فلسفه معاصر، تعلیم و تربیت و سیاست‌ورزی اخلاق‌محور، پژواک دارد.
#افلاطون #سقراط #دیالکتیک #دیالوگ #اخلاق #فلسفه #خیر_مطلق #فقه #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
08.05.202516:37
تصاویر منتشر شده در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد، واتیکان با انتشار دود سفید از دودکش نمازخانه سیستین خبر انتخاب پاپ جدید را به جهانيان می‌دهد.
#واتیکان #پاپ #مجمع_کاردینال_ها #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
تصاویر منتشر شده در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد، واتیکان با انتشار دود سفید از دودکش نمازخانه سیستین خبر انتخاب پاپ جدید را به جهانيان می‌دهد.
#واتیکان #پاپ #مجمع_کاردینال_ها #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
08.05.202506:05
توماس جفرسون (١٧٤٣ ـ ١٨٢٦) سومین رئیس جمهور ایالات متحده و نویسنده اصلی بیانیه استقلال و یکی از مدافعان سرسخت آزادی مذهبی بود. جفرسون منشور «وضع آزادی دینی در ویرجینیا» (A Bill for Establishing Religious Freedom in Virginia) را در سال ١٧٧٧ به رشته تحریر درآورد؛ ولی این منشور تا سال ١٧٨٦ به تصویب این ایالت نرسید.
منشور «وضع آزادی دینی در ویرجینیا» به محکی برای سنجش آزادی مذهبی تبدیل شده است و در احکام دادگاه‌های ایالتی و فدرال آمریکا از جمله تصمیمات دیوان عالی، مورد استناد قرار می‌گیرد.
«منشوری برای وضع آزادی دینی در ویرجینیا» را با ترجمه آموزشکده توانا به فارسی، به رایگان دانلود کنید و بخوانید!
از لینک زیر دانلود کنید:
https://tavaana.org/freedom-in-virginia/
#آزادی_عقیده #آزادی_باور #آزادی_ادیان #توماس_پین #سکولاریسم #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
توماس جفرسون (١٧٤٣ ـ ١٨٢٦) سومین رئیس جمهور ایالات متحده و نویسنده اصلی بیانیه استقلال و یکی از مدافعان سرسخت آزادی مذهبی بود. جفرسون منشور «وضع آزادی دینی در ویرجینیا» (A Bill for Establishing Religious Freedom in Virginia) را در سال ١٧٧٧ به رشته تحریر درآورد؛ ولی این منشور تا سال ١٧٨٦ به تصویب این ایالت نرسید.
منشور «وضع آزادی دینی در ویرجینیا» به محکی برای سنجش آزادی مذهبی تبدیل شده است و در احکام دادگاه‌های ایالتی و فدرال آمریکا از جمله تصمیمات دیوان عالی، مورد استناد قرار می‌گیرد.
«منشوری برای وضع آزادی دینی در ویرجینیا» را با ترجمه آموزشکده توانا به فارسی، به رایگان دانلود کنید و بخوانید!
از لینک زیر دانلود کنید:
https://tavaana.org/freedom-in-virginia/
#آزادی_عقیده #آزادی_باور #آزادی_ادیان #توماس_پین #سکولاریسم #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
06.05.202517:39
پاپ فرانسیس آرژانتینی در نخستین کنفرانس خبری خود که روز ۲۹ ژوئیه۲۰۱۳ در هواپیما و در هنگام بازگشت از سفری یک‌هفته‌ای به برزیل برگزار شد٬ در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره موضوع جنجالی کشیش شدن همجنسگرایان گفت: «اگر کسی هم‌جنس‌گرا است و خدای خود را می‌جوید و نیت خیر دارد٬ من که هستم که بخواهم درباره او قضاوت کنم؟»
پیش‌تر هیچ‌یک از رهبران کلیسای کاتولیک در دفاع از حقوق همجنسگرایان و کشیش‌های هم‌جنس‌گرا سخن نگفته بودند. پاپ فرانسیس اما به صراحت اعلام کرد که «هیچ تبعیضی علیه همجنسگرایان نباید اعمال شود.» او که در این کنفرانس خبری ۸۰ دقیقه‌ای به ایتالیایی سخن می‌گفت٬ تاکید کرد که «همجنسگرایان را نمی‌توان به حاشیه راند.»
در آن زمان سخنان پاپ فرانسیس درباره همجنسگرایان با استقبال گسترده رسانه‌های جهانی روبرو شد. موضع نرم پاپ در قبال هم‌جنس‌گرایی در حالی بمب رسانه‌ای شده که واتیکان از دیرباز به طور سنتی هم‌جنس‌گرایی را «اختلال روانی» خوانده و هرگز در برابر آن انعطافی از خود نشان نداده است.
او البته با تاکید بر آموزه‌های کلیسای کاتولیک گفته بود که اگرچه هم‌جنس‌گرایی گرایشی طبیعی است٬ اما اعمال و روابط جنسی همجنسگرایان از جمله مصادیق گناه هستند.
❓️حال سوال اساسی این است که آیا در میان رهبران دینی اسلام مثلا مراجع شیعه و علمای سنی طرح چنین دیدگاه‌ها و یا نرمش‌های هرچند محدود در قبال پذیرش دیگری قابل تصور است؟
#جامعه_رنگین_کمانی #رواداری #پاپ #مرجعیت #اسلام
@Dialogue1402
پاپ فرانسیس آرژانتینی در نخستین کنفرانس خبری خود که روز ۲۹ ژوئیه۲۰۱۳ در هواپیما و در هنگام بازگشت از سفری یک‌هفته‌ای به برزیل برگزار شد٬ در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره موضوع جنجالی کشیش شدن همجنسگرایان گفت: «اگر کسی هم‌جنس‌گرا است و خدای خود را می‌جوید و نیت خیر دارد٬ من که هستم که بخواهم درباره او قضاوت کنم؟»
پیش‌تر هیچ‌یک از رهبران کلیسای کاتولیک در دفاع از حقوق همجنسگرایان و کشیش‌های هم‌جنس‌گرا سخن نگفته بودند. پاپ فرانسیس اما به صراحت اعلام کرد که «هیچ تبعیضی علیه همجنسگرایان نباید اعمال شود.» او که در این کنفرانس خبری ۸۰ دقیقه‌ای به ایتالیایی سخن می‌گفت٬ تاکید کرد که «همجنسگرایان را نمی‌توان به حاشیه راند.»
در آن زمان سخنان پاپ فرانسیس درباره همجنسگرایان با استقبال گسترده رسانه‌های جهانی روبرو شد. موضع نرم پاپ در قبال هم‌جنس‌گرایی در حالی بمب رسانه‌ای شده که واتیکان از دیرباز به طور سنتی هم‌جنس‌گرایی را «اختلال روانی» خوانده و هرگز در برابر آن انعطافی از خود نشان نداده است.
او البته با تاکید بر آموزه‌های کلیسای کاتولیک گفته بود که اگرچه هم‌جنس‌گرایی گرایشی طبیعی است٬ اما اعمال و روابط جنسی همجنسگرایان از جمله مصادیق گناه هستند.
❓️حال سوال اساسی این است که آیا در میان رهبران دینی اسلام مثلا مراجع شیعه و علمای سنی طرح چنین دیدگاه‌ها و یا نرمش‌های هرچند محدود در قبال پذیرش دیگری قابل تصور است؟
#جامعه_رنگین_کمانی #رواداری #پاپ #مرجعیت #اسلام
@Dialogue1402
04.05.202510:36
فواد ایزدی، دانشیار گروه مطالعات آمریکا دانشگاه تهران در یکی از برنامه‌های صداوسیما در ارتباط با روابط و همبستگی با جوامع دیگر گفت: هدف اصلی ما در دیپلماسی و ارتباط با جوامع دیگر، افراد زخم‌خورده از آمریکا هستند که همانند ما پرچم آمریکا می‌سوزانند و چون باعث ناراحتی عده‌ای در آمریکا می‌شود توصیه می‌کنم بیشتر پرچم آمریکا را بسوزانید.
اظهارات فواد ایزدی مبنی بر «توصیه به سوزاندن بیشتر پرچم آمریکا» نه‌تنها نمونه‌ای آشکار از تشویق به دیگری‌ستیزی است، بلکه نشان‌دهنده بهره‌برداری از تریبون‌های رسمی برای انتشار نفرت و ترویج اعمال نمادین خشونت‌آمیز است. چنین رویکردی نه تنها هیچ‌گونه همبستگی واقعی یا سازنده‌ای با جوامع منتقد آمریکا ایجاد نمی‌کند، بلکه با دامن زدن به احساسات خصمانه، دیپلماسی را به ابزاری برای نفرت‌پراکنی تبدیل می‌کند. استفاده از نمادهای ملی دیگر کشورها برای تحریک احساسات، به‌جای پرداختن به گفت‌وگو، درک متقابل و نقدهای اصولی، تنها به تعمیق شکاف‌ها و تداوم چرخه دشمنی کمک می‌کند؛ آن‌هم از جایگاهی که باید محل تقویت خرد سیاسی و تعامل میان‌فرهنگی باشد.
#دیگری_ستیزی #نفرت_پراکنی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
اظهارات فواد ایزدی مبنی بر «توصیه به سوزاندن بیشتر پرچم آمریکا» نه‌تنها نمونه‌ای آشکار از تشویق به دیگری‌ستیزی است، بلکه نشان‌دهنده بهره‌برداری از تریبون‌های رسمی برای انتشار نفرت و ترویج اعمال نمادین خشونت‌آمیز است. چنین رویکردی نه تنها هیچ‌گونه همبستگی واقعی یا سازنده‌ای با جوامع منتقد آمریکا ایجاد نمی‌کند، بلکه با دامن زدن به احساسات خصمانه، دیپلماسی را به ابزاری برای نفرت‌پراکنی تبدیل می‌کند. استفاده از نمادهای ملی دیگر کشورها برای تحریک احساسات، به‌جای پرداختن به گفت‌وگو، درک متقابل و نقدهای اصولی، تنها به تعمیق شکاف‌ها و تداوم چرخه دشمنی کمک می‌کند؛ آن‌هم از جایگاهی که باید محل تقویت خرد سیاسی و تعامل میان‌فرهنگی باشد.
#دیگری_ستیزی #نفرت_پراکنی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
03.05.202516:31
در روز جهانی آزادی مطبوعات، وضعیت بحرانی رسانه‌ها و آزادی بیان در ایران بار دیگر به یادمان می‌آورد که در غیاب رسانه‌های آزاد، گفت‌وگو و مدارا نیز از جامعه رخت برمی‌بندد. پرسش اینجاست: تا کی می‌توان حقیقت را در حبس نگه داشت؟
در روز جهانی آزادی مطبوعات، ۳ مه، بار دیگر توجه جهانیان به نقش حیاتی رسانه‌های آزاد و مستقل در جوامع مدنی جلب می‌شود؛ نقشی که متأسفانه در ایران با سرکوب، سانسور و ارعاب ساختاری به محاق رفته است. طبق گزارش سال ۲۰۲۵ گزارشگران بدون مرز، ایران با قرار گرفتن در رتبه ۱۷۶ از میان ۱۸۰ کشور، یکی از پایین‌ترین جایگاه‌ها را در شاخص جهانی آزادی مطبوعات دارد؛ جایگاهی که خود گویای وضعیت بحرانی آزادی بیان، گردش آزاد اطلاعات و گفت‌وگوی اجتماعی در کشور است.
در چنین فضایی، پیوند میان آزادی مطبوعات و آزادی بیان از هم گسسته می‌شود. رسانه‌هایی که می‌توانستند بستری برای تضارب آرا، نقد قدرت، شفاف‌سازی و ایجاد آگاهی عمومی باشند، یا به سکوت واداشته شده‌اند یا به بلندگوی حاکمیت بدل گشته‌اند. وقتی روزنامه‌نگاران به جرم حقیقت‌گویی بازداشت می‌شوند و رسانه‌ها در بند خطوط قرمز حکومتی تعریف می‌شوند، گفت‌وگوی آزاد در سطح جامعه نیز به‌تدریج از بین می‌رود. در نتیجه، امکان اصلاح، مطالبه‌گری و هم‌فکری جمعی از بین می‌رود و جامعه به سوی انفعال، بی‌اعتمادی و شکاف‌های عمیق اجتماعی سوق داده می‌شود.
بدون مطبوعات آزاد، جامعه نه‌تنها از حق دانستن محروم می‌ماند، بلکه توان گفت‌وگو، مدارا و تصمیم‌گیری عقلانی را نیز از دست می‌دهد. در روز جهانی آزادی مطبوعات، باید این پرسش اساسی را بار دیگر مطرح کرد: تا کی می‌توان حقیقت را در حبس نگه داشت؟
#مطبوعات #رسانه #خبرنگار #مدارا #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در روز جهانی آزادی مطبوعات، وضعیت بحرانی رسانه‌ها و آزادی بیان در ایران بار دیگر به یادمان می‌آورد که در غیاب رسانه‌های آزاد، گفت‌وگو و مدارا نیز از جامعه رخت برمی‌بندد. پرسش اینجاست: تا کی می‌توان حقیقت را در حبس نگه داشت؟
در روز جهانی آزادی مطبوعات، ۳ مه، بار دیگر توجه جهانیان به نقش حیاتی رسانه‌های آزاد و مستقل در جوامع مدنی جلب می‌شود؛ نقشی که متأسفانه در ایران با سرکوب، سانسور و ارعاب ساختاری به محاق رفته است. طبق گزارش سال ۲۰۲۵ گزارشگران بدون مرز، ایران با قرار گرفتن در رتبه ۱۷۶ از میان ۱۸۰ کشور، یکی از پایین‌ترین جایگاه‌ها را در شاخص جهانی آزادی مطبوعات دارد؛ جایگاهی که خود گویای وضعیت بحرانی آزادی بیان، گردش آزاد اطلاعات و گفت‌وگوی اجتماعی در کشور است.
در چنین فضایی، پیوند میان آزادی مطبوعات و آزادی بیان از هم گسسته می‌شود. رسانه‌هایی که می‌توانستند بستری برای تضارب آرا، نقد قدرت، شفاف‌سازی و ایجاد آگاهی عمومی باشند، یا به سکوت واداشته شده‌اند یا به بلندگوی حاکمیت بدل گشته‌اند. وقتی روزنامه‌نگاران به جرم حقیقت‌گویی بازداشت می‌شوند و رسانه‌ها در بند خطوط قرمز حکومتی تعریف می‌شوند، گفت‌وگوی آزاد در سطح جامعه نیز به‌تدریج از بین می‌رود. در نتیجه، امکان اصلاح، مطالبه‌گری و هم‌فکری جمعی از بین می‌رود و جامعه به سوی انفعال، بی‌اعتمادی و شکاف‌های عمیق اجتماعی سوق داده می‌شود.
بدون مطبوعات آزاد، جامعه نه‌تنها از حق دانستن محروم می‌ماند، بلکه توان گفت‌وگو، مدارا و تصمیم‌گیری عقلانی را نیز از دست می‌دهد. در روز جهانی آزادی مطبوعات، باید این پرسش اساسی را بار دیگر مطرح کرد: تا کی می‌توان حقیقت را در حبس نگه داشت؟
#مطبوعات #رسانه #خبرنگار #مدارا #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
09.05.202514:09
پس از مرگ پاپ کلمنت چهارم در سال ۱۲۶۸، کرسی پاپی برای مدتی بی‌سابقه خالی ماند. این دوره که در زبان کلیسا «سِدو واکانته» (sede vacante) نام دارد، به‌جای چند هفته یا ماه، بیش از ۱۰۰۰ روز طول کشید. کاردینال‌هایی که برای انتخاب پاپ جدید در شهر ویترْبو گرد آمده بودند، به دلیل اختلافات شدید سیاسی و جناحی، نتوانستند به توافق برسند. در این مدت، کلیسای کاتولیک در نوعی سردرگمی و بلاتکلیفی به سر می‌برد و جهان مسیحیت شاهد طولانی‌ترین خلأ رهبری در تاریخ خود بود.
مردم ویترْبو که از این وضعیت خسته شده بودند، دست به اقداماتی بی‌سابقه زدند. آنها کاردینال‌ها را در ساختمانی حبس کردند، سقف محل جلسه را برداشتند تا باران و آفتاب بر آنان بتابد، و جیره غذایی‌شان را به نان و آب کاهش دادند. این فشارها برای پایان دادن به دوره سِدو واکانته و انتخاب یک پاپ بود. سرانجام، کاردینال‌ها که پس از سه سال مذاکره و درگیری به بن‌بست کامل رسیده بودند، تصمیم گرفتند فردی خارج از جمع خود را انتخاب کنند.
انتخاب آنان افتاد بر تئوبالد ویسکونتی، یک کشیش متواضع و دانشمند که در آن زمان در سرزمین مقدس (اورشلیم) حضور داشت. او پس از بازگشت به ایتالیا، در سال ۱۲۷۱ با عنوان پاپ گرگوری دهم بر تخت پاپی نشست. انتخاب او، پایانی بود بر یکی از پرتنش‌ترین و طولانی‌ترین دوره‌های سِدو واکانته در تاریخ کلیسا.
پاپ گرگوری دهم بلافاصله دست به اصلاحاتی بنیادین زد. او نظام کنکلاو را رسمی کرد تا دیگر هرگز انتخاب پاپ بیش از اندازه طول نکشد. قوانینی وضع کرد که کاردینال‌ها را ملزم می‌کرد در مکانی بسته و تحت شرایط سخت باقی بمانند تا سریع‌تر به توافق برسند. این اقدام، تجربه تلخ ۱۰۰۱ روز خلأ رهبری را به نقطه‌ای عطف در تاریخ کلیسای کاتولیک تبدیل کرد.
#واتیکان #کلیسا #کاتولیک #پاپ #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
پس از مرگ پاپ کلمنت چهارم در سال ۱۲۶۸، کرسی پاپی برای مدتی بی‌سابقه خالی ماند. این دوره که در زبان کلیسا «سِدو واکانته» (sede vacante) نام دارد، به‌جای چند هفته یا ماه، بیش از ۱۰۰۰ روز طول کشید. کاردینال‌هایی که برای انتخاب پاپ جدید در شهر ویترْبو گرد آمده بودند، به دلیل اختلافات شدید سیاسی و جناحی، نتوانستند به توافق برسند. در این مدت، کلیسای کاتولیک در نوعی سردرگمی و بلاتکلیفی به سر می‌برد و جهان مسیحیت شاهد طولانی‌ترین خلأ رهبری در تاریخ خود بود.
مردم ویترْبو که از این وضعیت خسته شده بودند، دست به اقداماتی بی‌سابقه زدند. آنها کاردینال‌ها را در ساختمانی حبس کردند، سقف محل جلسه را برداشتند تا باران و آفتاب بر آنان بتابد، و جیره غذایی‌شان را به نان و آب کاهش دادند. این فشارها برای پایان دادن به دوره سِدو واکانته و انتخاب یک پاپ بود. سرانجام، کاردینال‌ها که پس از سه سال مذاکره و درگیری به بن‌بست کامل رسیده بودند، تصمیم گرفتند فردی خارج از جمع خود را انتخاب کنند.
انتخاب آنان افتاد بر تئوبالد ویسکونتی، یک کشیش متواضع و دانشمند که در آن زمان در سرزمین مقدس (اورشلیم) حضور داشت. او پس از بازگشت به ایتالیا، در سال ۱۲۷۱ با عنوان پاپ گرگوری دهم بر تخت پاپی نشست. انتخاب او، پایانی بود بر یکی از پرتنش‌ترین و طولانی‌ترین دوره‌های سِدو واکانته در تاریخ کلیسا.
پاپ گرگوری دهم بلافاصله دست به اصلاحاتی بنیادین زد. او نظام کنکلاو را رسمی کرد تا دیگر هرگز انتخاب پاپ بیش از اندازه طول نکشد. قوانینی وضع کرد که کاردینال‌ها را ملزم می‌کرد در مکانی بسته و تحت شرایط سخت باقی بمانند تا سریع‌تر به توافق برسند. این اقدام، تجربه تلخ ۱۰۰۱ روز خلأ رهبری را به نقطه‌ای عطف در تاریخ کلیسای کاتولیک تبدیل کرد.
#واتیکان #کلیسا #کاتولیک #پاپ #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
08.05.202509:58
سقراط، یکی از بنیان‌گذاران فلسفه غرب، جایگاه برجسته‌ای در تاریخ اندیشه اخلاقی دارد. ویژگی متمایز تفکر او در استفاده از روش گفت‌وگومحور یا دیالکتیک نهفته است؛ روشی که مبتنی بر پرسش‌گری مداوم، جست‌وجوی حقیقت و نقد باورهای سطحی بود. در زمانی که بسیاری از متفکران اخلاق را در قالب توصیه‌های سنتی یا آموزه‌های اسطوره‌ای می‌فهمیدند، سقراط با نپذیرفتن پاسخ‌های آماده، راهی نو در شناخت مفاهیم بنیادین اخلاق گشود.
روش سقراطی که امروزه نیز در آموزش و مباحثه فلسفی کاربرد دارد، بر گفت‌وگوی فعال با دیگران استوار است. او با طرح پرسش‌هایی ظاهراً ساده اما بنیادی، مخاطب را وادار می‌کرد تا به کاوش درونی بپردازد و از پاسخ‌های سطحی عبور کند. در این فرآیند، نه تنها شناخت اخلاقی ژرف‌تری حاصل می‌شد، بلکه نوعی خودشناسی نیز شکل می‌گرفت. از دید سقراط، فضیلت با دانایی پیوند دارد و بی‌اخلاقی نتیجه جهل است؛ بنابراین گفت‌وگو ابزاری برای زدودن جهل و دستیابی به زندگی نیک است.
نگاه سقراط به اخلاق، نه از منظر قوانین بیرونی، بلکه از درون انسان و خرد او برمی‌خاست. او با تأکید بر "زندگی بررسی‌نشده ارزش زیستن ندارد"، نشان داد که اخلاق را باید از مسیر تعامل اندیشمندانه و انتقادی فهمید، نه از طریق اطاعت کورکورانه از سنت‌ها. از این منظر، گفت‌وگو تنها شیوه‌ای برای انتقال مفاهیم نیست، بلکه فرآیندی برای شکل‌گیری فضیلت و ارتقای معنوی انسان است.
اهمیت روش سقراطی در زمان ما نیز پابرجاست، به‌ویژه در عصری که گفت‌وگو اغلب جای خود را به جدال‌های بی‌ثمر داده است. مدل سقراطی ما را به بازاندیشی در باورها، گوش سپردن به دیدگاه دیگران، و پرورش خرد جمعی دعوت می‌کند. این رویکرد نه‌تنها در فلسفه، بلکه در آموزش، سیاست و زندگی روزمره نیز کاربرد دارد، زیرا گفت‌وگو را نه صرفاً یک ابزار، بلکه راهی برای رشد اخلاقی و انسانی می‌داند.
#سقراط #فلسفه #اخلاق #دیالکتیک #گفتگو #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
روش سقراطی که امروزه نیز در آموزش و مباحثه فلسفی کاربرد دارد، بر گفت‌وگوی فعال با دیگران استوار است. او با طرح پرسش‌هایی ظاهراً ساده اما بنیادی، مخاطب را وادار می‌کرد تا به کاوش درونی بپردازد و از پاسخ‌های سطحی عبور کند. در این فرآیند، نه تنها شناخت اخلاقی ژرف‌تری حاصل می‌شد، بلکه نوعی خودشناسی نیز شکل می‌گرفت. از دید سقراط، فضیلت با دانایی پیوند دارد و بی‌اخلاقی نتیجه جهل است؛ بنابراین گفت‌وگو ابزاری برای زدودن جهل و دستیابی به زندگی نیک است.
نگاه سقراط به اخلاق، نه از منظر قوانین بیرونی، بلکه از درون انسان و خرد او برمی‌خاست. او با تأکید بر "زندگی بررسی‌نشده ارزش زیستن ندارد"، نشان داد که اخلاق را باید از مسیر تعامل اندیشمندانه و انتقادی فهمید، نه از طریق اطاعت کورکورانه از سنت‌ها. از این منظر، گفت‌وگو تنها شیوه‌ای برای انتقال مفاهیم نیست، بلکه فرآیندی برای شکل‌گیری فضیلت و ارتقای معنوی انسان است.
اهمیت روش سقراطی در زمان ما نیز پابرجاست، به‌ویژه در عصری که گفت‌وگو اغلب جای خود را به جدال‌های بی‌ثمر داده است. مدل سقراطی ما را به بازاندیشی در باورها، گوش سپردن به دیدگاه دیگران، و پرورش خرد جمعی دعوت می‌کند. این رویکرد نه‌تنها در فلسفه، بلکه در آموزش، سیاست و زندگی روزمره نیز کاربرد دارد، زیرا گفت‌وگو را نه صرفاً یک ابزار، بلکه راهی برای رشد اخلاقی و انسانی می‌داند.
#سقراط #فلسفه #اخلاق #دیالکتیک #گفتگو #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
07.05.202519:49
تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد دود سیاه از دودکش نمازخانه سیستین بلند شده است، که خبر می‌دهد کاردینال‌ها هنوز موفق به انتخاب جانشینی برای پاپ فرانسیس نشده‌اند.
روند انتخاب پاپ جدید امروز چهارشنبه ۷ مه ۲۰۲۵، با حضور ۱۳۳ کاردینال از سراسر جهان در نمازخانه سیستین واتیکان آغاز شد؛ کنکلاوی که به دلیل تنوع دیدگاه‌ها و ترکیب گوناگون کاردینال‌ها، از هم‌اکنون به عنوان یکی از پیچیده‌ترین و غیرقابل‌پیش‌بینی‌ترین انتخاب‌های تاریخ کلیسا شناخته می‌شود.
#کنگره_کاردینال‌ها #کلیسای_کاتولیک #کنکلاو #پاپ #واتیکان #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد دود سیاه از دودکش نمازخانه سیستین بلند شده است، که خبر می‌دهد کاردینال‌ها هنوز موفق به انتخاب جانشینی برای پاپ فرانسیس نشده‌اند.
روند انتخاب پاپ جدید امروز چهارشنبه ۷ مه ۲۰۲۵، با حضور ۱۳۳ کاردینال از سراسر جهان در نمازخانه سیستین واتیکان آغاز شد؛ کنکلاوی که به دلیل تنوع دیدگاه‌ها و ترکیب گوناگون کاردینال‌ها، از هم‌اکنون به عنوان یکی از پیچیده‌ترین و غیرقابل‌پیش‌بینی‌ترین انتخاب‌های تاریخ کلیسا شناخته می‌شود.
#کنگره_کاردینال‌ها #کلیسای_کاتولیک #کنکلاو #پاپ #واتیکان #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
06.05.202505:26
۹ تن از هواداران جریان “یمانی” توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
هویت پنج تن از این شهروندان، حسن داوودی، حسین داوودی، علی داوودی، کاظم قویدل، هادی آقایی توسط هرانا احراز شده است. همراه این شهروندان چهار زن نیز بازداشت شده اند. لازم به ذکر است که منبع مطلع در این خصوص خواستار عدم افشای هویت زنان بازداشتی شد.
بر اساس گزارش هرانا، این شهروندان در تاریخ ۶ اردیبهشت ماه در محل سکونتشان در شهرستان کاشمر بازداشت شده اند. تاکنون اطلاعی از محل نگهداری این افراد در دست نیست و مسئولان مربوطه از ارائه هرگونه پاسخ به خانواده آنها خودداری کرده اند.
هر ساله افرادی در ایران به صرف ادعای ارتباط با امام غایب شیعیان بازداشت می‌شوند. گفتنی است جریان فکری یمانی نیز به رهبری فردی به نام “احمد الحسن یمانی” با طرح ادعاهایی پیرامون موضوع مهدویت فعالیت دارد.
دستگاه امنیتی حکومت ایران و به طور خاص وزارت اطلاعات دارای بخش‌هایی برای مقابله با ادیان، عرفان‌ها و جمعیت‌های فکری-دینی است که در چارچوب پذیرش فکری ایدئولوژی حکومت ایران نیستند.
#اقلیت_دینی #آزادی_دین #یمانی #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
۹ تن از هواداران جریان “یمانی” توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
هویت پنج تن از این شهروندان، حسن داوودی، حسین داوودی، علی داوودی، کاظم قویدل، هادی آقایی توسط هرانا احراز شده است. همراه این شهروندان چهار زن نیز بازداشت شده اند. لازم به ذکر است که منبع مطلع در این خصوص خواستار عدم افشای هویت زنان بازداشتی شد.
بر اساس گزارش هرانا، این شهروندان در تاریخ ۶ اردیبهشت ماه در محل سکونتشان در شهرستان کاشمر بازداشت شده اند. تاکنون اطلاعی از محل نگهداری این افراد در دست نیست و مسئولان مربوطه از ارائه هرگونه پاسخ به خانواده آنها خودداری کرده اند.
هر ساله افرادی در ایران به صرف ادعای ارتباط با امام غایب شیعیان بازداشت می‌شوند. گفتنی است جریان فکری یمانی نیز به رهبری فردی به نام “احمد الحسن یمانی” با طرح ادعاهایی پیرامون موضوع مهدویت فعالیت دارد.
دستگاه امنیتی حکومت ایران و به طور خاص وزارت اطلاعات دارای بخش‌هایی برای مقابله با ادیان، عرفان‌ها و جمعیت‌های فکری-دینی است که در چارچوب پذیرش فکری ایدئولوژی حکومت ایران نیستند.
#اقلیت_دینی #آزادی_دین #یمانی #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
04.05.202507:32
جمهوری اسلامی؛ حکومتِ بحران، اعدام و فرصت‌سوزی
هر روزی که جمهوری اسلامی بر مسند قدرت باقی می‌ماند، نه‌فقط امید به بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران کم‌رنگ‌تر می‌شود، بلکه زخم‌هایی تازه بر پیکر جامعه و حافظه جمعی ملت افزوده می‌شود.
این حکومت، در برابر هر بحران، به‌جای پاسخ‌گویی، سرکوب را تشدید می‌کند و به‌جای اصلاح، خود را پشت پرده‌ی بازی‌های سیاسی پنهان می‌سازد.
در روزهایی که کشور درگیر مشکلات فزاینده اقتصادی، بی‌ثباتی اجتماعی و فشارهای معیشتی است، صدای اعدام‌ها بلندتر از همیشه شنیده می‌شود. محسن لنگرنشین یکی از همان جوانانی بود که در سکوتی سنگین، بی‌دفاع، بی‌صدا و با دادرسی‌ای مخدوش، به کام مرگ فرستاده شد. او تنها نیست. صف اعدام‌ها در ماه‌های اخیر، نشانه‌ای روشن است از این‌که نظام، هرچه بیشتر در بحران فرو می‌رود، بیشتر به خشونت متوسل می‌شود.
در این بستر، تعویق دور چهارم مذاکرات جمهوری اسلامی با ایالات متحده نه یک رویداد دیپلماتیک صرف، بلکه بخشی از همان استراتژی آشنای (وقت‌کشی با سرکوب) است.
حکومت ایران بار دیگر در حالی‌که ظاهراً آماده گفت‌وگوست، در پشت صحنه با اعدام مخالفان و فعالان اجتماعی، پیام روشنی می‌فرستد: سیاست رسمی‌اش همچنان حفظ قدرت به هر قیمت است.
تعویق مذاکرات، بیش از آنکه نشانه اختلاف یا پیچیدگی دیپلماتیک باشد، در دل خود نوعی نمایش سیاسی است، نمایشی که از یک‌سو با جان انسان‌ها در داخل معامله می‌شود و از سوی دیگر، به دنبال خرید زمان برای بقای نظام است.
در همین روزها، انفجار گسترده در بندر رجایی بار دیگر واقعیت دیگری را برملا کرد: حکومت نه‌فقط در عرصه حقوق بشر، که در ایمنی و اداره امور کشور نیز به شکلی خطرناک ناکارآمد است. این فاجعه، که ناشی از بی‌توجهی به استانداردها، فساد ساختاری و فقدان نظارت مسئولانه بود، در همان زمانی رخ داد که افکار عمومی سرگرم اخبار مذاکرات و موج جدید اعدام‌ها بود. گویی حتی فاجعه‌های صنعتی نیز در بستر بی‌مسئولیتی مزمن، تبدیل به ابزارهای بی‌صدایی مردم شده‌اند.
امروز، بیش از همیشه روشن است که بقای این نظام نه‌تنها اصلاح‌ناپذیر است، بلکه ادامه آن تهدیدی مستقیم برای امنیت انسانی، اجتماعی و حتی زیربنایی ایران به‌شمار می‌رود.
#جمهوری_اسلامی #اعدام #مذاکره #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
جمهوری اسلامی؛ حکومتِ بحران، اعدام و فرصت‌سوزی
هر روزی که جمهوری اسلامی بر مسند قدرت باقی می‌ماند، نه‌فقط امید به بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران کم‌رنگ‌تر می‌شود، بلکه زخم‌هایی تازه بر پیکر جامعه و حافظه جمعی ملت افزوده می‌شود.
این حکومت، در برابر هر بحران، به‌جای پاسخ‌گویی، سرکوب را تشدید می‌کند و به‌جای اصلاح، خود را پشت پرده‌ی بازی‌های سیاسی پنهان می‌سازد.
در روزهایی که کشور درگیر مشکلات فزاینده اقتصادی، بی‌ثباتی اجتماعی و فشارهای معیشتی است، صدای اعدام‌ها بلندتر از همیشه شنیده می‌شود. محسن لنگرنشین یکی از همان جوانانی بود که در سکوتی سنگین، بی‌دفاع، بی‌صدا و با دادرسی‌ای مخدوش، به کام مرگ فرستاده شد. او تنها نیست. صف اعدام‌ها در ماه‌های اخیر، نشانه‌ای روشن است از این‌که نظام، هرچه بیشتر در بحران فرو می‌رود، بیشتر به خشونت متوسل می‌شود.
در این بستر، تعویق دور چهارم مذاکرات جمهوری اسلامی با ایالات متحده نه یک رویداد دیپلماتیک صرف، بلکه بخشی از همان استراتژی آشنای (وقت‌کشی با سرکوب) است.
حکومت ایران بار دیگر در حالی‌که ظاهراً آماده گفت‌وگوست، در پشت صحنه با اعدام مخالفان و فعالان اجتماعی، پیام روشنی می‌فرستد: سیاست رسمی‌اش همچنان حفظ قدرت به هر قیمت است.
تعویق مذاکرات، بیش از آنکه نشانه اختلاف یا پیچیدگی دیپلماتیک باشد، در دل خود نوعی نمایش سیاسی است، نمایشی که از یک‌سو با جان انسان‌ها در داخل معامله می‌شود و از سوی دیگر، به دنبال خرید زمان برای بقای نظام است.
در همین روزها، انفجار گسترده در بندر رجایی بار دیگر واقعیت دیگری را برملا کرد: حکومت نه‌فقط در عرصه حقوق بشر، که در ایمنی و اداره امور کشور نیز به شکلی خطرناک ناکارآمد است. این فاجعه، که ناشی از بی‌توجهی به استانداردها، فساد ساختاری و فقدان نظارت مسئولانه بود، در همان زمانی رخ داد که افکار عمومی سرگرم اخبار مذاکرات و موج جدید اعدام‌ها بود. گویی حتی فاجعه‌های صنعتی نیز در بستر بی‌مسئولیتی مزمن، تبدیل به ابزارهای بی‌صدایی مردم شده‌اند.
امروز، بیش از همیشه روشن است که بقای این نظام نه‌تنها اصلاح‌ناپذیر است، بلکه ادامه آن تهدیدی مستقیم برای امنیت انسانی، اجتماعی و حتی زیربنایی ایران به‌شمار می‌رود.
#جمهوری_اسلامی #اعدام #مذاکره #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
03.05.202512:06
وقتی دو روز پیش پرزیدنت ترامپ گفت دوست دارد پاپ شود، شاید کسی فکر نمی‌کرد جدی باشد—اما حالا تصویری بدون توضیح، ساخته هوش‌مصنوعی، با لباس پاپ در تروث سوشال منتشر کرده است.
صفحه کاربری کاخ سفید در شبکه ایکس هم آن را بازنشر کرده است.
#دونالد_ترامپ #پاپ #واتیکان #هوش_مصنوعی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
وقتی دو روز پیش پرزیدنت ترامپ گفت دوست دارد پاپ شود، شاید کسی فکر نمی‌کرد جدی باشد—اما حالا تصویری بدون توضیح، ساخته هوش‌مصنوعی، با لباس پاپ در تروث سوشال منتشر کرده است.
صفحه کاربری کاخ سفید در شبکه ایکس هم آن را بازنشر کرده است.
#دونالد_ترامپ #پاپ #واتیکان #هوش_مصنوعی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
08.05.202521:04
حکومت مذهبی حاکم بر ایران سال ۱۴۰۲ و در روز هجدهم اردیبهشت‌ماه دست به جنایتی هولناک و قرون وسطایی زد و این دو جوان بی‌گناه را به اتهام آنچه «سب‌النبی» و توهین به مقدسات می‌نامد، در زندان حلق‌آویز کرد!
اگر چه دیدن جنایت‌ها و شنیدن از فجایعی که جمهوری اسلامی بر سر ایرانیان آورده، برای مردم تکراریست، اما کشتن انسان به خاطر عقایدش آن هم در قرن بیست‌و‌یکم واقعا شوکه‌کننده و وحشتناک است.
اعدام یوسف مهرداد و صدرالله فاضلی‌زارع به اتهام توهین به مقدسات، جنایت دیگری از حکومت جمهوری اسلامی بود؛ جنایتی که علاوه بر نقض آشکار آزادی بیان، اصل آزادی ادیان را هم نقض می‌کند.
ایران در کنار پاکستان، عربستان، افغانستان، یمن، موریتانی، نیجریه و سومالی یکی از ۸ کشوری‌ست که در قوانین آنها، اتهام«توهین به مقدسات» مجازات مرگ به همراه دارد. یوسف مهرداد پدر سه فرزند و اهل اردبیل بود و فاضلی‌زارع علاوه بر توهین به مقدسات، به توهین به مادر پیامبر و تحقیر قرآن از راه سوزاندن آن متهم شده بود.
«سب النبی» یکی از عناوین مجرمانه در قوانین کیفری فعلی در ایران با مجازات حدی مرگ است. بنا بر ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی هر کس به پیامبر اسلام یا یکی از پیامبران عظام (نوح، عیسی، موسی و ابراهیم) دشنام دهد یا به آنها توهین کند، «ساب‌النبی» و به مجازات اعدام محکوم می‌شود.
#گفتگو_توانا #جمهوری_اسلامی #یوسف_مهراد #صدرالله_فاضلی_زارع
@Dialogue1402
اگر چه دیدن جنایت‌ها و شنیدن از فجایعی که جمهوری اسلامی بر سر ایرانیان آورده، برای مردم تکراریست، اما کشتن انسان به خاطر عقایدش آن هم در قرن بیست‌و‌یکم واقعا شوکه‌کننده و وحشتناک است.
اعدام یوسف مهرداد و صدرالله فاضلی‌زارع به اتهام توهین به مقدسات، جنایت دیگری از حکومت جمهوری اسلامی بود؛ جنایتی که علاوه بر نقض آشکار آزادی بیان، اصل آزادی ادیان را هم نقض می‌کند.
ایران در کنار پاکستان، عربستان، افغانستان، یمن، موریتانی، نیجریه و سومالی یکی از ۸ کشوری‌ست که در قوانین آنها، اتهام«توهین به مقدسات» مجازات مرگ به همراه دارد. یوسف مهرداد پدر سه فرزند و اهل اردبیل بود و فاضلی‌زارع علاوه بر توهین به مقدسات، به توهین به مادر پیامبر و تحقیر قرآن از راه سوزاندن آن متهم شده بود.
«سب النبی» یکی از عناوین مجرمانه در قوانین کیفری فعلی در ایران با مجازات حدی مرگ است. بنا بر ماده ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی هر کس به پیامبر اسلام یا یکی از پیامبران عظام (نوح، عیسی، موسی و ابراهیم) دشنام دهد یا به آنها توهین کند، «ساب‌النبی» و به مجازات اعدام محکوم می‌شود.
#گفتگو_توانا #جمهوری_اسلامی #یوسف_مهراد #صدرالله_فاضلی_زارع
@Dialogue1402
Repost qilingan:
آموزشکده توانا
08.05.202507:03
استبداد دینی؛ وقتی سرکوب مقدس می‌شود
دکتر حسن باقری‌نیا در ویدیویی، استبداد دینی را خطرناک‌ترین نوع حکومت توصیف می‌کند؛ چون نه‌فقط آزادی را سلب می‌کند، بلکه احساس آزادی را نیز نابود می‌سازد. به گفته او، تمام حکومت‌های استبدادی برای بقای خود نیازمند ابزارهایی هستند که مردم را مطیع نگه دارند، اما استبداد دینی یک سلاح ویژه دارد: ادعای نمایندگی خدا.
وقتی حاکمیت خود را واسطه میان مردم و خدا می‌داند، مخالفت با آن دیگر تنها جرم سیاسی نیست، بلکه گناه و خروج از دین تلقی می‌شود. در این ساختار، اطاعت از حاکم، اطاعت از خدا قلمداد می‌شود و ظلم میتواند به عبادت بدل شود.
در جمهوری اسلامی، رهبری نه با رأی مستقیم مردم، بلکه با تشخیص گروهی منصوب‌شده از پیش تعیین می‌شود. این نگاه، نقد حاکم را ممنوع و مخالفت را حرام جلوه می‌دهد.
از نظر باقری‌نیا، اگر حکومتی بتواند دین را در کنترل خود بگیرد، فقط بدن مردم را مهار نمی‌کند، بلکه ذهن، دل، امید، ترس و وجدان آنها را هم در اختیار می‌گیرد.
در این نظام، قانون از دل شریعت می‌آید، نه از اراده عمومی. چون قوانین، الهی تلقی می‌شوند، امکان نقد و تغییر از آنها سلب می‌شود. در نتیجه، سرکوب، تبعیض، سانسور و حتی اعدام، پشت مفاهیمی مانند «حکم شرعی»، «فتنه‌گر»، یا «دشمن دین» پنهان می‌شوند.
نماز جمعه مراسمی سیاسی ـ عبادی معرفی می‌شود، راهپیمایی‌های حکومتی تکلیف دینی خوانده می‌شوند و نافرمانی مدنی مثل نداشتن حجاب، حرام شرعی اعلام می‌گردد.
او تأکید می‌کند: سکولاریسم، پادزهر این ساختار است؛ نه به معنای بی‌دینی، بلکه برای جلوگیری از سوءاستفاده سیاسی از ایمان. سکولاریسم یعنی حفظ آزادی ایمان، بدون تحمیل.
#استبداد_دینی #آزادی #سکولاریسم #گفتگو_توانا #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دکتر حسن باقری‌نیا در ویدیویی، استبداد دینی را خطرناک‌ترین نوع حکومت توصیف می‌کند؛ چون نه‌فقط آزادی را سلب می‌کند، بلکه احساس آزادی را نیز نابود می‌سازد. به گفته او، تمام حکومت‌های استبدادی برای بقای خود نیازمند ابزارهایی هستند که مردم را مطیع نگه دارند، اما استبداد دینی یک سلاح ویژه دارد: ادعای نمایندگی خدا.
وقتی حاکمیت خود را واسطه میان مردم و خدا می‌داند، مخالفت با آن دیگر تنها جرم سیاسی نیست، بلکه گناه و خروج از دین تلقی می‌شود. در این ساختار، اطاعت از حاکم، اطاعت از خدا قلمداد می‌شود و ظلم میتواند به عبادت بدل شود.
در جمهوری اسلامی، رهبری نه با رأی مستقیم مردم، بلکه با تشخیص گروهی منصوب‌شده از پیش تعیین می‌شود. این نگاه، نقد حاکم را ممنوع و مخالفت را حرام جلوه می‌دهد.
از نظر باقری‌نیا، اگر حکومتی بتواند دین را در کنترل خود بگیرد، فقط بدن مردم را مهار نمی‌کند، بلکه ذهن، دل، امید، ترس و وجدان آنها را هم در اختیار می‌گیرد.
در این نظام، قانون از دل شریعت می‌آید، نه از اراده عمومی. چون قوانین، الهی تلقی می‌شوند، امکان نقد و تغییر از آنها سلب می‌شود. در نتیجه، سرکوب، تبعیض، سانسور و حتی اعدام، پشت مفاهیمی مانند «حکم شرعی»، «فتنه‌گر»، یا «دشمن دین» پنهان می‌شوند.
نماز جمعه مراسمی سیاسی ـ عبادی معرفی می‌شود، راهپیمایی‌های حکومتی تکلیف دینی خوانده می‌شوند و نافرمانی مدنی مثل نداشتن حجاب، حرام شرعی اعلام می‌گردد.
او تأکید می‌کند: سکولاریسم، پادزهر این ساختار است؛ نه به معنای بی‌دینی، بلکه برای جلوگیری از سوءاستفاده سیاسی از ایمان. سکولاریسم یعنی حفظ آزادی ایمان، بدون تحمیل.
#استبداد_دینی #آزادی #سکولاریسم #گفتگو_توانا #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
07.05.202507:11
شمشیر دو لبه روحانیت
✍ مرضیه حاجی هاشمی
جامعه ایران در دهه های گذشته، به سرعت به سمت گسستن از اقتدارهایی که به سبب تعلق به جمع، اعمال می شوند و همچنین توجه به هویت فردی پیش می‌رود. پیامد این گسستن، تمایل بیشتر به آزادی‌های فردی و نوعی لیبرالیسم است. انقلاب در شیوه نگریستن به زندگی و تمایلات فردگرایانه، بر مطالبات سیاسی نیز تاثیر می‌گذارد و اقتدار سیاسی را به چالش می‌کشد؛ لذا چنین به نظر می‌رسد که جامعه ایران، شاهد تحولات بزرگی در تاریخ سیاسی- اجتماعی خود خواهد بود.
روند فردگراییِ منجر به لیبرالیسم در جوامع غربی، دقیقاً از نقطه‌ای آغاز شد که در قرن دوازدهم میلادی روحانیان دینی، طی یک انقلاب در شیوه تلقی از جایگاه خود در جامعه، برای خود یک «ولایت مطلقه» تعریف کردند، ولایتی که به آنها صلاحیت قانونی و حقوقی اعطا می‌کند و «بر اقتداری استوار است که از سوی مسیح به پطرس و جانشینانش تفویض شده است».
«پولس زمانی که به قرنطیان، نامه نوشت تا ولایت مطلقه را توضیح دهد، گفت، آیا نمی‌دانید که فرشتگان را داوری خواهیم کرد تا چه رسد به امور روزگار؟»، با استناد به متون مقدس برای اولین بار چنین اقتداری برای روحانیان و کلیسا در نظر گرفته شد و تمام اقتدارهای دیگر را به چالش کشید. به چالش کشیدن اقتدارهای فردی و نهادی در یک جامعه، نوعی فردگرایی پنهان و تحولات غیر شبکه‌ای ناملموس در جامعه را موجب می‌شود که بیشتر جنبه ذهنی و درونی دارد.
وقتی تحت یک اقتدار مقدس، صلاحیت تمام نهادهای عرفی و سنتی یا حتی مدرن؛ مثل احزاب و رهبران فکری جامعه که می‌توانند گروه‌ها را رهبری کنند، به شدت به چالش کشیده می‌شود، دقیقاً این اقتدار به بلای جان خودش، بدل می‌شود و ضد خود را در جامعه فردی شده ای می پرورد که خطوط قرمز عرفی را نیز در پیش چشمش شکسته می‌بیند.
فردگرایی ذهنی و تغییر در نگرش، به زودی به صورت مطالبات عینی در خواهد آمد و ساختار اجتماعی را در هم خواهد شکست. هیچ اقتداری اعم از دینی یا غیر دینی را یارای مقاومت در برابر این تحول در نگرش تابوشکنانه جامعه نیست؛ چرا که به موازات آن، انقلاب‌های فکری نیز به وقوع می‌پیوندند که در چرخه‌ای مداوم، یکدیگر را تقویت می‌کنند، دقیقاً مانند انقلاب نومینالیستی در غرب که پس از انقلاب روحانیان و ولایت مطلقه آنها، زمینه را برای فردگرایی بیشتر که ریشه اصلی لیبرالیسم است، فراهم آورد، این بدین معناست که با این انقلاب شمشیر دو لبه روحانیت برون آمد و نه تنها اقتدار مطلقه جدیدش؛ بلکه اقتدار سنتی خودش را نیز در کنار تمام اقتدارهای عرفی دیگر برای همیشه گردن زد.
برگرفته از کانال تلگرام خانم مرضیه حاجی هاشمی
#فردگرایی #ولایت_مطلقه #لیبرالیسم #روحانیت #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
✍ مرضیه حاجی هاشمی
جامعه ایران در دهه های گذشته، به سرعت به سمت گسستن از اقتدارهایی که به سبب تعلق به جمع، اعمال می شوند و همچنین توجه به هویت فردی پیش می‌رود. پیامد این گسستن، تمایل بیشتر به آزادی‌های فردی و نوعی لیبرالیسم است. انقلاب در شیوه نگریستن به زندگی و تمایلات فردگرایانه، بر مطالبات سیاسی نیز تاثیر می‌گذارد و اقتدار سیاسی را به چالش می‌کشد؛ لذا چنین به نظر می‌رسد که جامعه ایران، شاهد تحولات بزرگی در تاریخ سیاسی- اجتماعی خود خواهد بود.
روند فردگراییِ منجر به لیبرالیسم در جوامع غربی، دقیقاً از نقطه‌ای آغاز شد که در قرن دوازدهم میلادی روحانیان دینی، طی یک انقلاب در شیوه تلقی از جایگاه خود در جامعه، برای خود یک «ولایت مطلقه» تعریف کردند، ولایتی که به آنها صلاحیت قانونی و حقوقی اعطا می‌کند و «بر اقتداری استوار است که از سوی مسیح به پطرس و جانشینانش تفویض شده است».
«پولس زمانی که به قرنطیان، نامه نوشت تا ولایت مطلقه را توضیح دهد، گفت، آیا نمی‌دانید که فرشتگان را داوری خواهیم کرد تا چه رسد به امور روزگار؟»، با استناد به متون مقدس برای اولین بار چنین اقتداری برای روحانیان و کلیسا در نظر گرفته شد و تمام اقتدارهای دیگر را به چالش کشید. به چالش کشیدن اقتدارهای فردی و نهادی در یک جامعه، نوعی فردگرایی پنهان و تحولات غیر شبکه‌ای ناملموس در جامعه را موجب می‌شود که بیشتر جنبه ذهنی و درونی دارد.
وقتی تحت یک اقتدار مقدس، صلاحیت تمام نهادهای عرفی و سنتی یا حتی مدرن؛ مثل احزاب و رهبران فکری جامعه که می‌توانند گروه‌ها را رهبری کنند، به شدت به چالش کشیده می‌شود، دقیقاً این اقتدار به بلای جان خودش، بدل می‌شود و ضد خود را در جامعه فردی شده ای می پرورد که خطوط قرمز عرفی را نیز در پیش چشمش شکسته می‌بیند.
فردگرایی ذهنی و تغییر در نگرش، به زودی به صورت مطالبات عینی در خواهد آمد و ساختار اجتماعی را در هم خواهد شکست. هیچ اقتداری اعم از دینی یا غیر دینی را یارای مقاومت در برابر این تحول در نگرش تابوشکنانه جامعه نیست؛ چرا که به موازات آن، انقلاب‌های فکری نیز به وقوع می‌پیوندند که در چرخه‌ای مداوم، یکدیگر را تقویت می‌کنند، دقیقاً مانند انقلاب نومینالیستی در غرب که پس از انقلاب روحانیان و ولایت مطلقه آنها، زمینه را برای فردگرایی بیشتر که ریشه اصلی لیبرالیسم است، فراهم آورد، این بدین معناست که با این انقلاب شمشیر دو لبه روحانیت برون آمد و نه تنها اقتدار مطلقه جدیدش؛ بلکه اقتدار سنتی خودش را نیز در کنار تمام اقتدارهای عرفی دیگر برای همیشه گردن زد.
برگرفته از کانال تلگرام خانم مرضیه حاجی هاشمی
#فردگرایی #ولایت_مطلقه #لیبرالیسم #روحانیت #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
06.05.202504:24
محمد خوش‌بیان، روحانی سابق، در ویدئویی که نسخه‌ای از آن را برای ما ارسال کرده ضمن انتقاد از مراجع و علما دینی، شیعه و سنی، در خصوص واکنش به فاجعه بندرعباس و از دست دادن تعداد زیادی از هموطنانمان این پرسش را مطرح کرده است که: چرا علمای دین از جایگاه خود استفاده نکرده و حتی پرسشی در خصوص این وضعیت نکرده یا سکوت کرده‌اند؟
او با اشاره به شرایط خانواده‌های آسیب‌دیده و داغدار تأکید می‌کند که مردم شما و واکنش شما را فراموش نخواهند کرد.
#مرجعیت #شیعه #سنی #بندرعباس #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
محمد خوش‌بیان، روحانی سابق، در ویدئویی که نسخه‌ای از آن را برای ما ارسال کرده ضمن انتقاد از مراجع و علما دینی، شیعه و سنی، در خصوص واکنش به فاجعه بندرعباس و از دست دادن تعداد زیادی از هموطنانمان این پرسش را مطرح کرده است که: چرا علمای دین از جایگاه خود استفاده نکرده و حتی پرسشی در خصوص این وضعیت نکرده یا سکوت کرده‌اند؟
او با اشاره به شرایط خانواده‌های آسیب‌دیده و داغدار تأکید می‌کند که مردم شما و واکنش شما را فراموش نخواهند کرد.
#مرجعیت #شیعه #سنی #بندرعباس #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
04.05.202507:21
خواجه نظام‌الدین عبیدالله زاکانی معروف به عبید زاکانی شاعر، نویسنده و لطیفه‌پرداز ایرانی قرن هشتم هجری است که طبق قراین موجود در اواخر قرن هفتم یا اوایل قرن هشتم ه.ق. در یکی از توابع قزوین چشم به جهان گشود.
عبید شاعری خوش ذوق و آگاهی است که نکته یابی و انتقاد های ظریف اجتماعی او معروف است. شاعری که ناملایمات های اوضاع آشفته روزگار خود را بر نمی تافت و تزویر و ریاکاری حاکمان را در آثارش به تصویر می‌کشد.
#عبیدزاکانی #عبید_زاکانی #رساله_دلگشا #نقد_دین #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
خواجه نظام‌الدین عبیدالله زاکانی معروف به عبید زاکانی شاعر، نویسنده و لطیفه‌پرداز ایرانی قرن هشتم هجری است که طبق قراین موجود در اواخر قرن هفتم یا اوایل قرن هشتم ه.ق. در یکی از توابع قزوین چشم به جهان گشود.
عبید شاعری خوش ذوق و آگاهی است که نکته یابی و انتقاد های ظریف اجتماعی او معروف است. شاعری که ناملایمات های اوضاع آشفته روزگار خود را بر نمی تافت و تزویر و ریاکاری حاکمان را در آثارش به تصویر می‌کشد.
#عبیدزاکانی #عبید_زاکانی #رساله_دلگشا #نقد_دین #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
03.05.202506:27
آیا واقعاً با وجود حکومت تمامیت‌خواه، ایدئولوژیک و دیگری‌ستیز «انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست»
یا یک زندگی نرمال، بدون تحریم و فشار اقتصادی، حق مسلم مردم ایران بود؟
با توجه به میلیاردها دلار هزینه، سال‌ها تحریم، انزوای بین‌المللی و فرصت‌های از دست‌رفته برای توسعه و رفاه، امروز همان نظامی که مذاکره با آمریکا را خط قرمز می‌دانست، پای میز گفتگو با واشنگتن نشسته است. بر سر همین حقی که مشخص نیست برای مردم است یا حکومت دیگری‌ستیز.
این پرسش جدی مطرح است: آیا بهتر نبود این منابع عظیم صرف آموزش، سلامت، اشتغال و آبادانی کشور می‌شد؟
شما در مورد شعارهای پرهزینه جمهوری اسلامی چطور فکر می‌کنید؟
#انرژی_هسته_ای #مذاکره #رفاه #جنگ #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
آیا واقعاً با وجود حکومت تمامیت‌خواه، ایدئولوژیک و دیگری‌ستیز «انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست»
یا یک زندگی نرمال، بدون تحریم و فشار اقتصادی، حق مسلم مردم ایران بود؟
با توجه به میلیاردها دلار هزینه، سال‌ها تحریم، انزوای بین‌المللی و فرصت‌های از دست‌رفته برای توسعه و رفاه، امروز همان نظامی که مذاکره با آمریکا را خط قرمز می‌دانست، پای میز گفتگو با واشنگتن نشسته است. بر سر همین حقی که مشخص نیست برای مردم است یا حکومت دیگری‌ستیز.
این پرسش جدی مطرح است: آیا بهتر نبود این منابع عظیم صرف آموزش، سلامت، اشتغال و آبادانی کشور می‌شد؟
شما در مورد شعارهای پرهزینه جمهوری اسلامی چطور فکر می‌کنید؟
#انرژی_هسته_ای #مذاکره #رفاه #جنگ #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Ko'rsatilgan 1 - 24 dan 543
Ko'proq funksiyalarni ochish uchun tizimga kiring.