از پشت پنجره به بیرون خیره بود؛ غرق در
افکاراتی که پاسخی برایشان پیدا نمی‌کرد؛
به انتظار یار.
اما کدام یک؟ یاری که سال ها را با او گذرانده
و به او عشق ورزیده یا یاری که چندیست او را
یافته اما یک دل که نه صد دل عاشقش شده؟
به انتظار کدام یار ایستاده؟ در حالی که میداند
هیچکدام قصد بازگشت ندارند؟
با کدام امید به صفحه گوشی اش خیره شده؟
به امید آن کس که خود، او را ترک کرده؟
یا آن که هنوز بازنگشته؟
او فقط خسته شده
خسته از افکاراتی که پاسخی برایشان
پیدا نمی‌کند؛
از هجوم افکاراتی که امانش را بریده است
و از دوستت دارم هایی که شنیده و نشنیده
و بله
پشت پنجره ایستاده؛
تا موهایش در باد برقصند
و بازی گربه را تماشا کند.
Fear in their eyes
Ash raining from the blood orange sky
I let everybody know that you're mine
Now it's just a matter of time
Before we're swept into the dust
Look what you made me become
I let you get too close
Just to wake up alone
And I know you think you can run
You're scared to believe I'm the one
But I just can't let you go
I'd let the world burn
Let the world burn for you
This is how it always had to end
If I can't have you then no one can
I'd let it burn
I'd let the world burn
Just to hear you calling out my name
Watching it all go down in flames
