Solitude
Not for the faint of heart
Рейтинг TGlist
0
0
ТипПублічний
Верифікація
Не верифікованийДовіреність
Не надійнийРозташування
МоваІнша
Дата створення каналуВер 04, 2018
Додано до TGlist
Бер 16, 2025Рекорди
30.03.202515:41
3KПідписників31.10.202423:59
0Індекс цитування15.04.202514:06
1.5KОхоплення 1 допису22.04.202513:47
0Охоп рекл. допису30.03.202515:41
40.86%ER15.04.202523:59
48.71%ERRПереслав з:
1001
30.03.202515:34
افطار روز بیست و نهم ماه مبارک رمضان، به‌یاد مردی که رفتنش یک غم و نبودنش هزار غم بود. سید مظلوم ما که شهادت مظلوم‌ترش کرد. و حقیقت این است که شهدا زنده‌اند و ما در میان جنگل تاریک و سرد، در میان ابر و مه، دست و پا می‌زنیم. به یاد شهید سیدابراهیم رئیسی.
29.03.202511:03
بله خب.
به‌هرحال امور مهم‌تری وجود داره.
بالاخره وجوهات واصله از انگلستان نیاز به مدیریت داره.
«ای آقا... امام حسین (ع) بالاخره گریه‌کن هم می‌خواد.»
ما از روی همین تپه، مشرف به قتل‌گاه، برای پیروزی امام حسین (ع) دعا می‌کنیم.
بالاخره شأن حرم این نیست که علیه یزید زمان شعار داده بشه.
شأن حرم همینه که ما بیایم و به واسطه‌اش یه وجوهاتی جمع کنیم.
به‌هرحال امور مهم‌تری وجود داره.
بالاخره وجوهات واصله از انگلستان نیاز به مدیریت داره.
«ای آقا... امام حسین (ع) بالاخره گریه‌کن هم می‌خواد.»
ما از روی همین تپه، مشرف به قتل‌گاه، برای پیروزی امام حسین (ع) دعا می‌کنیم.
بالاخره شأن حرم این نیست که علیه یزید زمان شعار داده بشه.
شأن حرم همینه که ما بیایم و به واسطه‌اش یه وجوهاتی جمع کنیم.
Переслав з:1001
07.04.202504:08
آتش بس شده است اما برادرانم همچنان به هوا پرتاب می‌شوند. اما هیس، دوران جنگ به سر آمده، زمانه صلح است، مذاکره، گفتگو، گفتمان. ناسلامتی آتش بس است، کاری نکنید که جامعه جهانی حساس شود، پرونده کشور را امنیتی‌تر این که هست نکنید. به ما اعتماد کنید، این بار جور بهتری می‌دهیم تا برود.
ما در قفقاز در بالکان در بین‌النهرین ۷۰۰ سال با رومی‌ها جنگیدیم و ثمره‌اش چه شد؟ چند هزار جوان دیگر باید قربانی توهمات صدور انقلاب ما شوند؟ ما گوش به فرمانان سیدعلی خامنه‌ای و فرماندهان شجاعش هستیم، اما با مقاومت مخالفیم. (محجبه‌هایی که با حجاب اجباری مخالفند، be like) برای ما نسخه مقاومت نپیچید، کمونیست‌ها. کدام ارز در کدام بازار باید مقاومت کدام سقف را بشکند تا جوان ایرانی خوشبخت شود؟ مقاومت قدس را؟
ما سربازان کوروش هخامنشی بیداریم و یمنی‌ها در توهم. مشتی پابرهنه که قات می‌زنند و بی‌محابا تنش آفرینی می‌کنند. کشتی‌ها را سوراخ سوراخ می‌کنند و تجارت جهانی را مختل کرده‌اند. زنده‌باد تجارت جهانی.
آتش بس شده است اما خواهرانم همچنان دارند می‌میرند. اما همین که بیمارستانی منفجر نشده است اشکالی ندارد. ما و جامعه جهانی روی بیمارستان حساسیم. البته حواس‌تان باشد شاید موشک‌های حماس و جهاد اشتباهی سقوط کرده باشند. فعلا واکنش نشان ندهید. در فتنه‌ها شتر دو ساله باشید. مولا علی گفت. بالاخره دولت علوی، قانون اساسی نهج‌البلاغه، کابینه عمار و مالک، تندروهای خوارج، روس‌های شامی، حوثی‌های کوفی و حماس زبیری. زنده‌باد جامعه جهانی.
ما ساکنان خانه‌ی یک میلیون و ششصد و چهل و هشت هزار و صد و نود و پنج کیلومتر مربعی نیستیم، ما زندانیان یک سلول کوچک در جزیره‌ای به مساحت ۳۰ کیلومتر مربع در مجمع الجزایر چاگوس هستیم. در میانه اقیانوس هند. اندازه شهرکرد، کمی بزرگ‌تر از بجنورد. دیگو گارسیا اسم دفاع راست جوان تیم اوساسونا نیست، کابوسی‌ست که صبح‌ها ما را از خواب بیدار میکند، صبح‌هایی که شبش قبل از خواب بوسیدن دست یک پیرمرد ۷۸ ساله مو زرد را رویا بافی می‌کنیم.
ما زمانی فقط یک دست می‌بوسیدیم، آن هم دست روح‌الله بود. پیر ما چنین گفت خداوندا، این دفتر و کتاب شهادت را همچنان به روی مشتاقان باز، و ما را هم از وصول به آن محروم مکن. خداوندا، کشور ما و ملت ما هنوز در آغاز راه مبارزه‌اند و نیازمند به مشعل شهادت. کدام کشور؟ کدام ملت؟ کدام مبارزه؟ دلار چند است؟ به قول حیدر با ما شوخی کرده‌ای یا شهدا؟
بزرگترین گلزار شهدای جهان، دیگر در ابتدای جاده قم نیست. خیابان‌های غزه‌ست. تمام کوچه پس کوچه‌هایش. شماره‌ها در باریکه برای شمردن کوچه‌ها نیستند، با آنها قطعه می‌شمرند. کوچه ۷۶ شده است قطعه ۷۶. کوچه ۳۲ شده قطعه ۳۲. کوچه ۲۴، شده قطعه ۲۴. ساکنان قطعه ۲۴ تهران، چه حالی برای هم‌قطعه‌ای‌های فلسطینی خود دارند؟ اگر قطعه ۲۴ای‌ها بودند، چند کوچه ۲۴ در خیابان‌های غزه، کوچه ۲۴ می‌ماند؟ ما ساکنان کدام کوچه‌ایم؟ در کدام خیابان زندگی می‌کنیم؟ اصلا ما ساکن کوچه‌ایم یا قطعه؟ تهران ۲۲ منطقه ندارد، ۲۲ قطعه دارد. ما ساکن کدام قطعه‌ایم؟ کدام قبر؟ کدام گور؟ اصلا ما کدام گوریم؟ ای شهید، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی وجود برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما قبرستان‌نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون بکش. ای خواهر فلسطینی، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی ایثار و مقاومت برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما حیجاب استایل‌ها را نیز از منجلاب مزون‌های دروس و ایونت‌های دیپلماتیک بیرون بکش. ای مجاهد یمنی، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی ایمان برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما پاستور نشینان را نیز از منجلاب ادعا و منیّت بیرون بکش. ما بهارستان نشینان را، ما محلاتی و دقایقی و قائم نشینان را. ما خیابان ایران، ببخشید قطعه ایران نشینان را.
ما در قفقاز در بالکان در بین‌النهرین ۷۰۰ سال با رومی‌ها جنگیدیم و ثمره‌اش چه شد؟ چند هزار جوان دیگر باید قربانی توهمات صدور انقلاب ما شوند؟ ما گوش به فرمانان سیدعلی خامنه‌ای و فرماندهان شجاعش هستیم، اما با مقاومت مخالفیم. (محجبه‌هایی که با حجاب اجباری مخالفند، be like) برای ما نسخه مقاومت نپیچید، کمونیست‌ها. کدام ارز در کدام بازار باید مقاومت کدام سقف را بشکند تا جوان ایرانی خوشبخت شود؟ مقاومت قدس را؟
ما سربازان کوروش هخامنشی بیداریم و یمنی‌ها در توهم. مشتی پابرهنه که قات می‌زنند و بی‌محابا تنش آفرینی می‌کنند. کشتی‌ها را سوراخ سوراخ می‌کنند و تجارت جهانی را مختل کرده‌اند. زنده‌باد تجارت جهانی.
آتش بس شده است اما خواهرانم همچنان دارند می‌میرند. اما همین که بیمارستانی منفجر نشده است اشکالی ندارد. ما و جامعه جهانی روی بیمارستان حساسیم. البته حواس‌تان باشد شاید موشک‌های حماس و جهاد اشتباهی سقوط کرده باشند. فعلا واکنش نشان ندهید. در فتنه‌ها شتر دو ساله باشید. مولا علی گفت. بالاخره دولت علوی، قانون اساسی نهج‌البلاغه، کابینه عمار و مالک، تندروهای خوارج، روس‌های شامی، حوثی‌های کوفی و حماس زبیری. زنده‌باد جامعه جهانی.
ما ساکنان خانه‌ی یک میلیون و ششصد و چهل و هشت هزار و صد و نود و پنج کیلومتر مربعی نیستیم، ما زندانیان یک سلول کوچک در جزیره‌ای به مساحت ۳۰ کیلومتر مربع در مجمع الجزایر چاگوس هستیم. در میانه اقیانوس هند. اندازه شهرکرد، کمی بزرگ‌تر از بجنورد. دیگو گارسیا اسم دفاع راست جوان تیم اوساسونا نیست، کابوسی‌ست که صبح‌ها ما را از خواب بیدار میکند، صبح‌هایی که شبش قبل از خواب بوسیدن دست یک پیرمرد ۷۸ ساله مو زرد را رویا بافی می‌کنیم.
ما زمانی فقط یک دست می‌بوسیدیم، آن هم دست روح‌الله بود. پیر ما چنین گفت خداوندا، این دفتر و کتاب شهادت را همچنان به روی مشتاقان باز، و ما را هم از وصول به آن محروم مکن. خداوندا، کشور ما و ملت ما هنوز در آغاز راه مبارزه‌اند و نیازمند به مشعل شهادت. کدام کشور؟ کدام ملت؟ کدام مبارزه؟ دلار چند است؟ به قول حیدر با ما شوخی کرده‌ای یا شهدا؟
بزرگترین گلزار شهدای جهان، دیگر در ابتدای جاده قم نیست. خیابان‌های غزه‌ست. تمام کوچه پس کوچه‌هایش. شماره‌ها در باریکه برای شمردن کوچه‌ها نیستند، با آنها قطعه می‌شمرند. کوچه ۷۶ شده است قطعه ۷۶. کوچه ۳۲ شده قطعه ۳۲. کوچه ۲۴، شده قطعه ۲۴. ساکنان قطعه ۲۴ تهران، چه حالی برای هم‌قطعه‌ای‌های فلسطینی خود دارند؟ اگر قطعه ۲۴ای‌ها بودند، چند کوچه ۲۴ در خیابان‌های غزه، کوچه ۲۴ می‌ماند؟ ما ساکنان کدام کوچه‌ایم؟ در کدام خیابان زندگی می‌کنیم؟ اصلا ما ساکن کوچه‌ایم یا قطعه؟ تهران ۲۲ منطقه ندارد، ۲۲ قطعه دارد. ما ساکن کدام قطعه‌ایم؟ کدام قبر؟ کدام گور؟ اصلا ما کدام گوریم؟ ای شهید، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی وجود برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما قبرستان‌نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون بکش. ای خواهر فلسطینی، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی ایثار و مقاومت برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما حیجاب استایل‌ها را نیز از منجلاب مزون‌های دروس و ایونت‌های دیپلماتیک بیرون بکش. ای مجاهد یمنی، ای آنکه بر کرانه‌های ازلی و ابدی ایمان برنشسته‌ای، دستی بر آر و ما پاستور نشینان را نیز از منجلاب ادعا و منیّت بیرون بکش. ما بهارستان نشینان را، ما محلاتی و دقایقی و قائم نشینان را. ما خیابان ایران، ببخشید قطعه ایران نشینان را.
30.03.202514:57
بنده در دایره‌ی قرمز😎
28.03.202517:56
Переслав з:
ماهبندان | محمدرضا شهبازی
02.04.202516:35
هسته سخت، دیگی که برای اصولگرایان نجوشید!
هسته سخت جمهوری اسلامی از کی اخ و پیف شد؟
اصولگرایان و نهادهای قدرت و ثروت متصل به آنها طی بیست سال سعی کردند از هسته سخت حامیان جمهوری اسلامی یک توده مطیع و حرف گوش کن بسازند که فقط به آنها بگوید چشم.
اما دو انتخابات اخیر مجلس و ریاست‌جمهوری آخرین و محکم‌ترین میخ بر تابوت این رویای خام بود.
این دو انتخابات به آنها ثابت کرد جماعتی که قرار بود در قرارگاه‌ها، مدارس خاص، جلسات بصیرتی سررسیدمحور، رسانه‌های مبتنی بر کدکشی و... پیاده‌نظام آنها بار بیایند، حالا دارند از زمین بازی بیرونشان می‌کنند.
تاختن به هسته سخت حامیان جمهوری اسلامی از طرف اصولگرایان در واقع آخرین تلاش آنها برای باقی ماندن در زمین بازی‌ست.
اصولگرایان هروقت اول نبودند، دوم شده‌اند و حالا اینکه ببینند بعنوان نفر سوم و چهارم باید بنشینند و رقابت دیگران را تماشا کنند برایشان خیلی سنگین است.
این لفاظی‌های شکاف اجتماعی و وحدت و دوقطبی و... را جدی نگیرید. این جماعت اگر زورشان می‌رسید حاضر بودند انتخابات ده درصدی برگزار شود ولی رای بیاورند و اتفاقا الان از همین زورشان گرفته که حتی با کاهش مشارکت هم رای نیاورده‌اند.
چرا؟ چون دیگر حتی همان هسته سخت طرفدار نظام که در هر شرایطی در انتخابات شرکت میکند -بعد از خرج کردن اصولگرایان از همه مقدسات و پای کار آوردن همه مشاهیر- هم حاضر نیست به آنها رای بدهد.
از قدیم گفته‌اند فحش بادبزن جگر است.
بگذارید این جماعت شکست‌خورده با فحش به حزب‌اللهی‌ها، آنها را با لحنی تحقیرآمیز ایتایی و خودسر و دوقطبی‌ساز و... بخوانند بلکه یک کم از آتش جگرشان کم شود، اما این هسته سخت جمهوری اسلامی‌ست که همچنان به پهناوری جغرافیای ایران و گستردگی شهرها و روستاهای کوچک و بزرگ پای انقلاب مانده و خواهد ماند و چشمش به رهبری انقلاب است.
آنها هم اگر عقل داشتند وسط باد زدن‌های بی‌حاصلشان می‌نشستند نوع سیاست‌ورزی بیست ساله را مرور می‌کردند و دلیل این رویگردانی حزب‌اللهی‌ها از خود را در نوع نگاه متفرعنانه و قیم‌مآبانه خود به مردم می‌جستند.
ماهبندان | محمدرضا شهبازی
@mahbandan
هسته سخت جمهوری اسلامی از کی اخ و پیف شد؟
اصولگرایان و نهادهای قدرت و ثروت متصل به آنها طی بیست سال سعی کردند از هسته سخت حامیان جمهوری اسلامی یک توده مطیع و حرف گوش کن بسازند که فقط به آنها بگوید چشم.
اما دو انتخابات اخیر مجلس و ریاست‌جمهوری آخرین و محکم‌ترین میخ بر تابوت این رویای خام بود.
این دو انتخابات به آنها ثابت کرد جماعتی که قرار بود در قرارگاه‌ها، مدارس خاص، جلسات بصیرتی سررسیدمحور، رسانه‌های مبتنی بر کدکشی و... پیاده‌نظام آنها بار بیایند، حالا دارند از زمین بازی بیرونشان می‌کنند.
تاختن به هسته سخت حامیان جمهوری اسلامی از طرف اصولگرایان در واقع آخرین تلاش آنها برای باقی ماندن در زمین بازی‌ست.
اصولگرایان هروقت اول نبودند، دوم شده‌اند و حالا اینکه ببینند بعنوان نفر سوم و چهارم باید بنشینند و رقابت دیگران را تماشا کنند برایشان خیلی سنگین است.
این لفاظی‌های شکاف اجتماعی و وحدت و دوقطبی و... را جدی نگیرید. این جماعت اگر زورشان می‌رسید حاضر بودند انتخابات ده درصدی برگزار شود ولی رای بیاورند و اتفاقا الان از همین زورشان گرفته که حتی با کاهش مشارکت هم رای نیاورده‌اند.
چرا؟ چون دیگر حتی همان هسته سخت طرفدار نظام که در هر شرایطی در انتخابات شرکت میکند -بعد از خرج کردن اصولگرایان از همه مقدسات و پای کار آوردن همه مشاهیر- هم حاضر نیست به آنها رای بدهد.
از قدیم گفته‌اند فحش بادبزن جگر است.
بگذارید این جماعت شکست‌خورده با فحش به حزب‌اللهی‌ها، آنها را با لحنی تحقیرآمیز ایتایی و خودسر و دوقطبی‌ساز و... بخوانند بلکه یک کم از آتش جگرشان کم شود، اما این هسته سخت جمهوری اسلامی‌ست که همچنان به پهناوری جغرافیای ایران و گستردگی شهرها و روستاهای کوچک و بزرگ پای انقلاب مانده و خواهد ماند و چشمش به رهبری انقلاب است.
آنها هم اگر عقل داشتند وسط باد زدن‌های بی‌حاصلشان می‌نشستند نوع سیاست‌ورزی بیست ساله را مرور می‌کردند و دلیل این رویگردانی حزب‌اللهی‌ها از خود را در نوع نگاه متفرعنانه و قیم‌مآبانه خود به مردم می‌جستند.
ماهبندان | محمدرضا شهبازی
@mahbandan
27.03.202516:07
الحمدلله.
سید ابراهیم رئیسی به چیزی که می‌خواست و لیاقت‌ش بود رسید، مردم ایران هم به چیزی که لیاقت‌شون بود.
سید ابراهیم رئیسی به چیزی که می‌خواست و لیاقت‌ش بود رسید، مردم ایران هم به چیزی که لیاقت‌شون بود.
02.04.202517:32
بعد من می‌گم ایرانی روزی دو ساعت برق هم از سرش زیاده، شما میگی نه :)))))
Увійдіть, щоб розблокувати більше функціональності.
