نماد: قدرت بی‌پایان و انتقام‌جویی.
قدرت: توانایی نابود کردن دشمنان بزرگ و بازسازی پس از ضربات عظیم.
افسانه: ویار، پسر اودین و فریکا، از همان دوران کودکی به عنوان جنگجویی با قدرت‌های فوق‌العاده شناخته می‌شود. او در سکوت و در کنار پدرش تحت آموزش قرار گرفت تا در روزهای بحرانی برای مبارزات نهایی آماده شود. در رگناروک، روزی که پایان جهان در حال فرا رسیدن است، ویار به میدان نبرد می‌رود تا انتقام مرگ پدرش اودین را از لوکی بگیرد. با نیرویی شگرف و یک ضربه نهایی، او لوکی را شکست می‌دهد و یکی از مهم‌ترین لحظات نبرد را رقم می‌زند.
پس از رگناروک، زمانی که جهان جدید شکل می‌گیرد، ویار یکی از بازماندگان است و نمادی از قدرت و شجاعت باقی می‌ماند. او همچنان به‌عنوان یکی از نگهبانان دنیای جدید شناخته می‌شود.
ارتباط با "Cowboy" و "Aven": ویار شجاعت و قدرتی مشابه به یک کابوی دارد که در دل طوفان‌ها وارد میدان جنگ می‌شود. مثل کابویی که هیچ‌گاه از نبرد هراس ندارد و همیشه آماده‌ی پیروزی است، ویار نیز با شجاعت و قدرت خود وارد مبارزات سرنوشت‌ساز می‌شود. همچنین، "Aven" با اشاره به قدرت و استقامت، شبیه به ویار است که با توانایی‌های خارق‌العاده‌اش در برابر دشمنان مقاوم است و در نهایت انتقام و عدالت را برقرار می‌کند.
نماد: فراوانی، آشتی، قدرت طبیعی
قدرت: حکمرانی بر باروری و زمین، توانایی در جنگ‌ها و توازن طبیعت
افسانه: فریر یکی از خدایان مهم در اساطیر نوردیکی است که پسر فریا و نوه نیورد است. او خدایی است که نمایانگر قدرت‌های کشاورزی و باروری است، اما در کنار این ویژگی‌ها، توانایی‌های جنگی نیز دارد. فریر در نبردها بسیار توانمند است و در یکی از افسانه‌های مشهور، در رگناروک به مبارزه با سوارتالفار (غول‌ها) و دیگر دشمنان می‌پردازد.
در نبرد رگناروک، فریر در نهایت در مقابل سوارتالفار کشته می‌شود، اما همچنان از او به‌عنوان نمادی از نیروهای طبیعی، آشتی و نیکی در تاریخ نوردیک یاد می‌شود.
ارتباط با "خاکستری": فریر با قدرت‌های طبیعی و جنگی خود می‌تواند همزمان در توازن و در مقابل تهدیدها قرار گیرد. همینطور، می‌توان او را نمادی از دوگانگی‌های طبیعی دانست که مشابه با مفهوم "خاکستری" به نظر می‌رسد؛ جایی که نیروهای طبیعی و جنگی در کنار هم وجود دارند.
نماد: قدرت، مرگ، تاریکی
قدرت: قدرت فوق‌العاده در نبردها و تسلط بر نیروهای ماورایی
افسانه: فیولنی یکی از شخصیت‌های برجسته در اساطیر نوردیکی است که به دلیل قدرت‌های جنگی، استراتژیک و تاریکی شناخته می‌شود. او از پادشاهان قوی و بی‌رحم به دنیا آمد و در دوران کودکی تحت تعلیمات سخت برای کسب قدرت‌های بی‌نظیر قرار گرفت. در نبردها، فیولنی نه‌تنها از قدرت فیزیکی بلکه از عقل و تدابیر خود استفاده می‌کرد و به آرامی دشمنان را نابود می‌ساخت. او با مهارت و دقت مانند خون‌آشامی در میدان جنگ قدم می‌زد و هیچ‌گاه از نبردها عقب نمی‌نشست. فیولنی در نهایت به موجودی تقریباً جاودانه تبدیل شد و در دنیای مرگ و تاریکی جاودانه ماند. سرنوشت او به گونه‌ای رقم خورد که در نبرد نهایی جان خود را فدای نوردیک‌ها کرد و در نهایت به نمادی از قدرت بی‌پایان و مبارزه با سرنوشت تبدیل شد.
ارتباط با "بوسه‌ی Vampire": اسم "بوسه‌ی Vampire" به فیولنی شباهت دارد زیرا مانند یک خون‌آشام، او در تاریکی و سکوت عمل می‌کرد و به تدابیر خاص و قدرت‌های غیرانسانی تکیه داشت. همچنین، شخصیت مرموز و بی‌رحم او نماد ویژگی‌هایی مشابه یک خون‌آشام بود که در دنیای مرگ و تاریکی باقی ماند.
نماد: شب، تاریکی و آرامش.
قدرت: قدرت او در تسلط بر شب و گذراندن جهان از نور به تاریکی است.
افسانه : اNótt، دختر اولیمپ و همسر ناتال، یکی از الهگان تاریک و اسرارآمیز است که هر شب زمینیان را در آغوش شبانه خود قرار می‌دهد.
او به همراه اسب سیاهش، از آسمان شب می‌گذرد و تاریکی را بر سر زمین می‌ریزد، در حالی که شب را به آرامی در سراسر جهان گسترده می‌کند. در برخی افسانه‌ها آمده است که او همچون نهنگی عظیم، شب را از دریا به آسمان می‌برد، به گونه‌ای که سیاهی شب هیچ‌گاه از نور نمی‌گذرد. اNótt از زمین تا آسمان، به عنوان سمبل سکوت و آرامش، مسیر حرکت شب را بر عهده دارد. در پایان هر شب، Nótt با اندوه از آسمان به پایین باز می‌گردد، آماده است تا صبح را به سرزمین بفرستد.در افسانه‌ها آمده که Nótt به نوعی از قدرت‌های الهی برخوردار است که می‌تواند به راحتی مرزهای میان روز و شب را تعیین کند. هر شب در کنار دیگر نیروهای کیهانی به شب و تاریکی قدرت می‌دهد.
ارتباط با اسم Lunika: اسم Lunika، که مشابه به مفهوم «ماه» و «شب» است، با Nótt به‌طور خاص ارتباط دارد. چون Nótt، نماد شب است و ماه نیز در شب به خوبی دیده می‌شود، می‌توان آن را به عنوان الهه‌ای مرتبط با فضای تاریکی و آرامش ماه در نظر گرفت. این شباهت در قدرت و نمادگرایی، ارتباط مستقیم Nótt با Lunika می‌سازد، جایی که هر دو در قلمرو شب و تاریکی جادو دارند.
نماد: یمر نماد آفرینش و مرگ، و پیوستگی بین زندگی و عدم است. او اولین موجود جهان است که از هیچ به وجود آمد و از مرگش جهان پدید آمد.
قدرت: قدرت یمر در آفرینش و تحول است. او قدرتی بی‌نهایت داشت که از بدن او جهان و تمام موجودات آن پدید آمدند.
افسانه: در آغاز، یمر تنها موجودی بود که در خلاء و سرمای بی‌پایان زندگی می‌کرد. او از ترکیب یخ و آتش به‌وجود آمد. در حین خواب، بدن او تبدیل به منبع قدرت برای دیگر موجودات شد. از خون یمر دریاها به‌وجود آمدند و از گوشتش کوه‌ها. استخوان‌هایش به درختان و دندان‌هایش به سنگ‌ها تبدیل شدند. هرچه یمر بیشتر در خواب فرو می‌رفت، قدرت و ساختارهای جهان به‌طور مداوم توسعه می‌یافت. در نهایت، یمر توسط پسران بور و اودین کشته شد و از بدنش جهان خلق شد، اما مرگ او نه پایان بلکه آغاز جهان جدید بود.
یمر به‌عنوان یک موجود اولیه و آغازین، نشان‌دهنده‌ی چرخه ابدی آفرینش، زندگی و مرگ است. او با مرگش جهان جدیدی را ایجاد کرد که در آن موجودات و نیروهای مختلف به‌طور پیوسته در حال تحول هستند. سرنوشت او نشان‌دهنده‌ی نقش بنیادی در پیوستگی عناصر و پدید آمدن حیات است. مرگ او موجب شد که آفرینش در دنیای جدید تداوم یابد و این نشانه‌ای از تغییرات دائمی جهان است.
ارتباط با نامیرا: یمر نماینده‌ی جهانی است که هر چیزی از او آغاز می‌شود و حتی پس از مرگش، آثار و اثراتش در زندگی ادامه دارد. او در واقع همانطور که «نامیرا» در مفهوم خود جاودانه است، با مرگش به‌طور غیرمستقیم باعث ایجاد آفرینش و موجودات دیگر می‌شود. بنابراین، مفهوم «نامیرا» در ارتباط با یمر در اساطیر نوردیکی به نوعی بازتولید و تداوم وجود از مرگ و عدم است.
نماد: ویدار نماد انتقام و مبارزه با بی‌رحمی است. او به عنوان خدای مبارزه و قدرت‌های فوق‌العاده در برابر دشمنانش شناخته می‌شود.
قدرت: ویدار از قدرت‌های فراطبیعی برخوردار است که او را قادر می‌سازد تا در برابر آسیب‌های عظیم مقاومت کند و همچنین در مبارزات با دشمنان بی‌رحم و غول‌ها پیروز شود.
افسانه: ویدار، پسر اودین و فریکا، در تاریخ اساطیری نوردیکی به عنوان یکی از مهم‌ترین و نیرومندترین شخصیت‌ها شناخته می‌شود. او همیشه در پس‌زمینه و در سایه‌ی دیگر خدایان قرار داشته و برای بسیاری از افراد ناشناخته بوده است. اما در روزهای پایانی، در زمان رگناروک، ویدار در خط مقدم مبارزه قرار می‌گیرد.
در نبرد نهایی رگناروک، زمانی که جهان به نابودی نزدیک می‌شود و همه‌چیز در حال فروپاشی است، ویدار نقشی حیاتی ایفا می‌کند. پس از مرگ پدرش، اودین، که به دست گرگ غول‌پیکر فنریر کشته می‌شود، ویدار به دنبال انتقام می‌رود. او در نبردی سرنوشت‌ساز با فنریر روبه‌رو می‌شود و در یک حرکت قدرتمند با کمک یک کفش جادویی که برای این نبرد ساخته شده است، به شدت به فنریر حمله کرده و آن را به قتل می‌رساند. این اقدام نه تنها انتقام از مرگ پدرش بود، بلکه نشان‌دهنده‌ی قدرت خارق‌العاده او در نابود کردن دشمنان و شکستن مرزهای غیرممکن است.
ویدار، پس از پیروزی در رگناروک، به عنوان یکی از بازماندگان دنیای جدید شناخته می‌شود. او به عنوان نماد انتقام، قدرت، و اراده بی‌پایان در برابر ظلم و بی‌رحمی باقی می‌ماند.
ارتباط با ناپلئون: ویدار و ناپلئون شباهت‌های زیادی در ویژگی‌های شخصیتی و رویکردهایشان به جنگ و قدرت دارند. همانطور که ناپلئون با استفاده از هوش استراتژیک و قدرت اراده خود در میدان نبرد پیروز می‌شد، ویدار نیز با قدرت و استقامت خود در رگناروک پیروز شد. هر دو شخصیت به شیوه‌ای قاطع در برابر دشمنان ایستادند و از هیچ چیزی برای رسیدن به هدفشان نمی‌گذشتند. قدرت، اراده و انتقام‌جویی ویدار مشابه با ویژگی‌های ناپلئون است که در میدان جنگ برای دست‌یابی به پیروزی هیچ چیزی را به امانت نمی‌گذارد و با پشتکار خود دشمنان را از پیش‌رو برمی‌دارد.
نماد: سپیده‌دم، تولد دوباره و بهار.
قدرت: کنترل زمان‌های گذار (بین تاریکی و روشنایی)، تجدید حیات و باروری طبیعت.
افسانه: در آغاز بهار، ایسترا از دل تاریکی زمستان بیرون می‌آید و با نور طلایی خود زمین را بیدار می‌کند. او هر سال برای بازگرداندن زندگی به جهان سفر می‌کند و گل‌ها را از خواب بیدار می‌سازد. مردم باور داشتند که ردپای او بر زمین به شکل گل‌های بهاری ظاهر می‌شود. روزی، ایسترا با خرگوشی زخمی روبرو شد که نمی‌توانست زنده بماند. او خرگوش را به پرنده‌ای تبدیل کرد تا در آسمان پرواز کند و آزاد باشد. از آن زمان، پرنده بازمانده پیام‌آور بهار شد و نور را به همه جا می‌برد.
ایسترا با آمدن هر بهار بازمی‌گردد، اما هر سال ناپدید می‌شود تا زمانی که چرخه جدیدی از زندگی آغاز شود. او در پایان عمرش به نماد امید و تولد دوباره تبدیل شد.
ارتباط با اسم Divine: ایسترا با مفهوم روشنی و شکوفایی روحی در ارتباط است. Divine نیز نمادی از الهی بودن، لطافت، و بیداری معنوی است که مستقیماً با داستان و ویژگی‌های ایسترا هم‌خوانی دارد.
نماد: ویلی نماد اراده، قدرت و حکمت در فرآیند آفرینش انسان‌هاست.
قدرت: ویلی در کنار اودین و ویار در خلق انسان‌ها از دو تنه درخت و بخشیدن اراده و حرکت به آنها، نقش داشته است.
افسانه (به شکل داستانی): در ابتدای زمان، جهان هنوز به شکل کنونی نبود. اودین، ویلی و ویار در اقیانوس عظیمی که جهان در آن شناور بود، قرار داشتند. از این اقیانوس، آنها دو تنه درخت پیدا کردند. اودین با دمیدن نفس در آنها، زندگی را به این تنه‌ها بخشید. ویلی سپس اراده و حرکت به آنها داد، و ویار حس و تفکر را به آنان بخشید. انسان‌ها از این درخت‌ها به وجود آمدند و به دنیای موجودات زنده پیوستند. ویلی با قدرت خود انسان‌ها را قادر ساخت تا به‌طور مستقل حرکت کنند و درک کنند.
ویلی کمتر از دیگر برادرانش در اساطیر مطرح شده است، ولی نقشش در آفرینش انسان‌ها و اراده بخشیدن به آنها همواره به عنوان یکی از ارکان ابتدایی خلقت باقی‌مانده است. اطلاعات زیادی در مورد سرنوشت ویلی در افسانه‌ها وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد او در کنار اودین و ویار همواره به عنوان یکی از عوامل اصلی خلقت شناخته می‌شود.
ارتباطش به "اما" (آمه): ارتباط ویلی با "اما" در اساطیر نوردیکی به طور مستقیم مشخص نشده است، اما از آنجا که ویلی یکی از خدایان اصلی در آفرینش انسان‌هاست، می‌توان گفت که او نمادی از آغاز زندگی و موجودیت انسانی است. مشابه همین کارکرد، در برخی داستان‌ها، "آمه" ممکن است به عنوان شخصیتی معنوی و آغازگر زندگی یا آفرینش در نظر گرفته شود.
نماد: نایرد نماد دریا، باد، و آرامش دریاها است.
قدرت: قدرت نایرد در تسلط بر دریا، باد و ماهیگیری است، او می‌تواند به راحتی طوفان‌ها را آرام کرده و دریاها را هدایت کند.
افسانه: نایرد، خدای دریا و باد، از یکی از بزرگترین خاندان‌های ونیر است. او به دلیل توانایی‌هایش در کنترل دریا و باد، به عنوان پادشاهی از دریاها شناخته می‌شود. در یکی از افسانه‌ها، نایرد به همراه فرزندانش به آسیرها پیوست، پس از اینکه طبق توافق صلح بین آسیرها و ونیرها، او به عنوان یکی از خدایان بزرگ در قلمروهای آسمانی پذیرفته شد. دریاها تحت فرمان او آرام می‌شوند، اما هنگامی که نایرد به خاطر درد و اندوه از جدایی از همسرش، اسکادی، گریه می‌کند، دریاها به طوفان‌های وحشتناکی بدل می‌شوند. از آن زمان، نایرد به عنوان یکی از خدایان مهم در اساطیر نوردیکی شناخته می‌شود و از طریق نیروی خود همواره برای حفظ تعادل طبیعی در دنیای آسمانی و زمینی تلاش می‌کند.
نایرد سرنوشتش به طور مستقیم با دریاها و طوفان‌ها پیوند خورده است. او در دریاها می‌غلتد و سرنوشتش به تحولات این اقیانوس‌ها و چالش‌های آنها بستگی دارد. در نهایت، وقتی که جنگ میان خدایان آغاز می‌شود، نایرد یکی از کسانی است که در کنار سایر خدایان برای جلوگیری از نابودی دنیای خود می‌جنگد.
ارتباطش به اسم کرانه: نام "کرانه" با نایرد ارتباط مستقیم دارد، چرا که او نماینده مرزهای دریا و خشکی است. از آنجایی که نایرد به کنترل دریاها و تمام چیزی که با آن مرتبط است می‌پردازد، می‌توان گفت که کرانه‌ها و مرزهای آبی نماد اصلی او به شمار می‌روند.
نماد: خورشید، نور، حرکت آسمانی.
قدرت: سول به عنوان الهه خورشید، قدرت حرکت خورشید در آسمان را بر عهده دارد و باعث به جریان افتادن چرخه شب و روز و زندگی می‌شود.
افسانه: سول در اساطیر نوردیکی به عنوان الهه‌ای است که در آسمان حرکت می‌کند و خورشید را به جلو می‌برد. طبق افسانه‌ها، سول به همراه برادرش Máni (الهه ماه) از آغاز جهان به دنبال حرکت در آسمان‌ها بودند. در حالی که سول در آسمان روز حرکت می‌کرد، او توسط دو گرگ عظیم به نام Sköll و Hati تعقیب می‌شدند که قصد داشتند او را ببلعند. سول به هر قیمتی در حال فرار از این گرگ‌ها و عبور از سیاهچال‌های آسمانی است. در سفرش به آسمان، سول با مسیر پیچیده‌ای روبه‌رو است که نماد جستجو در میان تاریکی و گمشدگی است. او هر روز باید از گرگ‌ها فرار کند تا نور را برای دنیا بیاورد.
سول در پایان دنیا (رگنارک) توسط گرگ Sköll بلعیده می‌شود، اما قبل از مرگش، او دختری به نام Árni به دنیا می‌آورد که به گفته‌ی افسانه‌ها، خورشید جدید را به آسمان خواهد آورد. به این ترتیب، سول به نوعی در چرخه‌ای از گمشدگی و بازگشت در آسمان زندگی می‌کند.
ارتباط با "گمشدن در سیاهچال": سول نماد نور و حرکت در آسمان است، ولی هر روز باید در برابر گمشدگی به دست گرگ‌ها مقابله کند. در این مسیر او به نوعی از سیاهچال‌های تاریک آسمان عبور می‌کند و در حال فرار از سرنوشت خود است. "گمشدن در سیاهچال" می‌تواند به معنای این باشد که سول هر روز باید در آسمان که همچون سیاهچالی بی‌پایان است، مسیر خود را پیدا کند و نور را برای جهان بیاورد.
نماد: نور، نگهبانی، دید و شنوایی فوق‌العاده
قدرت: هیمدل خداوند دید و شنوایی بی‌نظیر است و می‌تواند از فاصله‌ای دور هر چیزی را بشنود و ببیند. او نگهبان پل رنگین (Bifröst) است و برای جلوگیری از ورود دشمنان به آسیرها مراقب است.
افسانه: هیمدل در بسیاری از افسانه‌ها به عنوان یکی از قدرتمندترین خدایان نوردیکی شناخته می‌شود. او در بیداری و حفاظت از آسیرها نقشی حیاتی دارد. هنگامی که جنگجویان دشمن به دنیای آسیر حمله کنند، هیمدل با شنیدن صدای قدم‌های دشمنان از دور، از همه چیز آگاه می‌شود. او در جنگ رگنارک هم نقش تعیین‌کننده‌ای خواهد داشت. پل رنگین که بین دنیای انسان‌ها و دنیای خداها قرار دارد، تنها از طریق هیمدل محافظت می‌شود.
هیمدل در نهایت در نبرد رگنارک، آخرالزمان نوردیکی، با لوکی دشمنی خواهد کرد. در این نبرد، هیمدل و لوکی هر دو در نهایت کشته می‌شوند. اما هیمدل همچنان نماد نور و حفاظت در ذهن نوردیکی‌ها باقی می‌ماند.
ارتباط با "Энгельберт": نام "Энгельберт" به معنای "درخشان" یا "نورانی" است که به خوبی با ویژگی‌های هیمدل تطابق دارد. هیمدل به عنوان نگهبان نورانی پل رنگین و قدرت دید و شنوایی بی‌نظیرش نمادی از درخشش و حفاظت است که مشابه با مفهوم درخشندگی موجود در نام "Энгельберт" است.
نماد: سکال با برف و کوه‌های یخ‌زده مرتبط است. نماد او شامل شکار، قوی بودن در سرمای شدید و طبیعت بی‌رحم زمستان است.
قدرت: الهه شکار و کوهستان، مهارت در تیراندازی و توانایی بقا در شرایط سخت زمستانی.
افسانه: سکال، الهه‌ای از سرزمین‌های یخبندان شمالی بود که به شکار علاقه داشت. روزی روزگاری، پس از مرگ پدرش، او به والهلایی‌ها آمد و از آنها خواست که انتقام مرگ پدرش را بگیرند. در عوض، او شرط کرد که یکی از خدایان را به همسری بگیرد. در نهایت، او به ازدواج نیورد، خداوند دریا و باد در آمد. اما پس از مدتی، سکال به دلیل نارضایتی از زندگی در آزگارد، از او جدا شد و به کوه‌ها و مناطق یخ‌زده بازگشت. در برخی از افسانه‌ها آمده که او به دریاها و به خصوص به شکار کوهستان‌های یخی و دریاها پرداخته است.
سکال، پس از مدتی از آزگارد بیرون رفت و زندگی خود را در مناطق کوهستانی یخ‌زده ادامه داد. او در نهایت در دنیای خود به عنوان الهه شکار و کوهستان باقی ماند.
ارتباط با اسم "Белая кошка":
"Белая кошка" (گربه سفید) می‌تواند به سکال اشاره داشته باشد که همیشه با برف و سرما در ارتباط است. سفید به طور مستقیم با برف و یخ‌های نوردیکی مرتبط است که در سرزمین سکال پرچم‌دار آن است. همچنین سکال در شکار، به ویژه در برف‌های یخ‌زده، بسیار ماهر بود، که شاید در برخی افسانه‌ها با گربه‌های سفید و شکار در دنیای یخ‌زده مرتبط باشد.
نماد: مار، آتش
قدرت: جادوگری، تغییر شکل، فریب و اغوا
افسانه: لوکی، خداوند فریب و جادو، در میان خدایان نوردیکی حضور داشت. او نه تنها قادر به تغییر شکل بود، بلکه در مواقعی دشمنان و دوستانش را به اشتباه می‌انداخت. یکی از بزرگترین کارهای او در افسانه‌ها، دخالت در مرگ بالدر بود. در این افسانه، لوکی از طریق فریب و فریب‌کاری به هول کمک کرد تا بالدر، خداوند زیبایی و شادی را به قتل برساند. او با ایجاد توطئه‌ای با اسپلندید (که باعث کشتن بالدر می‌شود) نه تنها در مورد سرنوشت بالدر دخالت کرد، بلکه باعث جنگ‌های زیادی میان آسیرها و ونیرها شد. این کارهای او باعث شد تا حتی خود را از درگاه خدایان طرد کند، زیرا آنها به خدای فریب و جادو اعتماد نداشتند.
سرنوشت لوکی به شکلی تیره و تاریک بود. پس از اینکه او در مرگ بالدر دخالت کرد، به وسیله دیگر خدایان در زنجیر بسته شد. او به یک سنگ مایع در غاری در زیر زمین زنجیر شد، جایی که یک مار زهرآلود به صورت مداوم سم به صورتش می‌ریخت. همسر او، سیگین، سعی می‌کرد با گرفتن کاسه، سم را جمع کند، اما هنگامی که او کاسه را خالی می‌کرد، لوکی دچار درد شدیدی می‌شد. پیش‌بینی شده بود که او در راگناروک (نبرد نهایی) آزاد شود و با خدایان مقابله کند، که سرانجام باعث پایان جهان خواهد شد.
ارتباط با اسم "خفته در تاریکی": لوکی به شکلی نمادین با عنوان "خفته در تاریکی" تطابق دارد. او به عنوان خدای فریب و شرارت در درون تاریکی‌ها و جادوی سیاه عمل می‌کند. هنگامی که در غار زنجیر شده بود، در تاریکی به شدت درد می‌کشید و به نوعی به معنای "خفه شدن" در تاریکی، محبوس در گذشته‌اش و افعال شرورش بود.
