
افغانستانیها
در این کانال مطالب مرتبط با افغانستانیها (بهویژه افغانستانیهای ساکن ایران) منتشر میشود.
🔝 t.me/afghanistanis/1
📥 @AfghanistanisInbox
📅 ۱۳۹۹/۵/۲۸
🔝 t.me/afghanistanis/1
📥 @AfghanistanisInbox
📅 ۱۳۹۹/۵/۲۸
Рейтинг TGlist
0
0
ТипПублічний
Верифікація
Не верифікованийДовіреність
Не надійнийРозташування
МоваІнша
Дата створення каналуСерп 18, 2020
Додано до TGlist
Бер 26, 2025Останні публікації в групі "افغانستانیها"
23.04.202509:54
🍁 مهاجرت نخبگان افغانستانی به ایران و از ایران
💬 ماندانا تیشهیار (استادیار دانشگاه علامه طباطبایی):
01:23 در سه سال گذشته ... موج اولی که از کشور افغانستان خارج شدند آن گروهی که حس کردند که دیگر نمیتوانند در افغانستان زیر سایهٔ امارت اسلامی زندگی کنند، شامل طیف وسیعی از طبقهٔ متوسط تحصیلکرده و شهرنشین بودند. ... اینها شامل استادان دانشگاههای مختلف افغانستان، دانشجویان این دانشگاهها، پزشکان، مهندسان، حقوقدانان، اقتصاددانان، مدیران در ردههای مختلف، جامعهشناسان افغانستانی، روزنامهنگاران، ادیبان، هنرمندان و حتی ورزشکاران این کشور میشدند که همراه خودشان وقتی به ایران میآمدند هم دانش آورده بودند، هم سرمایه انسانی، هم سرمایهٔ مالی. ... اما بهخاطر اینکه در ایران سیاستهایی برای جذب این گروه نخبه ... نداشتیم، طی ۱۴۰۰ تا امروز من بعینه شاهد این بودهام که نهادهای مختلف غربی ... شروع کردند به پذیرشدادن. و آنها به همراه خانوادههایشان دارند مهاجرت میکنند و از ایران میروند، علیرغم اینکه بارها گفتهاند که :«ما بسیار دوست داریم در این کشور بمانیم.» (اکوایران؛ ۱۴۰۳/۱۱/۲۶)
#⃣ #مهاجرت
💬 ماندانا تیشهیار (استادیار دانشگاه علامه طباطبایی):
01:23 در سه سال گذشته ... موج اولی که از کشور افغانستان خارج شدند آن گروهی که حس کردند که دیگر نمیتوانند در افغانستان زیر سایهٔ امارت اسلامی زندگی کنند، شامل طیف وسیعی از طبقهٔ متوسط تحصیلکرده و شهرنشین بودند. ... اینها شامل استادان دانشگاههای مختلف افغانستان، دانشجویان این دانشگاهها، پزشکان، مهندسان، حقوقدانان، اقتصاددانان، مدیران در ردههای مختلف، جامعهشناسان افغانستانی، روزنامهنگاران، ادیبان، هنرمندان و حتی ورزشکاران این کشور میشدند که همراه خودشان وقتی به ایران میآمدند هم دانش آورده بودند، هم سرمایه انسانی، هم سرمایهٔ مالی. ... اما بهخاطر اینکه در ایران سیاستهایی برای جذب این گروه نخبه ... نداشتیم، طی ۱۴۰۰ تا امروز من بعینه شاهد این بودهام که نهادهای مختلف غربی ... شروع کردند به پذیرشدادن. و آنها به همراه خانوادههایشان دارند مهاجرت میکنند و از ایران میروند، علیرغم اینکه بارها گفتهاند که :«ما بسیار دوست داریم در این کشور بمانیم.» (اکوایران؛ ۱۴۰۳/۱۱/۲۶)
#⃣ #مهاجرت
23.04.202507:49
🍁 چرا مولویهای ما پاپ نمیشوند؟
عنوان این نوشته (چرا مولویهای ما پاپ نمیشوند؟) یک پرسش خطابی است. یعنی مقصود از این پرسش اعتراض به پاپنشدن مولویها نیست؛ تشویق به اندیشیدن در این باب است که چه چیزی پاپهای مسیحی را از مولویهای جامعهٔ ما متفاوت میسازند. این تفاوت، بیش از آنکه از خصوصیات شخصی پاپها و مولویها بیاید، محصول فرهنگ عمومیِ جوامعی است که پاپها و مولویها را پرورش میدهند. به بیانی دیگر، جامعهای که پاپ میخواهد پاپ تولید میکند و جامعهای که مولوی میخواهد مولوی خلق میکند.
پاپ فرانسیس، که چند روز پیش از دنیا رفت، رهبر کاتولیکهای جهان بود. کاتولیسیسم بهطور سنتی حامل بخشی از آموزههای سختجان و بنیادگرای مسیحی بوده است. اما همین پاپ فرانسیس، بدون آنکه رویکرد اصلاحیِ بسیار رادیکال را در پیش بگیرد، کوشید حیات کلیسای کاتولیک را با نبض زمانه، یعنی اقتضائات این عصر، همنوا بسازد و حداقل بعضی از تعارضهای شکلگرفته میان دنیای مدرن و آموزههای کهن کلیسا را کاهش بدهد. ملاحظات اقتصادی (مرتبط با نابرابریهای برخاسته از مناسبات مدرن)، نگرانیهای محیطزیستی و عدالت جنسیتی پارهای از مسایلی بودند که پاپ به آنها التفات داشت و از اینکه در این امور رویکردش حاوی بعضی گسستها با سنت کاتولیک باشد نمیهراسید.
اما نکتهٔ اصلی در این میان این است که نه پاپ از پیش خود اهل اصلاحات میشود و نه مولوی (تا زمانی که گفتمان اجتماعی در گسترهٔ تفکر عمومی متحول نشود) نیازی احساس میکند که سخن نو بیاورد یا در وضع موجود و سنت جاری تغییری وارد کند.
همین ملا هبتالله، رهبر طالبان، را در نظر بگیرید. او نمیتوانست کل حیات زنان را برچسب «عورت» بزند، اگر خاستگاه و پایگاه اجتماعیاش به او این رخصت را نمیداد. او نمیتوانست تمام حقوق زنان را با چند فرمان لغو و پامال کند، اگر لشکری از خشکمغزترین آدمهای جامعهاش با او همنوا نمیبودند. اساساً گروهی ساختهشده از دهها هزار آدم متعصب جانبرکف در اختیار ملا هبتالله قرار نمیگرفت، اگر جامعه آن دهها هزار آدم را به او نمیداد. این سخن بهجد محل تردید است که طالبان را دولت پاکستان ساخته و این گروه هیچ نسبتی با جامعهٔ افغانستان، مخصوصاً با پارههای بسیار سنتی و کمسواد جامعهٔ پشتون، ندارد.
پاپهای مسیحی نیز بهصورت خودکار به حوزهٔ مسایلی چون عدالت جنسیتی، حق زنان، محیط زیست، نابرابریِ اقتصادی و دهها مسئلهٔ جدیِ دیگر اجتماعی نرفتند. آنان نیز بهتدریج به این حوزهها رانده شدند. فشار گفتمانهای تولیدشده در سطح جامعه بود که سرانجام حتا ساکنان کلیسای واتیکان را نیز از حبابهای اعتقادیشان بیرون پراند و آنان را ناگزیر ساخت که به پرسشها و مطالبات جوامع مسیحی مدرن پاسخ بدهند.
در افغانستان، دو تجربهٔ تاریخیِ برجسته گرایشهای اصلاحی را محک زدند. یکی تجربهٔ شاه امانالله و دیگری تجربهٔ گروههای چپ. اولی در آغاز قرن بیستم و دیگری در پایان آن. شاه امانالله در اصلاحات خود ناکام ماند، چون جامعهای که قرار بود از آن اصلاحات بهرهور شود، آن اصلاحات را عقیم ساختند. برای مردم افغانستان آن زمان نگرش شدیداً عقبگرا و منحط حبیبالله کلکانی بیشتر قابل قبول بود تا رویکرد امانالله.
دیگری تجربهٔ چپهای افغانستان بود. معمولاً قضاوتی که در مورد جنبش چپ در افغانستان میشود آمیخته با داوری در باب عملکردهای خشونتبار آنان در زمان اقتدار حکومتیشان است. آنچه در این میان فراموش میشود این است که چپهای افغانستان بعضی از جدیدترین اندیشههای اصلاحی را نیز وارد گفتمان اجتماعی افغانستان کردند؛ از جمله، رخنه انداختن در سلطهٔ فکری ــ اعتقادی چونوچراناپذیر روحانیت سنتی، خانها و نظم طبقاتیِ سنگشدهٔ جامعه.
تفکر چپ به مردم افغانستان یاد داد که نظم سنتی موجود با همهٔ توابع آن ازلی و ابدی و تغییرناپذیر نیست و مردم میتوانند به کار، توزیع منابع، طبقه، حوزههای آموزش و جابهجاییهای اجتماعی از زاویههای تازه نگاه کنند. اما جامعهٔ افغانستان از تغییر میترسید و با نظام باورهای کهن خود چنان خو گرفته بود که نمیخواست حتا به نفع خود از آن جدا شود. وقتی که جهاد شعار عملیاتی مقاومت در برابر تغییر شد، مردم تا تفکر چپ را زمینگیر نکردند، از پا ننشستند.
مولویها پاپ نمیشوند، چون جامعه آنان را «مولوی» میخواهد. شاید مولویخواهی در لایهها و دایرههای گوناگون جامعهٔ افغانستان درجات مختلف داشته باشد. اما در سطح گفتمانی، کل جامعه در چنگ این اندیشه اسیر است که بدون اسلام و نمایندگان آن ــ مولویها ــ شیرازهٔ زندگیِ أمن و معنادار اجتماعی از هم خواهد گسیخت. مهم هم همین است.
©️ از: روزنامه اطلاعات روز (۱۴۰۴/۲/۳)
#️⃣ #بنیادگرایی_دینی
عنوان این نوشته (چرا مولویهای ما پاپ نمیشوند؟) یک پرسش خطابی است. یعنی مقصود از این پرسش اعتراض به پاپنشدن مولویها نیست؛ تشویق به اندیشیدن در این باب است که چه چیزی پاپهای مسیحی را از مولویهای جامعهٔ ما متفاوت میسازند. این تفاوت، بیش از آنکه از خصوصیات شخصی پاپها و مولویها بیاید، محصول فرهنگ عمومیِ جوامعی است که پاپها و مولویها را پرورش میدهند. به بیانی دیگر، جامعهای که پاپ میخواهد پاپ تولید میکند و جامعهای که مولوی میخواهد مولوی خلق میکند.
پاپ فرانسیس، که چند روز پیش از دنیا رفت، رهبر کاتولیکهای جهان بود. کاتولیسیسم بهطور سنتی حامل بخشی از آموزههای سختجان و بنیادگرای مسیحی بوده است. اما همین پاپ فرانسیس، بدون آنکه رویکرد اصلاحیِ بسیار رادیکال را در پیش بگیرد، کوشید حیات کلیسای کاتولیک را با نبض زمانه، یعنی اقتضائات این عصر، همنوا بسازد و حداقل بعضی از تعارضهای شکلگرفته میان دنیای مدرن و آموزههای کهن کلیسا را کاهش بدهد. ملاحظات اقتصادی (مرتبط با نابرابریهای برخاسته از مناسبات مدرن)، نگرانیهای محیطزیستی و عدالت جنسیتی پارهای از مسایلی بودند که پاپ به آنها التفات داشت و از اینکه در این امور رویکردش حاوی بعضی گسستها با سنت کاتولیک باشد نمیهراسید.
اما نکتهٔ اصلی در این میان این است که نه پاپ از پیش خود اهل اصلاحات میشود و نه مولوی (تا زمانی که گفتمان اجتماعی در گسترهٔ تفکر عمومی متحول نشود) نیازی احساس میکند که سخن نو بیاورد یا در وضع موجود و سنت جاری تغییری وارد کند.
همین ملا هبتالله، رهبر طالبان، را در نظر بگیرید. او نمیتوانست کل حیات زنان را برچسب «عورت» بزند، اگر خاستگاه و پایگاه اجتماعیاش به او این رخصت را نمیداد. او نمیتوانست تمام حقوق زنان را با چند فرمان لغو و پامال کند، اگر لشکری از خشکمغزترین آدمهای جامعهاش با او همنوا نمیبودند. اساساً گروهی ساختهشده از دهها هزار آدم متعصب جانبرکف در اختیار ملا هبتالله قرار نمیگرفت، اگر جامعه آن دهها هزار آدم را به او نمیداد. این سخن بهجد محل تردید است که طالبان را دولت پاکستان ساخته و این گروه هیچ نسبتی با جامعهٔ افغانستان، مخصوصاً با پارههای بسیار سنتی و کمسواد جامعهٔ پشتون، ندارد.
پاپهای مسیحی نیز بهصورت خودکار به حوزهٔ مسایلی چون عدالت جنسیتی، حق زنان، محیط زیست، نابرابریِ اقتصادی و دهها مسئلهٔ جدیِ دیگر اجتماعی نرفتند. آنان نیز بهتدریج به این حوزهها رانده شدند. فشار گفتمانهای تولیدشده در سطح جامعه بود که سرانجام حتا ساکنان کلیسای واتیکان را نیز از حبابهای اعتقادیشان بیرون پراند و آنان را ناگزیر ساخت که به پرسشها و مطالبات جوامع مسیحی مدرن پاسخ بدهند.
در افغانستان، دو تجربهٔ تاریخیِ برجسته گرایشهای اصلاحی را محک زدند. یکی تجربهٔ شاه امانالله و دیگری تجربهٔ گروههای چپ. اولی در آغاز قرن بیستم و دیگری در پایان آن. شاه امانالله در اصلاحات خود ناکام ماند، چون جامعهای که قرار بود از آن اصلاحات بهرهور شود، آن اصلاحات را عقیم ساختند. برای مردم افغانستان آن زمان نگرش شدیداً عقبگرا و منحط حبیبالله کلکانی بیشتر قابل قبول بود تا رویکرد امانالله.
دیگری تجربهٔ چپهای افغانستان بود. معمولاً قضاوتی که در مورد جنبش چپ در افغانستان میشود آمیخته با داوری در باب عملکردهای خشونتبار آنان در زمان اقتدار حکومتیشان است. آنچه در این میان فراموش میشود این است که چپهای افغانستان بعضی از جدیدترین اندیشههای اصلاحی را نیز وارد گفتمان اجتماعی افغانستان کردند؛ از جمله، رخنه انداختن در سلطهٔ فکری ــ اعتقادی چونوچراناپذیر روحانیت سنتی، خانها و نظم طبقاتیِ سنگشدهٔ جامعه.
تفکر چپ به مردم افغانستان یاد داد که نظم سنتی موجود با همهٔ توابع آن ازلی و ابدی و تغییرناپذیر نیست و مردم میتوانند به کار، توزیع منابع، طبقه، حوزههای آموزش و جابهجاییهای اجتماعی از زاویههای تازه نگاه کنند. اما جامعهٔ افغانستان از تغییر میترسید و با نظام باورهای کهن خود چنان خو گرفته بود که نمیخواست حتا به نفع خود از آن جدا شود. وقتی که جهاد شعار عملیاتی مقاومت در برابر تغییر شد، مردم تا تفکر چپ را زمینگیر نکردند، از پا ننشستند.
مولویها پاپ نمیشوند، چون جامعه آنان را «مولوی» میخواهد. شاید مولویخواهی در لایهها و دایرههای گوناگون جامعهٔ افغانستان درجات مختلف داشته باشد. اما در سطح گفتمانی، کل جامعه در چنگ این اندیشه اسیر است که بدون اسلام و نمایندگان آن ــ مولویها ــ شیرازهٔ زندگیِ أمن و معنادار اجتماعی از هم خواهد گسیخت. مهم هم همین است.
©️ از: روزنامه اطلاعات روز (۱۴۰۴/۲/۳)
#️⃣ #بنیادگرایی_دینی
22.04.202516:32
🍁 جامعهٔ ایرانی نسبت به حضور مهاجرین افغانستانی یکدست نیست
💬 رسول صادقی (جمعیتشناس):
در سال ۱۴۰۲ پیمایشی انجام شد. این پیمایش نشان میدهد که جامعهٔ ایرانی نسبت به حضور مهاجرین افغانستانی یکدست نیست. سه گروهاند: یکسوم میگویند مهاجرین افغانستانی باید از ایران اخراج شوند. یکسوم میگویند مهاجرین افغانستانی بایستی [بهطور] موقت در ایران باشند تا شرایط مبدأ مهیا شود و بعد بازگشت اتفاق بیفتد. یکسوم میگویند مهاجرین جزئی از جامعهٔ ایران است و یک واقعیتی از جامعهٔ ایرانی شده و ما میتوانیم بهعنوان همکار، همسایه و حتی ازدواج با آنها ارتباط و تعامل داشته باشیم. نکتهٔ جالبش این است که وقتی این گروهها را نگاه میکنیم، آن گروههایی که در زندگیِ روزمرهشان با مهاجرین ارتباط داشتهاند نگرششان مثبتتر بوده است. (انتخاب تیوی؛ ۱۴۰۴/۱/۲۰)
🔗 ویدیوی کامل این گفتوگو را در اینجا ببینید.
💬 رسول صادقی (جمعیتشناس):
در سال ۱۴۰۲ پیمایشی انجام شد. این پیمایش نشان میدهد که جامعهٔ ایرانی نسبت به حضور مهاجرین افغانستانی یکدست نیست. سه گروهاند: یکسوم میگویند مهاجرین افغانستانی باید از ایران اخراج شوند. یکسوم میگویند مهاجرین افغانستانی بایستی [بهطور] موقت در ایران باشند تا شرایط مبدأ مهیا شود و بعد بازگشت اتفاق بیفتد. یکسوم میگویند مهاجرین جزئی از جامعهٔ ایران است و یک واقعیتی از جامعهٔ ایرانی شده و ما میتوانیم بهعنوان همکار، همسایه و حتی ازدواج با آنها ارتباط و تعامل داشته باشیم. نکتهٔ جالبش این است که وقتی این گروهها را نگاه میکنیم، آن گروههایی که در زندگیِ روزمرهشان با مهاجرین ارتباط داشتهاند نگرششان مثبتتر بوده است. (انتخاب تیوی؛ ۱۴۰۴/۱/۲۰)
🔗 ویدیوی کامل این گفتوگو را در اینجا ببینید.


22.04.202507:46
کانون آسیبهای اجتماعیِ دانشگاه خوارزمی برگزار میکند:
#نشست «ایران و مواجهه با مهاجرین افغانستانی»
🎙سخنرانها:
آرش نصراصفهانی (حضوری)
مهدی سلیمانیه (آنلاین از طریق گوگلمیت)
📆 زمان برگزاری: دوشنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۴؛ ساعت ۱٠
📍مکان برگزاری: کرج، حصارک، میدان دانشگاه، بلوار خوارزمی، دانشگاه خوارزمی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، طبقه دوم، سالن شماره دو
🔗 ورود برای تمامی دانشجویان آزاد است.
©️ از: کانال کانون آسیبهای اجتماعی دانشگاه خوارزمی
#نشست «ایران و مواجهه با مهاجرین افغانستانی»
🎙سخنرانها:
آرش نصراصفهانی (حضوری)
مهدی سلیمانیه (آنلاین از طریق گوگلمیت)
📆 زمان برگزاری: دوشنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۴؛ ساعت ۱٠
📍مکان برگزاری: کرج، حصارک، میدان دانشگاه، بلوار خوارزمی، دانشگاه خوارزمی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، طبقه دوم، سالن شماره دو
🔗 ورود برای تمامی دانشجویان آزاد است.
©️ از: کانال کانون آسیبهای اجتماعی دانشگاه خوارزمی


22.04.202507:32
🍁در برزخ سرشماری
▪️غیرقانونیسازی پناهندگان افغانستانی
🎙 سخنران: آرش نصراصفهانی
از آغاز سال ۱۴۰۴، وزارت کشور ایران اعلام کرده است که اسناد اقامتی موسوم به «برگه سرشماری»، که در سال ۱۴۰۱ برای اتباع افغانستانی صادر شده بود، دیگر تمدید نخواهد شد. بر اساس این تصمیم، بخش عمدهای از دارندگان این مدرک موظف به ترک کشور خواهند بود و تنها گروهی محدود از آنها امکان باقیماندن در ایران را خواهند داشت.
برگه سرشماری در حال حاضر مبنای اقامت بیش از دو میلیون نفر از پناهندگان افغانستانی در ایران است. توقف تمدید این مدرک اقامتی، میتواند به مثابهٔ آغاز یکی از گستردهترین طرحهای بازگرداندن اجباری مهاجران افغانستانی در دستکم دو دههٔ اخیر تلقی شود.
این نشست به بررسیِ ابعاد و پیامدهای این سیاست جدید و تأثیرات آن بر وضعیت حقوقی، معیشتی و اجتماعی پناهندگان افغانستانی در ایران خواهد پرداخت.
📅 زمان برگزاری: پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴؛ ساعت ۱۷
📍مکان برگزاری: قم، بلوار شهید صدوقی، کوچه ۳۲، نبش مجتمع تجاری خلیج فارس، پلاک ۴، خانهٔ دوست
🔗 حضوری و آنلاین
©️ از: کانال حلقه نقد نو (اردیبهشت ۱۴۰۴) | #نشست
▪️غیرقانونیسازی پناهندگان افغانستانی
🎙 سخنران: آرش نصراصفهانی
از آغاز سال ۱۴۰۴، وزارت کشور ایران اعلام کرده است که اسناد اقامتی موسوم به «برگه سرشماری»، که در سال ۱۴۰۱ برای اتباع افغانستانی صادر شده بود، دیگر تمدید نخواهد شد. بر اساس این تصمیم، بخش عمدهای از دارندگان این مدرک موظف به ترک کشور خواهند بود و تنها گروهی محدود از آنها امکان باقیماندن در ایران را خواهند داشت.
برگه سرشماری در حال حاضر مبنای اقامت بیش از دو میلیون نفر از پناهندگان افغانستانی در ایران است. توقف تمدید این مدرک اقامتی، میتواند به مثابهٔ آغاز یکی از گستردهترین طرحهای بازگرداندن اجباری مهاجران افغانستانی در دستکم دو دههٔ اخیر تلقی شود.
این نشست به بررسیِ ابعاد و پیامدهای این سیاست جدید و تأثیرات آن بر وضعیت حقوقی، معیشتی و اجتماعی پناهندگان افغانستانی در ایران خواهد پرداخت.
📅 زمان برگزاری: پنجشنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴؛ ساعت ۱۷
📍مکان برگزاری: قم، بلوار شهید صدوقی، کوچه ۳۲، نبش مجتمع تجاری خلیج فارس، پلاک ۴، خانهٔ دوست
🔗 حضوری و آنلاین
©️ از: کانال حلقه نقد نو (اردیبهشت ۱۴۰۴) | #نشست


22.04.202507:20
🍁 ازدحام افغانستان در (خیابان) پاکستان
▪️مهاجران افغانستانی برای دریافت مدرک شناسایی جدید روزها مقابل سفارت این کشور در نوبت میمانند
✍🏻 سارا سبزی و نسیم سلطانبیگی:
خیابان پاکستان، در قلب پایتخت ایران، این روزها مملو از جمعیت پیر، جوان و کودک افغانستانی است که کنار ساختمان سفارتخانه کشورشان، صبح را شب و همانجا شب را صبح میکنند. پلیس هم آمده تا نظمی را که نیست برقرار کند، نظمی که برقرار نمیشود. در دو سوی خیابانی که سفارت افغانستان در دل آن جا گرفته تعداد زیادی از زنان و مردان افغانستانی از شهرهایی مثل کرمان، قم، زنجان، سمنان، ورامین، هشتگرد، دامغان، کاشان و شهرهای شمالی همراه با کودکانشان ایستادهاند یا پتویی انداخته و کنار خیابان نشستهاند؛ بعضی هم چادر زدهاند و شب را به صبح رساندند. زنان و مردانی که میآیند تا شناسنامهٔ افغانستانی بگیرند، اما روند صدور شناسنامه آنطور که خودشان میگویند، سهروز طول میکشد و آنها مجبورند این مدت را در خیابان صبح کنند.
هفدهم فروردینماه بود که اعلام کردند افغانستانیها میتوانند برای دریافت شناسنامهٔ افغانستانی به سفارت مراجعه کنند، شناسنامهای که با آن میتوانند مدرک هویتی بگیرند و نه تنها از رد مرز نجات پیدا کنند، بلکه سر کار بروند و حضورشان در کشور قانونی باشد. از همان روز جمعیت افغانستانیها به سمت خیابان پاکستان سرازیر شدند. دفاتر سفارت افغانستان در ایران تنها در سه شهر است. تهران، زاهدان و مشهد. همین موضوع سبب شده تا مردم از شهرهای مختلف خودشان را به تهران برسانند و شب را در خیابان صبح کنند که درنهایت یک برگه کاغذ A4 دریافت کنند که روی آن نوشته است: «برگه تثبیت هویت».
مسئولان سفارت افغانستان، برای دریافت این برگه، نفری یک میلیون میگیرند و یک برگه میدهند؛ یک گواهی برای افغانستانیبودن. مهاجران میگویند که برای دریافت شناسنامه افغانستانی باید ۱۰ دلار، برای پاسپورت ۱۲۰ دلار، برای تثبیت هویت ۱۰ دلار، برای عقدنامه ۵۰ دلار که با ۱۰ دلار برای تأییدیه میشود ۶۰ دلار و برای نامه ولادت ۱۰ دلار بپردازند.
این روزها ترافیک در خیابان بهشتی تهران، زودتر از همیشه آغاز میشود. شلوغیِ خیابان پاکستان آنقدر زیاد است که ترافیکش سرریز میشود به خیابانهای اطراف. ساکنان خیابان پاکستان هم این روزها از این شلوغی کلافهاند؛ جمعکردن استشهادهای محلی و درخواست از پلیس برای سروساماندادن به آشفتگیِ محل زندگیشان هم حالا بیشتر شده. آنها میگویند رفتوآمد در این بینظمی و شلوغی برایشان سخت شده و احساس بینظمی کلافهشان کرده است.
آرش نصراصفهانی، پژوهشگر اجتماعی که سالها دربارهٔ زیست مهاجران افغانستانی در ایران پژوهش کرده، به «هممیهن» میگوید:
شیما وزوایی، پژوهشگر و فعال اجتماعی، هم شفافنبودن طرحهای اجرایی برای مهاجران افغانستانی را موجب سردرگمی و پیشامدهای اخیر میداند. او میگوید که به نظر میآید تمام طرحهای عجیب و غریبی که اعلام میکنند هیچکدام شفاف نیست و هرکدام یک سری جزئیات سخت دارد:
©️از: روزنامه هممیهن (۱۴۰۴/۲/۱)
▪️مهاجران افغانستانی برای دریافت مدرک شناسایی جدید روزها مقابل سفارت این کشور در نوبت میمانند
✍🏻 سارا سبزی و نسیم سلطانبیگی:
خیابان پاکستان، در قلب پایتخت ایران، این روزها مملو از جمعیت پیر، جوان و کودک افغانستانی است که کنار ساختمان سفارتخانه کشورشان، صبح را شب و همانجا شب را صبح میکنند. پلیس هم آمده تا نظمی را که نیست برقرار کند، نظمی که برقرار نمیشود. در دو سوی خیابانی که سفارت افغانستان در دل آن جا گرفته تعداد زیادی از زنان و مردان افغانستانی از شهرهایی مثل کرمان، قم، زنجان، سمنان، ورامین، هشتگرد، دامغان، کاشان و شهرهای شمالی همراه با کودکانشان ایستادهاند یا پتویی انداخته و کنار خیابان نشستهاند؛ بعضی هم چادر زدهاند و شب را به صبح رساندند. زنان و مردانی که میآیند تا شناسنامهٔ افغانستانی بگیرند، اما روند صدور شناسنامه آنطور که خودشان میگویند، سهروز طول میکشد و آنها مجبورند این مدت را در خیابان صبح کنند.
هفدهم فروردینماه بود که اعلام کردند افغانستانیها میتوانند برای دریافت شناسنامهٔ افغانستانی به سفارت مراجعه کنند، شناسنامهای که با آن میتوانند مدرک هویتی بگیرند و نه تنها از رد مرز نجات پیدا کنند، بلکه سر کار بروند و حضورشان در کشور قانونی باشد. از همان روز جمعیت افغانستانیها به سمت خیابان پاکستان سرازیر شدند. دفاتر سفارت افغانستان در ایران تنها در سه شهر است. تهران، زاهدان و مشهد. همین موضوع سبب شده تا مردم از شهرهای مختلف خودشان را به تهران برسانند و شب را در خیابان صبح کنند که درنهایت یک برگه کاغذ A4 دریافت کنند که روی آن نوشته است: «برگه تثبیت هویت».
مسئولان سفارت افغانستان، برای دریافت این برگه، نفری یک میلیون میگیرند و یک برگه میدهند؛ یک گواهی برای افغانستانیبودن. مهاجران میگویند که برای دریافت شناسنامه افغانستانی باید ۱۰ دلار، برای پاسپورت ۱۲۰ دلار، برای تثبیت هویت ۱۰ دلار، برای عقدنامه ۵۰ دلار که با ۱۰ دلار برای تأییدیه میشود ۶۰ دلار و برای نامه ولادت ۱۰ دلار بپردازند.
این روزها ترافیک در خیابان بهشتی تهران، زودتر از همیشه آغاز میشود. شلوغیِ خیابان پاکستان آنقدر زیاد است که ترافیکش سرریز میشود به خیابانهای اطراف. ساکنان خیابان پاکستان هم این روزها از این شلوغی کلافهاند؛ جمعکردن استشهادهای محلی و درخواست از پلیس برای سروساماندادن به آشفتگیِ محل زندگیشان هم حالا بیشتر شده. آنها میگویند رفتوآمد در این بینظمی و شلوغی برایشان سخت شده و احساس بینظمی کلافهشان کرده است.
آرش نصراصفهانی، پژوهشگر اجتماعی که سالها دربارهٔ زیست مهاجران افغانستانی در ایران پژوهش کرده، به «هممیهن» میگوید:
«به نظر من اصل مشکل این است که ما یکشبه اعلام میکنیم دو میلیون نفر که مدرک قانونی برای ماندن در کشور دارند مدرکشان دیگر معتبر نیست و باید به افغانستان برگردند. دو میلیون نفر جمعیت زیادی است و بهیکباره چنین تصمیمی گرفتند، خودش اولین خطاست. بدون اینکه برای این آدمها دستهبندیِ مشخصی داشته باشیم و در یک بازهٔ زمانی طولانیتری به هر گروه خدمات بدهیم. منظور من تسریع فرآیند اخراج نیست، ولی حداقل میتوان وضعیت هر خانوادهای را بررسی کرد و تعیین شود که آیا با موازین اخلاقی و بینالمللی برگرداندن این خانواده به افغانستان سازگار است؟»
شیما وزوایی، پژوهشگر و فعال اجتماعی، هم شفافنبودن طرحهای اجرایی برای مهاجران افغانستانی را موجب سردرگمی و پیشامدهای اخیر میداند. او میگوید که به نظر میآید تمام طرحهای عجیب و غریبی که اعلام میکنند هیچکدام شفاف نیست و هرکدام یک سری جزئیات سخت دارد:
«این طرحها نه تنها وضعیت سیاستگذاریِ شمولگرا و استاندارد و انسانی برای مهاجران را تسهیل نمیکند، بلکه طرحهای نیمهکاره و اضطرابآوری است که اجرا میشود و نه از سمت سفارت افغانستان شفافیت دارد، نه از سمت ایران و نه نهادهایی که آن را اطلاعرسانی میکنند کارشان را خوب انجام میدهند.»
©️از: روزنامه هممیهن (۱۴۰۴/۲/۱)
21.04.202509:08
🍁 «اخراج افغانی، مطالبه هر ایرانی؟»
▪️#گفتوگو با تقی آزاد ارامکی و رسول صادقی
11:01 صادقی: در سال ۱۴۰۲ پیمایشی انجام شد. این پیمایش نشان میدهد که جامعهٔ ایرانی نسبت به حضور مهاجرین افغانستانی یکدست نیست. سه گروهاند: یکسوم میگویند مهاجرین افغانستانی باید از ایران اخراج شوند. یکسوم میگویند مهاجرین افغانستانی بایستی [بهطور] موقت در ایران باشند تا شرایط مبدأ مهیا شود و بعد بازگشت اتفاق بیفتد. یکسوم میگویند مهاجرین جرئی از جامعهٔ ایران است و یک واقعیتی از جامعهٔ ایرانی شده و ما میتوانیم بهعنوان همکار، همسایه و حتی ازدواج با آنها ارتباط و تعامل داشته باشیم.
15:54 آزاد ارامکی: افغانستانیها در ایران به نظر من یک نیروی مؤثر و مفید بودند برای ساختن و توسعهٔ ایران؛ بخشهایی که توسعه پیدا کردهاند حتماً اثری از افغانستانیها در آن هست. ... من این قصه [مهاجرستیزی] را بیش از همه یک قصهٔ سیاسی و ایدئولوژیک میدانم که نتایج امنیتی در برداشته و دارد در عرصهٔ اجتماعی رخنه میکند و جامعهٔ ایران را برای افغانستانیها دوگانه میکند.
©️ از: یوتیوب انتخاب (۱۴۰۴/۱/۲۰)
▪️#گفتوگو با تقی آزاد ارامکی و رسول صادقی
11:01 صادقی: در سال ۱۴۰۲ پیمایشی انجام شد. این پیمایش نشان میدهد که جامعهٔ ایرانی نسبت به حضور مهاجرین افغانستانی یکدست نیست. سه گروهاند: یکسوم میگویند مهاجرین افغانستانی باید از ایران اخراج شوند. یکسوم میگویند مهاجرین افغانستانی بایستی [بهطور] موقت در ایران باشند تا شرایط مبدأ مهیا شود و بعد بازگشت اتفاق بیفتد. یکسوم میگویند مهاجرین جرئی از جامعهٔ ایران است و یک واقعیتی از جامعهٔ ایرانی شده و ما میتوانیم بهعنوان همکار، همسایه و حتی ازدواج با آنها ارتباط و تعامل داشته باشیم.
15:54 آزاد ارامکی: افغانستانیها در ایران به نظر من یک نیروی مؤثر و مفید بودند برای ساختن و توسعهٔ ایران؛ بخشهایی که توسعه پیدا کردهاند حتماً اثری از افغانستانیها در آن هست. ... من این قصه [مهاجرستیزی] را بیش از همه یک قصهٔ سیاسی و ایدئولوژیک میدانم که نتایج امنیتی در برداشته و دارد در عرصهٔ اجتماعی رخنه میکند و جامعهٔ ایران را برای افغانستانیها دوگانه میکند.
©️ از: یوتیوب انتخاب (۱۴۰۴/۱/۲۰)
09.04.202509:51
شماری از مهاجران افغانستان مقیم شهر «کاسفلد» ایالت نوردراین وستفالن آلمان برای تنظیف (نظافت) این شهر حشر (بسیج) عمومی راهاندازی کردند.
آصف سحر، از مهاجران افغانستان در آلمان نوشته است که این حشر عمومی دیروز (دوشنبه، ۱۸ حمل) راهاندازی شده است.
او افزوده است که این اقدام با استقبال مردم و رسانههای محلی مواجه شد و یک روزنامهٔ محلی گزارشی در مورد آن منتشر کرد.
©️از: کانال روزنامه اطلاعات روز (۱۴۰۴/۱/۱۹)
آصف سحر، از مهاجران افغانستان در آلمان نوشته است که این حشر عمومی دیروز (دوشنبه، ۱۸ حمل) راهاندازی شده است.
او افزوده است که این اقدام با استقبال مردم و رسانههای محلی مواجه شد و یک روزنامهٔ محلی گزارشی در مورد آن منتشر کرد.
©️از: کانال روزنامه اطلاعات روز (۱۴۰۴/۱/۱۹)


08.04.202515:44
🍁 بررسی جزئیات حضور قانونی اتباع خارجی در سال ۱۴۰۴
▪️با حضور نادر یاراحمدی (مشاور وزیر و رئیس مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور)
5:19 ما در ۱۳۵۵ به کنوانسیون پناهندگان (مصوّب ۱۹۵۱) پیوستهایم
6:23 حتی اگر کسی غیرقانونی وارد کشور ما میشود خطا کرده است
10:20 اتباع افغانستانی، چون همزبان ما هستند، قبول ندارند حتی لفظ «بیگانه» یا «خارجی» را برایشان بهکار ببریم
13:37 ما اعلام کردهایم ۶/۱۰۰/۰۰۰ نفر [مهاجر] در کشور ما حضور دارند
14:19 اگر میخواهیم به قانونیها سرویسدهی کنیم، افراد غیرقانونی باید از کشور خارج شوند
18:38 ۷۷۱/۶۲۴ نفر پناهنده جمعی (کارتآمایشی) داریم، که برخی از آنها ۴ دهه است که در کشور ما زندگی میکنند
19:14 ۲۷۰/۹۷۹ نفر گذرنامه خانواری دارند، که تا ماه سه باید تفکیک شوند
20:34 ۲/۰۳۴/۴۶۹ نفر دارای برگه سرشماری (شبهقانونی) اند و هیچ برتری بر افراد غیرقانونی ندارند
23:06 امروز زیرساختهای ما دیگر توان تحمل ۶ میلیون [مهاجر] را ندارد
25:36 امروز به نتیجه رسیدهایم مهاجرت تبدیل به پدیدهای دائمی شده است
42:36 آمار ۱۷ میلیون افغانستانی پایه و اساسی ندارد
©️تلوبیون (۱۴۰۴/۱/۱۸)
▪️با حضور نادر یاراحمدی (مشاور وزیر و رئیس مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور)
5:19 ما در ۱۳۵۵ به کنوانسیون پناهندگان (مصوّب ۱۹۵۱) پیوستهایم
6:23 حتی اگر کسی غیرقانونی وارد کشور ما میشود خطا کرده است
10:20 اتباع افغانستانی، چون همزبان ما هستند، قبول ندارند حتی لفظ «بیگانه» یا «خارجی» را برایشان بهکار ببریم
13:37 ما اعلام کردهایم ۶/۱۰۰/۰۰۰ نفر [مهاجر] در کشور ما حضور دارند
14:19 اگر میخواهیم به قانونیها سرویسدهی کنیم، افراد غیرقانونی باید از کشور خارج شوند
18:38 ۷۷۱/۶۲۴ نفر پناهنده جمعی (کارتآمایشی) داریم، که برخی از آنها ۴ دهه است که در کشور ما زندگی میکنند
19:14 ۲۷۰/۹۷۹ نفر گذرنامه خانواری دارند، که تا ماه سه باید تفکیک شوند
20:34 ۲/۰۳۴/۴۶۹ نفر دارای برگه سرشماری (شبهقانونی) اند و هیچ برتری بر افراد غیرقانونی ندارند
23:06 امروز زیرساختهای ما دیگر توان تحمل ۶ میلیون [مهاجر] را ندارد
25:36 امروز به نتیجه رسیدهایم مهاجرت تبدیل به پدیدهای دائمی شده است
42:36 آمار ۱۷ میلیون افغانستانی پایه و اساسی ندارد
©️تلوبیون (۱۴۰۴/۱/۱۸)
08.04.202510:36
🍁 در روز جهانی سلامت با مهریه رمزی، یکی از متخصصان تغذیه جمعیت هلال احمر افغانستان، آشنا شوید
مهریه میگوید:
مهریه در یکی از ۴۶ مرکز خدمات درمانی اولیهای مشغول است که از حمایت کمیته بینالمللی صلیب سرخ برخوردار است.
در سال ۲۰۲۴، این مراکز به حدود یک میلیون بیمار، که بیشترِ آنها زنان و کودکان بودند، خدمات درمانی و مشاورهای ارائه کردند.
©️ از: کانال جمعیت هلال احمر ایران (۱۴۰۴/۱/۱۹)
مهریه میگوید:
«هر روز صبح با علاقه و شوقی که برای ارائه خدمت به بیماران، مخصوصاً کودکان، دارم از خواب بیدار میشوم.»
مهریه در یکی از ۴۶ مرکز خدمات درمانی اولیهای مشغول است که از حمایت کمیته بینالمللی صلیب سرخ برخوردار است.
در سال ۲۰۲۴، این مراکز به حدود یک میلیون بیمار، که بیشترِ آنها زنان و کودکان بودند، خدمات درمانی و مشاورهای ارائه کردند.
©️ از: کانال جمعیت هلال احمر ایران (۱۴۰۴/۱/۱۹)
08.04.202510:16
متأسفانه هفت نفر در معدن زغالسنگ دامغان (استان سمنان) براثر گازگرفتگی جان باختهاند. براساس گزارش رسانهها، از این هفت معدنچی، سه تن افغانستانی و چهار تن ایرانی است. (۱۴۰۴/۱/۱۸)
چندی پیش محسن باقری، نماینده کارگران در شورای عالی کار، ادعا کرده بود: «بهجرأت میگویم هیچ تبعهای در معدن زغالسنگ کار نمیکند؛ کارگرانِ ایرانیاند که دارند در معادن کار میکنند. دیگر سختتر از معدن هم نداریم. ... اتفاقاً مشاغل لوکس و غیره را در مرکز شهر و بالایشهر میبینیم که مهاجرین اشغال کردهاند.» (۱۴۰۳/۱۲/۲۰)
چندی پیش محسن باقری، نماینده کارگران در شورای عالی کار، ادعا کرده بود: «بهجرأت میگویم هیچ تبعهای در معدن زغالسنگ کار نمیکند؛ کارگرانِ ایرانیاند که دارند در معادن کار میکنند. دیگر سختتر از معدن هم نداریم. ... اتفاقاً مشاغل لوکس و غیره را در مرکز شهر و بالایشهر میبینیم که مهاجرین اشغال کردهاند.» (۱۴۰۳/۱۲/۲۰)
31.03.202521:02
🍁 اخراج پزشک افغانستانی بهخاطر حمایت از حماس
نیویورکپست از اخراج لیلا عباسی بهخاطر انتشار پستهای «ضداسرائیلی» خبر داده است. (۱۴۰۴/۱/۱۰) این پزشک افغانستانی بهخاطر انتشار مطالبی در حمایت از حماس و حزبالله از بیمارستانی در نیویورک اخراج شده است. او حماس را «رزمندگان شریف مقاومت و آزادی» خوانده بود.
نیویورکپست از اخراج لیلا عباسی بهخاطر انتشار پستهای «ضداسرائیلی» خبر داده است. (۱۴۰۴/۱/۱۰) این پزشک افغانستانی بهخاطر انتشار مطالبی در حمایت از حماس و حزبالله از بیمارستانی در نیویورک اخراج شده است. او حماس را «رزمندگان شریف مقاومت و آزادی» خوانده بود.


31.03.202520:43
🍁 غرفهدار: ایرانیها انجام نمیدهند ــ وزیر کشور: قبول ندارم
00:06 غرفهدار ایرانی: افاغنهای که برایمان میآیند شغلهای سخت را [انجام میدهند] ایرانیها نمیآیند؛ هرچه اصرار کنیم، حقوق بالا هم بهشان بدهیم و استخدامشان هم کنیم، نمیآیند. ما خواهشمان از حضرتعالی این است یک دستوری [جهت استخدام این افغانستانیها] بدهید. ما ضمانت آنها را میکنیم.
00:19 وزیر کشور ایران: نامهتان را میخوانم. با بقیه فرمایشات شما موافقام، اما با این بخشی که فرمودید ایرانیها کار سختی نمیکنند این را من قبول ندارم.
©️از: تلوبیون (۱۴۰۴/۱/۱۰)
00:06 غرفهدار ایرانی: افاغنهای که برایمان میآیند شغلهای سخت را [انجام میدهند] ایرانیها نمیآیند؛ هرچه اصرار کنیم، حقوق بالا هم بهشان بدهیم و استخدامشان هم کنیم، نمیآیند. ما خواهشمان از حضرتعالی این است یک دستوری [جهت استخدام این افغانستانیها] بدهید. ما ضمانت آنها را میکنیم.
00:19 وزیر کشور ایران: نامهتان را میخوانم. با بقیه فرمایشات شما موافقام، اما با این بخشی که فرمودید ایرانیها کار سختی نمیکنند این را من قبول ندارم.
©️از: تلوبیون (۱۴۰۴/۱/۱۰)


31.03.202519:41
🍁 «نزدیک به دو هزار پزشک افغانستانی در داخل کشور داریم»
� بین جمعیت افغانی که وارد ایران شدهاند، استاد دانشگاه و پزشک و مهندس و معلم هم بودهاند. خیلی از اینها را میبینیم که در کارهای خدماتی هستند. مثلاً فرد استاد دانشگاه است و الان سرایدار است. راهی برای اینکه در جای خودشان استفاده شوند وجود دارد؟ مثلاً [اساتید] به دانشجوهای افغان آموزش دهند یا پزشکهایشان در اردوگاهها برای خودشان استفاده شود. آیا تدبیری برای این کار چیده شده است؟
💬 نادر یاراحمدی (مشاور وزیر و رئیس مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور):
حتماً، بسیاری از اینها در بخشهای مختلفی در مؤسسات علمی کار میکنند. حتی تا چند سال پیش نظام پزشکی ما هیچ برنامهای برای پزشکانشان نداشت، چون بهعنوان واقعیتی که میخواهند در کنار ما زندگی کنند قبول نکرده بودیم. تصور میکردیم که شرایط مساعد خواهد شد و برگردند. خودشان هم علاقهمند بودند که اگر شرایط مساعد شود، برگردند. ولی الان نزدیک به دو هزار پزشک افغانستانی در داخل کشور داریم، که ۷۰۰ پزشک متخصص و فوقتخصص هستند.
برخی استاد دانشگاه هستند که در قراردادهایی که با دانشگاههای مختلف دارند از آنها استفاده میشود. اگرچه میشود بهتر از این استفاده کرد. حضور غیرقانونیِ اتباع افغانستانی در کشورِ ما فضایی ایجاد کرده است که بعضاً وقتی میخواهیم از افراد مقیم قانونی در کشور استفاده کنیم، فضای مناسبی نیست.
©️ از: خبرآنلاین (۱۴۰۴/۱/۸)
� بین جمعیت افغانی که وارد ایران شدهاند، استاد دانشگاه و پزشک و مهندس و معلم هم بودهاند. خیلی از اینها را میبینیم که در کارهای خدماتی هستند. مثلاً فرد استاد دانشگاه است و الان سرایدار است. راهی برای اینکه در جای خودشان استفاده شوند وجود دارد؟ مثلاً [اساتید] به دانشجوهای افغان آموزش دهند یا پزشکهایشان در اردوگاهها برای خودشان استفاده شود. آیا تدبیری برای این کار چیده شده است؟
💬 نادر یاراحمدی (مشاور وزیر و رئیس مرکز امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور):
حتماً، بسیاری از اینها در بخشهای مختلفی در مؤسسات علمی کار میکنند. حتی تا چند سال پیش نظام پزشکی ما هیچ برنامهای برای پزشکانشان نداشت، چون بهعنوان واقعیتی که میخواهند در کنار ما زندگی کنند قبول نکرده بودیم. تصور میکردیم که شرایط مساعد خواهد شد و برگردند. خودشان هم علاقهمند بودند که اگر شرایط مساعد شود، برگردند. ولی الان نزدیک به دو هزار پزشک افغانستانی در داخل کشور داریم، که ۷۰۰ پزشک متخصص و فوقتخصص هستند.
برخی استاد دانشگاه هستند که در قراردادهایی که با دانشگاههای مختلف دارند از آنها استفاده میشود. اگرچه میشود بهتر از این استفاده کرد. حضور غیرقانونیِ اتباع افغانستانی در کشورِ ما فضایی ایجاد کرده است که بعضاً وقتی میخواهیم از افراد مقیم قانونی در کشور استفاده کنیم، فضای مناسبی نیست.
©️ از: خبرآنلاین (۱۴۰۴/۱/۸)
Рекорди
31.03.202523:59
663Підписників28.02.202522:28
600Індекс цитування26.03.202513:44
380Охоплення 1 допису01.03.202523:59
246Охоп рекл. допису22.04.202523:59
11.76%ER26.03.202523:59
57.84%ERRРозвиток
Підписників
Індекс цитування
Охоплення 1 допису
Охоп рекл. допису
ER
ERR
Увійдіть, щоб розблокувати більше функціональності.