مذاکرات غیر مستقیم ایران و آمریکا؛ شطرنجی در سایه‌ها
یگانه ریکا_ دانشجوی کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی
در حالی که تحریم‌ها همچنان اقتصاد ایران را تحت فشار قرار داده‌اند و آمریکا نیز درگیر چالش‌های متعدد در سیاست خارجی خود، به‌ویژه در خاورمیانه است، دور تازه‌ای از مذاکرات غیرمستقیم میان تهران و واشنگتن در سکوت و با میانجی‌گری عمان و ایتالیا آغاز شده است. دور دوم این گفت‌وگوها به‌تازگی در رم برگزار شد؛ مذاکراتی که بیشتر به یک بازی شطرنج در سایه شباهت دارد تا یک مذاکره کلاسیک دیپلماتیک.
در این بازی، دو طرف با دقت و احتیاط کامل، گام‌هایی حساب‌شده برمی‌دارند؛ ایران با تکیه بر توانایی‌های فنی در برنامه هسته‌ای‌اش تلاش دارد تا برگ‌های برنده‌اش را حفظ کند، و آمریکا در پی آن است که با دستیابی به یک توافق حداقلی، از شکل‌گیری بحرانی گسترده‌تر جلوگیری کند.
آنچه این مذاکرات را از نمونه‌های پیشین متمایز می‌کند، نه فقط محتوای آن، بلکه شیوه‌ی برگزاری‌اش است. برخلاف مذاکرات پیشین که در وین و با حضور همه بازیگران برجام انجام می‌شد، این‌بار رم میزبان گفت‌وگوهایی است که اروپا در آن نقش پررنگی ندارد. همین موضوع نگرانی برخی دیپلمات‌های اروپایی را در پی داشته که احساس کنار گذاشته شدن از این روند را می‌کنند.
به‌نظر می‌رسد ایران و آمریکا تصمیم گرفته‌اند که گفت‌وگوهای حساس خود را به دور از هیاهو و در خلوت دنبال کنند؛ حتی اگر به بهای کنار گذاشتن دیگران باشد. اما سؤال اصلی اینجاست: آیا این گفت‌وگوهای پشت‌پرده به توافقی پایدار منتهی خواهد شد؟ تجربه‌ی برجام نشان داده که بدون ضمانت‌های اجرایی روشن، هر توافقی می‌تواند با یک امضا لغو شود. ایران با آگاهی از همین تجربه، به‌دنبال تضمین‌هایی جدی‌تر از گذشته است؛ چیزی که در فضای سیاسی ناپایدار آمریکا، به‌سختی قابل تحقق است.
در نهایت، به‌نظر می‌رسد که این مذاکرات بیشتر به منظور کنترل بحران و جلوگیری از بروز تنش‌های ناخواسته انجام می‌شوند تا اینکه هدفشان دستیابی به توافقی جامعه باشد. به عبارتی، بازی‌ای است با مهره‌هایی محدود، اما حرکاتی سرنوشت‌ساز.
@KHAURSSA عضویت درکانال🛑
