Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Просмотреть

Труха⚡️Україна

Просмотреть

Николаевский Ванёк

Просмотреть

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Просмотреть

Труха⚡️Україна

Просмотреть

Николаевский Ванёк

Просмотреть

قاصـدڪِ خـاڪستـری

‌
‌ ‌ 𐇲 ‌𝒯𝗁𝖾 ℒ𝗈𝗌𝗍 𝐿𝖾𝗍𝗍𝖾𝗋𝗌 𓂃
𝒯𝘢𝘭𝘬: @Dxndelionbot ?

Рейтинг TGlist

ТипПубличный

Верификация

Не верифицированный

Доверенность

Не провернный

Расположение

ЯзыкДругой

Дата создания каналаБер 28, 2023

Добавлено на TGlist

Жовт 18, 2024

Я владелец канала

История изменений

Статистика Телеграм-канала قاصـدڪِ خـاڪستـری

Подробнее

Подписчиков

660

24 часа

4-0.6%Неделя

4-0.6%Месяц

8013.8%

Индекс цитирования

0

Упоминаний1Репостов на каналах0Упоминаний на каналах1

Среднее охват одного поста

38

12 часов7

39.2%24 часа380%48 часов110%

Вовлеченность (ER)

2.63%

Репостов1Комментариев0Реакций4

Вовлеченность по охвату (ERR)

5.72%

24 часа0%Неделя

0.76%Месяц

1.1%

Охват одного рекламного поста

10

1 час330%1 – 4 часа00%4 - 24 часа50500%

Подробнее

Подключите нашего бота к каналу и узнайте пол аудитории этого канала.

Всего постов за 24 часа

35

Динамика

Последние публикации в группе "قاصـدڪِ خـاڪستـری"

Все посты

23.04.202522:08

پرستش‌گاهی گم‌شده در پشت تپه‌هایی که نجوای آرزو‌های بر باد رفته را در خود جای داده بود.

post.reposted:

Byredo

23.04.202520:00

23.04.202518:24

مشتاقم بخونمش زودتر

23.04.202517:53

چقدر نازهههه

post.reposted:

𝖢𝖺𝗋𝖾𝗌𝗌 ♡

23.04.202517:51

post.reposted:

𝖢𝖺𝗋𝖾𝗌𝗌 ♡

23.04.202517:51

post.reposted:

موسیـقی بارون ؛ پاریـس

23.04.202517:50

میشه اینجاهم رند شه؟

post.reposted:

pipo ๋࣭ | ship party!

23.04.202517:49

شیـپ پارتـے

این پیام رو فور کنین تا چنلاتون رو باهم شیپ کنم ☝️🏻

جوین باشین

23.04.202517:47

_تو برای من مثل تابیدن نور آفتابی، وقتی تموم دنیام یخه… و من به بودنت مثل نفس کشیدن نیاز دارم جه‌یونا… دوستت دارم.
“هیچ‌وقت نتونستم دوست داشتنت رو پنهون کنم… عشق از چشم‌هام لو رفت؛ توی نگاه‌هام فریاد شد و توی هر آهنگی که برات نوشتم؛ خودش رو تکرار کرد. حالا تو نه فقط توی شعرهام بلکه توی تک تک لحظاتم، توی‌وجودم‌ نفس می‌کشی.

تموم شدم....به خدا که تموم شدم😭

23.04.202517:44

_فهمیدی؟ من تورو… با همه‌ی خودم، با همه‌ی جدی بودنم، با همه‌ی بی‌حوصلگی و سکوت لعنتیم… دوست دارم… سکوت‌ احمقانه‌ام تمام این مدت هردوی ما رو آزار داده اما… اما ازت می‌خوام تا به این تیکه یخ بی‌جون، اجازه بدی تا همه چیز رو جبران کنه…

کار از گریه و ضجه گذشته باید برای این سونگهون فریاد بزنم😭

post.reposted:

کتاب ناتمـوم نویسنـده

23.04.202509:17

برگه‌های نانوشته‌ی کتاب ناتموم نویسنده، افتخار ۲۵۰ برگه‌ای شدن رو به ما میدید؟

post.reposted:

‌ ‌‌𝖠𝖻𝗌𝗂𝗇𝗍𝗁𝖾

23.04.202509:17

مجله‌ی مد هوانگ هیونجین 145؟

post.reposted:

‌ ‌ ‌ ماونگہہ ‌ ‌ ‌ ‌

23.04.202509:01

نامہ‌ای دࢪ دسـت آخࢪیـں دࢪنـاے قࢪمـز🍒 ‌

23.04.202509:00

بیاین این‌بار روی چنلی تمرکز کنیم که واقعا قلمش بوسیدنیه

23.04.202508:59

Все посты

Ничего не найдено 😢

Подробнее

Рекорды

12.04.202521:37

676Подписчиков

10.03.202523:59

100Индекс цитирования

26.03.202523:59

66Охват одного поста

11.04.202521:37

65Охват рекламного поста

23.02.202519:51

57.14%ER

22.01.202523:59

16.49%ERR

Развитие

Подробнее

Подписчиков

Индекс цитирования

Охват 1 поста

Охват рекламного поста

ERR

Подробнее

Популярные публикации قاصـدڪِ خـاڪستـری

Все посты

23.04.202508:59

https://t.me/simxnie
کلی کلی مبارکت باشه نازگل بلا😭🤏🏻

30.03.202510:13

post.reposted:

𝖩𝖾𝗅︎𝗅︎𝗒𝖿︎𝗂𝗌𝗁︎ (challenge)‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

30.03.202516:26

فور کنید بگم وایب کدوم کرکتر inside out رو میدید

+ مودبرد از اون کرکتر

جوین باشید نینیا

10 چنل اول

18.04.202514:48

post.reposted:

⌣ 𝒞hiᥡumi

05.04.202519:09

04.04.202520:57

07.04.202511:34

post.reposted:

𝐀𝖫𝖥𝖨𝖤

19.04.202520:33

📜دفـتر خاطـرات

جیکی... تو یه راه پر از پیچ و خم بودی، پر از رمز و راز و پر از آزادی و رهایی. منم یه ماشین کوچک بودم که انتهای یکی از پیچ‌های جاده‌ایِ تو گم شد و دیگه هرگز کسی برگشتنش رو ندید.

محبوبم، من خودم را غرق دیدم میان آشفتگی‌هایی که از آن من نبودند و به روح و جانم تحمیل شدند. هر چه بیشتر دست و پا زدم، بیشتر فرو رفتم. حلقم از آشفتگی پر شده بود، بینی‌‌ام توان فرو بردن نفس میان سینه‌‌ام را نداشت و چه ناتوان گشته بودم که انگار افسارم به دست سرنوشت به هر سویی کشیده می‌شد. در آن ورطه پر از ازدحام، نمی‌دانم کی و چه وقت اما به خواب رفتم. عمیق و چند هزارساله، بیدار هم نشدم، هرگز! چرا که تو را دیدم. تو غرق بودی میان شکوه شکوفه‌های پرعظمت بهار و غلظت خزان. تو غرق بودی میان رود‌های نقره‌ای و دریای آبی، میان قلم آفتابی و برگ‌های مخملیِ سبزرنگِ جنگل‌های دور. تو غرق بودی درون مفهوم زیبایی و من مجنون‌وار، به احترام بودنت میان رویا، خودم را هزاران سال غرق خواب کردم. تا دفن شوم در حضور تو. این‌گونه بود که آشفتگی برایم دل‌انگیز شد.

اما عزیز زیبارو، این‌روز‌ها حتی در فکر‌هایم هم آزرده‌ای، درست مثل آزردگی گلبرگ. به من بگو چرا؟! چرا دیگر از آن هزار پرستوی شاد چشم‌هایت خبری نیست؟! بگو چه کسی تو را آن سوی کوهستان غم رها کرد و رفت؟ چه کسی تو را از آن جوانه‌ی سرمست، تبدیل به شاخه‌ای بی‌جان کرد و رفت؟ مگر مقصدت آفتاب نبود؟ پس چه کسی میان تاریکی تنهایت گذاشت؟!

من دیده بودمت که آمیخته با لطافت ساحل، مورد هجوم امواج وحشیانه غم قرار می‌گرفتی. از تو دست کشیده‌ بودم اما دست‌هایم از من فرار می‌کردند تا دوباره به تو برسند. پاهایم می‌دویدند تا کنار نئش خسته‌ی تو زانو بزنند و لب‌هایم بی‌قرار تر از همیشه در جست‌و‌جوی بوسه از تو می‌گشتند. به خود که آمدم دیدم چیزی از من باقی نمانده جز منطقی که کندن از تو را می‌خواست. من همه‌ی تنم، دست‌ها، پاها، چشم‌ها و لب‌هایم برای تو بود. من دوست داشتنم به این دلیل شکل گرفت که کنار گوش‌های تو نجوا شود. من اشک‌هایم به این دلیل شکل گرفت که برای اندوه تو جاری شوند. من تمامم سمت تو پرواز می‌کرد و در آخر چیزی برای خویش نداشتم جز مغزی که می‌گفت از او بِکَن. مغزی که آن طرف ساحل رها شد و مرد، چرا که من و قلبم در آغوش تو آرام گرفته بودیم.

یک‌بار روی سنگ بزرگی نشسته بودیم و به آسمان نگاه می‌کردیم؛ به من گفتی که نمی‌دانی بی‌پناهی چیست. لبخند زده بودم، کوتاه، نرم، سبک و گذرنده. بعد هم کمی پاهایم را تکان دادم و گفتم:«بی‌پناهی شاید اصلا وجود نداشته باشه، بی‌پناهی شاید از پی همون پناهی که رو به زوال میره کشیده می‌شه جه‌یونا.» مثلا من نخستین باری که در آغوشت آرام گرفتم، پناه داشتم. اما بعد‌ها وقتی که خسته بودی و توان محکم‌تر کردن گره دستانت را به دورم نداشتی، بی‌پناهی را احساس کردم. اینطور فکر کن که من پناهنده‌ای بودم، بی‌پناه، در دنیای تو.

جه‌یونا! من تمام چیز‌هایی که مربوط به توست را می‌پرستم. گاه فکر می‌کردم هیچ عادت بدی نمی‌توانی داشته باشی و خوبِ مطلقی. اما پس از این‌که خانه، کتاب‌هایت و آن گلدان کوچک روی میز‌ت را جا گذاشتی و رفتی، از ذهنم خطور کرد که شکستن آدم‌ها را به خوبی یاد گرفته‌ای. با این حال آنچه که در تک‌تک لایه‌های روح من پیداست؛ دوست‌ داشتن توست و من حتی رفتنت را هم عزیز می‌شمارم. اشک می‌ریزم و دلتنگ می‌شوم ولی باز هم از این دید نگاه می‌کنم که قدم‌هایت به هنگام ترک کردنم چقدر زیبا و ظریف بود.

اما عزیزِ قلبم، این‌روز‌ها با من از تو سخن می‌گویند. می‌خواهند تو را سوار یک قایق کاغذی کنم و به رود فراموشی بسپارم. این‌ها نمی‌دانند که من تو را به مژه‌ها و موهایم بافته‌ام، به رگ‌هایم گره زده‌ام، به لبخندم چسبانده و روی تک تک لایه‌های پر پیچ و خم ذهنم حک کرده‌ام. این‌ها نمی‌دانند که تو زندانی در قلبی هستی که کلیدش خیلی وقت است که گم شده.

مـی 𝟮𝟬𝟭𝟳

post.reposted: