🎋..هفت شهر؏شق ....
دفتری در ادبیات و هنر ؛
مَشْی و عرفان و حکمت ؛ و متون کهن....
هفت شهر؏شق.......
مَشْی و عرفان و حکمت ؛ و متون کهن....
هفت شهر؏شق.......
Рейтинг TGlist
0
0
ТипПубличный
Верификация
Не верифицированныйДоверенность
Не провернныйРасположениеІран
ЯзыкДругой
Дата создания каналаЖовт 03, 2019
Добавлено на TGlist
Бер 27, 2025Прикрепленная группа
هفت شهر؏شق .....موضوع نوشتن......دیدگاه 🤍
91
Рекорды
07.04.202523:59
3.6KПодписчиков02.04.202523:59
100Индекс цитирования27.03.202523:59
292Охват одного поста28.04.202519:52
0Охват рекламного поста28.03.202523:59
9.48%ER27.03.202523:59
8.11%ERR
02.04.202520:33
هین توکل کن ملرزان پا و دست
رزق تو بر تو ز تو عاشق‌ترست
رزق تو بر تو ز تو عاشق‌ترست
#حـضرت_عشق_مولآنآ
07.04.202521:03
تو را میسپارم به مینای مهتاب💫
تو را میسپارم به دامان دریا
اگر شب🌙 نشینم اگر شب شکسته
تو را میسپارم به رویای فردا
تو را میسپارم به دامان دریا
اگر شب🌙 نشینم اگر شب شکسته
تو را میسپارم به رویای فردا
#اهورا_ایمان
04.04.202510:37
#مناجات
مورچه به خدا گفت:
من اما سر آغاز هیچم و ریزم و ندیدنی.
من به هیچ چشمی نخواهم آمد.
خدا گفت:
چشمی که سزاوار دیدن است میبیند.
چشم های من همیشه بیناست.
مورچه این را می دانست ،
اما شوق گفتگو داشت.
پس دوباره گفت:
زمینت بزرگ است و من ناچیز ترینم.
نبودنم را غمی نیست.
خدا گفت:
اما اگر تو نباشی پس چه کسی دانه ی کوچک گندم را بر دوش بکشد ،
و راه رقصیدن نسیم را در سینه خاک باز کند؟
تو هستی و سهمی از بودن برای توست،
در نبودنت کار این کارخانه ناتمام است.
مورچه خندید ،
و دانه ی گندم دوباره از روی دوشش افتاد. خدا دانه را به سمتش هل داد.
هیچ کس اما نمی دانست که در این گوشه ای از خاک،
مورچه ای با خدا گرم گفت و گوست.
و که چه لذتی داشت این گفتگو ....
مورچه به خدا گفت:
من اما سر آغاز هیچم و ریزم و ندیدنی.
من به هیچ چشمی نخواهم آمد.
خدا گفت:
چشمی که سزاوار دیدن است میبیند.
چشم های من همیشه بیناست.
مورچه این را می دانست ،
اما شوق گفتگو داشت.
پس دوباره گفت:
زمینت بزرگ است و من ناچیز ترینم.
نبودنم را غمی نیست.
خدا گفت:
اما اگر تو نباشی پس چه کسی دانه ی کوچک گندم را بر دوش بکشد ،
و راه رقصیدن نسیم را در سینه خاک باز کند؟
تو هستی و سهمی از بودن برای توست،
در نبودنت کار این کارخانه ناتمام است.
مورچه خندید ،
و دانه ی گندم دوباره از روی دوشش افتاد. خدا دانه را به سمتش هل داد.
هیچ کس اما نمی دانست که در این گوشه ای از خاک،
مورچه ای با خدا گرم گفت و گوست.
و که چه لذتی داشت این گفتگو ....
История изменений канала
Войдите, чтобы разблокировать больше функциональности.
