Тез фурсатларда уйга етиб келган Рўё тўғри Шамсиддинни хонаси томон кўтарилди. Эшикни бир икки тақиллатиб очаркан, кўзи биринчи бўлиб, бир нималар ҳақида тўлиб тошиб гапираётган Шамсиддинга тушди. Шамсиддин ҳам гапиришдан тўхтаб, нигоҳларини Рўёга қаратаркан, секин жилмайди.
- Опа, келдингизми, қаранг, кимни олиб келдим. - дея четроққа ўтди.
- Шонагул?... - у ҳозир ҳайратга тушган эди. Бир томондан ҳайратга тушиши ҳам ўринли эди. Ахир ўйламаган эди-да, айнан ҳозирги сюрприз Шонагулни уйга келиши деб. Қўлидаги сумкаси ҳам автоматик тарзда ерга тушиб кетди. - Наҳотки, келган бўлсанг?! - кўзидаги тўла ёшлар билан Шонагул томон шошилди. Ва шу ҳолатда синглисини қаттиқ бағрига босаркан, Шамсиддин ҳам уларга шерик бўлди.
- Ҳа, баъзилар таҳдид қилгандан кейин келишга мажбур бўлдим... - Шона бу қучоқлашув узоқ давом этишини истамай, ўзини нари олиб, Рўёни саволига жавоб берди.
- Ким сенга таҳдид қилди? - деди Рўё қизни билакларидан ушлаб. Шона жавоб беришдан олдин, Шамсиддинга ўғринча қараб қўйди. Рўё ҳам нигоҳларини Шамсиддинга қаратиши билан, Шамс бошқа томон қараб олди.
- Укангиз... - секин имлаб қўйди. Бепарволар каби, ўзини худди икки қизни гапини эшитмаётгандек кўрсатаётган Шамсиддин Шона томон кескин ўгирилди.
- Нега мени " Укангиз " дейсиз, укам денг. Мен фақат Рўё опамни укаси эмас, сизни ҳам укангизман, опажон. - дея яна Шонани қучоқлаб олди. -Яхши ҳамки, келдингиз, бўлмаса ҳеч ким билан гаплашмай юраверардим.
- Ўзи қандай келишга кўндирдинг? - Рўё ҳам иккисини бағрига босди. Бу ерда Шона ҳайрон, кимларни ичига тушиб қолдим, бу икки опа ука яқинда мени еб қўйишмаса бўлди эди, дея ўзига ўзи гапирарди.
Шамсиддин Шонани аста бўшатиб, меҳмонхонадаги воқеани Рўёга айтиб бераркан, Шона ҳам бўлган воқеаларни бироз ёдга олди.
Бироз олдин...
Шона иккиланарди, қайси йўлни танласам экан дея. Шамсиддин билан кетай деса Тимурга айтган илтимосига кўра, у чиндан ҳам Туркияга кетаётгани ва ҳеч қачон қайтиб келмаслиги ҳақида айтганди, шу билан бирга хонасида кўрган расмини ҳам. Албатта, Мустафо Тимурга расм ҳақида ҳеч қандай маълумот айтмаган. Шунинг учун ҳам Тимур Шонага расм ҳақида ҳеч нима дея олмади. Хуллас, Туркияга кетиш аслида ёлғонлиги ва шунчаки бу шаҳардан кетишини Тимурга айтиб ўтганди... Шона нима қилаётганини ўзи билмасди. Лекин бир нарса аниқ эдики, у чиндан ҳам қочиб кетаётганлиги, аслида оиласидан эмас, Мустафодан қочиб кетаётганлигини у аниқ биларди. Шу ҳақида Тимурдан илтимос қилганди, Мустафога айтмайсиз дея... Яна бир тарафда эса Шамсиддин тинч қўймаяпди, у билан бормаса, Мустафо ҳаммасини билиши мумкин. Нима қилишини билолмай боши қотган бир вақтда тепа қават яъни меҳмонхонанинг пастки, ойнаванд айвонидан қараб турган Мустафога кўзи тушиб қолди. Бир муддат у Мустафодан кўз узмай туриб қолди. Айнан худди шу ишни Мустафо ҳам қилаётганди. Қизни ортиқ сабри қолмади. Шамсиддинга қаради ва - Яхши, бораман. Лекин аввал, биринчи бўлиб аеропортга борамиз. - деди.
Албатта, нима учун аеоропортга бориши кераклигини Шамсиддин тушунмади. Лекин рози бўлди.
Шона нарсларини йиғиштириб чиқди, сўнг, иккиси ҳам ташқарига чиқишгач, таксига ўтириб аеропортга йўл олишди. Аслида Шонани режаси, агар Мустафо уни кузатадиган бўлса, Туркияга эмас, аксинча бошқа жойга кетаётганини билиб қолмаслиги учун ҳам биринчи аеропортга боришни ўйлаганди.
Туркия йўналиши бўйлаб учадиган самолёт учиб кетгунига қадар, Шонагул билан Шамсиддин четроқ жойда кутиб ўтиришди. Шамсиддин нега бу ерга келишганини Шонадан сўрайвераркан, қизни охири сабри тугаб портлади.
- Яна бир марта шу ҳақида сўрасангиз онт ичаманки, сиз билан кетмайман.
Кимга айтсангиз ҳам айтаверасиз, кейин. - у билар эди, Шамсиддин учун Шона кетмаганлигини Мустафога айтишдан кўра, уни оиласи билан яшаши муҳимроқлигини. Шу сабабдан ҳам гапирмай жим бўлди.
Самолёт учиб кетгандан кейин ҳам улар ярим соатларча аеропортда туришди. Шона ишонч ҳосил қилгач Шамсиддин билан уйга келишганди........
78~Қисм
