☝️
👇👇
عصر مواجهه‌های رادیکال و ایدئولوژیک:
مداحی‌های عراق در دوران اخیر سخت سیاست‌زده و حتا درگیر مسائل سیاست خارجی شده و می‌شوند؛ شاید بشود گفت که تریبون مداحان در عراق قوی‌تر از هر روزنامه و رسانه‌ی دیگری عمل می‌کند؛ مداحان که در عراق به آنان «الرادود» گفته می‌شود متن اشعاری که در نوحه‌های خود می‌خوانند را گاه در حد بیانیه‌ای سیاسی فرومی‌کاهند.
هر مزیتی اگر بتوان برای این جنس از سیاست-آگاهی یا سیاست‌زدگی مداحان برشمرد اما آنها را از این آسیب سخت زیانبار مصون نمی‌دارد که شعار زنده‌باد و مرده‌باد برای احزاب سیاسی، آنها را ملعبه‌ی دست اصحاب سیاست هم قرار می‌دهد.
نمونه‌ی دو کلیپ بالا را بنگرید:
«احمد الشرع» معروف به «الجولانیِ» سابق در نطق پذیرش ریاست جمهوری دوره انتقالی خود اعلام کرد که:
«ما به قولی که بدهیم وفا خواهیم کرد» و همانجا گفت:
((نحن لسنا امة نجيد اللطم والعويل بل نحن امة العمل والجهد))
«يعني ما مردماني نيستيم كه اهل خودزنی و شیون باشیم بلکه ملت کنش و کوششیم..»
این کلمه‌ی «لطم» که به عراقی اشاره به مراسم نوحه و سینه زنی بود جامعه‌ی رادودها و مداحان را برآشفت که در کلمات احمد شرع لزوما بدان معنای عراقی آن هم به کار نرفته بود، تا جایی که در کلیپ بالا ملاحظه می‌کنید که مداح مشهور عراقی نوحه‌اش را اینگونه آغاز می‌کند که:
(الجولانی نسخة امن الشمر...)
يعني جولاني یک کپی از ورژن شمر است؛
که فریب را از اجدادش به ارث برده
سپس تنور را با چنین فرازی داغ‌تر می‌کند که:
یذبح علی الحب مو عمر
کلمن یحب حیدر
یعنی: جولانی هر که عاشق حیدر است را سر می‌برد.
حاکم الصبح بعد الاسر
وبدولته الدم یزدهر..
یعنی کسی که پس از اسارت‌اش حالا به حکومت رسیده و در دولت او خون شکوفا گشته است.
الغرض به دلیل همان کلمه‌ی «لطم»، که در نطق جولانی آمده، این طیفِ سیاست‌زده، موضوع را به یک مواجهه‌ی رادیکال تبدیل کرده‌اند تا تفسیری کاملاً ضد شیعی از این سخنان استنتاج و ارائه کنند.
برای همین ما هنوز در عصر استمرار تقابلات و مواجهه‌های ایدئولوژیک و رادیکالی به سر می‌بریم که قرن‌ها از حلّه تا حلب آنها را آزموده‌ایم؛ شاید همان یک کلمه نیز استعاری یا بسا طعنه‌آمیز به کار برده شده باشد اما مواجهه‌های حیثیتی، راه را بر هر محاوره و گفت‌وگویی سد می‌کنند، چنانکه رویکردهای جوامعی از این دست با دنیای مدرن را هم هماره به چالش کشیده‌اند.
