Труха⚡️Україна

Николаевский Ванёк

Қарау

Инсайдер UA

Қарау

Труха⚡️Україна

Қарау

Николаевский Ванёк

Қарау

Инсайдер UA

Қарау

AUSTRO LIBERTARIAN

لسه‌فر به این معنی است: بگذارید افراد انتخاب کنند که چگونه می‌خواهند در تقسیم کار اجتماعی شرکت کنند و بگذارید خودشان تعیین کنند که آنتروپرنرها چه چیزی باید تولید کنند.

👤لودویگ فون میزس
کانال مطالعه:
@LibertyReader

TGlist рейтингі

ТүріҚоғамдық

Растау

Расталмаған

Сенімділік

Сенімсіз

Орналасқан жері

ТілБасқа

Канал құрылған күніСерп 03, 2020

TGlist-ке қосылған күні

Груд 03, 2024

Мен каналдың иесімін

Өзгерістер тарихы

Қосылған топ

AUSTRO LIBERTARIAN GROUP

425

Telegram арнасы AUSTRO LIBERTARIAN статистикасы

Толығырақ

Жазылушылар

3 222

24 сағат00%Апта00%Ай

13-0.4%

Дәйексөз индексі

0

Ескертулер1Каналдарда қайта жазылу0Каналдарда ескерту1

1 жазбаның орташа қамтуы

428

12 сағат3330%24 сағат4280%48 сағат7700%

Қатысу деңгейі (ER)

16.82%

Қайта жазылды57Пікірлер0Реакциялар15

Қамту бойынша қатысу деңгейі (ERR)

0%

24 сағат0%Апта0%Ай0%

1 жарнамалық жазбаның қамтуы

634

1 сағат10015.77%1 – 4 сағат639.94%4 - 24 сағат22535.49%

Толығырақ

Каналға біздің ботымызды қосып, осы каналдың аудиториясын біліңіз.

24 сағаттағы жазбалар саны

0

Динамика

"AUSTRO LIBERTARIAN" тобындағы соңғы жазбалар

Барлық жазбалар

13.05.202515:34

آثاری برای آشنایی با مکتب اتریشی و اندیشه‌ی لیبرالیسم

۱- لیبرالیسم/ میزس/ تدینی

۲- بروکراسی/ میزس/ تدینی

۳- نظریه آشوب/ مورفی / مهران خسروزاده

۴- حکومت با پول ما چه کرده است؟/ روتبارد/ شیدوش سپهرداد

۵-علیه مالکیت فکری/ کینسلا/ جوادی

۶- انتخاب ارز/ هایک / جوادی

۷-اقتصاد اتریشی/ بتکه/ جوادی

۸-بنیانهای خرد اقتصاد کلان/ هورویتز/ جوادی

۹- اقتصاد اتریشی/ هورویتز/ امیرحسین خالقی

۱۰- مبانی اقتصادی و فلسفی سرمایه داری/ پژویچ /امیرحسین خالقی

۱۱- ۲۰ مغلطه اقتصادی / تیم ورستال / خالقی

۱۲-استاندارد دستوری / سیف‌الدین عموص/ خالقی

۱۳- فضیلت خودخواهی/ آین رند / بامشادی

۱۴- آین رند / ناتانیل برندن / سهراب خلیلی

۱۵- بردگی تکنولوژیکی / کازینسکی / شاهو صالح

۱۶- انقلاب ضد تکنولوژی / کازینسکی / صالح

۱۷- دستبرد ناپیدا / فیلیپ باگوس، آندریس مارکورت / حسین حسن‌زاده سروستانی، علیرضا زمانی

۱۸-چگونگی رشد و فروپاشی اقتصاد / پیتر شف، اندرو شف / حمیدرضا ارباب

۱۹حقایق و مغالطه‌ها در اقتصاد/توماس ساول/ سجاد امیری، جواد قربانی

۲۰دیدگاههای پولی میزس/گری نورث/جوادی و عبدلی

۲۱ .۱۰۱اندیشمند لیبرال/ایمون باتلر/ماشین‌چیان

۲۲سوسیالیسم ایده شکست خورده‌ای که هرگزنمیمیرد/کریستین نیمیتز/ماشین‌چیان

۲۳عقل معاش/گوارتنی و دیگران/ماشین‌‌چیان

۲۴مدارا/شاهین/ماشین‌چیان

۲۵تجارت آزاد و اثرش بر رشداقتصادی/بودرو/ماشین‌چیان

۲۶معرفت‌شناسی مکتب اتریش/امیرحسین شکرابی

۲۷معرفت‌شناسی علم اقتصاد/محمدقلی یوسفی

۲۸تکامل و توسعه/محمدقلی یوسفی

۲۹بنیانهای نهادی اقتصاد آزاد/محمدقلی یوسفی

۳۰رسوایی آرمانشهر/نیماسنندجی/عامری

۳۱اصول اساسی علم اقتصاد/توماس ساول/وقار

۳۲روشنفکران و جامعه/توماس ساول/صولتی

۳۳نظریه عمومی کالا و ارزش/منگر/فلاحی

۳۴اقتصاد کلان اتریشی، شرح نموداری/گریسون/زهرا سیاح

۳۵کارل مارکس در ترازو/بوم‌باورک/صدری

۳۶دانشگاه تا بازار/میلر، نورث/هاشم راعی

۳۷استاندارد بیت کوین/سیف‌الدین آموس/محمد مبینی

۳۸عدالت اقتصادی و حقوق طبیعی/گری چارتیه/پدرام

۳۹پول راستین دیجیتال/مجتبی فائزی

۴۰چرا روشنفکران لیبرالیسم را دوست ندارند؟/ریمون بودن/مردیها

۴۱سرمایه و ساختار آن/لاخمان/جوادی وعبدلی

۴۲تورم و اخلاق/اندرو دیکسون وایت/سیدحسن دیباج

۴۳بی‌دولتی،دولت،آرمانشهر/نوزیک/رنجبر

۴۴در دفاع از سرمایه‌داری/یوهان نوربرگ/سعیدوطاهر نوروزی

۴۵اقتصاد سیاسی محیط‌زیست/شهرام اتفاق

۴۶تغییر اقلیم و اقتصاد بازار/اتفاق

۴۷محیط زیست، سرمایه‌داری یاسوسیالیسم؟/اتفاق

۴۸طبقه و محیط زیست/اتفاق

۴۹ذهن و بازار/جری مولر/نصراله‌زاده

۵۰کاپیتالیسم آرمان ناشناخته/آین رند/حقیری قزوینی

۵۱سرود مقدس/رند/نوری نائینی

۵۲اطلس شانه‌هایش را بالا انداخت(۳جلد)/رند/امین فهیما

۵۳لیبرالیسم محافظه‌کار/مرتضی مردیها

۵۴ثروت ملل/اسمیت/ابراهیم‌زاده

۵۵فلسفه‌های روانگردان/مرتضی مردیها

۵۶تضادهای سوسیالیسم واقعا موجود/ لبوویتس/پیام یزدانی،حمیدرضا بهادری

۵۷راه دیگر/دسوتو

۵۸راز سرمایه/دسوتو

۵۹سرمایه‌داری و آزادی/فریدمن

۶۰آزادی انتخاب/فریدمن/حکیم‌زاده

۶۱افیون روشنفکران/ریمون آرون

۶۲بهره یا ربا/غنی‌نژاد

۶۳عدالت اجتماعی از منظر لیبرالیسم/بهمن فرقانی

۶۴اندیشه توکویل/سیدنتاپ/کامشاد

۶۵توکویل/ژاک کنت-هوتر/نادرزاد

۶۶تحلیل دموکراسی در آمریکا/دو توکویل/مقدم مراغه‌ای

۶۷دموکراسی در آمریکا/دو توکویل/بزرگ نادرزاد
۶۸انقلاب فرانسه و رژیم پیش از آن/دوتوکویل/ ثلاثی
۶۹تاریخ تحلیل اقتصادی(۳ جلد)/شومپیتر/ فریدون فاطمی
۷۰کاپیتالیسم سوسیالیسم دموکراسی/شومپیتر/حسن منصور
۷۱پیکتی: مغالطه قرن بیست و یکم/غنی نژاد
۷۲مقدمه‌ای بر معرفت‌شناسی علم اقتصاد/غنی‌نژاد/موسسه عالی پژوهش در برنامه‌ریزی و توسعه
۷۳لیبرالیسم حقوق طبیعی/گری چارتیه/پدرام
۷۴در دفاع از کاپیتالیسم/زیتلمن/ماشین‌چیان
۷۵مجمع‌‌الجزایر گولاک/سولژنیتسن/احسان سنایی اردکانی
۷۶سرانجام انسان طرازنوین/سوتلانا الکسیویچ/غنی‌نژاد و معیری
۷۷سه رساله: جستارهایی درباره لیبرالیسم کلاسیک/باستیا/غروی
۷۸محافظه‌کاری آمریکایی/دسوزا/غروی
۷۹سرمایه‌داری و دیگر هیچ/میلانوویچ/تیموری
۸۰چکش و خنده/میخائیل میلنیچینکو
۸۱صدراسلام و زایش سرمایه‌داری/بندیکت کلر
۸۲بازار آزاد و دشمنان آن/میزس
۸۳منشور آزادی/هایک
۸۴علم اقتصاد و روش مکتب اتریشی/هوپه
۸۵چرا سوسیالیست نیستم/رند پال
۸۶درک سازوکارهای پول/رابرت مورفی
۸۷برای روشنفکر جدید/آین رند
۸۸گذشته یک توهم/فرانسوا فوره
۸۹اخلاق آزادی/روتبارد
۹۰مشکل سوسیالیسم/دی‌لورنزو
۹۱تاریخنگار زوال/میزس/تدینی
۹۲چگونه درباره اقتصاد فکر کنیم/پر بایلوند/مانی بشرزاد
۹۳مارکسیسم بی نقاب/میزس/درویشی
۹۴اقتصاد قانون سیاست(مهمترین ایده‌های بوکانان)/بودرو/بشرزاد
۹۵بنیان نهایی علم اقتصاد/میزس/مهرپویا علا
۹۶آین رند(سرآغاز)/باتلر/ماشین‌چیان
۹۷فردگرایی و فلسفه علوم اجتماعی/روتبارد

Қайта жіберілді:

انجمن علمی اقتصادپژوهان

08.05.202513:47

📌 ایران آزاد، عرصهٔ هم‌زیستی

⚜ لیبرالیسم، خط بطلانی بر فاشیسم ملی و قومی

در میانه بحران‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، فضای فکری ایران گرفتار دو قطب افراطی شده است: از یک‌سو فاشیسم ملی، و از سوی دیگر فاشیسم قومی. این دو در ظاهر متفاوت‌اند، اما در بنیان فکری و روش حکمرانی، برادران خونی‌اند.
یکی می‌خواهد یک ملت، یک زبان، یک روایت تاریخی و یک فرهنگ را بر همگان تحمیل کند؛ و دیگری، با تأکید افراطی بر تفاوت‌های قومی و زبانی، به دنبال بازتعریف مرزها و گسست از دیگران است.
در این میان، بخش قابل توجهی از لیبرال‌ها در ایران بر این باورند که تنها راه نجات کشور دوری‌گزینی از این دو نحلهٔ افراطی و تأکید بر نهادینه کردن آزادی در تمامی شئون اقتصادی، سیاسی و اجتماعی است.

متن کامل در سایت روزنامه دنیای اقتصاد

🖊 نویسندگان:
جعفر ساعی‌نیا
فرزین رحیمی زنوز

🆔 @LibertasFarzin
🆔 @anjoman_elmi_eqtesad

03.05.202519:41

...سیر تفکر بسیاری از رهبران نازی و فاشیستی نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است. هر کسی که رشد این جنبش‌ها را در ایتالیا و یا آلمان شاهد بوده تحت تأثیر تعداد رهبرانی (از قبیل موسولینی، لاوال و کیسلینگ) قرار گرفته که در ابتدا دارای عقاید سوسیالیستی بوده و بعدها به فاشیسم یا نازیسم گرویده‌اند. و این گرایش در بین مردم عادی حتی شدیدتر از رهبران آنها بود. مبلغین هر دو جناح بهتر از هر کسی دیگر می‌دانستند که در آلمان یک جوان کمونیست یا نازی به راحتی می‌تواند به گروه مقابل بگرود یا برعکس در طول دهه ۱۹۳۰ بسیاری از دانشجویان انگلیسی و آمریکایی که از اروپا بازگشته بودند مطمئن نبودند که کمونیست هستند یا نازیست، اما از این مسئله اطمینان داشتند که از تمدن لیبرال غربی تنفر داشتند.
البته، این امر نیز واقعیت دارد که در آلمان قبل از سال ۱۹۳۳ و ایتالیای قبل از سال ۱۹۲۲، کمونیست‌ها و نازی‌ها یا فاشیست‌ها بیش از آن‌که با گروه‌های دیگر اختلاف داشته باشند، با یکدیگر اختلاف و درگیری داشتند. آن‌ها برای حمایت و تقویت یک خط فکری یکسان و مشترک با یکدیگر رقابت می کردند. اما عملکردهایشان نشانگر وجود یک ارتباط نزدیک در بین آن‌ها بود. به اعتقاد هر دو گروه، دشمن واقعی همان لیبرال‌های قدیمی هستند که هیچ نقطه مشترکی با آن‌ها نداشته و هیچ امیدی نیز برای متقاعد کردن آن‌ها ندارند. در حالی که در نظر نازی‌ها کمونیست‌ها و در نظر کمونیست‌ها نازی‌ها و در نظر هر دوی آنها سوسیالیست‌ها سربازانی راست قامت هستند، هر چند که ممکن است به رهبران ناصالح نیز گوش فرا داده باشند. اما هر دو می‌دانند کـه مصالحه و سازشی بین آن‌ها و افرادی که واقعاً به آزادی فردی اعتقاد دارند نمی‌تواند وجود داشته باشد.

فردریش فون هایک؛ راه بردگی ص ۷۴ و ۷۵؛ انتشارات نگاه معاصر

@austro_libertarian

Қайта жіберілді:

Finance & Economics

28.04.202513:57

📕 منتشر شد

فردگرایی و فلسفه علوم اجتماعی

👤 مورای روتبارد

✍️ ترجمه: مهران خسروزاده

©️ انتشارات دنیای اقتصاد

◽️@utfinance◽️

23.04.202519:15

از نقطه‌نظر آزادی‌های اساسی انسان، نمی‌توان از بین کمونیسم، سوسیالیسم و سوسیالیسم ملی، یکی را برگزید. آن‌ها همگی نمونه‌هایی از دولت جمع‌گرا یا استبدادی‌اند، دولتی که در اصول اساسی آن نه‌تنها سوسیالیسم و کمونیسم به یک اندازه نقش دارند، بلکه به سختی می‌توان بین آن و فاشیسم تفاوت قائل شد.

آیوور توماس (Ivor Thomas)

@austro_libertarian

Қайта жіберілді:

Liberty Reader

13.04.202515:06

اندیشه‌های سیاسی و اقتصادی هایک (انتشارات دنیای اقتصاد) ۷۳-۸۶

《...در این قسمت به مفهوم چرخه‌های تجاری و نقد سیاست‌های پولی و تحریک تقاضا، از منظر فون هایک پرداخته می‌شود...》

@LibertyReader
@Austro_libertarian

11.04.202521:22

به طور خلاصه حاکمیت مصرف‌کننده به معنی آن است که اقتصاد در جهت رضایت مصرف‌کنندگان و نه تولیدکنندگان حرکت می‌کند. این جنبه از اقتصاد بازار دارای اهمیت است و باید آن را مورد تاکید قرار داد، زیرا اغلب خلاف این را به ما می‌گویند؛ برای مثال، اینکه می‌گویند یک اقتصاد بازار اساسا در جهت منافع تولیدکنندگان حرکت می‌کند. با این حال در اقتصادهایی که دارای عملکرد و کارایی خوبی هستند، تولید کنندگان شامل کارآفرینان، سرمایه‌گذاران، کسب‌وکارها و کارگران، خودشان هدف نیستند. فعالیت‌های آن‌ها با وجود اینکه ارزشمند هستند اما هدف نیستند بلکه ابزار هستند. این فعالیت‌ها تنها در صورتی، تنها به این دلیل و تنها تا جایی قابل توجیه و ارزشمند هستند که محصولاتی را تولید کنند که مصرف‌کنندگان آن‌ها را برای خرید انتخاب کنند. اگر مصرف‌کنندگان الگوهای مخارج خود را تغییر دهند (همچنان که اغلب این کار را انجام می‌دهند)، تولیدکنندگان نیز باید برای همراهی کردن و انطباق با شیوه‌های جدید مخارج مصرف‌کنندگان، تغییر کنند. آزادی تولید‌کنندگان برای واکنش نشان دادن و حتی پیش‌بینی تقاضا و خواسته‌های مصرف‌کنندگان برای موفقیت اقتصاد بازار بسیار حیاتی و دارای اهمیت زیادی است؛ تاحدی که مردم آزادی اقتصادی را به‌طور عمده به دلیل آزادی کسب‌وکار می‌دانند. اما این موضوع اشتباه است. به‌طور ریشه‌ای آزادی اقتصادی به دلیل آزادی مصرف‌کنندگان به وجود می آید.
البته به دلیل اینکه حداکثر آزادی امکان‌پذیر برای مصرف کننده مستلزم آزادی کارآفرینان و کسب‌وکارهاست تا به‌شدت برای حمایت از مصرف‌کننده (برتری مصرف‌کننده) رقابت کنند. دفاع از بازارهای آزاد اغلب نیازمند دفاع از سود و همچنین دفاع از آزادی کسب‌وکارهاست تا بتوانند شیوه‌های مختلف کسب سود را آزمایش کنند. شرکت‌های نفتی که به آن‌ها اجازه داده نمی‌شود تا از طریق کشف ذخایر جدید نفتی سود کافی کسب نمایند، در منابع مورد نیاز برای کشف آن ذخایر سرمایه‌گذاری نخواهند کرد. از کارآفرینان جدیدی که از طریق محدودیت‌های صدور مجوز یا گواهی‌نامه از وارد شدن آن‌ها به حرفه یا شغلی جلوگیری می‌شود قادر نخواهند، بود تا خدمات خود را به مصرف‌کنندگانی ارائه دهند که ممکن است آن خدمات برایشان جذاب باشد. با وجود این دفاع از سود و آزادی کسب‌و‌کار، در اصل دفاع از ابزارهای مهمی است که بازار به کار میبرد تا اطمینان حاصل کند که تا حد امکان به مصرف‌کنندگان به‌خوبی خدمت می‌شود. هرچند این حقیقت که معیشت هر شخصی به‌طور نامتناسب به آنچه تولید می‌کند ارتباط دارد و به آن گره خورده است، نه به آنچه مصرف می‌کند، مشکلی عملی را به وجود می آورد. به عنوان تولیدکننده هر شخصی تنها در یک یا دو حرفه کار می‌کند؛ هر فرد تنها از یک یا دو منبع کسب درآمد می‌کند. با این حال به عنوان مصرف‌کننده، هر شخص هزاران قلم جنس مختلف را خریداری می‌کند.

دونالد جی. بودراکس؛ اندیشه‌های سیاسی و اقتصادی هایک ص ۶۶ و ۶۷؛ انتشارات دنیای اقتصاد

@austro_libertarian

Қайта жіберілді:

📚آرمانشهر| Liberal Utopia📚

06.04.202517:53

سنجش اجمالی نظریهٔ عدالت جان رالز با معیار آزمون نظریهٔ سیاسی

بخش ۲ از ۲

در مجموع، می‌توان گفت نظریهٔ رالز در هر سه ساحت بنیادین نظریهٔ سیاسی ــ اقتصاد، حقوق و سیاست ــ دچار کاستی و گسست است. او نه تصویر روشنی از نهادهای اقتصادی ارائه می‌دهد، نه بنیان قابل دفاعی برای حقوق فردی دارد، و نه تحلیلی از سازوکار قدرت سیاسی و نظم نهادی.

حال آنکه اگر از دیدگاه لیبرالیسم کلاسیک به نظریهٔ رالز بنگریم، درمی‌یابیم که او نه فقط لیبرال نیست، بلکه بسیاری از بنیادهای لیبرالیسم را وانهاده است. لیبرالیسم کلاسیک، از جان لاک تا هایک، بر آزادی فردی، مالکیت خصوصی، بازار آزاد، و محدود بودن قدرت دولت تأکید دارد.

اما رالز حق طبیعی مالکیت (یا حق مالکیت به طور کلی) را نمی‌پذیرد، با نابرابری‌های ناشی از تفاوت استعدادها به مخالفت برمی‌خیزد، و می‌خواهد سازوکاری طراحی کند که دائماً مداخله کرده و «نتایج» را تصحیح کند. چنین رویکردی، همانگونه که پیش‌تر گفته شد، به مراتب به سوسیالیسم اخلاقی شبیه‌تر است تا به لیبرالیسم اصیل. به بیان دیگر او یک متفکر سوسیال-دموکرات است، نه لیبرال. و اگر به تغییر معنایی واژه «لیبرال» در آمریکای شمالی توجه داشته باشیم (از اواسط قرن بیستم در این قاره از این واژه اغلب برای توصیف گرایشات سوسیال-دموکرات استفاده می‌شود)؛ معنای گمراه‌کنندهٔ صفت لیبرال در توصیف رالز را بهتر درک می‌کنیم.

از این رو، ستایش‌های پرطمطراقی که از رالز به‌عنوان بزرگ‌ترین متفکر سیاسی لیبرال قرن بیستم شده، اغراق‌آمیز می‌نماید. این شهرت بیش‌تر محصول فضای سیاسی پس از جنبش‌های چپ‌گرای ۱۹۶۸ بود؛ فضایی که در آن نخبگان دانشگاهی غرب در پی آن بودند که سوسیالیسم را بدون ترک نهادهای دموکراسی لیبرال، بازسازی کنند. رالز پاسخ این عطش فکری بود: فیلسوفی که با زبانی لیبرال، در عمل پروژه‌ای برابری‌خواهانه را پیش می‌برد. همین عطش فکری نیز سبب شد که بسیاری بر نقص‌های آشکار نظریه عدالت رالز چشم بپوشانند. آن هم نقص‌ها و ایراداتی که خود رالز بعدتر با انتشار «لیبرالیسم سیاسی» بخشی از آن‌ها را پذیرفت و از بسیاری از مواضع خود عقب‌نشینی کرد.

متفکرانی چون رابرت نوزیک، فردریش هایک، مایکل اوکشات و آیزایا برلین، هر یک از منظرهایی متفاوت، نقدهایی بنیادین بر رالز وارد کرده‌اند. نوزیک با نظریهٔ «عدالت استحقاقی» نشان داد که بازتوزیع رالزی، با آزادی و حق مالکیت در تعارض است. هایک، عقل‌گرایی طراحی‌محور رالز را خطرناک و ناکارآمد دانست (جلد نخست کتاب قانون، قانونگذاری و آزادی) و نشان داد که چگونه سرابی به نام «عدالت اجتماعی» می‌تواند جامعه را ورطهٔ هلاکت بکشاند. (جلد دوم همان کتاب) برلین نیز بر ناممکن بودن توافق عقلانی بر سر ارزش‌های بنیادین تأکید کرد، و این ایدهٔ «موقعیت آغازین» را در بهترین حالت، نوعی تخیل ناب دانست.

در نهایت، گرچه رالز تأثیر شگرفی بر فلسفهٔ سیاسی معاصر داشته، اما نظریهٔ او نه از حیث مفهومی و عقلانی استوار است، نه از منظر لیبرالیسم کلاسیک وفادار، و نه در تبیین نظم‌های تاریخی و نهادی قانع‌کننده. نظریهٔ او بیش‌تر پروژه‌ای روشنفکرانه برای آرام کردن وجدان نخبگان دانشگاهی در برابر ناکامی‌های پی‌درپی حکومت‌های سوسیالیست قرن بیستم بود، تا نظریه‌ای سیاسی درخور جهان آزاد.
و امروز نیز رالز بیش از گذشته بدل به پناهگاهی برای افراد سابقاً سوسیالیستی گشته که توانایی توجیه شکست‌های عملی و نظری تئوری‌های سوسیالیستی را ندارند اما با این حال شجاعت پذیرش تمام و کمال آن را هم هنوز در خود نیافته‌اند.

پایان

آرمانشهر
@LiberalUtopia

Қайта жіберілді:

📚آرمانشهر| Liberal Utopia📚

06.04.202517:53

سنجش اجمالی نظریهٔ عدالت جان رالز با معیار آزمون نظریهٔ سیاسی

✍🏻 آرمان.ز

بخش ۱ از ۲

نظریهٔ سیاسی کوششی است عقلانی برای پاسخ به پرسش‌هایی از این دست: چه باید کرد؟ چگونه باید زیست؟ جامعهٔ خوب چیست؟ قدرتِ مشروع چگونه سامان می‌یابد؟ و کدام نظم سیاسی از حیث اخلاقی موجه است؟ برخلاف ایدئولوژی که معمولاً مجموعه‌ای از باورها و انگیزه‌های جهت‌دار و احساسی را در خود دارد، نظریهٔ سیاسی باید از حداقل سه ویژگی برخوردار باشد تا شایستهٔ این نام شود:

۱. دقت مفهومی و عقلانی
۲. جامعیت در تبیین نسبت فرد و اجتماع
۳. توان توضیح موقعیت تاریخی و نهادهای واقعی

ما می‌توانیم این سه ویژگی را با دقت بیشتری در سه ساحت اساسی نظریه‌پردازی سیاسی پی‌گیری کنیم: اقتصاد، حقوق و سیاست. هر نظریهٔ سیاسی جدی باید دست‌کم بتواند در این سه عرصه، دیدگاهی روشن و سازگار ارائه دهد:

در ساحت اقتصاد، نظریهٔ سیاسی باید نسبت خود را با مسئلهٔ مالکیت، تولید، توزیع و آزادی اقتصادی روشن کند.

در ساحت حقوق، باید جایگاه فرد، مفهوم حق، قانون، و مسئولیت اخلاقی و مدنی را تحلیل کند.

و در ساحت سیاست، باید نسبت میان قدرت، مشروعیت، حاکمیت و مشارکت سیاسی را توضیح دهد.

اکنون اگر با این معیارها به نظریهٔ عدالتِ جان رالز بنگریم، درمی‌یابیم که این نظریه با وجود نوآوری‌هایش، از جهات مهمی از نام یک «نظریهٔ سیاسی اصیل» فرو می‌افتد.

رالز در کتاب نظریه‌ای در باب عدالت (۱۹۷۱)، می‌کوشد سنت لیبرالیسم را از چنبرهٔ فایده‌گرایی (Utilitarianism) بیرون کشد و اصولی تازه برای توجیه عدالت عرضه کند. او جامعهٔ عادلانه را آن‌گونه می‌بیند که در آن، شهروندانی آزاد و برابر، در وضعیتی فرضی به نام «پردهٔ جهل» (veil of ignorance) اصول بنیادین عدالت را برمی‌گزینند. این گزینش عقلانی، دو اصل را پدید می‌آورد: اصل آزادی برابر برای همه، و اصل تفاوت، که طبق آن نابرابری‌ها فقط زمانی موجه‌اند که بیش‌ترین سود را برای محروم‌ترین اعضای جامعه داشته باشند.

اما این نظریه، هر سه معیار نظریه‌پردازی سیاسی و هر سه ساحت اصلی آن را به‌گونه‌ای ناکام می‌گذارد:

۱. در ساحت اقتصاد:

رالز نه تنها از حق مالکیت دفاع نمی‌کند، بلکه به‌صراحت می‌گوید که توزیع ثروت و استعدادها، امری اخلاقاً تصادفی است و بنابراین باید نهادهایی طراحی شوند که پیامدهای این توزیع نابرابر را «اصلاح» کنند. او اصل تفاوت را مجوز مداخلهٔ دائمی در روندهای بازار و مالکیت می‌داند. اما چنین دخالتی، نه فقط آزادی اقتصادی فرد را نقض می‌کند، بلکه عملاً به یک نظام بازتوزیعی می‌انجامد که شباهت بیشتری به سوسیالیسم اخلاقی دارد تا لیبرالیسم کلاسیک و شبیه به آن. این نظریه در تحلیل نهاد بازار، تولید و پویایی اقتصادی سکوت می‌کند، و صرفاً به توزیع «نتایج» توجه دارد، بی‌آنکه سازوکار شکل‌گیری آن نتایج را تحلیل کرده باشد.

۲. در ساحت حقوق:

رالز مفهوم «حق» را از دل قرارداد فرضی در موقعیت آغازین استخراج می‌کند، نه از طبیعت انسانی یا سابقهٔ حقوقی جوامع آزاد. در نتیجه، حقوق فردی به توافق جمعی وابسته می‌شود و این به معنای تضعیف بنیادهای اخلاقی حق است. افزون‌براین، در نظریهٔ او، مسئولیت فردی جای خود را به نوعی مهندسی نتایج می‌دهد: اگر استعدادها و موفقیت‌ها تصادفی‌اند، پس فرد نمی‌تواند «مالک» دستاوردهای خویش باشد. این ایده، بنیان اخلاقی مسئولیت و پاسخ‌گویی فرد را تضعیف می‌کند. چنین دیدگاهی با روح حقوق طبیعی و استقلال اخلاقی فرد که هستهٔ نظریه‌های لیبرال‌اند، ناسازگار است.

۳. در ساحت سیاست:

رالز تحلیلی از قدرت، دولت، مشروعیت، قانون و نهادهای سیاسی ندارد. موقعیت آغازین او، نوعی وضعیت ذهنی و فرضی است که در آن افراد بدون سابقهٔ تاریخی و فرهنگی تصمیم می‌گیرند. او به‌جای تبیین واقعیت سیاست، می‌کوشد از بالا، اصولی برای آن تجویز کند. اما چنین اصولی بدون درک مناسبات واقعی قدرت و تنش‌های ساختاری نهاد دولت، بیشتر شبیه اخلاق‌گرایی انتزاعی‌اند تا نظریهٔ سیاسی واقعی. نظریهٔ او نمی‌تواند تفاوت دولت لیبرال با دولت پدرسالار یا توتالیتر را از حیث ساختاری تحلیل کند، زیرا اصول راهنمای آن، از دل فرآیند واقعی سیاست برنخاسته‌اند.

(ادامه در پست بعدی)

آرمانشهر
@LiberalUtopia

17.03.202505:22

در این کانال قصد داریم تا به طور متمرکز درباره فلسفه امریکایی، پراگماتیسم و ثمرات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آن برای زندگی امروزین بنویسم و بگوییم. چنانچه علاقه‌مندید که در این باره بدانید به کانال ما بپیوندید و برای دیگران هم ارسال کنید.
https://t.me/Americanpragmatism

Қайта жіберілді:

قلم‌یاران

08.03.202518:44

▪️چهل‌وسومین شمارۀ قلم‌یاران منتشر شد.

▫️این شمارۀ قلم‌یاران مقاله‌ای بلند از راجر اسکروتن دارد که در آن به تحلیل انقلاب فرانسه و بقیۀ انقلاب‌ها می‌پردازد. سلسله مقالاتی در این شماره در نسبت بین آزادی و اقتدار آماده است. گفت‌وگویی طولانی با موسی غنی‌نژاد شده تا تاریخ اقتصاد ایران را بررسی کنیم. از مصائب دموکراسی و استالین گفته‌ایم. از نظام اقتصاد آزاد و روشنفکران دورۀ ناصری بحث کردیم و مقالات متعدد دیگر. و پرونده‌ای مفصل دربارۀ فرمانفرما و خانوادۀ او. خانواده‌ای که معمار برجسته داشته تا بنیانگذار بانک خصوصی در ایران تا انستیتو پاستور. دیالوگ سراغ چالش‌های فکری متفکر برجسته مایکل پولانی رفته است. و نقد کتاب به سیاق شماره‌های قبل.

چهل‌وسومین شمارهٔ قلم‌یاران را می‌توانید از کتابفروشی‌ها و دکه‌های روزنامه‌فروشی تهیه بفرمایید.

◾️دوستانی که تمایل دارند مجله را از طریق پست دریافت کنند، می‌توانند تنها با پرداخت هزینه مجله(220000 تومان) با هزینۀ پستی رایگان دریافت کنند.

➖شمارۀ کارت: 6037997321603855 به نام آذر ارکانی

✖️ارسال برگۀ واریز و آدرس به شمارۀ تلگرام ۰۹۳۵۶۶۱۷۹۰۹

27.02.202520:02

نشر آماره منتشر کرد:
حکومت قادر مطلق؛
ظهور دولت تمامیت خواه و جنگ تمام عیار

اثری از لودویگ فون میزس
ترجمه شیدوش سپهرداد

در قطع وزیری
۳۶۲ صفحه

با تخفیف ۱۵ درصد
۳۷۴ هزار تومان

https://nashreamareh.ir/product/economics/international/ghader/

@austro_libertarian

22.02.202505:55

از نگاه فردگرایان، مالکیت خصوصی بر ابزار تولید کارکرد اجتماعی خود را از طريق انتقال ابزار تولید به دستان کسانی انجام می‌دهد که بهتر از همه می‌دانند چگونه باید آن‌ها را به کار ببرند. هر مالکی باید ابزار تولید خود را به شیوه‌ای به کار برد که بیشترین خروجی ممکن را بدهد، یعنی بالاترین بهره‌وری برای جامعه. اگر چنین نکند، در آن صورت این به شکست اقتصادی او می‌انجامد و ابزار تولید در اختیار آن‌هایی قرار می‌گیرد که بهتر می‌دانند که چگونه باید آن‌ها را به کار ببرند. از این طریق از کاربرد نامناسب یا سهل‌انگارانه‌ی ابزار تولید پرهیز گشته و مؤثرترین بهره برداری از آنها تضمین می‌گردد. برای ابزارهای تولیدی که تحت مالکیت خصوصی افراد نیستند بلکه تحت مالکیت اجتماعی قرار دارند، این امر به همین شکل برقرار نیست. امر مفقوده در اینجا انگیزه‌ی جست‌وجوی نفع شخصی مالک است. در نتیجه بهره‌وری تجهیزات به همان کاملی بخش خصوصی نیست؛ بنابراین با همان ورودی همان خروجی نمی‌تواند به دست بیاید. در نتیجه دستاورد تولید اجتماعی عقب‌تر از دستاورد تولید خصوصی باقی می‌ماند. شاهد این مدعا توسط کسب وکارهای دولت و شهرداری‌ها فراهم آمده است (چنانکه فردگرایان بحث را پیش می‌برند). این امر آشکار شده و به‌خوبی آشناست که در این بخش‌ها در مقایسه با بخش خصوصی دستاورد کمتری به دست می‌آید. خروجی کسب‌وکارهایی که تحت مالکیت خصوصی قرار داشتند به محض آنکه تحت مالکیت دولت یا شهرداری قرار گرفتند دچار سقوط شدند. شرکت دولتی در هیچ کجا تحت رقابت آزاد توان نگاه داشتن خود را ندارد؛ امروزه این امر تنها در جاهایی امکان‌پذیر شده است که با اعمال انحصار رقابت را حذف کرده‌اند. حتی همین یک موضوع شاهدی بر بهره‌وری اقتصادی کمتر آن است.

لودویگ فون میزس؛ ملت، دولت و اقتصاد ص ۲۴۲؛ کتابستان برخط

@austro_libertarian

13.02.202513:28

ملتی که به خود و به آینده‌اش باور داشته باشد، ملتی که این احساس نیرومند را داشته باشد که اعضای آن نه صرفاً به واسطه‌ی زادگاه تصادفی، بلکه فراتر از آن به واسطه‌ی دارایی فرهنگی مشترکی که بالاتر از همه چیز برای آنان ارزشمند است به یکدیگر پیوند خورده‌اند، حتماً این توانایی را نیز دارد که وقتی می‌بیند این یا آن فرد به دیگر ملت ها ملحق می‌شود برآشفته نگردد. آن مردمی که از شایستگی خود آگاه باشند از با زور بازداشتن کسانی که می‌خواهند به بیرون بروند و همچنین از اینکه برخلاف اراده‌ی آزاد افراد آنان را با زور به اجتماع ملی خودشان ملحق کنند اکراه خواهند داشت. برای یک ملت سرافراز تنها همین ارزشمند است که اجازه دهد نیروی جذب‌کننده‌ی فرهنگشان در رقابتی آزاد با دیگر مردمان خود را به اثبات برساند و تنها همین است که می‌تواند سیاست فرهنگی و ملی به معنی درست واژه باشد. چنین امری به هیچ وجه به ابزار قدرت و سلطه‌ی سیاسی نیاز ندارد.

لودویگ فون میزس؛ ملت، دولت و اقتصاد ص ۱۱۳؛ کتابستان برخط

@austro_libertarian

03.02.202508:10

بوکانان به فدرالیسم به عنوان یک نظم سیاسی ایده‌آل با چندین مزیت اشاره کند یک، فدرالیسم دولت را وادار می‌کند تا تولیدات خودش ویژگی‌های متمایل به بازار بیشتری داشته باشد. یک قیاس سوپرمارکت را در نظر بگیرید. خریداران می‌توانند وارد سوپرمارکت شوند و در بین این همه کالاها انتخاب کنند و در سبدشان برای خرید قرار دهند. هر خریدار به‌طور فردی می‌تواند انتخاب کند که کالایی را بخرد یا خیر. هیچ دو خریداری نیاز به انتخاب‌های مشابه ندارند. در مقابل هر سبد بازاری که دولت فراهم کند برای همه افراد در محدوده حوزه قضایی دولت فراهم می‌شود. بله این واضح است که سیاست‌مداران در انتخابات برای کسب مقام با پیشنهادهای پلتفرم‌های سیاسی مختلف برای رای‌دهندگان شرکت می‌کنند. به نوعی با پیشنهاد سبد بازارهای متفاوت اما در نهایت به تمام رای‌دهندگان سبد بازاری که برنده انتخابات فراهم می‌کند می‌رسد.
فدرالیسم به شهروندان حق انتخاب‌های بیشتری می‌دهد. کاملا واضح است که این انتخاب دقیقا مثل انتخاب‌های فردی و شخصی‌سازی‌شده شخص در سوپرمارکت برای پر کردن سبد سوپرمارکت خود نیست. ولی اگر شخصی حوزه‌های قضایی زیادی برای انتخاب داشته باشد، او می‌تواند حوزه قضایی یا به‌نوعی سبدی را انتخاب کند که بیشتر از بقیه به خواسته‌های وی نزدیک‌تر است و بیشتر از همه منجر به رضایت و خوشحالی او می‌شود. همان‌طور که بوکانان می‌گوید قاعده کلی فدرالیسم مستقیما با مقایسه با بازار آشکار میشود.
همچنین بوکانان به فدرالیسم به عنوان یک مکانیزم محدودکننده عمل‌های دولت نگاه می‌کرد. از همه واضح‌تر، در نظام فدرال مردم می‌توانند از یک حوزه قضایی استانی به یک حوزه قضایی دیگر جابه‌جا شوند و نقل مکان کنند. بنابراین، دولت‌های هم سطح در یک سیستم فدرال، هر یک انگیزه‌های قوی‌تری برای ارائه ترکیبی و قیمت گذاری‌ای از کالاهای عمومی دارند که برای تعداد زیادی از مردم جذاب باشد.
به‌علاوه، فدرالیسم می‌تواند دولت‌های در سطح متفاوت را به کنترل یکدیگر دیگر تشویق کند. نتیجه این کار در جامعه مدرن امروزی که دولت در سطح بالاتر، عمل‌های دولت‌های در سطح پایین‌تر خود را محدود می‌کند آشکار است ولی بوکانان پتانسیلی برای دولت‌های در سطح پایین‌تر می بیند که دولت‌های در سطح بالاتر خود را به‌نوعی دیده‌بانی و آن‌ها را رصد و کنترل کنند.
در همین راستا او امکان جدایی را پیشنهاد می‌دهد. اگر دولت در سطح پایین‌تر حق جدا شدن از حوزه قضایی دولت بالاتر را داشته باشد، دولت در سطح بالاتر انگیزه‌های قوی‌تری برای حکومت کردن عاقلانه‌تر، منطقی‌تر و کارآمدتر دارد تا نسبت به وقتی که جدایی امکان‌پذیر نیست. ایالات متحده هم این‌گونه شکل گرفت، وقتی مهاجران و مستعمران از بریتانیای کبیر جدا شدند.اخیرا هم به‌طور مشابه بریتانیا از اتحادیه اروپا جدا شد.
همچنین ارتباطی بین فدرالیسم و آزادی فردی وجود دارد، به دلیل اینکه فدرالیسم این حق انتخاب حوزه‌های قضایی را به افراد می‌دهد. خود انتخاب سودمند است ولی این حقیقت که این انتخاب‌ها وجود دارند کمک می‌کند تا از سوء‌استفاده دولت‌ها از قدرتشان پیش‌گیری شود، چون افراد استثمارشده و مورد ظلم قرارگرفته راحت‌تر می‌توانند آنجا را ترک کنند. بوکانان خیلی راجع به طراحی قانون اساسی بهینه فکر کرد که در فصل ۸ و ۹ مطرح شده است و فدرالیسم یکی از اجزای تشکیل‌دهنده قانون اساسی‌ای است که او از آن حمایت و دفاع می‌کرد. فدرالیسم انتخاب‌های بهتری برای افراد فراهم می‌کند و همچنین قدرت دولت را محدود می‌کند.

دونالد بوردو، رندال هولکومب؛ اقتصاد، قانون و سیاست (مهم‌ترین ایده‌های جیمز بوکانان)، ص ۶۷-۶۹؛ انتشارات دنیای اقتصاد

@austro_libertarian

Барлық жазбалар