دوست عزیزی که به خودکشی فکر می‌کنی!
من نه تراپیستم، نه روانشناس، نه مشاور! خودم هیچگاه حتی یک لحظه به خودکشی فکر نکرده‌ام، و بنابراین خود را شایسته نصیحت کردن و مشاوره دادن در این باره نمی‌دانم! آنچه می‌نویسم فقط یک مشاهده شخصی است.
به هیچ وجه منکر دردها و رنج‌هایی که ممکن است افراد را به سوی خودکشی بکشاند نیستم. اما در بسیاری از موارد دیده‌ام که شخص در باطن ضمیر خود می‌خواهد با خودکشی پیامی برساند: شاید به خانواده، شاید به شخصی خاص (مثلاً معشوقش)، شاید به جامعه.... یعنی هدفش فقط رهایی از رنج نیست، بلکه می‌خواهد به کس یا کسانی دیگر برساند و بگوید که چه زجری کشیده است و چه دردی داشته است.
به شما می‌گویم: کسی پیام شما را نخواهد گرفت، یا اگر بگیرد خیلی زود فراموش خواهد کرد. حداکثر یک هفته آن پیام را در ذهن خود خواهند داشت و بعد از آن فراموشش خواهند کرد. همانطور که شما درگیر خودتان هستید و بقیه را در ارتباط با خودتان تعریف می‌کنید، هر کس دیگری هم درگیر خودش است و خودش را مرکز عالم تعریف می‌کند. کسی دوست ندارد الی‌الابد با بار ذهنی شما زندگی کند. ممکن است مثلاً مادر شما یا خواهر شما خود شما را فراموش نکند و سال‌ها بر شما مویه کند، ولی حتی او هم پیام خودکشی شما را، حتی اگر بگیرد، خیلی زود فراموش خواهد کرد. مطمئن باشید!
