22 апреля некоммерческая организация «Austausch» e.V. провела в Берлине круглый стол на тему «Насильственно перемещённые и удерживаемые в неволе: проблемы прав человека, с которыми сталкиваются армяне из Арцаха (Нагорного Карабаха)», в котором приняла участие арцахская журналистка Лусине Саргсян. Посол Азербайджана в Берлине Насими Агаев лично пожаловался в двухстраничном письме организаторам и Министерству иностранных дел на предполагаемую однобокость этого мероприятия, и конкретно на меня («Доктор Тесса Хофманн на протяжении многих лет известна как проармянская активистка, которая регулярно распространяет среди немецкой общественности крайне однобокое изображение завершившегося конфликта»).

Украина снова начала отправлять паромы в Грузию...
На эту тему в наших эфирах я говорю с июня прошлого года! Вот она ДИВЕРСИФИКАЦИЯ для Армении, она же дорога жизни, она же восстановление связи с Европой!
Европа она тут, просто армянским политическим элитам нужно найти в себе силы и увидеть очевидное!

Немецкая община «Einigkeit» Республики Молдова присоединилась к инициативе по поддержке Пакта о признании Геноцида армян.
От имени Армянской общины Республики Молдова выражаем искреннюю благодарность за этот важный жест солидарности и поддержки в утверждении исторической правды.
Подписание Пакта — это не просто символ, это шаг к формированию общей памяти, основанной на уважении, сочувствии и знании. Мы признательны, что голос немецкой общины Молдовы звучит вместе с другими в этом общем деле.

Հարգելի ընկերներ, շուտով նմանատիպ գրառումները շատանալու են, քանզի հազարավոր արցախցիների ընտանիքներ կանգնել են նոր խնդրի առաջ՝ այդ թվում ինձ ամենահարազատ ընտանիքներից մեկը։
Այս ամսից սկսած պետությունը դադարել է շնչի հաշվով ամսական 50.000 դրամ օգնությունը, որը հիմնականում ուղղվում էր տուն կորցրած մարդկանց կողմից բնակարան վարձելուն։ Հիմա այդ ֆինանսական ծանր բեռը նորից մնում է արցախցիների ուսերին։
Իմ շրջապատին եմ դիմում խնդրանքով․ եթե Երևանից մինչև մեկ ժամ հեռավորության վրա որևէ բնակավայրում ունեք տուն, որտեղ չեք բնակվում, միևնույն ժամանակ տունը կարիք ունի բնակվողների, կոկիկ մարդկանց կողմից տիրություն արվելու, առաջարկում եմ փոխշահավետ տարբերակ, որ այս ընտանիքը տեղափոխվի էդտեղ ու տիրություն անի տանը։
Իմ կողմից երաշխավորում եմ, որ այս մարդիկ շնորհքով, բարի, կոկիկ մարդիկ են և եթե մի բան չավելացնեն տանը, հաստատ չեն պակասեցնի։

Այժմ հստակության ժամանակն է։ Եթե Հայաստանը իրապես ցանկանում է կառուցել պետություն, որի անվտանգությունն ու զարգացումը ապահովվում է արդիական դաշնակցային ճարտարապետության մաս կազմելով, ապա պետք է հետևողականորեն հրաժարվի բոլոր «չեզոք» խաղերից և ձևավորի արտաքին քաղաքականություն, որը ամրացնում է իր նոր տեղը միջազգային համակարգում։ Ոչ թե անցյալից հղի ձևաչափերում իր մասնակցությունն արդարացնի պայմանականությամբ, այլ հստակ կանգնի իր ընտրած ճանապարհի վրա՝ հստակ ուղերձով. Հայաստանը այլևս չի վերադառնալու անցյալ, իսկ նրա ապագան կառուցվում է այն համակարգերում, որտեղ կա արժեքների, նպատակների և շահերի համընկնում։

Национальный конгресс украинцев Молдовы подписал Пакт в поддержку признания Геноцида армян.
От имени Армянской общины Республики Молдова выражаем искреннюю благодарность за этот акт солидарности и моральной поддержки.
Признание Геноцида армян — это акт ответственности и общей исторической памяти. Мы глубоко ценим, что Национальный конгресс украинцев Молдовы присоединился к инициативе, которая объединяет сообщества вокруг исторической правды и взаимного уважения.

Ինձնից նեղացած, խռոված, ջղայնացած արցախցին իմ արյունակից, իմ հալալ եղբայրն ու քույրն է: Արցախցու դեմ ցանկացած ատելության խոսք ուրիշի թելադրանքով ինքներս մեր սրտի մեջ դանակ խրելն է։

Ազգային ժողովի կողմից «Եվրոպական միությանը Հայաստանի Հանրապետության անդամակցության գործընթացի մեկնարկի մասին» օրենքի ընդունումից հետո արտաքին քաղաքականության բոլոր ուղղությունները պետք է լիարժեք համապատասխանեցվեն այս նոր ռազմավարական կողմնորոշմանը։ Այս փուլից սկսած, Հայաստանը չունի բազմակողմ մանևրելու քաղաքական և բարոյական տարածություն։ Նույնիսկ ձևական մասնակցությունն այնպիսի նախաձեռնություններին, ինչպիսին է Ռուսաստանի կողմից առաջարկված «Եվրասիական անվտանգության նոր ճարտարապետությունը», անընդունելի է և հակասում է Հայաստանի հռչակած արտաքին քաղաքական առաջնահերթություններին։
«Եվրասիական բազմաբևեռության» օրակարգին միանալը, ինչ անունով էլ այն ներկայացվի՝ խարտիա, համաժողով, փորձագիտական ֆորում, ըստ էության հավասարազոր է ԵՄ անդամակցության գործընթացի սաբոտաժին։ Այլ կերպ ասած՝ Հայաստանը չի կարող միաժամանակ հայտարարել իր անդամակցության վճռական պատրաստակամությունը եվրոպական միավորումների մեջ և հանդես գալ նախաձեռնություններում, որոնք բացահայտորեն ուղղված են այդ նույն կառույցների քաղաքական ազդեցությունը նվազեցնելու նպատակին։
Նախօրեին Ռուսաստանի ԱԳՆ-ի նախաձեռնած հավաքը Մոսկվայում, որտեղ ներկայացված էին մի շարք՝ այդ թվում նաև Հարավային Կովկասի պետությունների դեսպանները, բացահայտում է Ռուսաստանի ռազմավարական փորձը՝ ուկրաինական պատերազմը վերածել գլոբալ աշխարհաքաղաքական վերաձևման գործիքի։ Հատկապես կարևոր է այն հանգամանքը, որ այս հանդիպումն իրականացվել է ԵՄ-Կենտրոնական Ասիա Սամարղանդում կայացած գագաթնաժողովից ընդամենը օրեր անց, ինչն անուղղակի պատասխան էր Ուրսուլա ֆոն դեր Լեյենի այն ուղերձին, ըստ որի Կենտրոնական Ասիան «Եվրասիայի բաբախող սիրտն» է և տարածաշրջանում փոխգործակցությունը պետք է իրականացնել առանց մեկ ուժի ազդեցության գերակայության։
Լավրովի մասնակցությամբ այս միջոցառման օրակարգն ու տրամաբանությունը ցույց են տալիս, որ Ռուսաստանը փորձում է նոր կերպով վերաձևել «Եվրասիական տարածքի» բովանդակությունը՝ առաջարկելով անվտանգության նոր ճարտարապետություն, որը հակադրվում է եվրոպական և արեւմտյան անվտանգության համակարգերին։ Այս նախաձեռնությունը՝ «Եվրասիական բազմազանության եւ բազմաբեւեռության խարտիայի» անվան տակ, ակնհայտորեն ուղղված է խոչընդոտելու այն պետությունների ինստիտուցիոնալ առաջընթացին, որոնք ընտրել են ինտեգրվել եվրոպական կառույցներին։
Ստեղծված պայմաններում ՌԴ-ում ՀՀ արտակարգ և լիազոր դեսպան Գուրգեն Արսենյանի մասնակցությունը մասնակցությունը ոչ միայն անթույլատրելի է, այլև սաբոտաժ է Հայաստանի հռչակած արտաքին քաղաքական ուղեգծի նկատմամբ։ Դա ոչ թե դիվանագիտական «նրբազգացություն» է, այլ բացահայտ անհարգալից վերաբերմունք Հայաստանի՝ ԵՄ հետ ստանձնած քաղաքական, անվտանգային հանձնառությունների և պարտավորությունների հանդեպ։ Այդպիսի մասնակցությունը միջազգային գործընկերների աչքում դիտվում է որպես ռազմավարական անկայունություն, կողմնորոշման բացակայություն և վստահության խաթարում։
ԵՄ անդամակցության գործընթացը պահանջում է ոչ միայն ներքին բարեփոխումներ, այլև արտաքին քաղաքականության լիակատար համապատասխանեցում հռչակված ուղեգծին։ Հայաստանում ի վերջո պետք է հասկանան, որ հնարավոր չէ միաժամանակ ձգտել դառնալ եվրոպական արժեքային համակարգի մաս, և այդուհանդերձ շարունակել խաղալ բազմաբևեռության սիմուլյացիաներ՝ խոչընդոտելով այն ինստիտուցիոնալ վերափոխումները, որոնք առանցքային են ԵՄ հետ գործընկերության համար։
Հայաստանը, որպես պետություն, որն անցում է կատարում դեպի եվրոպական ինքնիշխանության մոդել, պարտավոր է բացառել իր ներգրավումը այնպիսի ձևաչափերում, որոնք հակասում են այդ մոդելի հիմնարար սկզբունքներին։ Մասնակցությունը «բազմաբեւեռության» անվան տակ տեղի ունեցող միջոցառումներին նշանակում է թքել այն համագործակցության վրա, որը Հայաստանը կառուցել է ԵՄ-ի, ԱՄՆ-ի և Արևմուտքի գործընկերների հետ՝ այդ թվում նաև անվտանգության ոլորտում։ Այդ մասնակցությունը հավասարազոր է Հայաստանի կողմից հռչակած եվրոպական ուղեգծի արժեզրկմանը և վերածվում է Հայաստանի ռազմավարական գերեզմանափորի խորհրդանիշի։