Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

Қарау

Николаевский Ванёк

Қарау

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Қарау

Труха⚡️Україна

Қарау

Николаевский Ванёк

Қарау

‌ 𝖬𝖺𝗇𝗂𝖺𝖼 𝖯𝗌𝗒𝖼𝗁𝗈𝗅𝗈𝗀𝗂𝗌𝗍

‌‌ ‌ ◟𝗋𝗂𝗌𝗄 𝗍𝗈 𝗅𝖾𝖺𝗋𝗇, 𝗅𝖾𝖺𝗋𝗇 𝗍𝗈 𝗅𝗂𝗏𝖾◝
‌ @LPatients_bot
‌ ‌
‌

TGlist рейтингі

ТүріҚоғамдық

Растау

Расталмаған

Сенімділік

Сенімсіз

Орналасқан жері

ТілБасқа

Канал құрылған күніЧерв 07, 2023

TGlist-ке қосылған күні

Вер 17, 2024

Мен каналдың иесімін

Өзгерістер тарихы

Telegram арнасы ‌ 𝖬𝖺𝗇𝗂𝖺𝖼 𝖯𝗌𝗒𝖼𝗁𝗈𝗅𝗈𝗀𝗂𝗌𝗍 статистикасы

Толығырақ

Жазылушылар

340

24 сағат

41.2%Апта

134.1%Ай

7327.3%

Дәйексөз индексі

0

Ескертулер0Каналдарда қайта жазылу0Каналдарда ескерту0

1 жазбаның орташа қамтуы

14

12 сағат140%24 сағат140%48 сағат270%

Қатысу деңгейі (ER)

2.5%

Қайта жазылды0Пікірлер0Реакциялар1

Қамту бойынша қатысу деңгейі (ERR)

4.17%

24 сағат0%Апта

3.31%Ай

3.39%

1 жарнамалық жазбаның қамтуы

13

1 сағат13100%1 – 4 сағат47361.54%4 - 24 сағат00%

Толығырақ

Каналға біздің ботымызды қосып, осы каналдың аудиториясын біліңіз.

24 сағаттағы жазбалар саны

6

Динамика

"‌ 𝖬𝖺𝗇𝗂𝖺𝖼 𝖯𝗌𝗒𝖼𝗁𝗈𝗅𝗈𝗀𝗂𝗌𝗍" тобындағы соңғы жазбалар

Барлық жазбалар

15.04.202522:15

@callmestax

Қайта жіберілді:

𝐀𝖫𝖥𝖨𝖤

15.04.202522:14

فوروارد کنید و ایدی بذارید تا اولین حسی که ازتون گرفتم رو بهتون بگم.

Қайта жіберілді:

𝐀𝖫𝖥𝖨𝖤

15.04.202520:59

✉️نامـه جـی به جـیکـ

شاخه‌یِ خشکِ پیچکِ تنهایی من،
اعتراف می‌کنم هنوز عشقت را رها نکرده‌ام. من تا استخوان ترقوه به تو مبتلایم.
عزیزکم، محبوبِ قلبم، که از دست‌هایت زندگی می‌ریزد و از چشم‌هایت هزار غزل گفته نشده.
رفتی و من حتی جای رفتنت را هم بوسیدم. این عشق من به تو، دیوانگی است!

گله نکن که این روز‌ها دیرتر با واژه‌هایم احوالت را می‌پرسم. نوشتن برای تو سخت‌ترین کار ممکن شده. می‌ترسم جه‌یونا، می‌ترسم از نبودنت، رفتنت و از یاد بردنت بنویسم و چینیِ دلت ترک بردارد؛ پس دست نگه می‌دارم. می‌ترسم جه‌یونا، می‌ترسم از رگ‌های ظریف دست‌ها و چشم‌هایت، از خنده‌هایت، گریه‌هایت و غم‌هایت بنویسم و واژه‌ها در توصیفت کم کاری کنند؛ پس دوباره دست نگه می‌دارم. عزیزم، می‌خواهم در خیال از تو بگویم. به تو فکر و کنارت تا آخر عمر بمانم. خیال همیشه برای ما جای امن‌تریست.

باید کجا دنبال تو می‌گشتم؟ کدام آسمان را باید نگاه می‌کردم؟! منی که سوار بر بال پرنده‌ای، تمام این شهر غریبه را گشتم تا بیابمت.
در کدام جنگل باید حل می‌شدم؟! هنگامی که درخت‌ها بی‌رحمانه تاریکی را در آغوش گرفتند و کورم کردند.
پا میانِ شن‌های کدام کویر فرو می‌بردم؟! منی‌ که ستاره‌ها با حضورم خاموش شدند؛ کوله‌و‌بارشان را جمع کردند و رفتند؟!
در چشم‌های کدام مرد، خطوط نگاهت پیدا می‌شد؟ در دست‌های کدام مرد، لطافت بندبند انگشت‌هایت خودی نشان می‌داد؟ در موهای کدام مرد، عطرت به عمق سینه‌ام نفوذ می‌کرد؟ کجا پنهان بودی؟ کِی غریبه شدی و کِی غریبه ماندی روزنه‌ی‌امیدِ‌من.

حال من رهای اسیر توام. حال من یک رهای بی‌وطنم؛ مانند بادی که دل در گرو درختی ساکن دارد.
فکر می‌کنم آن‌که گم شده، منم. تو هستی، همیشه هستی، مانا و ساکت گوشه‌ای نشسته‌ای.
من می‌وزم و دنبالت می‌گردم اما نمی‌یابمت. خسته می‌شوم و در گوشه‌ای از دیار می‌نشینم.
کسی، رهگذری یا نوازنده‌ای می‌نوازد. و تو در کدام آواز پنهان بودی؟! بین رقص‌ انگشت‌های کدام موزیسین، به روی کلاویه‌های پیانو می‌پیچیدی؟ روی سیم‌های کدام گیتار سُر می‌خوردی و آواز لب‌های کدام می‌شدی؟ تو کجا بودی؟! یا نه. من کجا بودم؟! من کدام طرف می‌رفتم که تو نمی‌رفتی؟!

حال تو نیستی و من برای چشمانت افسانه می‌بافم!
افسانه‌هایی دور، افسانه‌هایی دیر، افسانه‌هایی گرچه دور و دیر اما به‌چون نور.
تو نورانی‌ترین نقطه زندگیِ تاریک کبود من بودی. بی آن که بدانی و بی آن که بخواهی...
حال من برایت می‌نویسم تا بماند؛ تا بخوانی.
بی‌من بگو آن‌جا، آن آبی‌های دور چگونه است؟ دیگر نور آفتاب چشمانت را نمی‌زند؟ دیگر کسی با نگاهش آزارت نمی‌دهد؟ جه‌یونا، حال در آن آبی‌های دور بی‌من چگونه‌ای؟ کسی به اندازه من دوستت دارد؟
آبی‌های نزدیک چه بود که به دوردست‌ها کوچ کردی قلبِ من...
نور عزیز کنج قلبم، حال تو آن‌جایی و آن‌جا خوشبخت‌ترین مکان است!
کاش من یک مکان بودم، کاش من همان آبی‌های دور بودم.

عزیزم، باغی شده‌ام که درخت‌های عشقش را ناجوانمردانه قطع کرده‌ای اما دوباره حاضر به سبز شدن برای تو خواهم بود، فقط کافیست کمی بذر نگاهت را درون خاکم بکاری. اما خیلی وقت است که در من، درخت‌های قوی بودن را قطع می‌کنی و به جایش نهال‌های دلتنگی و غم می‌کاری.
جه‌یونا! در یکی از دست نوشته‌هایت پرسیده بودی که«نویسنده‌ها، چرا نویسنده می‌شوند؟»
باید بگویم که«نمی‌دانم. من که فقط برای این‌که از تو بنویسم، نویسنده شدم».

اینجا که نشد عزیز دورم. اینجا که نتوانستم دست‌هایت را بگیرم، موهایت را ببوسم و گوشه‌ لب‌هایت را نوازش کنم. اما به تو قول خواهم داد که در جهانی دیگر، همین‌قدر مشتاق منتظر تو بمانم.
وعده‌ی دیدنت را هزار سال است که به خویش داده‌ام.

آگوسـت 𝟮𝟬𝟭𝟲

Қайта жіберілді:

𝐀𝖫𝖥𝖨𝖤

15.04.202520:59

Қайта жіберілді:

𝗉𝗂𝗇𝗄𝗍𝖾𝗋𝖾𝗌𝗍

15.04.202520:45

این پیام رو فوروارد کنید توی دیلی‌تون تا من یکی از پست های مورد علاقم رو از چنلتون انتخاب کنم و بذارم تا به مدت ٢٤ ساعت سین بخوره 🎀
( لیمیتش تا وقتی خط نخورده )

Қайта жіберілді:

‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ ‌‌ enha zone ;

15.04.202514:30

تا شب اینجا رو 1.9 می‌کنید لطفا؟ 17 نفر می‌خوایم.

Қайта жіберілді:

قاصـدڪِ خـاڪستـری

14.04.202523:10

‌‌‌‌‌
ོ ‌پسـرڪے را به خاطـر دارم ڪه در گـوشـه‌ای از خـاطـرات سـیاه رنگـِ قـلب بـےفـروغـم تنـها، سـاڪت و خـاموش جای گـرفتـه؛ گـویی ڪه پسـرڪ صـاحـب آن قلـبِ تاریڪ باشد و مـن...
مـن تنهـا انسـانـے باشـم ڪه او و خـاطـراتـش را با خـود حـمـل می‌ڪنـد‌‌.

Қайта жіберілді:

قاصـدڪِ خـاڪستـری

14.04.202523:10