Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Қарау

Труха⚡️Україна

Қарау

Николаевский Ванёк

Қарау

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Қарау

Труха⚡️Україна

Қарау

Николаевский Ванёк

Қарау

قاصـدڪِ خـاڪستـری

‌
‌ ‌ 𐇲 ‌𝒯𝗁𝖾 ℒ𝗈𝗌𝗍 𝐿𝖾𝗍𝗍𝖾𝗋𝗌 𓂃
𝒯𝘢𝘭𝘬: @Dxndelionbot ?

TGlist рейтингі

ТүріҚоғамдық

Растау

Расталмаған

Сенімділік

Сенімсіз

Орналасқан жері

ТілБасқа

Канал құрылған күніБер 28, 2023

TGlist-ке қосылған күні

Жовт 18, 2024

Мен каналдың иесімін

Өзгерістер тарихы

Telegram арнасы قاصـدڪِ خـاڪستـری статистикасы

Толығырақ

Жазылушылар

660

24 сағат

4-0.6%Апта

4-0.6%Ай

8013.8%

Дәйексөз индексі

0

Ескертулер1Каналдарда қайта жазылу0Каналдарда ескерту1

1 жазбаның орташа қамтуы

38

12 сағат7

39.2%24 сағат380%48 сағат110%

Қатысу деңгейі (ER)

2.63%

Қайта жазылды1Пікірлер0Реакциялар4

Қамту бойынша қатысу деңгейі (ERR)

5.72%

24 сағат0%Апта

0.76%Ай

1.1%

1 жарнамалық жазбаның қамтуы

10

1 сағат330%1 – 4 сағат00%4 - 24 сағат50500%

Толығырақ

Каналға біздің ботымызды қосып, осы каналдың аудиториясын біліңіз.

24 сағаттағы жазбалар саны

35

Динамика

"قاصـدڪِ خـاڪستـری" тобындағы соңғы жазбалар

Барлық жазбалар

23.04.202522:08

پرستش‌گاهی گم‌شده در پشت تپه‌هایی که نجوای آرزو‌های بر باد رفته را در خود جای داده بود.

Қайта жіберілді:

Byredo

23.04.202520:00

23.04.202518:24

مشتاقم بخونمش زودتر

23.04.202517:53

چقدر نازهههه

Қайта жіберілді:

𝖢𝖺𝗋𝖾𝗌𝗌 ♡

23.04.202517:51

Қайта жіберілді:

𝖢𝖺𝗋𝖾𝗌𝗌 ♡

23.04.202517:51

Қайта жіберілді:

موسیـقی بارون ؛ پاریـس

23.04.202517:50

میشه اینجاهم رند شه؟

Қайта жіберілді:

pipo ๋࣭ | ship party!

23.04.202517:49

شیـپ پارتـے

این پیام رو فور کنین تا چنلاتون رو باهم شیپ کنم ☝️🏻

جوین باشین

23.04.202517:47

_تو برای من مثل تابیدن نور آفتابی، وقتی تموم دنیام یخه… و من به بودنت مثل نفس کشیدن نیاز دارم جه‌یونا… دوستت دارم.
“هیچ‌وقت نتونستم دوست داشتنت رو پنهون کنم… عشق از چشم‌هام لو رفت؛ توی نگاه‌هام فریاد شد و توی هر آهنگی که برات نوشتم؛ خودش رو تکرار کرد. حالا تو نه فقط توی شعرهام بلکه توی تک تک لحظاتم، توی‌وجودم‌ نفس می‌کشی.

تموم شدم....به خدا که تموم شدم😭

23.04.202517:44

_فهمیدی؟ من تورو… با همه‌ی خودم، با همه‌ی جدی بودنم، با همه‌ی بی‌حوصلگی و سکوت لعنتیم… دوست دارم… سکوت‌ احمقانه‌ام تمام این مدت هردوی ما رو آزار داده اما… اما ازت می‌خوام تا به این تیکه یخ بی‌جون، اجازه بدی تا همه چیز رو جبران کنه…

کار از گریه و ضجه گذشته باید برای این سونگهون فریاد بزنم😭

Қайта жіберілді:

کتاب ناتمـوم نویسنـده

23.04.202509:17

برگه‌های نانوشته‌ی کتاب ناتموم نویسنده، افتخار ۲۵۰ برگه‌ای شدن رو به ما میدید؟

Қайта жіберілді:

‌ ‌‌𝖠𝖻𝗌𝗂𝗇𝗍𝗁𝖾

23.04.202509:17

مجله‌ی مد هوانگ هیونجین 145؟

Қайта жіберілді:

‌ ‌ ‌ ماونگہہ ‌ ‌ ‌ ‌

23.04.202509:01

نامہ‌ای دࢪ دسـت آخࢪیـں دࢪنـاے قࢪمـز🍒 ‌

23.04.202509:00

بیاین این‌بار روی چنلی تمرکز کنیم که واقعا قلمش بوسیدنیه

23.04.202508:59

Барлық жазбалар

Ештеңе табылмады 😢

Толығырақ

Рекордтар

12.04.202521:37

676Жазылушылар

10.03.202523:59

100Дәйексөз индексі

26.03.202523:59

661 жазбаның қамтуы

11.04.202521:37

65Жарнамалық жазбаның қамтуы

23.02.202519:51

57.14%ER

22.01.202523:59

16.49%ERR

Өсу

Толығырақ

Жазылушылар

Цитата индексі

1 хабарламаның қаралымы

Жарнамалық хабарлама қаралымы

ERR

Толығырақ

قاصـدڪِ خـاڪستـری танымал жазбалары

Барлық жазбалар

23.04.202508:59

https://t.me/simxnie
کلی کلی مبارکت باشه نازگل بلا😭🤏🏻

30.03.202510:13

Қайта жіберілді:

𝖩𝖾𝗅︎𝗅︎𝗒𝖿︎𝗂𝗌𝗁︎ (challenge)‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

30.03.202516:26

فور کنید بگم وایب کدوم کرکتر inside out رو میدید

+ مودبرد از اون کرکتر

جوین باشید نینیا

10 چنل اول

18.04.202514:48

Қайта жіберілді:

⌣ 𝒞hiᥡumi

05.04.202519:09

04.04.202520:57

07.04.202511:34

Қайта жіберілді:

𝐀𝖫𝖥𝖨𝖤

19.04.202520:33

📜دفـتر خاطـرات

جیکی... تو یه راه پر از پیچ و خم بودی، پر از رمز و راز و پر از آزادی و رهایی. منم یه ماشین کوچک بودم که انتهای یکی از پیچ‌های جاده‌ایِ تو گم شد و دیگه هرگز کسی برگشتنش رو ندید.

محبوبم، من خودم را غرق دیدم میان آشفتگی‌هایی که از آن من نبودند و به روح و جانم تحمیل شدند. هر چه بیشتر دست و پا زدم، بیشتر فرو رفتم. حلقم از آشفتگی پر شده بود، بینی‌‌ام توان فرو بردن نفس میان سینه‌‌ام را نداشت و چه ناتوان گشته بودم که انگار افسارم به دست سرنوشت به هر سویی کشیده می‌شد. در آن ورطه پر از ازدحام، نمی‌دانم کی و چه وقت اما به خواب رفتم. عمیق و چند هزارساله، بیدار هم نشدم، هرگز! چرا که تو را دیدم. تو غرق بودی میان شکوه شکوفه‌های پرعظمت بهار و غلظت خزان. تو غرق بودی میان رود‌های نقره‌ای و دریای آبی، میان قلم آفتابی و برگ‌های مخملیِ سبزرنگِ جنگل‌های دور. تو غرق بودی درون مفهوم زیبایی و من مجنون‌وار، به احترام بودنت میان رویا، خودم را هزاران سال غرق خواب کردم. تا دفن شوم در حضور تو. این‌گونه بود که آشفتگی برایم دل‌انگیز شد.

اما عزیز زیبارو، این‌روز‌ها حتی در فکر‌هایم هم آزرده‌ای، درست مثل آزردگی گلبرگ. به من بگو چرا؟! چرا دیگر از آن هزار پرستوی شاد چشم‌هایت خبری نیست؟! بگو چه کسی تو را آن سوی کوهستان غم رها کرد و رفت؟ چه کسی تو را از آن جوانه‌ی سرمست، تبدیل به شاخه‌ای بی‌جان کرد و رفت؟ مگر مقصدت آفتاب نبود؟ پس چه کسی میان تاریکی تنهایت گذاشت؟!

من دیده بودمت که آمیخته با لطافت ساحل، مورد هجوم امواج وحشیانه غم قرار می‌گرفتی. از تو دست کشیده‌ بودم اما دست‌هایم از من فرار می‌کردند تا دوباره به تو برسند. پاهایم می‌دویدند تا کنار نئش خسته‌ی تو زانو بزنند و لب‌هایم بی‌قرار تر از همیشه در جست‌و‌جوی بوسه از تو می‌گشتند. به خود که آمدم دیدم چیزی از من باقی نمانده جز منطقی که کندن از تو را می‌خواست. من همه‌ی تنم، دست‌ها، پاها، چشم‌ها و لب‌هایم برای تو بود. من دوست داشتنم به این دلیل شکل گرفت که کنار گوش‌های تو نجوا شود. من اشک‌هایم به این دلیل شکل گرفت که برای اندوه تو جاری شوند. من تمامم سمت تو پرواز می‌کرد و در آخر چیزی برای خویش نداشتم جز مغزی که می‌گفت از او بِکَن. مغزی که آن طرف ساحل رها شد و مرد، چرا که من و قلبم در آغوش تو آرام گرفته بودیم.

یک‌بار روی سنگ بزرگی نشسته بودیم و به آسمان نگاه می‌کردیم؛ به من گفتی که نمی‌دانی بی‌پناهی چیست. لبخند زده بودم، کوتاه، نرم، سبک و گذرنده. بعد هم کمی پاهایم را تکان دادم و گفتم:«بی‌پناهی شاید اصلا وجود نداشته باشه، بی‌پناهی شاید از پی همون پناهی که رو به زوال میره کشیده می‌شه جه‌یونا.» مثلا من نخستین باری که در آغوشت آرام گرفتم، پناه داشتم. اما بعد‌ها وقتی که خسته بودی و توان محکم‌تر کردن گره دستانت را به دورم نداشتی، بی‌پناهی را احساس کردم. اینطور فکر کن که من پناهنده‌ای بودم، بی‌پناه، در دنیای تو.

جه‌یونا! من تمام چیز‌هایی که مربوط به توست را می‌پرستم. گاه فکر می‌کردم هیچ عادت بدی نمی‌توانی داشته باشی و خوبِ مطلقی. اما پس از این‌که خانه، کتاب‌هایت و آن گلدان کوچک روی میز‌ت را جا گذاشتی و رفتی، از ذهنم خطور کرد که شکستن آدم‌ها را به خوبی یاد گرفته‌ای. با این حال آنچه که در تک‌تک لایه‌های روح من پیداست؛ دوست‌ داشتن توست و من حتی رفتنت را هم عزیز می‌شمارم. اشک می‌ریزم و دلتنگ می‌شوم ولی باز هم از این دید نگاه می‌کنم که قدم‌هایت به هنگام ترک کردنم چقدر زیبا و ظریف بود.

اما عزیزِ قلبم، این‌روز‌ها با من از تو سخن می‌گویند. می‌خواهند تو را سوار یک قایق کاغذی کنم و به رود فراموشی بسپارم. این‌ها نمی‌دانند که من تو را به مژه‌ها و موهایم بافته‌ام، به رگ‌هایم گره زده‌ام، به لبخندم چسبانده و روی تک تک لایه‌های پر پیچ و خم ذهنم حک کرده‌ام. این‌ها نمی‌دانند که تو زندانی در قلبی هستی که کلیدش خیلی وقت است که گم شده.

مـی 𝟮𝟬𝟭𝟳

Қайта жіберілді: