Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

देखना

Николаевский Ванёк

देखना

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

देखना

Труха⚡️Україна

देखना

Николаевский Ванёк

देखना

شکفتن در آفتاب

دانیال عظیمی
@azimi_danial

TGlist रेटिंग

प्रकारसार्वजनिक

सत्यापन

असत्यापित

विश्वसनीयता

अविश्वसनीय

स्थान

भाषाअन्य

चैनल निर्माण की तिथिЛют 08, 2025

TGlist में जोड़ा गया

Січ 07, 2025

मैं चैनल का मालिक हूँ

बदलावों का इतिहास

टेलीग्राम चैनल شکفتن در آفتاب का आंकड़ा

विवरण

सदस्य

2 226

24 घंटों

10%सप्ताह

492.3%महीना

1014.7%

उद्धरण सूचकांक

0

उल्लेख1चैनलों पर शेयर0चैनलों पर उल्लेख1

प्रति पोस्ट औसत दृश्य

73

12 घंटों960%24 घंटों73

82.9%48 घंटों428

478.3%

सगाई (ER)

6.07%

रिपोस्ट3टिप्पणियाँ0प्रतिक्रियाएँ2

सगाई दर (ERR)

19.24%

24 घंटों0%सप्ताह

5.57%महीना

1.9%

प्रति विज्ञापन पोस्ट औसत दृश्य

73

1 घंटा2534.25%1 - 4 घंटे2331.51%4 - 24 घंटे230315.07%

विवरण

हमारे बॉट को चैनल में जोड़ें और इस चैनल की दर्शक संख्या जानें।

24 घंटों में कुल पोस्ट

4

डायनेमिक्स

समूह "شکفتن در آفتاب" में नवीनतम पोस्ट

सभी पोस्ट

23.04.202517:39

سعدی و تندروان تصوف
نوشته‌ی دکتر سعید حمیدیان
سعدی‌شناسی اردیبهشت ۱۳۸۶
@shekoftandaraftab

AgADkxoAAs02SVA

174 kB

23.04.202517:36

اگر به گفته میلتون (۱۶۰۸-۱۶۷۴م) شاعر طراز اول انگلیس که شعر باید ساده، محسوس و پرشور باشد صفت «والا» را هم بیفزاییم تا سروده‌های کم مایه احساساتی را شامل نشود باید گفت که در ادب گذشته ما شعر سعدی مصداق کامل چنین توصیفی است. می‌توان گفت موضوع شعر هر شاعر آن چیزی است که می‌تواند درباره آن ساده، محسوس و پرشور سخن بگوید. در غزل عاشقانه سعدی این موضوع معشوق انسانی است. البته سعدی غزلهای عارفانه و پندآموز هم دارد، امّا آنچه خاص سعدی است همین غزل عاشقانه‌ی انسانی است که با او شکل یافت و به اوج رسید. سنتی که سعدی در این گونه غزل، که جوهر اصلی شعر غنایی است پایه گذاری کرد نه تنها پس از او در شعر قدیم ما جلوه تازه‌ای نیافت بلکه هر روز کم مایه‌تر و بی‌رمق‌تر گردید. ادامه سالم این سنت عشق انسانی را پس از قرن‌ها تنها در شعر نو، آن هم در شعر دو سه تن از شاعران می‌توان یافت. در واقع هر کدام از شیوه های شعر غنایی از احساساتی تا عرفانی نماینده‌هایی در شعر نو ایران دارد. اما این بحثی است که در اینجا بدان نمی‌توانیم بپردازیم. شاید تذکر این نکته ضروری باشد که منظور شعر انسانی و جسمانی است نه شعرهای شهوانی و جنسی که به کلی مقوله دیگری است. این گونه شعرها نیز هم در ادب قدیم و هم جدید ما نمونه‌های فراوان دارد و در خبیثات سعدی نیز دیده می‌شود. اما سعدی خود در آغاز خبیثات از سرودن چنین شعرهایی اظهار و طلب عفو کرده است.

سعدی - ضیاء موحد
@shekoftandaraftab

23.04.202512:15

ساز و آواز

شعر: سعدی
تار: عبدالحسین برازنده
آواز: اسماعیل ادیب خوانساری
@shekoftandaraftab

23.04.202510:30

«عشق سهم عمده‌ای در شکل‌گیری شعر فارسی داشته. بنده سعدی را بزرگ‌ترین نظریه‌پرداز عشق در زبان فارسی می‌دانم».

سخنرانی دکتر مهدی نوریان - اول اردیبهشت‌ماه جلالی ۱۴۰۴ / روز بزرگداشت شیخ اجلّ، سعدی شیرازی، تالار پیامبر اعظم (ص)، دانشگاه اصفهان
@shekoftandaraftab

23.04.202510:24

این محبوبیت سعدی را در اروپا، تنها با نوعی تجانس فکری وی با نبوغ غربی می توان تعبیر کرد، تجانسی که بی شک اصولاً بر اثر سبک زیبا و ظریف و موجز سعدی به وجود آمده است، ما غربیان وقتی آثار شاعران بزرگ ایران را می خوانیم با وجود همه ی نبوغ آنان فکری ناآشنا در آنها می یابیم، در آثار سعدی حتی با خواندن ترجمه ی آنها این تباین از بین می رود؛ با خواندن کتاب های سعدی این پیوستگی دائم و معتدلِ عقل و تخیل، این فلسفه عقل سلیم، و این اخلاق کاملاً عملی که با سبکی بسیار هموار بیان شده است، مشاهده می گردد. ارنست رونان که همیشه بسیار دان بود وقتی میگفت سعدی به واقع یکی از ماست اشتباه نمی‌کرد.

تحقیق درباره‌ی سعدی - هانری ماسه
@shekoftandaraftab

21.04.202523:56

جناب آیدین آغداشلو در آلبوم «وَشتن» چندی پیش بعضی غزل‌های سعدی را دکلمه کردند که متأسفانه با غلط‌هایی همراه بود. در این پوشه ابتدا شعرخوانی ایشان و در ادامه نقد بنده به این روایت را می‌شنوید. - محمدرضا ضیاء
@shekoftandaraftab

21.04.202523:52

کدام چاپ سعدی را بخریم؟

اوّلین قدم برای ارتباط با متون کهن، اینست که یک چاپ معتبر از آنها در دست داشته باشیم. یعنی اوّل از همه مطمئن باشیم که اینهایی که در این متن آمده، از شاعر یا نویسندۀ مزبور هست یا نه. مثلاً اکثرِ قریب به اتّفاقِ اشعاری که به خیام و باباطاهر و ابوسعید نسبت می‌دهند، از ایشان نیست. دربارۀ سعدی هم باید گفت متأسفانه با وجودِ این همه هیاهو و سروصدایی که برای شیخ راه انداخته‌ایم، هنوز یک متنِ درجه اوّل و دقیق از او در دست نداریم و هرکدام از چاپ‌ها اشکالاتی دارند. البته اوضاع کلیّات سعدی مثلِ ابوسعید و اینها نیست، ولی هنوز هم مقداری شعر الحاقی از شعرایِ دیگر در دیوان او موجود است و از طرفی ضبطِ برخی اشعار سعدی غلط است و دچار تحریف شده.

کلیّات سعدی: کلیّات، آن است که همۀ آثارِ سعدی را در خود دارد. یعنی در یک کتاب هم بوستان و گلستان هست، هم غزلیات و قصائد و رباعیات و مفردات و رسائلِ نثر (که البته بعضی از این رساله‌ها قطعاً از سعدی نیست). اگر می‌خواهید یک کلیّات سعدی خوب بخرید، چند گزینه هست. یکی همان تصحیح مرحوم محمدعلی فروغی است. البته چاپِ اصلی این اثر را امروز از انتشارات امیرکبیر می‌توانید بخرید (چاپ‌های انتشارات ققنوس و هرمس هم خوب است). بهاءالدّین خرمشاهی، همین تصحیح را با رفع مقداری از اغلاط و افزودنِ چند فهرستِ کارآمد و مقداری توضیحات (انتشارات دوستان) به چاپ رساند، که در مجموع بهتر از چاپ فروغی‌ست. این را هم بگویم که اگر به دنبالِ هزلیات سعدی می‌گردید، بدانید که چاپ و عدمِ چاپِ این بخش ربطی به سانسور و انقلاب ندارد. یعنی پیش از انقلاب هم مرحوم فروغی آن را مناسب تشخیص نداد و حتی گفت که نسبت دادنِ اینها به سعدی قبیح است و از چاپِ آن سر باز زد. البته اگر از بنده بپرسید، عرض می‌کنم که هزلیات، قطعاً از شیخ شیراز صادر شده و قوّتی که در برخی از این اشعار هست، نشان می‌دهد که کارِ احدی جز او نمی‌تواند باشد. متأسّفانه این رویه در دیگر تصحیح‌های کلیّات هم ادامه یافت و از چاپ‌های در دسترس، این بخش فقط در چاپِ انتشارات زوّار هست. کلیات سعدی دیگری هم دکتر حسن انوری (نشر قطره) منتشر ساخته است که یکی از محاسنش دارا بودن کشف‌الابیات همۀ اشعارست. دکتر مظاهر مصفّا هم کلیات سعدی دارد (انتشارات روزنه) که از نظر ظاهری بسیار شکیل و خوش‌دست است، معنی کلماتِ دشوار نیز در پایین متن آمده. بعضی ورژن‌هایِ این چاپ فهرست دارد و بعضی فاقد فهرست است، اگر فهرست‌ها برایتان مهم است، در هنگام خرید به این نکته دقّت کنید. (این کتاب «از روی نسخۀ تصحیح شدۀ انجمن فارس» چاپ شده و شاید نتوان آن را یک تصحیح مستقل دانست) هیچ یک از چاپ‌های بالا دارای توضیحات اشعار نیست. (مگر در موارد معدودی که گفته شد).

غزلیات سعدی: همان‌‌گونه که گفتیم، کلیات سعدی شاملِ غزلیات هم هست، ولی اگر می‌خواهید غزل‌ها را به صورتِ جداگانه داشته باشید، چند گزینه در اختیار دارید: غزل‌های سعدی، به تصحیح دکتر غلامحسین یوسفی (انتشارات سخن) که چند فهرست سودمند هم ضمیمۀ خود دارد. غزلیات سعدی به تصحیح حبیب یغمایی نیز سال‌ها نایاب بود و مدّتی پیش پژوهشگاه علوم انسانی آن را منتشر ساخت. این چاپ، یکی از تصحیح‌های خوب و مغفول غزلیات است، البته اشکالِ عمدۀ این چاپ فهرست‌های متعدد و به درنخورِ آن است که پرداختن به آن مجالی جداگانه می‌طلبد. اگر هم غزلیاتی با شرح و توضیح و معنی کلمات می‌خواهید، در درجۀ اوّل «شرح غزلیات سعدی» خانم فرح نیازکار مناسب است (انتشارات هرمس). مرحوم خطیب‌رهبر هم غزلیات سعدی را شرح کرده که شهرتی تمام دارد (انتشارات صفی‌علی شاه). نیز مرحوم برگ‌نیسی غزلیات را شرح نموده (انتشارات فکر روز)، ولی گویا چندان در بازار یافت می‌نشود!

بوستان و گلستان: مشهورترین چاپ این دو کتاب، تصحیح مرحوم دکتر یوسفی است (انتشارات خوارزمی). این را هم بگویم که با وجودِ شهرتِ فراوان، این تصحیح، صورتِ نهایی‌ نیست و هنوز هم این دو کتاب از تصحیح و شرح بی‌نیاز نیست. اگر می‌خواهید توضیحاتِ عباراتِ گلستان همان پای صفحه درج شده باشد، شرحِ گلستانِ خطیب‌رهبر (انتشارات صفی‌علی‌شاه) را توصیه می‌کنم که با فونت درشت چاپ شده و برای چشم‌های ضعیف آسان‌خوان‌ترست. مرحوم محمد خزائلی هم شرح مشهوری بر گلستان دارد که در جایِ خود بسیار سودمند است. استاد جویا جهانبخش هم گزیدۀ گلستان را شرح کرده که در قطع جیبی و همراه با فایل صوتی به وسیلۀ نشر معین منتشر شده.

محمدرضا ضیاء
@shekoftandaraftab

21.04.202522:27

روز اول اردیبهشت به نام شاعرِ شاعران، سعدی است. معمولاً وقتی اساتید فن از سعدی حرف می‌زنند از شعر و هنر او می‌گویند. فوقش گاهی در مورد اطلاعات زندگی او و اینکه از فلان بیت می‌شود فهمید که سعدی چه کار کرده و چند سالش بوده یا نه. اما یک چیز مهم در مورد سعدی که معمولاً یادمان می‌رود، این است که سعدی این اشعار مثل قند خودش را در یکی از سختترین دورا‌نهای حیات ملت ایران سروده است. سعدی در عصر پرآشوب حملۀ مغول زندگی می‌کرد. عصری پر از خشونت. جایی در ابتدای باب پنجم از «بوستان» سعدی دربارۀ یک دوست اصفهانی‌اش می‌گوید که «جنگاور و شوخ و عیار» بوده و «نه در مردی او را نه در مردمی/ دوم در جهان کس شنید آدمی» و خلاصه خیلی کارش درست بوده. سعدی می‌گوید وقتی بعد از یک مدت بیخبری رفیقش را دوباره دیده، دیده تمام موی سرش سفید شده: «چو کوه سفیدش سر از برف موی/ دوان آبش از برفِ پیری به روی». سعدی علت را می‌پرسد و جوان می‌گوید «جنگِ تَتَر» او را به این روز انداخته و بعد سعدی تصویری هولناک از ایلغار مغول‌ها (احتمالاً جنگ رمضان ۶۲۵ در حوالی اصفهان) به دست می‌دهد. منظور اینکه سعدی با چنین وحشت دایمی روزگار می‌گذرانده و احتمالاً بسیاری از سفرهای متعددش برای دور شدن از جنگ بوده. اما چیزی که سعدی در آن زمانۀ عسرت به دست داده، اصلا شباهتی به دورانش ندارد. سعدی کتاب «گلستان» را دقیقاً در سال ۶۵۶ نوشت، همان سالی که بغداد، شهر عاشقی و جوانیِ او به دست مغول سوخت و سعدی معتقد بود که «آسمان را حق بُوَد گر خون بگرید بر زمین». سعدی در چنین حالی، در ستایش عشق و زیبایی و خوبی نوشته است. همان طور که دیگر شاعر بزرگ ما، حافظ هم درست همزمان با وقتی که تیمور داشت از سرهای کشتگان مناره می‌ساخت، آن غزلیات شاهکار را سرود. در روزهای سخت، پیش می‌آید که به سعدی و حافظ هم فکر کنم. به آن ذهن‌های روشنی که در سخت‌ترین لحظات هم باور داشتند که «زندگی زیباست».

احسان رضایی
@shekoftandaraftab

21.04.202522:10

همایش «سعدی و پترارک»

مائورو کنچاتوری / رافائل موریللو / میرجلال‌الدین کزازی / فائزه مردانی / نسرین فقیه‌ملک‌مرزبان / فاطمه عسگری / ایمان منسوب‌بصیری / فرح نیازکار / مهدی سالاری‌نسب / شیده احمدزاده / سعید حمیدیان / میترا مظاهری / زهرا زواریان / فرشته نوبخت / الهام فلاح

فروردین‌ماه ۱۳۹۷
@shekoftandaraftab

21.04.202522:01

سعدی و «جمال پرستی»

"تو اگر به حسن دعوی بکنی گواه داری
که جمال سرو بستان و کمال ماه داری"

تصور نمیکنم در تاریخ ادبیات فارسی هیچ شاعر و ادیب‌ی را بتوان سراغ داشت که در «جمال پرستی» و ذوق زیبایی‌شناسی حتی به سعدی نزدیک شده باشد. سعدی در مقابل زیبایی از پیش سپر انداخته و تسلیم بی چون و چراست. در نگاه سعدی «معشوق زیبا روی» می تواند به عاشق نگون بخت بی توجهی کند، تحقیرش نماید، نادیده اش بیانگارد، آزارش دهد و هر رفتاری که دلش می‌خواهد انجام دهد و کاملا هم حق داشته باشد، چرا که مجوز این رفتار را «زیبایی و جمال معشوق» صادر کرده است. به این مصرع توجه کنیم: «چرخ شنید ناله ام گفت منال سعدیا» با خواندن این مصراع احتمالا به ذهنمان خطور می کند که «چرخ فلک» می خواهد با سعدی در دلی بکند و مثلا بگوید که: «سعدی منال که رسم روزگار این است» و یا پندی بدهد و بگوید که: «سعدی منال که بسیاری هستند که شرایط بدتری از تو دارند» و چیزی از این قبیل. اما سعدی در مصرع دوم تمام پیش‌گویی ذهنی ما را به هم می ریزد و دلیل دعوت «چرخ» برای ننالیدن شاعر را کاملا خودخواهانه و در حوزه دست نخوردن و تَرک برنداشتن صورت زیبای خود می داند:

« چرخ شنید ناله ام گفت منال سعدیا
کآه تو تیره می‌کند آینه جمال من»

برای چرخ گردون مهم نیست که سعدی چرا می‌نالد و اصلا نمی خواهد هم دلیل ناله او را بداند و یا با او همدردی و همدلی کند. دغدغه چرخ گردن «زیبایی و جمال» خویش است و از سعدی می خواهد که «آه» نکشد چرا که «آه» سعدی چون مه و غباری بر چهره آینه نشسته و زیبایی او را تیره و مکدر می‌سازد. این شیوه نگاه به «زیبایی» در تمام اشعار و به ویژه غزلیات سعدی ساری و جاریست. سعدی ستایشگر بزرگ زیبایی است و در مقابل عظمت زیبایی همه چیز را و حتی خویشتن را در جایگاه ثانوی می نشاند.

به قول دکتر شفیعی کدکنی: «راست گفت داستایفسکی که آنچه سرانجام می ماند و پیروز است زیبایی است و هنر، یا آنچه جهان را پاس می‌دارد زیبایی است. همیشه تصور من بر این بوده است که داستایوفسکی در بیان این گفتار ژرف و حکیمانه تحت تاثیر شیخ اجل سعدی شیراز بوده است که نخستین بار در تاریخ فرهنگ بشری کشف کرده است که همه چیز مغلوب زیبایی است و فرمانروای نهایی تاریخ، هنر است و جمال:

پر طاووس بر اوراق مصاحف دیدم
گفتم: این منزلت از قدر تو میبینم بیش
گفت خاموش که هر کس که جمالی دارد
هر کجا پای نهد دست ندارندش پیش»

فرهاد قنبری
@shekoftandaraftab

21.04.202521:55

گرچه آغاز نصیحت و افتتاح سخن مکن به لاحول کنند و مجلسیان به تلقین این کلمه آب در دهن چون بول کنند، اما یقین که شیطان لعین از این گنهکاران بی‌دین به تبع غراب البین مسافت بعد المشرقین جوید، پس همان به که درآویزیم چند چون پشکل از دنباله فرو ریزیم، که دعای این بیچارگان و نصیحت این روسپی‌زادگان این است که قومی که در این مجلس حاضرند و بر روی این پیر هرزه‌گوی ناظر، لعینا ایشان را از کیر و کس یکدیگر برخورداری ده و از شوی و زن هم طلاق و بیزاری بخش و این می‌ خوارگان بی‌طاعت و روسپی‌زادگان بی‌بضاعت را در گادن و دادن قوّتی تمام روزی گردان و در نهادن و اندرون شدن کیر جام جهان‌بخش فرمای و ذوق بوسه‌های چون قند از لب خواتین دل‌بند و امردان ارجمند از حدِّ هند تا خجند با کون‌های کلان چون الوند به کام همه برسان، و نُقل نَقل بی‌عقلان از شکر و بادام چشم و لب معشوقان کن و گوش این مشتاقان را از آواز ناساز بلبل غلغل صراحی مترنِّم و از چشمان به التفای لقای روهای منوّر و کون‌های مدوّر روشن دار. دیدة ناپسندیدة رقیبان و مدّعیان و گوش بی‌هوش در دیدن این افعال و شنیدن این اقوال کور و کر گردان. هرجا که دلارامی خوش‌خرامی در دست زشت‌لقایی گرفتار است، او را به ستر و صلاح در زیر این مشتاقان انداز، بدبختان به رغبت آمین بگویید. شیطانا! لعینا! هرجا که تهیدستی می پرستی به یاد کس خاتون یا کون اَمرَدی، ذکر را با بزاق در کورة مشت به تحریک آورد، آن جلب را بطلب و این کنده را مهیّا و مهنّا کن و هر جا مفلسی مخلصی در کنج ویرانه یا در زاویة خانة همسایه برده است، او را در آن کاشانه از دست بیگانه نگاه دار، آمین گوی را جَماع با من روزی کن.

المجالس فی الهزل و المطایبات - سعدی
@shekoftandaraftab

21.04.202521:55

مشتاق و پریشان

شعر: سعدی
آهنگ: علینقی وزیری
تنظیم‌: روح‌الله خالقی
خواننده‌‌‌: غلامحسین بنان
@shekoftandaraftab

21.04.202521:22

چندی پیش یکی از همین ادبای پست مدرنیست را دیدم که «سعدی‌شناس» شده بود و چاپ شیک و جوان پسندی از گلستان به دست داشت. پرسیدم: «آقا این تصحیح تازه ای از گلستان است ؟» با همان خفض جناح و تواضعی که معمولا در اینجور هنرمندان علامه دیده میشود، فرمودند: «تصحیح که نکرده ایم، اما بازخوانی تازه‌ایست. عبارات و جمله‌ها را نشانه‌گذاری کرده و مشکلات را شرح داده ایم تا مردم آن را راحت‌ تر بخوانند». کتاب را با شوق و ذوق گرفتم و گشودم و در همان صفحات اول چند غلط عجیب و باور نکردنی دیدم. یکی دو عبارت را به مصصح یا «بازخوان» محترم نشان دادم و گفتم: «لطفا این ها را برایم بخوانید.» دیدم ادیب فاضل «ملاذالانام» را به صورت «ملا ذالانام» می خواند و گمان می کند «ملا» یک کلمه است و «ذالانام» هم چیزی است مثل ذوالفقار و ذوالجناح! «و راکبات» را «وَر اَکِبّات» می خواند! و در کتاب هم عینا همینطور ضبط کرده بود! «بازخوانی» خوش‌آب و رنگ ایشان را از گلستان بستم و کنار نهادم و در دل خدا را سپاس گزاردم که هنوز چند نفری در دانشکده های ادبیات هستند که دست کم «روخوانی» گلستان را بلدند و مدعی «بازخوانی» آن هم نیستند.

از شهر خدا تا شهر انسان - محمد دهقانی
@shekoftandaraftab

21.04.202520:56

ز چشم مست تو امّید خواب می‌بینم
تو خوش بخفت‌که ما را قرار خفتن نیست

‌به دیدن از تو قناعت نمی‌توانم کرد
‌حکایتی دگرم هست و جای گفتن نیست

خبیثات و مجالس الهزل - سعدی
@shekoftandaraftab

21.04.202520:51

تحلیل قطعه‌ای از بوستان سعدی
سخنرانی دکتر حسین معصومی همدانی
نشست علمی روز سعدی در شیراز (۱۳۸۶)
@shekoftandaraftab

सभी पोस्ट

विज्ञापित17 घंटे

06.04.202519:11ذوالنون

2.3K

विज्ञापित1 दिन

05.04.202520:33نجیب مایل هروی

1.7K

विवरण

रिकॉर्ड

23.04.202510:32

2.2Kसदस्य

27.02.202523:59

200उद्धरण सूचकांक

10.02.202501:03

601प्रति पोस्ट औसत दृश्य

10.02.202501:03

601प्रति विज्ञापन पोस्ट औसत दृश्य

11.03.202523:59

100.00%ER

10.02.202501:03

32.59%ERR

विकास

विवरण

सदस्य

उद्धरण सूचकांक

एक पोस्ट का औसत दृश्य

एक विज्ञापन पोस्ट का औसत दृश्य

ERR

विवरण

شکفتن در آفتاب के लोकप्रिय पोस्ट

सभी पोस्ट

24.03.202522:13

دیوان مازندران

21.04.202521:55

مشتاق و پریشان

شعر: سعدی
آهنگ: علینقی وزیری
تنظیم‌: روح‌الله خالقی
خواننده‌‌‌: غلامحسین بنان
@shekoftandaraftab

16.04.202522:57

مثنوی با شما چه می‌کند؟

باور کنید که مثنوی و خصوصا دیوان شمس در شما یک جوشی رو برمی‌انگیزه، در درون شما یک تحولی رو پدیدار میآورد که دیگه دلتون میخواد از قفس خودتون بگریزید. مهم‌ترین خاصیت این کتاب این‌ست که وقتی شما مثنوی رو میخونید یا کنار یک ولی خدا مینشینید، شما گرم میشوید، قیامت در وجود شما پیدا میشه، معنایی غیر از این نداره. اگر کتابی با شما اینکار رو نکرد ، شما بدونید وقتتون رو حرام کردید، اما وقتی که یه بیت یه کسی، یک بیت از یک دیوانی در شما آتش زد آن‌موقع شما باید بدانید که با یک منبعی، مخزنی از آتش روبرو هستید که می‌تواند جان شما را بسوزاند.

دکتر عبدالکریم سروش
@shekoftandaraftab

से पुनः पोस्ट किया:

🪶انجمن شاهنامه‌خوانی هما (اشـه)

24.03.202520:57

۲۰۰ ساعت فایل صوتی شرح و خوانش دوره‌ی هشت جلدی شاهنامه، تصحیح استاد جلال خالقی مطلق.

۱)فایل پی‌دی‌اف منبع مطالعاتی(دوره‌ی هشت جلدی شاهنامه، تصحیح استاد جلال خالقی مطلق، چاپ نیویورک).

۲)جلد یکم(بخش اول)
دیباچه، گیومرت، هوشنگ، طهمورت، جمشید، ضحاک، فریدون.

۳)جلد یکم(بخش دوم)
(منوچهر، نوذر، زوطهماسب، کیقباد)

۴)جلد دوم(بخش اول)
پادشاهی کیکاوس(داستان جنگ مازندران، داستان جنگ هاماوران، داستان رستم و هفت گردان)

۵)جلد دوم(بخش دوم)
پادشاهی کیکاوس(داستان رستم و سهراب)

۶)جلد دوم(بخش سوم)
پادشاهی کیکاوس(داستان سیاوخش)

۷)جلد دوم(بخش چهارم)
پادشاهی کیکاوس(داستان کین سیاوخش، داستان رفتن گیو به ترکستان)

۸)جلد سوم(بخش یکم)
پادشاهی کیخسرو(داستان عرض کردن کیخسرو، داستان فرود سیاوخش)

۹)جلد سوم(بخش دوم)
پادشاهی کیخسرو(داستان کاموس کشانی)

۱۰)جلد سوم(بخش سوم)
پادشاهی کیخسرو(داستان رستم و اکوان دیو، داستان بیژن و منیژه)

۱۱)جلد چهارم(بخش اول)
پادشاهی کیخسرو(داستان رزم دوازده رخ)

@shahnamehferdowsiii

03.04.202522:34

گروهی از علما غلو کردند و گفتند: «ترجمه قرآن، قرآن باشد.» و این قول دور است از حقیقت، از بهر آن که نظم قرآن معجر است، و نظم ترجمه قرآن معجز نباشد. و آنچه از جنس معجزات نباشد، قرآن نباشد. و اگر ترجمه قرآن، قرآن بودی، بایستی تا ترجمه شعر نیز شعر بودی به هر عبارت که بودی. و چون این محال بُوَد، آن اولیتر که نباشد.

تاج التراجم فی تفسیر القرآن للاعاجم، جلد اول، ابوالمظفر شاهفوربن طاهر بن محمد اسفراینی، به تصحیح نجیب مایل هروی و علی اکبر الهی خراسانی
@shekoftandaraftab

21.04.202520:48

طنز در پند سعدی
نوشته‌ی دکتر حسین معصومی همدانی
مجله سعدی‌شناسی، پاییز ۱۳۹۹، شماره ۸
@shekoftandaraftab

24.03.202517:51

بخش اول از گفت‌وگوی سیدامیرحسین اصغری با دکتر ویلیام چیتیک به سال ۱۹۹۹

24.03.202517:51

بخش دوم از گفت‌وگوی سیدامیرحسین اصغری با دکتر ویلیام چیتیک به سال ۱۹۹۹

23.04.202510:24

21.04.202522:27

से पुनः पोस्ट किया:

ذوالنون

04.04.202518:17

هو

قرآن عظيم است
و عظيم را جای عظيم بايد تا فرود آيد
و تو بس تنگ‌دلی.

عین‌القضات همدانی
نامه ها ، به‌نقل از خاصیت آینگی ص۴۳
@zonnoun

21.04.202506:38

قبر شیخ سعدی و دروازهٔ کازران

گویند قبر شیخ سعدی در مکانی واقع است که چون برابر او روی دروازهٔ کازران پیداست. دراین اوقات شخصی از امراء زند که در شیراز مقام داشت روزی به تفرّج بر سر قبر شیخ آمد، بر میان قبر شیخ بنشست و پائی بر سر پا افکند متوجّه دیدن کازران بود در این اثناء گفت: کلّیّات شیخ را بیاورید تا تفأّل حال خود کنم چون گشود این شعر بر آمد:

گر بر سر کير ما نشینی
دروازهٔ کازران ببینی

بی اختیار آن شخص از روی قبر برخاسته به زیر آمد به گوشه ای خَجِل نشسته.

خزائن - ملّا احمد نراقی
به تصحیح حسن حسن زادهٔ آملی
@shekoftandaraftab

26.03.202513:05

شعر شیخ بهایی در وصف مثنوی مولانا
(آرامگاه مهرعلیشاه گیلانی، اسلام آباد پاکستان.)

من نميگويم كه آن عالیجناب
هست پيغمبر ولی دارد كتاب
مثنوی معنوی مولوی
هست قرآنی به لفظ پهلوی
مثنوی او چو قرآن مدل
هادی بعضی و بعضی را مضلّ

«اشارۀ بیت آخر به آیۀ شریفۀ:
فَإِنَّ اللَّهَ یُضلُّ من یشاء و یهدی من یشاء»

اشعار پایین سنگ مزار:
جز وجود مطلق و هستی پاک
هرچه آید در خیالت هست خاک
صورت ظاهر فنا گردد بدان
عالم معنی بماند جاودان
گفت المعنی هواللهُ شیخ دین
بحر معنی هاست ربُ العالمین
چون برآرم دم بالله الصّمد
چرخ نعرۀ لیتنی کُنتُ زند
اسم اعظم هست الله العظیم
جانِ جان و مُحیّ عِظمِ رَمیم

مرتضی رضوانفر
پژوهشگاه میراث فرهنگی
@shekoftandaraftab

03.04.202522:33

برخاستن موسیقی قرآن در شعر فارسی

تقریباً یقین دارم که دلیلِ اصلی نیامیختنِ شاهکارهای شعر عرب با آیات قرآنی، همین است که وزن عروضی و موسیقیِ خاص آن، در تعارض با ترتیل قرآنی قرار می‌گیرد و این در زبانِ عربی بسیار محسوس است و به اصطلاح توی ذوق می‌زند اما در زبان فارسی و شعر فارسی غیابِ ترتیل قرآنی آشکار نمی‌شود. به همین دلیل شاعران فارسی زبان از همان عهد محمد بن وصیف سیستانی که گفت:

«لِمَنِ المُلْک» بخواندی تو امیرا به یقین
با «قلیل الفئه» کِت داد وران لشکر کام

تا سنایی که گفت:

ای منزّه ذاتِ تو «عمّا یقولُ الظالمون»
گفت علمت جمله را «ما لم یکونوا یعلمون»

تا صفی‌علی‌شاه که در ستایش امام علی بن ابیطالب گفت:

به منکر و مکذّبش هر دو تن
قیل ادخلا النار مع الداخلین

تا مهدی اخوان ثالث که گفت:

کسی کاو در آید به دین خدا
بوَد یاورش کردگار قدیر

به روزِ جزا هم بوَد بی‌حساب
فَسوفَ یُحاسَب حساباً یسیر

همه آیات قرآنی را وارد شعر خود کرده‌اند و مسألهٔ غیاب ترتیل قرآنی را عیب نشمرده‌اند. بسیاری از شاهکارهای شعر فارسیِ امثال سنایی و عطار و مولانا و سعدی و حافظ و دیگر بزرگان آمیخته به اجزایی از آیات قرآن کریم است و خوانندهٔ فارسی زبان از آنها لذت هنری و موسیقیایی می‌بَرَد بی‌آنکه حساسیتی از خود نسبت به غیاب ترتیل قرآنی نشان دهد.

زبان شعر در نثر صوفیه - محمدرضا شفیعی کدکنی
@shekoftandaraftab

19.04.202500:31

अधिक कार्यक्षमता अनलॉक करने के लिए लॉगिन करें।