یکی از کتابهای بسیار تامل برانگیزی که تا کنون خوانده ام سرنوشت سوکناگ زندگی اثر میگول دو اونامونو فیلسوف اسپانیایی است که توسط بهاء الدین خرمشاهی با عنوان درد جاودانگی به زیبایی به فارسی برگردانده شده است.
آنچه که در زیر آمده تکه هایی است از صفحات ۱۹۰ تا ۱۹۳ این کتاب
عشق زن، از عشق مرد، چنانچه پیش از این گفتیم مشفقانه تر، مهربانانه تر، ناب تر، بی پروا تر و ماندگار تر است.
شفقت جوهر عشق روحانی است، عشقی که از عشقیت خود آگاه است، عشقی که عاقلانه است! عشق شفقت می ورزد و هر چه شدید تر باشد شفقتش بیشتر است...
انسان هر چه بیشتر سر به درون خویش ببرد و بیشتر در اعماق وجود خود فرو رود بیشتر به ناچیزی و ناتوانی خویش پی می َبَرَد و چون به عمق ناچیزی خود رسید و زیر پای خود را خالی دید، از ته دل بر خود شفقت خواهد کرد، این شفقت زاده ی این آگاهی است که همان سان که پیش از به دنیا آمدن وجود نداشت پس از اینکه از دنیا رفت نیز وجود نخواهد داشت و با این آگاهی در دلش شفقت یعنی عشق به همه ی همنوعانی که در این جهان خاکی دارد، به این سایه های ناشاد که یک یک از صندوق عدم فرا می آیند و به صندوق عدم فرو می روند، به این جرقه های آگاهی که فقط لحظه ای در ظلمت جاودانه ی بیکرانه می درخشند و سپس خاموش می شوند، پیدا خواهد کرد. و این احساس را ابتدا به کسانی پیدا می کند که به او نزدیکترند یعنی کسانی که با آنها زندگی می کند و سپس این شفقت به همه موجودات زنده و شاید موجوداتی که حیات ندارند و فقط وجود دارند گسترش می یابد. حتی به آن ستاره دور که شبها در دل آسمان می درخشد و روزی خاموش و خاکستر خواهد شد و دیگر نخواهد درخشید. و اینکه همه ی آسمان پر ستاره چنین سرنوشتی خواهد داشت، چه آسمان بیچاره ای!
و اگر محکوم بودن به نیستی، تلخ و غم انگیز است شاید همواره "خویشتن بودن" از آن هم تلخ تر و غم انگیز تر باشد. آری همواره خویشتن بودن و قدرتِ "دیگر شدن" نداشتن، و قدرتِ "همه چیز شدن" نداشتن غمناکتر است.
اگر بتوانیم به جهان همانقدر بی فاصله نگاه کنیم که به خود، به ژرفنای بی پایان ملال، نه فقط ملال حیات، بلکه به ملال هستی خواهیم رسید، و بدین سان بر همه چیز شفقت خواهیم ورزید و عشق جهانی را تجربه خواهیم کرد.....
و وقتی عشق آنچنان عظیم و نیرومند و سرشار باشد که همه چیز را دوست داشته باشد، کشف می کند که کل هستی موجودی است که آگاهی دارد، آگاهي که به نوبه خود رنج می کشد، شفقت می ورزد و دوست می دارد و این همانست که خدا می نامیم......
@essarat
🌹🌹🌹