Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

Труха⚡️Україна

देखना

Николаевский Ванёк

देखना

Мир сегодня с "Юрий Подоляка"

देखना

Труха⚡️Україна

देखना

Николаевский Ванёк

देखना

‌ ‌ ‌ ‌ م‍ ‍رودا ‌ ‌

ㅤ ㅤㅤ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ حاص‍ ‍لِ اش‍ ‍ک ‌ ‌ ‌ ‌ ‌𝁨
‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ @Theodabot
‌ ‌

TGlist रेटिंग

प्रकारसार्वजनिक

सत्यापन

असत्यापित

विश्वसनीयता

अविश्वसनीय

स्थान

भाषाअन्य

चैनल निर्माण की तिथिOct 10, 2024

TGlist में जोड़ा गया

Feb 13, 2025

मैं चैनल का मालिक हूँ

बदलावों का इतिहास

टेलीग्राम चैनल ‌ ‌ ‌ ‌ م‍ ‍رودا ‌ ‌ का आंकड़ा

विवरण

सदस्य

275

24 घंटों0-0.1%सप्ताह

41.4%महीना

20-6.8%

उद्धरण सूचकांक

0

उल्लेख1चैनलों पर शेयर0चैनलों पर उल्लेख1

प्रति पोस्ट औसत दृश्य

350

12 घंटों350%24 घंटों3500%48 घंटों4330%

सगाई (ER)

6.57%

रिपोस्ट23टिप्पणियाँ0प्रतिक्रियाएँ0

सगाई दर (ERR)

0%

24 घंटों0%सप्ताह

116.02%महीना

1.01%

प्रति विज्ञापन पोस्ट औसत दृश्य

13

1 घंटा00%1 - 4 घंटे00%4 - 24 घंटे00%

विवरण

हमारे बॉट को चैनल में जोड़ें और इस चैनल की दर्शक संख्या जानें।

24 घंटों में कुल पोस्ट

0

डायनेमिक्स

समूह "‌ ‌ ‌ ‌ م‍ ‍رودا ‌ ‌" में नवीनतम पोस्ट

सभी पोस्ट

26.03.202521:20

پس دࢪ سایه‌ها زیست، دࢪ پناه دیواࢪهاے خاموش، جایی ڪـہ هیچ نوࢪی به دࢪون ࢪاه نداشت.
هࢪ واژه‌ای ࢪا پیش از گفتن بلعید، هࢪ اشتیاقی ࢪا پیش از شکفتن دࢪ گوࢪ فࢪاموشی دفن ڪࢪد.
و هࢪگاه ڪـہ عشق، چون نسیمی سࢪگࢪدان از ڪناࢪش گذشت، پلڪ‌هایش ࢪا فࢪوبست،
مبادا ڪـہ حتی دࢪ خیالش، طعمِ سوختن ࢪا بچشد.

24.03.202523:54

گفتم: "دوستم دارے؟"
و او لحظه‌اے مکث کرد، چنان که گویۍ در لابه‌لاے واژه‌ها، معنایۍ براے گم‌گشته‌اے بۍنام مۍجوید.
باد، آرام از پنجره‌ے نیمه‌باز گذشت، پرده‌ها را لرزاند، و سکوت میان ما قد کشید، بلندتر از هر دیوارے، سنگین‌تر از هر بغضۍ.
سپس، با صدایۍ که بیش از آنکه گرم باشد، به نسیمۍ سرد مۍمانست، گفت:
"دوست‌داشتن، چه واژه‌ے غریبۍ! آیا تو هرگز دانسته‌اے که دوست‌داشتن، خود، هزار چهره دارد؟
مۍتوان دوست داشت، چنان که گل، باران را، بۍآنکه بداند پس از آن طوفان خواهد آمد.
مۍتوان دوست داشت، چنان که ماه، شب را، بۍآنکه بپرسد که چرا هر بامداد او را ترک مۍکند.
مۍتوان دوست داشت، چنان که مسافر، جاده را، بۍآنکه بداند در انتها چیزے جز گم‌شدگۍ نخواهد یافت."
و من در میان این کلمات، در میان این سایه‌هاے نیمه‌جان،‌ احساس کردم که چیزے در دلم فرو ریخت، چیزۍ که شاید نامش، امید بود.

17.03.202518:33

‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌ ‌ دࢪۅد اهالی، ݽبز باشید ۅ مانا.

⋆ این پیام رو فوروارد بکنید و مشخصات زیر رو که دوست دارید در زندگی بعدی داشته باشید، عرض بکنید تا بنده زندگیِ بعدیِ شما رو در چند خط قلم بزنم، و یک هدر از پینترست به طور رندوم که وایبِ شما/زندگی بعدیتون رو به بنده داده، خدمتتون تقدیم بکنم‌.

⋆ اسمتون، شغل، شهری که در اون مایل هستید متولد بشید.

جواب ها در شکوفه‌ی مرودا قرار میگیره.

17.03.202518:02

17.03.202517:44

انسان‌ها رو از طریقِ انرژی‌ای که بهم منتقل می‌کنن، چه با گفت‌وگو های کوتاه، چه از دور، به راحتی می‌شناسم.

17.03.202517:40

چرا وقتی لازمه چیزی راجب خودم رو توضیح بدم، ذهنم مه گرفته میشه!

से पुनः पोस्ट किया:

curator w her

17.03.202517:39

به عنوان عیدی، این چالش + یکی از متون چنل رو فور بزنید تا بهتون بگم اگر شما شخصی مانند ویکتور فراکشتاین بودید، طبق وایب خودتون و همینطور چنلتون، قرار بود چه نوع هیولایی خلق کنید؟ مشخصات هیولا و ادراک و خلاقش رو براتون توصیف میکنم‌

یکی از ویژگی‌های مهم اخلاقیتون که خیلی براتون پر رنگ هست رو نام ببرید

نیازی نیست جوین باشید

جواب‌ها اینجا گذاشته میشه

से पुनः पोस्ट किया:

curator w her

17.03.202517:39

دنیاست و سایه‌هایی بیگانه، تئاتر هیچگاه خیالی نخواهد بود حتی تماشاگران نیز اهریمن‌هایی با لبخند بلند بر روی صندلی نشسته‌اند و به ما می‌نگرند. روشنایی مطلق و دختر در وسط صحنه‌ رو به زوال میروند‌. انگشتانش به سمت بالا و سایه ها اندامش را درون تاریکی میبلعند‌ و از ان و تمام استخوانی که در بدن دارد، تغذیه میکنند‌. معشوقه کجاست که راه یابد؟ تا شکافی ایجاد کرده و فرشته را از بند رها کند؟ تماشا گران کیستند؟ آن ارواح‌ گمگشته در بین کدام یک از صندلی ها پنهان شده‌اند؟ حنجره‌های دختر میسوزد، چه زمانی نجات خواهد یافت؟ آیا شخصی کل مسئله را درک خواهد کرد؟ آیا شخصی خواهد فهمید که من چه میگویم؟ یا باید مو به مو و با جزئیات برایش نقاشی کشم و زبانم را به کار گیرم؟ چشمان من، تمام آن تئاتر توخالی را خواهد دید. آن تئاتر کوچک و تماشا‌چی‌ای که در آن وسط، به من زل زده است‌. نجوایی در گوشم زمزمه میکند:
" زندگی را ببین و درک کن."
شاید سایه و تاریکی خود من باشد، شاید هم شخصی که هزاران بار حدقه‌ی چشمانم را نابود کرده است.

17.03.202515:17

17.03.202513:59

And when I’m six feet deep, with bugs making a home out of my skull, they’ll get drunk on the memory of you. They’ll taste your laughter in the marrow of my bones, hear your voice slipping through the cracks of a midnight breeze. As they feast on the part of my brain where you still live, they’ll see the world the way I did with you painted across every damn corner.