یادداشت‌های لغوی و ادبی - آریا طبیب‌زاده
से पुनः पोस्ट किया:
Omid Tabibzadeh/ امید طبیب‌زاده
08.05.202511:26
امید طبیب‌زاده، «پیشنهاد روشی برای استفاده از وزن شعر در مقام کلیدی سبک شناختی؛ مطالعۀ موردی: بحر رمل مثمن مخبون محذوف یا مقصور در قرن ۴ و قرن ۱۴»، در: مجله زبان و زبان‌شناسی، دوره ۱۸، شماره، ۳۵، بهار و تابستان، ۱۴۰۱، ص ۲۷۷-۲۹۵.
@OmidTabibzadeh
@OmidTabibzadeh
से पुनः पोस्ट किया:
نسخ خطّی فارسی در کتابخانه‌های جهان
03.04.202522:17
منشآت خاقانی شروانی، افضل‌الدّین بدیل‌بن علی
دست‌‌نویس شمارهٔ ۶۰۰ کتابخانهٔ لالااسماعیل، نستعلیق، بی کا، بی تا (ظ ق ۹ ه‌ق)، ۶۲گ، ۲۵س.
@n_kh_f_j
دست‌‌نویس شمارهٔ ۶۰۰ کتابخانهٔ لالااسماعیل، نستعلیق، بی کا، بی تا (ظ ق ۹ ه‌ق)، ۶۲گ، ۲۵س.
@n_kh_f_j
01.04.202511:18
۶ سال پیش در چنین روزی این چند بیت را به عربی گفتم. خالی از ضعف نیست اما بعنوان اولین قطعهٔ عربی‌ام در ۱۸ سالگی، شاید چندان هم بد نباشد. گفتم که در اینجا آن را بازنشر کنم.
يا أيها الجفنُ غبِّق اسهرَ الناسِ
فالليلُ يدنو و ينأى ركبُ افراسِ
إنی لشمسٌ أما وجهي كطلعتها
غربتُ في ظلمةٍ من ليلةِ الياسِ
من المصائب في قلبي ترى ندباً
عند الكواعبِ أعطَى شافيَ الباسِ
ذوائبا نلتُ ضوءا في غياهبها
ترائبا حُزتُ منها لمعةَ الكاسِ
يا رئمَ وعساءِ حزني قد ملا عِبَري
نؤيَ المُنىَ فالمنايا خيرُ جلاسِ
ای پلک! بی‌خواب‌ترین مردمان را غبوق (شراب شامگاهی) ده، که شب دارد می‌آید و سواران دارند می‌روند.
همانا که من خورشیدم -آیا نه‌این است که طلعتی زرد همانند او دارم؟- در ظلمتی از شب یاس غروب کردم.
از مصیبت‌ها در دل من رد زخمی می‌بینی، و دافع سختی من نزد دلبران جوان است.
گیسوانی که در سیاهی آن، نور می‌جویم و ترقوه‌هایی که در آن درخشش جام را درمی‌یابم.
ای غزال ریگ‌تودهٔ اندوه من! اشکهای من باران‌گیرهای آرزوهایم را پر کرد؛ پس همانا که مرگ بهترین هم‌نشینان است
يا أيها الجفنُ غبِّق اسهرَ الناسِ
فالليلُ يدنو و ينأى ركبُ افراسِ
إنی لشمسٌ أما وجهي كطلعتها
غربتُ في ظلمةٍ من ليلةِ الياسِ
من المصائب في قلبي ترى ندباً
عند الكواعبِ أعطَى شافيَ الباسِ
ذوائبا نلتُ ضوءا في غياهبها
ترائبا حُزتُ منها لمعةَ الكاسِ
يا رئمَ وعساءِ حزني قد ملا عِبَري
نؤيَ المُنىَ فالمنايا خيرُ جلاسِ
ای پلک! بی‌خواب‌ترین مردمان را غبوق (شراب شامگاهی) ده، که شب دارد می‌آید و سواران دارند می‌روند.
همانا که من خورشیدم -آیا نه‌این است که طلعتی زرد همانند او دارم؟- در ظلمتی از شب یاس غروب کردم.
از مصیبت‌ها در دل من رد زخمی می‌بینی، و دافع سختی من نزد دلبران جوان است.
گیسوانی که در سیاهی آن، نور می‌جویم و ترقوه‌هایی که در آن درخشش جام را درمی‌یابم.
ای غزال ریگ‌تودهٔ اندوه من! اشکهای من باران‌گیرهای آرزوهایم را پر کرد؛ پس همانا که مرگ بهترین هم‌نشینان است
12.03.202507:55
بداهه‌نوازی در بیات اصفهان
تقدیم به استاد عزیزم جناب آقای دکتر علی‌اشرف صادقی
@aryatabibzadeh
تقدیم به استاد عزیزم جناب آقای دکتر علی‌اشرف صادقی
@aryatabibzadeh
दिखाया गया 1 - 4 का 4
अधिक कार्यक्षमता अनलॉक करने के लिए लॉगिन करें।