ابتکار ایران🇮🇷؛ جانمایی جدید
محلی برای طرح بحث در مورد:
📍 جانمایی جدید ایران در نظم جهان
📍 ایده پردازی در مورد نحوه کنشگری جدید ایران در محیط ژئواکونومیک و ژئوپلیتیک منطقه و فرامنطقه
📍 رصد رویدادهای حوزه اقتصاد بین الملل و تحلیل دلالت آنها برای اقتصاد ایران
📍 جانمایی جدید ایران در نظم جهان
📍 ایده پردازی در مورد نحوه کنشگری جدید ایران در محیط ژئواکونومیک و ژئوپلیتیک منطقه و فرامنطقه
📍 رصد رویدادهای حوزه اقتصاد بین الملل و تحلیل دلالت آنها برای اقتصاد ایران
TGlist रेटिंग
0
0
प्रकारसार्वजनिक
सत्यापन
असत्यापितविश्वसनीयता
अविश्वसनीयस्थान
भाषाअन्य
चैनल निर्माण की तिथिNov 14, 2024
TGlist में जोड़ा गया
Nov 14, 2024संलग्न समूह
समूह "ابتکار ایران🇮🇷؛ جانمایی جدید" में नवीनतम पोस्ट
23.01.202519:52
❗ مقدمه چینی یک ژئوپلیتیسن معتبرِ یهودی برای ایجاد اسرائیل بزرگ در گزارشی با عنوان تراژدی سوریه بزرگ
📝 مقاله‌ای به قلم رابرت کاپلان که در پایگاه تحلیلی The New Statesman منتشر شده است.
🔰 مقاله "تراژدی سوریه بزرگ" نوشته رابرت دی کاپلان به بررسی تاریخ پرتلاطم خاورمیانه از زمان سقوط امپراتوری عثمانی تا به امروز می‌پردازد. نویسنده با اشاره به منطقه‌ای به نام "سوریه بزرگ" که شامل کشورهای فعلی سوریه، لبنان، اسرائیل/فلسطین، اردن و بخشی از عراق می‌شد، بیان می‌کند که سقوط امپراتوری عثمانی باعث ایجاد بی‌نظمی و هرج‌ومرج در این منطقه شد. پس از آن، سیستم‌های استعماری بریتانیا و فرانسه سعی کردند نظمی نسبی ایجاد کنند، اما این تلاش‌ها منجر به ایجاد دولت‌های ضعیف و مستعد کودتا شد.
کاپلان به تحولات بعدی در منطقه اشاره می‌کند، از جمله انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹ که تأثیر عمیقی بر خاورمیانه گذاشت و باعث ایجاد گروه‌های نیابتی مانند حزب‌الله در لبنان شد. او همچنین به حمله حماس به اسرائیل در اکتبر ۲۰۲۳ و پیامدهای آن اشاره می‌کند که منجر به تضعیف نفوذ ایران در منطقه شد.
نویسنده در نهایت به این نتیجه می‌رسد که با تضعیف ایران و دیگر قدرت‌های منطقه‌ای، اسرائیل ممکن است به عنوان تنها قدرت نظامی باقی‌مانده، نقش بیشتری در ایجاد نظم در منطقه ایفا کند. او این سناریو را با حس غم و اندوه توصیف می‌کند، زیرا معتقد است که چنین مداخله‌ای می‌تواند به نقض حقوق بشر و افزایش یهودستیزی در غرب منجر شود. با این حال، کاپلان معتقد است که در شرایط فعلی، اسرائیل ممکن است تنها گزینه برای جلوگیری از هرج‌ومرج بیشتر در منطقه باشد.
بخش هایی از مقاله:
🔹 طبیعت از خلاء قدرت بیزار است. بریتانیا و فرانسه با استعمار، زمانی خلاء قدرت در سوریه بزرگ را پر کردند. ایرانی‌ها هم به شیوه‌ی بدخواهانه‌شان. اما ایران، همانطور که همه می دانیم، به لطف تهاجم نظامی بی امان اسرائیل در حال ضعیف شدن است. روسیه نیز ضعیف شده است و چین عمدتاً به تجارت و نه اشغال نظامی علاقه دارد. مردم آمریکا هیچ اشتهایی برای پلیس خاورمیانه بودن ندارند و در جهان دورتر، منافع ملی چندانی ندارند. *تنها اسراییل وجود دارد که ابزار نظامی و منافع ملی حیاتی برای گشت زنی در منطقه خود را دارد.
🔸 اسرائیل این سرزمین های وسیع را اشغال نخواهد کرد. اما ممکن است به خوبی از طریق عملیات هوایی و اطلاعاتی در آنها مداخله نظامی کند تا از منافع خود محافظت کند؛ حتی اگر همچنان نیروی نظامی غالب در غزه و کرانه باختری باشد. یک ایران جدید و دموکراتیک می تواند اساساً به این پروژه اسرائیل کمک کند.
🔹 اسرائیل بزرگ لزوماً سردرگمی خشونت آمیز سوریه بزرگ تاریخی را آرام نخواهد کرد. اما می تواند ظاهری از نظم را در جایی که در غیر این صورت وجود نخواهد داشت، ارائه دهد. این را با احساس غم عمیقی می گویم! اشغال و دخالت امپریالیستی برای جوامع، سالم نیست. این امر زندگی عمومی اسرائیل را خشن خواهد کرد، حتی اگر بارهای ناگفته ای را بر دوش ارتش و شهروندان اسرائیل بگذارد. نقض حقوق بشر از سوی اسرائیلی ها به بخشی عادی از روند امپریالیستی تبدیل خواهد شد و در نتیجه یهودستیزی در غرب بیشتر ریشه خواهد دواند. اما، از نظر ژئوپلیتیک، سوابق تاریخی به اسرائیل بزرگ اشاره دارد. اسرائیل مطمئناً جایگزینی برای امپراتوری عثمانی نخواهد بود، اما ممکن است تنها جایگزینِ سوریۀ بزرگ برای عصر جدید هرج و مرج باشد.
📌 برای مطالعه نسخه اصلی این گزارش به این آدرس مراجعه نمایید.
⏪ به کانال «ابتکار ایران؛ جانمایی جدید» در تلگرام، بله و توییتر بپیوندید 👇
@ebtekareiran
📝 مقاله‌ای به قلم رابرت کاپلان که در پایگاه تحلیلی The New Statesman منتشر شده است.
🔰 مقاله "تراژدی سوریه بزرگ" نوشته رابرت دی کاپلان به بررسی تاریخ پرتلاطم خاورمیانه از زمان سقوط امپراتوری عثمانی تا به امروز می‌پردازد. نویسنده با اشاره به منطقه‌ای به نام "سوریه بزرگ" که شامل کشورهای فعلی سوریه، لبنان، اسرائیل/فلسطین، اردن و بخشی از عراق می‌شد، بیان می‌کند که سقوط امپراتوری عثمانی باعث ایجاد بی‌نظمی و هرج‌ومرج در این منطقه شد. پس از آن، سیستم‌های استعماری بریتانیا و فرانسه سعی کردند نظمی نسبی ایجاد کنند، اما این تلاش‌ها منجر به ایجاد دولت‌های ضعیف و مستعد کودتا شد.
کاپلان به تحولات بعدی در منطقه اشاره می‌کند، از جمله انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹ که تأثیر عمیقی بر خاورمیانه گذاشت و باعث ایجاد گروه‌های نیابتی مانند حزب‌الله در لبنان شد. او همچنین به حمله حماس به اسرائیل در اکتبر ۲۰۲۳ و پیامدهای آن اشاره می‌کند که منجر به تضعیف نفوذ ایران در منطقه شد.
نویسنده در نهایت به این نتیجه می‌رسد که با تضعیف ایران و دیگر قدرت‌های منطقه‌ای، اسرائیل ممکن است به عنوان تنها قدرت نظامی باقی‌مانده، نقش بیشتری در ایجاد نظم در منطقه ایفا کند. او این سناریو را با حس غم و اندوه توصیف می‌کند، زیرا معتقد است که چنین مداخله‌ای می‌تواند به نقض حقوق بشر و افزایش یهودستیزی در غرب منجر شود. با این حال، کاپلان معتقد است که در شرایط فعلی، اسرائیل ممکن است تنها گزینه برای جلوگیری از هرج‌ومرج بیشتر در منطقه باشد.
بخش هایی از مقاله:
🔹 طبیعت از خلاء قدرت بیزار است. بریتانیا و فرانسه با استعمار، زمانی خلاء قدرت در سوریه بزرگ را پر کردند. ایرانی‌ها هم به شیوه‌ی بدخواهانه‌شان. اما ایران، همانطور که همه می دانیم، به لطف تهاجم نظامی بی امان اسرائیل در حال ضعیف شدن است. روسیه نیز ضعیف شده است و چین عمدتاً به تجارت و نه اشغال نظامی علاقه دارد. مردم آمریکا هیچ اشتهایی برای پلیس خاورمیانه بودن ندارند و در جهان دورتر، منافع ملی چندانی ندارند. *تنها اسراییل وجود دارد که ابزار نظامی و منافع ملی حیاتی برای گشت زنی در منطقه خود را دارد.
🔸 اسرائیل این سرزمین های وسیع را اشغال نخواهد کرد. اما ممکن است به خوبی از طریق عملیات هوایی و اطلاعاتی در آنها مداخله نظامی کند تا از منافع خود محافظت کند؛ حتی اگر همچنان نیروی نظامی غالب در غزه و کرانه باختری باشد. یک ایران جدید و دموکراتیک می تواند اساساً به این پروژه اسرائیل کمک کند.
🔹 اسرائیل بزرگ لزوماً سردرگمی خشونت آمیز سوریه بزرگ تاریخی را آرام نخواهد کرد. اما می تواند ظاهری از نظم را در جایی که در غیر این صورت وجود نخواهد داشت، ارائه دهد. این را با احساس غم عمیقی می گویم! اشغال و دخالت امپریالیستی برای جوامع، سالم نیست. این امر زندگی عمومی اسرائیل را خشن خواهد کرد، حتی اگر بارهای ناگفته ای را بر دوش ارتش و شهروندان اسرائیل بگذارد. نقض حقوق بشر از سوی اسرائیلی ها به بخشی عادی از روند امپریالیستی تبدیل خواهد شد و در نتیجه یهودستیزی در غرب بیشتر ریشه خواهد دواند. اما، از نظر ژئوپلیتیک، سوابق تاریخی به اسرائیل بزرگ اشاره دارد. اسرائیل مطمئناً جایگزینی برای امپراتوری عثمانی نخواهد بود، اما ممکن است تنها جایگزینِ سوریۀ بزرگ برای عصر جدید هرج و مرج باشد.
📌 برای مطالعه نسخه اصلی این گزارش به این آدرس مراجعه نمایید.
⏪ به کانال «ابتکار ایران؛ جانمایی جدید» در تلگرام، بله و توییتر بپیوندید 👇
@ebtekareiran
18.01.202507:15
دیدگاه در رابطه با کتاب بازتولید قدرت هژمونیک آکادمی علوم اجتماعی چین:
کتابی که معرفی آن در اینجا صورت گرفته منتشر شده در آکادمی علوم اجتماعی چین است و به ما نشان می‌دهد که چینی‌ها و به صورت مشخص حزب کمونیست چین، امروز به چه سوالی می‌اندیشند؟ سوال مشخص در این کتاب آن است که خب! در دوره‌ی افول قدرت هژمونی قرار داریم؛ رفتار ما با نهادهای بین‌المللی زاییده در نظم قبلی چگونه باید باشد؟ کتاب نمی‌تواند این نگرانی را پوشیده نگاه دارد که آمریکا این روزها حتی از دارایی‌های استراتژیکی مانند ائتلاف‌های فرااتلانتیکی نظیر ناتو در حال استفاده به عنوان سلاح است. چینی‌ها به وضوح استفاده ابزاری از اروپا به عنوان ابزار ضربه زدن به روسیه به هزینه کاهش شدید رشد اقتصادهایی نظیر آلمان را به عینه می‌بینند و نگران استفاده‌های ابزاری آینده از سایر قلمروها(مانند جنوب خلیج فارس) علیه خود هستند. این سوال حتی به دامنه‌ی فلسفه سیاسی در چین کشیده شده و آنها در حال دست و پنجه نرم کردن با آن هستند. با این شرایط ایران نیز باید نگاهی به کشورهای پیشرو داشته باشد و نسبت به برخی رفتارهای خود تجدید نظر کند؛ چه تضمینی وجود دارد که از نهادهای بین‌المللی مانند سازوکار مالی FATF علیه ایران استفاده نشود؟ باید اندیشید، جایگاه اندیشمندان علوم سیاسی در این میان نه کنش‌های رسانه‌ای که پاسخ به سوالات اصلی کشور در نهاد دانش است.
⏪ به کانال «ابتکار ایران؛ جانمایی جدید» در تلگرام، بله و توییتر بپیوندید 👇
@ebtekareiran
کتابی که معرفی آن در اینجا صورت گرفته منتشر شده در آکادمی علوم اجتماعی چین است و به ما نشان می‌دهد که چینی‌ها و به صورت مشخص حزب کمونیست چین، امروز به چه سوالی می‌اندیشند؟ سوال مشخص در این کتاب آن است که خب! در دوره‌ی افول قدرت هژمونی قرار داریم؛ رفتار ما با نهادهای بین‌المللی زاییده در نظم قبلی چگونه باید باشد؟ کتاب نمی‌تواند این نگرانی را پوشیده نگاه دارد که آمریکا این روزها حتی از دارایی‌های استراتژیکی مانند ائتلاف‌های فرااتلانتیکی نظیر ناتو در حال استفاده به عنوان سلاح است. چینی‌ها به وضوح استفاده ابزاری از اروپا به عنوان ابزار ضربه زدن به روسیه به هزینه کاهش شدید رشد اقتصادهایی نظیر آلمان را به عینه می‌بینند و نگران استفاده‌های ابزاری آینده از سایر قلمروها(مانند جنوب خلیج فارس) علیه خود هستند. این سوال حتی به دامنه‌ی فلسفه سیاسی در چین کشیده شده و آنها در حال دست و پنجه نرم کردن با آن هستند. با این شرایط ایران نیز باید نگاهی به کشورهای پیشرو داشته باشد و نسبت به برخی رفتارهای خود تجدید نظر کند؛ چه تضمینی وجود دارد که از نهادهای بین‌المللی مانند سازوکار مالی FATF علیه ایران استفاده نشود؟ باید اندیشید، جایگاه اندیشمندان علوم سیاسی در این میان نه کنش‌های رسانه‌ای که پاسخ به سوالات اصلی کشور در نهاد دانش است.
⏪ به کانال «ابتکار ایران؛ جانمایی جدید» در تلگرام، بله و توییتر بپیوندید 👇
@ebtekareiran
रिकॉर्ड
14.11.202423:59
1.5Kसदस्य18.01.202523:59
0उद्धरण सूचकांक25.01.202503:11
611प्रति पोस्ट औसत दृश्य25.01.202503:11
611प्रति विज्ञापन पोस्ट औसत दृश्य25.01.202503:11
4.26%ER25.01.202503:11
39.62%ERRअधिक कार्यक्षमता अनलॉक करने के लिए लॉगिन करें।
