الیوت آبرامز از چهره‌های قدیمی و سرشناس نئوکان است. او در دوران ریاست‌جمهوری رونالد ریگان و جرج دبلیو بوش در پست‌های ارشد شورای امنیت ملی و وزارت امور خارجه مسئولیت داشت و در دولت اول ترامپ نماینده ویژه در امور ایران و ونزوئلا بود. آبرامز ۷۷ ساله هم‌اکنون پژوهشگر ارشد مطالعات خاورمیانه در شورای روابط خارجی CFR است.
در ۷ فوریه ۲۰۲۵ مقاله مهمی از آبرامز در وبسایت نشریه فارن افرز منتشر شد که دیوید واینبرگ از آن بعنوان مقاله‌ای «متفکرانه» یاد کرد و جملاتی از آن را نقل کرد. مشخصات مقاله آبرامز این است:
الیوت آبرامز، «تغییر پارادیم برای خاورمیانه: چگونه ترامپ می‌تواند بر موفقیت‌های اسرائیل تکیه کند و ایران را در حالت نامتعادل نگه دارد؟»، فارن افرز، ۷ فوریه ۲۰۲۵.
Elliott Abrams, A Paradigm Shift for the Middle East: How Trump Can Build on Israel’s Success and Keep Iran Off Balance, Foreign Affairs, February 7, 2025.
آبرامز نوشت: «یک سال و نیم پیش سیاست خارجی ایران شاید می‌توانست بعنوان موفقیتی بزرگ تلقی شود. برنامه تسلیحات هسته‌ای این کشور بطور پیوسته اورانیوم غنی‌شده تولید می‌کرد؛ تا سال ۲۰۲۴ ایران به اندازه کافی برای ساخت چندین بمب اورانیوم داشت. واشنگتن عمده تحریم‌های خود علیه ایران را اجرا نمی‌کرد. چین حدود ۹۰ درصد نفت ایران را خریداری می‌کرد و وضعیت مالی رژیم را بطور قابل‌توجهی بهبود می‌داد. روابط سیاسی و نظامی با چین و روسیه نزدیک‌تر شده بود؛ ایران از این دو کشور در برابر اقدامات شورای امنیت سازمان ملل متحد حمایت دریافت کرده و از ارسال تسلیحات به مسکو پول و قدردانی به دست آورده بود. «حلقه آتش»، متشکل از نیروهای نیابتی و متحدان ایران، حزب‌الله در لبنان، حماس و جهاد اسلامی فلسطین در غزه، شبه نظامیان شیعه در عراق و سوریه، و حوثی‌ها در یمن، بنظر می‌رسید مشکلی باشد که اسرائیل نمی‌تواند آن را حل کند.
اکنون اسرائیل ورق را برگردانده است. حماس از تهاجم اسرائیل، به غزه که پس از حملات این گروه در اکتبر ۲۰۲۳ انجام شد، جان سالم به در برده و همچنان در آنجا غالب است اما دیگر هرگز تهدید نظامی جدی برای اسرائیل نخواهد بود. اسرائیلی‌ها رهبری حزب‌الله را نابود کرده‌اند و به لبنان فرصتی برای بازپس‌گیری حاکمیتش داده‌اند. رژیم اسد از بین رفته است و بنظر می‌رسد بزرگ‌راه تسلیحاتی ایران در حال بسته شدت است: مسیر سوریه که مدت‌ها ایران از طریق آن به لبنان و به گروه‌های تروریستی و حامیان‌شان در غزه، اردن و کرانه باختری سلاح می‌فرستاد.»
آبرامز دو ماه پیش ترامپ را از افتادن در «دام تهران» برحذر داشت و نوشت: «ترامپ به طرزی آشکار همچنان پذیرای این احتمال (هرچند اندک) است که خامنه‌ایِ سالخورده، پس از مشاهده فروپاشی استراتژی «حلقه آتش»، در نظر گرفتن احتمال تحریم‌های اقتصادی سخت، و آگاهی کامل از ناآرامی‌های مردم خود، توافقی را بپذیرد که طبق آن برنامه تسلیحات هسته‌ای متوقف و پرداخت‌های مالی و تسلیحاتی به نیروهای نیابتی پایان یابد. اما ترامپ باید به همان اندازه از تله‌ای که خامنه‌ای ممکن است برای او بگذارد آگاه باشد: مذاکرات صوری جدید با مذاکره‌کنندگانی که ترامپ را با سراب توافقی موفق و جایزه صلح نوبل فریب دهند و واشنگتن را سال‌ها در گفتگوها گرفتار کنند، در حالی که برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران در سایه رشد می‌کند.»
@abdollahshahbazi
