پند دادن آسان است، اما پذیرش آن سخت است؛ زیرا در مذاق پیروی‌‌کننده از هوی و هوس تلخ است.

غزالی

برای تحسینِ عامه، تقلیدِ برخی و فهم اندک کسان.

اما تغلب هنگامی مورد نکوهش قرار می‌گیرد که خداوندِ ریاستْ به طبع اهلِ تغلب باشد، بی‌آن‌که نیازی به تغلب در راه مردمانِ مدینه باشد. پس اگر مدینه در حالتی بود که برای اداره‌کننده یا سیاست‌گر چاره‌ای جز چیرگی [و غلبه] بر آن نباشد و او بر آن چیره آید و در آن سُننی را جاری کند که الهی باشد، این امر ستودنی و بسیار خشنودکننده است.

مردان والاهمّت و بزرگ‌نفس، این بلیّت (عشق) از سرشت‌ها و نهادشان بدور است؛ زیرا برای این‌گونه مردمان چیزی سخت‌تر از خواری و فروتنی و فرمانبری، اظهار حاجت و نیاز یا بِزِه‌برداری و بی‌آبرویی نباشد. چه هرگاه که بدان چه دربایستِ عاشقان از این معانی است اندیشند، از آن (عشق) نفرت یابند و بر هوی شکیبا باشند، اگر هم بدان گرفتار آیند از خود آن را می‌زدایند. همچنین‌اند کسانی که کارهای دست بالا، و پیشه‌های ناگزیر دنیایی یا دینی متعهدشان ساخته است. امّا مردانِ نامردِ زن‌صفت و زنباره‌ی آسوده‌خیال، نازپرورده‌ی شهوت‌پرستی که جز این کار همّ و غمی ندارند؛ و جز برخورداری از دنیا چیزی دیگر نخواهند، بر از دست شدن آن سخت اندوهگین شوند، و بر آن‌چه از آن ناتوانند رنج و حسرت برند؛ همانا بسی دور باشد که از این بلیّت رهایی یابند، به ویژه آن که اگر داستان‌های عاشقان را بیش ایستوا گیرند، يا قول و غزل‌هاى نازک‌خيالى و شعرهاى غنائى و آهنگين شنوند.